장음표시 사용
131쪽
a. To x εν τη Κατάνη στρατευμα των Ἀθηναίων
έπλευσεν εὐθυς επι Mεσηνην, ως προδοθησομενην. καια μεν επρασσετο, οὐκ εγενετο. A ιβιάδης γαρ, οτε απηει εκ της αρχης ηδη μετάπεμπτος , επισταμενος οτι σευξοιτο, μηνυει τῶς των Συρακουσίων *ίλοις τοῖς εν
Cθειραν πρότερον, και τότε στασιάζοντες και εν οπλοις
οντες, επεκράτουν μη δεχεσθαι τους Ἀθηναίους οἱ ταυ- τα βουλόμενοι. ημερας δε μείναντες περι τρισκαίδεκα ρι Ἀθηναιοι, ως ἐχειμάζοντο, και τα επιτηδεια ουκ εαον , καὶ προυχωρει Ουόεν, ἀπελθοντες ἐς Ναξον και Θρακας,
riir, ut*le Iacedaemoniis persuaderent, in bellum adversiis Athenienses maiore studio propalam pro se administrarent; ut ipsos vel a Sicilia abducerent, vel ad exeminini, qui in Sicilia erat, ainad auxilitim mittere minus possent. LXXIV. Classis autern Atheniensituri, quae ad Catanam erat, Messanam versus continuo navigavit, quod eam per proditionem captum iri sperarent. Sed qtiae striIehiantur, non siiccesseriint. Alci des enini, cum iam Athenas re- v attis imperiunt deposuisset. sciens se exsulem fbre, Syracusanoruin anaicis, qui Messanae erant , futtiram urbis proditionem, cuius erat conscitis, inclicavit. Illi veris, cpii haec volebant, & hon ines intersecerimi prius, quam Athenienses ad lictein accederent; & tunc, cum ob seditionemoriani in arinis essent, Otiinuerunt, ne Athenienses reciperennir. Amenienses vero, stativis illic tredecim ct citer dies habitis, cuin tempestate iactarentiir, neqtie coinme
132쪽
σταύρωμα περι το στρατόπεδον ποιησάμενοι, αυτοῖ δεχάμαζον. κἀ τριηρη ἀπεστειλαν ἐς τας 'Mηνας ἐπί τε
χρηματα και ιππε , οπως αμα τω ηρι παραγενωνται.
οε. 'Ετείχιζον δε κδ οι Συρακούσιοι Φν τω χειμωνι πρός τε τῆ πόλει, τον Τεμενίτην ἐντος ποιησάμενοι, τῶ-χος παρά παν το προς τας Ἐπιπολας ὀρων, ἄπως μη διελάσπονος ευαποτάχιστοι ωσιν, ην αρα σῖάλυνται κὰταMεγαρα Πούριον, και ἐν τω -υμπιείω αλλο. καιτην Θάλασσαν προεσταυρωσαν πανταχη η α βασεις σαν. κδ τους 'Mηναίους ε σοτες ἐν τῆ Νάξω χριμα- ζοντας , ἐστράτευσαν πανδημει επι την Κατάνην' κἰτης τε γης -των ετεμον, κῶ τας των 'Mηναίων σκη- νας κάι το στρατόπέδον ἐμπρησαντες, ἀνεχωρησαν ἐπ' οἴκου. κὰ πυνθανομενοι τους Αθηναίους ἐς την Καμα-
tum haberent, neque quidqllain silicederet, Naxum reversi, & classe vallo munita, illic lii rnarunt: & trire-inem Athenas miseriint, pectiniariun & equitatus gratia , ut haec primo vere statim adessent. LXXV. Per eam hiemem Syracusani quoiae muriunexcitaveriint prope urbein a tota illa parte, quae Epipolas spectat, Temenitem coinplexi, ne, si forte cladem ali- qtiana accepissent, propter angustiorem ustis ambitii in facile circumvallarentur. Et praesi una Megara miserrunt,&alteruin in olyinpleo collocariint. Quin etiam quac n*ae ex parte exscensus e navibus in terram fieri poterati mare vallo praeclusum muniverrunt. Et cuin scirent, Athenienses apud Naxum hibermare, cuin ste litentibus copii S, ex omni totius populi or line collectis, expcilicionem adversus Catanam susceperiint. Et ipso ri agriIIn Viasturiint,&, Atheniensivin taberiiacillis castris. te incensis, domitin
133쪽
sen. op. ρίναν, κατα την επι Λαχητος γενομενν ξυμμα αν, O nire. πρεσβευεσθαι, εἰσως προσαγάγοιντο αυτους, ἀντε-υ ἴ' v, ἡ πρεσβεύοντο και αυτοί. ησαν γάρ - τοι αὐτά. οἱ Κα-3 iς- μαριναῖοι μη προθυμως σοῦ ἰσι μητ ἐπι ' πρωτην μά-
λωνται αμυνειν, ἡρωντες τους Αθηναίως εν τη μάχη εὐπράξαντας, προσχωρωσι ς αὐτοις, κατὰ την προτεραντιλίαν πεισθεντες. Azικομενων οὐν εκ μεν Συρακου- σων , Ἐρμοκράτους, και αλλων ες την Καμαρίναν, ἁπας ε των 'θηναίων, Ευῖημου μεθ' ετερων, ο Ἐρμος της , ξυλλόγου γενομενου των Καμαριναίων, βουλόμενος προσοιαβαλεῖν τους Αθηναίους, ἔλεγε τοιάd .c . OT την παρουσαν δυναμιν των δεθηναίων, Δ Καμαριναιοι, μη αυτην καταπλαγητε οείσαντες, ἐ-
redierunt. Praeterea coem intellexissent, Athenienses Canaamnana legatos misisse pro itu e societatis ciun Gamarinaeis initae, clito tena pore Lacties in Sic illam ab Atheniensi husinina classe ni isstis ivit, si quo pacto ipsos sibi adiungeri possent, ipsi quoqile vicissura legatOS eo iniseriint. Camarinaei enini ipsis erant iuspecti , ne non alacriter ea ipsis misissetu, Miae ad superiorem pugilaln rnishrant, & ne deinceps Opein ferre recusarent, quia videbant, Athenienses in proelio rena seliciter Wellisse, sed veteris anaicitiaenue acidum se ipsis adiungerent. catin igitiar Syracusis mu-den Hermocrates , aliaqtie Camarinam pervenissent, ab Ameniensibus vero Euphemiis clini aliis collegis eo missimissent; Herinocrates, coacto Camarinaeoriun concilio, maiorem invidiam Atheniensibus conflare volens, ham habilit orationem.
LXXVI. No' ideo legati ad vos sumus, uua camamaas
134쪽
πρεσβευσάμεθα ἁλλα μἄλλον τους μελλοντας ἀπαυτων λόγους, πρίν τι και ἐμων μουσαι, μη υμ πείσωσιν. ηκουσι -ο ἐς την Σικελίαν , προτασει μεr , η πυνθάνεσ9ε, διανοία δε, ην παντες υπονοώυμεν. καί μοι δοκουσιν ου Λεοντίνους βουλεσθαι κατοικίσαι, 'ημῶ μἀλλον εξοικίσαι. ου γὰo-ευλογον τὰς μεν ε et πόλεις αναστατους ποιειν, τὰς δε ἐνθαδε κατοικίζειν και Λεοντίνων μεν Xαλκιδεων όντων, κατά το ξυγγενες κηδεσθαι, Καλκιδεας οε τους εν Ευβοία ὼν οιδε αποικοί εἰσι θ δουλωσαμενους εχειν. τη σε αὐτη iδεα ἐκεῖνα
τε εσχον, και τα ενθάδε νυν πειρωνται. ηγεμονες γάρ γενομενοι ἐκοντων των τε Ιωνων, και οσοι ἀπο ωνησαν ξυμμαχοι , ως ἐπὶ του Mησου τιμωρία, τους μεν, λειποστρατίαν, τάς οε, επ' ἀλληλους στρατευξιν, τοῖς
quod vereamur, ne praesentibus Atheniensium copiis remeamini: sed potius metuentes, ne, priusquam aliqi id a nobis quoque diactum miserriis, illi verris, quae sint facturi, v v mn persia deam. Veniunt enim ιn Si nam eo p idem praetextu, quem au aestis ; eo vero animo , pis omnes suspicamur. Nam non Domrinos in suas sedes restituere, sed potio nos ex nostris sedib expetiare velle milii videntur. Nec enim rationi consentaniaran detrur, eas illas pes em uora, quae illic sunt, evenerer eas --ro, piae Uc sint, condere, O civium in strisinas sedes reducto rum numem se gentes reddere: O de Leontinu cyiadem, μι stine Orataidenses, propter nathonis ius sollicitos esse ; Ozalcidenses vero, pia sunt in E Oea, pzoram isti sunt eo es ) μπ te
premere. Sed eadem nutione O res litis occi amne, O res istas nunc occissare conantur. Cum emm O Iones, ceteriq e focu, sistprot Uforum erant coloῶ, amperium ad eos ultro aetvssent, ut Merim ulciscerentur, eorrum alios p idem, desere..e nita e
135쪽
ὼς εκάστοις τινα εἰχον αιτίἀν ευπρεπη σενεγκοντες, κατεστρεψαντο. καὶ οὐ περι της ελευθερίας ἄρα οἴτε Ου- τοι των . Ελληνων, ο ν οι Ελληνες της εαυτων, - Mηδω ὰπεστησαν, περι δε οἱ μεν σῖίσιν ἀλλα μη ἐκείνω καταδουλώσεως, οἱ ὁ επὶ δεσποτου μεταβολη, οὐκ ἀξυνετωτερου, κακοξυνετωτερου δε.
οζ . 'Aλλ' οὐ γαρ δη την των Αθηναίων εὐκατηγόρη
τον οὐσαν πάλν νυν ηκομεν ἀποφανουντες εν εἰδόσιν σαειικει πολυ δε μῶλλον ημας αυτοῖς αἰτιασόμενοι, ἔτι εχοντες παραδείγματα των τε εκεια Ἐλληνων, ὼς ἐδουλώθησαν, οὐκ ἀμύνοντες σ*ίσιν αὐτοῖς, και νυν ἐφ' ημῆς ταυτα παρόντα σοῖίσματα, Λεοντίνων τε ξυγγενων κατοικίσεις, και Ἐγεσταίων ξυμμαχων επικουρίας, οὐ
erimen ipsis inferent, asios vero, prod mur se risium gererent, accusantra, alias etiam, prout singulis aliauod speciosum atque probabile crimm obsirere poteros, eritanant , ιn semitutem redegemnt. Ergo nepta set Athemenses pm Graeconam liberate conservanda, neque cetera Graecι pro sua ipse m l rate resia . nenda Medus resiserunt. Sed hi qmdem, vi Graecos in setam, non aurem in AEus Mia potestatem rei gerent: issi vero, ut do intimmutarent, O alitina harinent non insipienHorem, sed astutiorem. LXXVII. Q amquam non pmpurea nunc Peasimus, ut asem arionem in Atheniensium rivitat , siret abunde tam sinum eo a Dypetat adversu eam, apud vos instituatntu, pia probe nostis omnes eius resurras, sed multo magis, ut nos os a u- semus, qia, cum Lana uti ob oe os exempla Graucomm , qtia illic sunt, quomodo in servitu- ab lasis redata fuerint, quod . Hi ipsis opem non tulerint, O nunc ista praesentia commenta ariveos nos, Ritiret O Leontinorum cognatorum in suam ciwω-
136쪽
στραzεντες βουλόμεθα προθυμότερον δεῖξαι αυτ ὰ οτι
ευκ Ιωνες ταδε εἰσιν, οὐσ ' 'Eλλησπόντιοι, καὶ νησιω- ται , ὼ δε τό ν η Mμον, η ενα γε τινα αἰει μεταβαλλοντες, δουλουνται αλλὼ Δωριεῖς, ελευθεροι ἀπ αυτο- νόμου της ΙΙελοποννησου την Σικελίαν οἰκουντες. η μενομεν εως ἁν εκαστοι κατά πόλεις ληῖθωμεν, εἰδότες οτι ταυτη μόνον ἁλωτοί εσμεν, και όρωντες αυτους επι τουτοτο εδος τρεπομενους, άστε τους μεν λογοις ημων διίστάναι, τους δε ξυμμάχων ελπίσι εὐπολεμόυν προς ἀλληλους, τῶῖς δε ως εκάστοις τι προσηνες λεγοντες, δυνανται κακουργεῖν. και οἰόμεθα, του απωθεν ξυνοίκου προαπολλυμενου, οὐκ ἐς αυτόν τινα ηξειν το δεινὸν, προ δε αὐτόυ μῆλλον τον πασχοντα, καθ' εαυτον δυστυ ιν. οη. Καὶ εἴτω ἄρα παρεστηκε, τον μεν Συρακουσιον , εαυτον Γ οὐ πολεμιον εiναι τω Ἀθηναίω, και δεινον ηγελμα tilant, nosimus consitantra, alacriter Wsis ostendem nos non esse Ionra, nepre Hel pontios, mpue insularum incolas, pildon,inum aut Medium, aut pintabet alium, semper commutant , --uiunt; sed DoHenseo , qui sibin ex sitira Peloponneso prose-ta, Stasiam ineolunt. An esectamus, donα σμdarim sininsieapiamury e m Aiamus, nos hac una ratione evi posse, 6 animadvereamus, eos ad hanc amm anrmos appellere, in alios psidtin de nobis oratione dissocient, alios vero De Deretatis ad nnuuiiaran binum conestrari, assos vero, pmut possunt, prius at, sed blandi direntes, detrimento assciant 8 Et exi nametu, si viarinara , pia remorior est, prius Perierit, calami tran ad punia taΓum de nobis non perventuram: sed potiara pro unopsoqM n serum, illum, qui in calamitatem inriderit, solvim infelicem fore.
LXXVIII. Q od si e ι fine in mentem verut, Syracusanum pridem, vi non se 'sum Athnsiensum se hostem, O dunum
137쪽
ουκ ερημος, ἀγωνιεπαι τόν τε Αθηναῖον μη την του Συρακουσίου εχθραν κολάσασθαι, τη ς εμη προφάσει τηνεκείνου φιλίαν Ουχ ησσον βεβαιωσα ται βούλεσθαι
κακωθηναι μεν, ἰνα - ονιψωμεν, βουλεται, περιγενεσθαι σε ενεκα της αὐτου ασῖαλείας, ουκ ἀνθρωπείας δυναμεως βουλησιν ελπίζει. ου γαρ οιόν τε ἄμ- της τε επιθυμίας και της τυχης τον αυτον ομοίως ταμίαν γενε- σθαι. και εi γνωμη ἁμάρτοι, τοῖς αὐτου κακοῖς ολο
φυρθεις, ταχ ἀν iσως και τοῖς Ῥοῖς ἀγαθοῖς ποτε βου-
sibi putat ess m mea patria penesitari, is eo tet, se non magis pω mea , sed pariter atq e simul Pm sua 'sius ιn mea pu-ςnaturarin: O eo mitus, puod, me non prius everso, sed me sorium habens, me ope aestraulo, sit puraturau. Item eo tet, Arara tensem nolle bracmonorasan usim, Has a ses: sed hoe meo praetextu, pio simulat, se mHι ut hosti bellum insem, vestram amiciriam sita Gnciliatam non minus con nare velis. Venim si q sinvadet nobis, aut inam nos metiat, spά endm sunt Potentior , ut ple hoc ιncommodo premiannuo O p tenea Syra fas damnsqia n a fies tirpis, ut sitinus modestores, Dpe res tamen esse , ρ ter suam ipsius Incolantitatem, is non humanariis virium spem concipis. Feri enim non potest, ut idem finisi O pariter suae voluntatis avra finianae sit aUιter. Θane flos inr opinione, ob sua 'sius mala deplomitu, suopte damno doctus, se se meis etiam bonis assgando rursus ut mus ιπνιdere mFiet. Sed
138쪽
ληθείη αὐθις φθονησαι. αδυνατον δε προέμενω, και μη'τοῖς αυτοὐς κινδύνους οὐ περι των ονομάτων ἀλλα περὶ των ὼγων ἐθελησαντι προσλαβεῖν. λόγω μεν γὰρ, την μετεραν δύναμιν σωζοι ἄν τις, ἔργω δε, την αυτοῖ σωτηρίαν. και μάλιστα εἰκὸς ην - , ω Καμαριναῖοι,όμορους οντας, και τα δεύτερα κινδυνεύσοντας, προορῆ--αι αυτ , και μη μαλακως, ω εο νυν, ξυμμαχεῖν, αὐτους δε, προς ημῶς μἁλλον ιόντας, ἁπερ αν εi ες την Καμαριναίαν πρωτον ὰ2ίκοντο οι Αθηναιοι, δεόμενοι ἀνἐπεκαλεῖσθε, ταῖτα ἐκ του ὀμοίου και νυν παρακελευο- μενους, ἄπως μηδεν ἐνδωσωμεν, φαίνεοαι. ἀλλ' οὐθ' υμεῖς νυν γε πω, ούς οι ἄλλοι, επι ταλα ωρμησθε.οθ. Δειλία δε ισως το δίκαιον προς τε Ῥῶς και προῦς τους ἐπιόντας Θεραπευσετε, λέγοντες ομμαχίαν ειναι
hoe unpossibile Derit ei, psi nos deserarerit, O pu eadem non de vis, sed de risus pericilla nol, tam sim ne recisaverit. QMenim nos tuebitur, is non ine scidem nostram potentiam, sed rei si Dam ipsius salutem tuuιtui'. Et sane , Cama aes, decebat Vos praecipue, qui estis Murta, O γι secizndo loco sis peritatatura, assa perie la, nobis omndus i inpendenria , prosp7cere, nepte syniter, prema odum nunc secistis, auxilium nabis ferre :sed potius ipsos ad nos venire, O nos palam hortari, ne auIm Dee mirere u , O nobis eadem nunc etiam P onere, plae no His proposuissetis, Fe nostra iussigentes, eamque implorantes, s et menses vestrum agnam camarinaeum prius invasissent. Sed neque vos adhuc, neque ceteri has cootaesones fisepistis. LXXIX. Foreasse vero propter vestram ignaviam, ci m eryanos, tum eriam erya illos, pra nos invadunt, a IIIatem coletis, vobis cum Athenien us Diaetatem esse iacentes: piam Profecto Distit sc by Cooste
139쪽
υμιν προς Αθηναίους' ην γε οὐκ επι τοῖς φίλοις εποιη- σασ9ε, των σε εχθρων ην τις εῖ' υμας f και τοῖς γε Ἀθηναίοις βοηθεῖν, ἴταν - ἄλλων, και μη αυτοι, ωc πεο νυν, τους πελας ἀδικωσιν ἐπει ουδ' οι Ριγῖνοι οντες X αλκιδεῖς , Xαλκιδεας ὀντας Λεοντίνους ἐθελουσυ ξυγκατοικίζειν. και δεινον εἰ ἐκεῖνοι μεν το ἐργον του καλουδικαιωματις υποππεύοντες, ἀλόγως σω ονῶ ν, υμεῖς
δ' εν J εὐλόγω προφάσει, τους μεν *ύσει πολεμίους
βουλεM ε ωzελειν, τους δε ετι μῶλλον φυσει ξυγγενεῖς μετα των ἐχθίστων δαῖθειραι. ἀλλ' οὐ δίκαιον -υνειν υε, και μη φοβει ψα, την παρασκευην αυτων ου γὰρ ην ψεις ξυστωμεν πάντες, δεινη ἐστιν, ἀλλ' ην οπερ ουτοι σπευδουσι θ τἀναντία διαστωμεν. ἐπει Οὐηε
non adversus amicos contraxisss, sed adversis hostes, si pias contra vos veriret: titsu Atheniensibus sescev metis, pzories ab alias hesuriam acciperent, non autem quoties Ws ut nunc Ἀ- lunam aliis facerent. Nam ne Rheoni piadem, pia sunt chaia radenses, meta cum Aueniensilius Leontinos, qui sunt Chalcidenses, in Das sedes res itura volunt. Es sane inrignum es, s usis idem hoc Atheniensium sillam, quod honestae peri oris specie
velatur, suspectum habentes, praeter id, stod rationι consentaneum videtur, sapiunt: vos vero, pia occasionem rationi consentaneam habetu, illos qi idem, pia natura sunt hoses, iuvare vultis; illos veω, qia vel multo majs natura sint cognati, una eum inimicissisιs funditiis perdere. Atqiar hoc minisne aequum est: sed potius aepium est, vos nobis opem ferae, nec tuorum apparatum fomitare. Nee enim, se coiuungamur omnes, est forta
,sdem, prumvis contra nos solos venerint, o pioesio steriores Diuiti co by Corale
140쪽
δε ες τυ ξυμμαχίαν προθυμοτερον. ἁλλως τε και ἀπαΙΠελοποννησου παρεσομένης ωῖελείας, οι τωνδε κρείσμ
προθυμίαν δοκειν, τω ημῖν μεν ισην ειναι,ὐμῖν σε ἀστα- λη, τὸ μηδετεροις δη, ως και ἀμφοτερων ὀντας ξυμμα-χους, βοηθεῖν. οὐ γαρ ἐργω ἴσον ωσπερ τω δικαιωματί
εστιν. ει γαο οἱ υμῶς μη ξυμμαχησαντας ο, τε παθων-αλησεται, και ἡ κρατων περιεσται, τί αλλο η τ'αυτη απουσία, τοῖς μεν ουκ ημύνατε σωθηναι, τους σεουκ ἐκωλύσατε κακους γενεσθαι; καίτοι κάλλιον, τοῖς ἀδικουμενοις και ἄμα ξυγγενέσι προσ9εμενους, την τε
Hiscesserint, tam non peregeront, pzaecunq- ω'ebant, sed ce-lciber ablemni. XX. Q amobrem, se omnes in unum coeamus, non decet nos animos desicere, sed belli societatem alacriter ιnue: praes/cm mn auxit is noris ex Peloponneso fit venturaran, hon inesolaeet, qui sunt U:u in re Hlsica longe prae nitores. Nepte existimatamn est, iliud studium eo sutum, quod nobis piarinaeqturan, vobis vem truum sit; pzod videlicet marinis opem fraeveseu, quila utrorampis socia estis. Neque enim M vevis, scibara vestram causam num sina, sta eisiam re ipsa haec vestra aiantia recusario es aequa. Nam si propter vos, qia nobis auxilium finer satis, ra, quι oppugnatus sunt, evenarur, O is, qud eum expugna erit, victor evadat, psid asiud fecerisis, ius quod Hispsidem , proprer eandem vestram absentiam, nullum auxiliam tulerinta, tu servari possent; illos vero, ne masi essent, non m- Lbue s. Avii honestim est, illis, scit iniuriam pariuntur, O