장음표시 사용
151쪽
136 THUCYDIDISακων - ονεῖν, ὀ δ ἀπραγμόνως σωζεσθαι. ταυτην
οὐν την κοι- τω τε δεομενω κοὐ ψῖν νυν παρουσαν - σzάλειαν μη ἀπω με, ἀλλ' ύξι σαντες τοῖς άλλοις, μεθ ημων τοῖς Συρακουσίοις, αντι του ἀει Cυλάσσεσθαι αὐτους, και ἀντεπιβουλευσαί ποτε εκ του ὀμοιου μεταλαβετε. πη. Tοιαῖτα μεν ο Ευ ημος ειπιν. οι δὲ Καμαρι- ναῖοι επεπόνθεσαν τοιόνδε' τοῖς μεν 'Mηναίοις ευνοι ησαν, πλην καθόσον ει την Σικελίαν ωοντο αὐτους δουλωσε-σ.ναι, τοῖς δε Συρακουσίοις ἀει κατά το ἔμορον διάφοροι. δεδιοτες δ' οὐχ ησσον τους Συρακουσίους εγγὸς ον-
τας , μη και ανευ σCων περιγενωνται, τοτε πρωτον --
τοῖς τους ολίγους ἱππεμ επέμψαν και το λοιπὴν εδόκει αὐτῶ. -ουργεῖν μεν τοῖς Συρακουσίοις μῶλλον ἔργω ,
ως αν δυνωνται μετριωτατα εν σε - παροντι, ινα μηθεtrum Wsi facessente, salutem eonsequi. me i mr salui praesi-esum, pzod omnibus, pιι eo indigent, est commune, O prodvobιs nunc praesto est , ne muriaris; sed idem facientes, plodeeteri monales facere solent, nobi zm tunsti, Syrac sanis, pro
eo, quod TOn- ιUrias semper caverias, vos etiam nunc tandem eodem modo, plo ιβι vobis, insidias tendere vies in inripiaris.
LXXXVIII. Atque Euplaemis quulem haec dixit. C marinaei vero sic animis erant assem. Atheniensibus quidem erant benevoli, nisi quatenus eos ad iubigendam Siciliam venisse sit spicabannir: Syrac sanis Vero, propter agri finitiini controversias, semper erant inimici. Cum t naen Syra sanos, qui vicini erant , non minim formidarent, ne vel sine suis auxiliis superiores evaderent, & ante paucos illos equites ipsis miserant: & in posteriam Syracustuus iiii lena potius re ipsa, quam lainen parcissune
152쪽
τοῖς ' ναίοις ελασπον δοκωσιν .iναι, επει- και επι κρατεστεροι τη μάχη εγενοντο, λόγω ἀποκρίνασθαι ἴσαὰμ οτεροις. και ουτω βουλευσάμενοι ἀπεκρίναντο, ἐπει-οη τυγχάνει ἀμφοτεροις ουσι ξυμμάχοις σῖων προς α ληλους πόλεμος ων, ευορκον δοκειν εἰναι σῖίσιν ἐν τω παρόντι μηδετεροις ἀμυνειν. και οἱ πρεσβεις εκατερωνὰ ηλθον. και ρι μεν Συρακουσιοι τα καθς ε τους εἴηρ- οντο ες τον πόλεμον' οι δ' Ἀθηναιοι, ἐν τη Ναξω ἐστρατοπεδευμενοι, τα προς τους Σικελους επρασσον, ἔπως
αὐτοῖς ως πλειστοι προσχωρησωνται. και οι μεν προς - πεδία μαλλον των Σικελων υπηκοοι οντες των Συρακουσίων, οι πολλοι ψειστηκεσαν των δε την μεσόγαιαν εχόντων αυτόνομοι οὐσαι, και πρότερον αει οἰκη- σεις εὐ υς, πλην ολίγοι, μετα των Ἀθηναίων ησαν καὶ possent, operam suam navare decreverunt. In praesentia vero, ne Atheniensibiis nuntis benevolii esse vulerentur, praesertiin quod ex proelio victores csiscessissent, vectis responsum par utrisque dare stamerunt. Curri autem sic comsilitassent, respotuleriin' Quoniam belluari gerebariir inter illos, qui utrique sibi erant socru, videri sibi a utina esse, in praesentia neutris opem sei re. At*le hici Ortinaque legati sic abieriint. Et Syracusani quulem res suas ad belltim apparabant. Athenienses vero, mai apud Naxum stativa habebant, id apud Siculos agebant, ut quam pluriini ad se irransirent. Et Siculoriun quidem, illo na praecipue,qiii campestria loca incolebant, & qui Syracusanorum ini-perio parebant, plerique ab Atheniensium societate recesseritnt. Illorum Vero, qui loca mediterranea tenebant, civitates, quae sui iuris, & quae prius semper libera errant domicilia, exceptis paucis populis, sese confestim Atiae-
153쪽
σιτον τε κατεκομιγν τω στρατευματι, και εισιν οι και
χρήματα. ἐπι δε τους μη προσχωρουντας οι ΑΘηναῖοι
στρατευοντες, τους μεν προσηναγκοι ν, τους δε, κω -
των Συρακουσίων ῖρουρους τε πεμπόντων και βοηθουμτων απεκωλυον τον τε χειμωνα μεθορμισάμενοι ἐκ της Ναξου ες την Κατανην, και το στρατόπεδον ο κατεκαυθηυπο των Συρακουσίων, αυθις ανορθωσαντες, διεχείμαζον. και επεμψαν μεν ες Καρχηδόνα τριηρη περι Qιλίας, iaδύναιντο τι ωφελεῖ αι επεμψαν δε και ες Tυρσηνίαν,εστιν ων πολεων ἐπαγγελλομενων και αυτων ξυμπολεμεῖν. περιηγγελον δε και τοις Σικελῶς, και ἐς την Εγεσταν πέρι αντες ἐκελευον ,πους σφίσιν ώσπλείστους πέμπειν. και ταλλα ἐς τον περιτειχισμον, πλινθία και σίδηρον, ἡτοίμαζον, και οσα ἐδει, ὼς αμα - ηρι dξο-niensaeus assiunxeriint, & commeanam ad illorrum exercituna comporta Int. P.illam & pecunias. Athenienses vero bellum illis inseremes, qui suam societatem sequi recin-lὶatu, partim Piidem coinpiileriint, parti in Verra a Syra- cuianis praesulia nituentibus & o in serenti is arcetant. Iuleni per hiemem Νaxo Catanam flatione mutata se comitileriant, & stra, qtiae a Syracusanis incensa suerant,riirsus excitarunt, & illic Hen arrunt. Trireinem alitem anam citae conciliandae causa Caralaaginem miseriint, si quod auxilium illinc impetrare possent. Miseriint etiam in Hetriariam, cliua nonnullae civitates ultro se si socias sore spoposui erant. Nuntios etiani ad Siculos circummiserrunt, miseriint & Egestam, ac imperarunt, ut sibi quam pluri-m equos mitterent. Et lateres, & feci uin, & cetera ad urbis circumvallationem necetaria, praeparaverrunt, ut Vin re statiin ineunte belluin initum. Syracusanoriim vel O le-
154쪽
μενοι του πολέμου. οἱ δ' ἐς την Κόρινθον και την Λακεδαίμονα των Συρακουσίων ἀποσταλεντες πρεσβεις, τους τε Ἱταλιωτας ἄμα παραπλεοντες επειρωντο πείθειν μηπεριοραν τα, γινομενα. υπὸ των 'Mηναίων, ως και μείνοις ομοίως ἐπιβουλευόμενα και επει- εν τη Κορίνθω ἐγίνοντο, λόγους εποιουντο, ἁ ιουντες σῖίσι 'κατά ταξυγγενες βοηθεῖν. και οι Κορίνθιοι εὐθυς ψηφισάμενοιαυτοὶ πρωτοι ωστε παση προθυμία ἀμυνειν, και ες την Λακεδαίμονα ξυναπέστελλον αὐτοις πρεσβεις, οπως και εκείνους ξυναναπείθοιεν τον τε αυτῶ πόλεμον σαῖε στερον ποiειψαι προς τους δεθηναίους, και ες την Σαε-
λίαν ωzίλειαν τινὰ πέμπειν. και όῖ τε - της Κορίνθου πρέσβεις παρησαν ες την Λακεδαίμονα, και Ἀλκιβι δης , μετά των ξυμτυγάδων περαιωθεις τότ ευθυς επὶ πλοίου φορτηγικου εκ της 'ουρίας ες Κυλληνην της ΤΙ-
λείας πρωτον, ἔπειτα υστερον ες την Λακεδαίμονα, -- gari, qui Corintini in & Lacedaemonem missi fuerant, dum
orana Italiae praeterveherentur, Italis peribadere sunt conati, ne neginerent ea, cluae ab Atheniensibus fierent, quod &in illoriini pereiiciem haec ab ipsis pariter striierentur. Cum ainem Corinthum pervenissent, Verba sece int, postulantes, ut pro cognationis iure sibi aiixilium seirent. Corinthii vero confestini & ipsi primi decreverunt, oirini sthusio succiit remium, & chim ipsis legatos Lacedaemonein mis riint, ut illos .aoqtie & ad bellum apertius illic gerendum adverius Athenienses, & ad ali iod auxiliuna in Siciliam
mittendum inlacerent. Et cum Corinthii legati Lacedaemonem Venerimi, trum etiam Alcibiades cimi exsilii sociis tunc fletuini oneraria navi advectus prinium ex agro Thuririo ad Cyllenen agri Elei, mox deinde Lacedaemonein, ab
155쪽
των των Λακεδαιμονίων μεταπεμψάντων, υπίσπονδος ἐλθων. ἐῖοβεῖτο γαρ αυτους δια την περὶ των Μαντινι - κων πρῶξιν. και ξυνέβη ἐν τ' ἐκκλησία των Λακεδαιμονίων τους τε Κορινθίους και τους Συρακουσίους - αὐ- τα και τον Ἀλκιβιάδην δεομένους πείθειν τους Λακεδαιμονίους. και διανοουμένων των τε Ἐφορων και των ἐν τε- λει ἄντων πρέσβεις πέμπειν ἐς Συρακουσας, κωλυσον
τας μη ξυμβαίνειν δεθηναίοις, βοηθεῖν δε ου προειμων
οντων, παρελθων ο Αλκιβιάδης παρωξυνε τε τους Λακεδαιμονίους και ἐξωρμησε, λέγων τοιάδε. πθ . ANAT ION περι της ἐμης διαβολης πρωτονες υμας ειπεῖν, ινα μη χέιρον τα κοινὰ τω υπόπτωμου ἁκροάσησθε. των δ' ημων προγόνων την προξενίαν Φων κατά τι ἔγκλημα ἀπειπόντων, αυτος ἐγω πάλιναναλαμβάνων, εθεράπευον υμῆς ἄλλα τε, και περι την
ipsis Iacedaemoniis accinis, darea publica fide profectiis. Illos enim naeuiebat propter res ad Mantineam gestas Contigit attrem, ut in Lacestaemonioriam concione, &Corinthii & Syraciliani & Alcibiades eadena rogantes tacedaenaoniis persuaderent. Qina autem Ephori & Magistratus in animo haberent legare s mittere Syrachises, ut inri-pedirent, ne cum Atheniensibus paciscerentur, nec lainen ad opem serendani animo essent pronito, ninc Alclaiades in naedituri proσressus Lacedaemonios huius Ali vectis exacuit & excitavit. LXXXIX. NEc Essε est, me is nisa criminatimae apud vos primum verba facere, ne p ur suspicionra de nu conceptas,
vobis renuntiasnt, ego tamen ira rufo hoc instaumu, vos
156쪽
σκ ΓΙυλου ξυμ*οράν. και διατελουντός μ ου προθυμου, υμεῖς προς Ἀθηναίους καταλλασσόμενοι, τοῖς μει ἐμά ἐχθροῖς δύναμιν δι εκείνων πράξαντες, εμὰ δε ατιμίαν
περιεθετε. και δια ταυτα δικαίως υπ' εμου, προς τε ταΜαντινεων και Ἀργείων τραπομενου, και όσα αλλα αντιουμην υμιν, ἐβλαπτεσθε' και νυν εἴ τις και τότε εν τω πάσχειν οὐκ εικότως ωργίζετο μοι, μετα του αλη- θους σκοπων ἀναπειθ εσθω. η ει τις, διότι και τω δημω
προσεκείμην μαλλον, χείρω με ενόμισε, μηδ' ουτως
ηγησηται ορθως αὐεσθαι. τοῖς γαρ τυράννοις αεί ποτε διά*οροί ἐσμεν. παν δε το εναντιουμενον τω δυναστευον- τι, δημος ωνόμασται και απ' εκείνου ξυμπαρεμεινεν ηπροστασία ημιν του πληθους. ἁμα δε καὶ της πόλεως δημοκρατουμενης, - πολλα ἀναγκη ἡν τοὶς παρουσιν
colebam e m assis, tum vero In clade, pIam ad Pylum accept-yis. O tam in hoc ego studia perseverarem , vos de compositione virm Athensio us agentes, Imniaris prιdem meis, re per ipsostentata, Potentiam, mihi vero, ignominiam conciliastis. Et propterea, cizm rn eo, prod ad Mantineomm O Ar voram partes transierim , tum etiam se ceteris risus, in pussus ego vobis sum
adversaltu , a me iure laesi Distis. Q are si quis tune, diun
damnvm Mesperet, Immerito muli irascebatur, nunc rem crim v
ritate examinans, sententiam mutet. Aut si quis, petod facti nem popularem Porius, piam paucomm factionem sectiarer, me propterea deteriorem esse Putabat, ne sic quidem iste se recte nisilii tune infensum fuisse ducat. Semper enim tyronis fiametu insess.cdiuidpιid enim tyrannis adversatur, id populus nominatur. Hinc autem factum est, ut popa laris Impersi tuendi sudium in animo nostro permanserat. Praeterea pιod nos a Avitas Immno populari regeretur, Plemm*Fe necesse nobis suit res praesentes ses i.
157쪽
επε- . της δε - χουσης ακολασίας επειρωμεθα μετριωτεροι ἐς τα πολιτικα εiναι. αλλοι δ' ησαν και ἐπιτων πάλαι και νυν, οι ἐπι τὰ πονηρότερα ἐξηγον τον ὀνλον οἴπερ και ἐμε dcηλασαν. ημεις δε του ξύμπαντος προεστημεν, δικαιουντες, ἐν ω σχηματι μεγίστη ἡ πόλις ετυγχανε καὶ ἐλευθερωτάτη οὐσα, και οπεο εδεξατό τις, τουτο ξυνδιασωζειν. ἐπει δημοκρατίαν γε και ἐγιγνωσκομεν οι Qρονουντες τι, και αυτος ουδενός οῦν χεῖρον, ὁσον και λοιδορησαιμι. ἀλλα περι ὀμολογουμένης
ἁγνοιας ουδεν αν καινον λέγοι ' και το μεθιστάναι αυτην, Ουκ ἐδοκει ημῖν ἁσzαλες εiναι, Φων πολεμίων προσκαθημενων.
- . Και τα μεν ες δες εμας διαβολως, τοιαυτα νέβη. περι δε ων υμῶν τε βουλευτέον, και εμὰ, εἴτι
Sed tamen rn adianistranda repriblica conari Amtu nos moder ritu gerere, quam popularis insemiperan e consuetudo frat. Nam O m oraran O nostra memoria assi erant, pia plebem ad deteriora conesta ne; pzι me quoque eiecerant. Nos vero reipuli aeprae mus, aeqmun esse censentes, in s fima Avitas maxima atque Berrima fuisset, O quam psis aecepset, hanc etiam ab eo conservari. Nam cum nos omnes, pes alipra prudenta praediti eramus, popularem satum cognos mau, O pranta sis eius Iewtas , ac improbitas, prati sit mus, tum vero Use non deteritu, prum ullus asius hoc nyinam: plo etiam graviorem Inmiuriam ab m accepi, propter quam res Bentu convicium iacere, Ufunisge iure Gmyrre possisn. Sed de minime diata flatus popularis anientia nihil novi dies posset. Hunc aut Immutare, non wMatur noΚs se tutarin , pzod vos hostes prodammodo obsideretis. XC. Q od i tur attinet ad meas e sinationes, haec acciderant. Iam vero res, de pribus O vobis est consultandum, O
158쪽
- πλέον ουα, εἰσηγητεον, μάθετε μη. επλευσαμεν ἐς Σι- κελίαν, πρωτον μεν, εἰ δυναίμεθα, Σικελιωτας καταστρεψομενοι, μετα δ ἐκείνους αυθις καὶ Ιταλιωτας επειτα και της Καρχηδονίων ἀρχZς και αυτων ἀποπειράσοντες. ει δε προχωρη ιε ταυτα, η πάντα η και ταπλείω, ηδη τη Πελοποννησω εμελλορον επιχειρησειν, κομίσαντες ξύμπασαν μεν την ἐκεῖθεν προσγενομενην δυναμιν των Ἐλληνων, πολλους σε βαρβάρους μισθωσάμενοι, και Ιβηρας, και ἄλλους των μει ομολογουμενως
νυν βαρβάρων μαχιμωτατους τριηρεις τε προς ταῖς ἡμετέραις πολλὰς ναυπηγησάμενοι εχουσης της 4ταλίας ξύλα ἄφθονα οἶς την ΙΠελοποννησον περιξ πολιορκουν-
τες, και τω πεζω αμα ἐκ γης ἀφορμαῖς, των πολεων
τάς μεν βία λαβόντες, τας ν εντειχισάμενοι, λαδίως
ηλπίζομεν καταπολεμησειν, και μετα ταυτα και του muli si prid melsius, psam vos, novi amrdum, como te. In
Siciliam eo animo tiae rara, Primirum pridem, ur Sta fra ,sPossemau, in nostram Potestatem rei ramo, mox vero Post ιllos, O Italos. Deinde ut etiam illos, pia Carthaonrensium ιmperio parent, atque adeo i os cama Uenses ut tentaremus. Θιods haec noris successissent, aut omnia, aut eriam plerasu , tunc vero Peloponnesum aggredi sat ramus; unιversis G et ram co- Pisis, suus nobis illine adiuras emus, adductis, multi pete barbaris mercede conductis, O Dem, O asiis, μι Ommum barbaro ram in illis re,onibus habitanestini sine controversia bessees minunc halentur: aedificatis eriam permultis triremictus, praeter n stas, pzod Italia maynam materiae copiam habeat quiluu P loponnesum circumcirca o sideram, O peditatu pariter a terea invadentes, Lis sta is , urbium alias qssidem per vim captu, alias Mero circum Laris , sperabamus sore, ut eam facile debellare
159쪽
στε ευπορωτερον γιγνεσθαι τινα απων, αυτα τα προτ-
γενόμενα εκεdεν χωρία ἔμελλε διαρκη ανευ της ενθενδε
προσοδου παρεξειν. α. Tοιαυτα μεν περὶ του νυν οἰχομενου σπολου παρα του τα ἀκριβεστατα ειδοτος, ως διενοηθημεν, ἀκηκόατε' καὶ ὁσοι υπόλοιποι στρατηγοι, ην δυνωνται, ο
μοίως αυτα πραξουσιν. ὼς δε εi μη βοηθησετε οὐ περιεσται τακεῖ, μάθετε μη. Σικελιωται γαρ απειρότεροιμεν εισιν, ἔμως δ' αν ξυστραῖεντες αθρόοι, καὶ νυν ετιπιριγένοιντο. Συρακούσιοι δε μόνοι, μάχη τε ηδη πανδημεὶ ησσημενοι, και ναυσὶν αμα' κατειργόμενοι, αδυνατοι εσονται τη νυν Ἀθροαίων εκει παρασκευν αντισχεῖν. και εἰ αυτη η πόλις ληῖθησεται, εχεται και ἡ
mus, postea vero tonus etiam Graectae imperio potiremur. Pec mam vero O commeatum, ut res illas, petas ammo conce' mru , conmodius perageremus, Eua i a re onum illarum oppida nobis adiuncta, praeter hiaus regionu proventus, q diu sine
negotio fras potes mi , nobis erant abamde funialiatvra. m. Quae totur fuerint nostra consisia de classe nunc in S, Eliam profecta , ex honitae, qui res isas explorati mas habet,aucssis. Et duces, pzo zot illic sunt resiqui, aesιe ae si ego φιopte diu essem, haec , si possist . peragrari. Θod otitem O ruisiae salvae esse nepιeant, ns Decrumatis , iam is te. Sicilien-μ enim, sunt Esi piidem imperati : sed tamen, s frepuntes iamrrum coeant, nunc eriam supersites esse poterunt. Syracosani vero sosi, quod O proelio, ad cpiod maximas coptata ex omni totius populi ordine ac aetate collectas duxerant, ab Athetiaeninbus superati fuerim, o classe simul ab si tin eoisceantur, Ath Hensium apparatuι, ιρροι num Issae es, resisere non poterunt. Θιod
160쪽
ποῦσα Σικελία, καὶ ευθυς καὶ Τταλία. καὶ ον αρτι κίνδυνον ἐκειθέν προειπον, οὐκ αν διά μακρου υμῖν ἐπιπέσοι. σπε μη περι της Σικελίας τὶς οιέσει μόνον βουλεύειν, ἀλλα καὶ περὶ της ΓΙελοποννησου, εἰ μη ποιησετε ταλὲν τάχει. στρατιάν τε ἐπι νεων πηαψετε τοιαυτην ἐκεῖ- , . ιτινες αυτερεται κομισθεντες, και ὀπλιτευσουσιν
ευθυς καὶ ο της στρατῶς ετι χρη μωτερον εἰναι νομίζω θ ἄνδρα Σπαρτιατην ἄρχοντα, ως ἄν τους τε παρόντας ξυνταξη, και τους μη ἐθελοντας προσαναγκά μου γαo οιτε υπάρχοντες υμῖν ῖίλοι Θαρσησουσι μὰ
λον, και οἱ ἐνδοιάζοντες, ἀδεεσπερον προσίασι. και τα
εινθαδε χρη ἀμα Οανερωτερον ἐκπολεμεῖν, ἴνα Συρα
κουσγοί τε, νομίζοντες υμας ἐπιμελει Θαι, μὰλλον ἀνθέχωσι, και Ἀθηναῖοι . τοῖς ἐαυτων ησπον αλλην ἐπικουρίαν πέμπωσι. τειχίζειν δε χρη Δεκελειαν της Αττικης,
si haec ursu GFratur, resipeta eriam Sibilia, mox O Italia o tur. Atque pericillum, piod Elinc vobis impendere modo Praerixi, non multo post in vos irraei. Θzare nono Ee Staliatorum, sed etiam de Peloponneso se eonsultare putet, nisi haeceeleriter feceritis. Eum autem exerisum in naves impositum Ulua mittetu, qia collectus erit ex Γs, pii eo delari , Γιdem O remigis O mox milites erunt: O piod ipso exemitu longe urisira esse puto wmm Damnam Imperatorem, ut O illos, pia adsunt, an ossicio contineat, O illos , pia ade F recusant, ad osscium compellat. enim o pia vobis anires sunt, maiorem haleriine Muciam, O pes animo sunt aedis , mimo ri de ad vos a sedent. Et puod amnet ad hiatis reponis loca, opomi vos simu Une Atheniensidus verritu bellum inferae, ut O Syriacisant, exv
'man&ς vos de sua salute solitatos esse, magis O alacrius Aesim Hen us remant, O Athemenses aliud auxilium si is in M,