Anecdota graeca e codd. manuscriptis Bibliothecarum oxoniensium descripsit J. A. Cramer

321쪽

ρομελυ ἐγκλιτικοῖ ρορίου, τὴν βίαν φυλάττουσι τάσιν' οἷον,

Ζεύς δ' επει οἶν. Il. N. I. και Ζεύς ιμ- Κρονίδης. Il. B. III. 3

5 καὶ

ῶς καὶ προείρηται, αντὶ των δασεων τοῖς ψιλοῖς πωνται' τογὰρ ἀφικόμεσθα απικόμεσθα εκεῖνοι καi το εἴληφα, το δασυνόμενον, εκεῖνοι ἀπειληφασιν λεγουσιν' ουτως καὶ το οὐχὶ εκεῖνοι Ουκὶ λεγουσιν. 25 DΦiTEAκΣTON : Ιl. B. 325.ὶ πινομα ουδέτερον εκ του ὀψε, καὶ το τελεστον, ἄπερ εκ του τελω, τελεσω' το δὲ Με εκ του ' ωσπερ δε πρωία λεγεται παρὰ το εις τον οἶκον προiεναι,ουτως καὶ ὀψε, το βραδυ, γίνεται εκ του ἄψ ό εις τουπίσω επαναστρεφων' το δε ὀψε ου σημαίνει τον της εσπέρας καιρον,3 ο ἀλλα το βραδυ, κοὐ τὸ του πόνου, πουν του ἄρθρου λοιπονεκ του aψ, ο σημαίνει το πάλιν, τροπῆ τοῖ α εἰς ο γίνεται ὀψε, κώ εξ αυτοῖ γίνετου καπὰ μεταπλασμὰν οὐ βαρυτονον ἐπειδὴ κανωυ εστὶν ό λέγων, ἔτι τὰ εις ι λήγοντα σιρρήματα, συνεσταλμένον ἔχοντα το ι, βαρυνεσθαι θέλει' οLν, ἶφι '

Cod. βασίλευς.

322쪽

νόσφι κεῖθι ' μεχρι ' πρι' αρτι ' σc δτι' ἄθεν το χωρὶς ἀποβάλλων το σ δια τον κανόνα τούτον βαρύνεται χῶρι γαρ λεγομεν ουτως ουν και ι προσκειται συνεσταλμενον εχοντατο ι, δια το δευρὶ, και νυνί ταυτα γαρ μακρὸν Ἀουσι το ι σεσημείωτα το ογχὶ ' τοῖτο δε μι παραλόγως εστίν' ἔ rv5 γαρ απο τοῖ ἡ, ο σημούνει το -ου, επικτάσει τῆς χι συλλαβῆς γίνετα ουτως και προα την ου αρνησιν, επεκπάσει τῆς χισυλλαβῆς, ωφειλεν εἶναι Ουχοῦ βαρυτονον, ἀλλ' ἐπειδὴ παραλόγως ωξύνθη ἡ ου, εἰκότως και ροτα τῆς χι λεκτάσεως ἡ αυτ παραλογία εφυλάχθη το πρωι αναλογώτερόν ἐστι παρα τω IO ποιητῆ βαρυτόνως λεγόμενον ώς το,

κρύ7 δ' ἱκ ἡῖοι. Il. Θ. 53O. λοιπον εκ τοῖ AJ ι, και το τέλεστον, γινεται ὀψιτέλεστος ' καιαναβιβάζει τον τόνον' τα εις ις οξυτονα εν τῆ συνθέσει ἀναβιβάζει τον τόνον, χωρὶς ει μη δια σημασίαν τινα κωλυθῆ, δια Ι5το λοιγος βροτολοιγος, κοίι χωρις των ελικων, δια το Βοιωτος φιλοβοια πός' Αχαιος παναχαι ' καὶ χωρὶς τοῖ ἰατρός' τοῖτο γρο φυλάσσει τον τόνον εν τη συνθέσει.

Oa: 'o ποιητὴς πο- Παται ἔ και ε ρηται ἔτι τω προ- et O τακτικω, ἡ Mποτακτικω, χωρὶς ει μὴ δια το μετρον πολλάκις

Upisti : Il. B. i a.) Γο ρι ἰωτα τα δια τοῖ ινω ρήματαύπὲρ δυο συλλαβας, μὴ ἔχοντα αναφαινόμενον το ε εν τω μέλ- 3Pλοντι, δια τοῖ ι γράφεται' ἡ ἔτι ευρηται κλινόμενον απι τοῖμέλλοντος' τα γαρ δια τοῖ ειγω ρήματα υπὲρ δυο συλλαβας

323쪽

δια της ει διφθόγγου γράφεται, μόνα α πιι τοῖ παρατατικουκλίνεται' τουτο δε δτι ευρέθη δια τὸ δ ι γίνεται το ορίνω καίiωδίνω' τούτου χάριν καὶ ἐπὶ τοῖ μέλλοντος κλίνεται' ορίνω εκτοῖ ψω, τὸ διεγείρω, ψύω καὶ Ῥίνω, τροπῆ τοῖ υ εις το ι, ῶς

5 κινω κινα κανων εστιν ὁ λέγων, ἔτι τα εις ω ληγοντα ρηματαε γε βαρυτονεῖται, εἴτε περισπαται, δια τοῖ υ βραχυνομένου ἐπεκτείνεται παρὰ τοῖς Πωσιν' οἷον κινω κιν ' παρὰ το κίω

15 Βοιωτοὶ τοτε πλεονάζουσι το ο τω υ στοιχείω, ἡνίκα το ο οὐχ υποτάσσεται φM εντι ' οἷον, κῖνες κοῖνες, καὶ τὸ κῖμα κοῖμα

άντως καὶ τὸ εἴληθα ειληλυθα, καὶ πλεονασμω τοῖ ο, εἰληλουθα, καὶ το πληθυντικὸν ειληλούθαμεν, καὶ ἐν συγκοπῆ εἰληλουθμει, ἡνίκα δε οὐχ ἴποτάσσεται τω υ φωνηεντι, οὐ πλεονάζουσι τὸ ο'2O οἱον, εὐ-' αὐλή V.

Ugoa: Il. A. as .) τοῖ χω, τὸ καθίζω' ιιονέι, τόκα μενον καὶ ἐμπεπαρμένον τω ξύλω' λέγεται δε μεταμ=ορικως κώ ἐπὶ τῆς γενεας' ἡ εις ἔν κάθηνται οἱ νεοσσοί. Olo RAT irrusTolo' : Il. Γ. 333.ὶ εὐθHA ος ου, καὶ 25 'Iωνι κως οἷο' οἱ ' Iωνες καὶ οἱ Θετταλοὶ τὰς εις ου γενικὰς, τὰς ἀπο των εις ος εὐθείων γινομένας, διὰ τοῖ οιο προφέρουσιν.

τὸ διεγύρω, ορα, καὶ πλεονασμω τοὐ ν Δωρικως ορύνω, καὶ ἰνύπερβιβασμω ορνύω, καὶ ἔρνυρο, κώ νυτο. Daν1ΜΟΣ : Il. Δ. 4s 3.3 Τὸ βρι ἰωτα' τα διὰ τοὐ ιμις παράγωγα, υπὲρ δυο συλλαβὰς, μη ἄντα παρὰ το σχῆμα, καὶ φημὶ, καὶ σῆμα συγκειμένων, δια τυῖ ι γράφεται γίνεται ἐκ τοὐ βρι ἐπιρρήματος, σημαίνοντος τὸ μεγάλως καὶ ισχυρως'

324쪽

γίνεται βρίμος, και πλεονασμω του ο' εκ δε τοὐ βρίμος ρημα βριμῶ, καi μετὰ της εν προθέσεως ἐμβριμω, σημαώει το

μενα, ἄπλα καθεστηκασιν' οἷον, τέως' εω ς' τόσος' ἄσος' το ου aoενεκα εν ἀνταπιδόσει τοῖ τ παραλαμβανόμνον τοίκκα' τουτου χάριν εν άπλότητι καθέστηκε.

325쪽

προς τουτον δε ' σημαίνει το ο εξ' αρθρον προτακτικον και-οτακτικω και αντὶ του ομος αντωνυμία γ προσωπου ἀναφορικοῖ' Ρ ό γαρ βασιλη ' αντὶ του τούτου

5 ὁ Μν ούτι τόσσον τελέθει κακον εν ι μιμνον'

τουτέστι, νυν δε τουτο μεν υπάρχει κακόν' ε αντὶ τοῖ ἔτι

τόξον, λαν τείναροι ἐν τῆ νευρα ' παρα το ταέω, το τανύω τάξον και τόξον' οἷστος δε, λαν φέραπαι κώ βαστάζητα ' οι- στος παρα το οἴω, το κομίζω κώi φέρω' και ἐν διαλύσει οiστ 'ἱος δε παρα το ἴηρο, τὸ πεμπω ἄταν μακράν που πεμπηται 15απο νευρῶς' βιος δε απ' αυτης τῆς βίας, ποι της συντο- νίας' εἴρηται και ἔτι οἱ αρχαῖοι δι' αἰποῖ τα προς τον βιον εἶχον, θηρωντες η κυνηγετωντες.

Oipi Aet: Il. A. so. Παρὰ το ἔρος ορεύς' ως ηνίοχρος νιοχεύς' λέγεται γὰρ εν ἔρεσσι μαλλον δύνασθαι ἐργάζεσθαι 'aO κατὰ πλεονασρον του υ, ουρευς, καὶ η γενικη ουρηος κατὰ Πω- νας, και οὐρηας.

ΟΥΛΟΜΕΝΗN : Il. A. 2.3 πινομια μετο χικον, απὸ παθητικοῖ, τοῖ ουλομένος, οὐλομένη και ἡ αιτιατικη οὐλομένην' γ νεται απὸ τοῖ ὀλῶ, ὀλέσω, ολουμένη, καὶ ἐν υπερβιβασμω οὐ- 25 λομένη' καὶ οὐκ απὸ τοῖ ουλω καθως τινες φασίν' οὐδὲν γὰρ δια τοῖ ουλω βαρύνεται' πλο τοῖ βούλω' η παρὰ τὸ ἄλλω, τὸ ἀπολλύω, πλεονασμω τοῖ υ' εἶπε δε τοῖτο ἀντὶ επιθετικοῖ ον ματος τοῖ ολόην' ώς γὰρ τουναντίον ἐπὶ του,

3O ο και χωρις τοῖ ι γράφετω' σημαίνει γὰρ ψάμμου κυανίζουσαν γέγονε δὲ απὸ της μετοχης ἔνομα, ωσπερ δε τὸ ἡγουμένη κώτὸ Ῥωμένη' μετὰ μεν γὰρ της υπὸ προθέσεως συντασσομένη

327쪽

οἶος' το οι δίφθογγος' ζητει εις το γελοῖος ' το δε οἶος παρα τοῖος, ό μόνος, πλεονασμου του ο.i 5 DAEAor : Il. A. 465. ὶ ο μιικράν' πλεονασμός εστ ιν εστι βάλλω ἐμα' και απο τούτου του λήματος τρία γε γ νοντα ' εκ του βάλλω γίνεται βολη, και βουλη' κάi βάλλω βελος' οξύτονον' κοὐ πλεονασμω τοῖ ο οβελ ' και βέλος ουδέ- τεριν' το βε ψιλόν' - δια του ελος ώς εἴρηται. 2o 'ra Nisi : Ο l. E. si .ὶ Παρα τὸ Ορω, το διεγείρω' οὐδενγ, αλλο ὁρμητικωτερον του ζώου' κλίναι ἔρνις ορνιθος ό κα-νων' τα εἰς λέποντα ἔχοντα προ τοὐ ι δύο ἀμετάβολά τινα, διὰ του θος κλίνοντα ' οῖον δέλλις δέλιθος ' εἶδος δέ εστι ζωου ἄμοιον μελίσση ' ε μινς ελμινθος' ουτως καὶ ἔρνις ορνιθος ' τὸ a5 γις βραχύ' - εις ις βαρύτονα, εἴτε αρσενικα, εἴτε θηλυκὰ, συστελλει τὸ ι ' τὸ ἔρνις Πττικοὶ ἐκτείνουσιν, ωστε βραχύεστιν ἐπι δὲ της γενικης μακρόγ' καν- γάρ εστιν ο λέγων, ἔτιουδέποτε παραλυουσα περιττοσυλλάβου γενιςῆς μείζων τῆς ληγούσης τῆς ιδίας ευθείας ευρίσκεται, πλέεν τυῖ ἔρνις ἔρνιθος

3οωστε ἐμάθομεν ἔτι ἐπὶ τῆς cυθείας βραχύ εστι τὸ ι' ἐπι δε τῆς γενικῆς μακρόν' ἰστέον δε δτι τὸ ἔρνις καὶ τὸ πετηνὸν γενικά

328쪽

ουτως κω ουρανόθεν ουραιόθι ' το νο ροκρίν' τα εἰς θεν επιρρη-ματα παράγωγα θ των πρωτοτύπων φυλάττουσι γραφην' οίον,εστιν ηως, κω σημαίνει τὴν ημέραν, και γράφεται δια τοῖ ω Oμεγάλου, κω κατα παραγω ν γίνεται η εν κω φυλάττεται η παραγω - του πρωτοτυπου' κω Oμηρος,ἡῖθεν δ' ' δαῖος ιτω κοῖλας εουὶ Il. Η. 372. καὶ πάλιν ἐστιν εως, κω κατὰ παραγωγην ε εν' και γίνεταιτο ω μέγα ἐκ του πρωτοτυπου, καὶ φυλάττει τῶῖ πρωτοτυπου Ι5 γραφεν ουτως και ουρανος ουραγόθεν, και εξ αυτου ιυρανόθι' διατί προοξώκτα ς τα εις θεν ἐπιρρηματα τω ο παρα πόμενα προ ροας εχ ρυσι τον τόνον οἷον, κυκλιθεν' 'βυδόθεν 'Iλιβή, χωρὶς των ἐπιμήριζομένων' οἷον, εκάστοθεν' εκτοσθεν' ενδοθεν τουτοις συνεξηκολουθησε και το προπάροιθεν κατὰ πλεονασμον 2Oτου ιωτα γενόμενον.

ΜixΛΗ: Il. A. 359. I ο ἰλα' τα παρὰ το ειλω, μη κατὰ το αρχον μέρος λόγου συντιθέμενον διὰ του ιμα γράφεται' οἷον, ἄμιλος' ψίχλη' πρόσκειται μη κατὰ το ἄρχον μέρος λόγου συντιθέμενον, δια το εἰλίπους' ἐτυμολογεῖται ὁμίχλη 25 παρὰ το όμου ἔχειν εἴλησιν' η παρὰ τοῖς ἔμμασι παρέχειν

ἀχλυυ' δασ-εται' το ο προ του ἐνος μυ δασυνεται Ομηρος ἄρολος' ἔροιος' το οροχῶ σε τηροίωται' καὶ πῶς παρά τω ποιητῆ λέγεται, ἡ ' ὀψχλη. Il. A. 359. ει γὰρ εδασυνετο τραπηναι εἶχε το ψιλον εις δασυ ἰρώυμεν ουν ἔτι κατὰ διάλεκτον ηαννικην' οι γὰρ Πωνες τοῖς δασέσιν αντὶ τῶν ψιλῶν χρῶνται ' το ἀφικόμεθα ἀπικόμεθα ' καὶ το οὐχι ιυκρ

329쪽

τερον

' ΟΦΕΛΕΣ : Il. A. 4is.)- ελος ποία εγκλίσει συντάσσεται; και λέγομεν ἔτι απαρεμφάτου κανων εστ ιν ό λέγων, io Aι το ἄφελον και διάπτωτόν ἐστιν ἀπαρεμφάτοις συντασσόμενον, και Ουκ αλλη τινι ἐγκλίσει' σημαίνει Γο' ἔστιν ευχῆς σημαντικον, κω ρη'.

σει τῆς προθέσεως ἴχα' ἔστι δε επίρρημα ονοματικόν.ingsκΝ : Ιl. A. ii .ὶ τῆς οὐ αρ σεως και της εθεν αντωνυμίας οἴεθεν ιστέον ἔτι τὸ οἴεθεν χωρὶς τοῖ κ ευρέθη ἐγκλίνεται' τα δε ἐγκλινόμενα οὐδέποτε προλαμβάνουσιν οῖον, Ῥχυ' ηκουσέ μου ἀλλως δε α ἰτία μέν ἐστιν ἡ ἄρκησις τοῖ πλεονασμοῖ' ἀλλ' οὐ δυναται λειειν εις κ' οὐδέποτε γαρ λέξις Ἐλληνικὴ εἰς ψωνον λησει' δεῖ ουν αὐτη ἐπιφέρειν τηέτέρη λέξει ' ει ουν ἔλαβεν αὐτὸ ἐν του εθεν, Φελλε φυλάττειν 3ο ἐν πλεονασμω, κώ ουκ ετι ἐνεκλίνετο. OHiΔANoiΣΙ : Il. A. 23 i.) Δυο εἰσι σύνθετα εις ος' οὐτιδ ος οὐτιδαν , και μηδαμινος μηδαμιν ' καὶ τὸ μὲν ουτίδανος

330쪽

ἀπο του ορμος σημαίνει δυο τὸ ορμος, καὶ διαφέρει το ὁρμεῖς καὶ ὐμας' το μεν ψμεῖς επὶ του πλοίου λέγεται' οἷον, Η ὁρμεῖτο πλοῖον ' το δὲ ψ ς, τὸ ἄπλως ἀπέρχομαι. 35 Osi: Il. B. 722.3 'M.σπιρ ἐκ τοῖ ἴψοθεν - ι' οντως

κω παρα το οθεν οθι' διομνερει τὸ οθεν τοῖ οθι, στι το μὲν οθι ἐπίρρημά ἐστι τοπικον, και δηλοῖ την εἰς τόπον σχέσιν' το δεῶθεν την εκ τόπου. ΟΣrix: Il. A. 23o.ὶ πινομα ἀναψορικόν' καὶ συνετέθη ἐκ χοτοῖ ῖς ἄρθρου υποτακτικοῖ, και τοὐ τὶς ἄνομα αίριστον, το γαρερωτηματικον αεὶ τὸν οικεῖον τόνον φυλάττει, κά/ ουδέποτεοκλίνεται' ποιου ειδους των ὐποπεπτωκότων τω ονόματις ανα

θετα, οταν εἰς ον εἴη, αναβιβαζει τον τόνου' χωρὶς τοῖ Λακεδαῖμον ' σημαίνει τον ἔμπειρον της παλαιστικης' γίνεται εκ Stippio citiod exciti it καὶ του παλαιμον. Diuili co by Corale