Scholia graeca in Euripidis tragoedias ex codicibus aucta et emendata edidit Guglielmus Dindorfius

발행: 1863년

분량: 350페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

271쪽

καὶ ἡμῖν γενήσεται Ουρ ἐκω νη τότε, ἡνίκα ῶσελθόντες προς αυτ νἱκετεύομν' ώς γὰρ ἰκει νη ἡμων ἰδυρομένων προσποιήσεται μὰν δακρύειν, χαρήσεται δε κατὰ ψυχὴν, ουrω και ἡμεῖς αυτης ἱκετευούσης προσποιησάμεθα λυπεισθαι, ἔνδον χαίροντες ἐπὶ τω μέλλειν ἀναιρειν αυ v. H. C. M. I. Aλλως. και ἡμῖν τότε ταυτα παρέσται, ἄπερ 5 ἐκει νη, ἡγουν το εξωθεν δακρύειν, ἔυδοθεν δε χαρὰν εχειν ἰλπι διτῆς διαχειρίσεως αυπῆς. Gr. I. και ἡμεῖς το μῆν φαινόμενον προς αυτο δακρυσομεν, ἴτε προς αυτ πιν ἐλεεινολογούμεθα, ἔνδον δε χαρανεξομεν δια τον αυτῆς θάνατον. Gil. II 24. ἀγωγα : του αυτῆς θανάτου. Gu. Fl. 6. του φόνου δηλον- Ioότι. H. 59. ἀγωνιουΜM: δραμουμεθα. Gu. II 25. κρυπτά: ἡγουν κεκρυμμένα. Gr. I I 2 6. πρόσθεν δ' οπαύων: και πως, φησὶν, ἀναιρησορον αυτ v ἔμπροσθεν των δουλων B. C. I. πρόσθεν ο ἐνωπιον. Gr. m. 6. 9. I7.2I. 56. 59. 76. προ του θανεῖν εκύκην. Gu. τίς ἔλεθρος : ωσπερ is το ταχύς λέγεται ἐνίοτε αντὶ του ταχέως. οἴτως ἐνταῖθα τὸ τίς αντὶ του κατὰ τίνα τρόπον, ἐπιρρηματικως. Gr. I. τῆς Ἐλένης. B. rec.

II 27 . ἐκκλεσομεν ζ ἀπασφαλίσομεν αυτοῖς ἄλλου ώς ἄλλην στέγην. I. ἐξαγαγόντες αυτοῖς τῆς στερος ἄλλον ἄλλο τε κλώσομεν. Gr. m. 6. 9. 17. 2I . 56. 59. 76. zoII 28. καὶ τον γε μὴ σιγωντ': καὶ τον μὴ σιγωντα, ἀλλ' ἰκφαίνοντα τὴν βουλὴν, ἀποκτείνειν προσῆκεν. B. I. II 29. Hτ αυτο δηλοῖ . Hτα αυτὸ τὸ εργον και το πρῶγμα δηλοῖο που χρεων καὶ ἀναγκαῖον τείνειν, ἡτοι αφορῶν καὶ πορεύεσθαι. φανεροῖ τὸ εργον ἄπου αφορῶν πρέπον I. δηλοῖ: δηλωσει. Gu. 25 II 3 o. Ἐλένην φονεύειν : εἰς το φονεύειν τὴν Ἐλένηυ' μανθάνω

etiam Fl. 6.

272쪽

272SCH ΟΙ ΙΑ

καὶ νοῶ το σύμβολον και το σημεῖον, Ἐλεγην ἀποκτείνειν καταλαμβάνω το συμφώνημα. I. νῖν, φησὶν, ἔγνων πῶς δεῖ φονεύειν την Ἐλένην. B.M. I. το σύμβολον ζ το σημεῖον, τον σκοπὸν, ἄπερ συμβολικῶ, και συνεσκιασμένως εἶπας. Gu. Bur.5 Iι3I . ἔγνως : ητοι ἐγνώρισας ο λέγω. ακουσον δε και πως καλως βουλεύομαι. εἰ μεν γὰρ εις γυναικα σώφρονα μεθίεμεν καιἐκινοῖμεν το ξίφος, ην ἄν ο φόνος δυσκλεης και Ωιξος ' νυν δε δωσει δίκην, ἡ Ἐλένη δηλονότι, ἀντι του τιμωρηθησεται, υπὲρ πάντων τωνεν τη Ἐλλάδι ανθρώπων, ῶν τους πατέρας ἀπέκτεινεν, και τέκνα καιio γυναικας ἐστερημένας ἀνδρῶν ἐποίησεν. εὐχη δε εσται, προ τε καὶ θυσίας ποιησουσι τοῖς θεοῖς, σοί τε καὶ ἐμοὶ ευχόμενοι πολλα καιαγαθά, ἔστε τυχεῖν αυτων δηλονότι, ἔτι εποιησαμεν φόνον κακης γυναικος, της Ἐλένης δηλονότι. μητροφόντης δε ουκ ονομάςη ταύτην κτανων, ἀλλα ἀπολιπὼν τοῖτο το καλεῖσθαι μητροφόντης πεση επὶ 15 το κρεῖττον, λαγόμενος φονευς της πολυκτόνου Ἐλένης, ητοι της αἰτιας φόνου πολλοῖς γενομένης. ου πρέπει τον Λέενέλαον μεν εο χεῖν, τον δε σον πατέρα και εμὲ καὶ την αδελφην θανεῖν την μητέρα

λαβόντα την εασοὐ γυναῖκα, δια την ανδρείαν τοῖ Ἀγαμέμνονος ao εἴθε γὰρ μηκέτι γην, εἰ μη κατ' εκείνης λήψομαι με Ααν φάσγανον, ητοι θανάτου ποιητικόν. I. βουλεύομαι : συμβουλεύομαι. Gr. H. 6. 9. I7. a I. 56. 59. 76. II 33. μεθεῖμεν : ἐνεβάλομεν. I. μεθίεμεν, ἐκινώ εν. Gr. ἰνε- βαλλόμεθα. Gii. ἐμβαλεῖν ἐπεχειροῖμεν. m. 6. μεθίημι, το α των 25 πληθυντικων μεθιεμεν, καὶ κατὰ μετάθεσιν των γραμμάτων καὶ κρῆσιν μεθεῖμεν. m. a I. δυσκλεης: ἄτιμος. Gr. m. 6. 9. 17. a I. 25.56. 59. 76. αδοξος. Gu. II 34. υπὲρ άπάσης Ελλάδος υπὸρ απάντων Ἐλληνων δώσει τιμωρίαν. I. -o II 35. πατέρας ζ προς το σημαινόμενον ἀποδέδοται. Gr. Bar. ἀπέκτειν : αιτία ἐγένετο φονευθηναι αυτούς. Gr. m. 6. 9. 2I. 56.59. 7 S. ἄν δ ἀπώλεσεν τέκνα: εισὶ δὲ ἄν ἀπώλεσε τέκνα. Gr. καθολικῶς ειπων το ' ἀν πατέρας ἀπέκτεινευ' ἐπάγει ῶν δ' ἀπώλεσε

273쪽

τέκνα. ωσπερ ἐπανορθων τον λόγον, αντι του εἰσὶ ων καὶ τέκνα ἀπω- λεσεν. Bari Gr. II 36. νύμφας : και τας νέας ἐποίησε συνεwκτων ε στερημένας.

I. ἀντὶ του γυναῖκας ἐποιησεν ἐστερημένας. Gr. ἐστερημένας των

συνευνετων. B. 5II 37. ὀλολυγμος ἔσται : αντι του χαρὰ γενήσεται και ευχη. χρος αἱ δ' ολολυγη πῶσαι ' B.M. I. πψ τ' ἀνάψουσιν αντὶ του και θυσίας τοῖς θεοῖς ποιησουσι. B. M. Gr. I. ολολυγμός ε 31. Gr. υμνος μετὰ θρηνου. Gu. θρηνησουσι μὰν γαρ εἰς μνημην των οἰκείων ιόντες, - σουσι δε τοῖς θεοῖς. ιδοντες Ελένην ἀπολωλυῖαν. io τὸ δ. ἀνάψουσι πυρ' ἀντὶ του θυσιάσουσι' δια πυρὸς γαρ τα θυματα γίνεται. Bar. Gu. II 38. κεδν': κεδνα κυρίως τα συνετά ' νῖν δὲ τα αγαθά. B. M. Gu. I. ἀρωμενοι δὲ ἀντι τοῖ ευχόμενοι. B.Μ. ευχόμενοι ψας τυχεῖν πολλων αγαθων, διότι ἐποιησαμεν φάγον κακης γυναικος. I. Is II 39. κααης : κακοτρόπου. Gr. οἴνεχ': ἔτι. Gu. αἷμ' επράξαμεν ζ εξεχέαμεν, ειργασάμεθα. Gu. αἱ : Φίνον. GR επράξα- ρον διε i. e. διεπράξαμενὶ, ετελειώσαμεν. Gr. οῖον διετελειω

μεν. Fl. 6. 9. I7. 2I. 56. 59. 76. II o. ό μητροφόντης: το του μητροφόντου ἔνομα φυγων εις τὸ χοβέλτιον ἄνομα ἔρχη, Κλένης φονευς λεγόμενος της πολυκτόνου. A. B.M. I. ἀλλ' ἐλενοφάντης. Gu. καλη: ονομάζη. Gr.

II 4 I. ἀλλ' ἀπολιπων : ἀλλ' ἀπολιπων τουτο τὸ καλεῖσθαι μητροκτόνος. C. πεσῆ: Δωρικόν. Gu Fl. 6. II 42. της πολυκτόνου : της αιτίας φόνου πολλοῖ γενομένης. Gr. asI I 43. ποτ': αρα. Gu. Fl. 6. II 5. μητέρα τ' ἐω: εω τοῖτο. B. την μητέρα ἀφίημι. A. ου γὰρ ἀκόλουθον υπομιμνησκειν σε του φόνου της μητρός. A. B.M. I.

ib. Tηή πολυκτόνου ΟΠ . A.M. T

274쪽

Ρ μητέρα τε ' εἰπων μεταμ λόμενος και ἐπιδιορθων ἐαυτον ἐπάγει, ἰωτουτο ' ου γὰρ εὐπρεπὲς ηγο- ευπρόσωπον λέγειν, τουτέστιν ωστε λέγειν αυτο ἐμέ. πουν ου δεῖ ἀναρομνήσκεσθαι ερο περὶ ταυτης ad i. Flore.) Gr. Fl. 6. 9. I7. a I. 56. 59. 76. παραλείπω.

5 H. 6. ενδίκως γὰρ ἀπόλωλε. Gu. Fl. 6. II 46. δι' Ἀγαμέμνονος δίρυ : δια την συμμαχίαν τοῖ Ἀγα

μεμνονος ἀπολαβόντα πην Ελένην, ου δεῖ αυτον προς τούτοις εχειντους σοὐς δόμους. A. B.M. I. II 47. Wη γ αρ- ην ετι . - ληκετι ζύην, εἰ μη ἐλκύσω κατ' i o εκείνης το ξίφος. I. σπάσω : λάβω. Gu. σπάσομαι, ηγουν ληψομαι, ἐλκύσω. Gr. H. 6. 9. I7. a I. 56. 59. 76. μέλανοῦ θανάτου πρόξενον. Gu. I I 49. ο - . Ο μη εγκρατεις γε μεθα του φόνου της Ελένης, καύσαντες τους δίμους τούσδε ἀποθανούμεθα ενος γὰρ τοῖν i5 δυοῖν ουκ ἀποτυχόντες λάβοιμεν δόξαν. I.

I I 5 I. ενος γὰρ ου ἀντὶ του θατέρου, η φονεύσαντες αυτην, ηκαύσαντες τον οἶκον, δόξαν εξομεν. Α.B.M. I. II 52. το καλῶς θανόντες ' και το η καλως σεσωσμένοι ερμηνεία ἐστι του ἐν ' η το ἐνός νόει ἀντὶ του η του φονεῖσαι τηνῖο Ἐλένην, η του πρησαι τους οἴκους. Bar. Gu. Fl. 6. II 53. πάσαις γυναιξί: αξία στυγεῖσθαι - ο πασων γυναικων ἡ του Τυνδάρεω παῖς, ητις κατησχυνε το γένος ἐαυτης, ητοι τους συγγενεῖς, η το ἐαυτης γένος, τουτέστι τὰς γυναικας. I. η το των συγ- γενων, η το ἐαυτης. B.M.

5 II 55. φέῖ : θαυμαστικόν. Gr. I. οὐκ εστιν ουδροι κάλλιον ἀλη- θοῖς φίλου, ου πλουτος, ου βασιλεία. I. φίλος σαφης ἰ γρ. αληθης. M. αντὶ του δεηθης. B. ἀληθης. Gr. πιστος. Gu. II 56. αὐόγιστον δέ τι : ἀσύνετον δε ἐστι το ἀνταλλάσσειν το

26. v. ἀληθηή J Glossema pro

scriptura cliversa luibuit. 28. ἀνταλλάσσειν καὶ προκρίνειν

est ἀσύνετόν ἐστι το ἀντικατα λάσσειν γενναίου φιλου ἐνος επενσυς πληθος μη ἀγενες sic). ἄλλως. ἀσυνετον δε ἐστι το ἀνταλλάσσειν πληθος ἀντὶ εὐγε- νους φίλου καὶ προκρίνειν. Tua Ri m. recentiore, ἄλλως. ἔνα φησιν ενα ἄνδρα

συνετον προκρίνειέν τις αλπίστου πλεί

θου sic και πολλῶν.

275쪽

πληθος αντι του εὐγενοῖς φίλου. A. B. C. I. 'Aλλως. ενα, φησὶν, ἄνδρα συνετον προκρίνειεν αν τις αλπίστου πληθους των πολλων. B.M. I. AMON. αλόγιστον-τι ἀντὶ του ἀσύνετον δε τι και μυρόνειροι το ανταλλάσσειν το πληθος αντι του ευγενοῖς φίλου καὶ προ- κρινειν. M. Gr. I. ηγουν το προτιμῶν το πληθος ἀντὶ του γενναίου Sφιλου' ου γαρ το πληθος θέλει δηλοῖν αλόγιστον, ἀλλ' ἴτι αντάλλαγμα γινόμ ενον το πληθος γενναίου φίλου, τουτέστιν ἀντὶ του γενναιον φιλου λαμβανόρμνον, ώς πυίονός τινος αξιον, ἀλογίστως λαμβάνεται. και εστιν ἄμοιον τω ταχυς παρεγένου ἀντὶ του --χέως, και τὸ ψ Moiοις. Gr. I. ἀσύνετον και μαρον, μάταιον, ου- Qδενος λόγου αξιον, ἀπο του ἀλογίζω. ἀλόγιστον γὰρ το ἄλογον καιμαρον ' ἀλόγητον δε το καταφρονητον. ἀπὸ του ἀλογω ἀλογησω.

II 58. τά τ' εἰς Αἴγισθον : τὰ γινόμενα δηλονότι. Gii. ἐξεῖρες ἰ

εμηχανησω. Gr. I. ενόησας. Gu. Is II 59. κω πλησίον ζ και επι των κινδύνων παρυπηρχες πλησίον εμου. I. ἐπι των κινδύνων παρησθα ἐμοὶ πλησίον. Gr.

II 6o. νυν δ' αυ δίδ-: οῖον συμβουλευεις εμοί. B.M. και ἀρτίως συμβουλεύεις μοι εκδίκησιν των πολεμίων. I. ἴποβάλλεις πως δειτους εχθρους τιμώρησασθαι. Gu. H. 6. τι μυρίαν : ῶντὶ του όδον χοτιμαρίας. Gr. H. 6. 9. 17. 2I. 56. 59. 76. κόλασιν. Gu. II 6 I. ειαοδών: μακράν. Gr. εἶ: ὐπάρχεις. Gu. κουκ ἐκποδων εἶ: καὶ ου μακρὰν ὐπάρχεις. I. μακρὰν ηλλοτρίωσαι. Fl. 6.

επει- βάρος εστὶ κἀν τῶδε, ητοι ἐν τω λίαν ἐπανεισθαι. ἐγω δε asόμολογουμένως ἀποθνησκων, δράσας τι τους εμους εχθρους χο ζωθανεῖν, σπως ἀντανέλαρον καὶ ἀψανίσωμεν ολινες πρου καν ἐμὲ, καὶ σπως θρηνωσιν αἴτι-ς κώ εμε εποίησαν ἄθλιον. 'Aγαμέμνονος παῖς υπάρχω, ἔστις ἀρχηγος εγένετο των Ἐλληνων ἄξιος κριθεις, ου

276쪽

276 SCHOMA

τυραννικως, αλλ' Ἀως ισχυν και επικουρίαν ἔλαβεν υπο θεου ' ον πατέρα ου καrαισχυνω, δἰ ἄν αν ἀνδρειως ἀποθανοῖ a. l.

II 62. βάρος : τοῖς γὰρ τοιούτοις φίλοις βάρος, ῶς φησιν ὁ

ποιητὴς, και το ἐπαινεῖσθαι. m. 6. αἰνεῖσθω ἀντὶ του ἐπαινεῖσθαι.s M. εν τω λίαν ἐπαινεῖσθαι. B. II 63. πάντως : ἐκ παντός. Gr. α θως. GII. Fl. 6. 9. I7. 2I.

56. 59. 76. εκπνέων ψυχην: ἡγουν ἀποθνησκων. Gr. ἡγουν προς θάνατον υ μενος, ἀποπνέων. Gu.εγὼ ἀποθνήσκων ουτω βούλομαι ἀποθανεῖν ποιήσας τι κακονι φ τοῖς ἐχθροῖς μου καὶ -υνάμενος αυτοῖς. A. το ἐξῆς, δράσας τι τους ἐμους εχθρους χρ ζω θανεῖν. B. I I 65. ἀνταναλώσωμεν : ἀντανέλωμεν. M. ῖνα φονεύσωμεν ψεις τους αντιμάχους, ο ι εκεῖνοι ἡμας. C. ἀφανίσωμεν, φθείρωμεν. Gu.

προυδοσαν : και εις θάνατον παρέδωκαν. κατέλιπον. Gu.

5 II 68. ου τύραννος . οὐ βία. B.M. αξιωθείς: αξος νομισθείς.M. ἀντι τοῖ ἄξιος κριθείς. H. ἀλλ' ο ς: περισσον το ἄμως. Gr.το ἄμως εἶπεν, επει- ό μεν ἀπο κοικῆς γνωμης γεγονὼς βασιλευς οὐχ δ βούλεται προστάττει, ἀλλ' a οἱ ποιήσαντες θελουσιν, ό δε τύραννος 1 γνοίη, και τοῖς ἄλλοις ανάγκη ποιεῖν. 'Aγαμέμνονι οἶν,2 ἔσπερ θεω, πάντες επείθοντο, εἰ κά παρὰ πάντων ἄρχων ἐκρίθη.

II7 I . τίσομαι : τιμωρήσομαι. Gr. τιμωρήσω. B. rec. το μη δεν γενναῖον δράσαντα. M.

II72. ενὸς γάρ: τοῖ φονεύειν κώ μη φονεύεσθαι. Μ. τοῖ μὴ φονευθῆναι. I. γάρ: ἡ τοῖ φονευσαι τὴν Ελένην, ἡ του πρῆσαι τους 3. οἴκους. Gu. ἡγουν ει εγκρατεῖς γενοίμεθα ενὸς, ἡ του φονευσαι, ἡ θανεῖν ἐλευθέρως, ἡ πρῆσαι τους οἴκους. H. 6. II73. ἄελπτος : ἀντὶ τοῖ ἀνελπίστως. Gr. Fl. 6. 9. I7. a I. 56.59. 76. παραπέσοι: επέλθοι. Gr. ἡμῖν. Gu. Fl. siclem.

277쪽

II74. ῖσι : την' Ελένην. Gr. κτανουσι, μη θανοῖσι ἀσύνδετον. Gu. τουτο κατ' ἰδίαν λέγει. λείπει το γενέσθαι, κτανοῖ -

σιν ἡμῖν ετέρους, οὐχ υφ' ετέρων ἀναιρεθεῖσι ' τουτέστιν εὐτυχήσομεν, ει καν ενα των Ἀθρων ἀνέλωμεν, και μη παρ' εκείνων ἡμεῖς ἀναιρεθείημεν. B.M. I. εἴχομαι τάδε : ἡμῖν γενέσθαι δηλονότι. B. l. sII75. ο βουλομαι γάρ: ο γὰρ νομίζω τερπνὸν, τουτο και μόνον ὀνομάζων ἀδαπάνως ευφραίνομαι. 'Aλλως. εξ ων οὐδὲν βλαπτόμεθα,

ἡμῖν πρῆγμα, το τινα τούτων λαβεῖν υποχείριον, ου βούλομαι διὰ στόματος μόνον προφέρειν, τουτέστι μέχρι λόγων ματαίων στῆναι, Ιοκαι ἀζημίως τέρψαι την εμαυτοῖ ψυχὴν, τουτέστι μη μετα του ζημιωσαί τινα των εχθρων και τιμωρησασθαι. A. B.M. l. ἄπερ γὰρ βούλομαι και θέλω, ἡδὐ και εὐφραντον και γλυκύ εστιν, ωστε τέρψαιτην σην φρενα ἀδαπάνως, και πλουσιως καὶ ἀφθονα ς διὰ του στόματος τοῖς πτηνοῖς καὶ ταχέσι μύθοις καὶ λόγοις. m. 59. SII76. πτηνοῖσι μύθοις . πτηνους ενταῖθα λέγει τους λόγους διὰ το δίκην πτηνων ἀπερχεσθαι τη προφορα. Cant. ευτυχεστάτοις εν ταχυτάτοις) λόγοις. T. 2I. ταχυτάτοις. Gu. ἀδαπάνως: πλουσίως, - νως. Cant. Gu. εἰ γάρ τις ο κατὰ νουν επι διὰ γλωττης προφέρει, ωσπερ ηδονήν τινα δέχεται. ἀδαπάνως δε εἶπεν, επειδὴ ao χωρὶς δαπάνης εσται ἡ τέρψις. Cant. Gu. I I77. κασίγνη : τουτο αυτὸ, φησὶ, το τιvα λαβεῖν, υποχείριον τούτων, σωτηρίαν ἡμῖν τοῖς τρισὶ φέρειν νομίζω, ἡτοι καὶ το ἀναιρεθείσης τῆς Ἐλένης ενεδρεῖσαι καὶ την Ἐρμιόνην. ταῖτα δε ἔξης ἐπάγει. A. B.M. I. 25εγω, κασίγνητ : εγω, ω κασίγνητε καὶ ω αδελώ, δοκω καὶ λογίζομαι καὶ σοὶ και τωδε καὶ τουτω τω Πυλάδη, καὶ εκ τρίτου ἐμοὶ ἔχειν καὶ εἶναι αυτὸ τουτο, ἄπερ εἴρηκας, σωτηρίαv και ασφάλειαν. ἡ οἴτως. δοκω καὶ λογίζομαι παρέχειν καὶ διδόναι ἡμῖν αὐτὸ τουτο, ἄπερ λέγεις, καὶ σοὶ καὶ τωδε τω Πυλάδη και εμι εκ τριτου σωτή- 3o

278쪽

ρίαν και ἀσφάλει . Fl. 59. τὸ αὐτὸ τουτο εἰ μεν εκ παραλλήλουερεῖς, δια τον ἄνπερ ἡ υ λέκτρα εἰπεῖν μέλλει λόγον νοήσεις. ἄλλοι δε φασι το αυτό διὰ τον λόγον, ον υρέστης και Πυλάδης εβουλεύσαντο,-λέγω δη Ἐλένην κτενεῖν, ἡ προσειν τους οἴκους, το δεθ τουτο δια τὸ ο εἰπειν μέλλει ἡ Uλέκτρα εκλαμβάνουσιν ἀσυιδέτως.

II 84. οἶδ' ἡν: οἶδα την Ἐρμιόνην, εν ἀνέθρεψεν ἡ μήτηρ ἡ

i I 85. βέβηκε: ἀπῆλθεν. Gr.is II 86. τί χρῆμα δράσουσ': τί πρῆγμα μέλλουσα ποιησειν.

ἀπῆλθε. Gr. ὐποτίθης : ὐποβάλλεις. I. υπόνοιαν ελπίδος τινος εἰσάγεις. Gr. τὸ ὐποθείς ἀντὶ τού ὐποθεῖσα καὶ βαλι σα. ροσοικον αντι τοῖθηλυκοῖ. C. II 87. χοάς : χοαὶ λέγονται ἐπὶ των νεκρων. I. κατασπεισουσα:3o θύσουσα βέβηκε. Gu. τὸ ' χοὰς κατασπείσουσα ' οὐ προς το τίνα ελπίδα -οβάλλεις' ἀπεκρίθη, δελα προς το τί δράσουσα. Gu. ἴπερ μητρος τμου : επάνω του τάφου τῆς μητρος, ἡ ν δηλονοτι. Gr.

279쪽

μητρός: τῆς Κλοαιμνήστρας, ἡγουν ἀπῆλθεν εἰς τον τάφον τῆς Κλυταιμνήστρας, οπως αυτῆ σπείση εὐμένειαν προς Ἐλένην και Μενε- λαον ἔχειν. Gu. ἡ γράφεται ἴπὲρ μητρος τάφον, τουτέστιν - ρμητρος αυτῆς τῆς Ελλης τάφω τῆς Κλυταιμνήστρας. Fl. 6. II 88. και δη τί μοι: τίνος χάριν τουτο εἴρηκας; οἷον ἐς τι 5 τουτο εἶπας. BIl. I. ομοιον του ὐπιτίθης τί, ἐλπίδα. τίνα γὰρ, φησὶν, ἐλπίδα ἐκ τούτου μοι υποβάλλεις, ἐκ του λέγειν ἔτι ἐπορεύθη ἡ Ἐρμιόνη προς τον τῆς Κλυταιμνήστρας τάφον. B I. και δὴ κατὰ τί μοι τοῖτο εἶπας εἰς σω ρίαν; Gr. II 89. συλλάβεθ' - ον: ἐνέχυρον τῆς σωτηρίας ἡμῖν. I. στείχη io πάλιν : εἰς om. Gr.) τοὐπίσω, πγο- ἡγουx ante τοὐπίσω. GL 3λαν om. Fl.ὶ ἐπαναστρέψη. Gr. Fl. 6. 9. I7. 21. 34. 56. 59. 76.

II9O. τίνος ενεκα. Gu. φάρμακον θεραπείαν. Gu. εις βοήθειαν. Gr. τρισσοῖς φίλοις : τριων φίλων. Gr. το τρισσοῖς φίλοις ου προς το εἶπας συντακτέον ' δύο γάρ εἰσι προς οῖς τούτο ελεγεν, is

Gρέσπης τε και ΓΙ υλάδης ' ἀλλα προς το φάρμακον, ὼ οἴτως τίνος φάρμακον τοῖς τρισσοῖς φίλοις, ἐμοί τε και σοὶ και Πυλάδητωδε, το τὴν Ἐρμιόνην συλλαβον εἴρηκας; Bar. Gu. II9I . δρα . απειλῆ δρῶν. Gr. Fl. 6. I 7. 56. 59. 76. I I92. παν γὰρ οῦν φίλον τόδε : ώς εἰ ελεγεν, ἔν σωμα και μία χοφα, ἐσμέν. παν γὰρ το καθ' ἡμας οῦν, φησὶ, και ταυτόν ἐστιν. Αλλως. τοῖτο φησιν, ώς εἴ τινα ἐξ ημῶν κακώσει, ἐν τοῖς τρισὶν ἡ βλάβη περιίσταται. κοινὰ γὰρ τὰ των φίλων. οῦν, φησὶ, και ταυ-

τον ἐστι παν το καθ' ημῶς, καὶ ώς εἰπειν, ἔν σῶμα και μια ψυχή.

B. I. πάντες ἡμεῖς τοῖτο γὰρ δηλοῖται διὰ τοῖ τόδε ὶ ο φίλτρον as

ἐσμὲν, ἡγουν ώς εἷς καταλεγόμεθα. Fl. 6. τόδε '. το ἀποθανειν την Ἐλένην. Gu. I l94. σπάσαντ' ἔχειν : ἀπογυμνώσαντα εχειν προς αυτῆ τῆ δέρη τῆς παρθένου. I. ἐλκυσαντα. Gr. Fl. 6. 9. I 7. 2I. 56. 59. 76.

280쪽

Flore. siden I. II96. Ελένης πτω : αντὶ του το σωρο. I. σωμα. Gu. II97. πεπῶσθαι . κεκτῆσθαι. M. αντι του ἀπολαύειν, τουτέστι 5 συγχωρει τῶ πατρι την Ἐρμιόνην προς ἀπόλαυσιν και ἔνησιν κτήσασθαι, ενθεν και το πολυπάμονος. ἡ τυρολόγησε δε το πατηρ παρὰ τοπεπῶσθαι. και αλλαχου πολ ων - σθαι βουλομαι πατηρ δόμων, ' αντὶ του δεσπότης. A. B.M. I. πουν ἄψες τω πατρὶ κεκτη- σθαι της παρθένου το δέ-ς. αντὶ του την παρθένον περιφραστικῶς. io Cant. GU.

σε ἀπολλύμενον-τουτο γὰρ σηροίνει το κτείνη σε με και συτην παρθένον ἀπίκτεινον. I. του οξυθυμου φρονηροτος, ηγο- του φρο- ροτος. Gr. Fl. 6. 9. I7. 2I. 559. 76. πουν του θυμοῖ. Gu. S II99. κτείνη: απειλη κτείνειν. myουν τον σον θάνατον σπε Gu.) Gr. Flore. udena. σφάζε: επιχείρει σφάζειν. Gr. Flore. iidem .

7. ἀλλαχοῖJ Est versus Euripidis

ex Rhi clamantho allatiis ab Sto-baeo Ecl. a. 7. I a. p. 342. et mori l. 64. 24. ubi Pariter Beriptum πατήρ. Euripides κάτωρ scripserat, de quo dixi in Praefat. ad Sophoclis ed. teret. vol. 8. p. iii.8. δόμωνJ δουλων A. I. καὶJ αντὶ τοῖ M. qui prima tantum verba habet usque ad iaMλ-

λυμενον.

SEARCH

MENU NAVIGATION