Herodoti Historiarum libri 9. curavit Henr. Rudolph Dietsch

101쪽

λοφωνίων ' ουτοι γὰρ μουνοι 'υνων οὐκ αγουσι Ἀπα-

IU τούρια, καὶ Ουτοι κατὰ φόνου τινὰ σκῆψιν. N δε Πανιώνιόν ἐστι της Μυκάλης χῶρος ἱρὰς, προς ἄρκτον τετραμμένος, κοινη ἐξαραιρημένος υπὸ Ιώνων Ποσειδέωνι Ἐλικωνίω η Μυκάλη ἐστι τῆς ἡπειρου ἄκρη προς ζέφυρον ἄνεμον κατήκουσα Σάμω, ἐς την συλλεγόμενοι απὸ των πολίων 'γωνες ἄγεσκον ὁρτὴν, τῆ

ἔθεντο Ουνομα Πανιώνια. πεπόνθασι δὲ Ουτι μουναι αἱγώνων ὁρταὶ τολο, ἀλλα καὶ Ἐλλήνων πάντων Ομοίως πῆσαι ἐς τἀυτὸ γράμμα τελευτῶσι, κατάπερ των Περσέων τὰ Ουνόματα. 149 Aυται μὲν αἱ γάδες πόλιές εἰσι, αῖδε δε αἱ Αἰολίδες, Κύμη ἡ Φρικωνὶς καλεομένη, Λήρισαι, Νέον τεῖχος, 'μνος, Κίλλα, Νότιον, Αἰγιρόεσσα, Πιτάνη,

Αἰγαῖαι, Μυρινα, Γρύνεια αυται ἔνδεκα Αἰολέων πόλιες αἱ ἀρχαῖαι μία γάρ σφεων παρελυθη υπὸ γώνων, Σμύρνη ' ἐσαν γὰρ καὶ αυται δυώδεκα αἱ ἐν τῆ ἡπείρω. ουτοι δε οἱ Αἰολέες χώρην μεν ἔτυχον κτίσαντες ἀμείνω γώνων, ἡρέων δὲ λουσαν Ουκ ομοίως. 150 Σμύρνην δε ἀδε ἀπέβαλον Αἰολέες ' Κολοφωνίους ἄνδρας στάσι ἐσσωθέντας καὶ ἐκπεσόντας ἐκ τῆς πατρίδος υπεδέξαντο. μετὰ δε οἱ φυγάδες των Κολοφωνίων φυλάξαντες τοὐς Σμυρναίους ὁρτὴν ἔξω τείχεος ποιευμμνους Θιονέσω, τὰς πύλας ἀποκληῖσαντες ἔσχον την πόλιν. βοηθησάντων 'ὲ πάντων Αἰολέων ὁμολογίη ἐχρήσαντο, τὰ ἔπιπλα ἀποδόντων των 'Ιώνων ἐκλιπεῖν. Σμύρνην Αἰολέας. ποιησάντων δὲ ταυτα Σμυρναίων ἐπιδιείλοντό σφεας αἱ ἔνδεκα πόλιες καὶ ἐποιήσαντο 151 σφέων αὐτέων πολιήτας. Λυται μέν νυν αἱ ήπειρώτι

102쪽

L I B. I. C A P. 147 - - 153.

Αἰολίδες πόλιες, ἔξω των εν τῆἹδη οἰκημενων ' κεχωρίδαται γὰρ αυται ' αἱ δε τὰς νήσους ἔχουσαι πέντεμεν πόλιες την Λέσβον νέμονται μην γὰρ ἔκτην ἐν τῆ Λέσβω οἰκεομένην Ῥρίσβαν ήνδραπόδισαν Μηθυμναῖοι,εόντας ὁμαίμους), ἐν Πνίδω δε μία οἰκέεται πόλις, καὶ ἐν τῆσι Εκατὸν νήσοισι καλεομένyσι ἄλλη μία. Λεσβίοισι μεν νυν καὶ Τενεδίοισι, κατά περ γωνων τοῖσι τὰς νήσους ἔχουσι, ἐν δεινὸν ουδέν. τῆσι δὲ λοιπῆσι πόλισι ἔαδε κοινῆ 1ωσι ἔπεσθαι, τῆ ἀνουτοι ἐξηγέωνται. Ως δὲ ἀπίκοντο ἐς την Σπάρτην των χωνων και 152

Αἰολέων οἱ ἄγγελοι κατὰ γὰρ δὴ τάχος ἐν ταsτα πρη

σόμενα), εῖλοντο προ πάντων λέγειν τον Φωκαιέα, τῶ

οὐνομα ἐν Πυθερμος. ὁ δὲ πορφυρεόν τε εἷμα περ

βαλόμενος, ῶς ὰν πυνθανόμενοι πλεῖστοι συνέλθοιεν Σπαρτιητέων, καὶ καταστὰς ἔλεγε πολλὰ τιμωρέειν ἐωυτοῖσι χρηαων. Λακεδαιμόνιοι δὲ Ου κως ἐκουον, ἀλλ'

απέδοξέ σφι μὴ τιμωρέειν 'γωσι. οἱ μεν δὴ ἀπαλλά

σοντο, Λακεδαιμόνιοι δὲ ἀπωσάμενοι των γωνων τοὐς αγγελους ομως ἀπέστειλαν πεντηκοντέρω ἄνδρας, μεν ἐμοὶ δοκέει, κατασκόπους τῶν τε κυρου πρηγμάτων και γωνίης. ἀπικόμενοι δὲ οὐτοι ἐς Φωκαιαν ἔπεμπον ἐς Σάρδις σφέων αυτῶν τον δοκιμώτατον, τῶ ουνομα ην Λακρίνης, ἀπερέοντα Κυρω Λακεδαιμονίων ρῆσιν, γης τῆς Κλλαδος μηδεμίαν πόλιν σιναμωρέειν ῶς αυ- των - περιοψομένων. Ἀυτα εἰπόντος τοs κήρυκος 1 53 λέγεται Κυρον ἐπείρεσθαι τοὐς παρεόντας οἱ Ἐλλήνων, τίνες ἐοντες ἄνθρωποι Λακεδαιμόνιοι καὶ κόσοι πληθυς μυτα εωυτῶ προαγορευουσι. πυνθανόμενον δέ μιν εἰπεῖν προς τον κήρυκα τον Σπαρτιήτην Ουκ ἔδεισά

κω ἄνδοας τοιούτους, τοῖσί ἐστι χῶρος ἐν μέση τῆ πόλιαποδεδεγμένος, ἐς τον συλλεγόμενοι ἀλλήλους ὀμνυντες ἐξαπατῶσι. τοῖσι, ἐν εγὼ υγιαίνω, ου τὰ γωνων πάθεα

103쪽

HEROD0TI ἔσται ἔλλεσχας αλλὰ τὰ οἰκηῖα. Wsτα ἐς τοὐς πάντας Ἐλληνας απέρριψε ὁ ρος τὰ ἔπεα, ο τι αγορὰς κτησάμενοι ἀνν τε καὶ πρησι χρέονται ' αυτοὶ γὰρ οἱ Πέρσαιαγορησι ουδὲν εώθασι χρῆσθαι, ουδέ σφι ἔστι τὀ παρήπαν ἀγορη. μετὰ ταυτα ἐπιτρέψας τὰς μεν Σάρδις -- βάλω ἀνδρὶ Πέρσp, τον δὲ χρυσὸν τόν τε Κροίσου καὶ τον των ἄλλων Λυδῶν Πακτυn ἀνδρὶ Λυδω κομίζειν, ἀπηλαυνε αυτὸς ἐς ' βάτανα , Κροῖσόν τε ἄμα αγόμενος καὶ τοὐς Ιωνας ἐν Ουδενὶ λόγω. ποιησάμενυ την πρώτην εἶναι. η τε γὰρ Βαβυλών οἰ ην ἐμπόδιος καὶ τὸ Βάκτρων ἔθνος καὶ Σάκαι τε καὶ Αἰγυπτιοι, ἐπ ους ἐπεῖχέ τε στρατηλατέειν αυτὸς, ἐπὶ δὲ Ἱωνας ἄλλον πέμ- 154 πειν στρατηγόν. Ως δὲ απηλασε ὁ υρος ἐκ των Σαρδίων, τοῖς Λυδοὐς απέστησε ὁ Πακτυης από τε Ἀβάλου καὶ κύρου, καταβὰς δὲ ἐπὶ θάλασσαν, ἄτε τὸν χρυ-. σὸν ἔχων πάντα τὸν ἐκ των Σαρδίων, ἐπικουρους υἐμισθοsτο καὶ τοὐς ἐπιθαλασσίους ανθρώπους ἔπειθε σὐν έωυτῶ στρατευεσθαι. ἐλάσας δε ἐπὶ τὰς Σάρδις 155 ἐπολιόρκεε Tάβαλον ἀπεργμένον ἐν τη ἀκροπόλι. Πυθόμενος δε κατ οδὸν ταυτα. ὁ Ιsρος εἶπε προς Κροῖσον τάδε ' Κροῖσε, τί ἔσται τὸ τέλος των γινομένων τουτων ἐμοί; ου παύσονται Λυδοὶ, ως οἴκασι, πρηγματα παοε--χοντες καὶ αυτοὶ ἔχοντες. φροντίζω, μη αριστον η ἐξαπι, δραποδίσασθαί σφεας ὁμοίως γάρ μοι νει γε φαίνομαι πεποιηκέναι, ώς εἴ τις πατέρα ἀποκτείνας των παίδωναυτοs φείσαιτο. ως δὲ καὶ θω Λυδῶν τὸν μὲν πλέοντι η πατέρα ἐόντα σε λαβὼν αγω, αυτοῖσι- δοῖσι την πόλιν παρέδωκα, καὶ ἔπειτεν θωυμάζω, εἴ μοι ἀπε-

στῶσι. 'O μεν δη τά περ ἐνόεε ἔλεγε, ὁ δ' ἀμείβετο τοισίδε, δείσας μη ἀναστάτους ποιηρο τὰς Σάρδις ' Ω βασιλεύ, τὰ μὲν οἰκότα εἴρηκας, συ μέντοι μη παντα θυμῶ χρέεο, μηδὲ πόλιν ἀρχαίην ἐξαναστήσης, αναμαρ-

104쪽

τητον ἐουσαν καὶ των πρότερον καὶ των νυν ἔστεώτω-

τὰ μεν γὰρ πρότερον ἐγώ τε ἔπρηξα, καὶ ἐγὼ κεφαλῆ

ἀναμάξας φερω ' τὰ δὲ νυν παρεόντα, Πακτυης γάρ ἐστι ὁ ἀδικέων, τω συ ἐπέτρεψας Σάρδις, ουτος δότω τοι δίκην. Λυδοῖσι συγγνώμην ἔχων τάδε αυτοῖσι ἐπίταξον, ως μήτε ἀποστέωσι μήτε δεινοί τοι ἔωσι ἄπειπε μεν σφι πέμψας οπλα ἀρήια μὴ ἐκτῆσθαι, κέλευε

δε σφεας κιθωνάς τε ὐποδυνειν τοῖσι εἶμασι καὶ κοθόρνους υποδέεσθαι, πρόειπε δ' αυτοῖσι κιθαριζειν τε κάὶ ψάλλειν καὶ καπηλευειν παιδευειν τους παῖδας. ααὶ

ταχέως σφέας, ῶ βασιλευ, γυναῖκας ἀντ ἀνδρῶν ἄψεαι γεγονότας, ῶστε Ουδεν δεινοί τοι ἔσονται, μὴ ἀποστέωσι. Κροῖσος μεν δὴ ταυτὰ οἱ υπετίθετο, αἱρετώτερα ταυτα 156ευρίσκων Λυδοῖσι ξ ἀνδραποδισθέντας πρηθῆναι σφέας, ἐπιστάμενος, ἔτι ἐν μὴ αξιόχρεων πρόφασιν προτείνη, Ουκ μαπείσει μιν μεταβουλευσασθαι, ἀρρωδέων δὲ, μὴ καὶ υστερόν κοτε οἱ Λυδοὶ, ἐν τὀ παρεὸν υπεκδρά- μωσι, ἀποστάντες απὸ των Περσέων απόλωνται. Kῶρος δὲ ἡσθεὶς τῆ υποθήκη καὶ υπεὶς τῆς οργῆς ἔφη οἱ πείθεσθαι. καλέσας δὲ Μαζάρεα ἄνδρα Μῆδον, ταυτά οἱ ἐνετείλατο προειπεῖν Λυδοῖσι, τὰ ὁ Κροῖσος υπετίθετο, καὶ προς ἐξανδραποδίσασθαι τους ἄλλους πάντας, οῖ μετὰ Λυδῶν ἐπὶ Σάρδις ἐστρατευσαντο, αυτὸν δὲ Πακτυην πάντως ζωοντα ἀγαγεῖν παρ' μυτόν. υ μεν δὴ 157 ταυτα ἐκ τῆς ὁδου ἐντειλάμενος ἀπήλαυνε ἐς ἡθεα τὰ Περσέων, Πακτυης δὲ πυθόμενος αγχου εἶναι στρατὸν ἐπ έωυτὸν ἰόντα, δείσας δετο φευγων ἐς Κύμην. --

ζάρης δὲ ὁ Μῆδος ἐλάσας ἐπὶ τὰς Σάρδις του κυρου

στρατου μοῖραν ὁσην δή κοτε ἔχων, λ Ουκ ευρε ἔτι ἐόντας τους ἀμφὶ Πακτυην ἐν Σάρδισι, πρῶτα μεν τους --δοις ήνάγκασε τὰς Κυρου ἐντολὰς ἐπιτελέειν ' ἐκ του του δε κελευσμοσυνης Λυδοὶ τὴν πῆσαν δίαιταν τῆς ζόης 6 Φ

105쪽

μην αγγέλους, ἐκδιδόναι κελεύων Πακτύην. οἱ δε - μαῖοι ἔγνωσαν συμβουλης πέρι ἐς θεὸν ἀνῶσαι τον ἐν Βραγχίδησι. ην γὰρ αυτόθι μαντηζον ἐκ παλαιοs ιδρυμένον, τῶ 'Nνές τε πάντες καὶ Αἰολέες ἐώθεσαν χρῆσθαι. ὁ δὲ χῶρος ουτός ἐστι της Μιλησίης υπὲρ Πα- 158 νόρμου λιμένος. Πέμψαντες ων οἱ Κυμαῖοι ἐς τους Βραγχίδας θεοπρόπους εἰρώτεον περὶ Πακτύην ὁκοῖόν

τι ποιέοντες θεοῖσι μέλλοιεν χαριεῖσθαι ' ἐπειρωτέουσι δέ σφι ταυτα χρηστηριον ἐγένετο ἐκδιδόναι Πακτυην Πέρσησι. ταυτα δε ώς ἀπενειχθέντα ηκουσαν οἱ Κυμαῖοι, -μέατο ἐκδιδόναι. ὁρμεομένου δε ταυτη του πλήθεος Ἀριστόδικος ὁ Ἀρακλείδεω ἀνηρ των αστῶν ἐων δόκιμος ἔσχε μη ποιησαι ταυτα Κυμαίους, ἀπιστέων τε τῶ χρησμῶ καὶ δοκέων τους θεοπρόπους ου λέγειν ἀληθέως, ἐς δ τὸ δεύτερον περὶ Πακτύεω ἐπειρησόμενοι 159 ηῖσαν ἄλλοι θεοπρόποι, τῶν καὶ Ἀριστόδικος ην. Mπι- κομενων δὲ ἐς Βραγχίδας ἐχρηστηριάζετο ἐκ πάντων ωριστόδικος ἐπειρωτέων τάδε ' Σὸναξ, ηλθε παρ' ημέας ικέτης Πακτυης ὁ Λυδὰς φευγων θάνατον βίαιον πρὸς Περσέωw οι δέ μιν ἐξαιτέονται προεῖναι κελευοντες κυμαίους. ημεῖς δὲ δειμαίνοντες την Περσέων δυναμιν τον ἱκέτην ἐς τόδε ου τετολμηκαμεν ἐκδιδόναι, πριν αν τοαπὸ σεs ημῖν δηλωθη ἀτρεκέως, ὁκότερα ποιέωμεν. Ο

μὲν ταυτα ἐπειρώτα, ὁ δ' απτις τον αυτόν σφι χρησμον ἔφαινε κελευων ἐκδιδόναι Πακτυην Πέρσησι. προς ταυτα ὁ Ἀριστόδικος ἐκ προνοίης ἐποίεε τάδε ' πεοιιῶν τον. νηὸν κύκλω ααίρεε τους στρουθους καὶ ἄλλα μα ην νενεοσσευμένα ὀρνίθων γένεα ἐν τῶ νηῶ. ποιέοντος δὲα-os ταυτα λέγεται φωνην ἐκ του αδύτου γενέσθαι φορουσαν μὲν προς -ν ωριστόδικον, λέγουσαν δὲ τάδε υνοσιώτατε ἀνθρώπων, τί τάδε τολμῆς ποιέειν; τους

106쪽

LIB. I. C A P. 157 - 162.

ἱκέτας μου ἐκ του νηου κεραῖζεις; Ἀριστόδικον δὲ Ουκἀπορήσαντα προς ταμα εἰπεῖν ' Σὸναξ, αυτὸς μεν ουτωτοῖσι ἱκέτησι βοηθέεις, Κυμαίους δε κελευεις τον ἱκέτην ἐκδιδόναι; Toν δὲ αυτις ἀμείψασθαι τοισίδε ' μὶ κε- λευω, ἶνα γε ἀσεβήσαντες θῆσσον ἀπόλησθε, ως μη τολοιπὸν περὶ ἱκετέων ἐκδόσιος ελθητε ἐπὶ τὸ χρηστήριον. -υτα ως ἀπενειχθέντα Θουσαν οἱ Κυμαῖοι, ου βουλό- 160μενοι Ουτε ἐκδόντες ἀπολέσθαι Ουτε παρ' μυτοῖσι ἔχοντες πολιορκέεσθαι ἐς Μυτιλήνην αυτον ἐκπέμπουσι. οἱ δε Μυτιληναῖοι ἐπιπέμποντος τοs Μαζάρεος αγγελίας ἐκδιδόναι τον Πακτυην παρεσκευάζοντο ἐπὶ μισθῶ ἔσω δη μου γὰρ ἔχω τοsτο γε εἰπεῖν ἀτρεκέως ' ου γὰρ ἐτελεώθη. μαχι γὰρ ῶς ἔμαθον ταυτα πρησσόμενα ἐκ των --τιληναίων, πέμψαντες πλοῖον ἐς Λέσβον ἐκκομίζουσι Πακτυην ἐς πιον. ἐνθεμεν δὲ ἐξ ἱρου Ἀθηναίης πολιου- χου ἀποσπασθεὶς υπὸ πιων ἐξεδόθη. ἐξέδοσαν δέ οἱ πιοι ἐπὶ τῶ Ἀταρνέῖ μισθω ' του ει υταρνέος τουτου ἐστὶ χῶρος της Μυσίης, Λεσβου ἀντίος. Πακτυην μεν νυν παραδεξαμενοι οἱ Πέρσαι ειχον ἐν φυλακῆ, ἐθελοντες Κυ-

οφ ἀποδέξαι. ἐν δὲ χρόνος ουτος ουκ ολίγος γενόμενος,οτε χων ουδεὶς ἐκ του 'Aταρνέος ἐουτου ουτε ουλὰς κρι- θεων πρόχυσιν ἐποιέετο θεῶν ουδενὶ ουτε πέμματα ἐπέ σετο καρπου του ἐνθεῶτεν, ἀπείχετό τε των πάντων

ἱρῶν τὰ πάντα ἐκ τῆς χωρης ταυτης γινόμενα. πιοι μέν 161 νυν Πακτυην ἐξέδοσαν, Μαζάρης δὲ μετὰ ταυτα ἐστρατευετο ἐπὶ τους συμπολιορκήσαντας Λβαλον, καὶ τολομεν Πριηνέας ἐξηνδραποδίσατο, τομο δὲ Μαιάνδρου

πεδίον παν ἐπέδραμε ληχν ποιευμενος τω στρατω, γνησίην δὲ ἄσα-ως. μετὰ δε ταλα αυτίκα νουσφ τελευτῶ. 'Aποθανόντος δὲ τουτου Ἀρπαγος κατέβη διά- 162δοχος τῆς στρατηγίης, γένος καὶ αυτὸς ἐὼν Μῆδος, τον ὁ Μήδων βασιλευς υστυάγης ἀνόμω τραπέζη ἔδαισε, ὁ

107쪽

τῶ Κύρω την βασιλη ν συγκατεργασάμενος. ουτος ώνὴρ τότε υπό Κύρου στρατηγὸς αποδεχθεὶς ώς απίκετο ἐς την γωνίην, αἶρεε τὰς πόλιας χώμασι ' λως γὰρ τειχη ρεας ποιήσειε, το ἐνθεὐτεν χώματα χῶν προς τα τείχεα ἐπόρ- 163 θεε. πρώτη δε Φωκαίη γωνίης ἐπεχείρησε. οἱ-Oωκαιέες ουτοι ναυτιλίησι μακρῆσι πρῶτοι 'Eλλήνων ἐχρήσαντο, και τόν τε Ἀδρίην καὶ την Ἀρσηνίην καὶ την πηρίην καὶ τὸν Ἀρτησὸν ουτοί εἰσι οἱ καταδέξαντες. ἐναυτίλλοντο δὲ Ου στρογγύλησι νηυσὶ, αλλὰ πεντηκοντέροισι. ἀπικόμενοι δὲ ἐς τὸν Ἀρτησον προσφιλέες ἐγένοντο τῶ βασιλεὶ τῶν Ἀρτησίων, τῶ ουνομα μεν ηνωργανθώνιος, ἐτυράννευσε δὲ Ἀρτησου ὀγδώκοντα ἔτεα, ἐβίωσε δὲ τὰ πάντα εἴκοσι καὶ εκατόν. τουτω δητῶ ανδρὶ προσφιλέες οἱ Φωκαιέες ουτω δη τι ἐγένοντο,

ῶς τὰ μὲν πρῶτα σφεας ἐκλιπόντας γωνίην ἐκέλευε τῆς ἐωυτοὐ χώρης οἰκῆσαι ὁκου βοέλονται, μετὰ δὲ, ῶς τοs-το γε Ουκ ἔπειθε τους Φωκαιέας, ὁ δὲ πυθόμενος τὸν Μῆδον παρ' αυτῶν - αυξοιτο, ἐδίδου σφι χρήματα τε χος περιβαλέσθαι την πήλιν. ἐδίδου δὲ ἀφειδέως ' και γὰρ καὶ ἡ περίοδος του τείχεος ουκ oλίγοι στάδιοί εἰσι, τοsτο δε παν λίθων μεγάλων καὶ ευ συναρμοσμένων. 164 μεν δη τεῖχος τοῖσι Φωκαιεsσι τρόπω τοιῶδε ἐξεποιοθη, ὁ δὲ υρπαγος - ἐπήλασε την στρατιὴν, ἐπολιόρκεε αυτοὐς, προωχόμενος ἔπεα, λ οἱ καταχρῶ, εἰ βούλονται Φωκαιέες προμαχεῶνα ἔνα μοsνον τos τείχεος ἐρεῖψαι καὶ οἴκημα Τν κατιρῶσαι. οἱ δὲ Φωκαιέες περιημεκτέοντες τῆ δουλοσύνη ἔφασαν ἐθέλειν βουλεύσασθαι ἡμέρην μίαν καὶ ἔπειτεν υποκρινέεσθαι. ἐν ω δὲ βουλεύονται αυτοὶ, ἀπαγαγεῖν ἐκεῖνον ἐκέλευον την στρατιὴν απὸ τοs τείχεος. ὁ δ' Ἀρπαγος ἔφη εἰδέναι μὲν ευτὰ ἐκεῖνοι μέλλοιεν ποιέειν, ομως δέ σφι παριέναι βουλεύσασθαι. ἐν ω ἄν ὁ Ἀρπαγος απὸ τos τείχεος ἀπήγαγε

108쪽

L. I B. I. C A P. 162 -- 166.

την στρατιὴν, οἱ Φωκαιέες ἐν τούτω κατασπάσαντες τὰς πεντηκοντέρους, ἐσθέμενοι τέκνα καὶ γυναῖκας καὶ ἔπιπλα πάντα, προς δὲ καὶ τὰ αγάλματα τα ἐκ των ἱρῶν καὶ τὰ ἄλλα ανα ματα, χωρὶς ο τι χαλκος η λίθος ηγραφη ῆν, τὰ δὲ ἄλλα πάντα ἐσθέντες καὶ αυτοὶ ἐσβάντες ἔπλωον ἐπὶ πιου ' την δὲ Φώκαιαν ἐρημωθεῖσαν ἀνδρῶν ἔσχον οἱ Πέρσαι. οἱ δὲ Φωκαιέες, ἐπεί τέ σφι πιοι 165 τὰς νήσους τὰς οἰνούσσας καλεομένας ουκ ἐβούλοντο ἀνευμένοισι πωλέειν δειμαίνοντες, μη αἱ μεν ἐμπόριον γένωνται, η δὲ αυτῶν νῆσος ἀποκληῖσθῆ τούτου εῖνεκεν, προς ταsτα οἱ Φωκαιέες ἐστέλλοντο ἐς Κύρνον. ἐν γὰρ

τη Κυρνω εἴκοσι ἔτεσι πρότερον τούτων ἐκ θεοπροπίου ἀνεστήσαντο πόλιν, τη οἴνομα ην 'Ἀλαλίη. 'Αργανθώνιος τηνικαλα ξδη ἐτετελευτήκεε. στελλόμενοι δε ἐπὶ την Κύρνον πρῶτα καταπλώσαντες ἐς την Φώκαιαν, κατεφόνευσαν τῶν Περσέων την φυλακην, η ἐφρούρεε

παραδεωμένη παρὰ Αρπάγου την πόλιν, μετὰ δὲ, ῶς τοsτο σφι ἐξέργαστο, ἐποιήσαντο ἰσχυρὰς κατάρας τῶυπολειπομένω εωυτῶν τοs στόλου. προς δὲ ταύτησι καὶ

μύδρον σιδήρεον κατεπόντωσαν, καὶ ἄμοσαν μη πρὶν ἐς Φώκαιαν ῆξειν, πρὶν η τον μύδρον τοὐτον ἀναβῆναι. στελλομένων δὲ αυτῶν ἐπὶ την Κύρνον υπὲρ ημίσεας τῶν αστῶν ἐλαβε πόθος τε καὶ οἶκτος της πόλιος καὶ τῶν ηθέων τῆς χώρης, ψευδόρκιοι δὲ γενόμενοι ἀπέπλωον ὀπίσω ἐς την Φώκαιαν. οῖ δὲ αυτῶν το ὁρκιον ἐφέχα σον, αερθέντες ἐκ τῶν Οἰνουσσέων ἔπλωον. Ἐπεί τε δὲ 16sἐς την Κύρνον απίκοντο, οἴκεον κοινῆ μετὰ τῶν πρότερον ἀπικομένων ἐπ ἔτεα πέντε, καὶ ἱρὰ ἐνιδρύσαντο. καὶ ηρον γὰρ δὴ καὶ ἔφερον τοὐς περιοίκους ἄπαντας, στρατεύονται ἁν ἐπ' αυτοὐς κοινῶ λόγω χρησάμεν0ι ρσηνοὶ καὶ Καρχηδόνιοι νηυσὶ ἐκάτεροι εξήκοντα. οἱ δὲ Φωκαιέες πληρώσαντες καὶ αυτοὶ τὰ πλοῖα, ἐόντα

109쪽

ἀριθμὸν εξήkοντα, ἡντίαζον ἐς τὸ Σαρδόνιον καλεύμενον πέλαγος. συμμισγόντων τῆ ναυμαχίρ Καδμηχ τις νίκη τοῖσι Φωκαιευσι ἐγενετο. αἱ μὲν γὰρ τεσσεράκοντά σφι νέες διεφθάρησαν, αἱ δὲ εἴκοσι αἱ περιεοsσ- ῆσαι ἄχρηστοι ' ἀπεστράφατο γὰρ τους ἐμβόλους. καταπλώσαντες δὲ ἐς την υλαλίην ἀνέλαβον τα τέκνα καὶ τὰς γυναῖκας καὶ την αλλην κτῆσιν, ὁσην Ααί τε ἐγίνοντο αἱ νέες σφι ἄγειν, καὶ ἔπειτεν ἀπέντες την Κυρνον ἔπλωονI67 'Pήγιον. Tῶν δε διαφθαρεισέων νεῶν τους ανδρας οῖ τε Καρχηδόνιοι και οἱ Τυρσηνοὶ ἔλαχόν τε αυτῶν πολλῶ πλέους, καὶ τούτους ἐξαγαγόντες κατέλευσαν. μετὰ δ8 Ἀγυλλαίοισι πάντα τὰ παριόντα τον χῶρον, ἐν τῶ οἱ Φωκαιέες καταλευσθέντες ἐκέατο, ἐγίνετο διώ- στροφα καὶ ἔμπηρα καὶ ἀπόπληκτα, ομοίως πρόβατα καὶ υποζύγια καὶ ἄνθρωποι. οἱ δὲ -υλλαῖοι ἐς Βελφοὐς ἔπεμπον, βουλόμενοι ἀκέσασθαι την ἀμαρτάδα. η Πυθίη σφέας ἐκέλευσε ποιέειν τὰ καὶ νυν οἱ Ἀγυλλαῖοι ἔτι ἐπιτελέουσι ' καὶ γὰρ ἐναγίζουσί σφι μεγάλως καὶαγῶνα γυμνικον καὶ ἱππικὼν ἐπιστῆσι. και Ουτοι μεντων Φωκαιέων τοιούτω μόρω διεχρήσαντο, δί δὲ αυτῶν ἐς τὸ Ῥήγιον καταφυγόντες ἐνθεμεν ὁρμεόμενοι ἐκτη- σαντο πόλιν γης τῆς οἰνωτρίης ταύτην, Θις νυν Ῥέλη καλέεται. ἔκτισαν δὲ ταύτην προς ἀνδρὸς Ποσειδωνιήτεω μαθόντες, ῶς τον Κύρνον σφι ὴ Πυθίη ἔχρησε κτίσαι ῆρων ἐόντα, ἀλλ' ου την νῆσον. Φωκαίης μέν νυν 168 πέρι τῆς ἐν γωνίη οἴτως ἔσχε. Παραπλήσια δὲ τούτοισι καὶ Ἀχι ἐποίησαν ἐπεί τε γάρ σφεων εἷλε χωματι τοτεῖχος υρπαγος, ἐσβάντες πάντες ἐς τὰ πλοῖα οἴχοντοπλώοντες ἐπὶ τῆς Θρηῖκης, και ἐνθαυτα ἔκτισαν πόλινυβδηρα, την πρότερος τούτων Κλαζομένιος Πμήσιος κτίσας οὐκ ἀπώνητο, ἀλλ' υπῖ Θρηtκων ἐξελαθεὶς τιμὰς νυν υπὸ Πων τῶν ἐν Ἀβδήροισι - ῆρως ἔχει.

110쪽

LIB. I. CAP. 166 - 17 l.

Ουτοι μέν νυν γώνων μουνοι την δουλοσύνην οὐκ 169ατεχόμενοι ἐξέλιπον τὰς πατρίδας, οἱ δ' αλλοι Ἱωνες, πλὴν Μιλησίων, διὰ μάχης μὲν απίκοντο 'Αρπάγω, κατάπερ οἱ ἐκλιπόντες, καὶ ἄνδρες ἐγένοντο ἀγαθοὶ περὶ τῆς εωυτου ἔκαστος μαχόμενοι ' ἐσσωθέντες δε καὶ ἁλόντες ἔμενον κατὰ χώρην ἔκαστοι καὶ τὰ ἐπιτασσόμενα ἐπετέλεον. Μιλήσιοι δὲ, ως καὶ πρότερόν μοι είρηται, αυτῶκύρω ορκιον ποιησάμενοι ἡσυχίην ἐγον. Ουτω δὴ το ' δεύτερον γωνίη ἐδεδούλωτο. ώς δὲ τους ἐν τῆ ήπείρω Ιωνας ἐχειρώσατο υρπαγος, οἱ τὰς νήσους εχοντες χωνες

καταρρωδήσαντες ταυτα σφέας αυτους ἔδοσαν Κυρω.

κεκακωμένων δὲ γώνων καὶ συλλεγομένων ουδὲν ἔσσον 17oἐς τὀ Πανιώνιον, πυνθάνομαι γνώμην Βίαντα ἄνδρα Πριηνέα ἀποδέξασθαι Ἱωσι χρησιμωτάτην, τη εἰ ἐπεμοοντο, παρεζχε αν σφι ευδαιμονέειν Ἐλλήνων μάλιστα εδς ἐκέλευε κοινφ στόλω 'γωνας ἀερθέντας πλώειν ἐς Σαρδῶ, καὶ ἔπειτεν πόλιν μίαν κτίζειν πάντων γωνων, καὶ ουτω απαλλαχθέντας σφέας δουλοσύνης εὐδαιμονο- σειν νησων τε ἀπασέων μεγίστην νεμομένους καὶ ἄρχοντας ἄλλων ' μένουσι δέ σφι ἐν τῆ γωνίη οὐκ ἔφη ἐνορῆν ἐλευθερίην ἔτι ἐσομένην. αυτη μὲν Βίαντος του Πριηνέος γνώμη ἐπὶ διεφθαρμένοισι 'γωσι γενομένη, χρηστὴ δὲ καὶ πρὶν ῆ διαφθαρῆναι γωνίζω Θάλεω ἀνδρὰς Μιλησίου ἐγενετο τὰ ανέκαθεν γένος ἐόντος Φοίνικος, ἐκέλευε ἔν βουλευτήριον 'γ-ας ἐκτῆσθαι, τὸ δὲ εἶναι ἐν πω Πων γὰρ μέσον εἶναι γωνίης , τὰς δὲ ἄλλας πόλιας οἰκεομένας μηδὲν ἔσσον νομίζεσθαι, κατά περ εἰ μοι εἶεκουτοι μὲν δή σφι γνώμας τοιάσδε ἀπεδε αντο, -- 17Iπαγος δὲ καταστρεψάμενος γωνίην ἐποιέετο στρατη νεπὶ κῆρας καὶ Καυνίους καὶ Λυκίους, ἄμα αγόμενος καὶ 'γωνας καὶ Αἰολέας. εἰσὶ δὲ τούτων Κῆρες μὲν ἀπι-