장음표시 사용
91쪽
HERODOTIυστεραίην παρ εἴναι λελουμένους. ἐν δε τουτω τά τε αἰπόλια καὶ τὰς ποίμνας καὶ τὰ βουκόλια ὁ Κsρος πάντα του πατρὸς σμαλίσας ἐς τώυτὀ ἔθυε και παρεσκευαγώς δεξόμενος των Περσέων τον στρατὸν, προς δὲ οἴνωτε καὶ σιτίοισι ως ἐπιτηδεωτάτοισι. ἀπικομένους δε τηυστερα4 τους Πέρσας κατακλίνας ἐς λειμῶνα ευώχεε.
ἐπείτε δὲ ἀπὸ δείπνου ἐσαν, .ίρετό σφεας ὁ ρος, κότερα τὰ τῆ προτεραίη εἶχον ῆ τὰ παρεόντα σφι εἴη
αἱρετώτερα. οἱ δε ἔφασαν πολλὸν εἶναι αυτῶν το μμ σοπι την μεν γὰρ προτέρην ἡμέρην πάντα σφι κακὰ ἔχειν, την δε τότε παρεοῶσαν πάντα αγαθά. παραλαβὼν δε τομο τὸ ἔπος ὁ Κορος παρεγυμνου τον πάντα λόγον, λέγων υνδρες Πέρσαι, ουτω υμῖν ἔχει ' βουλομένοισι μεν ἐμεο πείθεσθαι ἔστι τάδε τε καὶ ἄλλα μυρια αγαθὰ, ουδένα πόνον δουλοπρεπέα ἔχουσι ' μηβουλομένοισι δὲ ἐμεο πείθεσθαι εἰσὶ υμῖν πόνοι τῶ χθιζῶ παραπλησιοι αναρίθμητοι. νυν ἁν ἐμέο πειθόμενοι γίνεσθε ἐλευθεροι. αυτός τε γὰρ δοκέω θείη
τυχη γεγονὼς τάδε ἐς χεῖρας ἄγεσθαι, καὶ ἡμέας Θημαι
ἄνδρας δων εἶναι ου φαυλοτέρους ουτε ἀλλα Ουτε τὰ πολέμια. ώς ἄν ἐχόντων ἄδε ἀπίστασθε ἀπ 'Aστυάγεω την ταχίστην. 127 Πέρσαι μέν νυν προστάτεω ἐπιλαβόμενοι ἄσμενοιήλευθερουντο, καὶ πάλαι δεινὰν ποιευμενοι υπὸ Μη-δων ἄρχεσθαι. 'Aστυάγης δὲ ῶς ἐπυθετο κυρον ποή σοντα ταὐτα, πέμψας ἄγγελον ἐκάλεε αυτόν. ὁ δε υ- ρος ἐκέλευε τον ἄγγελον ἀπαγγέλλειν, ἔτι πρότερον ῆξει παρ' ἐκεῖνον, ἡ αυτὸς ωστυάγης βουλήσεται. ἀκούσας δὲ ταμα ὁ Ἀστυάγης Μήδους τε ἀπλισε πάντας, καὶ στρατηγὸν αυτῶν τε θεοβλαβης ἐὼν ἀπε- δεξε υρπαγον, λήθην ποιευμενος τά μιν ἐόργεε. ῶς
δ' οἱ Μῆδοι στρατευσάμενοι τοῖσι Πέρσησι συνέμισγον,
92쪽
οἱ μέν τινες αυτῶν ἐμάχοντο, ὁσοι μη του λόγου μετέσχον, οι δὲ αυτομόλεον προς τους Πέρσας, οἱ δὲ πλείστοι ηθελοκάκεόν τε καὶ εφευγον. Αιαλυθέντος δὲ του Ι28 δικοs στρατεύματος αἰσχρῶς, ῶς ἐπύθετο τάχιστα
ρός γε χαιρησει. Tοσαυτα εἴπας πρῶτον μεν τῶν μάγων τοὐς ὀνειροπόλους, οῖ μιν ἀνέγνωσαν μετεῖναι τον Κῶρον, τούτους ἀνεσκολόπισε, μετὰ δε ώπλισε τους ωπολειφθέντας τῶν Μηδων ἐν τῶ ἄστεῖ, νέους τε καὶ
πρεσβύτας ἄνδρας. ἐξαγαγὼν δε τούτους καὶ συμβαλὼν τοῖσι Πέρσησι ἔσσώθη, καὶ αυτός τε υστυάγης ἐζωγρήθη, καὶ τους ἐξηγαγε τῶν Μηδων ἀπέβαλε.πόντι δε αἰχμαλώτω τῶ Ἀστυάγεῖ προσστὰς ὁ 'Αρπαγος 129
κατέχαιρέ τε καὶ κατεκερτόμεε, καὶ ἄλλα λέγων ἐς αυ- τὸν θυμαλγέα ἔπεα, καὶ δη καὶ είρετό μιν προς το έωυ- του δεῖπνον, τό μιν ἐκεῖνος σαρξὶ του παιδὸς ἐθοίνησε, ο τι εχ η ἐκείνου δουλοσύνη αντὶ της βασιληχς. ὁ δέ μιν προσιδὰν ἀντείρετο, εἰ ἐωυτου ποιέεται τὸ Κυρου
ἔργον. υρπαγος δὲ ἔφη, αυτὸς γὰρ γράψαι, τὸ πρηγμα δη ἐωυτου δικαίως εἶναι. Mστυάγης δέ μιν ἀπέφαινετῶ λόγω σκαιότατόν τε καὶ ἀδικώτατον ἐόντα πάντων ἀνθρώπων, σκαιότατον μέν γε, εἰ παρεὸν αυτῶ βασιλέα γενέσθαι, εἰ δη δι ἐωυτου γε ἐπρηχθη τὰ παρεόντα, ἄλλω περιέθηκε τὰ κράτος, ἀδικώτατον δὲ, μιτου δείπνου εἴνεκεν μηδους κατεδούλωσε εἰ γὰρ δηδεῖν πάντως περιθεῖναι ἄλλω τέω την βασιληχν καὶ μη αυτὸν ἔχειν, δικαιότερον εἶναι Μηδων τέω περιβα- λεω τοsτο τὸ ἀγαθὰν η Περσέων ' νυν δὲ Μηδους μὲν αναιτίους τούτου ἐόντας δούλους αντὶ δεσποτέων γεγονέναι, Πέρσας δὲ δούλους ἐόντας τὸ πριν Μηδων νυν γεγονέναι δεσπότας. υστυάγης μέν νυν βασιλεύσας 130, ἐπ ἔτεα πέντε καὶ τριήκοντα ουτω της βασιληίης κατε-
93쪽
ἐπ ἔτεα τριήκοντα καὶ εκατὸν Ουων δέοντα, παρεξ ηδσον οἱ Σκύθαι ηπον. υστέρω μέντοι χρονω μετεμέλησέ τέ σφι. ταυτα ποιήσασι, καὶ ἀπέστησαν απὁ Θαρείου ' ἀποστάντες δὲ οπίσω κατεστράφθησαν μάχΠ νι- κηθέντες. τότε δὲ ἐπὶ Ἀστυάγεω οἱ Πέρσαι τε καὶ ὁ ρος ἐπαναστάντες τοῖσι Μήδοισι ηρχον τὸ απο του-
του τῆς Ἀσίης. Ἀστυάγεα δε υρος κακὰν ουδεν ἄλλο ποιήσας εἶχε παρ' ἐωυτῶ, ἐς ο ἐτελεύτησε ουτω δὴ ρος γενόμενός τε και τραφεὶς ἐβασίλευσε, καὶ κρομσον υστερον τούτων ἄρξαντα ἀδικίης κατεστρέψατο, ῶς εἰρηταί μοι 'ὀJ πρότερον. τοsτον δὲ καταστρεψάμενος
ουτω πάσης τῆς Ἀσίης ῆρξε.131 - - δὲ οἶδα νόμοισι τοιοισίδε χρεομένους' αγάλματα μεν καὶ νηους καὶ βωμους ουκ ἐν νέμωποι.υμένους ἱδρύεσθαι, ἀλλα καὶ τοῖσι ποιεsσι μωοιην ἐπιφέρουσι, ῶς μεν ἐμοὶ δοκέειν, ὁτι Ουκ ανθρωποφυέας ἐνόμισαν τοὐς θεους κατά περ οι Ἐλληνες εἶναι. οἱ δὲ νομίζουσι Λιὶ μεν ἐπὶ τὰ υφηλότατα των Ουοέων ἀναβαίνοντες θωσίας ἔρδειν, του κύκλον παντα τουουρανos Bία καλέοντες. θύουσι δὲ ἡλίω τε καὶ σελήνη καὶ γῆ καὶ πυρὶ και υδατι καὶ ἀνέμοισι. τούτοισι μεν
δὴ μούνοισι θύουσι ἀρχῆθεν, ἐπιμεμαθήκασι δὲ καὶ τῆουραν4 θύειν, παρά τε Ἀσσυρίων μαθόντες καὶ Ἀραβίων. καλέουσι δε Ἀσσύριοι την Ἀφροδίτην Μύλιττα, 132 υράβιοι δὲ ' λιττα, Πέρσαι δε Μίτραν. Θυσίη dὲ τοωι Πέρσησι περὶ τοὐς εἰρημένους θεοῖς ῆδε κατέστηκε.
οὐτε βωμοὐς ποιευνται οἴτε πsρ ανακαίουσι μέλλοντες θυειν. ου σπονδὴ χρέονται, ουκὶ αυλω, ου πέμμασι,
οὐκὶ Ουλῆσι. των δε ώς εκάστω θυειν ἐθέλει, ἐς χῶρον' καθαρὀν ἀγαγὼν τὀ κτῆνος καλέει τον θεῖν ἐστεφανω-
94쪽
μένος τον πιηρην μυρσίνη μάλιστα. ἐωυτῶ μὲν δη τῶθυοντι ἰδίη μουνω ου οἱ ἐγγίνεται ἀρῆσθαι ἀγαθὰ, ὁ
δὲ πῆσι τοῖσι Πέρσησι κατεύχεται ευ γίνεσθαι καὶ τῶ
βασιλέῖ ἐν γὰρ δη τοῖσι ἄπασι Πέρσησι καὶ αυτῖς γλνεται. ἐπεὰν δὲ διαμιστυλας κατὰ μέρεα τὸ ἱροῖονεψήσu τα κρέα, υποπάσας ποίην ώς ἁπαλωτάτην, μάλιστα δε τὰ τρίφυλλον, ἐπὶ ταυτης ἔθηκε ων πάντα τὰ κρέα. διαθέντος δὲ αυτ μάγος ἀνηρ παρεστεὼς μα- είδει θεογονίην, ο ν δη ἐκεῖνοι λέγουσι εἶναι την ἐπαοιδην' ἄνευ γὰρ δη μάγου οὐ σφι νόμος ἐστὶ θυσίας ποιέεσθαι. ἐπισχων δὲ ολίγον χρόνον ἀποφέρεται ὁ θυσας τὰ κρέα, καὶ χρῆται ο τι μιν ὁ λόγος αἱρέει. έρην δὲ ἁπασέων μάλιστα ἐκείνην τιμῶν νομίζουσι, IMτy εκαστος ἐγένετο. ἐν ταυτη δὲ πλέω δαῖτα των ἄλλων δικαιεsσι προτίθεσθαι ' ἐν τy οἱ ευδαίμονες αυτ βουν καὶ ἶππον καὶ κάμηλον καὶ γον προτιθέαται Γλους οπτοὐς ἐν καμίνοισι, οἱ δὲ πένητες αυτῶν τὰ λεπτὰ των προβάτων προτιθέαται. σίτοισι δὲ ὀλίγοισι χρέονται, ἐπιφορημασι δὲ πολλοῖσι καὶ οὐκ ἁλέσι ' καιδιὰ τομο φασι Πέρσαι τους Ἐλληνας σιτεομένους πεμνῶντας παύεσθαι, ἔτι σφι απὸ δείπνου παραφορέεται Ουδὲν λόγου ἄξιον, εἰ δέ τι παραφέροιτο, ἐσθίοντας ανου παυεσθαι. οἴνω δὲ κάρτα προσκέαται, καί σφι οὐκ ἐμέσαι ἔξεστι, Ουκὶ Ουρῆσαι ἀντίον ἄλλου. ταsτα μέν νυν ουτω φυλάσσεται, μεθυσκόμενοι δὲ ἐώθασι βου- λευεσθαι τὰ σπουδαιέστατα τῶν πρηγμάτων ' τὀ δ' ανἄδη σφι βουλευομένοισι, τομο τη ἱστεραίη νηφουσι προτιθεῖ ὁ στέγαρχος, ἐν τοs ἀν ἐόντες βουλευωνται. καὶ ην μὲν ἄδη καὶ νηφουσι, χρέονται αυτῶ, ην δὲ μηβδη, μετιεῖσι. τὰ δ' ἐν νηφοντες προβουλευσωνται, μεθυσκόμενοι ἐπιδιαγινώσκουσι.
τυγχάνοντες δ' ἀλληλοισι ἐν τῆσι ὁδοῖσι, τῶδε 134
95쪽
ΗER0 DOTI αν τις διαγνοίη, εἰ ὁμοῖοι εἰσι οι συντυγχάνοντες ' ἀντὶ γὰρ του προσαγορεύειν ἀλλήλους φιλέουσι τοῖσι στόμασι,
ην δὲ ρ οὐτερος υποδεέστερος ὀλίγω, τὰς παρειὰς φιλέονται, ην δε πολλῶ η ουτερος αγενέστερος, προσπίπτων προσκυνέει τον ἔτερον. τιμῶσι δε ἐκ πάντων
τους ἄγχιστα μυτῶν οἰκέοντας μετά γε ἐωυτοὐς, δε τερα δε τους δευτέρους, μετὰ δε κατὰ λόγον προβαμνοντες τιμῶσι ' ῆκιστα δὲ τοὐς ἐωυτῶν ἔκαστάτω οἰκ μένους ἐν τιμη ἄγονται, νομίζοντες εωυτοὐς εἶναι αν- θρώπων μακρῶ τὰ πάντα ἀρίστους, τοὐς δε ἄλλους κατὰ λόγον τον λεγόμενον τῆς αρετῆς ἄντέχεσθαι, τοὐς
δὲ ἔκαστάτω οικέοντας απὸ μυτῶν κακίστους εἶναι.επὶ δὲ Μήδων αρχόντων καὶ ἐρχε τὰ ἔθνεα ἀλλήλων,
συναπάντων μὲν Μῆδοι καὶ τῶν ἄγχιστα οἰκεόντων σφίσι, Οὐτοι δὲ καὶ τῶν ὁμουρων, οἱ δὲ μάλα τῶν ἐχ μένων. κατὰ τον αυτὸν δὲ λόγον καὶ οι Πέρσαι τιμῶσι 'προέβαινε γὰρ δὴ το ἔθνος ἄρχον τε καὶ ἐπιτροπεὐον. 135 Σεινικὰ δὲ νόμαια Πέρσαι προσίενται ἀνδρῶν μάλιστα ' καὶ γὰρ δὴ την Μηδικὴν ἐσθῆτα νομίσαντες τῆς ἐω- τῶν ειναι καλλίω φορέουσι, καὶ ἐς τοὐς πολέμους τοὐς Αἰγυπτίους θώρηκας. καὶ ευπαθείας τε παντοδαπὰς πυνθανόμενοι ἐπιτηδευουσι, καὶ δὴ καὶ απ' Ἐλλήν μαθόντες παισὶ μίσγονται. γαμέουσι δ' ἔκαστος αυτῶν πολλὰς μὲν κουριδίας γυναῖκας, πολλῶ δ' ἔτι πλευνας 136 παλλακὰς κτῶνται. Ἀνδραγαθίη δ' αὐτη ἀποδέδεκται. μετὰ τὸ μάχεσθαι εἶναι αγαθόν, ὁ ς ἄν πολλοὐς ἀποδαρ παῖδας τῶ τοὐς πλείστους ἀποδεικνυντι δῶρα ἐκπέμπει ὁ βασιλεὼς ἀνὰ παν ἔτος. τὸ πολλὸν δ' ἡγέαται ἰσχυρὸν εἶναι. παιδεύουσι δὲ τοὐς παῖδας, απὸ πενταέτεος ἀρξάμενοι μέχρι εἰκοσαέτεος, τρία μοὐν ἱππεύειν καὶ τοξεύειν καὶ ἀληθίζεσθαι. πριν δὲ ἡ πενταετης γένηται, οὐκ ἀπικνέεται ἐς ἔψιν τῶ πατρὶ, ἀλλα
96쪽
παρὰ τῆσι γυναιξὶ δίαιταν ἔχει. τοsδε δε εῖνεκεν τοsτοουτω ποιέεται, ῖνα ἐν ἀποθάνy τρεφόμενος, μηδεμίαν ἄσην τῶ πατρὶ προσβάλη. Αἰνέω μεν νυν τόνδε του 137 νόμον, αἰνέω δὲ καὶ τόνδε, το μη μιῆς αἰτίης εῖνεκεν μητε αυτὸν τον βασιλέα μηδενα φονεύειν, μήτε τωναλλων Περσέων μηδένα των εωυτοs οἰκετέων ἐπὶ μιηαἰτίη ἀνήκεστον πάθος ἔρδειν ' ἀλλα λογισάμενος ἐν εὐρίσκη πλεω τε καὶ μέζω τὰ ἀδικήματα ἐόντα τωνυπουργημάτων, ουτω τῶ θυμῶ χρῆται. ἀποκτεῖναι δε οὐδενα κω λέγουσι τον εωυτοs πατέρα ουδε μητέρα, ἀλλα οκόσα ήδη τοιαῶτα εγένετο, πῆσαν ανάγκην φασὶ ἀναζητεόμενα ταῶτα αν εὐρεθῆναι ετοι υποβολιμαῖα ἐόντα ἡ μοιχίδια ου γὰρ δη φασι οἰκος εἶναι τόν γε ἀληθέως τοκέα υπὸ τοs εωυτοs παιδὸς αποθνήσκειν. Ἀσσα δέ σφι ποιέειν ουκ ἔξεστι, ταμα ουδε λέγειν ἐξ- 138εστι. αἴσχιστον δὲ αὐτοῖσι τὸ ψευδεσθαι νενόμισται,
δεώτερα δὲ τὸ ὀφείλειν χρέος, πολλῶν μεν καὶ ἄλλωνεῖνεκεν, μάλιστα δε ἀναγκαίην φασὶ εἶναι τόν ὀφείλοντα καί τι νεοδος λέγειν. ος αν δε τῶν αστῶν λεπρην ἡ λεύκην ἔχη, ἐς πόλιν ούτος ου κατέρχεται, ουδε συμμίσγεται τοῖσι ἄλλοισι Πέρσησι. σασὶ δέ μιν ἐς τὸν ῆλιον ἀμαρτόντα τι ταλα ἔχειν. ξεῖνον δὲ πάντα τὸν λαμβανόμενον υπὸ τούτων ἐξελαύνουσι ἐκ τῆς χωρης, πολλοὶ καὶ τὰς λευκὰς περιστερὰς, την αυτὴν αἰτίην ἐπιφέροντες. ἐς ποταμὸν δε οἴτε ἐνουρέουσι οἴτε ἐμ- πτύουσι, ου χεῖρας ἐναπονίζονται, ουδὲ ἄλλον οὐδένα περιορέουσι, ἀλλα σέβονται ποταμοὐς μάλιστα. Kαὶ 139 τόδε ἄλλο σφι ωδε συμπέπτωκε γίνεσθαι, τὸ Πέρσας μεν αυτοὐς λέληθε, ἡμέας μέντοι ου. τὰ οὐνόματά σφι ἐόντα ὁμοια τοῖσι σώμασι καὶ τῆ μεγαλοπρεπεΦ τελετῶσι πάντα ἐς τώυτὸ γράμμα, τὸ Λωριέες μὲν σὰν καλέουσι, 'γωνες δε σίγμα. ἐς τοsτο διζήμενος ευρήσεις
97쪽
Η Ε R 0 D O Τ Ιτελευτῶντα , τῶν Περσέων τὰ ουνόματα, ου τα μεν, τὰ δὲ Ου, αλλὰ πάντα ομοίως. IM Tαῶτα μεν ἀτρεκέως ἔχω περὶ αυτῶν εἰδὼς εἰπεῖν. τάδε μέντοι ώς κρυπτόμενα λέγεται καὶ ου σαφηνέως περὶ του ἀποθανόντος, ῶς Ου πρότερον θάπτεται ἀνδρὸς Πέρσεω ὁ νέκυς πριν ἀν υπ ύρνιθος η κυνὸς έλκυσθῆναι. μάγους μεν γὰρ ἀτρεκέως οἶδα ταυτα ποιμ, οντας ' ἐμφανέως γὰρ δη ποιευσι. κατακηρώσαντες δηῶν τον νέκυν Πέρσαι γη κρυπτουσι. μάγοι δε κεχωρίδαται πολλὸν των τε ἄλλων ἀνθρώων καὶ των ἐν Αἰγυπτω ἱρωπι οἱ μὲν γὰρ ἀγνευουσι ἔμψυχον μηδὲν κτείνειν, εἰ μη ὁσα θυουσι ' οἱ δὲ δη μάγοι αυτοχειρίρπάντα πλην κυνὸς καὶ ἀνθρώπου κτείνουσι, καὶ αγώνισμα τOsτο μέγα ποιεῶνται, κτείνοντες ομοίως μυρμηκάς τε καJ οφις καὶ τἄλλα ερπετὰ καὶ πετεινά. καὶ
ἀμφὶ μεν τω νόμω τουτω εχέτω ώς καὶ αρχην ἐνομίσθη, ἄνειμι δὲ ἐπὶ τον πρότερον λόγον. 14I 'ΤΩΝΕΣ δὲ καὶ Αἰολέες, ῶς οἱ Λυδοὶ τάχιστα καθεστράφατο υπὸ Περσέων, ἔπεμπον ἀγγέλους ἐς Σάρδις παρὰ ρον, ἐθέλοντες ἐπὶ τοῖσι αυτοῖσι εἶναι τοῖσι καὶ Κροίσω ησαν κατηκοοι. ὁ δὲ ἀκουσας αυτῶν τὰ προωχοντο, ἔλεξέ σφι λόγον, ἄνδρα φας αυλητην ἰδόντα ἰχθῶς ἐν τη θαλάσση αυλέειν, δοκέοντά σφεας ἐξελευσεσθαι ἐς γηπι ώς δὲ ψευσθῆναι της ἐλπίδος, λαβεῖν ἀμφίβληστρον καὶ περιβαλεῖν τε πλῆθος πολλὸν
των ἰχθυων καὶ ἐξειρυσαι, ἰδόντα δὲ παλλομένους ε πεῖν ἄρα αυτον προς τοὐς ἰχθR Παυεσθέ μοι ὀρχεόμενοι, ἐπεὶ Ουδ' ἐμέο αυλέοντος ήθέλετε ἐκβαίνειν ορ- χεόμενοι. Mρος μὲν τομον τον λόγον τοῖσι Ἱωσι καὶ τοῖσι Αἰολεῶσι τῶνδε εῖνεκεν ἔλεξε, ἔτι δη οἱ Ιωνες πρότερον αυτοs κυρου δεηθέντος δι αγγέλων ἀπ στασθαί σφεας απὀ Κροίσου οὐκ ἐπείθοντο, τότε δὲ
98쪽
κατεργασμένων τῶν πρηγμάτων ἡσαν λογοι πείθωσθαι Κυρω. ὁ μὲν δη οργy ἐχόμενος ἔλεγε σφι τάδε, 'γωνες δὲ ώς ἡκουσαν τουτων ἀνενειχθέντων ἐς τὰς πόλιας, τείχεά τε περιεβάλλοντο ἔκαστοι, καὶ συνελέγοντο ἐς Πανιωνιον οι ἄλλοι πλὴν Μιλησίων ' προς μουνους γὰρ τούτους ορκιον ρος ἐποιήσατο ἐπ οἷσί περ ὁ Λυδός. τογι δὲ λοιποῖσι 'γωσι ἔδοξε κοινῶ λόγω πέμπειν αγγέλους ἐς Σπάρτην, δεησομένους Ἱωσι τιμωρέειν. οι δὲ Ἱωνες ουτοι, τῶν καὶ τὸ Πανιώνιόν ἐστι, I 2του μεν ουρανos καὶ τῶν ἡρέων ἐν τῶ καλλίστω ἐτύγχανον ἱδρυσάμενοι πόλιας πάντων ανθρώπων τῶν ημεῖς ἴδμεν. οἴτε γὰρ τα ἄνω αυτῆς χωρία τἀυτὸ ποιέει τῆ γωνίη Οἴτε τὰ κάτω, οὐτε τα προς την ἡῶ ομετὰ προς την ἐσπέρην, τὰ μὲν υπὸ του φυχροs τε καιυγρos πιεζόμενα, τὰ δὲ υπὸ τοs θερμοῶ τε καὶ αὐχμώδεος. γλῶσσαν δε ου την αυτὴν ουτοι νενομίκασι, αλλὰ τρόπους τέσσερας παραγωγέων. Μίλητος μὲν αυτέων
πρώτη κέεται πόλις προς μεσαμβρίην, μετὰ δὲ Μυοsς τε καὶ Πριήνη ' αυται μεν ἐν τῆ Καρίη κατοίκηνται κατὰ ταυτὰ διαλεγόμεναι σφίσι, αῖδε δὲ ἐν τῆ Λυδίη ' Ἐφεσος, Κολοφων, Λέβεδος, Ἀως, Κλαζομεναὶ, Φώκαια. αυται αἱ πόλιες τῆσι πρότερον λεχθείσησι
ὁμολογέουσι κατὰ γλῶσσαν Ουδὲν, σφίσι δὲ ὁμοφωνέουσι. ἔτι δε τρεῖς υπόλοιποι γάδες πόλιες, τῶν αἱ δυο μὲν νήσους οἰκέαται, Σάμον τε καὶ πιον, ἡ δὲ μία ἐν τῆ ἡπείρω ῖδρυται, Ἐρυθραί. Xῖοι μέν νυν καὶ Αρυθραῖοι κατὰ τἀυτὀ διαλέγονται, Σάμιοι δὲ ἐπ έωυτῶν
μοsνοι. ουτοι χαρακτῆρες γλώσσης τέσσερες γίνονται.
ύτων δὴ ἁν τῶν Τώνων οἱ Μιλήσιοι μὲν ἐσαν ἐν 1 3οκέπη τοὐ φόβου, ορκιον ποιησάμενοι, τοῖσι δὲ αυτῶν νησιώτησι ἡν δεινὸν Ουδ- Οἴτε γὰρ Φοίνικες ῆσάν
κω Περσέων κατήκοοι οἴτε αυτοὶ οἱ Πέρσαι ναυβάται.
99쪽
ΗER0DOTI ἀπεσχίσθησαν δε απὰ τῶν αλλων γώνων Ουτοι κατ' αλλο μὲν οὐδὲν, ἀσθενέος δε ἐόντος του παντὸς τότε Ἐλληνικοs γένεος, πολλῶ δὲ ην ασθενέστατον των ἐθνέων τὸ γωνικὀν και λόγου ἐλαχίστου ' δτι γὰρ μη Ἀθῆναι,
ην Ουδεν αλλο πόλισμα λόγιμον. οι μεν νυν αλλοι 'γωνες καὶ οἱ 'Aθηναῖοι ἔφυγον τὸ Ουνομα, ου βουλόμενοι 'γωνες κεκλῆσθαι, αλλὰ καὶ νυν φαίνονται μοι οἱ πολλοι αυτῶν ἐπαισχύνεσθαι τῶ οὐνόματι ' αἱ δὲ δυώδεκα πόλιες αλαι τω τε οὐνόματι ἡγάλλοντο καὶ ἱρὸν ἱδρύσαντο ἐπὶ σφέων αὐτέων, τω ουνομα ἔθεντο Πανιώνιον , ἐβουλευσαντο δὲ αυτοs μεταδοsναι μηδαμοῖσι
ἄλλοισι γώνων οὐδ' ἐδεήθησαν δὲ Ουδαμοὶ μετασχεῖν, IM δτι μη Σμυρναῖοι , κατά περ οἱ ἐκ τῆς πενταπόλιος νsν χώρης Αωριέες, πρότερον ὁε ἐξαπόλιος τῆς αυτῆς ταυτης καλεομένης, φυλάσσονται ἄν μηδαμοὐς ἐσδέξασθαι των προσοίκων Λωριέων ἐς τὀ Tριοπικὸν ἱρὰν, αλλὰ καὶ σφέων αυτῶν τους περὶ τὸ ἱρὸν ἀνομήσαντας εξεκλήγαν τῆς μετοχῆς. ἐν γὰρ τῶ ἀγῶνι τos Tριοπίου Ῥπόλλωνος ἐτίθεσαν τὸ πάλαι τρίποδας χαλκέους τοῖσι νικῶσι, καὶ τούτους χρῆν τους λαμβάνοντας ἐκ-s isos μὴ ἐκφέρειν, αλλ' αυτos ἀνατιθέναι τῶ θεῶ
νικήσας τὸν νόμον κατηλόγησε, φέρων δὲ προς τὰ μυ- τos oἰκία προσεπασσάλευσε τὸν τρίποδα. διὰ ταυτηντην αἰτίην αἱ πέντε πόλιες, Λίνδος και γηλυσός τε και Κάμειρος και Κῶς τε καὶ Κνίδος, ἐξεκλήισαν τῆς μετοχῆς την εκτην πόλιν 'Aλικαρνησόν. τούτοισι μέν νυν 145 ταυτην την ζημίην ουτοι ἐπέθηκαν. Λοκέουσι δέ μοι δυώδεκα πόλιας ποιήσασθαι οἱ 'γωνες και οὐκ ἐθελῆσαι πλεsνας ἐσδέξασθαι τοὐδε εῖνεκεν, ἔτι καὶ με ἐν Πελοποννήσω οἴκεον, δυώδεκα ἐν αυτῶν μέρεα, καταπερ νsν Αχαιῶν των ἐξελασάντων 'Ιωνας δυώδεκα
100쪽
ἐστι μερεα, Πελλήνη μεν γε πρωτη προς Σικυῶνος, μετὰ δὲ Αἴγειρα καὶ Αἰγαὶ, ἐν τρ Κρῆθις ποταμὸς ἀεί- ναός ἐστι, απ' ἔτευ ὁ ἐν Λαλ4 ποταμὸς τὸ Ουνομα ' ἔσχε, καὶ Βουρα καὶ Ἐλίκη, ἐς την κατέφυγον 'γωνες υπὸ Ἀχαιῶν μάχη ἔσσωθέντες, καὶ Αἴγιον και Ῥυπες καὶ Πατρέες καὶ Φαρέες καὶ Qλενος, ἐν τῶ Πεῖρος ποταμὸς μέγας ἐστὶ, καὶ Θύμη καὶ Πιταιέες, οῖ μosνοι τούτων μεσόγαιοι οἰκέουσα Ἀsτα δυώδεκα μερεα 146ωῶν 'Aχαιῶν ἐστὶ καὶ τότε γε Τώνων ην. τούτων δη ε νεκεν καὶ οἱ 'γωνες δυώδεκα πόλιας ἐποιησαντο, ἐπεὶ ῶς γέ τι μὰλλον ουτοι 'γωνες εἰσι τῶν ἄλλων γώνων ηκάλλιόν τι γεγόνασι, μωρίη πολλη λέγειν, τῶν 'Ἀβαντες μεν ἐξ Ευβοίης εἰσὶ οὐκ ἐλαχίστη μοῖρα, τοῖσι γωνίης
μέτα ουδε του ουνόματος ουδὲν, Μινύαι δὲ υρχομένιοι ἀναμεμίχαται καὶ Καδμεῖοι καὶ Αρύοπες καὶ Φωκέες ἀποδάσμιοι καὶ Μολοσσοὶ καὶ Ἀρκάδες Πελασγοὶ καὶ Θωριέες Ἐπιδαύριοι, ἄλλα τε ἔθνεα πολλὰ ἀναμεμίχα- ται ' οἱ δε αυτῶν απὸ του πρυτανηχυ του Ῥθηναίων ὁρμηθέντες καὶ νομίζοντες γενναιότατοι εἶναι γάνων, ουτοι δὲ οὐ γυναῖκας ηγάγοντο ἐς την ἀποικίην, αλλὰ Καείρας ἔσχον, τῶν ἐφόνευσαν τους γονεας. διὰ το τον δὲ τον φόνον αἱ γυναῖκες αυται νόμον θέμεναι σφίσι αυτῆσι ὁρκους επηλασαν καὶ παρέδοσαν τησι θυγατράσι, μη κοτε ὁμοσιτησαι τοῖσι ανδράσι μηδὲ ουνόματι βῶσαι τον έωυτης ἄνδρα, τουδε εἴνεκεν, ἔτι ἐφ νευσαν σφέων τους πατέρας καὶ ἄνδρας καὶ παῖδας καὶ
ἔπειτεν ταλα ποιήσαντες αυτyσι συνοίκεον. ταῶτα δὲ
ην γινόμενα ἐν Μιλητω. Βασιλέας δε εστήσαντο οἱ Ι47μεν αυτῶν Λυκίους απὀ Γλαύκου το4 Ἱππολόχου γεγονότας, οἱ δὲ Καύκωνας Πυλίους απὀ Κόδρου του --λαυθου , οἱ-καὶ συναμφοτέρους. ἀλλα γὰρ περιέχονται του ουνόματος μῆλλον τι τῶν ἄλλων Τμων, ἔστω