Poetae lyrici Graeci Poetas elegiacos et iambographos continens

91쪽

μηδε τεκουσα κυσὶν ἐίφ ὶ καὶ γυψὶν ελωρα. 185 μηδ' επὶ σῆ ἀλόχω εγκυμονι χεῖρα βάληαι .

. μηδ' αυ παιδογόνον τέμνειν φυσιν αρσενα κουρου

μηδ' ἀλόγοις ζώοισι βατήριον ἐς λέχος ἐλθεῖν' 175

μηδ' υβριζε γυναῖκ' αἰσχυντηροῖς λεχέεσσιν. μὴ παραβῆς ευνὰς φυσεως κυπριν αθεσμον ' 371100 Ουδ' αυτοῖς θήρεσσι συνευαδον ἄρσενες ευνα μηδέ τι θηλυτεραι λέχος ἀνδρῶν μιμήσαιντο. μηδ' ἐς ερωτα γυναικος απας ὐευσος ἀκάθεκτος. 180ου γὰρ ερως θεός ἐστι, πάθος δ αἴδηλον απαντων. μηδε κασιγνήτων ἀλόχων επὶ δέμνια βαίνειν. 195 στέργε τεὴν αλοχον τί γαρ ἡδυτερον καὶ αρειον,

vorsum Post v. 191, χείλεσσι ΠmInch ex eo M. duobus. - V. 189. ἐς κυπριν, V2 εἰς κοῖτον, ω κυπριν iri rasura. Post hune vorsutii havit du-1,ie alius excissit: nan debebat poeta plano pueronim amore In interiti ere, ciuemn linodum statim in prooemio praeter cetera ἄρσενα κυπριν ὀρίνειν Vetate V. 18s latius patet, nam pariter ad v. Isi pertinet. Fortasse talis versus intercidit:

μηδὲ βιαζεσθαι παιδὸς φυσιν ἄρσενος ἄνδρα.

Tanquani Serapidis orae ullian odidit illinc versum cum alio: εἰς αἰσa ραν συνέλευσιν, ἐπεὶ φονω εικελον εστιν Piceolos p. 189: es. Mori Insen Soliol. Pinil. 2. - V. 190. Hie versus post v. 185 eollocatur in B Vi 2PA3Mab, ut videtur otiani in IIVa, sed vulgatum ordine in SerVRVi. .θηρεσσι συνευαδον αρσενες Ευναὶ Victorius Ox Sambiici eo l. et sic tres

92쪽

καὶ πόσις η αλάχ', μηδ' ἐμπέσ/ὶ ανδιχα νεῖκος; 18b μηδέ τις ἀμνήστευτα βίη κουρ9σι μιγείη.

Mηδε γυναῖκα κακην πολυχρηματον οἴκαδ' ἄγεσθαι 200 λατρευσεις ἀλόχω λυγρῆς χάριν εῖνεκα φερνης. ιππους ευγενέας διαμεθα γειαρότας τε ταύρους υψιτένοντας, αταρ σκυλάκων παναγρῆας ' ID γῆμαι δ' οὐκ ἀγαθην ἐριδαίνομεν αφρονέοντες οὐδε γυνη κακὸν ανδρ' α παναίνεται ἀφνεὸν οντα.

205 μηδὲ γάμω γάμον ἄλλον ἄγοις ἐπὶ πηματι πῆμα

μη δ ἀμφὶ κτεανων συνομαίμοσιν εἰς εριν ἔλθης. Παισὶν μη χαλέπαινε τεοῖς, ἀλλ' ηπιος εἰης. Im 372ην δε τι παῖς ἀλίτη σε, κολουέτω υἱέα μητηρ, η καὶ πρεσβυτατοι γενεῆς, η δημογέροντες. 2I0 Μη μεν ἐπ' ἄρσενι παιδὶ τρεφειν πλοκαμηῖδα χαίτην

μη κορυφην πλαρς μηθ' ἄμματα λοξὰ κορυμβων'

93쪽

POETAE ELEGIACI.αρσεσιν οὐκ ἐπέοικε κομῶν, χλιδαὶ γυναιξίν. 200Παιδὸς δ' ευμόρφου φρουρεῖν νεοτήσιον ωρην πολλοὶ γαρ λυσσῶσι πρὀς αρσενα μΘν ἔρωτος. 215 παρθενικην δὲ φύλασσε πολυκλείστοις θαλάμοισιν

μηδέ μιν ἄχρι γάμων προ δόμων οφθῆμεν ἐάσῖς.

κάλλος δυστηρηλν ἔφυ παίδων τοκεεσσιν. 205 Στέργε φίλους αχρις θανατου, πίστις γαρ αμείνων.

συγγενέσιν φιλότητα νέμοις ὁσίην θ' ομόνοιαν. 220 αἰδεῖσθαι πολιοκροτάφους, εἴκειν δὲ γέρουσιν εδρης καὶ γεράων πάντων ' γενεὴ δ' ἀτάλαντον πρέσβυν ὁμηλικα πατρος ἴσαις τιμαῖσι γέραιρε. στρος ὀφειλόμενον δασμὸν παρέχειν θεράπου

δούλω τακτὰ νέμοις, ἶνα τοι καταθυμιος εχ. 22b στίγματα μη γράφζς, επονειδίζων θεράποντα. μῶλον μη βλάψρς τι, κακηγορεων παρ' ἄνακτι. λάμβανε καὶ βουλην παρὰ οἰκέτου ευ φρονέοντος.

γνείη ψυχῆς τοὐ σωματός εἰσι καθαρμοί.J 215 273

sus haud dubio eorruptus, narra non est credit,ile praster morem I vocis χλιδαὲosso produetum; fortasso seribenduin z1ιδαὶ αῖδε γυναικῶν. V. 213. δ' oni. B. - ῶρην, Β ωραν, Μ ἄραν. - V. 214. λυσσῶσι , VI λυσ- ουσι, P λυσσώουσι ut vid. - μι ὸιν, T κυπριν, γρ. μιξιν. - ἔρωτος, ἐρῶντες M, ἔρωτες B. - v. 215-21 Iairoit Atob. III 125 e l. Selio v. - παρθενικὴν, Η παρθενίην. - φυλασσε, Μ φύλαττε. - U. 216. ἄχρι, Myr. μέχρι. - γάμων, fort. γαμου, ut P exhibere videtur. - ὀφθῆμεν scripsi,

94쪽

. Insτα δικαιοσυνης μυστήρια, τοῖα βιευντες 230 ζωην ἐκτελέοιτ' ἀγαθὴν μέχρι γηραος ουδου.

ἐστι καθαρμός. Hunc versum, qui nulla prorsas necessitu lino cum reliquis coniunctus, a 3 alio assie tit In esse consoritanemn est: itaque cancellis sepsi Praesunto Bernnysio. - V. 229. τοῖα co M. ut Videtii romnos, Praeter Ma A13 qui ut viil ota, quod Brianelli ex uno cod. correxit. - β υντες non Rusian Alim mutare, it uanaci Inrn M βιουν Σες.

95쪽

ΕΛΕΓΕΙΑ.

Νυν γὰρ δη ζάπεδον καθαρὸν καὶ χεῖρες απάντων 376

κάὶ κυλικες ' πλεκτους δ' αμφιτίθει στεφανους,

ἄλλος δ' ευῶδες μυρον ἐν φιάλ ισι προτείνει κρατηρ δ' εστηκεν μεστος ἐύφροσυνης ἄλλος δ' οινος ετοῖμος, ος Ουποτε φησὶ προδώσειν, μείλιχος ἐν κεράμοις, ἄνθ εος οσδόμενος εν δε μέσοις ἀγνην οδμην λιβανωτος ιησιν, ψυχρον δ' εστιν υδωρ καὶ γλυκύ καὶ καθαρόν παρκεινται 6 αρτοι ξανθοὶ γεραρη τε τράπεζα 10 τυροί καὶ μέλιτος πωνος ἀχθομενη

96쪽

βωμος δ' ἄνθεσιν ἀν το μέσον πάντη πεπυκαμαι,

μολπη δ' ἀμφὶς ἔχει δωματα καὶ θαλίη.χρη δὲ πρῶτον μεν θεον υμνεῖν ευφρονας ἄνδρας

ευφημοις μυθοις καὶ καθαροῖσι λόγοις. i5 σπείσαντας δὲ καὶ ευξαμένους τα δίκαια δυνασθαι 3 7 πρήσσειν - ταυτα γὰρ ων ἐστι προχειφοτερον, ουχ υβρις, - πίνειν ὁπόσον κεν ἔχων ἀφίκοιο οἴκαδ' ανευ προπόλου, μη πάνυ γηραλεος

ἀνδρῶν δ'. αἰνεῖν τοὐτον, ος ἐσθλὰ πιὼν ἀναφαίνει, 20 ῶς οι μνημόσυν' η, καὶ τον, ος ἀμφ' αρετῆς,

Ουτι μάχας διέπει Πτήνων Ουδ, Γιγάντων, ουδὲ τα Κενταύρων, πλασματα τῶν προτέρων, στάσιὰς σφεδανάς τοῖς ουδεν χρηστον ἔνεστιν

θεῶν δὲ προμηθείην αἰὲν ἔχειν ἀγαθόν.

νόμοις. - V. 15. σπεισαντας δὲ scripsi et deinde πρήσσειν - ταυτα γ.ων ἐ. προχειρότερον, ουχ υβρις - πινειν ὁπόσον κτλ. , ut πίνειν infinitivus sit eum ae uesicivis σπείσαντας t ευξαμενους copulandus, illa autem Tαυτα . . . υβρis modinis orationi interiecta, Vulgo: σπείσαντάς τε . . . πρήσσει Σαυτα γ. ων έ. προχειροτερον. ουχ υβρις πίνειν δ' ὁπόσον ' κτλ. contra Hermann λόγοις σπείσαντας τε και ευξαμενους τα δίκαια δ' ονασθαι πρήσσοντας τὰ γὰρ Ουν ἐστι προχειροτερον, Ουχ υβριν πίνειν δ' ὁπόσον κτλ. - V. 16. προχειρότερον Orrmptum, quamvis Alirens aliter censeat, quiταλα γὰρ οὐκ ἐστι προr. coniecit, ego conieci προαιρετέον, quod etiam Schneide in proposuit, sed non satisfacit,

Mulla fi πρότιμ' εταροι. - V. 17. ρὐχ υβρις, Β Ουχ' ὐερεις. - V. 19. ἀναφαίνει, Herniann et Hartvng ἀναφαίνη. - V. 20. ως οἴ μνημόσυν'ri sui ipsi, vulgo Aς ἡ μνημοσυνη, Ρ Α σημνημοσυνη, Scaligor coniecitiaς' Η μνημοσυνη και τόν υς ἀμφ' ἀρετῆς, ut haec scoliorum fuerint exoritia, Herniann ῖσση μνημοσυνη καὶ νόος ἀμφ' ἀρετῆς, Selinei leurinως οἱ μνημοσυνη καὶ πόνος ἀμφ' ἀρετῆς, si imiliter Alirens, nisi auod Aς η, quod probans Isariunξ hraeterea καὶ λόγος scripsit, Mulla cli ως οἴμνημοσυνη καὶ με νο , ἀμφ ἀρετῆς, ut ῶμφ' αρ. suspensum sit ox ἀναφαίνει, Μein eice ων η μνημοσυνζ. - V. 21. ουτι, C ουτε. - διέπει C, διέπειν PVL, διέπy IIartune. Cotcrurn διέπει est restit, tamquam Unyerator, citio 1 non sine cavillations dictum. - V. 22. ουδὲ τὰ Hermann, viligo oυδέ τε, BC οὐδέ, fort. Ουδ' αυ. - πλάσματα τῶν Schwoiglia usor, πλασμάτων ΑBC, Oni. Ρ Sed in m. πραγματων)VI ,. HermanneOni. Κενταύρων φλάσματα τῶν προτέρων. - προτέρων ζ στάσιαςABP, η στάσιας προτέρωνVL. - V. 23 et 24 Ona. O. - σφεδανάς Οganti, ut ego dudum dimen lavi, libri φενδόνας, Sonliger φλεδόνας, Hermann φλεδονῶν. τοῖς, Mullach ταῖς. - V. 24. δὲ adiecit Scaliger. - προμηθείην, Din- dors προμηθίζν. - ἀγαθόν Fr. Franke et Hormann. v. ἀγαθήν. Libro-mini scripti iram tuetur Veii, qui v. 19-24 traiiciendos censet post v. 14, non re te; nam eum disticlio V. 13. 14 arctissita n necessitate coniunctus est v. 15 σπείσαντας δὲ καὶ ευξαμένους, quibus verbis praecedentis disti clii summa ut solet iteratiir. - Cetorum integra lineo elegia est.

97쪽

'Aλλ' εἰ μὲν ταχυτῆτι ποδῶν νίκην τις αροιτο η πενταθλευων, ἔνθα Βῶς τέμενος παρ Πίσαο γῆς ἐν υλυμπίη, εἴτε παλαίων, ηη καὶ πυκτοσυνην ἀλγινόεσσαν ἔχων,5 εἴτε το δεινὸν ἄεθλον, ο παγκράτιον καλεουσιν, ἀστοῖσίν κ εἴη κυδρότερος προσορῶν, καί κε προεδρίην φανερην ἐν ἀγῶσιν αροιτο, καί κεν σῖτ' εἴη δημοσίων κτεάνων 378 ἐκ πόλεως καὶ δῶρον, ο οἱ κειμήλιον εἴη 10 εἴτε καὶ Ἀποισιν, ταυτά χ απαντα λάχοι,

οὐκ ἐὼν αξιος, ωσπερ θω ἐώμης γὰρ αμείνων

ανδρῶν ηδ' ἶππων ημετέρη σοφίη.ἀλλ' εἰκῆ μάλα τούτο νομίζεται ουδε δίκαιον προκρίνειν ρωμην τῆς αγαθές σοφίης.15 ουτε γὰρ εἰ πυκτης ἀγαθὸς λαοῖσι μετείη,

ουτ' εἰ πενταθλεῖν, ουτε παλαισμοσυνην,

ουδὲ μὲν εἰ ταχυτῆτι ποδῶν, τό περ ἐστι προτιμον ἐώμης οσσ' ἀνδρῶν ἔργ' ἐν αγῶνι πέλει, του νεκεν αν δ' μἀλλον ἐν ε υνοι Φ πόλις εἴη 20 σμικρὸν δ' αν τι πόλει χάρμα γενοιτ ἐπὶ τῶ , εἴ τις ἀεθλευων νικῶ Πίσαο παρ' ἔχθας

ου γὰρ πιαίνει ταυτα μυχους πόλεως.

gius etiam fuisso, significat ipso Athenaeus: Πολλὰ δε καὶ α λλα ο Σενοφάνης κατὰ τὴν αυτου σοφίαν ἐπαγωνίζεται, διαβάλλων ώς α χρηστον καὶ α λυσιτελες τὰ τῆς ἀθλήσεως εἶδος. quainquam sortasse otinna

98쪽

υβροσυνας μαθόντες ἀνωφελέας παρα Λυδῶν,

οφρα τυραννίης ησαν ανευ στυγερῆς, ηεσαν εἰς αγορην παναλουργέα φαρε' ἔχοντες, ου μείους ωσπερ χίλιοι εἰς ἐπίπαν,5 αυχαλέοι, χαίτllσιν αγαλλομενοι ευπρεπέεσσιν, 379 ἀσκητοῖς οδμην χρίμασι δευόμενοι.

Ουδε κεν ἐν κυλικι πρότερον κεράσειέ τις οἶνον

ἐγχέας, ἀλλ' υδωρ καὶ καθυπερθε μέθυ.

nlit,i, velut in Sillis ident argumentum attigit. Vide eonimentationem imoain de Babrio in Tito Cliissioni Museum N. VIII p. 116. Fr. 3. Athon. XII 526 Α : Κολοφώνιοι δ ως φησι Φυλαρχος, τηναρrῆν οντες σκληροὶ εν ταις ἀγωγαις, ἐπεὶ εἰς τρυφὴν ἐξωκειλαν προς Λυδους φιλιαν καὶ συμμαχίαν ποιησαμενοι, προῖ εσαν διησκημένοι τὰς κόμας χρυσω κόσμω, ὼς καὶ Ξενοφάνης φησίν ' 'Aφροσυνας κτλ.Ceteriini lios versiis videtur Phylarciliis descripsisse ex Carmine, quodκτισις Αολοφῶνος inscriptum fuit. in quo carmine cum poeta patriae origines et pri in or lia diligentor illustravisset, otia n on tena pora, quae in se utasi int, strietini attigisso videtur. - V. 1. Ἀβροσυνας Scitne ister Saxo, libri ἀφροσυνας. - V. 2. τυραννι ης, Meincke τυραννείης - ησαν ανευ στυγε -

ρῆς Dinidorf, Α ησσα νευ στυγερῆς, Η ησσανευ στυγερῆς, Ρ ησσαν ευστυγερῆς, ἡ σαν επὶ στυγερῆς. Tyrannidem poeta appellat vel ipsorum

Ibydomina imperium vel domesticana dominationem, quae sub Lydorumina perio Colophonios opprossit: nam ha oe luxuria ante bellum cium Lyctiis offloratu: Aristo Pol. IV 3, 8: Ουτ' αν Οἴ πλουσιοι διὰ το κατὰ πλῆθος υπερέχειν, δῆμος ' ouν ἐν Λολοφῶνι το παλαιόν' ἐπεὶ γὰρ ἐκέκτηντο

μακρὰν ουσίαν οἱ πλείους πρὶν γενεσθαι τον πόλεμον τον προς Λυδούς. - U. 4. ωσπερ ΛΗ, ἔπερ PVL. cf. Sclioena ann de Partibus orat. 233 seq.- Quod est Ap. Cleor. de Republ. VI 2: ,,ut quemadmodum illo scribit, cotuliano in fomina mille lioni in una cum pallis conetiylio tinctis descen- leront sane ad Colophonios pertinet, se i Theopompuna Rueis rem sequi videtur, quem etiam Athen. I. l. adhibet. --ἐπίπαν, Seloveighneus erώς ἐπίπαν. - V. 5. αὐχαλεοι ΑΗΡU, αυχμαλέοι χαίτησιν ΡUL, χαίτισιν AB. - αγαλλομενοι U, ἀγαλλόμεν L. AD), ἀγάλλομενΡ. Hermann αυχαλεοι χαίτης εν ἀγάλμασιν, ego olim αγαλα ' ως, Schneide in αγαλλόμενοι ταναῆσιν, Munaeh- χαριεσσης, Meineli αγαλλομενοι χρυ-

σε ησι. Synizesin facito possis removere scribonido χαίτης γεγανω- μ νοι ευπρεπε εσσιν, sed pernatriam est aurea ornamenta, qtsibus crinesilo ornbant, non esse eoinnae morata; hoc igitur nomino et Hermanni et Mei ne hia coni octiirae ceteris praestnnt, neutra lamen sRtis probRbilis, te quo quod ipse suspicatiis sum Iαίτης ἐπαγαλλόμενοι πόρπησιν vel πε

99쪽

Πέμψας γὰρ κωλῆν ἐρίφου, σκέλος ξραο πῖον ταύρου λαρινου, τίμιον ἀνδρὶ λαχεῖν, του κλεος Ελλάδα πῶσαν ἐφίξεται Ουδ' απολήξει, ἔστ ' αν ἀοιδοπόλων ἡ γένος 'Ελλαδικῶν

Νυν αυτ' αλλον ἔπειμι λόγον, δείξω δὲ κέλευθον.

καί ποτέ μιν στυφελιζομένου σκυλακος παρωντα φασὶν ἐποικτεῖραι καὶ τοδε φάσθαι ἔπος

παυσαι μηδὲ ράπιζ , ἐπεὶ η φίλου ανέρος ἐστίν 5 φυχή, την ἔγνων φθεγξαμένης αων.

Hδη δ' επτά τ ἔασι καὶ ε ξήκοντ' ἐνιαυτοί 380 βληστρίζοντες ἐμὴν φροντίδ' αν 'Eλλάδα γῆν ἐκ γενετῆς δὲ τότ' ησαν ἐείκοσι πέντε τε προς τοῖς, εἴπερ ἐγὼ περὶ τῶνδ' οἶδα λέγειν ἐτυμως.

'Aνδρὸς γηρέντος πολλὸν ἀφαυρότερος.

100쪽

γλυσσονα σὐκα πέλεσθαι. ilen uitie Varronis testi inonium ap. Αugi istinum de civ. Iaei VII 17: , , Do Iris popilli Romani publiuis, quibus nodos de licaverunt eosque pluribus signis ornatos notaverunt, in hoc libro scribani, sed ut Xenophanes Colopli Oilius scribu . quid Putem, non pιid contendum, Ponam. liasto enim

nou sulit reserenda nil versus Itotissinios: καὶ το μεν ουν σαφὲς ου τις ανηρ κτλ. , scd Vnrro vinetiir alitina vers una, qui illi loco I rae inissius fuit, respicere. Ceterunt piloris versus, quern Heroilianus servavit, emen intio Inceita: in pro uaptu est correctio και μὲν ενὶ, seci non magis illa

Βακχειος τίθησιν' εν ἐνίοις δὲ ἀντιγράφοις ευρομεν βλητρισμὰν χωρὶς του ' οντως δε τον ριπτασμόν σημαίνει, καθὼς καὶ Ξενοφάνης ὁ ΕΟ - λοφωνιος lilbra Roλώνιος Αωλώνιος, κυκώνιος φησιν' ἐγώ δ' ἐμαυτὸν πόλιν πόλιν πόλιν VJ ἐκ πόλεως ρρερων οni. DLQὶ εβλήστριζον αντὶ του ερριπταζόμην. Traius posui πόλιν et 6 ήστριζον scripsi vel potius βληστριζόμην, Solino illo vin eoni. : έγῶ δ' ἐμεωυτὸν ἐκ πόληος εἰς πόλιν Περῶν αν εβλήστριζον ανὰ την Ελλάδα , Diibner εγὼ δ' εμαυτὸν πολιὰν εἰς πόλιν περῶν 'Εκ πόλιος εβλήσtριζον, Daren -l, erg ἐβληστρίαζον requirit, II;irti iii π ἐκ πόλεως φερων βάσιν βλήστριζον.

Ρli RIiis versunt El. 7,2 βληστρίζοντες ἐμ ν φρονtίδ' ἀν' ' Ελλάδα νον

intercidisse, ut fortasse haec omnino aliena sint a Xenophane.