장음표시 사용
111쪽
ticis admodum clocorum erat Versicolores gestare Vestes, quan- aliam id minus vertim est, quod
placuit Boettigero, talibi is vestibus uti Athenis non licuisse, ni
rum auctorItas me proli ibuit, quominus sequerer Rei sigium. CL ad
Ioct. 1270: Gκουν ἔνεστι καὶ μεταγνῶναι πάλιν; Ant. 512. Oed. R. 973. g. 5. το ἐμαυx o v I Resertur Passim ὲαυτου etiam apud Xeno Pliontem ad primam vel alteram Personam: Cyr. I, 6, 19. 35. VI, 3, 27. Coninaent. II. 6, 35. Obtinet hic usus, o ubi Pronomen rest exivum simpliciter significationem habet adiectivi tδιος, et ex ipsa eluuntiationis structura sponte patet, ad quam nam personarn reserendum sit Κuh-n e r. ad Cominent. I, 4, 9. , potissimum ergo, ubi una Persona opponitur alteri, e. c. comment
l. c. : καὶ ἐπί τε τοῖς καλοῖς ἔργοις των φίλων ἀγάλλη Ουχ ητ- τον η ἐπὶ τοῖς λαυτου, καὶ επὶ τοῖς ἀγαθοῖς τῶν φίλων χαίρεις οιδεν ηττον η ἐπί τοῖς ἐαυτου. CL B o si. g. 99. p 455. Κ u h-ner. f. 628. aa. Hari. g. 743. not. De sententia huius loci ci. Symp. VIII, 43.
112쪽
μήτε -μυθίου μήτε ἐγχουσος χρώματι ροεσθαι μῶν
λον ὴ τω σω, ἀλλ' ωπερ οἱ θεοὶ ἐποίησαν ιπποις μὲτ ιππους, βουοὶ δὲ βους υιστον, προβάτοις πρωβατα, ουτω ο - οἱ ἄνθρωποι ἀνθρώπου σῶμα καθ ρδν οῖονται ῆδιστον εἶναι ' αἱ δ' ἀπάται αυται τοὐς 8μεν εω πως δυναι- αν ἀνεξελέγκτως ἐξαπατῶν, συν
όντας δὲ Ε εὶ ανάγκη αλίσκεσθαι, δν ἐπιχεiρῶσιν ἐξα- παιτῆν ἀλλήλους. ῆ γὰρ ἐξ ευνῆς αλίσκονται ἐξανιστάμενοι πρὶν παρασκευάσασθαι, ὴ υπὸ ἱδρῶτος ἐλέγχονται, ὴ υπὸ δακρύων βασανίζονται, ῆ υπὸ λουτρου ἀληθχνῶς κατωπτεύθqσαν. Tr συν πρὸς θεῶν, ἔφη ν sθώ, πρὸς ταῶτα ἀπεκρίνατο; Tl δέ, ἔφη, εἰ του
σατο, καθαραν δὲ καὶ πρεπόντως ἔχουσαν ἐπειρῶτο
valetuis ine vigentes; V Ald. ηδιον ὀρωην η τοὐς η υγιαίνοντας; S laneid. in cens. Oec. d. Κust. p. 458. coniecit, quod orationis aequabilitas post hilare videtur: ουτ'αν ὀφθαλμοις υπαληλιμμενους ηδιον ὀρώην η τοῖς σοις υγιαίνοντας; scd Volgil. bene tuetur
δρεικελφ ἀλειφόμενος καὶ τοὐς ὀφθαλμοῖς υπαλειφόμενος ἐπιδεικνυοιμι κτλ. 'Aνδρείκελον est fucus τρο ἀνδρος χρώματι εἴκελος.
g. 6. τους σοὐςJQuum antea in triti versiim de oculis sub unctis dicere voluisset uxor, deinceps inferre placet τους σους , qui PPO quos potissimum in mente habet. Itaque hac insolentiora collocatione Vectorum toυς σoος significa- Xenoph. Oe . tur: si non alius, Certe coniugis oculos illam libentius videre pu
πτεύθησανJ Solineiderum, nescio qua de causa, offendit vocabullini άληθινῶς. Verto : ,.vel Iavando conspici solent, quales revera sunt. V Notandiis vero uoristi usus in sententia generali Praecedentibus praesentibus. Stimilem ad norastum transitum notat H ein d.
Plat. Phaedr. p. 254. B: τῶ δὲ κατ' ἀρχὰς μεν ἀντιzείνετον τελευτῶντε - πονενεσθον ἀνομενω - ' καὶ προς αὐτφ τ' ἐγένοντο καὶ εἶδον την ἔψιν τηντων παιδικων ἀστράπτουσαν.
V. P ο p p. Cyr. I, 2, 2. Infra XI, 17. ἱππασάμην. XX, 28. αν
113쪽
ἐαυτὴν ἐπιδεικνυναι. καὶ ἐμὲ μέντοι ῆρώτU, ει τι θοιμι συμβουλευσαι, δες αν τῶ οντι καλὴ φαίνοiτο, αλλὰ 10 μη μόνον δοκοίη. καὶ ἐγὼ μέντοι, β xxκρατες, επη,
συνεβουλευον αυτυ μῆ δουλικῶς ἀδε καλῆσθαι, συν τοῖς θεοῖς πειοἀύθαι δεσποτικῶς πρὸς μὲν τον Ιστὀν προςστῆσαν ο τι μὲν βέλτιον αλλοi3 ἐπίσταιτο ἐπι- διδάξαι, ο τι δὲ χ ρον ἐπιμαθεῖν' ἐπισχε. ασθαι δε καὶ σιτοποιόν, παρα γαι ὁὲ καὶ απομετρουού τῆ ταμία, περιελθεῖν δ' ἐπισκοπουμένqν καὶ εἰ κατὰ χώραν ἔχει ην δεῖ εκαστα. ταυτα γὰο ἐδόκει μοι δεια ἐπιμέλεια 11 εἰναι καὶ περίπαος. αγαθὸν μνην εiναι γυμνάσιον καὶ τὀ δευσαι καὶ μάξαι, και ἱμάτια κΠι στρώματα
καθῆσθαιJ Becker. in Charicle T. lΙ. p. 233. ex Stob. Tit. LXXIV, 6 l. t. III. p. 87. Gais f. simillimam assert sententiam: Elγὰρ μηδέν τι ὀκνῆσαι αυτην καὶ περὶ γυμνασίας ἔ*ειν ἀναπείσαις,
σώματι. Tov μὲν γὰρ υγιαίνειν-δὲ. ἔμοιγε δοκεῖ ἄλλο τι περίθημα καὶ περιδεραιον κρεῖττον. πόψήω δ' αν εχ καὶ του δεηθῆναι γυνη vγιαίνουσα καὶ
υπογραφῆς, καὶ ἄλλου χρώματος ζωγραφουντος καὶ ἀφανίζοντος τὰς ὁ νεις.προς στασανJ V. Schaer. Iulian. p. XXII. et Dion. de Comp. V. p. 14 I. Sau PD ad Ven. VI, 20. - Ηeon. Rd Soph. Oed. Col. 986. talia putat simplici σ scribi solita esse, Pronuntiari alitem dupliei. Quid
vero, si talia non κακοφωνα visu fuerint Graecis. Cur non evitandae ambiguitatis causa eos etiam scripsisse προςστάς piiternus 7σιxo ποιόνJ Articuli ini non magis desideramus h. l. quamg. 12: ὁπόταν ἀνταγωνίζηται διαχόνφ, ubi nihil desiderat Schneid. ην δεῖJ II. e. καθ' ην δεῖ.Conament. II, I, 32: τιμῶμαι δε μάλιστα πάντων καὶ παρὰ θεοῖς καὶ παρα ἀνθρώποις, οἷς προ ήκει, ubi v. Heri,st. Anab. V,
7, IT: ταυτα δ' ην ἐν τῆ ημέρα,
ticula αν reserenda ad ἐσθίειν. Nam sic quoque haec verba Com
114쪽
ταν ἀνταγωνίζηται διακόνω, καθαρωτέρα ουσα πρε
πόντ63ς τε μῆλλον Ἱμφιεσμένq, κιν ικὸν γίνεται, ἄλλως τε και ὁπόταν το ἐκουσαν χαρίζεσθαι προς θ ἀντὶ του ἀναγκαζομέν τ' υπVρετεῖν. αἱ ο' ἀεὶ καθ ήμεναι 13 νῶς προς τὰς κεκοσμVμένας καὶ ἐξαπατώσας κρί-
γωνέζηται subieCtum, i. e. ad uxorem Ischomaclii; de eadein dicuntur ἄλλως τε καὶ - υnη2εουεῖν. Interpretatio igitur haec Prodit: ,, Corporis vero etiam
species, dum modo mutulitia vestituque elegantiore uxor certet cum pronia, allectat vimin , prae- seritim quum laeto animo obsequitur illi, non autem necessitate co
tione, ' inclitit S c h n e i d., ,, Is laΟ-machus loquitur, dum uxoris animum a timore ζηλοτυπlας avertere conatur. Quod si recte disputavit, haec quoque spectant ad ea, quae annotavi de Ischomachi uxoris conditione paulo liberiore a que honestiore ad VIII, 4. πρεπόντως τεJ Nonnunquam τε semel positum ivngit duo vocabula. Anab. III, 2, 16: τότε
μὲν γὰρ ἄπειροι οντες αυτῶν τότε πλῆθος ἄμετρον δρῶντες, δμως ἐτολμήσατε σον τψ πατρίφτρονήματι ἰέναι ἐπ αὐτούς.
Κuli ner. g. 722,6. De enuntiatis ita iunctis v. ad XIII, l0. κινητικὸνJ Sc. EL V. I, II. . VIII. 4. g. ὲ3. καθ ήμεναι σεμνιori
I. e. Wel Che vorne hin diellande in den Schoos 1 gen. De verbi κα θῆσθαι significatione vide ad VI, 7. Σεμνός saepe do matronis dictum, cf. In ment. I, 2.24. Hellen. V, 4,4. - αἱ κεκοσμημέναι και ἐξαπατῶσαι sunt heraus geput Et eunt verruti reris che Dir-
sa particula ora, interpositurn significat loquentem putare alterius fidem vel assensum deesse sibi non posse. Vide B o rn ea . ad
Cyr. II, I, 8. F ro is ch er. Hier. XI, IS: Rῶν ταῶτα πάντα ποιῆς, ευ ἴσθι, πάντων τῶν ἐν ἀνθρώποις κάλλιστον καὶ μακαριώτατον κτῆμα κεκτῆσν. De ευ οἶδ', οτι vide ad XII, 3.
115쪽
Socrates, postqtiam satia audivit de fena inae muneribus et officiis, excitnt IscIiomachum, ut, qiuotmodo ipso viri boni et honesti vice hingatur, exponat. Cui ut satis&ciat, hie narrat aeprimuin deos colere, deindo operam dare, ut sit corporo fianua et robustua, ut honorea consequatur in civitate, benevolontiam amiseeorum sibi conciliet, salutem in bello tueatur et divitias honesto Puriat, quae omnia sint consequentia. Addit, quomodo et ipso iustitiam exercere et suos eum docere studeat.
1 Tντευθεν δ' ἐγὼ εἶπον, ΙΩ Υσχόμαχε, τὰ μεν δῆ
2 ριν εἰδῶ. υλλὰ νὴ Λι, ἔφη ὁ Ισχόμαχος, και πανυῆδεως σοι, d Σώαραπες, διηγησομαι δ ἐγὼ ποιῶν δια-
ἀκουσας. - A. πολύν σοι. g. 2. L. διατελῶ ποιῶν, sed primo vocabulo β, altera re Suprascriptis. - L. Vict. μεταρουίσης. - σοι ante δοκῶ om. c.
Hinc Cicero Oeconomicorum Xenophontis Iliarum secundum exo sus erat, qui Praecepta habebat,4 quemadmodum foris paterfami
Graecis erant instar adverbIorum, neque oredam certum aliquod substantivum illos in mente habuisse, quum dicerent τῆν πρῶ- την, την ταχίστην, ν, ἄλλη etc. Genus semininum apium videbatur significandis tempora, loco, rationi. Bernia. Synt. p. 185 sq. De horum accusativorum natura v. Matth. g. 425. Κ si h ner. . 554. not. 2.ην δυνωμαιJ Haec Verba arctissimo connectenda cum Praecedente καταμαθών.
116쪽
bant, quasi tant in modo res inanes, μετεωρα , contemplaretur et Reia, solem et c. metiretur. Sic
interposita, quae iudicium continet de sententia si bsequente: atque, quod opprobrIum omnium censetur ineptissimum, egenus appellor. Vide Ros t. q. 04. not. 10. .
igiti r τῶ ἐπικλ. non mini s recte additur quam verbo ἀθυμεῖν, '
Patris nomen esse suspicatur Camerarius. Gallicus interpres G a i lita ad h. l. : ,,ce passnge me Paroit une Iron e Socratique contre Ie rival dἈlcibiade, Nicias, gityon avolt en voyes a Laogdolmone I Ourn ne nΡgotiation, mais doni Ievoysge avolt sid infructu eux. Socrate clabiit uti contraste malinentre la lenteur de Nicias et I a1 deur de son coursier. Quibus assentitur censor libra Ienensis, quasi ἐπηχυτου sit to ut rccern-rnent ara vis de Iuac Iddmone.
s C H N EI D. Etiam C o b et. Pro-Sop. Xen. p. 87. monet ἐπηλυτηρ sive ἔπηλυς nihil esse niKi: advena sive: ξένος, ἔποικος, qui recens advenit , qua voce Nicias , Nicerati filius , signi sicari nullo modo potuit.
dativum arcte iungad cuna προς- βλέψας, in quo verbo latet stupeniti vel admirationis notio cor. Syme. III, l3 14. . cyr. IV, 5, 9 ἐνταυθα δη ἐβριροοτό τε τρο ρφ καὶ τοῖς Μηδοις τῶ καταλιπόντας αυτον ἔρημον οἴχεσθαι.
117쪽
O M Gν 6υνωμαι ακονων καταμαθεῖν, πειρῶμαι καὶ θω
καταμεμαθVκεναι ὁοκῶ, οτι οἱ θεοὶ τοῖς ἀνθρώ ποις ανευ μεν του γιγνώσκειν τε α δεῖ ποiεῖν καὶ ἐπιμελεῖ 'at, Oπως ταυτα περαίν αι, Ου θεμιτὸν ἐποίqσανευ πράττειν, φρονίμοις ο' ουσι και ἐπιμελέσι τοῖς μενδιδύωιν εiMαιμονεῖν, τοῖς ὁ' ου, ουτω δὴ ἐγὼ αρρο- μαι μεν τους θεους θεραπευειν, πειρῶμαι ὁὲ ποiεῖν, ῶς αν θεμις ἡ μοι ευχομενω καὶ υγιείας τυγχάνειν καὶ ρώμης σωματος καὶ τιμῆς ἐν πόλει και ευνοίας
De hac praedicati attractione vide R O s i. g. 127. Κ u h ti e r. g. 645, 3. g. 6. θ ε μ ι τ ὁ νδ Mireris Schneiderum, qui addit ὁν tanquant necessarium, quilin idem Cyr. V, I, 12, ἀλλ' ἐπειδάν τι ἄρπάσωσινῆ κλεθωσιν, ὀρῶς, οτι συ πρῶτος, ως Ουκ ἀναγκαῖον το κλέπτειν. αἰτιj τον κλέπτοντα καὶὰρπάζοντα, καὶ ου συγγινώσκεις, ἀλλὰ κολάζεις, participium ὁν be
ne abesse censeat. V. B o r n e m.
ad 1. I. Ros t. g. 131, 5. annot. 4. Matth. g. 568, 3. not.
De hac casuum attractione, I .atInis etiam frequenti, T. Matth. g.
536. Buti m. f. 142,2, 2. Κuh-ner. g. 645, 3. Hari. g. 1024. Herod. I, 176: των δὲ νυν Λυκίων φαμένων Σατθιίων εἶναι oi πολλοὶ - εἰο πήλυδες. Xeri. II ter. X, 2: ἐν ανθρώποις τισὶν ἐγγίγνεται, Οσω αν ἔκπλεα τὰ δέοντα ἔχωσι, τοσούτω υβριστοτέροις εἶναι.
neus sane quam a II er-dings aucti dies csc. crastinus ad incipiendum virtutis studium. Placet Schneideri opinio per ironiam aIludere Socratem ad superstitionem vulgarem, quae auspicandis
118쪽
λει γὰρ δη σοι, ω Υσχόμαχε, οπως πλουτῆς καὶ πολλὰ χρήματα ἔχων πολλὰ θρς πράγματα τούτων ἐπιμελόμενος; Eαὶ πάνυ γε, εφζ ὁ Υσχόμαχος, μέλει μοι τούτων ἄν ἐρωτῆς ὴδυ γάρ μοι ὁοκεῖ, ω Σωκρατες,
και θεους μεγαυk3ς τιμῶν καὶ φίλους, ῆν τινος δέωνται, ἐπωφελεῖν και τὴν πολιν μηδεν κατ' ἐμὲ χρήμασιν ἀκόσμηρον εἶναι. Καὶ γ αρ καλά, isqv 063, ω 10γσχόμαχε, ἐστιν δ συ λέγεις, καὶ δυνατου γε ἰπυρῶς ἀνορύς πῶς γὰρ - : O τε πολλοὶ μεν εχὶν --θρωποι, 6ι - δύνανται ν ἄνευ του ἄλλων δεχθαι, πολλοὶ δε ἀγαπῶσιν, ἐν δύνωνται τα ἐαυτοῖς ἀρκουντα πορίζεσθαι. οἱ δε δὴ δυνάμενοι μὴ μόνον τον ἐαυ-
των οiκον διοικεῖν, ἀλλα καὶ περιποιειν, -τε και τὴν
πόλιν κοσμόῖν καὶ τοῖς φίλους ἐπικουφίζειν, πῶς ν' ττους ουχι βαθεῖς τε καὶ ψῆωμένους ἄνδρας
omisso articulo v. IX, II. τοις ΟυJ Ante vocalem Pollitiir Oυ sitie κ non solum iusine eluuntiati, sed ubicianque haec vocula vim lial et gr aviorem.
Potens. Quia autem potentia saepe pecunia emcitur vel opibus, δυνατός haud raro idem est, quod opulentus, dives. Cf. io a XVII, 9.oτεJ I. e. otiu a n d uidem. V V. Herm. Viger. p. 9 8.Μatth. g. 624, 2. Hari. g. 691.
De hac anacolustia v. ad I, 14. βαθεῖςJ ., potentes ac divites.' Nam βαθος etiam ,,divitem ' et ,,sortem,'' Seu is robu'stum' significat, sicuti ,,de incredibili altitudine ingenia, ' uti Salliis t. loquitur Iugurth. 95., ponitur. V.C asa ub. ad Sueton. Diuitias 1 by Corale
119쪽
12 προ ἐγώ, ορκέσει ἀκούειν. Mλλ' hστι μέν, ἔφη ὁ χύμαχος, ῶς γε ἐμοὶ δοκεῖ, ω Σώκρατες, ἀκόλουθα
πλέον ῆ χειρὶ βρίθεις, ξ μακρουπλούτου βάθει. . I l. αλλὰ γαρJ I, I 6. πῶς θέμις εὶναιJ Diversa
contandit Hermanii. ad Soph. O. C. II9I., qui εἶναι h. I. refert ad notissimam dictionern ικῶν εἶναι similesque, quas vid. apud B os t. q. 122, 9. observ. 3. Praeceteras placet opinio R O s t H, qui εἴναι accipiendum esse monet pro ἐξειναι. Vertas igitur: quomodo fieri potest, ut taceat
hoc genitivo v. Matth. g. 349. not. 3. Lern h. Synt. p. 15 l. Cyr.
I, 3, 8: oπως τῆς δίκης ἀκούσης παρῶν τῆς ἀμφὶ τοὐ πατρός.
γάρ μοι δοκεῖ ἡ τε ὐγίεια μῶλῶον
παραμένειν καὶ ἰσχους προςγίγνεσθαι.
120쪽
ἔφρο θώ, πυθοίμην. Erὼ τοίνυν, ἔφη, ἁ Σώκρα- 14τες, ὁ Ἱσχόμαχος, ἀνίστασθαι μὲν ἐξ ευνῆς εἴθισμαι,
έκ αν ἔτι ενδον καταλαμβάνοιμι, εἴ τινα δεύμενος ἰδεῖν τυγχάνοιμι. καν μέν τι κατὰ πόλιν δεύ πράττειν, ταυτα πραγματευόμενος περιπάτω τούτω χο αι ' ην 15
δὲ ιινεν αναγκαῖον ἡ κατὰ πόλιν, τον μεν ιππον ὁ παῖς προάγει εἰς αγρόν, ἐγὼ δε περιπατω χρωμαι τuεἰς αγρὸν ὁdῶ ἴσως ἄμεινον, ὼ Σωκρατες, η εἰ ἐν τῶ στω περιπατοίqν. ἐπειδὰν δὲ Γλλὶ εἰς αγρόν, ῆν τέ 16
μοι φυτεύοντες τυγχάνωσιν ῆν τε νειοποιοὐντες ην τε σπείροντες ην τε καρπὸν προς κομίζοντες, ταυτα ἐπι
σκεψάμενος ὁπως εκαστα γίγνεται, μεταδήυθμίζω, ἐὰν Qω τι βελτιον τοs παρόντος. μετὰ δὲ ταυτα ῶς τὰ 1 TNoλλὰ ἀναβὰς ἐπὶ τον ιππον ἱππασάμην ἱππασίαν ῶς αν ἐγὼ δύνωμαι ὁμοιοτάτην ταῖς ἐν τω πολεμω ἀναγκαίαις
L. μεταρυθμίζω. πρότερον δεσπότας οἰκετῶν καὶ
ἰδεῖν τινα. περιπάτω τουτρο χὐω περιπατρο praeiticati loco oppon .e pronomini demonstrativo, quaP 40ter caret articulo. Vid. Ro si. g. M. not. 3. ΗRG. 750. not.
positum: maiore cum fructu, .s at tib ri o r e modo.
δρόμοι. valetudinis vel animi causa Athenienses ambulare solebant, rarius sub divo et extra urbem. Eanderi atque h. I. sententiam legimus apud Plat. Phaedr.
πειθόμενος Ἀκουμενφ κατὰ τὰς ὀδους ποιουραι τοὐς περιπάτους ' φησὶ γαρ ἀκοπωτέρους τῶν ἐν τοῖς δρόμοις εἶναι. Uraimque locum assert Becher. in Charicle Tom. I. p. 343 sq. . 17. ἱππασάμηνJ equi
tare soleo. V. a IX, 8. De re compara Hipparcit. I, 18. R. Eq.