Anecdota graeca e codd. manuscriptis Bibliothecarum oxoniensium descripsit J. A. Cramer

361쪽

γίνεται δια του ε ψιλου' τα εἰς ρον ουδέτερα μετ επιπλοκῆς συμφωνου, -ερ δύο συλλαβας οντα, ενὶ φων εοι παραληγε- ται' οἷον, πέλεθρον' τέρεθρον' βερε ου' φέλετρον di τα φέλετραουτως και θύρετρον πρόσκειται υπερ δυο συλλαβας δια το

ἀ ό γὰρ πλανόμενος οὐχ ὁ του θέλει πορεύεται.

noriti ErΜΕΝΟΣ : Il. B. 137.ὶ τι ι'-α' εστι γὰρ προς, και Δωρικως τρέπεται το ο εις τ' και ἶπει οὐδέποτε λέξις Ἐλλοπι ἡ εις ψιλον συμφωνον το τ κοσάλπει, προσλαμβάHιI5 το ι, και πάλιν ἀποβαλλον το ρω γίνεται ποτί' κώ εκ τουοεν ωομαι, και - εχαενη, και υφεσει οπρο , και εν συνθέσει ποτιδέγμήναι' συντιθεμεναι γαρ αἱ προθέσεις τον τόνον ἀναπέμπουσιν' αλλως' ἔστι πρός' εξ αυτοῖ κατὰ -έκτασιν της τιh συλλαβης γίνεται προτί' ἀναλόγως η παραλόγως ς ἀναμ2ολόγως' επειδη παρέπεται ταῖς προθέσεσι το της δισυλλαβίας αυξεσθαι' και τροπῆ Δωρικη του σ εἰς τ' ωσπερ σος,

τος, ουτως και προτι .

noret: Παρὰ το πάρος, ὁ διαπερώμενος τόπος τὰ εις ος ονόματα δισυλλαβα ρηματικὰ, ἡνίκα μὲν πα-ικὰ ει'σι τω25 σημαινομένω, βαρυτονεῖται ηνίκα δε ενέργειαν, οξυτονε ιται' εκτου πόρος γίνεται κατὰ συγκοπην προς, και ἐκβολῆ του ρ πος, και επειδη ουδέποτε ἄνομα μονοσυλλαβον βραχυκαταληκτεῖ,

πλην του τις, πλεονάζει το υ, και γινεται πους' η δε προ γωγη αυτοῖ ἐστὶ παρὰ το παυω παυσω, παῖς, καὶ πονς' κω3ο γὰρ εν τοῖς ποσι καταπαυεται και καπαλ Θει το σωμα εκ τουπερω πέρος καὶ πόρος ' οξύτονον, τον ενεργουντα' εν τη συνθέσει δε αναβιβαζει τον τίνον, ωκυπους. h Cod. γι. Cini. ἀλογως.

362쪽

ΠAix : II. B. aos.ὶ Τρία σεσημείωται παῖς δαῖς' σταις ἄτινα κλίσιν μεν δε οὐχ Αεπεσον' αρσενικον ὁ παῖς' θηλυκον η δαῖς' ουδετερον σταῖς, το αλευρον. . . . m: Δοτικῆ' πρωτιστος ὐπερθετικοῖ χαρακτῆρι ἐστὶν η σημαινομένρ' η κοὐ χαρακτηρι, καὶ σημαι μὲν γαρ αυτων εἰσι και χαρακτηρι καὶ σημαινομένω' ωσπερ ἐστιτο σοφωτατος' τινα δε οὐχί' τοτε πρί πλατάνιστος αντὶ τοῖ πρωτος καὶ πλάτανος' αντὶ γὰρ ι πλων εισρ πρωτον γὰρ σοκριτικον ουκ εχεν το δε - χαρακτηρι μώω'

και η αἱτιατι/ εστ ιν αυτ η' ἐπειδη τα υπερθετικα τριγε i In laceri solii margine periere clitaedam. G sa quae ex niutilo codice excidit videtiir esse v-Mντῖ : es. Etuna. Giul. p. 693. F. Πρώτιστος.

363쪽

ώσρ ταυτα δἰ ουδέτερα οὐκ εχουσι ' καὶ τί διαψέρει τα υπερ- θετικα τῶν συγκριτικων ἔ οτι τα μεν ἴπιρθετικα ἀπηρτισμένην καὶ ἀκρστάτην εχοντα επίτασιν, Ουκ ἐπιδέχονται ἐπιτατικα ἐπιρρημοπα οἰον το μαλλον, ἡ Θτον, η παν, η πάνυ, η λίαν,5 ἡ μάλιστα ου γὰρ λέγομεν λίαν τιμιωτατος ' τα δε συγκριτικὰ ἄτε τελειοτάτην Ουκ ἔχοντα επίτασιν ἔστιν σε δευτέρανε πι ματικο ἐπίτασιν προσδέχεται' οἷον, άς παρ' πω,

καὶ Io h εμι δἐ μαλλον ἔσεσθε. Il. n. 243. ΠΕΠΟΝΕΣ : Il. B. a 35. in . I τὸ μεταφορῶς των πεπείρων καρπων, καὶ σεσημειωμένων' a μὲν γευσει εστὶν νηέα, τη

δε θίξει καὶ τῆ άφῆ μαλακὰ καὶ εὐοδοτα Τ' σημαίνει δύο ' καὶ

οταν μὰν σημαίνει τους γενναίους, γίνεται εκ του φόνος φόνους, I 5 καὶ ελπον οι Δωριεῖς τους επονειδίστους, ἡγουν αξια φόνου δε- οιμότας, κοὐ Φρυγικω εθει καὶ ἀναδιπλασιασμω πέφονες, καὶ τροπῆ τοῖ φ εις π πέπονες' συστελλεται δε ' τα δὲ κοινὰ τω γένει. ΠκΣΣΕΜΕΝ': Il. B. 237. Σημαίνει το χωνεύω' εξ αυτου το, eto κατ πεφηP. Ιl. Α. 8 i. ἀντὶ του χωνευση, κατάσχν δαπανησει, τουτέστιν εγκράσης γέ- ται τῆς ορ ς' ἔστι δε ἀπαρέμψατον το πεσσεμεν Η ενεστι το ς' καὶ οἱ Δωριεῖς τα εις ειν ἀπαρέμφατα δια του εμεν προφέρουσιν ἔστω πρωτης εκ των βαρυτόνων πέπτω γὰρ οι Αιο- 25 λεῖς βαρυντικοὶ ἔντες το πτ εις δύο σ μετατιθέασι ' το γὰρ νίπτω νίσσω λέγουσι, καὶ το ἴ-ω ἴσσω, ουτως κοὐ τοῖτο' εἴ-

ραπαι δὲ -ο των εν τῆ γαστρὶ πλείονα πόνον κατασχομένων σιτίων' καὶ γὰρ αυτὰ αν μὴ κρατηθῆ τον ώρισμένον καιρον ἀσθενούσης τῆς κοδεκτικῆς δυνάμεως, ου πέπτεται' εἰσὶ δε τρία 3ο ειδη τῆς γαστρός' ἐλκτικε' κMεκπικέ' αλλοι Φικε' κριτική ελκτική ἐστι ἴτε ἐπιθυμιεῖ τις του φαγεῖν' κοίεκτι-

. . . . . D Etyna. M. p. 662, 2. ἀνέδοτα. Sed Etuni. Giul. p. 46O, 23.

364쪽

τιος, καὶ τροπη του Τ εἰς σ πλησιος και η αἰτιατι- τον πλησίον.

της - ρ, τον ἴδιον τόνον φυλάσσει πρόθεσις γαρ αντὶ προθε- σεως παραλαμβανομένη τον ἴδιον τόνον φυλάττουσα. ΠτοΛino Psor : Il. B. 278.ὶ πινομα ἐκ του πορθω' τοπιρ μικρόν' ἐπειδὴ τα ἀπὸ βαρυτόνων λώτων τω ε παραληγόμενα, μεταγόμενα εἰς περισπωμενα, δια του ο μικρου γράφεται' το δε περθω παρα τὸ περιθέω, τουτέστι το περιτρεχειν τὴν γην και την πόλιν' και διατι, ωσπερ τὸ καλλιγράφος ἐκτώῖ γράφω ρηματος συντεθὲν προ μιας εχει τὸv τόνον, μη καιτο πτολίπορθος ἐκ του προθω γεγονως προ μιας ειχε τὸν τόνον ἔἐπειδὴ τὰ εις ος ονόματα -ο ρημάτων δισυλλαβων, των ἀπὸ χομακρας ἀαγμένων, συντιθέμενα, προπαροξύνεται' οῖον, συλωὼρόσυλος' μυκω ἐρίμυκος' ουτως και πορθω πτολίπορθος. ro1r: Il. B. 203.ὶ πινομα ευωως θηλυκον, ἐκ του πολυς και του ζυγός' προπαροξυνεται' κανων ἐστὶν ό λέγων ἄσα ἐν τη συνθέσει κατα το ἄρχον μέρος, ονόματος ἐπι- 25 φερομένον, η μμ πος, εν τελει προπαροξυνεται' . . αρπος ε' πολυμηλος' Πολυιδος' πολύμηλος' πολύολβος' πολυφηρος' σε-

σημείωται τὸ πολυφάγος ἐξηκολούθησεν ἐτέρω κανόνι' τὰ γὰρ παρα τὸ φαγεῖν συντιθέμενα κατὰ το τέλος προ μιας

365쪽

το γρο πλατάνιστος καὶ πρώτιστος πη μεν η εἰσὶν υπερ- θετικά τω δε σημινομένω καὶ τω χαρακτῆρι αντὶ άπλων καἰJ εἰσὶ παρωνυμ ἐκ του πλάτους σι γαρ αυτ ίἶναι πλατοφυλλογ' ἡ δε προς ἁδε κυρίως ἐστὶν η καταχρηστικάς; κα-5 ταχρηστικως' επειδη η προς ἐπὶ τῆς ἐμψυχου τάσεως' ἡ δε εἰς επὶ των ἀψυχων, και ωφειλεν εἰπεῖν ρο εἰς ρα πλατάνιστον ' τὸ πάρος ἐκ του προς, κώi μικρόν τι προς αντὶ τοῖ εμπροσθεν. ITEmrox : Il. B. 316.ὶ 'M εὐθεῖα πτέρυξ παροξυτόνως,

και κλινεται πτερυγος γινεται εκ του πι ρυσσω τουτο εκ του

οπτερίν' τουτο ἐκ του πέτω, πέτερον καὶ πτερω διατί λέγεταιωδε πτερυξ οξυτόνως; λέγεται οτι διαφόρου εχει ' πτερυξ γαροξυτόνως περιεκπικν τινα εννοιαν σημαίνει ολν παροξυτόνως

δε τὸ μέρος τί του πτεροῖ.ΠRMAV : Παρὰ τὸ π μω τὸ πάσχω γίνεται πῆμα κοὐ εξ

ἀγωνος, παρὰ το πτύσσω' ο μέλλων πτυξω, πτυγμη, καὶ ἀπο-eto βολη τοῖ τ πυγμη' σημαίνει γαρ ἔτι κλειονυς τους δακτυλους πλὐτομεν σημαίνει δε κοίi τον εν συνηθεία πόνθον' λοιπον εκτοῖ πυγμον γίνεται ἄνομα παρωνυμον πυγμαῖος' το μαι δίφθογγος ' τα ἀπο των εἰς α και εις η θηλυκων διὰ τού αιος γινόμενα ονάματα. 25 npveteta : Il. Λ. 55i.ὶ 'Ενεστώς' τοῖτο μελλοντα ουκεχει' κανων γάρ εστιν ό λεγων, λι τα ἀπο μελλόντων ποιπι- κως μεταγόμενα εἰς ενεστωτα, απι τοῖ παρατατικου κλίνεται' εστι γαρ περω, ό μελλων περάσω, και κατὰ συγκοπιον πράσω, καὶ τροπῆ τοῖ α εἰς η πρησω, πλεονασμα ετέρου σ' και μετά-3oγεται ὁ μελλων εἰς ενεστωτα, καὶ γίνεται πρησσω, καὶ ό πα

366쪽

G σχημα ἐστι πτώσεως δοτικης αντὶ γενικης ώς το,

ἄρχευ Ἀργειοίσιν. Il. B. 345. αντὶ το αρχε τῶν Ἐλλήνων' ουτω καὶ τουτο αντὶ του Τρωων 5 προεμάχει' το προμαχίζω εκ του πρόμαχος' τοῖτο εκ του

μάχη, και τῆς προ προθεσεως, πρόμαχος προμοίγ' κά τοπρόμος ἐκ του πρόμαχος' τοῖτο εκ του μάχη κώi τῆς προ προθέσεως πρόμαχος, προμαχίζω' καὶ το πρόμος εκ τοῖ προ γίνεται κατα συγκοπην, ἔς εκ τοῖ πυλη ευρύπυλος. Ion ApΛΑΛΕΗN : Il. P. I .ὶ πινομα' η εὐθεῖα η παρδαλέη ό κανων ωσπερ ἡ λεοντέη' το αρσενικον παρδάλεος' το λε ψιλου διατί; επε δη οἱ Πωνες - δια τοῖ ειος μετουσιαστικα ἀποβάλλοντες το ι της ει διφθόγγου δια τοῖ εος προέρονται Εκτόρειος Εκτάρεος παρδάλειος παρδάλεος και πότε λέγεται i5 πάρδαλις και πότε πόρδαλις ς παραψυλακτέον ἔτι επὶ μεν τοῖγου δια τοῖ ο δεῖ προφέρειν, επὶ δε τοῖ δερματος δια τοῖ α'

καὶ γίνεται πόρδαλις το ζωον, παρα το προάλλεσθαι καὶ ἀτάκτως κινεῖσθαι πρόαλλις, πλεονασμω τοῖ δ και εν υπερθεσει' καὶ το δέρμα λέγεται παρδάλειος καὶ Ἱωνικως παρδάλεος, καὶ 2o τὸ θηλυκον παρδαλέη παρδαλη, και την παρδαλέα τημ παρδαληπερισπωμανον, άς λεοντη. Npon ApoΙΘΕΝ : Ιl. P. aa. Επίρρημα τοπικον εκ τῆς προ προθέσεως και το πάροιθεν' τοῖτο εκ τοῖ πάρος πάροθεν, καὶ πλεονασμω πάροιθεν, καὶ κατα αναδιπλασιασμον προπάροιθεν. 25ΠAΛ1ΝΟΡΣΟΣ : Il. Γ. 33.ὶ πάλιν, τοὐ σημαίνοντος το εις τουπίσω, καίi τοῖ ἔρσω μέλλοντος' ἔστι γαρ ἔρω, ὁ μέλλων ορω, καὶ οι Αἰολεῖς βαρυντικοὶ ἔντες πλεονάζουσι τὸ σ, καὶ βαρύνουσιν αυτρ ουκ αλλο δε πλεονάζουσιν ἀλλ' ἡ τὸ σεδιατί; πας γ, βαρυτονος μέλλων πρὸ τοῖ ω θέλει εχειν τὸ 3oσ, ἡ δυνάμει, ἡ ἐνεργεία, καὶ μετὰ τοῖ πάλ ν γίνεται - λίνορ σος, ό όπισώρμητος' τὸ πάλιν σημαίνει τρία.

367쪽

σημαίνει το εποίκιλλεν; επειδη και τα ποικίλα παροπετώ

σαντα καλουσιν.

npoTκpn : Il. P. 4oo. τοῖ πορρωτερω κατα σνγκο-5- και εν ὐπερθε σει. ΠΑΛΑΜ Anti : Il. Γ. I 28.ὶ 'M ευθεῖα παλάμη παρα τοπάλλω, το κινω' συμολαὶ γειται παρα το πολλους ἀμαν, εξ οὐ παλαμαῖος, και πλεονασμω του νυ, παλαμναῖος' σημαίνει δυο ό τους αυτοχείρας τιμωρουμενος, και ο επί τινι μιάσματι κατε-I O χόμπιος. Προσωδία εστ ι ποία τάσις φωνῆς γραμματον υγι Nκατα το επαγγελτικον, εκφερομενη μετά τινος των συνεζευγμε- ναε παρὰ μίαν συλλαβ ' Vrοι δια συνήνειαν διαλεκτον ωμολογουμενη κατὰ τον αναλογητικον λόγον μετά τινος των συνε- 15 γομενων παρὰ μίαν συλλαβο εἶπεν, ἀντι του μετὰ πνευμα- τος' μετὰ συντάξεως στοιχείου' μετὰ γράφης' μετὰ σημαινο- μενου. JΠΠΟΣ: Il. Γ. 363.ὶ Το πη η' η στι κατὰ διάλεκτον εὐ- ρε- παος, ἡ εκ της παραγωγης' εστι γὰρ πω, και σημαίνει τοao κτωμαι' ου ό μέλλων πάσω, εξ ου πάμων και πολυπάμων' γίνεται ο- πάος, καὶ τρου του α εις η πη ' τί διαφέρει πηος καὶ φίλος; φίλοι μεν λεγονται οἱ μηδεν τω γενει προσηκοντες πηοὶ δε οἱ κατ' επιγαμίαν συγγενεῖς. ΠΕΠΛΟΣ: Il. E. I94.ὶ Και μετὰ τοῖ τανα τανύπεπλος' 25 γίνεται εκ τοῖ πρεπω πρεπαλος καὶ εν συγκωπη πεπλος' δι φέρει πεπλος καὶ χιτων' χιτὼν λέγεται το λινοῖν κώ άπλοῖν περιβόλαιον πέπλος δε το ποικίλον κω γυναικεῖον ἱμάτιον

ΠΟΥΛΥnoTEIPA: Il. Γ. 263.3 Tὸ τει δίφθογγος' τὰ εις ρα βαρυτογα εὰν ἔχωσι τὸ ι, εν διφθόγγω αὐτὸ ἔπυσι παραλη-3ογίμενον' γίνεται ἀπὸ τοῖ πολυβοτηρ' τοῖτο παρὰ τὸ πολυς και τὸ βοτηρ' τοῖτο παρὰ τὸ βόσω μέλλοντα' ου ὁ λεστως βωβοτηρ' σημαίνει δε τὸν βόσκοντα, ἐξ ου μηλοβοτηρες, οἱ τὰ μηλα βόσκοντες.

368쪽

το μικρον ἔμπροσθεν,

IlὀY: Il. Γ. 198.) Σημαίνει το ποίμνιο ' γίνεται παρα το Io πω το κτωμαι, τα γαρ κτηματα επὶ των θρεμμάτων λέγετα ἡ οτι ποτω ἡδεται και εὐφραίνεται.

και κλίνεται πολυμήπιδος, και το Ἱωνικον πολυμνπιος' διατί I5δε αὐτο δια καθαρου τοῖ ος κλινόμενα, ἔς επι τοῖ μάντιος' ἴψιος' τουτου χάριν καὶ επὶ των κλινομένων δια συμφωνων ποι - οῖσι την γενικηρ δια καθαροῖ τοῖ ις' ιιον, ΙΙάριδος' Θετιδος Θέτιος ΠκnoxεE: Il. T. 90.ὶ 'Hρωδια-ς ότι πυθω το2Oπανθάνω, ό μέλλων πησω, πέπηκα, πέπησμαι, το πληθυντικον πεπησμεθα, πέπησθε, καὶ συστολῆ τοῖ η εις ο' οἱ δε ἔτι εστιπονω, πονήσω, πιπόνηκα, πεπόν μοι, πεσό γαι, πιπον μεθα, πεπόνησθε κοὐ συγκοπῆ πέποσθε ' αντι τοῖ πιπόνθατε.

369쪽

σ-Cχη και συνετα, η γαρ φρόνιμος διάνοια πιπυπιωμένη ἐστὶν, ΩΠπερ τουναντίον η ἔκφρων φ ἡραιωμένη ' το ἀρσενικον ό πυκνος,

τούτο ἐκ του πυκινος, το δε πυκινος παρα το πῖκα, το πῖκα παρα το πτύσσω πτυκα, καὶ αποβολῆ του τ πῖκα' το δε5 πτύσσω παρα το πέτω πετυσσω' το γαρ πτύσσειν ουδεν αλ λοἰστὶν η το ἐπιπίπτειν ετερον προς ἔτερον.

στος εφενον, καὶ μετὰ της ἐπὶ προθέσεως ἐπέφενον, και ἐν συγκοπη επεφνον' καὶ ἡ μετοχ, πέφνων' τουτο δε ἐπειδη κα-I 5 νων ἐστὶν ὁ λέγων αἱ εις νων ληγουσαι μετοχαὶ αορίστου β

ουσαι, ὀξυγονται, πλην τοῖ πέφνων' τοῖτο επε ιδη κανων ἐστὶν ό λέγων αἱ εις νων ληγουσαι μετοχαὶ ἔχουσαι προ τοῖ ἀμεταβόλου συμφωνον κατ' ἐπιπλοκην, ουδέποτε οξύνονται' οἱον, κάμνων' δάκνων τέμνων' τούτοις συνεξηκολούθησε καὶ το πέφ-

2O νων, και καταπεφνων.

370쪽

πιπιρατωμένον, καὶ ο συγκοπη πεπρωμένον ' γίνεται δὲ εκ τοῖπερατω, περατωσω' τουτο εκ του πέρας πέρατος' εστι δὲ παρ'

Ἐλλησιν ἡ λεγομένη πρόνοια, το δε αἰτημ ειμαρμέν ἔλεγον, 5

και Αδράστειαν, δια τὸ μίη απώδιδρασκον απαντα τα προωρησθέντα ΠAκτο Σκ: Il. P. 3 7.ὶ Διατί προπαροξύνεται , τα εἰς ε γοντα επιρρηματα, - εις τόπον σχέσιν δηλουντα, ομμονα καθεστηκασι τοῖς εἰς θεν ληγουσιν ἐπιρρημασιν' οἷον, ἔκασταχόθεν Ιοεκασταχόσε ' πάντοθεν πάντοσε' πάντοθεν το θο μικρόν τα εις θ λhοντα επιρρήματα παραλπγονται φωνηεντι τω επὶ το τέλος τῆς γενιςῆς του ονλατος' εἰ δε ἀπο επιρρηματος, τρ αυτρ παρα- λη πεται δι' οὐ το ληγον τοῖ πρωτοτυπου' εἰ δε δίφθογγος εἴη, καθὼς πρόσκειται το επὶ τέλους φωνη ν' αρχης ἀρχfθεν' θύρας 15 θυραθεν' Θηβης Θηβηθεν' Λυκίας Λυκίαθεν' ουρανοῖ ουραν θεν ΠΑΛΑΜ iHΦiN : Il. Γ. 338.ὶ Προγράψει τὸ ι εκ παραδρσεως ' εχει δε κανόνα' αἱ διὰ τῆς φι συλλαβης γινόμεναι ἔπεκτάσεις προσερχόμεναι ταῖς πτωσεσιν, εἰ μεν φυλάττουσι την χοαυτην φωνην, και την αυτην γραφην φυλάττουσι ' καὶ προεί

ρηται.

τὸ πορσαίνω εκ τοῖ ἱρω, το διεγείρω, ό μελλων ὀρω, Aιιλικῶς ἔρσω, και κατὰ παραγ ῆν ὀρσαίνω, καὶ πλεονασμω τοῖ π προ- σαίνω ' καὶ πορσανεουσα, οἱονεὶ ετοιμάζουσα δωρούμενα '. 3OIIoΛΛΑΣ: Ιl. A. 3.3 Ἐκ τοῖ πολλός' το θηλυκον πολλη ἔ