Thoukydides. Thucydidis De bello Peloponnesiaco libri octo Graece et Latine ad editionem Ios. Wasse et Car. Andr. Dukeri accurate expressi cum varietate lectionis et annotationibus. Studiis Societatis Bipontinae

발행: 1789년

분량: 548페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

ιε. V μεν Νικίας τοιαυτα ειπε. των δε Ἀθηναίων

παριόντες οι μεν πλειστοι, στρατευειν προγαν, καὶ ταἐ ηῖισμενα μη λυειν' οι δε τινες και ἀντελεγον. ἐνηγε. δε προθυμότατα τρο στρατείαν Αλκιβιάδης ἡ Κλεινίου,

βουλόμενος τω τε Νικία ἐναντιουσθαι, ων και ἐς τα ἄλλα διάφορος τα πολιτικὰ, και ἔτι αυτάυ διαβόλως εμνησθη, και μάλιστα στρατηγησαί τε επιθυμων, καιελπίζων Σικελίαν τε λ αυτου και Καρχηδόνα ληψε--αc και ται ἴδια ἄμα ευτυχησας, χρήμασί τε καιδοξν ωῖελησειν. ων γάρ εν ἀξιωματι υπὴ των αστων, τῶς ἐπιθυμίαις μείζοσιν η κατὰ την ὐπάρχουσαν Ουσίαουεχρητο, ες τε τας ι ποτρο2ίας και τὼς αλλας δαπα- νας οπερ και καθεῖλεν υστερον την των Ἀθηναίων πόλιν οὐχ ηκιστα. φοβηθεντες γάρ αυτου οἱ πολλοὶ - μεγε- V XV. Atque Nicias quidein haec vecta fecit. Athenien

sum Vero plerique, qui post Niciam in medium pr esse, runt, hanc expeditionem suscipiendam censebant, nec ea rescindenda, quae decreta essent. Nonnulli etiam contradicebant, eampie dissuadebant. Hanc autem expeditionem stimino sttusio urgebat Alcibiades Cliniae filius, quod Niaciae adversari cuperet, tum quod ei aliis etiam in rebus ad reipublicae administrationem pertinentibus adversarii esset, tum quod Nicias sui mentionem criminose sedisset ,- tum etiam praecipue imperator esse ςuperet, di se, si imperi uin gereret, Siciliam atque Carthaginem captu-riini speraret: simul etain se, si rem seliciter pessisset, rein privatam & pecunia & gloria amplificaturuin. Cum eni in auctoritate huer suos cives emneret, maiora appetebat, quam fetae possent eius facultates, cum in alendis equis,

tum in aliis sumtibus faciendis. Quod etiam postea rem

32쪽

HISTORIAE LIB. VI. 17

φος της τε κατἁ το εαυτου σωμα παρανομίας ἐς την δίαιταν, καὶ της διανοίας, ὼν καόθ' ἐν εκαστον εν οτω γίγνοιτο επρασσεν, ως τυραννίδος επιθυμουντι πολεμιοι καθεστασαν. και δημοσία κράτιστα διαθεντα τα του πολεμου, ιδία εκαστοι τόις επιτηδεύμασιν αὐτου - ε--σΘεντες, καὶ αλλοις επιτρεψαντες, ου δια μακρου ἐ--στηλαν την πάλιν. τότε δ' οὐν παρελθων , τοῖς Ἀθηναίοις

προγει τοιαδε

Νικίας καθηψατο και ἄξιος ἄμα νομίζω εἰναι. ὼν γα

περι επιβόητός εἰμι, τοῖς μεν προγόνοις μου και εμοι δό-ξαν Οερει τάυτα, τη δε πατρίδι και ἄφελειαν. os ino' Ελληνες και υπερ δυναμιν μείζω ημων την πόλιν ενοροι

pissilicam Atheniensium potissurium evertit. Multi enim mementes eum propter corporis cultum, victusque lautitiam , praeter modum & praeter patrium instinuunt utebatur, metuentes etiam animi magnitudinem in singulis rebus, quas inque gerendas suscepisset, ab eo, tu tyrannidem affectante, prorsus alienati sunt. Quamvis autemptiblice res Milicas praeclarissime administrasset, privatim tamen singuli midiis eius iniensi, aliisque renim bellic ritin administratione comissis, non inulto post rempulγlicain everterrunt. Tunc igitiir Alcibiades in medium pirasressus, haec Atheniensibus suasit. XVI. EGO vero, Athenienses, aro, O imperium ad me marios, pιam ad ullos alios pertinere, hine enim me iacendi mitium facere es necesse , stia Nirias me pes est O finimi me di pruina hoc eis censeo. Nam ea, propter piae sum celebris, nua

33쪽

18 THUCYDIDIS

σαν, τω Ῥω διαπρεπέῖ ς ολυμπίαζε Θεαρίας, πρό τερον ἐὰ δοντες αυτην καταπεπολεμησ9αι διότι ματα μεν επι καθηκα, όσα ουδείς πω ἰδιωτης πρότερον, ἐνίκησα δε, και δεύτερος και τέταρτος εγενόμην, και

ταλλα ανιως της νικης παρεσκευασαμην. νομω μεν

γαρ, τιμη τα τοιαυτα, εκ δε του δρωμένου, και δυναμις ἁμα υπονοεῖται. και όσα αὐ ἐν τη πόλει χορηγίαις, ηαλλω τω λαμπρυνομαι, τοις μεν αστῶς φθονεῖται φύ-

σει, προς σε τους ξενους και αυτη ισχυς ῖαινεται. καιουκ ἄχρηστος ηδ' ἡ ἄνοια, ος αν τοις ζιδίοις τέλεσι μηἐαυτον μόνον, ἄλλα και την πάλιν ωῖελη. ουδέ γε ἄδικον, εῖ' ἐαυτω μέγα φρονάυντα μη ἴσον ειναι. ἐπει καιὰ κακως πρασσων, προς ουδένα της ξυμτορλ ισομοιρίλtem eriam agrant. Grata eUm propter apparatus splendorem, quo ego ad ludos Obm acos adia, nostram rempublicam vel lon pote rem, quam si re ipsa, esse rudomni, Gιm ipsamyrius debellatam esse erederenur pria septem curriu rim , pissnullus privatus unpetam ante, O victor exstiri, O seeunda Oszarta ρraemia tuli, O cetera apparavι pro victoriae diritate mee rerim O te irinrum haberit honorem, O ex lis, petae in huiusmori maprimis apparat: u sunt, Amul etiam nostrae re, pial eae potentia suspicione o contectura e nostatur. Re luserium 1 ra domeficus splendor ιn Dissicis sumtibus , at is rebus, tali qesidem apud meos Ain inmusam natura parit: sed apud exteras gentes O ipse potentiae opinionem Parii. Nepge v

ro incommodum es Loc hominu propositum, qui cis fias sumKhus non solum de se ipso , sed etiam de sua patria bene meretuν. θω etiam iniszum est, s piis propter se ipsim, ac propter suas vinulta, de se ipso magnime sentiens, eeteris par esse no- sit : Aia n O is, pii premitur adversa fontina, nulliun habet

34쪽

αλλ' ωσπερ δυστυχῶυντες ου προσαγορευόμεθα, εν τω ὀμοίω τις ἀνεχεσ9ω και υπο των εὐπραγουντων υπερφρονουμενος' η τα ἰσα νέμων, τα ἔμοια ἀντα ιουτω. οἶδα δε τους τοιουτους, και οτοι εν τινος λαμπρότητι προέσχον,εν εὐν τω κατ αυτους βίω λυπηρους οντας, τοῖς ὀμοιοις μεν μάλιστα, ἔπειτα δε, και τῶς αλλοις ἔμνώτας' τωνδε ἐπειτα ἀνθρώπων προσποίησίν τε ξυγγενείας τισὶ, και μη ουσαν, καταλιπόντας, και ἡό αν ωσι πατρίδος, ταυτη αυχησιν, ὼς ου περὶ ἀλλοτρίων, οὐδ' ἁμαρτόντων, ἀλλ' ως περι σφετερων τε και καλά πραξάντων. ν

εγω ὀρεγόμενος, και διάταυτατ, δια ἐπιβοωμενος, τα δημόσια σκοπέῖτε εἴτου χεῖρον μεταχειρίζω. ΓΙελ

ποννησου γαο τα δυνατωτατα ξυστησας ανευ μεγαλου ἡμῖν κινδυνου και δαπάνης, Λακεδαιμονίους ες μίαν

suae calamitatis Desum. sed quemadmodum cizm calamitatuus premamur, ab assiu ne salutamur se idem, sed ab onrndus cian temnimur I se etiam quilibet de illis a sena sis beatissu viris, se Urissim contemni pietnatur: aut idem allis tiauens, idem aballis repetat. Seso autem, his modi homines, pia magm e de se sentiunt, O altos, pistquot in ali ius res splendore anteeAlunt, petamdiu opsidem vivunt, ιnvidia prensi, praecipue piadem a pardus ; deinde vero O ab allis , qu Uuscizm versamur: posteris vom summam admirationem resinpetere, ita ut eorum nonnulti ius gnarionis Abi vindicent, licet nulla regnatione e an illis sinu n iuncti; O prunae, unde sunt oriunt, gloriationem, non se Ude tam enis , aut sis , pia Moriose vixerim, sed ut de suis, Opii res praeclaras gesserint. Q arietin rerum ciam ego sim deside No captus, O propter has res privatas sin relebris , videte iam, an deteHus ulti alio rempiassiam adtant' . cum exin poten tissimamin Peloponnesi eswtatum amicitiam sine In Pro ut Pe Diqitigoo by orale

35쪽

ημεραν κατεστησα εν Mαντινεία περὶ των απάντωναγωνίσασ9αι. ἐξ ου καὶ περιγενόμενοι τη μάχη, ουδε- πω - νυν βεβαίως Θαρσουσι. ι . Και ταυτα ἡ ἐμη κεότης και ανοια παρὰ Cυσιν δοκουσα εiναι, ες τρο ΙΙελοποννησίων δύναμιν λόγοις τε

πρεπουσιν ωμίλησε, και οργν πίστιν παρασχομενη, ἔπεισε και νυν μη πε οβησΘωι αυτην. ἀλλ' εως εγω τε ἔτι ακμάζω μετ αυτης, και ο Νικίας ευτυχης σοκει εἰ ναι, ἀποχρησασθε εκατερου 'ν ὐτελεία. και τονες την Σικελίαν πλουν μη μεταγιγνωσκητε, ως επὶ

μεγάλην δυναμιν εσόμενον. οχλοις τε γαρ ξυμμίκτοις

πολυανορῶσιν αι πόλεις, και ραδίας εχουσι των πολι τειων τας μεταβολας, και επιδοχάς. και Ουδεις δί -- το, ως περι οικείας πατρῆς, ουτε - περι το σωμα

nariiram videtur in , apud porentissimas Peloponnsomni esuriturules verbis Graudus ulnas, O familiaritre oran lasis agrata, haretransiit, si anita impetu sem faciens, inest, ut ne inne idem hare amentia vobis sit extin simia. Venan quamm Gm hae amnitia ego floreo, O Nicias filix vi ur se, utriusiareno lar eo nodo iubere utamini: neque senunciam de expedirito, ne in Sibinam furenda revocetis, prasi a resus ma ram Potini iam sit futura. Nam uesct varia advenatum milume sunt sese putara , O suum statum facile mutant, O per pinos diripiunt. Atmis hae ipsi is causa nulliu Nomm tanquam Pro fra patria , ara artas ad sumn. Fus pro ni cessariis es infractur,

36쪽

HISTORIAE LIB. VI. 3I

ιπλοις Δ τυται, ουτε - ἐν τη χωρα, νομίμοις κατασκευαις ό, τι δε εκαστος η εκ του λεγων πείθειν οἴεται, η στασιαζων απο του κοινου λαβων, ἄλλην γν μηκατορθωσας Οικησειν, ταυτα ετοιμα ται. και Ουκ εἰκος τον τοι ἀτον ἔμιλον ουτε λόγου μια γνωμη ἀκροῶσθαι, ιυτε ἐς τα ἔργα κοινως τρεπεσθαι ταχυ δ αν ως εκα-στοι, ει τι καθ' ἡδον η λεγοιτο, προσχωροιεν αλλως τε και ει στασιάζουσιν, ωσπερ πυνθανόμεθα. και μην οὐ reπλῖται ουτ εκείνοις ἔσοι πιριυμ υνται, ουτε οι αλλοι

Ἐλληνες διεφάνησαν τολυτοι ἄντες, ἔσοι εκαστοι πῶς αὐτους ηρίθμουν, ἄλλα, μεγιστον - αυτοῖς ἐψευσμένη ἡ Ἐλλας, μόλις εν τωδε τω πολεμω ικανως ωπλί-η. τά τε οὐν μει, εξ ων έγω ἀκάη αιψάνομαι, τοιῶτα, και ἔτι ευπορώτερα εσται. βαρβάρους τε γάρ πολλους

aut in i a redone usitatis apparatibus. Q iΦιtd aut unus Wιissu Perat, se vel dicendo ac persuadendO ιmparaturiun, vel seritione a se exestata ex aerario rapturum, O , ns rem feΓ- citer gesserit, se solum esse versurium, hoc Abi comparat. Nepreveri sile es, hiciusmodi turbam aut unaesita consensz verba recte

monennum aussire, aut communiter ad res gerendas se convenere

Celeriter aut singuli Stessiae populi, s p id escatur, piod i is sit gratum , se nobis dedent ; praesemm si s litone laborant ,

petemadmodum audimus. Quis etiam nepte tot passis armaturiae

milites Elis 6nt, prat insarius ab i sis praeestsentur; nesze eriam caeteros Graecos tot esse constat, plot si usi se t os esse iacta Mnet. Sed Graeeia, setae plurimum ipsos barbaros falsa suae muliniit finis praeestratione iam fefellit, vix tans ni in hoc bello rusum milirum graviter armam n numerum habere coepit. Remmi itur Haman flatus, prantum ego sentio ex illis, pzae auesivi, i is es, stin etiam longe facisior crit. Nam O barbaros multos

37쪽

THUCYDIDIS

εξομεν, οι 'Συρακουσίων μίσει ζυνεπιθησονται αὐτοῖς και - ενθάδε οὐκ επικωλύσει, ην ὐμεις ορθως βουλευ-ησθε. οι γαρ πατερες ημων τοὐς αυτοῖς τούτους οἴσπερώυν φασι πολεμίους ὐπολιπόντας αν ἡ μας πλειν, καὶ προσέτι τον Μηδον εχθρον ἔχοντες, την αρχην εκτησαν

το, οὐκ αλλω τινι η τη περιουσία τοῖ ναυτικου Ιτνοντες. και νυν οἴτε ανελπιστοί πω μαλλον ΙΠελοποννησιοιες ἡ μας ἐγενοντο, εἴτε και πάνυ ερρωνται, το μεν ἐς την γην ψων ἐσβάλλειν, καν μη ἐκπλευσωμεν, ικανοίεισι, τω δε ναυτικω οὐκ αν δυναιντο βλαπτειν. ἡπολομπον γαρ ἡ μιν ε ιν αντίπαλον ναυτικον. ιη. Uσπε τί αν λεγοντίς εὶ ς, η αὐτοι αποκνοιμεν,

η προς τοῖς εκεῖ ξυμμάχους σκηπτόμενοι, μη βοηθοῖ-

habsiimus, psi propter ossium, szo Syrac sanos prosesIuratur nobisciIm 'Os ιnvadent; nesse in domesicae impegens, si vos recte consultaritis. Nam xvi in nostri, piamvis hos ipsos ia- βω, qa ibus Ure nunc relictis Mesas mussu Davom nos In Siaciliam navigaturos praviscant, O praeterea Medos hostes haberent, tamen imperium, pzod iam Obesnemus, comparaverimi, nulla alia re, piam magninurine civis, qua Pollebant. Et pro praesenti rerum flatu Peloponnesii nunq'Iam ante tanus spei de no- his superanssis habuemni, etsi eriam valde simu magnisque viri- hau praedisa sint. Irmisonem piadem in agnin nostram facere possent, szamvis hanc navalem experitionem non sum amus; sed elasse n:ihil nobis nocere pleant. nam resisIa nostra cla ,

re poterit. XVIII. Qisid igitur rati d consentaneum inremus, cizr aut nos gsi desidia suadam hanc expeditionem recusenugs, aut tegi versantes, Desis, sici illic sunt, non Deciirramus' crudus quan-Diuili do by Gorale

38쪽

HISTORIAE LIB. VI. 33

ι τοι δε αλλοι ηρξαν, παραγιγνόμενοι προθυμως τίς αε ιη βαρβάροις ἡ Ελλησιν επικαλουμενοις. επεὶ εἴγε ροτυχάζοιεν πάντες, η φιλοκρινοῖεν, οὰ χρεων βοηθειν, βραχυ αν τι προσκτωμενοι απη, περι αυτης αν ταυτης

μαλλον κινλαύοιμεν. τον γαρ προυχοντα ου μόνον επιον- τα τις αμύνεται, ἀλλα και μη όπως επειαι προκαταλαμβάαι. και οὐκ εστιν ἡμιν ταμιευε σΘαι ἐς οσον βουλόμεθα ἄρχειν, ἀλλ' ανάγκη, ἐπει-πεο εν τωδε καθεσταμεν, τοις μεν επιβουλευειν, τους δε μη ἀνιεναι, σιαλ n vel iureiurando interposito foedus ac focietatem e missis fecimus ) Fran feme oporere, nec obsicere , .aumsium To non esse minendum , quod ne Tsi pridem nobis auxilium viri ian mιμtere possint. Ne e m. ipsos nobis socias adiunximus, ira hue vicissim opem nobis ferant; sed ut Elis hostdus, os illie liuisbemus , negotiaran D seni , eos imperitiant, ne contra nos liticisniant. Sic enim imperium pariavimus, O nos, o quoveot aΓιterum potitι sunt, unpigre siccurrendo semper Eu, pii nostrinauxinaran implorarunt, sive barbari, sis Graeri essem. Nam si omnes pwtescant, aut delectum haωμι ιllorum, quisau auxιsivm D sereniann , exiguam quandam agri allari pomonem ipsi nostro imperio assiiungentes, de hoc ipso ιmperio magis periclitabisαια Qial det enim eum, pia praepotens est, non solum contra sevenientem propiasare solet; sed etιι- anu mere , ne conίω νμωα Nesse nobis licet imperium arbitratu nostro moderari: sed necisse est, Pando rn hoc Deo κonsituri sumus, O imperium hale-

39쪽

το ἀρχθηναι αν ὐφ' ετερων, αυτοῖς κίνδυνον εἰναι, ει μη

πτεον ημῖν τί αλλοις το ησυχον, ει μη και τα επι - δευματα ἐς το ἔμοιον μεταληψεσθε. λογισάμενοι ουν τάδε μαλλον αυξησειν , επ' εκεῖνα μεν, ποιωμεθα τον πλάν, ωα ΙΠελοποννησίων τε στορέσωμεν το φρόνημα, ει δόξομεν υπεριδόντες και Ουκ ἀγαπησαντες τηνεν τω παρόντι ησυχίαν, και επι Σικελίαν πλευσαι. και ἄμα η της Ελλάδος των μεῖ προσγενομενων πάσης - εικότι αρξομεν, η κακωσομεν γε Συρακουσίους εν ω και αυτοι και οι ξυμμαχοι ώφελησόμεθα. το δεασφαλες και μενειν, ην τι προσχωρη, και ἀπελθεῖν, αἱ νηες παρεξουσιν. αὐτοκράτορες γαρ εσόμεθα και ξυμ παντων Σικελιωτων. και μη Φλ η Νικίου των λόγων

mus, alias qάIdem inscrian, alios vero non missos facere : quod mimiam nobis r s Immineat, Are asiorum imperio Pareamus, ns nos i assis imperemau. Nesu eodem modo nobis, FIO G- rems , ratio piissis es habenda, nisi etiam mutato vitae genere, sussilis il em , sme celem s guntur, operam dem. Considerarites idtur, fore, ut has res majs augeamus, si ad Azus p escamur, hanc navalem ex silonem suopiamus, ut Pelopomnesorum spintus deprimamus, si contemtis Uss, nepie praesentipuere, sin fruimur, contenti, In Stessiam etiam tra re videamur. Simul eriam, aut Graeciae missio, ut creduile vadetur, Im perium obsin. nugs, Mara illis in nosram potestatem redactis, auι saltem malo Syracusanos assiciamus: unde tum nos ssis, tum etiam Deil nostri uitatim peres ent. Tuto autem O maneniat,s pias se nobis dedat, O Meunia facilitatem nam pria unt. Nam O apud universos Sirisienses merum Imperium obtinebimus. Duiligod by Corale

40쪽

ἁπραγμοσύνη κὰ διάσταπις τοῖς νεοις ες τους πρεσβυτερους ἀποστρέψη. - δε ειωθότι κόσμω, ωσπεο και οι πατερες ημων, ἄμα νεοι γεραιτεροις βουλεύοντες , ες τάδε ηραν --, καὶ νυν τω αὐτω τροπω πειρῆσθ επροαγαγειν την πόλιν καὶ νομίσατε, νεότητα μεν και

γηρας ἄνευ ἀλληλων μηδεν δύνασθαι ομου δε, το, τε

ῖαυλον, και το μέσον, και το πάνυ ἀκριβες αν ξυγκρα- θεν, μάλιστ αν ι , ειν' και την πόλιν, αν μεν ησυχ ζη, τρίψεσθαί τε αυτην περι ἐαυτην, ἰσπερ και αὐστι, και πάντων την ἐπιστημην ἐγγηράσεσθαι' ἀγωνιζομενην δε, ἀεὶ προσληψεσθαί τε την εμπειρίαν, καὶ τοαμνεσθαι, ου λόγω ἁλλ' εργω μἀλλον ξυνηθες εξειν. παράπαν τε γιγνωσκω, πόλιν μ' ἀπράγμονα ταχισταν μοι δοκειν ἀπραγμοσυνης μεταβολη διαφθαρηνα

και των ἀνθρωπων ἀσφαλεστατα τούτους οικεῖν, ουι ανNeple vero Nictae oratio , p e ptistem vobiu suadet, O d: dium inter ιuvenes O senta excitat, vos avenat. Sed solita modesti et, pzemadmodum O maior nostra ro imas in hunc satum extulerunt, dum rara torra una ciIm senioribus consutarent, nunc etiam eadem raetitione rempiasicam ampli are conemina: O mi

metiis, iuvenIutem ac senectutem , alteram sine altera, Mahil posse. Sedμ ιυmiu, O messius, O summara ordo sit simia pertametu, maximas vires habere. Et remptosicam, si pilescat, i ani suui tu op dus attritum tri, ut quaeldet alla, O futurum, ut omnium esse ipsina ιn ipsa consenescat: sed si belga oerat, 'H-riam Hi semper assiuncturam, O usum ad turiam, FIO non ve Hu, at factu potira propulsare possit. In summa vobiscum uusenno, cιvitatem negoriosam, se negotium cum Olla commum,mω tussicio confestim evertit: O illos hon ines tuis re degere vi-

SEARCH

MENU NAVIGATION