장음표시 사용
161쪽
;mρ Ἀθηναῖοι μαλιστα αει φοβουνται , και μόνου αυ του νομίζουσι των εν τω πολεμω ου διαπεπειρασ9αι. βεβαιότατα δ' αν τις ουτω τους πολεμίους βλαπτοι, ει α μάλιστα δεδιότας αὐτους αἰσθ άνοιτο, ταυτα σωφως πυνθανόμενος επιφεροι. εἰκος γαρ αυτους ἀκριβεροσπατα εκαστους τα σφετερα αυτων δεινα επισταμενους φοβεισθαι. α δ' εν τη επιτειχίσει αὐτὰ ωφελουμενο, τους εναντίους κωλυσετε, πολλα παρεις, τα μεγιστα κεzαλαιωσω. .ύς τε γαρ ἡ χωρα κατεσκευασται, ταπολλα προς υμας, τα μεν ληῖθεντα, τα δ' αυτόματα ηξει. και τας του Λαυρείου των ἀργυρείων μεταλλων πρισόδους, και οσα αδ γης και δικαστηρίων νυν ωφε-
λουνται, ευθυς αποστερησονται. μαλιστα δε της αποτων ξυμμαχων προσόδου ησσον διαφορουμενης, οι ταΓam ianus mιΠam. Deceleam autem, quae est in Attica, oror
in munire, prud Atlim, fra perpetuo praecipue forisdum, O hoe solum anconmodum in Mis se non expertos in putant. Et sine pG ita inri us damnis hostes assciat, s quae maximi os fortatare senserit, haec ipse plane eomperta habens, iminserat. Veri ille enim est, gulos i oram mala, unde pericu
tum acti od inpendeat, optime cogno re, ac fortatare. Comm L autem, plae ex hac munitione exstructa vos *s perc*iem , O ossibiu adversariosoli proh deliris, ut multa otaream, ea, pIae maxima sunt, su urivia r escam. Nam O ea, piadus ipsorum ageres instrumu, pler e, partim scidem a vobis per vim capta, panim vero Da sponte in vestiam potestatem venient. Et promen-GM, quos perripiunt ex argenti se ris, piae sunt in Lauris monte , O eomniau, quae nφιe nunc ex aps ti in re ca piunt, Min privabuntur. Praec: e vero gravi num Minen D lii Od by Coos e
162쪽
παρ Φων νομίσαντες ηδη κατα κρατος πολεμεῖσθαι,ολιγωρησου . β. Γίγνεσ9αι δε τι αυτων και εν τάχει και προθυμότερον , εν υμῖν ἐστιν, ὼ Λακεδαιμόνιοι. επει ως γε δυνατα, και Ουχ ἀμαρτησεσθαι οιμαι γνωμης, πανυΘαρ ' και χείρων ουδενι αξιω δοκεῖν υμων ειναι, εὶ τηεμ αυτου μετα των πολεμιωτάτων, φιλόπολις ποτε δε- κων ειναι, νυν ἐγκρατως επερχομαι ουδε υποπτευεσθαί μου εις την *υγαδικην προθυμίαν τον λόγον. φυγάς τε γάρ εἰμι της των εξελομάντων πονηρίας, και ου της τερας, ην πείθησθε μοι, ωῖελείας και πολεμιωτεροι
ουχ οἱ τους πολεμίους που βλάψαντες υμεῖς, ἡ οἱ τους
Cίλους - καταντες πολεμίους γενε Θαι. το, τε τιλόπολι, συκ εν ω - ουμαι ἔχω, ἀλλ' εν ω α αλως ιiim capient, si a stas veggalia non ast Tantur, pii, exi manus belli a vobis ae r iam admiUsrari, i os ne gent. XCII. Q araran rerum ut assis id mature O impigre fiat, in vobis es stum, Lacedaemonii. Nam haec feri posR existimo mutem fore, tu opinione tanime fallar) prorsus confido. Sed a
vobis peto, ne ciapvam vestiam Hierior esse visar, si clim infestoniis meae patriae hostUrιs, ego, qriri quondam Patriae amans talisus sum, iam contra maeam 'silao patriam inmme tendum: neve orario mea veniat in suspicionem siet i, quo exsules uti solent, ru hac sua animorum alacritate , quam oratione demon-Frant, eorum, apud pgos verba faciunt, benevolentiam fidi concilient. Exsul enim sum propter imprintatem illorum, pia urbe me expulerunt: sed non a vesi si mrha credoeriris) uisitati exsulo. Nesu vero vos, pes nobis hostilus aliquando nocii is, niihi pro host diis magis estis habetiri, paeam pia amisos
runt hoses fieri. Et amorem in patriam retineo, non tam a meis
163쪽
επολιτευθην' ουδ' επὶ πατρίδα ουσαν ἔτι ηγουμαι ἰεναι, πολυ δε - ον την ρυκ οὐσαν ἄνακτασθαι. και φιλ πολις οὐτος ορθως, ουχ ος αν την ἐαυτου αδίκως ἀπολεσας μη επίη, αλλ' ος ἀν εκ παντος τρόπου, δια τοεπιθυμεῖν, πειραθη αυτην ἀναλαβεῖν. ουτως εμοιγε ἀεξιωυμας και ες κίνδυνον και ες ταλαιπωρίαν πλαν ἀλως
χρησΘαι, ὼ Λακεδαιμονιοι γνόντας τουτον - τον ὐῖ' απάντων προβαψόμενον λόγον, ως εἰ πολεμιός γε ἀνσzοδρα εβλαπτον, και ἄν φίλος ων ἱκανως ωzελοίη 'οσω - μεν δεθηναίων ο ιδα, τα δ' υμετερα εἴκαζον. καιαυτους νυν νομίσαντας περὶ μεγίστων - των δαῖερόντων βουλευεσθαι, μη ἀποκνειν την ες την Σικελίαν τε και ἐς την Ἀττικην στρατείαν' ,α τά τε εκεῖ βραχεῖ μορίω ξυμπαραγενόμενοι μεγαλα σω τε, και ρ9ηναίων την τε οὐσαν καὶ την μελλουσαν δυναμιν καθελη-
Hudus uitariam aeripis, sed Gm in republisia tuto inveham. Ne que ea imo, me bellum infero ei, piae adhuc patria mihi sit , inuno vero potius eam, quae niihi nulla est, recuperare. At Feis vere es Patriae amans, non pia suam, pIam iniuste amisit, non invadit; sed psι eam, propter illius desiderium, quavis ratione reciIperare conatur. Quamet rem, Lacedaemonii, a vobis p to, ut opera mea O in pericillis O in omniaus laboririls inre
pide utamini: O Uaris id, pιod ab omnibus passis a latur, st;
dum hostis essem vobis, vehranenter noces, me eriam, si vobis amsecus sim, multum votis p esse posse ; idque eo magis, sis ma-ys res opsdem Athemensium cognitas habeo, vestras vero conise auris assequebar. A vobis etiam Peto, tu, cum nunc de maximi momenti rebus consulari sentiaris, ne expessitionem in Siciliam atque in Atticam sumpere vos pipar: ut exigua manu illuc una prosecti, res magnas, quae uri sunt, conferretis; o Athenien-Diusti od by Corale
164쪽
H, και μετα ταυτα αυτοί τε ασοαλως οἰκητε, και της
ἀπάσης Ἐλλαδος εκούσης, και ου βία, κατ' ευνοιαν δε ηγησησθε. 'γ. V μεν Ἀλκιβιάδης τοσῶτα ελεν. οι δε Λακεδαιμόνιοι, διανοούμενοι μεν καὶ αυτοὶ πρότερον στρα-
τευειν επι τας Αθηνας, μελλοντες δε ετι και πιριορω- μενοι, πολλω μἀλλον επερρωσθησαν, διδαξαπος ταυτα εκαστα αὐτου, και νομίσαντες παρα του σαῖε - τα εἰδότος ἀκηκοεναι. ωστε τη ἐπιτειχίσει πης Δεκελείας προσεῖχον η- τον νουν, και τοπαραυτίκα και τοῖς ἐν τη Σικελία πεμπειν τινὰ τιμωρίαν. και Γυλιππον τον
Κλεανδρίδου προσταξαντες ἄρχοντα τοῖς Συρακουσίοις,εκελευον μετ ἐκείνων καὶ των Κορινθίων βουλευόμενον, ποιειν οπη ἐκ των παρόντων μάλιστα και τάπιστα τὶς sum potentiam, O pra tem O fgturam, evertatis: O ιn posserum in truo in vestris Didus habitetis, O untissae Grauiae non invitae, sed voluntariae, O per frenevolemiam umperium
XCIII. Atque Alcibiades msidem haec dixit. Iacedaemonii vero, cum & ipsi iam ante bellum Athenis inferre cogitarent, sed adhuc cunctarentair, & in casionem obse Varent, tunc multo imagis confirmiati sunt, postquain ipso Iulec singula docilia, qtuκl existimarent, se mulisse ab eo, qui planissime nosset. c. Hamobrein animuna iam appulerunt ad inuniendam Deceleam, & ad aliqiunt auxilium SLculis statim nuneiulum. Qim autem Gylippum Cleandridae filium Syracillanis ducem assignassent, iusteriint evinciun ipsis & Corinthiis consultare, operamque dRI e, ut pro praesenti remansi tacilitate maxinarum aliquod auxiliuni Sicillis, ullae primo liolae tempore nituereriir. Ille V
165쪽
ωῖελεια ηεξει τοις εκει. ο δε δυο μεν ναυς τοῖς Κορινθίους μη εκελευέν οι πεμπειν ἐς δεσίνην, τας δε λοιπὰς παρασκευάζεσ9αι, οσας διανοοῖνται πεμπειν, και όταν καιρος Θ, ετοίμας εiναι πλεῖν. ταυτα δε ξυνθεμενοι αν χωρουν εκ της Λακεδαίμονος. αῖίκετο δε και ἡ εκ της Σικελίας τριηρης των Ἀθηναίων, ην ἀπεστειλαν οι στρατηγοι επί τε χρηματα και ἱππεας. και οι ΑΘηναῖοι,ακουσαντες, ε ηφίσαντο την τε τρο*ην πεμπειν τη σπρα- τια, και τους ιππίας. και ο χειμων ἐτελευτα ' και δε- μον και δέκατον ετος τω πολεμω ἐτελεύτα τωδε, ον
que mittere destinassent, Ut te, clina tenipus adesset, ad navigandum essent paratae. His aurein constitutis, Lacedaenaone discesseriint. Ameniensitim etiam triremis, quant duces ad pecunias & equites atati tutos iniserrant, Athenas ex Vcilia pervenit. Amenienses vero, ciun postulata stimini inicum atulissent, & cominearitim & equitatum exemcinui mittere decreverunt. At pie haec hienas exiit, & huius belli, quod Thucydules conscripsit, decimus septimus annire excessit. XCIV. Insemientis amem aestatis vere statim ineunte, Allienienses, qui erant in Sicilia, castris e Catana motis, navi arrent adueritis Megara, titiae sunt in sicilia, urule quemadmoduni & privis a me conrnaei notaritin es ) SV-
166쪽
την γην. ἀποβάντες σε ἐδνωσαν τούς τε αγρούς, και ελθόντες επι ἔρυμά τι των Συρακουσίων, και οὐχ ἐλόντες,
αὐθις και πε η και ναυσι παρακομισε εντες ἐπι τον Tηρεαν ποταμον, τό, τε πεδίον ἀναβάντες εδνουν, και τον τον ἐνεπίμπρασαν' και των Συρακουσιων περιτυχοντες τι τιν οὐ πολλοῖς, και ἀποκτείναντες τε τινας, και τροπαιον σπησαντες, ἀνεχωρησαν επι τας ναυς' και ἀποπλευσαντες ἐς Κατάνην, ἐκειθεν Οε επισιτισαμενοι, --ση τη στρατια ἐχωρουν επι Κεντόριπα Σικελων πόλισμα , και προσαγαγομενοι ομολογία, ἀπνεσαν, πιμπράντες ἁμα τον σιτον των τε η σσαίων και των
'Υβλαίων' και ἀφικόμενοι ες Κατάνην, καταλαμβα-
νουσι τους τε ιππεας ηκοντας ἐκ των δεθηνων πεντηκον-racusani, pulsis si in Gelone tyranno initioribus, agrilin ipsi habent. Exscensu autem ex navibus in tet ram facto, & agros Megarensium vastarunt, & ad quandam Syracusanorun munitionem prosem, citin eam non explignat-sent, rursus & itinere pedestri & navibus ad Tereain fluvium se receperiint, dc ciam in campestria ascendissent, ea vastarunt, & friimentiun inicen terrunt. Et cum inculissent in nonnullos Syrac senos, quortim numerus non elat magniis, dc eortim alimaot interfecissent, Z tropaeum erexissent, ad classem redieriant. Et Cataliam reversi, 8d illinc assumtis cibariis ad prosemonem necesiariis, citin omnibus copiis adversus Centompa Sicii Iortina opplidiun iveriint, eoque per destitionem certis conditionibus fictam in silan potestatem redacto, discesserrunt, & dum iter lacerent, segetes Inessaeoriim de Hyblaeoriini incenderiint. Qitiinain alitem reversi, ostendunt equites ducentos qti in lilaginta, -
167쪽
αῖελεια ηξει τοῖς εκεῖ ἡ δε δύο μεν ναῖς τοῖς Κοριν
θίους ηδη εκελευεν οι πεμπειν ἐς δεσίνην, τας δε λοιπως παρασκευάζεσ9αι, όσας διανοουνται πεμπειν, και ἄταν καιρος η, ἐτοίμας εἰναι πλέω. ταυτα δε ξυνθεμενοι ἁνε- ρουν εκ της Λακεδαίμονος. αῖίκετο δε και - εκ της Σικελίας τριηρης των Ἀθηναίων, ν ἀπεστειλαν οι στρατηγοι επί τε χρηματα και ἱππεας. και οι ηναῖοι, ἀκούσαντες, ἐψητίσαντο την τε τροῖην πεμπειν τη στρα-
τια, και τους ιππίας. και ο χειμων ετελευτα και εβδομον και δεκατον ετος τω πολεμω ἐτελευτα τωδε, ον
3o.& April. ro Corinthiis limperavit, ut trunc qti idem duas naves Asinein ad se minerent, reliquaS Vero praepararent, qhrascitn-que mittere destinassent, ut te, cia in teniptis adesset, ad navigarulutri essent parratae. His aurein constitutis, Lac daemone cliscesseriant. Atheniensiuna etiam triremis, qtiant cilices ad pecunias & equites adducendos miserant, Athenas ex Sicilia pervenit. Amenienses vero, cum postulata sumina civicum auctissent, & commeatrum & equitatum exer-Oriti nituere decreverunt. At pie haec hienas exiit, & lauius belli, qtiod Thucydules conscripsit, decimis septimus ann excessit. XCIV. Inseqtientis autem aestatis vere statim ineunte, Atlaenienses, qui erant in Sicilia, castris e Catana motis, navigariint adversus Megara, Miae si int in Sicilia, ulula qtiema Inu cluin & prius a me conamemoratrum est SWDotiroes by Corale
168쪽
μοι εἰ ται ἀνασπησαντες Συρακουσιοι, αυτοι εχουσι την γην. ἀποβαντες σε ε6ωσαν τους τε αγρους, και ἐλ- θοντες επι ερυμά τι των Συρακουσίων, και Ουχ ἐλόντες,αυθις και πεζη και ναυσι παρακομισθεντες επι τον Tηρεαν ποταμον, το, τε πεδίον ἀναβάντες εδνουν, και τον σιτον ενεπίμπρασαν' και των Συρακουσίων περιτυχοντες τισιν ου πολλοις, και ἀποκτείναντες τε τινας, και τροπαιον σπησαντες, ἀνεχωρησαν ἐπὶ τας ναυς' και αποπλευσαντες ες Κατάνην, εκεῖθεν δε επισιτισαμενοι, --ση τη στρατια εχωρουν επι Κεντοριπα Σικελων - γα , και προσαγαγομενοι ομολογία, απηεσαν, πιμπράντες ἄμα τον σῖτον των τε Ἱ σπαίων και των 'Υβλαίων' και ἁ2ικομενοι ες Κατάνην, καταλαμβα-
νουσι τους τε ιππεας ηκοντας εκ των Αθηνων πεντηκον-raculani, pulsis stib Gelone tyranno chiltoribus, agriim ipsi habent. Exscensii autem ex nauihus in tetram facto, & agros Megarensium vastariint, & ad quartilam Syracusenorum munitionem profecti, c in eam non explignausent, rorsus & itinere pedestri & navibus ad Teream fluvium se receperiant, & cum in campestria ascendissent, ea vastarunt, & irrumentum incenderiant. Et cum incidissent
in nonnullos Syra sanos, quoriun nummis non erat
magnus, & eonina alimiot interfecissent, & tropaeum erexissent, ad classem redierunt. Et Catanam reversi, & d-linc assumtis cibariis ad profectionem necesiuriis, cum omnibus copiis adueritis Centompa Siculoriini oppidum tueriint, eoque per deditionem certis conditionibus factain in stiani potestatem redacto, discesseriint, & dum iter lacerent, segetes Inessae ini & Hyblaeoriun incenderunt. Catanasnautem revers, offenduiri equites ducentos qtiingilaginta,
169쪽
τα καὶ λακοσίους, ανευ των ἴππων, μετα σκευης, αυτοθεν ἱππων πορισθησομένων. κδ ιπιυτο σας τρι κοντα , κὰ τάλαντα αργυρίου τριακόσια.
Aprili. στε. Tου ν αὐτου ηρος, και ἐπ Αργος στρατεύ- Malo. σαντες Λακεδαιρώνιοι, μεχρι μεν Κλεωνων ηλθον, σει- σμου δε γενομενου απεχωρησαν. κἀ 'γέῖοι μετα ταυτα εσβαλόντες ἐς τηρ Θυρεάτιν οριορον ουσαν, λείαν των Λακεδαιμονίων πολλην ελαβον, - επράθη ταλαντων ουκMaio ελαττον πεντε κὰ εἴκοσι. κἀ ὀ Θεσπίων δημος εν τω-τω Θίρει, ου πολυ υστερον επιθέρανος τοῖς τας ἀρχας εχουσιν, ου κατίσχεν' ἀλλα βοηθησάντων Αθηναίων,
οι μεν ξυνελη*θησαν, οι δ' ἐξεπεσον Αθοαζε.
θοντο τους τε ἱππεας ηκοντας τοῖς Αθναίοις , κώ με Athenis prosectos, sine equis, ac inna illorum ciatrii, quod iplain Siciliam equos suppeditaturana plitarent, & equestres sagittarios triginta, & trecenta argenti talenta, Athenis advecta. XCV. Eodein vere, Lacedaemonii, expeditione adve
sus Ar os suscepta, progressi qui loen sunt ad Cleonas usique: sdd, iacto terrae moria, domum nectierrunt. Postea vero Argivi, inuptione in agriun Thyreaticiani filo finia timuin iacta, magnain Lacedaemoniorum praedam cep HInt, quae talentis non ininus viginti qhiinque vendita filii. Neque inulto post, eadem aestiste, popillus Tliespiensis ini- petiim fecit in magistratus: sed reriun non est potitiis. Sed clam Athenienses opem ipsi populo nisissent, partim quident Comprehensi fuerunt, partim vero Athenas confugeriint. XCVI. Eadem aestate Syracusani, chim intellex ent Atheniensibus venisset equites, & iam adversus se venire
170쪽
λοντας ηοη εοm σ2ῆς ἰεναι, νομίσα τες, ε,ν μη των - Ἐπιπολων κρατησωσιν οi Aθηναιοι, χωρίου αποκρημνου τε και υπερ της πόλεως ευ υς κειμενου, ουκ αν ραδίως σs , ουδ' ει κρατῶντο μάχη, ἀποτειχισθηναι, δε- νοουντο τὰς προσβάσεις αυτων συλάσσειν, ὀπως μηκατ) ταυτας λάθωσι σzῶς ἀιαβαντες οι πολεμιοι. ο
γάρ αν ἀλλη γε αὐτους δυνηθηναι. εξηρτηται γάρ το ἄλ
λο χωρίον, και με ι της πόλεως επικλινες τε ἐστι, καιεπιτανες παν εἴσω και ωνόμασται υπο των Συρακουσίων, δια το επιπολης του ἀλλου εἰναι, Ἐπιπολαί. και
οἱ μεν ἐξελθόντες πανδημεὶ ἐς τον λειμωνα, παρά τον
Αναπον ποταμον, αμα τ' ημερα ετυγχανον γαβ αυ- τοις και οἱ περι τον Ἐρμοκράτην στρατηγοὶ αρτι παρειλη*ότες την ἀρχην) εξετασίν τε μ ν εποιουντο, καιεπτακοσίους λογάδας των οπλιτων εξεκριναν προτερον , statuisse, existimantes, si Athenienses non occiapassent Dipolas, locum praeroeptum, & ucti inuninentem, se non iacile circumvallatum ira, ne si proelio quicleni sit perati fuissent; a linis, qui ad ipses Epipolas patebant, praesulio tueri constimeriint, ne per hos hostes clam se ascenderent. nulla enim alia parte ipsos illuc ascendere posse persua- stan habebant. Nam reliquae illius collis partes sunt altae,& ad urbem iisque declives, & introrsus omnino patentes. Et locus iste a Syracusanis ideo vocatus est Epipolae, quod supra cetera loca emineat. Atque hi ludem ciununiversis totius populi copiis, simulac Mes illuxit, in pratum, iuxta Anapuni fluviiura, egressi iam eniin Hermocrates limperator eiusque collegae imperium acceperant exemitiun recensueriint: & prius ex omni gravis arinariIta e numero septingentos eximiae vinulis viros delegerunt,