장음표시 사용
111쪽
τιος ην, μετα του αὐτῶυ λόγου καὶ της ξυνωμοσίας επὶτω δημω α- μείνω εδόκει πραχθηναι. και γάρ τις καιστρατια Λακεδαιμονίων ου πολλη ετυχε κατα τον καιρὸν τουτον εν ω περὶ ταυτα ἐθορυβουντο, μεχρι ἁψμου παρελθουσα, προς Βοιωτους τι πράσσοντες. εδόκειουν,εκείνου πράξαντος, και ου Βοιωτωνενεκα, αποξυνθημα- τος ηκειν, και , ει μη εῖθασαν - αυτοὶ κατα το μηνυμα
ξυλλαβόντες τους ανδρας, προδοθηναι αν ἡ πόλις. καί
τινα μίαν νυκτα και κατεδαρθον εν Θηοίω τω εν πολει
κατα τον αυτὸν χρόνον ὐπαπτευθησαν τα -- επιτίθε--αι καὶ τους ὀμηρους των Ἀργείων τους εν ταῖς νησοις κειμενους οἱ 'Aθηναῖοι τότε παρεδοσαν - Αργείων δημωδία ταυτα διαχρησασθαι. πανταχόθεν τε περιεφηκει here existimarunt, runc vero mitto magis ethim mysteria, de qui is pollutis ac sabathir, is illo polluta fisisse vulebantire, eodem consilio, ru cuna coniuraM, adversias starum popularem. Nam 4 am non magnus Lacedaemoniorum exere is per hoc ipsium ita us, quo Atlaenienses in uine propter istas res periuctabantiir, ad Istlii nimiisque prog esius est, nescio libi adverstis Boeotos moliens. Vule riir igitur, illo sollicitante, non autem Boeotorrum causa, ex composito venlise; &, nisi ipsi per indicium homines illos inanire comprehendissent, furiirum fiussese, in civitas prodereriir. Unde etiam unam quandan cteni apilii Thesei templum, quod est in tu lae, sida acinis pernoctariant. Quin etiam Alcidia lis hospites, qvi Argis erant, per idem tempus in suspicionem Venerrunt, fore, ut popuIum aggrederentur. Argi Vo Ina autem obsules, quI
collocati siler ni in insulis, Athenienses tunc Aroivo po-
112쪽
κρισιν αγαγοντες αποκτειναι, πεμπουσιν ουτω την Σα- Oly ν. λααινίαν ναυν ἐς την Σικελίαν, επί τε εκεῖνον, και ων. . ' ''
λογησομενω ἀκολουθεῖν, ξυλλαμβάνειν δε μη Θερα
πεύοντες το, τε προς τους εν τη Σικελία στρατιωτας τε σοῦ ετερους και πολεμίους μη θορυβεῖν, και Ουχ ηκιστατους Mαντινεας και Αργείους βουλόμενοι παραμεῖναι, Γ εκείνου νομίζοντες πεισί ηναι σῖ- ξυστρατευειν. καιο μεν , εχων τρο εαυτοῖ ναυν, και οι ξυνδιαβεβλημενοιαπεπλεον μετα της Σαλαμινίας εκ της Σικελίας ως ἐς τας Αθηνας' και επει- εγένοντο εν Θουρίοις, ουκετι δυνείποντο, ἀλλ απελθόντες απο της νεως, οὐ φανεροὶ
pulo liis de causis interficiendos tradulariam. DeniqPle s spiciones Alcssii adem unctimae circumstabant. Quarnobrem Allienienses, quod eum adducttim ad iudicium inolete inul-ctare vellent, ita denium mittiant Salaininiam navein in S, ciliam, cuna ad illum revocandum, trum ad alios, de qui- hiis indicia delata stierant. Mantini in amem fuerat, ut ipsi Alciniadi praeciperent, iit se purgyriariis s.queretilr, non lainen ipsuin comprelaenderent: caventes, ne sui milites,msi erant in Sicilia , t nullum aliquem excitarent. ne hostes, hoc antimadverso, castra aggrederentiir; praecipue verra cupientes, Mancineos & A 1 vos in illa expeditione permanere, Ploci existi inarent, illos illius opera inductos ad hanc militiae societatem. Hic igitiir habens suam navem, itemiae si, qui una insimulati fuerant, ex Siciliacum navi Salaminia, tanquam Allienas iniri, discesseriant. Et cuni in Thuriis filerunt, illos non ai litis sunt secuti, sed ex navi egressi evanueriint: post criminationem ad
113쪽
π αν' δείσαντες το επι διαβολη ες δίκην καταπλευσαι. ώ δ' - της Σαλαρονίας, τεως μεν εὐητουν τον 'Αλκιβιάδην και τους μετ' αυτου ως δ' ουδαμώυ φανεροι ησαν, ωχοντο ἀποπλεοντες. ο δε Ἀλκιβιάδης, η- Qυγας - ,ου πολλα υστερον επὶ πλοίου ἐπεραιωθη ἐς ΙΠελοποννησον εκ της Θουριας. οι δ' 'Mηναιοι ερημη δίκη Θάνατον
κατεγνωσαν αυτου τε και των μετ εκεινου.
M'. Mετα δε ταυτα οι λοιποι των 'Mηναίων στρατηγοι εν τη Σικελία, δυο μερη ποιησαντες του στρατευ- ματος, και λαχων εκάτερος, ἔπλεον ξυν παντι επι Σελινουντος και 'Εγεστης βουλόμενοι μεν εἰδεναι τα χρηματα εἰ δωσουσιν οἱ Ἐγεσταῖοι, κατασκεψασθαι δεκαι των Σελινουντίων τα πραγματα, και τα διαφοραμαθῶν τα προς Ἐγεσταίους. παραπλεοντες δ' εν αριστερὰ την Σικελίαν, το μερος το προς τον Tυρσηνικον
illinctim proficisci non ausi. Qisi vero navi Salaminia v laehannir, alicluamdiu laidem Alcibiadein, eiuslie sociosq es1verrunt: sed inam nusquain apparerent, navigationisci irsum conficere pei rexerrunt. Alcibiades vero, clim iam exsul esset, non inuto post ex agro Thurio in Peloponnesum navi reto vectus transini sit. Allienienses vero illum, & eos,mu cum illo erant, deserto ili licio, capite condemnariant. LXII. Postea vero ceteri Atheniensium duces, mai errant in Sicilia, cum exercitiam in duas paries divisissent, &iuerque sitam partem sortito accepisset, coena Onancius co piis Selinuntem ac Egestam versiis navigariint: parti in qῶ- dein, quod scire vellent, an Egestaei pecunias exercitui prehmisias diutiri essent; partim veri, etiam, ut Selinuntiorum res explorarent, & controvensias cognoscerent, quae Se- sinuntiis cum Egestaeis intercedebant. Sicillae autem oran
114쪽
κόλπον, ε ον ες Ἱμεραν, ηπερ μονη εν τούτω της Σικελιας, Εὐας πόλις ἐστί. και ὼς οὐκ
αὐτους , παρεκομίζοντο και εν τω παραπλω αἱρουσιν
' Υκκαρα, πόλισμα Σικανικον μεν, Ἐγεσταίοις δε πολεμιον ρο δε παραθαλασσίδιον. και ἀνδραποδίσαντες την
πάλιν παρεδοσαν Ἐγεσταίοις. παρεγενοντο γαο αυτωνιππεῖς. αυτοι οε παλιν τω μεν πεζω ἐχωρουν οια ταν
Σικελων, εως ἁ λοντο ες Κατλην' αι δε νηες περιεπλευσαν τα ἀνδραποδα ἄγουσαι. Νικίας δε εὐθυς ἐξ ' κκάρων επι Ἐγεστης παραπλευσας, και τἄλλα
χρηματισας, και λαβων ταλαντα τριάκοντα, παρην ες το στράτευμα. και τἀνδράποσα ἀπεδοσαν, και εγενοντο αυτων εἴκοσι και εκατον ταλαντα. και ες τους των Σικελων ξυμμάχους περιεπλευσαν, στρατιὰν κελευομa sinistra legentes, ab ea parte, quae ad sinum Tyrrhentin eripi, Himeram appulerunt, quae sola, in hac Siciliae parte, est Graeca civitas. catin alitem Himeraei ipsos non recepissent, praetervem sitnt. Et thun praeterveherent tir, ceperiint Hyccara, oppidiun Sicanicinia Paulem, sed Egestaeis hostile. erat aluein maritimum. olim auten oppidanos in servitutent abstraxissent, oppidiim Fgestaeis tradiderunt. Ipsoriam enim equitatus Atheniensibus aflue rat. Ipsi vero rilesiis chim peditatu uuidem per Siculoriam agri ini iter fecerimi, donec Catanain perveneriint. Naves Vero, quae captivos vehebant, circinnvectae sunt. Nicias alitein ex HyccariS Egestani confestim praetervectus, ctant de ceteris rebus inini Egestaeis egisset, & triginta talenta ab illis accepisset, ad exercitum rediit e & captivos vendimit, & ex ipsis confecta sunt centum & viginti talenta. Illinc autem Nicias, enis.1e collega chun copii S circum 'g-
115쪽
τες πίμπειν' τη τε ημισεία της εαυτων ηλθον επί Πλαντην Γελεῶτιν πολεμίαν οὐσαν, καὶ ουχ εἱλον. καὶ το Θερος ἐτελευτα.
b. Tου δ' ἐπιγιγνομένου χειμωνος ευθυς την ἔ*οδον
οι δεθηναῖοι ἐστι Συρακουσας σταρεσκευάζοντο οι δε Συρακουσιοι, και αυτοι, ως ἐπ ἐκείνους ιόντες. επει- γαοαυτίῖς προς τον πρωτον φόβον και την προσδοκίαν οι Ἀθηναῖοι eυκ ευθυς επεκειντο, κατά τε την Φεραν ἐκάστην προίουσαν ἀνεθάρσουν μαλλον, και επει - πλεοντες τατε επεκεινα της Σικελίας πολυ αδ σῖων ἐταίνετο, και προς την Υβλαν ἐλθόντες και πειράσαντες, Ουχ ει- λον βία, ἔτι πλεον κατεῖρόνησαν. και ηξίουν τους στρα
cti ad socios Siculorii in iverunt, ac linperataint, ut eXer- Cttini mitterent. Et ciun dim ulla sui exercitus parte adversiis Hybla ni Geleatin, qtiae hostilis erat, prosecti sunt, nec CXptignarunt. Et aestas excessit.
LXIII. Inseqtienti hietrie statina Allienienses sese praeparare coeperiliat ad invadendas Syracusas. Syractisani vero & ipsi vicissim, ut adversias illos iniri, se pretieparissiant. Pliod enim ad pranatura ipsorii in pavorein & exspectati Dena Atlaenienses non protinus ipsos invasissent, P.iOtidie, temporis ite progressu inagis ac niagis se ipsos coisigebant: hena quod, dum illam Sicilime oram praeter ellerentiIr, Valde proctii ab ipsis proficisci viui fuissent, & ad Hyblain profecti, eam tcntassent, nec expugnassent, multo magis eos conaten seriint. Quare diices rorabant, ut vulgus confidens facere solet ut se Catanana versus ducerent, quan doqiudem illi contra se non venirent. Quin etiam equites
116쪽
ερχονται. ιππεῖς τε προσελαυνοντες ἀει κατάσκοποι των Συρακουσίων προς το οπράτεμμα των Ἀθηναίων, ἐῖα βριζον ἄλλα τε, και εi Dνοικησοντες σῖίσιν αυτοῖς μῶλλον ηκοιεν εν τν ἀλλοτρία, η Λεοντίνους ες την οi-
ἴὰ .' Α γιγνωσκοντες οι στρατηγοὶ των Ἀθηναίων, και βουλόμενοι αὐτους ἄγειν πανδημει εκ της πόλεως
Oτόπλειστον, αυτοι οε ταις ναυσιν εν τοσουτω υ πο νυκτα
παραπλευσαντες στρατόπεδον καταλαμβάνειν εν επιτηδείω καθ' ησυχίαν. εἰδότες οὐκ ἀν ομοίως δυνηθεντες, και εἰ εκ των νεων προς παρεσκευασμενους εκβιβά :εν,
η κατὰ γην :ιόντες γνωσΘείησαν. τους γὰρ αν ψιλους
τους σ*ων, και τον ὀχλον, των Συρακουσίων τους ἱπ- πεας πολλους οπας, σIίσι δ' ου παρόντων ιππεων,
βλάπτειν ἀν μεγάλα ουτω δε, ληψεψαι χωρίον ἴθεν
Syreticusani, qtii ad speculandum assulue his te ad Ameniensiuin castra piravehebannir, cuin alia probra per contumeliani in eos ingeristant, riun vero illini p contabannir, an potius ad sectina in alieno agro habitandii ni venissent, Plan ad Leontinos in propria sede collocandos. LXIV. Quae cuni cognoscerent Atheniensium cilices, &vellent ipsos Syracusanos citin universo populo ab urbe quam longissime abducere, ipsi vero interea sub noctem clun classe praetervem, lociim castris idoneuna occii pare, hoste ntilluni negotium sibi secessente. Sciebant eni in funi-rum, ut non perinde possent, si alit ex navibus adversuS liostes iam praeparratos descenderent, ain itinere tei stri euntes ab illis animadverterentur. Suae enim levi armariIrae,& mittit tulini, quod nullus elaitiuus acilluc ipsis adesset, Syraclisanorrum equuantur, qui ni gnus elat, magna delim
117쪽
υπὸ των ἱππέων ου βλάψονται α ια λόγου. εδίδασκον ν αὐτους περι του προς τω Uλυμπιείω χωρίου, με και κατέλαβον, Συρακουσίων φυγάδες, ἀ ξυνείποντο.
τοιόνδε πι οὐν προς ἁ εβουλοντο οι στρατηγοι μηχανωνται. πέμπουσιν ἄνδρα σφίσι μεν πιστον, τοῖς δε των Συρακουσίων στρατηγοῖς τη δοκησει Ουχ ἡσπον ἐπιτη- Οειον. ρο δε Καταναῖος ο ἀνηρ' και -' ἀνδρων εκ της Κατάνης ηκειν εφησεν ων εκεῖνοι - ονίματα εγίγνωσκον, και ηπίσταντο εν τη πόλει ετι υπολοίπους οντας
των σῖ πιν ευνων. ελεγε δε τους Αθηναίους αυλίζεσΘααα- των ἔπλων ἐν τη πόλει, και εἰ βουλονται εκεῖνοι πανδημῖ ἐν ημερα ρη αμα εω επι το στράτευμα ἐλθεῖν, αυτοὶ μεν ἀποκλείσειν τους παρά σφίσι, και τας ναυς ἐμπρησειν , εκείνους δε ραδίως το στράτευμα προ
menta dattir n. Ita Vem, ut ipsi facere statueriint, existimabant, se lociim capriiros, unde ab hostilina eqilitatu nullana lanemoratii dignunt dananum essent acceptum. Ipsos autem Allieniensim in duces de occiipando loco ad Olympieuinsito , qtiein etiam Occupariliat, Syracusanoriun exstiles, qui ipsos sequebantiir, admonuertini. Duces inqtiam igitur, voci compotes fierent, huius noeli conamenthina machinati sunt. Mittunt quendani fidei sibi probatis viriam, & Syracusanorum ducibus non nainus anaicit in , in ipsi opinabantur, ad qhiOS Initiebariir. Erat alitem Catanaetis. Et, a quibusdain Catanaeis missilin se venire, dicebat, qtioriun illi nomina co noscetant, & quos sitae factionis stiretiosos in hirbe adhuc superesse sciebant. Hic autem dicebat, Ath nienses in uste procul a castris pernoctare, & , si illi certa die, primo diluculo ad exercitum oena universo populo venire vellent, se qui lem exclusi iros eos, qui essent apti l
118쪽
ξυνδράσοντας πολλους Καταναίων, και ἡτοιμάσθαι
ξε. οἱ δε στρατηγοὶ των Συρακουσίων , με- του
και ἐς τα αλλα Θαρσεῖν, και εἰναι εν διανοία κα ανευ τουτων ἰεναι παρεσκευάσ9αι επι Κατάνην, επίσπευσάν τε τω ἀνθωπω πολλω ἀπερσκεπτότερον, και ευθυς ἡμε- ραν ξυνθεμενοι η παρεσονται, απεστειλαν αυτόν. και αυ-
τοι η- έαο και των ΤΒμμάχων Σελινουντιοι και ἄλλοι τινες παρησαν) προειπον πανδημεὶ πασιν εξιένα
Συρακουσίοις. ἐπει δε εαιμα αυτί. και τα της παο σκευης ρο, και αἱ ημεραι εν αἰις ξυνεθεντο ηξειν, εγγυς ησαν, πορευόμενοι επι Κατάνης, ηυλίσαντο ἐπὶ Συμαίθω ποταμω, εν τη Λεοντίνη. οι δ' ἁθηνα ι - ησθον- se, & naves incensiiros; illos veri , si vallum adorei sui si sent, exercitrum Atheniensem facile capriiros. Perinultos autem Citanaeorum ad rem gerendam adiutores fore, &iam paratos esse, a lassatis ipse veniret. LXV. Syra sanorum autem duces cum alioqui & c teris in rebus essent confidentiores, & in animo haberent vel sine his nuntiis adversus Catanam cum Rpparatu prinficisciὶ lon e inconsuleratissime fiuletri iniic homini habiteriint: stati inlue constitiua die, ad quam ad Catanain adessent , ipstina re serrunt. Ipsi vero iam enim Selinuntii &ald nonnulli ex sociis aderant) Syrac sanis edixerunt, ut cuncti millo delectu ad exeuiuium se expedirent. Cum autem res omnes ad illain expeduionem necessarias iam praeparassent, &dies adventaret, ad laam se venturos constatuerant, iter ingressi, in Quanain versus proficiscerentiir, ad Symaethum flumen, in agro Leontino, castra posue-
119쪽
το αυτοῖς προσιόντας, ἀλαλαβόντες το, τε σπράτευμά μαν το εαυτων, κῆι ἔσοι Σικελων αὐτοῖς, η αλλος τις προσεληλύθει, και ἐπιβιβάσαντες επι δες ναῖς και ταπλοῖα, -ο νύκτα επλεον ἐπι τας Συρακούσας. κά ο τε Ἀθηναιοι ἄμα εα εξεβαινον ἐς τον κατά το ολυμπίειον, ως στρατόπεδον καταλη μενοι, και ρι ἱππῆς οι Συρακουσίων, πρωτοι προσελασαντες ες την Κατάνην, κάι αισθομενοι οτι το στρατευμα ὰπαν ἀνηκται, ἀποστρεψαντες ἀγγελλουσι τοις πεζά . και ξύμπαντες ηδηαποτρεπόμενοι, ἐβοηθουν επι την πόλιν.
οδου αυτοις, με ησυχίαν εκαθισαν το στράτευμα ες χωρίον επιτηδειον, κώ εν ω μαχης τε ἄρξειν εμελλονοπότε βούλοιντο, και οι ἱππης των Συρακουσίων ηκιστὰν αυτοῖς κά εν τω εργω κδ προ αὐτου λυπησειν. τηrunt. Athenienses vero, min intellexissent ipsos adventare, assumtis omni biis copiis& isOrilm, & Siculoriam, qtio quot ipsis aderant, & si quis abus ad ipsos accesserat, et 'tie in naves & navigia i inpositis, sub noctem Syracusas versus contendorunt. At Athenienses, sinulac dies illuxit, egressi sunt in locum, qui erat iuxta Olympi euin, lini castrainetaturi: & Syraculanonina elisites, qui primi ad Catanam accesserant. &qtii cognoverant, totuin exercitum classe Vectum discessisse, reversi rem peditatui significarunt. Tunc vero cunci, regressi, ad suppetias tarta serendas acciri reriint . LXVI. Interea vero Athenienses, quod ipsis longum iter esset, per otium castra posueriint in opportuno loco,& in quo proelii initium erant factura, quotiescunque vellent, S vel in ipso proelio, vel ante proelitina ab equi-tnu Syracusanoriun minime intestari poterivit. nam is
120쪽
μεν γαο, τειχία τε και οἰκίαι εἰργον, και δενδρα, και
λίμνη παρά δε το, κρημνοί. και τα εγγυς δενδρα κόψαντες, και κατενεγκόντες επι την Θάλασσαν, παρά τε τας νῶς σταυρωμα επηξαν, και ἐπι τω Δάσκωνι' ερυμά τε η ευεῖοδωτατον ην τοῖς πολεμίοις, λίθοις γάδην και Βλοις διά ταχεων ωρθωσαν, και την του γνάπου γεφυραν ελυσαν. παρασκευα μενων δε, εκ μεν της πολεως οὐθεὶς ἐξιων εκωλυε, πρωτοι δε οι ἱππῆς των Συρακουσίων προσεβοηθησαν, ἔπειτα δε υστερον καὶ το περον ἄπαν ἔννελεγη. και προσηλθον μεν εγγυς του στρατευματος των Ἀθηναίων τοπρωτον, επειτα δε , ως Ουκ ἀντιπροσφεσαν αυτῶ , ἀναχωρησαντες και διαβαντες την 'Ελωρίν οδον, ηυλίσαντο.
παρεσκευάζοντο ως ες μάχην, κῆ ξγνετάξαντο ωδε' δε-
una qui lena parte munitiones, ae si ficia, actores, & stagnum hostes prohibebant: ab altera vero, loca praerilpo. caesi'tie vicinis arboribus , & ad mare delatis, iuxta naves, & ad Dasconem vallum fixeriant, ab ea Vetra par te, quae aditu hostibus erat iacillinia, munitionem ex saxis electis ii nisilue constructam celeriter erexerum, & Anapi pontem solveriuri. Dum aluein hae munitiones fierent, ex urbe quidem nemo egressus earlina opus impedivit: sed primi Syracusanormira equites ad opem suis rebiis serendam procurririmi, deinde Vero mox & universus pedi ratus convenit. Et primum quidem ad Atheniensium c stra propius accesseriint, deimie vero, cum illi contra ipsos non prinsirent, regressi, ac, via Helorina ti aesinissa, castra positerinit.