장음표시 사용
121쪽
ξὸν μεν κερας Ἐργεῖοι ειχον και Μαντιννς, Ἐθηναῖοι δε μεσον, το δε ἄλλο, οἰ ξυμμαχοι οἱ αλλοι. και το μεν
μισυ αυτοῖς του στρατευματος εν - πρόσΘεν τεταγμενον επι ρκτω, το δε ἡμισυ επι τοί. ευναις εν πλαι- σίω, επὶ Οκτω και τουτο τεταγμενον. ο ζις εἴρητο, , ἁν του στρατευματος τι πον , μάλιστα εφορωντας παραγίγνεσθαι. κα τους σκευοφόρους εντος τουτων των --τακτων εποιησαντο. οι δε Συρακουσιοι εταξαν τους μενόπλίτας , ἐφ' ἐκκαιδεκα, οντας πανδημεὶ Συρακουσίους, και οσοι ξυμμαχοι παρησαν. εβοηθησαν δε αυτοῖς Συε- λινουντιοι μεν μάλιστα, επειτα δε και Γελωων ιππης, ν
το ξύμπαν ἐς διακοσίους και Καμαριναίων ἱππῆς ὀσον
εἴκοσι, καὶ τοξόται ως πεντηκοντα. τους δε ιππεμ επε- ut ad proelium se praepararunt, & aciem hoc modo ii,
struxerimi. Dextriain quidem coriau tenebant Argivi &Mantinet, Athenienses vero inessi uiri agmen, alterrum V ro cornu ceteri socii tenebant. Et di inicisiim qindein ipso rii in exemittis sic erat insi ructum , ut in fronte octoni milites starent: cliniusti in Vero, quod erat ad tentoria, &ipsum octonis nais Euserat instriictum, ita talinen, ut agmianis longittulo latini linent lange superaret. Qui is praeceptiun filerat, ut, qua parte exercitus taloraret, dilige tissime observantes se conferrent. A te intra hos, Uri in subsulsis collo ti fuerant, lixas postierunt. Syraciliani V ro suos gravis armaturae milites, qui erant Syracusani ex omni totius populi oratine atque aetate collecti, & socios, quotquot aderant, sic instruxeriint, ut deni seni in aciei fronte starent. Auxilium autem ipsis disserunt in primisqtsiclem Selinuntii, mox vero & Geloi equites, universi adducentos. Et Camannaeoriun equites ad viginti, & sagit-
122쪽
τήξαντο ἐπι τω ωιω, ουκ ἔλαπιτον οντας η διακοσίους και χιλίους' παρά ς αὐτους, και τους ακοντιστάς. με λου A τοις 'Mναίοις προτέροις επιχειρησειν ο Νικίας, κατά τε εθνη ἐπιπαριων ἔκαστα, και ξυμπασι τοιάδε
ξη. ΠΟΛΛΗ μεν παραινεσει , ὼ ανδρες, τί δεῖ χρη-
σ9αι, οι πάρεσμεν ἐπι τον αυτον αγωνα; αυτη γαρ ηπαρασκευη ικανωτερα μοι δοκει ειναι Θάρσος παρα- σχειν, η καλως λεχθέντες λόγοι, μετα ασθενους στρατοπέδου. μου γαρ Αργεῖοι, και ΛΙαπινης, και Ἀθηναῖοι, και νησιωτων οι πρωτοι ἐσμεν, πως ου χρη μετωτοιωνδε και τοσωνδε ξυμμάχων πάντα τινα μεγάλην την ελπίδα της νίκης ἔχειν ; αλλως τε και προς ανδρας πανδημεί τε ἀμυνομένους, και Ουκ ἀπολεκτους ωσπεοtarii cimiter mainquaginta. Equises autem in dextro corii collocariint, non pauciores, qtiain mille & ducentos. Iuxta autem ipsos, & iaculatores. Cum autem Ainenienses proelium priores ininiri essent, Nicias & singulas gentes, ut qtiarnque adibat, & universas huiusmodi verbis inlliortabatur. LXVIII. LONGA actore ione, viri, psid opus es nos ues, quι ad Hem cinamen adstanus p me enim apparatus ad confidentiam vobis praesundam mam Malere mihι videtur, quam Nembia praeclare facta, plae eoptarum Amrtate careant. Ubi misim
insitamm incolas, pgomodo non oportre pintadet mm talibustoipse sociis magnam de victoria spem habere P prasmm adversu ho ines, qui copias , ex omni totius populi orasne ac aetatemptim O nullo desectu habito collectra, ad nostram vιm Prasuti fandam ducimi: non autem adue esu Uros delestos, pzais no
123쪽
και ημοῦς' και προσετι Σικελιωτας, ὼ ὐπερῖρονουσι μενημας, μομενουσι δε ου, δία το την επιστημην της τάλμης ησσω εχειν. παραστητω δε τινι και τόδε, πολυ τε ἄπο της ἡμετερας αυτων εἰναι, καὶ προς γῆ οὐδεμια φιλία, ηντινα μη αυτοι μαχόμενοι κτησεσθε. και τουναντίον υπομιμνησκω υμας η οἱ πολεμιοι σφίσιν αυτῶ εὐοiδ' ἔτι θ παρακελευονται. οἱ μεν γαρ, ἔτι περ πατρί δες εσται ο ἀγων' εγω δε, οτι ιυκ εν πατρίδι, εξ ῆς κρατεῖν δει, η μη ραδίως αποχωρειν. οἱ γὰο ἱππης πολλοι επικείσονται. της τε Ουν υμετερας αυτων αξίας μνη- μεντες, επελθετε τοῖς εναντίοις προθυμως, και την παρ- ουσαν ανά-ην και απορίαν φοβερωτεραν ηγησαμ ενοιτων πολεμίων. θ . V μεν Νικίας, τοιαυτα παρακελευσαμενοςsεπηγε το στρατόπεσον ευθυς. οἱ δε Συρακουσιοι ἀπροσδόκητοι μεν εν τω καιρω τουτω ησαν ως ηδη μαχουμενοι ,
simus. Pnretina ad resu Stasirens , p i nos p iidem contemnunt, sed tam en non si inebunt, p/od plus audaciae, quam perifriae, ha-μrnt. Illud etiam in moescin unitatique vehitit, nos O p-ιI anosinae patriae sinUM al esse , O in nullo amιco solo , nisi suod vos ira pugnando quaesuriris. Arpis ego vos admoneo, tantra ac
hostes quodpmbe Jo 2 se ipsos actoriantur. Illi enim, piodpm
patria ren.rmen rem si suunam: at ego vos admoneo non In Patrio solo ; unde oportet nos victoria potitos revem, aut non facile re eri posse. Nam pennulli ti; in nobis instabunt. Vesraegitur i omni di sitaris memoro, hostes alia rer invadaris, O praesentcin necessPatren a re dissic starem, piam aduersarios, redi Gisiorem esse ducaris. LIX. Nicias auteni talcius adhortariis, copias conse-stina adversus liostein duxit. Syracusani vero tunc quidem
124쪽
καί τινες αυτοις εγγυς της πολεως ουσης και επεληλυ- θεσαν' οἱ δε και δια σπουδης προσβοηθουντες δρομω, υστεριζον μεν, ως οε εκαστος πη τοῖς πλείοσι προσμαῖειε, καθίσταντο. ου γαρ δη προθυμία ελλιπεῖς σαν, ουδε τολμη, ουτ εν ταυτη τη μαχη ουτ εν ταῖς αλλαις
ἁλλα τῆ μεν ἀνδρεία ουχ ησσους, ἐς ὀσον ἡ επιστω
ὰπεχοι τω οε ελλείποντι αυτης, και την βουλησιν αυκοντες προυδίδοσαν. ἔμως δε ουκ αν οἰόμενοι σῖίσι τους Ἀθηναίους προτερους επελθειν, και δια τάχους ἀναγκα - μενοι ἀμυνα-αι, ἀναλαβόντες τα οπλα, ευθυς ἀντεπηεσαν. και πρωτον μεν αυτων ἐκατερων οὶ τε λιθοβόλοι και σzενδονηται και τοξόται προὐμάχοιτο και τροπὰς,
οίας εἰκος ψιλους, ἁλληλων ἐποίουν. ἐπειτα δε μάντεις
non exspectabant sibi iam dimicarulum esse. quin etiam ipsoriam nonntilli in uinem, quae vicina erat, abienam alii vero festinaburuli ad silos ais uvandoS a turrentes, tar ditis suulem pervenietiant; verminiamen tu singuli ad aliquos exescitiis orclines ac cedebant, in iis sese collocabant. Nain nec in isto proelio, nec in aliis, aut alacritate, autati dacia hostibus inferiores filerunt. Sed virnite laidem illis non fueriint inferiores, quatenus rei militaris scientia suppetebat. Eius vero defectu, alacritassein etiain invitiainutebant. Veriuntamen, qtIO l non opinarentur Athenienses priores contra se ventili os, quodque celeriter propulsere cogerentiar, stinuis armis, confestim obviana ipsi pri Hieriint. Ac primum quidem utriusque exeminis velites, lai lapides manu iacit Iahantur, & functitores, & sagittarii ante pugnabant: & alii alios in iugani vicissim vertet alit, tit verisimile est fieri inter levis armiatiirae milites. Deinde vero vates protulerunt hostias more receptas, &
125쪽
τε σzάγια προυzερον - νομαζόμενα, και σαλπιγκται νοδον επωτρυνον τοις ἡπλίταις. οι δ' εχωρουν, Συρακουσιοι μεν περι τε πατριοος μαχουμενοι, και της ιωας, ῶς εκαστος, το μεν αυτίκα, σωτηρίας, το δε μελλον,ελευθερίας. των δε εναντίων, Ἀθηναῖοι μεν, περί τε της ἁλλοτρίας ἡ ικείαν σχειν, και την οἰκείαν μη βλάψαι ἡσσώμενοι' 'Αργεῖοι δε, καὶ των ξυμμάχων οἱ αυτ ομμοι , ἴπνκτησαψαί τε εκείνοις εῖ' ἁ ηλθον, και τηνυπάρχουσαν σ*ίσι πατρίδα, 'νικησαντες, πάλιν επιδεῖν. το δ' υπηκοον των ξυμμάχων, μεγιστον μεν περὶ της αυτίκα ανελπίστου σωτηρίας, ἐν μη κρατωσι, τοπρόθυμον εἰχον επειτα δε εν παρεργω και εἴτι ἄλλοῖ καταστρεψαμενοις λαον αυτοῖς ὀπακουσεται. o. Γενομενης δ' εν χερσὶ της μάχης, επιπολυ ὰντεῖ- tubicines ad congressun, in lites incitabant. Illi vero in ho-
nena terulebant, Syracusani qtiulem, pro patria pii gnatil-ri, & unusqui inae in praesentia pro sua lalute , & in posteriun, Iibertate. Ex laostibus vero, Athenienses qvidem pro alieno ut propritina liaberent, neve domesticurri agrin ivim detrimento asti aerent: Aroivi vero, & qui ex sociis libera erant , ut & illos Athenienses adiuvarent in qtiaerendis rebus illis, quartim caula illuc venerant, inlae suain qukpie pareiani victores reviserent. Socii vero, qui alio-riun i inperio parebant, praecipite qui lena animum alaciem ira bant propter praesentem saltitem , de qua, nisi vicissisent, desperabant. Deinde vero, sectando loco ad proeliuilico niuendii in erant alacres, ut si quana etiam aliatn gentem una china Atheniensibus stibegissent. ipsis lacilius parerent. LXX. Cum autem ad pu nana naantisque Vennim eiaset, ad multas horas alteri alteris restiteriint. Interea Vero
126쪽
χον ὰλληλοις' και ξυνεβη βροντάς τε ἁμα τινας γενε-
σθαι και αστραπὶς, καὶ δαρ πολυ. ωστε τοῖς μεν πρωτον μαχομένοις, και ἐλάχιστα πολεμω ωμιληκόσι, και τουτο ευνεπιλαβεσΘαι του οίβου τοῖς ἐμ
πειροτεροις, τα μεν γιγνομενα, και ροα ετους περαινε- Noveninti.-αι 1οκεῖν, τους οε ἀνθεστωτας, πολυ μείζω εκπλη- εν ρίη νικωμενους παρέχειν. ω μενων δε πρωτον των Ἐργείων το ε νυμον κέρας των Συρακουσίων, και μεταίτους των Αθηναίων το κατἁ σῖλ απους, παρερρηγνυτο ηδη και το ἄλλο στράτευμα των Συρακουσίων, και ες zυγην κατέστη. και επιπολυ μεν οὐκ ἐδίωxαν οι Ἀθηναῖοι οι γάρ ἱππης των Συρακουσίων πολλοὶ οντες .και αησσητοι εἱργον και εσβαλόντες ἐς τους οπλίτας αυτων, εἴτινας Ποσδιακοντας ιδοιεν, ἀνέστελλον επακολουθησαντες δε ἁ γόοι ὀσον απφα ς ειχε , πάλιν contigit, ut & alimiot tonitrita & fulgurii, & in ens pluvia stinui exsisteret. Quainobriem illis quidem, lii nanc primum pugnabant, & qui in bellis minime verssiti si ierant, hoc etiam maiorem terrorem incussit. Illis vero, vii peratiores erant, ea . quae fiebant, propter anni tempus fieri videbantur; sed illud ipsis maiorem terrorem inclitiebat, quod adverserit non vincerentur. Cuin autem primi Oinniuin Argivi laevuim Syra ianoritin cornu pepulissent, & post ipsos Athenienses agmen sibi oppositit in , trunc & reli Pius Syracusanorum exemitiis per rupriis est. & fugere coepiti Sed Athenienses non longe periectiti sunt: nam Syracti sanormin equites, qui per ilici, sique invicti erant, pira hibebant. Et impressione facta in gravem ipso Iin armaturam, si Pios lon ius insequentes animadVeri issent, eos
reprimebant sed conterii, laoad tuis potuere , persecu
127쪽
επανεχωρουν , και τροπαῖον ἴστασαν. οι δε Συρακουσιοι, ἀθροισΘεντες ες την Ἐλωρινην ὀδον, και ως - των παρόντων ξυντα μενοι, ες τε το. λυμπίειον ἔμας σφωναυτων παρέπεμψαν Cυλακην, δείσαντες μη οι Ἀθηναῖοι των χρημάτων ἁ ην αυτόθι κινησωσι και οι λοιποὶ
οα. οἱ δε Αθηναιοι προς μεν το ιερον ουκ ηλθον, ξυροκομίσαντες δε τους ἐαυτων νεκρους, και ἐπὶ πυραν επι- όέντες, ηὐλίσαντο αυτου. τν δ' υστεραία τοῖς μεν Συρακουσίοις ἀπέδοσαν υποσπονδους τους νεκρούς απεθανον δε αυτων και των ξυμμάχων περι εξηκοντα και διακω
σίους ) των δε σῖετέρων τα οστῶ ξυνελεξαν. ἀπέθανον δε
αυτων και των μυμμάχων ως πεντηκοντα. και τα των
πολεμίων σκυλα ἔχοντες, ἄπεπλευσαν ες Κατάνην. χειμαν τε γάρ ἡν, καὶ τον πόλεμον αυτόθεν ποιεισθαι ,
ti, retro se receperiant, & tropaeum, statueriti t. Syracusani vero in via Helorina congregati, pro praesenti reriin stam & lacilitate acie in icta, praestitatun tainen e su rum nuin ero ad Olympi eum miseriant, Veriti, ne Athenienses pecunias, quae illic erant, amoverent. ceteri vero in
LXXI. Athenienses vero ad templum quidem non ive-riint: sed, congestis suor in cadaveribus ac pyrae impositis, ibi pernoctariim. Postero veri die Syracilianis quidem sta cadavera, fide publica ipsis data, reddiderunt: ip riini vero & socioriim ad ducentos & sexaginta cecide- riant) sitoriini vero ossa collegeriint. Ipsorum vero & cior in obierunt ad quinquaginta. Et coena hostium spolns Curanain navigariant. Erat enim hiems, & bellum illine norulum administram posse videbariir, priusquam & ΑΦe
128쪽
eυπω εδόκει δυνατον εἰναι, πριν αν ιππίας τε μεταπέμψωσιν εκ των Ἀθηνων, και εκ των αὐτόθεν ξυμμάχων ἀγείρωσιν, οπως μη παντάπασιν ἱπποκρατωνται καὶ πηματα δε ἄμα αὐτοθεν τε ξυλλεξωνται, και παρ' Αθηναίων ἔλθη των τε πόλεων τινας προσαγάγωνται,
-αc τά τε ἄλλα και σῆτον και οσων δέοι παρασκευάμσωνται, ως εις το εαρ ἐπιχειρησοντες ταις Συρακουσαις.
G. Και οι μεν, ταυτη Π γνωμη ἀπέπλευσαν ἐς την Ναξον και Κατάνην διαχειμασοντες Συρακουσιοι δε, τους σῖετερους αὐτων νεκρους Θάψαντες, εκκλησίαν εποίουν. και παρελθων αυτοῖς Ἐρμοκρατης ἡ Ἐρμωνος, ἁνηρ και ἐς τα ἄλλα ξυνεσιν οὐδενος λειπόμενος, και
κατα τον πόλεμον εμπειρία τε ικανος γεν)μενο , καιανδρεία επιφανης, εθαρσυνε τε, και μκ εια τω γεγενη-nis equites arcesserent, & alios ex sociis, lai regionem. illana incolebant, coge iri, ne prorsiis equitarii superarentur. simul etiam ut illinc pecunias colligerent, utriue aliae Athenis asseri entur. Quin etiam ut aliqFas civitates sibi adiungerent, quas post pugnam siui facilius obtemperaturas esse sperabant. Item ut cum alia, trum etiam commeatrum & cetera, lassius opus esset, praepararent , qtiod ineunte vere Syracusas aggre si stantissem.
LXXII. Atque hi quiclem hoc consilio Naxum & Catanam navigarunt, ut illic hibernarent. Syracusani vem,sisis mortuis sepultis, concionem coegerrunt. Tunc aiuem In mediam ipsoriam multitii linem progressus Hermocrates, Hermonis filius, vir c in ceteris in rebus priadentia nulli secundus, tum etiam reriani bellicariim peritia usuque po
129쪽
πειροι, και εν τω χειμωνι τουτω παρασκευασωσι τοοπλιτικον, οuς τε οπλα μη ἐσπιν εκπορίζοντες, οπως ὼς πλεῖστοι ἐσονται, και τη αλλη μελετη προσαναγκαζον τες, ἔ*η κατα το ειιος κρατησειν σῖ- των εναντίων, φ
αέλείας μεν σφίσιν ὐπαρχουσης, ευταξίας δε ἐς τα εργα
propter id, quod accideriit, aninarum despomlere sinebat. t iploriun animum superetinim fuisse , dicebat; sed oratilian con Isionem nociniisse. neque tamen ipsos. adeo supe-Tatos fuisse, in verisimile erat, ipsos superariam ira; prae- 1ertim *1M idiotrae & properniniuim artifices cum sis pug vassent, mai rei militariS Peritia primi Graecorii in cense-Ibantur. uin etiam ipsam lacuna inultitii linein & imp rato in riubam, erant enim ipsis quindecina duces &confisin multoriam inantim', qtiae nulli iis inaperio pare-biit, multiina ipsis offecisse dicebat. Quod si pauci, sique periti inaperatores estent, atque per eani litetnena gravis armaturae milites praepararent, & subministrarent, quibus deessent acina, ut quana maximus est et militi in graviter armatoriim numeriis, S in ceteris rei bellicae strusiis eos sese exemere cogerent, allicinabat, ipsos ut credibile videbatur adversariis iuperiores iesuros; quod sortitudo quidem tuis iam adesset, orisinis vero conservatio in re-
130쪽
etvρσγενομενης. επιδωσειν γαρ αμzοτερα αυτα, την μεν, μετα κινδυνων μελετωμένην, την ς' εὐψυχίαν, αυτηνεαυτης, μετα του mi Aτης επιστημης, Θαρσαλεωτέραν εσεσθαι. τους τε στρατηγους, καὶ ολίγους και αὐτοκράτορας χρηναι ελέσθαι, και ομόσαι αυτοις το ἔροιον , η μην εάσειν αρχειν ὀπη αν επίστωνται. ουτω γαρ, A, τε κρυπτεσθαι δεῖ, μαλλον αν στεγεσθαι, και ταλλα κατα κόσμον και απροῖασίστως παρασκευασ9ηναι. ογ. Και οι Συρακουσιοι, αυτου ἀκουσαντες, ερη-Gισαντο τε παντα ως εκελευε, και στρατηγον αυτον τεείλοντο τον φαοκοατην, και Γρακλείδην τον Λυσιμα-χου, και Σικανον τον Ἐξηκεστου, τουτους τρεις. και ἐς την Κόρινθον και ες την Λακεδαίμονα πρεσβεις απεστειλαν, οπως ξυμμαχία τε απιτοῖς παραγενηται, καὶ τον
προς Αθηναίους πόλεμον βεβαιότερον πείθωσι ποιεισθαιbus gerenssis esset accessura. Haec enim an ,3 progressissesse iacturii: hanc lautem orisnis conservationem, inini periculis excultam; animi Vero praesentiarn, conitinctant cum fiducia scientiae, ipsam se ipse confidentior in atqtie firmiorem fore. Imperatores Vero, & paucos, & currisiunma potestate creandos, dc religioso iureiurando promitterulum ipsis, fore, ut popultis imperare sinat, pro ea scientia, qtia praedui fuerini. Sic enim & ea, quae iunt celantia, facilitis celatum iri, & cetera recte atque ocillaedi sine ulla tergiversatione praeparatum iri. UcXIII. Syracusani vero, cuna euna alutatat, Omnia ii I . eius senaentium decreveriant, ipsuinque Hermocraten1 in1-peratorem creariant , & Heraclident Lysini actu, & Sicanuna Execesti filium. Hos tres. Quin etiani Corinthum ti Laciniaemonem legatos niliariant, ut auxilita silai nitueren-