Bucolicorum Graecorum Theocriti Bionis, Moschi reliquae accedentibus incertorum idylliis

발행: 1859년

분량: 634페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

571쪽

. s. 6. Apiri Callimactiuna n. Apoll. 4 legitur D αστε δ' ω κεν ἐκεινα πρῶκες ἔραζε πέσωσιν, κηρια πάν ἐγένοντο. Nescio

ri vel, a Gai serit, pro O positum, uod ex Siculoruria usu Tneocritus ascivit. In ea usdeni rit gimento emendana critici inso- Iicius versati sunt praeterquatilinito Crisau Donu ἐνδυκέως divinavit, in ceteras vel ideo a vero a Derrans, quod liunc locuti a liriore Don sojunxit. Quo recto facto cinsius Iuecti. p. 321 proposuit

Hau Dono in iontoni venerat, sed a ipso ropudiatum erat Tou

foranam inesso do Dere. Πρώκιον - εἶδαρ, ii ipse lonissima mutation scripsi, est esca uiua fia rex oro lo initur, ut intellectuti est, do cicata. Vox πρώκιο toxicis aut lenita. Vs.l7,l in I η. Aλλοςol a malo intellectuna voc. Siciliae. Duilia. Vs l8 lin. 3. Excutit, si recto vulco, aliora vocis κώμυ interpretatio, quae in IIesvcnii glossa infra posita lin. . primum locum tenet intelligenda antoni εἰρεσιώνη, quae et liargellis et

Uvanopsiis circumsere Datur postremo antocinnuas statue Datur,

os locos clo iresion Sch Arist. E l. 72 et Plut Iob , Suid. s. V., Eustalli. p. 283 ex ausania. Itaque tu Cratini loco κώμυθα hoe sensu uti ratus vdήμ ου, radiis loco cupius propositit,υόδμου, Geotitus ὐδέσμου, Meinoicio in Coinicorum ossi rin otiue Dner nomen propriuria agnoscenti Dus, Iaraitavi in4υσήμου . e. Dinois utina lao deinde την λοιπη suspicor ex τολυπη coi ruptura esse, quae vox de variis fructivus conglonieratis, quo etiana κώμυθος appellatio pertinet, apto dici videtur; postrona των πρωων, Inn lectionen praetuli, dictuna puto do fruetinus praematuris, tali luis Thargoliis rosione oritari oporto Dat Itiectio στεφάνων ο στε φάνω ocali lii glossa irrepsisse videtur, ut glossa ad Arist.Qu.105 εἰρεσιώνην ο στεφανο interpretantur. Numeros agnoseo melicos a trochaici ad gluconicos transo uiatos Cotorum Me ino-

lcius in odit min. edidit ό δε μετ' Ευδημου τρέχων κώμυθα την

λοιπν ἔχει των πρωίων. Vs. 9 lin. 17. Λακωνικη in SoliRoc. p. 62, 4. Geolii recto suspectum suit, quod do Linconicae. Dionio Lintvriano nusquam traditum esset, scit in solicius Aακινία costi ocit. Ipso illo loco et in glossis reliqui errorona ex corruptola anti tui scholiri nat una ilicvero Aευκανικης reponendum duxi, tanquam ne quo larina Aευ-

572쪽

ADNOTATIO κανικη pro Aευκανία alio legi videtur, no No Crotoniatis Lucania pars nauetur; attamen illa per se pira Da est, neque Mcanica agro Bruttioriim satis certis finiuus distincta. Ceternae non repugno, si quis secundum Aακωνίας in Glle genuinam 1eetu . non Aευκανω fuisse dicet. Vs 20 - 22 H n. 9. me deminutivis incito in Aeolido Boeotie laovientatis vid Dial Aeol. p. 216. Aitante nescio an ex optimi codicis lectione αἰτολικὰ eliciendum sit ιπολικόν . I πυρρίχος nypocorasticum esse dicatur, ouali capraria uti solent , ,-quitur enina Battus caprarius. Hi 10. - θ' ημῶ ad accentum retulerat; sed pro inbi

scriptum esse Visum est. Quo statuto transpositidne non opus est; nam kanto καθ' ημῶ noto moro adundat. De uobus Epirotici quae Πυρριχα vel rectius Πυρρικα vocabantur nominis origine ad Pyrenum relato, vid Aristot. II. A. , , Plin. 8, 45 Lo AProlegg. Path. p. 3 2 et nesaur. VI p. 2281. - Geryone Quin quo tauri erant πυρροί, et Hercules cum iis Epimim peragraverat. 'Dii ob n. Verua των - ιαδῶν δηλονότι, ouae in eo id actiosio audiaerent, Goelius post οἱ βόες ἐκεῖνο transponi jussit; reeti tanos, nisi venementer sallimar, secundum codicum vestigia. lin. I f. Greg. I πυρριχος ο πυρρός. lin. 1 . Meqq. Falsui tenuina Calliorgianum Praefixum est, posto uani δηλονότι in δῆμος cor ruptum esset. Restitutioni, sua save etiam secuentis scnoli initium. lin. 20. Quae in Gon' addes sunt, eandem Variam lectionem, pravae cori octioni de Duam, continent, Quam senotiasta re- contior sequutus est. Hic servavit Verana lectionem ζημιωθῶσι.

vulgo in ζημιωθῆ depravatam vel propter praecedens προσδεχθῆ vel propter adnaerens sine distinetion ὁ δῆμος. Sevientia vulgo

perturbatissima sunt, quae codici Dus partim iuvantibus proDabiliter notus restituisso videntur. Proxima pertinent ad oι τῶ

qua Gaissordus auctor Hemsterhusio in kAαμπρία mutavit, optimo codice recto adsunt. Geelius prosessiis est se vero arisAάμπριο seqq. non expedire Due onerus quaedam excidisse putat, Velu ουνευρηται vel αγνοειται τίς η ό A. - p. 63 7 CL Grog 10 κακοχράσμων ὁ δυστροπος. Vs. 23 lin. 18. Trojan στομαλίμνη commemoratur, Strauone XIII p. 95. 97, et apud Honterum Il. 4 varia lectio μεσσηρος ποταμοιο Σκαμάνὁρου καὶ στομαλίμνη in Scholi affertur. Varie autem critici ultimi cnoli veru tentarunt. Masauuonus ad

Vs. 23. Glossa ἰδίως λίμναςlao vult, proprii dicetiaeum suisso στόμα λίμνας. Auarrien Ziegleriis, ut nunc video, eandem fossavi legu ἐς τὰς

λίμνας.

573쪽

SCHOI L. H . IV, 20-28. 495 Strab., oui in odi Gen. . invenerat, proposuit τὴν ἐν ρ ὁὲ στομολίμνην φασί, Is Vossius ad Catuli p. 2 7 κατῶ της ἐν ρομῶ στομαλίμνης πιθανῶς καὶ τουτοίνόμασται, Helasius Liecti. p. 321 --τα το δε Ποία δὲ στομάλιμνον πιθανῶς καὶ τοὐτοίνόμασται, . 3 indorfius in nesaur. VII p. 80 κατὰ το ἐν Ἀ δε στόμα λίμνης

σπιθανῶς καὶ τ ῶν. aut si antea schidatur τουτ δε ην το Στομάλιμνον κατα την ἐν ' ὁ Στομαλίμνην πιθανῶς καὶ τ ων. Due- Doemi κατὰ τρο ἐν ρ στομαλίμνη ejectis verbis τουτο .... --τωνα, ii illa cuna υτ φασὶ ungantur. Id ein pergi , videndum uter an non ad Φυσκον pertineant vecta πιθανῶς δε τουτο νόμασται παρα το φυειν βοτάνας . D στομαλίμνω si victa sunt, exciderant nonnulla ad regionis descriptionem pertinentia. ro- ,αbilitas, nisi salior Iocuin in eam sententiam restitui u στομαλίμνη Troica dicatur et ipsa appellata essὐδια το λίμνην εἶναι ἐστομωμένην ει θάλασσαν. Vs. 24, i. 5. Vocem συνέβη anmolnsio additam nouexodo in extare, quanPiani collatione tacento. Videtur alitem tiani φασι ab ipso Phavorino additum no scio an παρόσον κατα-καηνα eodem sensu dictum qu παρα το κατακαῆναι tolerari possit. Eadem constructi vulgo loge Datur Schvet. p. 4, 21 παρ' οσον . . . πυρουσθαι,, D secunditur codlices edidi πυρουνται. Ne- quo minus παρο una iunnitivo 'inctiun legitur p. 3 4, 2. Vs. 25, Π n. b. , Eadem infra p. 65, 3. μελιτεία et deo aderia, ut uic γλαυκίζουσα, infra p. 65 5 γλυκίζουσα; de Miluus statuant Dolantea periti. Dueun. Μελίτεια etiam in cnoli. Id V, 130 dicitur Idος βοτάνης γλυκαγυσης, quam verui formam fortasse etiam p. 65 5 restituero de Deliam nan γλοκίζειν in unico exemDlo, quod nesaurus nalbet ex titulo petitum est d,'eia praebere.

H, I se P. f. S QVet VII, 68 την κόνυζαν κνυζανελε ν. ἔστι δε φυτον ψυκτικώτατον κτλ. Lin. 2 l. Heinsius iecit. p. 322 proposuit παρθένοι καὶ γυναικες - πον σεμναὶ κατα την κτλ. Ego aliter, quia loviitur de

cuneΡuoris, uuae nunquaIn non erant virgines eaeque nouitiores, cf. unocuomini ap. Pnot. Suid Harpocr. s. v. κανηφόρος, uui dicuntur αἱ ἐν ξιώματι παρθενοι , cuArist. Acti 2 2 ι ευγενεῖς παρθενοι. IIDros a canopnoris portatos esse aegro crediderim;

desidero fore rῶς νομίμους θυηλα καὶ ιερά, quanqualia nonio Christianus, qui addidit ἐδόκει τοις Αθηναίοις vulgatam lectioneni invenisse videtur. Do ἀπήρχοντο pr ἐπήρχ. recto restituto Ou- pius contulit ScuArist. v. 508 αι κανηφόροι ἀπιουσα εις τα

αλευσινια.

Vs. 26-28, H, II. ευκαίνεται legonmun esse optimo Ja- consius divinaverint ad Eiustalli I766, 38 adde 786, 8), EtM. 650,1 et Suid reserens eorruptuni λεπτυνεται an SchRec. p. 166, 2. invenit. Πάλυν G. Dindorsius Thesaur. VI p. 92 ita delandi posse putat, ut a grammatico pro usual πάλη propter veru παλυνω

574쪽

496 ADNOTATIO

dant, iiiiii Aelian V. II. 9, 3 Γλαύκης δε της κιθαρωδου οἱ πιν φασι ερασθῆναι κύνα, οἱ δε κριόν, οἱ δε χῆνα. p. 67 l. Sc nolitivi dolum lio, quod vulgo ad us 2 legebatur, potitis liti rescronditi osse testoriistortius uis et celius intellexeritnt Hic praeterea vidit alterani isti partem , lyian IV nrtonus minus in lucetii proti axerat, non ad intimi In Portinere, inii Ptoleniaci Philadelpui aetato vixisse otia in linii lectan Sint, ne ille tui Plii loxen coinparari reserebat, Aod ad Pureliinii, ut ipsun Glossis docentiinis poetam dith aaiialbicum.

recto adimonuit moro istius seculi otiani uic illani partem Italiae Siciliani Vocari. p. 168 4 Παρα recto divinavorat Heliasius tecti P. 322, 7rso miniis recto proposuit Tonpilis. Due D neriis ex lection - - τωνος ταστεα in . 5. Gon' licuit seρα Κροτων ἐστ' στεα riuni ris paritia venustis neque in ropetito articulo laerendum, vi l

Berialiar lv Wiss. Sunt. p. 322. Vs. 34-M H n. 7 sirin Dorastvanacte Milesio panera.tiasta vide Moinoiciuna in Exerciti ad Athon. p. I o in Adnot adn. l. neocriti, qui a iis voracitate lino testimonia prorialit: Suncoli p. 25 od Bonn. στυάναξ Μιλήσιος το παγκράτιον νικα τρίτον ουτος ὁ καὶ εὐανδρῶν σιτία κατήσθιεν, Athon. X, i 2

ολυμπια νικησας κατα το ζῆς παγκρατιον, κληθείς -r ἐπὶ δειπνον πο ριοβαοζανου του Πέρσου και αφικομενος πεσχετο φαγεῖν παντα τα πῆσι παρασκευασθέντα καὶ κατέ γε - paidio post και τατοι ἐννέα ἀνδράσι παρεσκευασμενα παρα τω Ἀριοβαρωνν ει το δει -

575쪽

- Hi l6. δια vitiosum est. Fort. ως ἔοικεν, εἰς δειν ,33., aut certo εἰς inferendium post add. et scri vendun ἐπι θλωει oves ἐπὶ αθλοις. I ii ob n. Misi eausa onensionis non apparet hoc onini dici intorpres Aegonen a Milone propior voracitatens incitatum osso ut athleta noret, se ilico credent noniinoin otiana inlio gonoro sotalignum soro . Infinitivo προτετράφθαι ex Ic recopionii notum attractitonis geniis agnoscenduin est aut exciniinatio,

quales aliti pius scholitasta saeptiis adscripsit. - . 69 I. Pro νεομάλακτο desideraveris νεόμακτον, nomio raro, o in alias cor ruptum; attanion νεομάλακτο serri potest, ouiaIn μασσω saepe per μαλάσσω interpretensur, ut CtM. 572, 52 573, 24. s. infra Scu Vet. s. 60 6 l. - . 69, 2. Addo v. l. ἐπὶ του -κινίου καὶ ἐκεισε Ε. ἐν τωAακινίω H. M. 7 Mox Bastius conjecu παραρπάσας; sed veram loetionein περισπάσας pine iit codex L i. e. per trinuens. Vs. 38. 39, H n. l. Fort. vortii ἐλλειπτικῶς, δέον εἰπεῖν. In seqq. Due oneriis conjecit ωσε pro uni g. Goelius locunt gravius cor ruptum esse ratiis diibitantor proposuit διετέλεσα ἀλ- λον ἐν λυπαὶ η εἰ κτλ. Li n. 4 pq i. Portinent lino ad in sceptatii non do preson nro κωμάζοντο in Id. III, mioni propter Auaaryllidus ainoroin Batto istis ivlli non livorsum existini abant, ut ibi IIvpotii.

o Sela et vf. I. Dicitii vor ex lio loco apparore Battiani, Anin-rvllidis nantoren , sapimrnini essu , cultis rei ait rotulia id vilio nullum inclichilai, non lieocritum personatirin, iod ii lain Pi Optor Id. III positisse idontiir optimo onina so linDotis orni nativiis Θεοκριτος. uena cocis. c. praenuit. Infra in colligitii otiani in Id. III. τον σπικωμάζοντα non Thoocritiini esse, sed eundona Battiana Vooem περβολικῶς cornuptati esse, pium in nisistilla liv-

per Dolo sit, I uobnerus intelligens coMoei υπερβατικῶς. In lino se noli impolitis pronanto Duci,noro serii, jussu τε φημὶ ο .

. sontentiarn ioci supra indicatam non recte perceperunt. Vs. 45, lin. . Verioren sormam Ionicain μυρσίνη servavit Ananaonius p. 23, unde etiani liic rostilii jussit Duo unorus. Pin. 10. Ad interi rotationes vocis δυσσοα cs Scnoli III, 24. veru διὰ το εἶναι πτωχα, via ex auctoritato codicis h. circuΠ scripsimus, in SchΕ. lin. 23. interprotationi t δυσκόλως σωζόμενα a llinerent, troquo loco sciti a Geolius partim pro uni iliter rττω- Vs. 40. D λοχάω ogitavit, ii λελόγχει e ἐνήδρευσεν inter-

BUCOLICI R. II. 32

576쪽

498 ADNOTATIO.

κάδες . . fuga eos, timidi rosidui jussit, ona voco rarissima soli poseta usi sunt. Pii. 2. , Nun pini legi potuit τρωγοiπι δυσαία. sed me in oratiun hiisso vitatii noc ada ut exena pinna in rogulnis ii conlpositis. ii e b, Milii adnotator dυσοπ ox D et ineola posituri voluisso vitatur, vocali, in o mutata. lin. 13. D σίττα- ψίττα cs. Se noli V, 3. Interpnnetio anto Oμοί- tollenda esse videtii no sensit , quo utrintur aeqne nimio altera oriata ίττα . Geelliis, sola varia oction P, quam Vnrtonus o 3 attulit, cognita ἀποδιώκοντες τα βου loco inniat, post λέγουσιν οἱ βουκόλοι inserenduin esse suspicatus orni. lin. 17 s oriri. Duebneriis, ut adnotavit , nitratin kμεν

ὁ δε pro se , senimitiani loci non perspexit nain b,εν est Pli-ργος, si valet λευκόποκος uuae euientatio so tacito tuebi ilirhydi idoni, si intelligitii ὁ λευκόπλευρος.

mini, suppleri jussit έρμα λευκόπι η ὁ λευκος κατα την λ. Ad

linseriis non expediemini, Atilia loclieoruni interpretationen conii

γεροντας inlitati Siant Propter γεροντιον.

577쪽

ἐπὶ μίξεως αἰσχρῶς, ef Eustath l885, 22 μύλλειν παρῶ Θεοκρίτωδεέχθη ἐπὶ μίξεως Ου σεμνῆς.

Iun. 14. Ex scitoliis ot glossis Theocrateis praetor Hesychium hausit Pnavorinus: μυλλει, πλησιάζει, συνουσιάζει, ἀληθει, ἐλαύνει.

οπει το συνουσιάζειν οθεν καὶ Θεόκριτός φwιν' , ' νθρωπε - . G. I,δε ι η τον, κόρην οἰφώμενον υφόμενον D. P. O odd.nnu. οἰφόμενον .), τουτέστιν χευόμενο παρῶ otc. V is forma, Ῥυφος, Maiia Ic pracuet, vera esse utetur, Pallite volo ita appellati a κορυφος . . tost IIera chi κόρυμβος γυναικεῖος, quasi no Oiliemini insigni utantur. Qii ad Oιφει revocabant, otis secundum recentioren pronuntiationen promiscua liabel mat, ut v pr οιφεῖ sci iptum in pi'ovei Dio infra allato apud Sitidii , in cod. Coisi Paro enitogr. I p. 96 et Apost 3, 2 cs praetereninis ad Selioli V, 3. In proxiniis Duetineri enion lationein, citi Geelius O καθάπερ κόρη οἰφώμενος proponens praeiverat, coas. h.

egregie confirimavit. Iun. . oupius, qui ὀπιπεύειν excusaro stitit ut ex o inplis ousceniori usus alia iis, conlpiti avi οπυίειν, ilii ii cortilis de coii- cubitu licitui , et stis picatus ob liiij iis Doricani somna In esse Oιφειν. Iden Stepliani non imoinor neque--ολι postulavit ut quem '

nyclisi glossa usus est: οἰφολὶς γυνή, καταφερής, μάχλος, --

sant,oniis supplevit οὐ Σατυρους ὰκραrεῖς οι πλείονες φασιν probantunis Geoli Duobnero Toli pius coiitra interprotntiis est, . tum albetos tu in Silonos a nonnullis Panes appellari '', mulDuel ner Mulice glaoca illinitia loguntur nullo Diodo sonant. Vo-riora docuit sequens clioli ii iii, viil infra. bonania risus seliolii Potius Πάν, σα esse de Debat. l in uiso icit. Ad restitiisendunt locuna profuit Et M. 709 6

Σάτυρος παρῶ το σάθη τλαιδοῖον σάλιρος καὶ σάτυρος κατωφερὲς γἀ το γένος των σατύρων. Quun σάνηρο excidisso et pro

σάτυρος secundum lemnia σατυρίσκος scriptum esset, και σατυρίσκου ad semionii tractiani os et in praecedent se noli indolemina a σατυρίσκοις etlini. Proxi in optinae in c. r. nisi quod etiam lite re litentissimo orror φωσὶν pro ijσίν. Scitolin staonini nota lo aruitratus est, quod potita Panidus pliirali nu-Inero locutus est, id quod do Silenis et Satyris usitatius; ἀνας otiani apud Aesenyliani et Soplioclen inveniri. Qua sententia parum intonoeta librarii priniuna articulo addito πλείους pro noniinativo nabuerunt, tun οἱ πλείονες scripseriint ut in sen pone . tibi insuper veri omini IIῶνας ο Σατύρου loci initati sunt. lin. I 5. Casa ubonus I ocu p. 249 cosocora κατ' ἀγρους οντες, Bonitrina ad Callini. r. 396 καὶ λαγνο -τες, oupiu κατά- λαγνο οντες, II euaste litisius και λαγνεύοντες. Diti torsit mondatio-

578쪽

centiores.

υσιππος δουλον οἰκέτου, γράφων ἐν ὁευτέρω περι μονοως διῶ οτους ἀπελευθερους με δουλους ἔτι εἶναι οἰκέτας δε του μὴ της τη- σεως ἀφειμένους ὁ γαρ οἰκέrης φησί δουλός ἐστι κτησει καταrετα

579쪽

ID V, 1 - 25. 50l ri n. 7. Vernin lectionen esse ευ ρα δέρμα τι Κoetileims intellexerat. Coinruin intra haec nctio do voci ευμόρα potestato Qx glossa dέρμα τι supero scripta inanasse videtur. Quae codices L. M. P. in sit scholi liaboro traduntur, o SchRec potita. Vs. 3. Pin. l . Vella o Gon' ad lita ad n. v. peritineio Duc Duerit perspexit, non itona transponclita osso quar διότι τιο δηλονότι οi ruptinii Oxistimavit. Vs. 4, in I. Oppian Hal. I, 20 επακτηρων, ubi Sulioll.Eπακτηρων κυνηγῶν κυνηγετουντων ἀπο το ὲπάγειν ἄτθν. lin. . oelius suspicatus est Mπόλλων ο Πανος ναον Cori uptu in osse, Mianquam otiam hoc restituto locus integorii lora Hon possit Duo Dnero legendum videtii τινες δε τοὶ Πῶνα, καιτον πόλλωνα φασὶν ἐπι . . . Nostram emendationen suadet Pindari testimoniunt aciditum,irmat locus ex Etu infra positus lin. II. lin. 6. 'Aττικον, quod Vartouus secundum ira H ἀκτικο nautari jussit, Geelius recto tutatus est, maximo allato loco exEtM. . Haem infra positiunis. Do an Attionis post lignam Ma-xntlioniana culto constat vel ex IIero l. 6. 06. Ipsitan vero Aκτιος Ρr Ἀττικος-ssor Stephanus yκ. s. v. κτή. Contra ἀκτικός,

1 orina a graminaticis ficta ne quo ni ipsis Graecis utinata, otiari in Gl secundulii cod L,ips in 'Ἀττικο inlitanda erat. lin. 3. Casau Doniis I, octi. p. 258 ioc scnoli uni assert. lnn- luni nil αυτον τον Πἀνα ad scriptum, vi recto iutollexit, quo pertiuerct. V 15 l6, lin. 22. Pluralis evincit otiani liati interpretationem ad Aristophanis crua pertinoro, cf. cli Alist VcsP. Mσισυρα - περιβόλαιον ἐκ δερμάτων συνερραμμενον. V s. l. 22 Un 8. Cloni clii, iii olat emptor do proveruiis, ut Inon restituendum esse prinitis vidi Scuoltus ad geni Num , lin. 2. Goolius dativuin et postulavit Attamen recentis- si iiii χρῆσθα cilii ncc. ingunt. ἀποτάσσει c um conlancti Vos traiit Si schol. ni. Oilvss. I, 68 o ali Di. ue n. Vs. 25 Hii . . Geelius, collatis quamloguntur in Et x. 322. Ibκίναιδος - ειρηται δε παρα το κινεῖσθαι την ιδῶ, παρὰ τοκινειν τα ιλια, I octo vidit hic vocis κίναιδος otymologiani tradi, tuan tuain ignorans aut ipsaria in codici Dus extare et vulgat uni κίναδος iii tactili relinquons Nolui autoin cuni Geolio x lG.

θαλάσσιοι Νηρηίδες , in . Νηρηίδες; tuna Sub Iloe. VIII, 3 με ταν Ναῖδα interpretatur την ἐν ταῖς λίμναις Νηρηίδα. inque recenti Anii

580쪽

502 ADNOTATIO.τη aia proci αιω ponore; nam hoc recto dieiuni os u ἐν αἰσχυνε Pro αἰσχρῶς, illud vero em ruptum esse viditur, quum grainuiaticus, ilii Geolius voluit solisti potius παρα κινειν τηναιδῶ licti iriis morat, ut deinceps in Et I. κινειν τα αἰδοῖα. Verua ἀναιδῶς pravam variani lectionem proci αιδοῖ continer Due-Dneriis perspexit noli vidit otiati in sequontibus variam lectio-norii pro παρὰ το κινεῖσθαι ἐν αιδοῖ liaueri. Utraritio lectioni triuii-tao ἐν αἰ praesidi est. Vs 26 27. Nescio an rectius levior mutation λυμηρον, -

V, 2η - M H n. . ., Η στις κτλ. tur Data sunt, fortasse sis constituenta: οστις θελησε ποιειν, οἷον και συ, νικγειν - τον

κτλ. ut illa Cειπεῖν τουτο δ αντὶ αἰγος κύνα αμέλγει retrahenda sint ad cnolium praecetans post πέποιθας. oel. Qui oelinum recto vidit, locuin cor rection egero. u. . Quum verisini inαγουν, quod ex conj. oupii in Anisi receptum pri banio etiam Dueonero, nona alius usurpaverit, ni malim εξισουται. V s. 33. 34 H n. 6. Oentoriis proposuit. εχος στρωμνῆς εκ βοτάνης. , Fucrint liaec Disrιν εἶδος βοτανης' stupidis a litamentis, qui uua caton scitolii nostra; do orοιβν planta in istor I3vgantinus in στιβα cogitaverat ' Duo D n. reor ortus ex uinto intelloetis vo144 στιβαδα λέγει νυν την βοτανη in Soli Veti, quae nocvolunt, στιβαδα lii osso ipsui gramen uni non ereptum cuDilinpluui. Post γράφεται Gocli τουτε excidisso visuri est collato scitolio ad s. 03 το δε τουτε ἐπιρρηματικως - του ἐνταυθα:pro Davit Diio oneriis. Ego potius ovet stippi avi collat glossa et inorί:J ἐνταυθα η τουτο; nain τουτε non ἐπιρρηματικῶς dictum esset, sed ipsum ἐπίρρημα. tiana in scitolio s. 103 rectius του τι legi infra docebo. I in I 0. Prononaon ad in antiqui exeniplari uiis bono noen econtu scriptuni interpres malo pro d positum existiniavit, es. l. I 2. Alio orror λαλευντ ad litiini, tanquam illud varia lectio osset pro dcanto λαλευντι. Vs. 35 - 37 lin. 2 l. aec, ut vulgo leguntur, cor rupta osseo sensu carero non latuit oupium, qui veritiis no inutila essent interini scribendum censitit o Aάκωνα pro την χαρινχ προκαλεῖσθαι. Dueuncrus proposuit APτω την χάριν εις χαριστων αυτω

περιεληλυθέναι ' ουτω γαρ νώμων ό παρ αυτο διωχθείς -

καὶ κτλ.Vs. 38 lin. . , Talo Socratis apoplithogma non inveni, et senarii initium ess videtur. Nisi simplicitor Oi rigendum ,οκρατους. vii ad Donaonie p. 8 τους κακους εὐποιῶν μοι πιι ιτοι τῶ αλλοτρίας κυνας σιτίζουσιν. Die n. Vs. 34. Addo 'Aκρίδες:J καταχρηστικῶς τα πωλία apud Basi. Ad Greg. P. 32l.

SEARCH

MENU NAVIGATION