장음표시 사용
41쪽
τῶς παρουσιν ηθε ι καὶ νομοις, ν καὶ χειρω Θ, μισταδα*ίρως πολιτευωσι.
ναιοι, ἀκουσαντες μείνου τε και των Ἐγεσταίων και Λεοντίνων φυγάδων, α παρελθόντες εσεοντό τε, και των κίων υπομιμνησκοντες, ικετευον βοηθησαι σφίσι, πολλα μαλλον η προτερον ωρμηντο στρατευειν. και Ο Πι-
λποτρεψειε, παρασκευης δε πληθει, ει πολλο επιτ ξειε, τάχ ἄν μεταστήσειεν αυτο υς , παρελθων αυτοῖς ἔλεγε τοιαδ. κ. ΕΠΕΙΔΗ πάντως ορω υμῆς, ῶ Αθηναῖοι, ωρμη- μενους στρατευειν, ξυνενεγκοι μεν τὰ τα ως βουλόμεθα' επι δε τω παρόντι α γιγνωσκω σημανω. επι γαρ tam, pia praesenseus instinιHu, lem su, petamura sint det
fiores, in rivitaseau minime Asordes vivunt.
XIX. Atque Alci Os quidoni haec dixit. Athenienses vero . cum alusissent & illum, & Εgestaeos & Leontinos exsules, cpii in medium prodierant, & orabant, & foederis iusiurandum in niemoriam Atheniensibus revocantes. precibus supplicibus ast ipsis petebant, ut opem sibi serrent, longe maiore, quam ante, studio ad hanc expeditionem suscipiendam serebantur. Nicias vero, cum animaia venisset, fore, in non amplius iisdem rationi inis revocaret. sed apparatus inagnitudine. si mgnum imperaxet, soriasse ipsos de sententia deduceret, rivis in mediam conis Cionem progressus, hunc in modum apud ipsos est locvitis.
42쪽
πολεις, ως εγω ακοφ αισθάνομαι, μελλομεν ἰεναι μεγάλας, και Ουθ' υπηκόους ἀλληλων, ουτε δεορονας
μεταβολης , η ἄν εκ βιαίου τις δουλείας ἄσμενος ἐς ράω
μεταστασιν χωροιη ουδ αν την αρχην την ημετεραν ει- κότως ἁντ ελευθερίας προσδεξομεν- , το, τε πληθος, ως
εν μια νησω, πολλὰς τάς Ελληνίδας. πλην γὰρ Νάξου και Κατάνης ας ελπίζω ημιν κατα το Λεοντίνων
ξυγγενες προσεσεσΘαι θ αλλαι ε πιν εοπτα, και παρεσκευασμεναι τοῖς πῶσιν ὀμοιοτρόπως μάλιστα τν ἡμμτερα δυναμει, και οὐχ ηκιστα ἐπι ὰς μαλλον πλεομεν, Σελινους καὶ Συράκουσαι. πολλοι μεν γάρ ὀπλῖταιενει τι, και τοξόται, και ἀκοντισταὶ, πολλαι δε τριηρεις, και ἴχλος ἡ πληρωσων αυτάς. χρηματά τ εχουσι τ μεν, ιδια, τά δε, και εν τοῖς ἱεροῖς ἐσπι Σελινουντίοις. Συρακουσίοις δε καὶ απὸ βαρβάρων τινων - χη εἰ
his exponam. Etenim adversus multam, scantum So arta endosisset, magnas ituri 6mus; pzae assamm Impens non Parent, nepze mutationem desiderant, pla alipra i anim ex dura servι- tute in mellarem rerum flatum transeat: O pzas vera ille essιam liberialem e ni nostro imperio non esse commutaturas; O quae, ut in una infigia, sunt xriginem multae, messe Graecae svItates. Nam praeter Naxum o Catanam quas propter Leones- nomm cognantonem ad nostras pareo spero transirutas sunt aliae septem, prae rebus Omn Uus fgni instructae prorsu eodem modo, sis noster exercit , praeripue vero illae, Selinus O Syra sae, adversis pias potissimum tenesmus. Nam in issu sunt O mulsipa is anmaturae misit , O sagittassi, O me in G, O multae triremes, O hominum multitudo, quae illas impleD. Habent etiam pecunIam, Paraim privatam, panim missicam, plam cum assi , tum etam Selinuntia in te sis seruant: Fin etiam Syracusanis
43쪽
Cερεται. ω δε μάλιστα ημων προίχουσιν, ἱππους τε
πολλους κεκτηνται, και σιτω οικειω και Ουκ επακτω
λου στρατιας μόνον δεῖ, ἀλλα και πεζον πολυν ξυμπλεῖν, ε ερ βουλόμεθα ἄξιόν τι της διανοι- δραν, καιi μη ὐπο ιππεων πολλων εἱργεσθαι της γης' ἄλλως τε και εi ξυστω ν αἱ πόλεις φοβηθεῖσαι, και μη ἁντιπαράσχωσιν ἡμιν οῦίλοι τινες γενόμενοι ἄλλοι η Ἐγεσταῖοι ω ἁμυνουμιθα ἱππικόν. αισχρον δε βιασ9εντας ἀπελθεῖν, η υστερον επιμεταπέμπεσθαι, τοπρωτον ἀσκέπτως βουλευσαμένους. αὐτόδεν δε παρασκευν ἀξιόχρεω ἐπιεναι, γνόντας οτι πολυ τε ἀπο της ἡμετέρας
αυτων μελλομεν πλεῖν, και Ουκ ἐν τω ομοίω στρατευ
σόμενοι και Ουκ ἐν τοῖς τηδε ὐπηκόοις φυμμαχοι ηλθε
O insertas eo u es optu; sed etiam mestum epestatum nobIF in naingara oporael, sa modo asipiad coditatis dignum agere volumus, nec a magno hosHιm eszitatu terea Sicula prohideri: praesertim si civitates nostri metu congyrent; nec ulli assi, piam Egestaei, anisici no&s sam, epiatum, quo hosidus re amus, vipsis f peditent. Turpe enim est, nos vi repulsos discedere, aut posea novas copias arcessere, plod primo consilium prudens non inierimus. Sed oponet nos ex hoc ipso loco cum firmissimo apparatu bellum illis inferre, O Azus scire, nos ab agri nostri finibus pmcul esse navigaturos, nepu copias Hinc educturos eo- n modo, quo consuevistis inser civitates, prae sunt rn his r Diqitias 1 by Corale
44쪽
τε επί τινα, οθεν λάλαι αἱ κομιδαι εκ της οιλίας ων προσέδει, α. ες αλλοτρίαν πασαν ἀπαρτησαντες, εξης μηλων οὐδε τεσσάρων των χειμερινων ἄγγελον λαλον ἐλθεῖν. in . 'Oπλίτας τε Ουν πολλους μοι δοκει πηναι ἡ μας
αγειν και η ν αυτων και των ξυμμαχων, των τε υπηκόων , και ν τινα εκ Πελοποννησου δυνωμεθα η πεισαι, η μισθω προσαγαγεσθαι και τοξότας πολλους και σφενδονητας, ἔπως προς το εκείνων ιππικον ἀντεχ σιναυσί τε και πολυ περιεῖναι, οῦνα και τα επιτηδεια λαονεσκομιζωμεθα τον δε καὶ αυτόθεν σῖτον εν ἡλκάσι πυ- ρους και πεφρυγμενας κριθας αγειν, και σιτοποιους εκτων μυ νων προς μερος ἡναγκασμενους εμμίσθους, ενα ην που υπο ἀπλοιας ἀπολαμβανωμεθα, εχη ἡ στρα-
,-λυ , O quae vestro unperio parent, e ni iure Dcietaris asi viia Mimn infinis, unde res necessarias ex Vm amico Desti potestis eoin nare : sed in Vmni totum alienum, proc I a domo prosecturos, uride ne szamor piam hiberarorum mensum spatio nuntiius hue Desti venue posse. XXII. Ego igitur censeo, nobi zm tacendos esse multos gruis
uta armaturae nάΓω, In ex nostris rivssus, tum ex nostris Desis, tum etiam ex :λ, φύ nostro ιmperio parent, O si quem alium aut verbis, aut mercede adductum nobis assiungere possumus. Praeterea multos sagittarios, O funes rares, ut illo tim eptitania remant. Item hostes naimum numero longe superandos censeo, ut res ad victum necessarias illuc facilius ιmponemus. fragmentumetriam, triticom, ιnsgam, O hordeum tofum, Hanc naussassoneranu eo convehendum ; O pistor ex P finis me ede conductos, quι vies in operum pistrino dare cogorur, adducendos censeo , ut, si pio in loco te pessanti rus ιntemedii teneamur, exere
45쪽
τια τα επιτηδεια. πολλη γ,o οὐσα, ου πάσης ἴ-αι πόλεως ὐποδεξασθαι. τά τε ἄλλα ἴσον δυνατον ἐτοι- μώ-Θαι, και μη επι περοις γίγνεσ9- μάλισrα δε χρηματα αυτόθεν ως πλειστα ἔχειν. τα δε παρ Ἐγε-
0 . ' Ην γὰρ αυτοι ελθωμεν ενθενδε μη αντίπαλωμίνον παρασκευασάμενοι, πλην γε προς τὸ μάχιμον
αυτων δε οπλιτικον, ἀλλα και υπερβάλλοντες τοῖς πλσι, μόλις Ουτως οιοί τε ἐσόμεθα των μεν κρατε, , τα δε και διασωσαι. πόλιν τε νομίσαι χρη εν ἀλλοῖ οις και πολεμίοις οικειόυντας ἰεναι, ους πρεπει τη πρωτη Φεραὴ ἄν κατάσχωσιν , ευθυς κρατεῖν της γης' η ειδεναι οτι ηνσ2άλωνται, πάντα πολεμια εθυ ν. οπεο εγω φοβου-
citra ro ad vιAum necessanas habeat. Cum en m hic exercitus situms sit in M, eum non piaesere civitas excpere poterit, ce te aspie res pro vIHbus praeparandas , nepra nostrae filiaris prae-OHIm In asio in auxilla collocandum censeor inprimis vero pecu mann pIam plumnam Unc afferendam. nam piae at 'saeispra Alcatur tae in promtu esse , eam Verbo tenus in Promtu fore putetis. XXIII. Nam si nos Hinc discedamus eum exercitu, sum non solium hostin parem praeparaverimus, ns bellicoso pavu annaturae robora, piod habent sed etῖam cum eo, qui rebus onurrisbus longe sit insimmor, plam hostilir exercitus, tamen O sic vix illas pridem in nostram potestatem re suere, has vero conservare poterimus. Exi mansim autem es proficisci, ut urbem assipetam inter assen: genae ac hostes Hi vindleemr quos primo die , qua ad insulam appulerans, confestim agro potid oponet; aut pessi sum horre, nisi voti conpotes fant, fore, ut omnia h.ibeant
46쪽
μενος, και εἰδως πολλα μεν ἡμας δεον εὐ βουλευσα- σθαι , ετι δε πλείω ευτυχησαι χαλεπον δε, ανθρωπους οντας οτιελάχιστα τη τυχ, παραδους ἐμαυτον βουλομαι ἐκπλεῖν, παρασκευη δε απὸ των εἰκότων ασ2αλης εκπλευσαι. ταυτα γάo τη τε ξυμπάση πόλει βεβαι τατα ηγουμαι, και ημῖν τοῖς στρατευσομένοις σωτηριαί δε τω αλλως δοκεῖ, παρίημι αυτω τρο αρχην.κδ . V μεν Νικίας τοσῶτα ειπε, νομιζων τους ' θηναίους - πληθει των πραγμάτων ἡ ἀποτρε γειν, ἡ iaλαγκάζοιτο στρατευεψαι, μάλιστα ουτως ασφαλως εκπλευσαι. οι δε, το μεν επιθυμουν του πλου ουκ ε ρε- θησαν υπὸ του οχλωδους της παρασκευης, πολυ δε μὰ
λον ωρμηντο. και τουναντιον περιεστη αυτω ευ τε γαρ παραινεσαι ευοξε, και ασταλεια νυν δη και πολλη εσε-
hanc expegrinonem pro ses volo, piam minimum memet foretunae eonvestiens; sed apparatu munitus, ut ratiotsi consenorneum videtur, Hinc riscedere volo. meae enim O retraversae reipriblicae
tutissma, O nobis ad talistam profecturis salutaria fore dum. tod si quis asster sentiat, hiae ego An stratu cedo. XXIV. Atque Nicias qisulem haec dixit, sperans, se vel reriina naulticitisne de sententia deducturum; vel si ad hanc expellitionem ipse proficisci cogeretrur, sic saltem se truto prosectit n. Illi vero hanc hisinis expeditionis cupiditatem ex ani is non expulerunt, quamvis tanti apparatus dissicultas ipsis proponerenir; sed multo inagis incitati sunt. Et res ipsi cessit aliter, ac sperabat. Nam & ipse honum consiliuin dedisse, & res hoc modo tutissima fore videt a
47쪽
τοῖς μεν γαρ πρεσβυτεροις, ως η καταστρεψομενοις εσα επλεον, η ουδεν αν αλεῖσαν μεγάλην δυναμιν τοῖς δ' εν ηλικία, της τε ἀπουσης πόθω οψεως και Θεωρίας, και ευελπιδες ὀντες σωθησεσθαι ό δε πολυς ομιλος, και στρατιωτης, εν τε τω παρόντι ἀργυριον άγειν, και προσκτησασθαι δυναμιν, οθεν αἰδιον μισθοφοράνυπάρξειν. ωστε δια την αγαν των πλειόνων επιμμίαν, εἴτω αρα και μη ηρεσκε, δεδιως ρο αντιχειροτονων, κακόνους δόξειεν εiναι Π πολει, ησυχίαν ηγε.κε. Κω τελος παρεψων τις των ΑΘηναίων καιπαρα-λεσας τον Νικίαν, οὐκ ε*η χρηναι προφασίζεσθαι, ουδε διαμελλειν, αλλ εναντίον απάντων ηδη λεωriar. Et navigandi desulemum omnes pariter invasit. Ac seniores quklena, qiud vel in suam potestatem se redacti
Iras sperarent ea, ad quae pergerent, vel saltem exerci tum, Pli tantiis esset, nullam cladem acceptrumn . Illos Vero, qui erant aetate integra, laod peregrinam regionem visere & spectare cuperent, & bonam spem animo conciperent, sore, ut incoli ines salvique reverterentiir. Ingens vero militum ructa proficisci cupiebat, sperans, se &in praesentia pecuniam accepmram, & in perium amplificaturam, unde perperinun stipenditura sibi suppeditanirilincredebat. Quanustrena propter nimiam pitiris hadiens si cu-pulitatem, si cui sorte res ista minus placebat, Veritus, ne ceteris refragarulo reipublicae malevolus esse Vuleretur , Sentium agebat. XXV. Tandem vero isdam ex Atheniensibus in meis diuin progressus, & Niciam adhortatus, dixit, non opo tere amplius eum tergiversari, at pie cunctata; sed in
Omnium conspectu iam declarare, quemnam appariat In
48쪽
γειν ην τινα αυτω παρασκευην Ἀθηναιοι ψηφίσωνται. οδε, ἄκων μεν ελεν ὀτι και μετα των ξγναρχόντων καθ' ησυχίαν μαλλον βουλευσοιτο ἔσα μεντοι ηδη δοκεῖν α
δοκωσι, και αλλας εκ των ξυμμάχων μεταπεμπτως εἶναι. ὀπλίταις δε τοῖς ξυμπασιν Αθηναίων και των ξυμμάχων , πεντακισχιλίων μεν ουκ ελάσσοσιν, ην δε τι δυ-
νωνται, και πλείοσι. την σε αλλην παρασκευην ως κατἁ
λόγον, και τοξοτων των αυτόθεν, και εκ Κρητης, και σφενδονητων, και ην τι ἄλλο πρεπον δοκη εἰναι, ετοιμασαμενοι αξειν.κ . Ἀκουσαντες ν οἱ Αθηναῖοι, ε' zίσαντο ευθυς αυτοκράτορας εἰναι, και περι στρατιῶς πληθους καὶ περιab Atheniensibus sibi decetiu vellet. Ille vero invitiis dixit,
se clini collegis per Otiuin hac de re accuratius consultaturit in . Quantiun tamen ituli care poterat, non pauciori-hus, Plana centum trireminus, in praesentia navi lutum censebat. Navium ainem Atticarii in milites vehentium numeriam tantuna fore, Piantiis ipsis Vuleretur, aliasque ex sociis arcessendas. Universoriim ainem gravis armariirae milituita, tam Atlaeniensium, quam socioririn niuneriin ,
non ininorem Puden3, Paam quinque millesim, sed ampliorein etiam, si possent, i Vendvin censetat. Reliquiun ero appararum, pro exercitus magni Midine, & sagitta- Nortini illinc & ex Creta assii torum, & hinclitorum, &si lial etistini opportunum esse vuleretur, praeparaturos &ducturoS. XXVI. Ctun auteni Athenienses haec audissent, confestina ipsis imperatoribus sumnain imperii potestatem facto
49쪽
του παντος πλόῖ τους στρατηγους πράσσειν η αν αυτίὼ δοκη αριστα ειναι Ἀθηναίοις. και μετὰ ταυτα η παρασκευη εγίγνετο και ες τε τους ξυμμάχους επεμπον, και αὐτόθεν καταλόγους εποιουντο. αρτι ἀνειληῖει ηπόλις εαυτην ἀπο της νόσου καὶ του ξυνεχους πολεμου,ες τε ηλικίας πληθος επιγεγενημενης, και ες χρημάτωναθροισιν, δια την εκεχειρίαν. ωστε ραον πάντα επορίζετο. και οι μεν εν παρασκευν ῆσαν. l. Pelop. si . Ἐν δε τουτω gσοι Ἐρμαῖ ἡσαν λίθινοι εν τη πό-
α ἰεροιο μια νυκτι οἰ πλεῖστοι περιεκόπησαν τα πρόσω πα. και τους δράσαντας ηδει ουδεὶς, α - μεγαλοις
decreto dederiint, ut arbitratu suo & de copiarrum numero, & de univeriae navigationis ratione transigerent, prinit ipsis ex usu respissilicae Atheniensis niaxime fore videreriir. Post haec mitem hic apparatus parari coepit. Et cum ad socios mittetrant . ruin etiam ex suo ipsorrum agro m- lites ci nscribebant. Iam eniim civitas & a morbo & ab assiduo bello se recreaverat, ita ut & civiurn aetate talitari praeditorim , post moreum natorum, numero floreret,& pecunia coacta abunclaret, propter trulucias. Quamo rem omnia iacilius suppeditabantur. Atque hi qtudem in apparatu erant. XXVII. Interea vero quotmaot lapidea Mercurii simulacra Athenis erant. raria autem patrio multa ciam in privatarum aedium vestibulis, tum in templis erant, opus ex lapide quadrato una eademque nocte pleraque Vultru circumcisii Herunt. Cuius furinoris auctores nullus scietati
isti magnis praenius pro indicio publice pirapositis Paw-
50쪽
μηνυτροις δημοσία ουτοί τε εβητουντο, και προσέτι ἐόροςίσαντο, και ἐώτις αλλο τι οιδεν ἀσεβημα γεγενημενον , μηνύειν ἀλως τον βουλόμενον και αστων και ξένων καιδουλων. και το πρῆγμα μειζόνως ελάμβανον. του τε γαο ἔκπλου οἰωνος εδοκει ειναι, και ἐπι ξυνωμοσία α νεωτέρων πραγμάτων και δημου καταλυσεως γεγενησθαι.
λουθων, περὶ μεν των Ἐρμων οὐδεν, ἄλλων δε αγαλμάτων περικοπαί τινες πρότερον ὐπο νεωτερων με- παιδῶς και οἰνου γεγενημεναι, και - μυστηρια ἄμα ως ποιηται εν οἰκίαις εφ' υβρει. ων και τον δε ιβιάδηνε πιάωντο, και αυτα -ολαμβάνοντες οι μάλιστα τω Ἀλκιβιάδη ἀχθόμενοι, εμπραν ὀντι σφίσιν αυτοῖς μηπου δημου βεβαίως προεστάναι, και νομίσαιτες, ει αὐ-
rebannir: praeterea Amenienses decreverant ac edixeriant, ut, si quis alipiod aliud piaculum admissum sciret, qui-lssiet, sive civis, sive peregrinus, sive servus, hoc sine timore indicaret. Hoc ainem facinus atrocius esse iudica-hant. Hisius enim expeditionis inalum omen esse viciebatur; simul etiam hoc per coniurationem factum filisse videbatur, rerum novandarrum, stariisque popularis evertendi critis.
XXVIII. A Usibusdam igitiir inquilinis & Amulis, de
Mercurii qui dena sinulacris nihil iniscaritin est: sed de vii iniudam aliis statuis ab adolescentibus per lusum ac temu- entiam iampridem concisis; simul etiam de sacris arcanis. .lae per contenitionem domi fiebam. Quamna rerum etiam Alcibiadem insimulabant. Qui alitem Alcibiadi miaxime in- fensi erant, quod ipsis tin pessimento esset, quo minus in administranda republica principem locum constanter ob