장음표시 사용
141쪽
κοινην ωτίλειαν τη Σικελία, zυλαξαι, και τους ναίους φίλους - οντας μη ἐασαι ἁμαρτεῖν. ξυνελόντες τε οι Συρακουσιοι, ἐκδιδασκειν μεν ουδεν ἔργον εi
τοι οὐσεν χεῖρον γιγνωσκετε δεόμεθα δε, και μαρτυρομεθα αμα, εὶ μη πείσομεν, οτι ἐπιβουλευομεθα εμενυπο Jωνων ἀεὶ πολεμίων, προδιδομεθα δε υπο ὐμων, Δωριεῖς Δωριέων. και εi καταστρεψονται ημας ΑΘη-
ναῖοι, ταις μεν ροετεραις γνωμαις κρατησουσι, τω O 'αυτων ονοματι τιμηθησονται και της νίκης ουκ αλλον τινα αθλον η τον την νίκην παρασχοντα λήψονται. καὶει αυ ημεῖς πιριεσόμεθα, της αιτίας των κινδυνων οἱ αυ- τοι την τιμωρίαν ὐῖ ετε. σκοπειτε οὐν, και αἱρεῖψεη- η την αυτίκα ακινδυνως δουλείαν, η καν περιγενδεοιιι praeterea sunt vem cognati, vos adiunctos O commune &osiae commodum tauri, O Athenrenses, qί ι.im sunt vobis amita , non sinere pereate. Sed, ut rem tot.Im Pauris compre sim ex reta metu, nos Synarasim aerimus, nussius esse negotiti plane docere avi vos, aut asiOS, de Lebus issis, pιas Vos Us non minus, fram piissis antra, cognos iis. Precamur vero, fimul O tessi camur, nis voLF per seruntu, ut nobita opem sciatis, nos in
fessis appetii ab Io libra 'Ferias lio diu, O a vobiis mdi, Donenses a Dorienslatis. Et si Ara tensio nos fise rint, vestris quidem confissis culpapve vιctorti evasuros, sed suo Torum nomine honorem hiauuros ; O Em victoriae prirensio nullum alium, suam Elian ipsum , qia victoriam iEsis Dbministrarit, accepturas. Plod si contra victoria penes nos suerit, vos ipsos, ut nosω-
mm periculorum auctorra, poenas nobis datums. Θιare rem con- erate, atque Iam nunc ei te aut semistitem, quae nullum ta
142쪽
μος ο των 'Aθηναίων πρεσβευτης, μετ αυτον, τοιαδε. - . 'AΦILOMEDA μεν επι της προτερον ουσης ξυμμαχίας ανανεωσει του δε Συρακουσίου καθαψαμένου, ἀναγκη και περὶ της ἀρχης ειπεῖν, ὼς εικοτως ἔχομεν. το μεν ουν μεγιστον μαρτυριον αυτος ειπεν, ἔτι οἱ Ιωνες αεί ποτε πολεμιοι τοις Δωριευσίν εισιν. ἔχει δε καὶ ου- τως. ημεῖς γαo, Ιωνες όντες, ΙΠελοποννησίοις Δωριευ-
σι, και πλείοσιν οὐσι και παροικουσιν, εσκεψάμεθαοτω τρόπω ηκιστα αυτων ὐπακουσόμεθα. και μετα τα
Μηδικα ναυς κτησαμενοι, της μεν Λακεδαιμονίων αο χης και ηγεμονίας ἀπηλλάγημεν, οὐδεν προσηκον μαλ- λον τι εκείνους ημῖν η και η ς εκείνοις επιτασσειν, πλην
Asium virentis, ne tu*uer Uos domιnos habearis, utque nositas
I XXXI. At pie Heranocrates qui lena liaec dixit. Euphe.inus vel o Atheniensium legatus, post ipsum haec vecta secit. LXXXII. V ENERA M tys pitam, ut pristinam societate renovarrantis: sed quoniam Syrac fatura nos incessis, ne saritims inani de imperio nostro versa satare, ut hoc a nobis Iura obistineri demonstremus. 3 1 ignaran itur huius m t monium ipse perhibet, qui ixit, Iones Doriensium hostaes semper exstui . Eeres ita se habes. Nos rasim, quι sumus Iones, rationem iniimus,pιa Peloponnsis, quι sunt Doriosis, O plums, quam nos, O
143쪽
κMόσον ἐν τω παρόντι μεῖζον ἴσχυον. αυτοι δε των ὐποτω βασιλει πρότερον οντων ἡγεμονες καταστάντες οἰκουμεν, νομίσαντες ηκισπ αν υπο ΙΠελοποννησίοις ουτως εἰναι, δυναμιν εχοντες η ἀμυνουμεθα. και, ἐς το α ιβες εiπειν, ουδε αδίκως καταστρεψάμενοι τους τε Ιωνας
τικον πλε τον τε και προθυμίαν ἀπροῖάπιστον παρεσχόμεθα ες τους - Ελληνας, και διοτι και - Mi cillisis impenetre, essi platenus tunc remporis nobis potentio G erum. Nos etiam Graecorum , pes reses imperio pHu parebant, duc creati, res adgnansseramus, exi manus , sic nos in Peloponnesi rum potes.rtran minime venturos se, si Potentiam haleamvi , quamini propulsemus. Atque ut Vere ricam imperium oluinemus , non innuia in nostriam potestatem redarus Ioniam ae insularum incolis, pios Syracusand a nobu in semitutem redactos auInt , ' petamvis nostri eognati essent. Nam adversu nos, metroposin suam, cum Medo venerant, nee ausi sunt defigonem a Medo facere, O res domesscas prosuam, plenaa Odum nos, pia no sinam urbem olim deseravimus ; sed O ipsi servitutem pati, O nobis idem imponere volebant.
L. XIII. Q amobrem hoc imperio porimur, simul pzod eo
144쪽
I 29ετοίμως τουτο φωντες ουτοι Φας εβλαπτον αμα δε της προς ΓΙελοποννησίους ἰσχυος ροεγομενοι. και Ουκαλλω εα μεθα , ως - τον βάρβαρον μονοι καθελόντες, εικοτως ἄρχομεν, ἡ επ ἐλευθερία τ' μνυε μἀλλον η των
' μπάντων τε και τ' ἡμετερα αυτων κινδυνεύσαντες. πασε οε ανεπίφθονον την προσηκουσα ν σωτηρίαν εκπορὼζεσθαι. και νυν της ημπερας ἀσ*αλείας ενεκα και εν- θ άδε παροντες, ορωμεν και Ῥιν ταυτα ξυμῖεροντα. ἀποῖαίνομεν Οε, ἐξ ων ο ῖδε τε οιαβαλλουσι, καὶ Φεις μάλιστα επι το Cοβερωτερον υπονοεπε' εἰδότες τους
κα τερπομενους, τη δ εγχειρησει υστερον τα ξυμ εροντα πράσσοντας. την τε γαρ μει ἀρχην εiρηκαμεν δίαδεος εχειν, και τα εν αδε, δια το αυτο, ηκειν μετα των tes inconranoda nobis asserebant: simul etiam potencam adversus P loponnesios nosis comparare cupientes. Nec alterius auspicia sequimur, quia vel soli barbarum prosilaavimus, vel pro Menate somm potius, qaeam ceteromm omnium Graecorum, O nostra Usorum, pericula sin imau. Non es autem cuiquam Envidendum , si salutis suam quaerat. Et nunc etiam cum nostrae in columitaris, praestatque paranssi gratia, huc venerimus, haec ipsa, piae Syracusatia nobiu trem se obsiesunt, vobis etiam conis ducere utrimus. Demonstramus autem, haec ipsa, pllae nobis exispediunt, vobis eiclam experire, tum ex tis, pιae si criminantur, tum ex ira, quae vos tua potiunum cum vehementiore metusι- spica na: qiaa compertum habemus, eos, qia cum vehementi metu assiqUU Dspicantur, prurinus p idem orationis illecebris ea fis ; postea vero, cum ad rem gerendam veniunt, facere, quae Himet conducunt. Etenim O illic nos Imperium Propter metum obseere diximus, O propter eundem metum nos huc Iam venisse,
145쪽
cίλων - αλως καταστησόμενοι, και ου δουλωσόμενοι μη παβεῖν δε μαλλον τουτο κωλυσοντες.πδ . 'Υπολάβη δε μηδεις ως ουδεν προσηκον Φων κηδόμεθα, γνους ἔτι σωζομένων υμων, και δια το μηό Θενεις υμας οντας αντέχειν Συρακουσίοις, ησσον αντουτων πεμψαντων τινα δύναμιν ΓΙελοποννησίοις, ἡμεις βλαπτοίμεθα. και ἐν τουτω προσηκετε ηδη ἡμῖν τα --γιστα διόπερ και τους Λεοντίνους ευλογον κατοικιων , μη υπηκόους, ωσπερ τους ξυγγενεις αυτων τους ἐν Εὐβοία, ἀλλ' ως δυνατωτάτους ὶνα ἐκ της σzετερας μοροιοντες, τοῖσδε υπεο ημων λυπηροι ωσι. τα μεν γαρ ἐκει, και αυτοι αρκόυμεν προς τους πολεμίους, και ο Xαλκιδευς, ον αλόγως ημας φησι δουλωσαμενους, τους π-m res, pιae hιc sum, eum amicis truo constituamus, non au rem ut in semitutem vos redigamus, rnuno potius, M ι eaea mira, ne hoc vobis acestat.
LXXXIV. Nesu vero ps iam opinetur, nos de vobis, ut de viris nulla in tussim nobisium conuinctis, esse sol tos; tia Iud compereum habens, vobis salvis O vi/es habentUM ad resistendum Syracinax is, nos ianoribus incommodis assectum ira, psia iin bracifand tantu copiarum ad Peloponnesios mittent. Et ob istam causam maxima nαessitudine iam nobis inn estis con runcti. Famobrem etiam aevium est, Leontinos a nobis in suas sedes restitui, non ut imperio nosno subiectos, pumadmodum sunt
Usonun eoonari, sil in Euboea habitant, sed ut potenti unos; ut ex suo a , p ta sunt futini Syrae fanis, ipsis pro nobis sint insisti. Q od enim attinet ad res selas, O ad bellum donis eum, via nos ipsi soli satis virium habemus ad hostes pro Asandum, O G alcidensis, pά est in Euboea, petem Syracusanus
isse seit a nobis praeter id, sIod rationi consentaneum videtur, Diqiligo i by Corale
146쪽
θαδε ελευθερώυν, ξυμzορος ἡμῖν, απαράσκευος ων, και χρηματα μόνον z-ων τα δε ενθάδι, καου Λεοντίνοι και
XAυς μεν καὶ Mηθυμναίους, νεων παροχ' αὐτονόμους, τους δε πολλους, χρημάτων βιαιότερον φορῶ. ἄλλους και πάνυ ελευθερως ξυμμα υντας, καίπερ νησιωτας
βλαm G, O tamen nos iam mulare, nos hue veno, Iu eos, μι hu sunt, in pereatrina anuu) vcssi es nobis, od nullo tillis amaratu fit in linus, O pecuniam tantum Pendat: res vero istae, O Leontinι, O meri amici , notiis in summa sinuare degent . LXXXV. autem tyranni , ais Erit a maripatam obrinori, nullia, od utile sit, a ratione es alienum, UU Hamamretim, nisi fidum. Pro sin is autem yo gemntur,oponti via Inimicum, Ves amicum op nune fieri. At e hoc nobis hic es commotam, non ut amicos maleficiis assimus, sed in P ter amicorum Pomesam rnrmies reddantur in si Non essarium de nosca fide dubitandaran. Nam socζει, μι il sint, prout singuli nobis sum vestra, ita ιmperamru. Chiis idem, O Methymnaeis, vi classem praebeant, at Gera vivant. pleri evero A imperamus, tu inriuum severiau exigamus. Θιn eclamasi . 'mιΠιm , M Amma emn Menare nobis in bello Hune
147쪽
οντας και ἀληπτους, διότι εν χωρίοις επικαίροις εἰ
πιρι την Πελοπόννησον. ωστε και τἀνθαδε εικος προς τολυσιτελουν, καὶ ο λεγομεν ες Συρακουσίους δεος, καθι- στασθαι. αρχης γαρ ἐῖίενται ὐμων, και βουλονται μεν επι τω Φετερω εισπησαντες υμας υπόπτω, βία, ηκαύερημίαν, απρακτων Φων ἀπελθόντων, ωπῶ αρξαι της Σικελίας. ανάγκη δε, ην ξυσπητε προς αυτους.
' οπ. Και οτω ταυτα μη δοκεῖ, αυτο το εργον ελεπιχει. το γὰρ πρότερον ημὰς επηγαγεσθε, οὐκ ἄλλον , τινὰ προσείοντες *όβον, η, εἰ περιο λομεθα Φῆς υπο
Συρακουσίοις γενεσθαι, ἔτι και αυτοι κινδυνευσομεν. sunt in loris Geta Peloponnesum opponitas. Q mobrem consentatuum s , res inam, ae hic sint, a nobis consertia, prout nobis eon est, adpre pro- ωNVn, piran vobis AH amus, quo Syracusanos metuimus. Nam mi pessirin in vos inflatu, Oisis suspicionibus, pias contra nos sparγnt, vos ad societatem sedum inemndam sol tau Volunt, tu vel per vim, vel propinsosiitudinem vestnam, si nos insecta abierimus, ipsi Misiae prin-esputtini obtineam. s autem, hoc ita contin re, puema oriun mus, si cum Usis vos coniungatis. Nam neFe nos tantas copias in unum contrahere, alpse huc facile trans nare posthae poterimus; neque isti Syracusani nobis absentibus erunt infria contra vos. LXXXVI. Cia autem hare non vicientur ita se habere, ut sincimus, illum ipsa res a iit. Prius enim nos ame qs, nullum assum merum nobis inciiuentes, nisi quod, si per nostraran nessi- genitam vos in Syriac sanorum potestarem vehim sineremus, noa D taco by Corale
148쪽
και νυν ου δίκαιον, ὀπερ και ἡ μας η ζιουτε λόγω πεβειν, τω αὐτω ἀπιστειν' ουδ' ἔτι δυναμει μείζονι προς την των-δε k υν πάρεσμεν, υποπτευεψαι, πολυ δε μαλλον τοῖσδε απαττειν. ημεῖς μενγε ουτε εμμεῖναι δυνατοι μημεθ' υμων' εἴτε και γενόμενοι κακοι κατεργασαίμεθα, αδυνατοι κατασχειν, δια μηκος τε πλόυ, και απορία φυλακης πόλεων μεγαλων, και τy παρασκευν ηπειρωτίδων. άδε δε οὐ στρατοπεδω, πόλει δε μείζονι της ἡμετερας παρουσίας ἐπομόυντες ὐμῖν, αείτε ἐπιβουλεύουσιν, και ρταν καιρὴν λάβωσιν εκασπου, 6υκ ανιασιν. εδειξαν δε και αλλα ηδη, και τα ες Λεοντίνους' και νυν τολμωσιν ἐπι τους ταυτα κωλυοντας, και αν οντ την
Σικελίαν μεχρι τουδε μη -' αυτους εὶαι, παρακαλεῖν ωας ὼς αναισΘητους. πολυ δε ἐπι αληθεσπεραν γε σω-μopu per la sis em . Q amobrem non es amum, vos nunc eidem xu ni fidem halere nolle, Fam tamen nobis etiam Ora trione vestra persuadere volebaris ῶ nepuin f ptaonem venire, plode m maeroribra copiiis .adversu istomm potentiam huc venerimus: immo potitu amum est , vos Syrae sanis sis nullam habere m n. Nos et fim ne consistere Fιdem hic possιmus, risi vobisc m. Quod si etiam perfri est Esi res sus subigeremau, eas tamen re tinere non post emus propter navigari u longitudinem, O vim emitatem casiae si urbes magnM, 6 Fae messiterraneis copilis ines gent, O nituntur. At i non castis, sed in urbe vobis Manima, habitantes, cuius populus es maior his nostris copils, aeiam Ute adsunt, assidue vobis insisamur, O PamBet occasio
nem nasti, eam non omittunt. Id Fod cum erga alios, tum etiam erga Leonirinos iam declararunt. Et tamen nunc audent adversis
eos, qμι haec immesunt, O Fi ad hane usque diem Stessiam sustinent, ne in ipsomm potesatem redigatur, vos ut stupuos ac
149쪽
τηρίαν ἐμεις ἀντιπαρακαλουμεν, δεόμενοι την ὐπάρχου σαν απ ἀλληλων α/Zzστεροις μη προδιδόναι νομίσαι τε τοῖσδε μεν, και ἄνευ Βριμιάχων, ἀεὶ εῖ' υριας ποίμην
αα το πληθος ειναι οδον, Ῥι. r ου πολλάκις παρα- σχησειν μετά τοσησδε ἐπικουρίας ἀμύνασθαι. ην εἰ τωυπόπτω η α πρακτον εὐετε ἀπελθεῖν, η και σῖαλέλσαν, σι βουλησεψε καὶ πολλοστημόριον αυτης ιδεῖν,οτε οὐδεν ετι περανει παραγενόμενον Ῥῶν. πζ. Aλλα μητε υμεις, ω Καμαριναῖοι, ταῖς τωνδε δαβολαῖς ἀναπείθεσθε, μητε οἱ αλλοι. ειρηκαμεν δ' υμῖν πῶσαν την ἀληθειαν περι ων υποπτευόμεθα, καιετι εν κεφαλαίοις υπομνησαντες, ἁλωσομεν πιοειν.
amentes adhortaH, O ad Abietatem solstatare. Nos vem contra ad salutem longe e larem vos adhortamur, orantes, ne statem, utririque nostiam ope mutua paratam , prodaris: sed existimesis, i s p id , HI sine Desorum araxiliis , propter mulat Inem, iam adversu vos semper expeditam esse s vobis vero non semper futinam fac statem e m tot auxiliaribus co is eos propulsa es. V as si vel ob suspicionem, vel etiam accepta clade , infectis negorio Hoedere sinaris, optabilis profecto assisetando vel minξ-Mam Usangm pauem Udere, cizm elus ad vos adventus nutilampsius vobis prodesse poterit. LXXXVII. Sed nou vos, Camadnati, eritanationibus i num ad nos deserendaran adducan ses, nepete ceteri. Iam autem vobis declaravimu omnem veritatem, de suibus volsis sumus suspere, O nune etam si em in vestram memorram per capita revocariis, postulabamus ut sectam sint. Datamus enim, nos illis p id , sit illis sunt, inperare, ne alterius impedo pareamus; hos ve
150쪽
βλαπτωμεθ α' πολλα δ' ἀναγκάζεσθαι πράσσειν , . διότι και πολλα φυλασσόμεθα ξυμμαχοι δε και νυν και πρότερον τοῖς ενθάδε Φων αδκουμενοις οὐκ ακλητοι, παρακληθεντες δε, ηκειν. και Φεις μηθ' ως δικασται
μερει, τούτω ἀπολαβόντες χρησαM ε' και νομίσατε μη πάντας εν ὴσω βλάπτειν αυτὰ, πολυ δε πλείους των Ἐλληνων και ωφελειν. εν παντι γαρ πας χωρίω, και ω μη ὐπαρχομεν, ο, τε οιόμενος ἀδικησεσθαι, κἀό επιβουλευων, διά τὸ ετοίμην ὐπεῖναι ελπίδα, τω μεν, ἁντιτυχειν επικουρίας ἀφ' ημων, τω δε, εἰ ηξομεν, μηλλεις ειναι κινδυνευειν αμφότεροι αναγκάζονται, ὀ μεν,
ro, pra Hic sunt, in sibenatem asserere, ne ab ius laedamur. multa autem nos facere cogi, pιιa sint etiam mesta, pzae nobis sunt cavenda. Socios vero O nunc O prius hue vensisse, non nostra sponte, sed amessitos, ut opem feremus illus de vobis, pιι hic miruna assciuntur. Fara vos nepue tansiana fata rudues remur, pzae a notis gemmur, neque tanφιam censores, odfactu iam es di de deterrere conetani: sed pratenus asipua nostraec Hostiaris, ac ingeniit para, qua tot res gerendas aurerimur, vobis quopιe Prodesse potes, ea recepta utamina, O existimeris, haec non ominsibus aeste nocere, verum longe pluribus e Graecis prudesse. Qiaisidet enim in praseet redone, vel in ea, In pιa non ι eramus , O is, qui fidi ab iniuria rimet, O is , psi alteri insitatur, quod in promtu sit spes, risi quidem fore, ut auxillarina nobis virissim tinpetret, huic vero fore, ut, s venerimus, metu Peric si non vacet, ambo coguntur, Hic op idem , ιnVuus ab ιniuria alteri facienda sti temperare ; ille vero, nemιne neγ-