장음표시 사용
131쪽
τουτο κατα συναλιφὰν γ γονε δάκρη, ξανθα δάκρη
5 δ ρεσι γαρ αν ἀλλ' απο του δακρύοις καπα μεταπτλασρον, ως προβάτοις πρόβασιν, ἐγκάτοις ἔγκασι' πετάλοις πέταλσιν'
δακρυμσσα δέ μιν ποτιδέρχεται. Il. II. Io.
και μυρον μυρόεις'.ΔHTHNoa: Il. X. 477.ὶ Συνθετον παρα το δυς, καὶ τοστένω' εἰ οἶν το στένω ἔχει το σ, ωφειλε δια δύο σσ γράφεσ- 5 θαι, δύσσπ νος' κανων γαρ ἐστὶν ό λέγων, οτι το δυς μόριον ἐν τησυνθέσει φυλάσσει το σ' δυσμορφος' δυσείδης' ει ουν γράφεται δια δύο σσ τὸ πρόσχες καὶ προσχων, δια δύο σσ γραφομενον, ουκάντίκειτα ' εστι γὰρ προθεσίς τις, προς, κώ ετερα προ, πολλωἀλληλων διαφερουσαι' διαψερει οἶν το προελθεῖν τοῖ προσελ-2οθειν' ἱατο διαφόρου ουν σημαινομένου εμεινε το σ ῖνα μη νοηθηετερα πρόθεσις' ει γὰρ γενηται προσχων κοὐ πρόσχες δι' ενὸς σ, η προ νοειπαι ' το δὲ νοητικον την προς ἀπαιτει, ου την ΔΥΣΜΕΝΕΩΝ : Il. Κ. 221.ὶ Σύνθετον εκ των δυο σσ' εἴ 25 τι δὲ παρὰ το ῆμα παρὰ το μενω, ο σημαίνει το προθυμοῖ- μαι, ἀφ' οb καὶ το μεμονας, ἀναγκαίως ωξύνετο ώς σπείρω πολυσπερης' ἄρδω νεάρδης' οἴτω μενω δυσμενης' εἴτε παρἔνομ. ουδετερον τὸ μενος' δυσροὰς κλίνεται δυσμενεος, κοὐ δυσμενεων κατὰ τὸ εντελες.
φαναι' ιστηρο στὰς στῶναι ' οντως παρὰ το δ ιι, ἀφ' ου παρὰ
132쪽
Εὐριπίδης ' τομὸς ο τεμνόμενος' το ψος οξυνεται, τριγενες γάρ
ἔστιν η ευθεῖα δόρυ δόρυ ν ἐν--επηγε ' Il. N. 4 a. καὶ ως -υ πωεος γενιι , δοτικὴ πωει δόρυ, δορεος, δέρει συνα- et oλιφη δόρει' η δε δορὶ παρα τεν δουρας ευθεῖαν' ἐπει ανάλογός ἐστιν ομοίων παράθεσις' ἔχει δε αυτη η εὐθεῖα ομοίων παράθεσιν' κέρας' και τέρας' ου πληθυντικον ἀκόλουθον, δόρατα,
ἡ γενικη δουρατος, καi εν συγκοπῆ δουρος, υφέσει τοῖ υ' δορός' 25
ἀνταίου δορος ορνυμ νος 'Aχιλλεως
133쪽
σπότε εν πρώτη και δευτέρα συλλαβῆ το αυτο σύ -ον
παπω' μωρ ' δῆλον δε εκ του ρηματικοῖ ονόματος του δειδή 5 Heu, ῶς νοησω νοημιων. δειδήσω δειδήμων, ἀλλα μαλα Tρωες δειδήμονες Il. r. 56. ἀλλα λέγομεν, εστι ρημα δείω ό αόριστος δίε, καὶ ι μέσος παρακείμενος δείδιε, δείδιε γαρ μη λαιμὸν Il. Σ. 34. Io καὶ ὐπερσυντελιιας ἐδειδίειν, και εδειδίεμεν, ἐδειδίετε, εδει δώ- σαν, καὶ ἐν συγκοπῆουτε βίας Τρώων ἱπεδεασαν' Il. E. 5a I. παρα το δείω καπα πλεονασμον τοῖ δ, κου ἐν τω υδωρ, νωρ γαρ, καὶ ἄχερδος' καὶ το παρα τῶ Συρακουσίρμ
ἔγκειτα γαρ το λ επιτατικον ρεω ρεοντι, αντὶ του μεγάλως ρεουσι' οἱ δε φασὶν ἔτι, ωσπερ ἀπὸ τοῖ σκελος γίνεται σκε
γαρ απὸ των νησων παραγόμενα ελικα δια τοῖ ιωτα παρά - τωρ Κνίδος Κνίδιος 'Pοδος Pόδιος Λίνδος Λίνδιος' Σάμος Σάμιος' εἰ οἶν XAς η νῆσος, Xnος ωφείλεν εινα τὸ εθνικον ἀλλα κατα συναίρεσιν των δύο ἰῶτα εἰς εν μακρὸν γίνεται ao XAc' το δε διος ωσπερ απὸ τοῖ7 ναὸς νύχιος η κώ Στυγὸς
134쪽
Στwyιος, κω Ῥίνιος, ι ἴτω και ἀπο τῆς Διος γενιιῆς δίῖος, κοὐ κατα σ-αίρεσιν δῖος' τινες δια τῆς ει διφθόγγου το δῖος λόγου τοιωδε' τα ἀπο τῶν εις ευς παραγόμενα κτητικα δια της ει διφθογγου γράφεται' οἷον βασιλεῖς βασίλειος' 'χιλλευς Αχίλλειος ' Dδυσσεῖς Oδυσσειος' εἰ ουν εστὶ Ζευς, το δεῖος 5 κτητικον οφείλει γράφεσθαι δια της ει διφθόγγου' ἀλλα λε - μεν οτι γενικη ἐστιν ἡ ποιοῖσα το κτητικον, οὐχ ἡ ευθειὰ, τουγαρ Dδυσσεῖς η γενικη Οδυσσέως εχ ει το ε' τουτου το κτητικον δια της ει διφθόγγου γράψεται οδύσσειος ' Rχιλλευς χιλλεως 'χίλλειος' ιυτως κω ἀπο του Ζεῖς η γενικη Διος Ι Ο
ι α' οι δε Ian ες την γενιι ν ου διὰ του ε λέγοντες, ἀλλα διατου η, οἷον, Ἐχιλληος' βασιληος, όμοίως και το κτητικον διατου η ποιουσιν, 'χιλληῖος' βασιληῖος' εκ τουτου ουν δείκνυταισι κακεινα απο της γενικῆς γινοντω, ουκ ἀπὸ τῆς ευθείας. I 5
135쪽
Ἐκκisor : Il. I. 63.) Το κει δίφθογγος διατί; καθόλουαι νπερ μίαν συλλαβν λαπουσαι μονοπρόσπποι αντωνυμίαι 15 φιλοῖσι διφθόγγου παραλ γεσθαι' δίον, αὐα ' Obτος' ό δεῖνα σεσημείωτα το ἴδε,
ἀλλ' ιδ' ἀ-1ρ Il. A. 287. πρόσκειται υπερ μίαν συλλα φ δια το μιν και νA' πρόσκειταιρονοπρόσωποι, επειδη δευτερον και τρίτον πρόσωπον κατα - 2ολουθα οὐκ Ἀουσιν.
'Εns: Πόσαις πτωσεσι συντάσσεται ἡ επὶ πρόθεσις ἔτρισί' γενικῆ ' δοτι ' αἰτιατικη' κλητικῆ' καὶ γενικῆ μεν συντάσσεται ἴτε θ επάνω σχεσιν δηλοῖ' οίου, Ρ επὶ - ῆς γης' αντὶ τοῖ επάνω τη ' γῆς' καὶ εν ταῖς συνθέσεσι δὲ σημαίνει θ25 ἐπί τι θεσιν, η πλείονα ε ασιν, η ἀκολουθησιν' οἷον, επίθεμα επίβλημα το επάνω τιθεμενον καὶ βεβλημενον' πλείονα δὲ εμφασιν οἱον, επικρύπτω' ἀκολούθησιν δε' οἷον, επιφορά επαγωγη.
136쪽
ErpETO : Il. B. I.ὶ Βαρυτονον εκ του πεινω' συγκοπ της ει διφθόγγου ε πω, ἔγρομαι, εγρόμη , εγρετο. EΜoi PE : Il. Λ. 37 .ὶ και TrapE' εν μέρος λόγου εστρ λοπῶσα γαρ λέξις Ἐλληνικη δισύλλαβος, λιφερομένου ἐγκλιτι- κου μορίου, τον οἰκεῖον τόνον φυλάττει οῖον, καλῶς, καλῶς γε σοφος, σοφῶς γε' ωστε δηλον ἔτι εν μέρος λόγου, το εμοιγε εἰ γαρ ῆσαν δύο μέρη λόγου, εφύλαξαν αν τον οἰκεῖον τόνον
En Arpa NTAI : Il. A. 4ro. Σκυγίας δευτέρας τῶν περισπωμενων, παρὰ το αὐρῶ τοῖτο παρὰ το αυρα' σημαίνει τ ι ταχεῖαν καὶ λεπτότεραν φων ' τοῖτο παρὰ το ἀηρ, ἀερος, καὶ κράσει καὶ τοῖ αε εἰς τυι αυ δίφθογγον' ωσπερ αι νάες αἱ ναῖς' κώ αἱ γρώς, αἱ γραῖς' αὐρῶ, και εξ αυτοῖ επαυρῶ, odi 25επαύρωνται αντὶ τοῖ τῆς αβόλου ἀπολαύσωσι, τουτεστιν ἶνα απόλωνται δἰ αυτοῖ. ΕΣnApsAi : Διατὶ παροξύνεται ἔ τα εἰς θαι ἀπαρερονατα, οντα προ τοῖ μι αμετάβολον, παροξύνεται' οῖον κεκάρθαι'εσπάρθαι' χωρὶς των παροὶ γομέν- τη ορ συλλαβῆ Αιολικῆ 3. προπαροξύνεται' ἔφορθου' μεμορθαι' πρηγορθαι. E ATAi : Il. H. i 37.ὶ ΕΩ1μι το καθέζομαι ' το παλτικὸν δεμαι, ὴμαι ' ό παρατατικὸς ἀμην. τὸ πληθυντικὸν ἀμεθα, ἀν-
137쪽
προθέσεως και τοῖ ει σinδέσμου συναπτικου' εκεῖ δε δια διφ-θόπου, οτι οι Δωρμις αι λέγουσι' ἔθος γαρ οἱ Δωριεῖς ἔχουσι Ο το ε' εις α τρέπιιν' το γαρ Ἱρτεμις Ἀρταμις, καύι το τρέχω
ιωτα, κο δ το Αἴγειον Αἴγμιον λέγουσιν. ΕΠ ITETPΑΦΑTAi : Il. B. 25. Pῆμα τέτραφα, τέτραμ μαι, τροπῆ του ε εις α, καὶ τέτραπται, τετράμμεθα, τέτραφθε, I 5καίι το Ιωνικον τετράφαται, καὶ επιτετράφαται.
αο δι-ί; τα δια του ενη θηλυκὰ ἴπὲρ δυο συλλαβὰς μονογενη, διὰ του ε ψιλοῖ γράψεται, επί τε βαρυτόνων κώ οξυτόνων επι βαρυτόνων' ωλε , ό βραχίων' Κλυμενη' ἀύτονα' δεξαμενη
3οχρονου δηλωτικὸν, καὶ γίνεται Ουτως' ό μ ν Απολλωνιος λέγει ἔτι εκ του ἔτε ἐστὶ, και πλεονασμα του υ οἴτε, κοὐ μεταθέσει του ο εἰς υ, ευτε' ὁ δε 'FIρωδιανος λέγει Πι εκ του οτε ἐστὶ,
138쪽
παρατατικος νισπον, καὶ νιππε ' καὶ ενισπεν, ως ηλαυνεν,ελα ε' καὶ ωσπερ εχω ἴσχον, ουτω σπω ἴσπον' καὶ ως εσχον
σχες, καὶ επίσχες, οντως καὶ ἴσπον ἴσπες. 25Εinx : Il. l. 57.ὶ Βαρυτονον' καὶ τα μὲν πληθυντικὰ διατοῖ ιωτα γράφετου, ωσπερ ἀπο του ἴω, του δια τοῖ ιωτα, καὶ ό παρατατικος φ, το πληθυντικον ἴμεν δια τοῖ ἰωτα ἀλλ' ἰουὶ
139쪽
το πορευομαι' τοῖτο παρα το τω, καὶ πλεονασμω του ἰῶτα,
πολι φέρτερόν ωτιν οἰκαδ' ἴμεν συν νηυσὶ κορψίσιν. Il. A. I 60.
25 παροξύνεται' τὰ γαρ ἀπο μακρας ἀρχόμενα εχει παροξυτονη-μενα τα υποκοριστικά' οίον, τυρον τυρίον' τεῖχος τειχίου' τα δε ἀπο βραχείας οὐκ ετι, ράκος ράκιον φακος φάκιον' σεση- με τω το ιχνιον, μη ποιουν την ἄρχουσαν μακράν, ώς υπὸν σύμφωνον εχον' γίνετα δε παρὰ το ἶγμι ἴγνιον ἰχνιον Ρ, ώς παίζω παίγνιον. Ε6E1xΕΟΝ : Il. A. 129. 3-ουδετερων συντιθεμενα, ἀπο ευθείων συντίθενται οἷον, ξίφος ἄξιφος' ρίγος
140쪽
δύσριγος, πλη' του εὐτείχεος, g ἀπο γενικῆς συντίθεται' ωφειλε δὲ ἡ συνθεσις ἀπο ευθείας εἶναι, γλτω δὲ ἐκ του τεῖχος τείχεος, καὶ μετα του εἶ μορίου ευτείχεος'. 'ΕΦΕΣTrox : Il. B. ias. 3 Τα στι ι διατί; τα δια του ιος επίθετα δασύνετω' το ε ροτιφερομένου του σ, ω ὼτοτετακται5αντίστοιχην, ψιλοῖται' εσθης' εσχατος' δασυνεται δὲ το ἔστως εσπόμεθα, καὶ ἔστίω, ἔστιος, καὶ εφεστιος' αντίστοιχα δε εἰσιτα δασεα και ψιλά P. FAYi : Il. P. 163. Pῆμα των εἰς μ' εἰμὶ εις, εἰσί τοπληθυντικον εμεν, ἐστὶ ' εἰσί τὸ Ιωνικον εασιν. IoΕineti : Il. B. 13a. in 'P κ ει διφθόγγω παραλι πεται ἐστὶν εω τὸ συγχωρω ν συζυγίας των περιαπωμένων, εὐμεν,