장음표시 사용
61쪽
και ἀνακηρύττη τω 'Αργει, αντὶ του τοῖς 'Αργείοις, διὰ στόμα, πτοι
ἀναβοα διὰ στόμα: διὰ του στόματος, ῶας το διά τ' εντεα και μέλαν αἱμα ' A. τὸ δε ἀναβοα δευτέρου προσώπου ἐστὶ παθητιWῆς διαθέσεως, αντὶ του καταβοα συ. ο δε νους, δεινῶς γὰρ διὰ στόμα- 5τος του Αργους ἀναβοα συ. Λ.B.C. M. I.
8εινὸν γάρ : εις φόβον ἄγει την Ἐλένην ἡ Nλεκτρα πλείονα. m. 59. ἀναβοα : φημίζη και κατὰ γλωσσαν στρέφη. Gu.IO4. συ νυν χάριν : συ δὴ λυσασα τον φόβον δὸς εμοι χάριν. I.
τον φοβον λυσασα : δια τὸ τον φόβον λυσαι. Gr. Fl. 6. 9. I 7. a I. I
IO5. ουκ αν δυναίμην . βλέψαι εἰς τον τάφον της μητρός. I. ἐσχηματισμένον. Gu.
IO6. αισχρόν γε ζ ἄμως ἀπρεπες και ἄσχημον τὰς δουλίδας φέ
ρειν τάδε. l. προσπόλους ζ κυρίως δε πρόσπολοι λέγονται αἱ δουλαι. 15M. πρόσπολος ο δοῖλος, πρόπολος δε χωρὶς του σ ό νεωκόρος' ἀμφιπολος δε ἡ κατὰ κύκλον περιστροφη. προπαροξύνονται δε ταυτα πάντα, ως μετὰ προθέσεως συντιθέμενα ' τὸ δε δικασπόλος δια τὸ μὴ μετὰ προθέσεως συντεθεῖσθαι παροξύνεται. H. 2I. Io 7. τί δ' οὐχὶ θυγατρός : δια τι ου πέμπεις το δέμας της Ἐraoμιόνης, περιφραστικῶς ἀντὶ του την Ἐρμιόνην. I. IΟ8. εις ἴχλον ερπειγ'. ου καλον. εστι δηλονότι, ταῖς παρθένοις βαδίζειν εις τὸ πλῆθος. I. εἴποι τις, τί ουν ἔ ταῖς τελείως τοῖτο3. διὰ τ' εντεα Hom. Il. Io,208. quo exemplo saepius utuntur scholiustae. . το δἰ A. te orn. Ceteri.
cundae personae lacina, nisi pro καταβιμ σύ scriptum est) T. 2I. 59. in quibus simile scitolion. ib. στόματοςJ του στόματος Η. I. 6. του ΑργουςJ τῶν ἀργείων I. ib. συ Om. B. I. I ost σo in M.
sequitur ἄλλως. διἁ του στόματος ως ποδιά τ' -τια καὶ διὰ μέλα, αυα. Tουτο δεαπολογίας εχεται ως ο τι συμeάσχουσά σοι εἴρηκας. πλεονάσει δή τό τε. In Λ. τὸ δε ἀναβοα προσωπου δευτερου ἐστὶ των παθη τικων, ἀναβον συ, αντὶ του καταβορ. ο δε νους διὰ του στόματος του αργους ἀναβον συ :-In C. ἀναφαν πρόσωπον παθητικήν. καὶ το διἁστόματος ως τὸ διἁ τ' εντεα μέλαν SIC, omisso καὶ I . ἀναβοα συ ἀντὶ του καταβοά νους διὰ στόματος του εργους
sic pro αργοις ἀναβοα συ :-I6. πρόσπολος - νεωκόροel Haec sunt etia in in Bar. et Gr. seci in hoc supra v. δουλος Gu. scripsit:αλ- και η δουλη. τοιουτόν ἐστι καὶ τὸ ἀμφίπολος. MA H. 23 . εἰποι τις Hoc scholion, praefixo 'ἄλλάκ. in M. legitur post scholion proxiIDUn .il . τουτοJ τὲ M , ona. A.
62쪽
καλόν; εστιν ουν εἰπεῖν ἔτι ἐν Σπάρτη εἰώθασι γυμνάζεσθαι αἱ γυναῖκες και παρθένοι' ωστε δέδοται μεν παρθένοις εις θλον ἔμειν, ουμην καθόλου, αλλ' επὶ ψισμένοις πράγμασιν, οἷον κανηφορούσαις, ηγυμναζομέναις, ου μην ἄλλο τι πραγματευομέναις. A. B.M. I. 5 παρθένοις : ταῖς νεάνισιν, ου γὰρ ταῖς ἀγάμοις. ἄγαμος γ- και ἡ Ηλέκτρα παρθένος τέ εστιν η τε αμιγης και η ἄρτι ἡβωσα ηπάλιν κακονίως ου παρθένον βουλεται δεῖξαι την Ηλέκτραν. ἔτι ουκἐπείσθη αυτη. A. B.M. I. ἔμειν κυρίως επὶ Θεως. m. a I. IO9. και μηνοῦ ἀνταποδοίη τὰς ἀνατροφὰς τη τεθνηκυία. I. O τροφάς: αντι του χάριν ἔνεκα της ανατροφης ης ἀνέθρεψεν αυτήν. Gr. - εκείνης γὰρ ἀνετράφη. Gu. Bar. αντι του τροφεῖα. A. M. ανθ ων ανε τραφη -' αυτῆς αμοιβην δ δουσα. A. M. R. 59. και μην ου μέλλει ἀπελθεῖν ἀλλαχόσε, και ἔνι μεμπτον εις τὰς
II O.-I25. Uρθως ἔλεξας, πείθομαι τε, ω κόρη, σοὶ, και πέμψω τὴν θυγατέρα ευ γὰρ και καλως λέγεις. ω τέκνον Ἐρμιόνη, ἔξελθε ἔμπροσθεν των δίμων, και λάβε εν ταῖς χερσὶ τάσδε τὰς χοὰς καὶ τὰς εμὰς κόμας' ἀπελθοῖσα δὲ εις τον τάφον τῆς Κλυταιμνήστρας α Ο ἄφες τὰ μελίκρατα του γάλακτος, ἡ τοι τὰ απὸ μέλιτος και γάλακτος κεκραμένα, τὴν ἄχνην τε και τον οἰνωπὸν, ἡτοι τον λεπτότατον, τόνδε οἶνον, καἰ στῶσα επὶ του Δρου χωματος. ἡτοι ἐπι του ἄκρου
του τάφου, λέξον ταδε' ἡ αδελφὴ ἡ Ἐλένη δεξιοῖταί σε ταῖσδε ταῖς χοαῖς, φόβου, υπὸ του φόβου, του προσελθεῖν εἰς το σὸν μνῆμα, φοβουμένη τον ὰλον των Ἀργείων. παρακάλει δε αυτ ν ἔχειν γνώμηνευμενῆ και πραεῖαν ἐμοί τε καὶ σοὶ καὶ τω πόσει τω ἰμω, τοῖν τεαθλίοιν τοῖνδε, ἡγουν τω 'Ορέστη καὶ τ' Ἐλέκτρα, ους ἀπώλεσεν ὁ θεὸς, ἡτοι ὁ Ἀπίλλων. α δε καιρὸς, αρμόδιος δηλονότι, ἐνεργεῖν εις τὴν ἐμὴν αδελφειν, δωρήματα των νεκρων, ἄπαντα ἴπισχνοῖ. ἄπιθι, 3o J τέκνον μου, σπεῖδε, καἰ δοῖσα χοὰς τω τάφου λίαν τάχιστα
μέμνησο τῆς εἰς τοὐπίσω οδοῖ. I. a. utiet J δ δοτα. A.
ib. τροφεῖαJ τρόφια M. Di ili od
63쪽
II 5. γάλακτος : λείπει ἡ μετά, L ὴ μετὰ γάλακτος. A. C. M.
οινωπόν τ' ἄχνην ζ τον λεπτοτατον οἶνον ἡ Μνην λέγει, οἱονεὶ ἄταν γὰρ επιπηται οινος τω εκ μελιτος και γάλακτος κράματι, επιπολαίως κεῖται. Gu. I. οινωπόν τ' αχ ν: εμφαντικῶς την δαψιλη του οἴνου ρύσιν διὰ της 5αχκης εσήμανε. τουτο δε ἐπὶ των κυμάτων εἴρηται, ρο αποπτύει δ'
άλος απην. οι δε κυρίως την οἰνοχροα τρίχα φασί λάχνη γὰρ ἡ θριξ, ἀλλ' ἄχνη το λεπτον μέρος, 3 κατέχειν τις ου δυναται, οἱονειἀέχη τις ουσα. A. B. C. M. I. οἰνωπόν: την οἰνάνθην. Gr. την λευκεν τρίχωσιν. το καθαρὸν i oτου οἴνου και λαμπρόν. Gu. εις τρία διαιρεῖται ό οἶνος, εις τοάνθος, εις αυτὸν τον οἶνον καὶ εις τον τρυγίαν. και ἄνθος μἐν τοεπάνω του πιθον, ηγο- το πρωτον, οἶνος δε το μέσον τρυγίας δε ηυλη ηγουν το κάτω. ωσαύτως καὶ το α α εις τρία καὶ το γάλα. καὶ το μὲν καθαρώτερον του αἴματος ἀποτελεῖται εις το ροαρ εις το i5 δεξιὸν μέρος, το δε χνοωδέστατον εις την χοληδόκον κύστιν, εἰς τον σπλῆνα δε ό τρυγίας. ωσαύτως και το γά ' το μὲν καθαρώτερον
καὶ λιπωδέστατον το επάνω, ἄπερ γίνεται βούτυρος, το δε μέσον όορρος, το δε κάτωθεν ώς τρυγίας, ἄπερ ποιεῖ τὸν τυρόν. m. 59. II 6. επ' ἄκρου χώματος αντὶ του επ' ἄκρον χωμα. M. αντὶ χοτου εἰπεῖν το ἄκρον του χώματος το ἄκρον χωμα λεγουσιν οἱ Αττικοὶ,ώς ενταυθα καὶ παρὰ Σοφοκλεῖ καὶ γλῶτταν ἄκραν ριπτει θερίσας,' ηγουν το ἄκρον τῆς γλώττης. Gu. III. ταῖσδε δωρεῖται χοαῖς : δωρ. μαι, το παρεχω, απὸ δοτικῆς εις αἰτιατικὴν επι την σύνταξιν, ώς το δωροῖμαί σοι χρήματα. 25 δωρουμαι δε το δεξιοῖμαι και φιλοφρονῶ απὸ αἰτιατικῆς εἰς δοτικὴν, κορυφήν.
64쪽
ώς το δωροῖμαι τον φίλον χάρισι λογικαῖς. I. το δωρεῖσθαι εἰ μὰν σημαίνει το χαρίζεσθαι και διδόναι ἄπλως, συντάσσεται προς μεν το
τόδε' ἴτε δε τὸ φιλοφρονεῖσθαι και οεξιοῖσθαι, ώς εvrαῖθα, εγαλλο 5 προς μεν το πρόσωπον αιτιατικῆ, προς δε τὸ πρῆγμα δοτικῆ, οῖον δωροῖμαί σε τωδε. Gu. τιμα σε. Fl. 59. II 8. ταρβοῖσά τε ζ περιττος ο τε. βούλεται δε λεγειν φόβωτροβοῖσα. M. I I9. ευμενῆ : N. πρευμενῆ, ο εστι πραὐμένη και προσφιλη. M.t o ανωγε: κέλευε. Gr. παρακάλει, λέγε αυτήν. ανωγω κυρίως τὸ
IEI. τοῖν τ' ἀθλίοιν τοῖνδε : και αυτων μέμνηται, ινα μη δόξηπαντελως λιθοκάρδιος εἰναι, δμως μετὰ αρῶς' το γὰρ ' ς ἀπωλεσεν θεός' δοκεῖ μεν συναχθομένη λέγειν, πανούργως δε εμφαίνει ἔτι και i5 θεοῖς ἀπηχθημένοι εἰσίν' ου γὰρ ἀπολλύει εἶπεν, αλλὰ ἀπωλεσεν, ως εγνωσμένης ἡδη τῆς παρὰ θεων δυσμενείας. A. B.M. I. et et . a δ' εις αδελφήν : g δε νενόμισται τοῖς νεκροῖς ποιεῖν, ταλα κἀμε ὐπισχνου εις την ἀδελ ην ποιεῖν. A. B. C. M. l. 'Aλλως. ἄπαντα δε δωρήροτα τα των νεκρων δωρε τα, a ευκαίρως εις ἀδελ-ao φὴν εμην εκπονεῖν ἴπισχνοῖ. B.M. I. 'Aλλως. a δε δωρε τατων κάτω, τουτεστι προσήκοντα τοῖς κάτω, καιρός εστι, δηλονότι
αρμόδιος, ενεργεῖν ἐμε εις την εμ ν ἀδελφην, ἄπαντα ἱπισχνοῖ. Gr. I. α δε δωρήματα των νερτερων καιρὸς ἰπάρχει εκπονεῖν εις τm in vaδελφην, ἄπαντα ἴπισχνου. διὰ δε του εκπονεῖν ἐδήλωσεν δει με - 25 λοπρεπῆ τινα, πεπλους, ἔμελλε κατασκευάσαι. ῆθος γὰρ ειχουτοῖτο επὶ τοῖς τάψοις πέπλους εκτίθεσθαι, ως και ἡ τοῖ Uδυσσέως δὲ Γν δωροῖι
13. μετὰ ἀρας-θεων Δυσμ νειαςJμιαρους καλεῖ. etς γάρ φησι απώλισεν θεοι δοκεῖ μεν συναχθομένη, πανούργως δε ἐμφαινει οτι και θεοῖς ἀπηχθημένοι εἰσιν. ου γὰρ ἀπολώι sic , αλλὰ ἀκω-
νορμισται τοῖς νεκροῖς ποι ιν αναθέματα στέμματα. ἄπαντα τὰ των νεκρω,
65쪽
Πηνελόπη τον ἱστον, ον υφαινε θέλουσα τους μνηστηρας εκφυγεῖν, επὶ τον του Ῥδυσσέως ἔμελλε θεῖναι τάφον. H. 59.
I 23. νερτέρων ζ τῶν κάτω, ηγουν των νεκρων. Gr. α οωροῖνται
οἱ ζωντες τοῖς νεκροῖς. Gu. I 26.-I35. ω φυσις και κάλλος, λίαν εἰ μέγα κακον εν τοῖς θἀνθρωποις και σωτηριωδες τοῖς καλους κεκτημένοις και ἔχουσιν. εθεάσασθε, πως κατὰ τὰς ἄκρας ἀπέκοψε τὰς τρίχας, σωζουσα και φυλάττουσα το κάλλος' εστι δε ἡ πάλαι γυνη, ητοι κακη, τουτέστινου μετεβλη . εἴθε σε μισησειαν οι θεοὶ, ἔτι ἀπώλεσας ἰμε και τόνδε, πουν τον 'Ορέστην, καὶ πῆσαν την Ελλάδα. φευ, τάλαινά l oειμι ἐγω. αυτω παραγίνονται αἱ προσφιλεις θρηνητριαι τοῖς ἐμοῖς θρηνημα σιν' ἴσως μετακινησουσι του υπνου τόνδε ηρεμροῖντα, το ἰένδε ἔμμα εκτακηναι ποιησουσι διὰ δακρυων, οταν ψω τον αδελφον μαινόμενον. I. ω φυσις, εν ἀνθρωποισιν : ἰδοῖσα ἡ Ἐλεκτρα την Ἐ,λένην τεμου- 15σαν μεν ἄκρας τὰς τρίχας, σωζουσαν δε το πρόσθεν κάλλος, αποτείνεται προς την φυσιν, καὶ λέγει ταυτην εἶναι σωτηριόν τε τοῖς κεκτημένοις καλως αὐτην καὶ βλαπτικον τοῖς μη ουτως. καὶ ηἘλένη φυσικως ουσα κακη, εἰ καὶ εδοξε ποσως την αδελφην θρηνεῖν.καὶ διὰ τούτο ἀποκεκοφέναι τὰς τρίχας, αλλὰ πανουργως τολο ῖο πεποίηκεν, ἐξ ων ἄκρας αυτὰς ετεμε τοῖτο πιστωσαμένη. εἰ γὰρ κατὰ ἀληθειαν εθρηνει, πάντα τον πλόκαμον ἔδει τεμεῖν. καὶ ταυταμεν ουτως. οἱ δε λέγοντες φυσιν το κάλλος οἴ μοι δοκοῖσι λέγεινευλογως. το οε εστιν η παλαι γυνη Α κατα μορφν νοητεον, πουν ἡ αυτε εστι καὶ νυν ητις καὶ προ του τὰς τρίχας ἀποκόψαι, 25 καὶ ουδ' ὁτιουν ἐλάττωται το κάλλος αυτης, η κατὰ προαίρεσιν. ἴτι ἡ αυτη εστι καὶ νυν ητις καὶ πρωην, καὶ ουδεν υπὸ των κακωνσεσωφρόνισται. Gu. I. παρυπογράφεται την τε ἀναχωρησιν της
Ἐλένης καὶ την Ἐρμιόνην ἀπερχομένην εν τω τάφω καὶ λέγει, ω φυσις. ἡ φυσις διχως λαμβάνεται, καὶ επὶ καλοῖ καὶ επὶ φαύλου' 3oἔχει τις φυσιν καλην ἱστις εστὶν ἀγαθὸς, ημερος, πρῆος, δίκαιος. εχει ἔτερος φυσιν κακην, ὁ κλέπτης, ο μοιχὸς, ὁ πόρνος, ο ἄδικος.
66쪽
τοῖτο ἡ Η λέκτρα λέγει ἐνταὐθα. δ φυσις, ῶς και λίαν μέγα κακονυπάρχεις ἐν τοῖς ἀν' τοις, τοῖς γε κακῶς νην φύσιν πωμένοις ἀνθρώποις μέγα κακον Γλτάρχεις, σων ριόν τε πρῶθα ἴπάρχεις τοῖς κεκπιημένοις καλυς αυτήν. Fl. 59. 5 ω φύσις, ἐν ἀνθρώποισιν : οι μέν φασι συνωνυμεῖν τῆ μορφῆ και τῆδομῆ, οι πην εὐπρέπειαν του σωματος και το κάλλος, οι δε τον
τρόπον και τηρ φύσιν ἐκάστου ώς μέγα κακον ο φαυλος τρόπος και ἐπιβλαβής ἐστιν τοῖς κεκομένοις και ό αγαθος πάλιν ἐπωφελής
ἐστιν τοῖς καλως κεκνημένοις. πολλοι γὰρ δια το κάλλος εὐεργέπη-lo σαν τὰς πατρίδας. A. D. C. M. I 2 7. σωτῆριόν τε τοῖς καλως κεκπημένοις : πολλοὶ γὰρ το κάλλος
ἐπι σωπηρία ἐαυτῶν και τῆς πατρίδος ἐκνήσαντο, δν ἐστιν εἷς ὁ Γανυμήδης παρὰ θεοις εινα ἀξιωθεις και ιππω ἀθανάτω κοσμήσας τροθρεψαμένην. και ἡ 'Aμυμώνη δὲ διὰ το ἴδιον κάλλος το ἄνυδρον 15 Αργος πολύυδρον ἐποίησε διὰ τῆς ἐπιμιξίας τοῖ ΓΙοσειδῶνος. A. D. M. n a I. I 28. ειδετε παρ ἄκρας : το εἰδετε αντὶ τοῖ ἴδοι τις ἄν, ώς τορο φαίης κε ζάκοτίν τιν' ἔμμεναι ' και το Ag ουκ af βρίζοντα ἴδοις. ἔνιοι δέ φασι ταῖς δμωσὶ ταυτα λέγειν, οἱ δὲ προς το θέατρον, ο και
ulmainmae ex conlectura CO Tectoris.
cui ignotus erat vocabuli 34M usus, de *1o dictum in Thesauro.8. ἐστι, post κακόν collocat B.
67쪽
ἄμεινον. εφελκυστικος γάρ εστιν ἀεὶ μαλλον των θεατῶν Ο ποιητης, ου φροντίζων των ἀκριβολογούντων. A.B.C.M. I. ώς ἀπέθρισεν : ώς ἐν τη σμικρότητι της ἀφαιρέσεως μηλὸν ἀπολείπειν του πιοῖς, μῶετῶ κάλλει λυμηνασθαι. Λ.B.M.I. εἴδετε: ἐθεάσασθε πως κατὰ τας αυας ἀπέκοψε τας τρίχας, φυλάσσουσα το κάλλος. ου κατ' 5ερωτησιν δε, ἀλλ' ἀποφαινομένη ταυτα λέγει. Gr. το παρά του
αιτιατιο εστιν, η γενικην νοητέον, ὼ η ἀπο του ἄκρου αυτὰς τεμε. u. I 29. ἡ πάλαι γυ-: ητοι πονηρα, η τα αυτὰ φρονουσα α και πρότερον. του γὰρ ειναι ευμορφος ἐπιμελειται. ἐλεγχει δε αυτηνἄτι Ουδε τοῖς άμαρτημασι σεσωφρόνιστα, ἀλλ' εν τοῖς ηθεσι μεμένηκεν. Λ. B.C.M.I. η κατὰ την αυτην μορφην, η κατὰ τον αυτον τρόπον. I. οὐκ ηλλάχθη. Gr.I3o. θεοί σε μισησειαν : λάθρα τολο ειπεν. Gu. ISi 3I . πῶσαν θ' Ἐλλάδα: τὰ κατὰ μέρος ειπουσα ἐπηνεγκε τοκαθόλου, ως και ομηρος η κεν γηθησαι Πρίαμος Πριάμοιό τε παῖδες ἄλλοι τε Τρεις. A. B.M. I. I 3I.-I35. Ἱδοῖσα ἡ Ἀλέκτρα τον χορον των Ἀργώων γυναι- κων ελθόντα ἐπισκέψασθαι τον υρέστην, και φοβηθεισα μη πως aoἰγερουσιν αντον ἀπο του υπνου, διακόψασα τον λόγον, ον περι της Ἐλένης ἔλεγε, μετὰ λυπης λέγει ω τάλαιν ού.' αἱ φίλαι ξυνουδοὶ, πουν αἱ συνθρηνοῖσαι μετ' εμου, αυ καὶ πάλιν πάρεισι καὶ προσέρπνται, ώς φαίνεται, ἔτι καὶ πρῶτον εκεῖ υπηρχον. ἴσως ηρε- μοῖντα τον υρέστην μεταστήσουσι καὶ διεγερουσιν ἀπο του ἴπνου a 3από τε της Φιλίας καὶ τοὐ κτύπου των ποδῶν αὐτῶν ἐπει γὰρ πληθος ην, θόρυβον ἔμελλε ποιησαι εισερχόμενον καὶ εἰ ἐγερουσιν αυτον, ἐκτηξουσι το εμον ἔμμα ἐν τοῖς δακρύοις. ἐπει γὰρ εβλεπεν
25. διεγεροῖσι, scripsi pro διεγι-
68쪽
αυτον δαιμονιζόμενον καὶ πάσχοντα, κλαίειν ἔμελλεν ώς αδελφή. m. 59I32.-I39. αυ πάρεισι : κατὰ το σιωπώμενον ἔρχονται αἱ γυναῖκες ἰδεῖν τον Ορεστην πῶς ἔχει, και εθεάσατο αὐτάς. B.M. I.
5 και ἰδοῖσα αυτάς φησιν, ὼ φίλταται γυναῖκες, δἰ ἡσυχου ποδος και πορείας ἔρχεσθε, και μη κτυπεῖτε, μηδ' ἔστω κτύπος. ἡ ση μεν γὰρ φιλία πραεῖα και ευμενὴς, ἀλλ' εν τῶ εξεγεῖραι τοῖτον γενήσεται συμφορά. I. I 35. δακρύοις ἀδελφώ: προσεκτικῶς μετὰ ἡθους προενεκτέον
I 38. πρευμενες ἀντι τοῖ πραεῖα, προσφιλὴς, πρα ε . M. I O. σῖγα σῖγα : ἡρέμα, ἀψοφητι και μετὰ ησυχιας. πρόσφορος δε τω πάθει και ἡ τοὐ ρυθμοῖ ἀγωγὴ δοχμιάζουσα. A. B.C.M. I. λεπτον δε ἴχνος ἀρβύλης αντὶ του κούφως και εὐφρῶς τιθεῖτε τον 5 π θα μετὰ τῆς ἀρβύλης. εἰ δε γράφεται λευκον ἴχνος, ἀπο μέρους το ῖλον, ώς το Ρ ἀργυρόπεζα Θετις ἴχνος δε λέγει τον πίδα, και ἀρβύλη ἐστιν εἶδος υποδήματος γυναικείου κοίλου και βαθέος. B. I.
Λλλως. εἰ μεν λευκόν, συνάπτεται τῶ σῖγα σῖγα, καὶ λέγεται κατὰ ἀντίπτωσιν οἶτως' μετὰ σιγῆς, μετὰ σιγῆς τιθεῖτε την ἀρβύλην ao του λευκοῖ ἴχνους, ἡγουν του λευκου ποδός. εἰ δε λεπτόν, στίζεται μετὰ το σῖγα σῖγα, καὶ ἔχει το παν οἶτως' μετὰ σιγῆς, μετὰ σιγῆς, ἔρχεσθε δηλονότι, εἰτα λεπτον τιθεῖτε, αντὶ τοῖ ἡσυχον, το
ἴχνος, αντὶ του τὴν βάσιν τῆς ἀρβύλης. εστὶ δε ἀρβύλη εἶδος
γυναικειου υποδήματος. Gr. I. Ἀλλως. μετὰ σιγῆς τιθεῖτε το25 λευκον ἴχνος τῆς ἀρβύλης, ἀντιστρόφως, αντὶ του την ἀρβύλην τούλευκοῖ ἴχνους, ἡτοι τοῖ λευκοῖ ποδός. εἰ δε λευκον γράφεται. σύναπτε οἴτως, μετὰ σιγῆς, ἔρχεσθε δηλονότι, τιθεῖτε το ἴχνος τῆς ἀρβύλης ελαφρὸν, μη κτυπεῖτε, μηδ' ἔστω κτύπος. I. ἀρβύλης
69쪽
εἶδος υποδηματος γυναικείου απὸ του ἄρμοζειν και βύειν τους πόδας. Gu.I4 I. τιθεῖτε ζ ποιητικως, αντι του τι θωμεν. εισελήλυθε ὁ χορὸς κατὰ την ἱπόθεσιν ἔσω. A. I. I 2.-I45. ἀποπρὸ βῶτε ζ ἀντι του πόρρω μοι και χωρις της 5
κοίτης γίνεσθε. το δε ολίκληρόν φασί τινες ἀπόπροθι. διαθέσεως δὲ ἐμφαντικον τὸ μοι, ώς τὸ Ρ Πάτροκλέ μοι δειλῆ πλειστον. ' AL.M.
Aλλως. ἀπορπό μοι τὸ ολόκληρον τουτου τινές φασιν ἀπο-προθι. και το παρ' ἡρω ουτως ἐκδέχονται τυτθὸν ἀποπρὸ νεων.
ἰδου, πείθομαι'. τουτο εἰκὸς οξύτερον ειρηκέναι τον χορω διὸ και
πρωτον, ἐπειδη και αυτη πρωτη υπὸ της φύσεως φωνη εἴρηται. ἀμέλει γοῖν, ἐπειδὰν πληθος τι θεάσηταί τις παραδόξων, ευθυς ουδὲν ετερον ἀναβοα η το οῦ λ της φύσεως ἀγουσης ἐπὶ τουτο. ειτά φησι is πρὸς τον χορὸν, τοιαύτην πέμπε μοι φωνην οιός ἐστιν ῆχος σύριπιος καλάμων λεπτωνεν τοῖς ἔλεσιν ἀποτελούμενος ου γὰρ τὸ ἔργανον της συριγγός φησι. τουτο γὰρ πολύφωνον ον και τον Ἐνδυμίωνα ἐγειραι δύναιτ ἄν. A. H. C. M. I.
70쪽
αποπρο βῶτε: μκρὰν της κοίτης πορεύθητε εκεῖσε. αποπρο, ητοι ἄγαν μακράν. I. ἀποπρό: ἴδουσα ταυτας ἡ Ηλέκτρα εαομένας προς την στρωμνην του ορέστου λέγει προς αυτάς' ἄπο καὶ μακρὰν πρόβατε καὶ εξέλθετε ἰκεισε καὶ ἀπεκεῖ, πιουν ἀπο της 5 στρωμνης μακρὰν καθίσατε. Fl. 59. ἄπωθεν της κοίτης επιτείνατε εἰς το ἔμπροσθεν την πορείαν, ἄπωθεν κατ' επίτασιν της εις το εμ- προσθεν πορείας. T. 6. 9. I7. 2I. 56. 59. 76. Gr. πόρρω μοι καὶ χωρὶς της κοίτης. B. μοι ζ χάριν εμοῖ. I. 144. ἰδού . η θέασαι, η νυν. Gu. io I 45. α α. επίρρημα εφεκτικόν. Gr. m. 6. 9. I7. 2I. 34. 56. 76. φανει μοι, ω φίλα, καθὰ πνοη ἀπο λευκου δόνακος. I. σύριγγος οπως πνοά: ἀπηχησις. M. ἀθορύβως φωνει μοι, ως πτοη συρίγξεως δόνακος. ου γάρ φησι σύριγγος του αυλοῖ' ουτος γὰρ καὶ Ἐνδυμιωνα ἀνεγεῖραι δύναται. A. B.M. I. Is I 6. δόνακος'. δονα κάλαμος λεπτος εν τοῖς ελεσι φυόμενος. τινες δε φασι το ἰδιωτικως λεγόμενον ραγάκιον, ου καλως λέγοντες ου γὰρ ἀπο τούτου συριγξ γίνεται. Gu. I.
147. ιδ' ἀτρεμίαν : ἰδου, φέρω βοην ἀτρεμαίαν καὶ ἀθορυβον
ἴδ' ἀτρεμίαν : μικρον συ, φησὶ, κελεύεις με φωνεῖν, ως ψιθυριωτη του ἀνέμου κινησει κάλαμος' ἔγω δε ελαττον αυτοῖ φέρω βοην,ώς υπ' ὀροφου γινομένην. ο δε οροφος κάλαμός ἐστιν ἀσθενής τε καὶ λεπτὸς και παπυρωδης, ου μέμνηται καὶ Ομηρος, λαχνηεντ' ἔρο- af φον λειμωνόθεν ἀμησαντες. ἐκ τούτου δε εἰσι καὶ αἱ γλωσσίδες