Anecdota graeca e codd. manuscriptis Bibliothecarum oxoniensium descripsit J. A. Cramer

101쪽

ἡ διάστασιν' και κατὰ συλληψιν οτι οὐδέποτε ἀμετάβολον,ειτα εξῆς' ἔστι δε συνωνυμον ανθρωπος, βροτος, μέροψ. ΒΗΣΣΗix: Il. Γ. 34.ὶ πινομα γνους θηλυκου' δοτικῆς τωναοπληθυντικων' ως Αθήναις Ἱμνης' κορυφαῖς κορυφῆς' ἡ ευθεῖα βῆσσα, κοὐ συστέλλει το α, ως το κνίσσα. BoτAa : Bαρύνετω' ἐπειδὴ τὰ εις ω λήγοντα βροντονα

καθαρὰ δισύλλαβα παραλυόμενα τῆ ου διφθόγγω δύο ώσι

βαρύτονα, καὶ δυο περισπωμενα και ταυτα μεν βαρύτονα εισὶ 25 ταυτα, βούλω και Ουλω' εξ ου τοaλε τε καὶ μέγα χαῖρε. Od. n. 4o I. τὰβ περισπωμενα ου , παρὰ το ουλ . Ο σημαίνει το τραυμα,ενθεν καὶ το κατούλωσε, και το δουλω, παρὰ το δοῖλος.

BAri AEτz: Il. A. 33i.ὶ Εἴδους των ὐποπιπτωκότων' βα-3o λευς, προφητης, αγαξ' ταυτα προς μεν τὰ προσηγορικὰ τασσόμενα, τάξιν επιθετικο εχει' ό βασιλευς Καονσταντῖνος' ὁ προφητης Σαμουήλ' επιθέτοις δε συμπλεκόμενα, προσηγορικὰ γίνεται' ὁ καλος βασιλεύς ό εὐκλεὴς δεσπότης' ἔστι δε σε

102쪽

τα επιθετα τα αυτα και προσηγορικα καὶ ἐπιθετικα γίνεται'μεν υποκείρονα,-δὲ ἔπιτιθέμενα δίκαιος, σοφος, μέγας ταῖτα επιθετα οντα πολλάκις προσνγορικων και ἐπιθετικων συνταξιν Ἀουσιν, ἀλληλοις υποκείμενά τε και ἐπιτAέρονα' οῖον,

δίκαιος' σόφος' μεγας' σοφος δίκαιος καὶ μέγας δίκαιος. 5

δευτέρου αορίστου οξυνον ω' δραμων' βαλί,' πίων' ελθώυ' ἀυ- τίκειται το πέφνων' αἱ γὰρ εἰς ων λυουσαι μετοχαi πότε εν3o ἐπιπλοκη ουκ ἔχουσαι σύμ-νον, εὰν το δεύτερον εστὶν ἀμετάβολον πάντως βαρύνεται' τέμνα ' κάμνων' τοιοῖτον καὶ το πέφνων.

103쪽

της αρσενικα, μη ἴσα σύνθετα παρα τὸ κρατω η κράπης, μηi o δε ἔχοντα ουδέτερον εις ες, εἰς ου ἔχει την γενικην' οίον, πολίτης πολίτου' δεσπότης δεσπότου' μητιέτης μητιέτου' Ηελλεροφόντης Βελλεροφόντου' πρόσκειται ἀρσενικα δια το φιλότης κακότης' πρόσκειται μη ἴντα σύνθετα παρα τὸ κραπω η κρώτης, δια τὸ 'Iπποκράτης 'Iπποκράτους, κοὐ Σωκράτης Σωκρά-I5τους' πρόσκειται μη ἔχοντα ουδέτερον εἰς ες, δια τώῖ ἐνναέτης ἐνναέτους ' τοῖτο δε ει μὲν σημαίνει την σωροατικην ηλικίαν, ἐνναέτης βαρυτόνως' εἰ δε σημαίνει τον χροίνον ενναετης -

BiA : Il. A. o .) δύναμιις παρὰ την ἴς, ο σημαίνει 2O την δύναμιν ψιλοῖται' δια τοῖ ιωτα' τα γὰρ εις ις δικατάληκτα δίφθογγον οὐκ εχει' εστιν ἡ εὐθεῖα ἴς' ἡ γενικη ἰνός ευθεῖα των πληθυντικων ἶνες' και ἡ γενικη ἴνων' καὶ σημαίνειδε τα νεῖρα, τοῖτο παρὰ τὸ ω, τὸ --χω ἡ γὰρ δύναμις ὐπάρχει ' εκ τοῖ ος τὸ θηλυκὸν ἴα, καὶ πλεονασμα του β βία. 25 BiίIAN : Ἐχει τὸ ιωτα, ευκτι/ γὰρ εστί' βιους βιοῖ ντος βιοῖμι βιοῖς βιοι, καὶ κατὰ πλεονασμὸν τοῖ η βιοίην, ως περι

BpoTox : Il. P. et a 3.) Mειρω μαρτὸς, ως φθείρω φθαρτος 3ο και επεὶ ου δυναται εἶναι ει, ἀφιστα τὸ μυ, καὶ τοῖ' α εἰς οτραπεντος, συνυπελθόντος τοῖ β, ἀποτελεῖτα τὸ βροτός τὸ Ουν οφειλόμενον μ τω άπλω η σύνθεσις ἀναπληροῖ, ως εν τω

104쪽

τερψίμβροτος ' αμβροτος' σεσημείωται δυο ἐν οἷς το μυ ου προέρχεται συνθέτοις Ουσικ ἀμφιβρότ η'ει δ' ἔλεου' ἀμφιβρότην. Il. Λ. 32.ὶ δια το ἐν προθέσει ἔχειν το μ, και επι του νυξ καὶ φληλα το μέτρον. 5

κατα ἀφαίρεσιν του βε' το τρίτον των πληθυντικων βέβληντο 'Iωνικως βεβολήατο,

105쪽

τρέφω

5 βέη βοη. ητοι δια της αρτηρίας βαίνουσα, η ἀναπτεμπομένη ἐκ

των τρεφομένων πιαυμάτων' τα δὲ μη οντως εχ ρντα βαρυνεται

πρόφασιν βλ αροῖ γίνεται νείκεος

1 Q φησί δια τοῖτο λαμβάνων το α στερητικον αυτο ηγεῖται κάιβαρύνει' αυλ ρος ' Dθεν Ἐρωολείδης ό Μιλήσιος κοπα βαρεῖαν τάσιν το θηλυκον ἀνέγνω ἀμβληχρη ' ηγεῖται γαρ στέρησιν ου πλεονασμόν' λέγομεν δε ὁτι βληχρον σημαίνει τοασθενές' οἷον

το δε αὐληχρον κατα πλεονασμόν' εἴρητα δε βληχρον το ασθενες δετο του πίπτοντος η καταβάλλοντος' βέβληται, βληχρος ό πίπτων, ἄπιτερ εστὶν ασθενης' επι 'λ δε του σημαίνοντος τοἰσχυρον, βέβληκε βληχρος, ὁ βάλλων, συρ εστιν ισχυρός. sto BEBPάsa : Il. Δ. 35.ὶ πλεῖστον μεν ἀπο τουοεστωτος γίνεται ἡ παραγωγη, ωσπερ ἀπο του τιθω τίθημι,

106쪽

ΗΛ Στn : ΙΠρώνης συζυγίας, και δευτέρας και τρίτης' πρω-

της μεν ως επι του βλαστεῖ δ' ἐπὶ γῆς δένδρεα παντοῖα βρυοντα ,

λον Φαιξ μὲν πρώτιστα Διι φίλος ωσάσθω. Il. I. I 68. εἰ γαρ καὶ μετ' αυτω ην, ου προοπησατο αν αυτος πιδυσσεύs,

οἰκειότερος γαρ Ἀχιλλο ὁ ἡρως, ἐπάγει γαρ

ηγειτο δε δῖος 'Oδυσσεύς. Il. l. I92.3φασιν ουν οτι οὐ ' προς τὸ τρεις το δυῖκον, ἀλλα προς τους δυο τουτου ο - ἀπελθόντος λοιπον περι των δύο ειπευ' ὐπέλαβον δε τινες ταῖτα τὰ δυiκὰ ειληφθαι ἀντὶ των πληθυντικων.

βεβολέατο η', ωσπερ ἀπο του βεβόλη-ο' ἀλλ' εκτασιν ἔχει ποιπικη' του ε εἰς το η, διὰ την ἐπαλληλίαν των βραχέων

καὶ το δεδμήατο

107쪽

τουτο δε καὶ συγκεκομμενον εστί' δεδαμέατο γαρ η' το εκτελές' δυο ουν πάθη υπέμεινε, σιγκοπη' τοῖ α, και εκτασιν του

5και προα τὸ ἀκάχω ηκππο, καὶ ηκαχέατο ' το ουν - είατο δυο ὐπέθη πάθη, της ἀρχου πης συστολην καὶ ἔκτασιν δια του

I Aia : Il. A. as .ὶ Διατὶ βαρύνεται ἔ τα εἰς α ληγοντα θηλυκα πιαι διφθόγγου προαληγόμενα, ειτε δισυλλαβα, εἰτευπερ δύο συλλαβας, μονογενη, προ μιῶς εχ ρυσι τον τόνον' δισύλλαβα μέν' οἷον, μαια' γαῖα' ὐπερ δυο δὲ συλλαβάς' οἷον, i5 σεληναία' ἄμαξαία' πρόσκειτω μονογενη, δια το γηραια, καιτο δηραιά ταλα γαρ τριγενη οξύνονται' το μέντοι ανόπαια ἀνόπαια. Od. A. 3ao.)οὐκ ἔστι θηλυκον ἀλλ' οὐδετερον, ευθεῖα των πληθυντικων, ἐπιρρηματικν τάξιν εχουσα.

κλητι ς' ἡ γαρ μετοχη καὶ τα μετοχικα ονόματα τας αὐτας εχουσιν ορθας καὶ κλητικάς τὸ δε γέρον δια του ο μικρου

109쪽

σοί τε κ/μα. Il. A. I 50.3ἐκ τούτου δῆλον αρσενικον εἶναι ονομα, και τα λοιπά.

εμεινεν.

ΓEPA: Il. B. 237.ὶ πινομα ευθεῖα των πληθυντικων''Iωνικως τα γέραα, καὶ κατα συγκοα ν τα γρα γίνεται παρα Ο το ερω ερας και γέρας' πας γάρ τις γεράτος και τιμῆς επιθυμεῖ. ΓΕΛΩ : Il. B. 27o.ὶ Περισπαται' τα εις λω λῆ,οντα καθαρα εχροντα την προ τέλους συλλαβην εις ε καταλΘουσαν,

ερευνων σπέρματα' ἄστις και σπερμολόγος καλεῖται ' εχει δε

ΓτiΑ : Il. Γ. 3 .ὶ πινομα γένους οὐδετέρου εὐθεῖα των χο πληθυντικωκ ἔστι γαρ το γύον, γίνεται δε παρα το γυία, ο σημαίνει τας χεῖρας, δια γαρ των χειρων τα εργα εκτελεῖται ' η παρα το γύη, ὸ σημαίνει την πιν' το ιωτα πλεονάζει, κοίἰ γίνεται γυίον. ΓTNAIMANΕΣ : Il. Γ. 39.) πινομα ἀρσενικον κλητικω η25 εὐθεῖα γυναιμανης' καὶ γινεται, ωσπερ παρα το κελαινον κώi το νέφος κελαινεφης και κελαινεφές'' ουτω παρα To γυναικος, και το μαίνω μανω, κατα συγκοπην γυναιμα ς, καὶ η κλητικη γυναιμανές.

110쪽

του παρατατικου ροίκα ἴφεσιν ποιησωσι του συμφωνου,

επειδη ουν το γυνωξ ου λέγεται αρσενικον, ἡ γὰρ σημασία κωλυει, τούτου χάριν ἀπελειψεν η ευθεῖα' του δε-ἀπέ- λειψεν ἡ γενικη' σι τα εἰς νη θηλυκὰ δισύλλαβα τω υ παραλπόμενα εκτείνει αυτ το μεντοι γυ συστελλει τὸ υ, καὶεικότως ώς μονηρες ακλιτον εμεινεν η ώτιατικη την γυναῖκα 2Oό τόνος' πῶσα α ιτιατικ εις α λ Θουσα διφθόγγω παραὶ π μενα προπερισπῶται' οἷον, παῖ ' γυναῖκα' τὰς γυναῖκας' ό τ νος' αἱ εις ας ληγουσαι αιτιατικαὶ πληθυντικαὶ συνεσταλμενον

τον τόνον ς επειδη οὐδε οτε τοῖ ω επὶ τελους κειμενου τρων ἀπο του τελους τίθεται η οξεῖα, χωρὶς των ωτιατικων.

ΓΡΑΥΣ : Aττικόν' αναλομερον εστὶ το πεύς ρεω, ο μελ- 3Oλων ρεύσω, πλεονασμω γ γρεύσω γρευς, το διερρυηκος γύναιον γράυς ποάος ό κανων' δυο μόνα εις αυς θηλυκὰ μονοσύλλαβα περισπωμενα, ναυς καὶ παῖς' κεκλιτα δὲ ἀμφότερα δια

καθαρου του ος.