Herodoti Historiarum libri 9. curavit Henr. Rudolph Dietsch

111쪽

HERODOTIγμένοι ἐς την ηπειρον ἐκ των νήσων ' τὸ γὰρ παλαιὸν

ἐόντες Μίνω τε κατήκοοι καὶ καλεόμενοι Λέλεγες εἶχον τὰς νήσους, φόρον μεν ουδένα υποτελέοντες, ἔσον και

ἐγὼ δυνατός εἰμι μακρότατον ἐξικέσθαι ακοῆ, οἱ δὲ, ὁκως Μίνως δέοιτο, ἐπλήρουν οἱ τὰς νέας. ἄτε δε δὴ

Μίνω κατεστραμμένου γην πολλὴν καὶ εὐτυχέοντος τῶ

πολέμω τὸ Καρικῖν ἐν ἔθνος λογιμώτατον τῶν ἐθνέωναπάντων κατὰ τομον ἄμα τον χρόνον μακρῶ μάλιστα.καί σφι τριξὰ ἐξευρ ματα ἐγένετο, τοῖσι οἱ Ἐλληνες ἐχρήσαντο ' καὶ γὰρ ἐπὶ τὰ κράνεα λόφους ἐπιδέεσθαι Κῆρές εἰσι οἱ καταδέξαντες, καὶ ἐπὶ τὰς ασπίδας τὰ σημήια ποιέεσθαι, καὶ Θανα ἀσπίσι ουτοί εἰσι οἱ ποιησάμενοι πρῶτοι ' τέως δε ἄνευ ὀχάνων ἐφόρεον τaς ασπίδας πάντες, οῖ περ ἐώθεσαν ἀσπίσι χρῆσθαι, τελαμῶσι σκυτίνοισι οἰηκίζοντες, περὶ τοῖσι αὐχέσι τε καὶ τοῖσι ἀριστεροῖσι ἄμοισι περικείμενοι. μετὰ δὲ τους Κῆρας χρόνω υστερον πολλῶ Αωριέες τε καὶ 'γωνες ἐξανέστησαν ἐκ τῶν νήσων, καὶ Οἴτω ἐς την ἡπειρον ἀπίκοντο. κατὰ μεν δὴ Κῆρας ουτω Κρῆτες λέγουσι γενέσθαι ' Oυ μέντοι αυτοί γε ὁμολογέουσι τούτοισι οἱ Κῆρες, αλλὰ νομίζουσι αὐτοὶ ἐωυτους ειναι αὐτόχθονας ἡπειρώτας, καὶ τῶ οὐνόματι τῶ αυτῶ αἰεὶ διαχρεομένους, τῶ περνυν. ἀποδεικνῶσι δὲ ἐν Μυλάσοισι Λιὸς Καρίου ἱρὸν ἡ ἀρχαῖον, του Μυσοῖσι μεν καὶ Λυδοῖσι μέτεστι ώς κασιγνήτοισι ἐosσι τοῖσι Καρσί ' τον γὰρ Λυδὸν καὶ τον Μυσον λέγουσι εἶναι Καρὸς αδελφεούς. τούτοισι μὲv δὴ μέτεστι, ἔσοι δε ἐόντες ἄλλου ἔθνεος ομόγλωσσοι τοῖσι 172 Καρσὶ ἐγένοντο, τούτοισι δε ου μέτα. Οἱ δὲ Καύνιοιαυτόχθονες δοκέειν ἐμοί εἰσι, αὐτοὶ μέντοι ἐκ Κρήτης φασὶ εἶναι. προσκεχωρήκασι δὲ γλῶσσαν μὲν προς τὸ Καρικὸν ἔθνος, ῆ οἱ Κῆρες προς τὸ Καυνικόν τοὐτογὰρ Ουκ ἔχω ατρεκέως διακρῖναι , νόμοισι δὲ χρέονται

112쪽

LI B. I. C A P. 171 - 173.

κεχωρισμένοισι πολλὸν των τε αλλων ἀνθρώπων και Καρῶν. τοῖσι γὰρ κάλλιστόν ἐστι κατ' ἡλικίην τε καὶ φιλότητα ἰλαδὸν συγγίνεσθαι ἐς πόσιν, καὶ ἀνδράσι και γυναιξὶ καὶ παισί. ἱδρυνθέντων δέ σφι ἱρῶν ξεινικῶν μετέπειτεν , ῶς σφι ἀπέδοξε ἔδοξε δὲ τοῖσι πατρίοισι μουνον χρῆσθαι θεοῖσι , ἐνδυντες τα οπλα ἄπαντες όνιοι ἡβηδὸν, τυπτοντες δουρασι τον ήέρα μεχρι Ου- ρων των Καλυνδικῶν εῖποντο, καὶ ἔφασαν ἐκβάλλειν τοὐς ξεινικους θεους. Καὶ ουτοι μεν τρόποισι τοιου- 173τοισι χρέονται, οἱ δε Λυκιοι ἐκ Κρήτης τἀρχαῖον γεγόνασι την γὰρ Κρήτην εἶχον τὰ παλαιον πῆσαν βάρβαροι). διενειχθέντων δε ἐν Κρήτη περι τῆς βασιλη ς των Εὐρώπης παίδων, Σαρπηδόνος τε καὶ Μίνω, ῶς ἐπεκράτησε τῆ στάσι Μίνως, ἐξήλασε αυτόν τε Σαρπηδόνα και τους στασιώτας αυτου ' οἱ δε ἀπωσθέντες ἀπίκοντο τῆς Ἀσίης ἐς γῆν την Μιλυάδα ' την γὰρ νυν Λυκιοι νέμονται, αυτη τὸ παλαιὰν ην Μιλυὰς, οἱ δε Μιλυαι τότε Σόλυμοι εκαλέοντο. τεως μὲν δὴ αυτῶν Σαρπηδὼνῆρχε, οἱ δε ἐκαλέοντο τό περ τε ήνείκαντο ουνομα καὶ νυν ἔτι καλέονται υπὸ των περιοίκων οἱ Λυκιοι Τερμίλαι. ῶς δε ἐξ 'Aθηυέων Λυκος ὁ Πανδίονος, ἐξελαθεὶς καὶ ουτος υπὸ του ἀδελφεοs Aιγεος, ἀπίκετο ες τοὐς ρμίλας παρὰ Σαρπηδόνα, ουτω δη κατὰ του Λυκουτην ἐπωνυμίην Λυκιοι ἀνὰ χρόνον ἐκλήθησαν. νόμοισιδε τὰ μὲν Κρητικοῖσι, τὰ δε Καρικοῖσι χρέονται. εν δε

τόδε ἴδιον νενομίκασι καὶ ουδαμοῖσι ἄλλοισι συμφερονται ανθρώπων ' καλεουσι απὸ των μητερων εωυτοὐς καὶ ουκὶ απὀ των πατέρων. εἰρομένου δὲ ετέρου τον πλησίον, τίς εἴη, καταλέξει ἐωυτὸν μητρόθεν καὶ τῆς μητρος ἀνανεμέεται τὰς μητέρας. καὶ ἐν μέν γε γυνὴ ἀστὴ δουλω συνοικήση, γενναῖα τὰ τέκνα νενόμισται, ἐν δὲ

113쪽

92 HERODOTI ἀνὴρ αστὰς, καὶ ὁ πρῶτος αυτῶν, γυναῖκα ξείνην ἡ

παλλακην ἔχη, ἄτιμα τα τεκνα γίνεται. J74 οἱ μέν νυν Κῆρες ουδὲν λαμπρὀν εργον ἀποδεξάμενοι ἐδουλώθησαν υπὸ Ἀρπάγου, ουτε αυτοὶ οἱ Κῆρες ἀποδεξάμενοι ουδὲν ουτε ἔσοι πιληνων ταύτην την χ ρην οἰκέουσι. οἰκεουσι δὲ καὶ ἄλλοι καὶ Λακεδαιμονίων ἄποικοι Κνίδιοι, οῖ τῆς χώρης της σφετέρης τετραμμενης

ἐς πόντον, τὸ δη Πιόπιον καλεεται, ἀργμένης δὲ ἐκ τῆς πιρσονήσου τῆς Βυβασσίης, ἐούσης τε πάσης τῆς Κνω- δίης πλὴν ολίγης περιρρόου τὰ μεν γὰρ αυτῆς πρὸς βορῆν ἄνεμον ὁ κεραμεικὰς κόλπος ἀπέργει, τα δε πρὸς νότον ἡ κατὰ Σύμην τε καὶ μδον θαλασσα , το ων δηολίγον τοsτο, ἐὸν ἴσον τε επὶ πέντε στάδια, ωρυσσον οἱ Κνίδιοι, ἐν ὁσω υρπαγος την γωνίην κατεστρέφετο, βουλόμενοι νῆσον την χώρην ποιῆσαι. ἐντὸς δε πῆσασφι ἐγίνετο τῆ γὰρ ἡ Κνιδίη χώρη ἐς την μειρον τε λευτὰ, ταύτη ὁ ἰσθμός ἐστι, τον ωρυσσον. καὶ δη πολλῆχειρὶ ἐργαζομένων τῶν Κνιδίων, μὰλλον γάρ τι καὶ θειότερον ἐφαίνοντο τιτρώσκεσθαι οἱ ἐργαζόμενοι του Οἰκότος τά τε ἄλλα τοs σώματος καὶ μάλιστα τὰ περὶ τους οφθαλμοὐς θραυομένης τῆς πέτρης, ἔπεμπον ἐς Λελφους ,εοπρόπους ἐπερησαμένους τὀ αντίξοον. ἡ δε Πυθίη σφι, ῶς αυτοὶ Κνίδιοι λέγουσι, χρῶ ἐν τριμετρωτόνω τάδε φυθμῖν δὲ μη πυργοsτε μήδ' ορύσσετε Ζευς γάρ κ' ἔθηκε νῆσον, εῖ γ' ἐβούλετο. χιοι μὲν ταsτα τῆς Πυθίης χρησάσης τοs τε ορύγματος ἐπαύσαντο καὶ 'Αρπάγω ἐπιόντι συν τῶ στρατῶ ἀμα- 175 χητι σφεας αυτοὐς παρέδοσαν. Nσαν δε Πηδασεες οἰ- κομτες υπὲρ Ἀλικαρνησοs μεσόγαιαν, τοῖσι ὁκως τι μέλλοι ἀνεπιτήδεον ἔσεσθαι, αυτοῖσί τε καὶ τοῖσι περιοίκοισι, ἡ ἱρείη τῆς 'Αθηναίης πώγωνα μέγαν ἴσχει. τρις

114쪽

L I B. I. C A P. 173-I78. 93σφι τομο ἐγένετο. Ουτοι των περὶ Καρίην ἀνδρῶν μουνοί τε ἀντέσχον χρόνον Ἀρπάγω καὶ πρήγματα παρέσχου πλεῖστα, ουρος τειχίσαντες, τῶ οὐνομά ἐστι Λίδη. Πηδασέες μεν νυν χρόνω ἐξαιρέθησαν, Λυκιοι δὲ, ῶς ἐς το Σάνθιον πεδίον ἐλασε ὁ υρπαγος τον στρατὸν, ἐπεξιόντες καὶ μαχόμενοι ολίγοι προς πολλοὐς ἀρετὰς ἀπεδείκνυντο, ἐσσωθέντες δὲ καὶ κατειληθέντες ἐς το ἄστυ

συνηλισαν ἐς την ἀκρόπολιν τάς τε γυναῖκας καὶ τὰ τέκνα καὶ τα χρηματα καὶ τους οἰκέτας, καὶ ἔπειτεν υπῆψαν την ἀκρόπολιν πῆσαν ταυτην καίεσθαι. ταῶτα δε ποιη- σαντες καὶ συνομόσαντες ὁρκους δεινους, ἐπεξελθόντες απέθανον πάντες Σάνθιοι μαχόμενοι. των δε νυν Λυκίων φαμένων Σανθίων εἶναι οι πολλοὶ, πλὴν ὀγδώκοντα ἱστιέων, εἰσὶ ἐπήλυδες ' αἱ δὲ ὀγδωκοντα ἴστωιαυται ἔτυχον τηνικαμα ἐκδημέουσαι, καὶ ουτω περιεγένοντο. την μεν δη Σάνθον ουτω ἔσχε ὁ Ἀρπαγος, παραπλησίως δε καὶ την Καυνον ἔσχε ' καὶ γὰρ οἱ Καυνιοι τους Λυκίους ἐμιμήσαντο τὰ πλέω.υ μέν νυν κάτω της Ἀσίης υρπαγος ανάστατα ἐποίεε, τὰ δὲ ἄνω αυτῆς αυτὸς Οος, παν ἔθνος καταστρεφόμενος καὶ ουδεν παριείς. τὰ μέν νυν αυτῶν πλέω παρήσομεν, τὰ δέ οἱ παρέσχε πόνον τε πλεῖστον καὶ ἀξιαπηγητότατά ἐστι, τουτων ἐπιμνήσομαι. Mρος ἐπεί τε

τὰ πάντα τῆς ἡπείρου υποχείρια ἐποιήσατο, Ῥσσυρίοισι ἐπετίθεto. Tῆς δε Ἀσσυρίης ἐστὶ νδ μέν κου καὶ ἄλλα πολίσματα μεγάλα πολλὰ, το δὲ Ουνομαστότατον καὶ ἰσχυρότατον, καὶ ἔνθα σφι μνου ἀναστάτου γενομένης τὰ βασιλήω κατεστήκεε, ἐν BABOnx, Asσα τοιαυ- τη δή τις πόλις. κέεται ἐν πεδίω μεγάλα , μέγαθος λωα

μέτωπον ἔκαστον εἴκοσι καὶ εκατὸν σταδίων, ἐουσης τετραγώνου ' Ουτοι στάδιοι τῆς περιόδου τῆς πόλιος γλνονται συνάπαντες ὀγδωκοντα χαὶ τετρακόσιοι. τὰ μέν

115쪽

HERODOTI νυν μέγαθος τοσουτό ἐστι του ἄστεος του Βαβυλωνίου, ἐκεκόσμητο δε ώς ουδὲν αλλο πόλισμα τῶν ημεῖς ἴδμεν.

τάφρος μεν πρωτά μιν βαθέα τε καὶ ευρέα καὶ πλέηύδατος περιθέει, μετὰ δε τεῖχος πεντήκοντα μεν πηχέων βασιληων ἐδν τὸ ευρος, υψος δε διηκοσίων πηχέων. ὁ δε βασιληως πῆχυς του μετριου ἐστὶ πήχεος μέζων τρισὶ

179 δακτύλοισι. Aεῖ δη με προς τουτοισι ἔτι φράσαι, ἶνα τε

ἐκ τῆς τάφρου ἡ γῆ ἀναισιμώθη, καὶ τὸ τεῖχος ὁντινα

τρόπον ἔργαστο. ὀρύσσοντες ἄμα την τάφρον ἐπλί- θευον την γην την εκ τοs ορυγματος ἐκφερομένην, ἐλκύσαντες δὲ πλίνθους ἱκανὰς ώπτησαν αὐτὰς ἐν καμμνοισι ' μετὰ δε τέλματι χρεόμενοι ἀσφάλτω θερμῆ καὶ διὰ τριήκοντα δόμων πλίνθου ταρσοὐς καλάμων δια- στοιβάζοντες ἔδειμαν πρῶτα μεν τῆς τάφρου τα χείλεα, δευτερα δὲ αυτὸ τὸ τεῖχος τὸν αυτὸν τρόπον. ἐπάνω δετου τείχεος παρὰ τὰ ἔσχατα οἰκήματα μουνόκωλα ἔδειμαν, τετραμμένα ἐς ἄλληλα ' τὸ μέσον δε τῶν οἰκημάτων

ἔλιπον τεθρίππω περιέλασιν. πυλαι-ἐνεστEσι πέριξτου τείχεος εκατὸν, χάλκεαι πῆσαι, καὶ σταθμοί τε καιυπέρθυρα ωσαύτως. ἔστι δὲ ἄλλη πόλις ἀπέχουσα Οκτὼ ἡμερέων ὁδῖν ἀπο Βαβυλῶνος, 'D ουνομα αυτῆ. ἔνθα ἐστὶ ποταμὸς ου μέγας, Ἱς καὶ τῶ ποταμῶ τὰ Ουνομα. ἐσβάλλει δε ουτος ἐς τὸν Εὐφρήτην ποταμὸν τὸ ῆέεθρον. ουτος ών ὁ ' ποταμὸς ἄμα τῶ υδατι θρόμβους ασφάλτου ἀναδιδοῖ πολλοὐς, ἔνθεν ἡ ἄσφαλτος ἐς τὼ ἐν Βα- 180 βυλῶνι τεῖχος ἐκομίσθη. Ἐτετείχιστο μεν νυν ἡ Βαβυλὼν τρόπω τοιωδε, ἔστι δὲ δύο φάρσεα τῆς πόλιος. τογὰρ μέσον αυτῆς ποταμὸς διέργει, τῶ ουνομά ἐστι μ-φρήτης ρέει δὲ ἐξ Ἀρμενίων, ἐὼν μέγας καὶ βαθυς

και ταχύς ἐξίει δε ουτος ἐς την Ἐρυθρὴν θάλασσαν. τὀ ἁν δὴ τεῖχος ἐκάτερον τους αγκῶνας ἐς τὸν ποταμὸν ἐλήλαται τὸ δὲ ἀπὀ τούτου αἱ ἐπικαμπώὶ παρὰ χεῖλος

116쪽

L IB. I. C A P. 178 - 182.

ἐκάτερον του ποταμου αἱμασιὴ πλίνθων ὀπτέων παρατείνει. το δὲ αστυ αυτὸ ἐὸν πλῆρες οἰκιέων τριωροφωντε καὶ τετρωρόφων κατατέτμηται τὰς οδοὐς ἰθέας, τάς τε ἄλλας καὶ τὰς ἐπικαρσίας τὰς ἐπὶ τον ποταμὸν ἐχου-

σας. κατὰ δὴ ἁν εκάστην οδῖν ἐν τῆ αἱμασιῆ τῆ παρὰ

τον ποταμὸν πυλίδες ἐπῆσαν, ὁσαι περ αἱ λαsραι, τ σαυται ἀριθμόν. ησαν δε καὶ αυται χάλκεαι, φέρουσαι και αυται ἐς αυτὰν τον ποταμόν. Tosτο μὲν δὴ τὀ τεμ 181χος θωρηξ ἐστὶ, ἔτερον δὲ ἔσωθεν τεοῦχος περι θεῖJ Ουπολλω τέω ασθενέστερον του ἔτερου τείχεος, στεινότερον δε. ἐν δὲ φάρσεῖ ἔκατέρω τῆς πόλιος ἐτετείχιστο ἐν μέσω, ἐν τω μὲν τα βασιλήω περιβόλω μεγάλω τε καὶ ἰσχυρω, ἐν δὲ τω ἐτέρω Θιὸς Βήλου ἱρὸν χαλκόπυλον, καὶ ἐς ἐαὲ τοsτο ἔτι ἐὸν, δυο σταδίων πάντη, ἐὸν τετράγωνον. ἐν μέσιν δὲ τον ἱρου πυργος στερεὸς οἰκοδμμφαι, σταδίου καὶ τὸ μῆκος καὶ τὸ εὐρος, καὶ ἐπὶ τούτωτω πύργω αλλος πυργος ἐπιβέβηκε, καὶ ἔτερος μάλα

ἐπὶ τουτω, μέχρι Ου οκτὼ πυργων. ἀνάβασις δὲ ἐς αυ- τοὐς ἔξωθεν κυκλω περὶ πάντας τοὐς πύργους ἔχουσα πεποίηται. μεσουντι δέ κου τῆς ἀναβάσιός ἐστι καταγωγή τε καὶ θῶκοι αμπαυστήριοι, ἐν τοῖσι κατίζοντες ἀμπαύονται οἱ ἀναβαίνοντες. ἐν δὲ τω τελευταίω πυργω νηὸς ἔπεστι μέγας ' ἐν δὲ τω νηω κλίνη μεγάλη κέετήιευ ἐστρωμένη, καί οἱ τράπεζα παρακέεται χρυσέη. Θαλμα δὲ Ουκ ενι οὐδὲν αυτόθι ἐνιδρυμμου ουδὲ νύκταουδεὶς ἐναυλίζεται ανθρωπων, ἔτι μη γυνὴ μούνη τωνεπιχωρίων, την ἀν ὁ θεὸς ἔληται ἐκ πασέων, ως λέγουσι οἱ πιλδαῖοι ἐόντες ἱρέες τούτου του θεου. Φασὶ I82 δὲ οἱ αυτοὶ ουτοι, ἐμοι μὲν ου πιστὰ λέγοντες, τον θεὸν αυτον φοιτῆν τε ἐς τον νηὸν καὶ ἀμπαύεσθαι ἐπὶ τῆς κλίνης, κατά περ ἐν Θήβησι τῆσι Αἰγυπτίησι κατὰ τον αὐτον τρόπον, ως λέγουσι οἱ Αἰγύπτιοι καὶ γὰρ δὴ

117쪽

HERODOTI ἐκειθι κοιμῶται ἐν τῶ του Θιὸς του Θηβαιέος γυνὴ, ἀμφότεραι δε αυται λεγονται ἀνδρῶν οὐδαμῶν ἐς ὁμιλίην φοιτῶν , και κατά περ ἐν Πατάροισι τῆς Λυκίης ἡ πρόμαντις του θεοs, ἐπεὰν γένηται ' ου γὰρ ἁν αἰεί ἐστι χρηστήριον αυτόθι' ἐπεὰν γένηται, τότε ών συγκα-IM τακληῖεται τὰς νύκτας ἔσω ἐν τῶ νηῶ. Ἐστι δὲ του ἐν Βαβυλῶνι ιρos και ἄλλος κάτω νηὀς, ἔνθα ἄγαλμα μέγα του Αιὸς ἔνι κατήμενον χρύσεον, καί οι τράπεζα μεγάλη παρακέεται χρυσέη, και τὀ βάθρον οἱ και ὁ θρόνος χρύσεός ἐστι. και ώς ἔλεγον οἱ λαλδαῖοι, ταλάντων οκτακοσίων χρυσίου πεποίηται ταsτα. ἔξω δὲ του νηοs βωμός ἐστι χρύσεος. ἔστι δὲ και ἄλλος βωμὸς μέγας, οκου θύεται τὰ τέλεα των προβάτων ἐπὶ γὰρ του χρυσέου βωμos ουκ ἔξεστι θέειν, ἔτι μη γαλαθηνὰ μομα, ἐπὶ δὲ τοs μέζονος βωμοs καὶ καταγίζουσι λιβανωτos χίλια

τάλαντα ἔτεος ἔκαστου οι πιλδαῖοι τότε, ἐπεὰν την ὁρτὴν ἄγωσι τῶ θεῶ τούτω ' ην δὲ ἐν τῶ τεμένεῖ τούτω ἔτι τον χρόνον ἐκεγον καὶ ἀνδριὰς δυώδεκα πηχέων, χρύσεος, στερεός. ἐγὼ μέν μιν ουκ ειδον, τὰ- λέγεται υπὸ Xαλδαίων, ταsτα λέγω. τούτω τω ἀνδριάντι Λα-

ρεῖος μὲν ὁ Ῥστάσπεος ἐπιβουλεύσας οὐκ ἐτόλμησε λα- βειν, Σέρξης δὲ ὁ Λαρείου ἔλαβε καὶ τον ἱρέα ἀπέκτεινε

ἀπαγορεύοντα μὴ κινέειν τον ανδριάντα. τὸ μὲν δη ιρὸν τομο ουτω κεκόσμηται, ἔστι δὲ καὶ ἴδια ἀναθήματα 184 πολλά. 'ς δὲ Βαβυλῶνος ταύτης πολλοὶ μέν κου καὶ ἄλλοι ἐγένοντο βασιλέες , των ἐν τοῖσι Ῥσσυρίοισι λόγοισι μνήμην ποιήσομαι, οῖ τὰ τείχεά τε ἐπεκόσμησαν

και τὰ ἱρὰ, ἐν δὲ δὴ καὶ γυναῖκες δύο ' ἡ μὲν πρότερον

ἄρξασα, τῆς Γστερον γενεῆσι πέντε πρότερον γενομένη,

τῆ ουνομα ἐν Σεμίραμις, αυτη μὲν ἀπεδέξατο χώματα ἀνὰ τὸ πεδίον ἐόντα ἀξιοθέηταρ πρότερον δὲ ἐώθεε ὁ 85 ποταμὰς ἀνὰ τὸ πεδίον παν κελαγίζειν ἡ δὲ δὴ δελε-

118쪽

L I B. I. c A P. 182 - 186.

ρον γενομενη ταύτης βασίλεια, τη οὐνομα ἐν Νίτωκρις, αντη δε συνετωτέρη γενομενη τῆς πρότερον ἀρξάσης τοsτο μεν μνημόσυνα ἐλίπετο, τα εγὼ ἀπηγήσομαι, τωτο-την Μήδων ὁρῶσα αρχὴν μεγάλην τε καὶ Ουκἀτρεμίζουσαν, ΓἀλrJ ἄλλα τε ἀραιρημένα ἄστεα αὐτοῖσι, ἐν δὲ δὴ καὶ την Νίνον, προεφυλάξατο ὁσα ἐδύνατο μάλιστα. πρῶτα μὲν τον φρήτην ποταμὸν ἐεοντα πρότερον ἰθῶν, δε σφι διὰ της πόλιος μεσης ρέει, τοsτον ἄνωθεν διώρυχας ὀρέξασα ουτω δή τι ἐποίησε σκολιὸν, ῶστε δὴ τρὶς ἐς των τινὰ κωμέων των ἐν τῆ Ἀσσυρίη ἀπικνέεται βέων. τῆ δε κώμη ουνομά ἐστι, ἐς τὴν ἀπικνέεται ὁ Εὐφρήτης, 'Aρδέρικκα. και νυν οῖ αν κομίζωνται απὸ τῆσδε τῆς θαλάσσης ἐς Βαβυλῶνα, καταπλώοντες ἐς τον φρήτην ποταμὀν τρίς τε ἐς τὴν αυτὴν ταύτην κώμην παραγίνονται καὶ ἐν τρισὶ ἡμέρησι. τομο μὲν δὴ τοιουτο ἐποίησε, χῶμα δὲ παρέχωσε παρ' ἐκάτε- . ρον τos ποταμos το χεῖλος αξιον θώυματος, μέγαθος και υφος ὁσον τι ἐστί. κατυπερθε δε πολλῶ Βαβυλῶνος ἀρυσσε ἔλυτρον λίμνη, ολίγον τι παρατείνουσα αλ τοs

ποταμοs, βάθος μεν ἐς τὀ ὐδωρ αἰεὶ ὀρύσσουσα, ευρος

δε τὸ περίμετρον αυτοs ποιεsσα εἴκοσί τε καὶ τετρακοσίων σταδίων ' τον δὲ ὀρυσσόμενον χουν ἐκ τούτου τosορέγματος ἀναισίμου παρὰ τὰ χείλεα τos ποταμos παραχέουσα. ἐπείτε δέ οἱ ὀρώρυκτο, λίθους ἀγαγομένη κρηπῖδα κύκλω περὶ αυτὴν ἐλασε. ἐποίεε δὲ ἀμφότερα τα τα, τόν τε ποταμὰν σκολιὸν και τὸ ὀρυγμα παν ελος, ῶς ὁ τε ποταμὸς βραδύτερος εἴη περὶ καμπὰς πολλὰς ἀγνύμενος, καὶ οἱ πλόοι ωσι σκολιοὶ ἐς τὴν Βαβυλῶνα, ἔκ τε τῶν πλόων ἐκδέκηται περίοδος τῆς λίμνης μακρή. κατὰ

τολο δὲ εἰργάζετο τῆς χώρης, τῆ αῖ τε ἐσβολαὶ ἐσαν καὶ τὰ σύντομα τῆς ἐκ Μήδων Ομs, ῖνα μὴ ἐπιμισγόμενοι οἱ Μῆδοι ἐκμανθάνοιεν αυτῆς τὰ πρήγματα. T τα μὲν Ιω

119쪽

ΗΕR0 DOTI, δη ἐκ βάθεος περιεβάλετο, τοιηνδε δε ἐξ αυτῶν παρεν- θηκην ἐποιήσατο. τῆς πόλιος ἐούσης δυο φαρσέων, τουδὲ ποταμοs μέσον ἔχοντος, ἐπὶ των πρότερον βασιλέων,οκως τις ἐθέλοι ἐκ τοs ἔτερου φάρσεος ἐς τουτερον διαβῆναι, χρῆν πλοίω διαβαίνειν. καὶ ἡν, ῶς ἐγὼ δοκέω,οχληρον τοsτο. αὐτη δὲ καὶ τομο προεῖδε ' ἐπεί τε γὰρ Δρυσσε τὸ ἔλυτρον τῆ λίμνy, μνημόσυνον τόδε αλλο απὸ τοs αυτos ἔργου ἐλίπετο. ἐτάμνετο λίθους περιμήκεας, ῶς δε οἱ ῆσαν οἱ λίθοι ἔτοῖμοι, καὶ τὰ χωρίον ὀρώρυκτο, ἐκτρέψασα τοs ποταμο6 τὀ ρέεθρον παν ἐς τὸ βρυσσε χωρίον, ἐν β ἐπίμπλατο τομο, ἐν τούτω ἀπεξηρασμένου τos αρχαίου ρεέθρου τοsτο μὲν τὰ χείλεα τοs ποτα-μos κατὰ την πόλιν καὶ τὰς καταβάσιας τας ἐκ των πυλίδων ἐς τον ποταμὸν φερούσας ανοικοδόμησε πλίνθοισιοπτῆσι κατὰ τον αυτὀν λόγον τω τείχεῖ, τοsτο δὲ κατὰ μέσην κου μάλιστα την πόλιν τοῖσι λίθοισι, τοὐς ωρυ-

ξατο, οἰκοδόμεε γέφυραν, δέουσα τοὐς λίθους σιδήρωτε καὶ μολύβδω. ἐπιτείνεσκε δὲ ἐπ αυτὴν, ὁκως μεν ἡμέρη γένοιτο, ξύλα τετράγωνα, ἐπ' ἄν την διάβασιν ἐποιεsντο οἱ Βαβυλωνιοι, τὰς δὲ νύκτας τὰ ξύλα ταλαἀπαείρεσκον τοsδε εῖνεκεν, ἶνα μη διαφοιτέοντες τὰς νύκτας κλέπτοιεν παρ' ἀλλήλων ῶς δὲ τό τε ὀρυχθεν λίμνη πλήρης ἐγεγόνεε υπὸ τοs ποταμοὐ καὶ τὰ περὶ την γέφυραν ἐκεκόσμητο, τον φρήτην ποταμὸν ἐς τὰ αρχαῖα ρέεθρα ἐκ τῆς λίμνης ἐξήγαγε ' καὶ οὐτω τὸ ὀρυχθὲν ελος γενόμενον ἐς δέον ἐδόκεε γεγονέναι καὶ 187 τοῖσι πολιήτyσι γέφυρα ἐν κατεσκευασμένη. N δ' αυτήαυτη βασίλεια καὶ απάτην τοιηνδε τινὰ ἐμηχανήσατο. ' υπὲρ των μάλιστα λεωφόρων πυλέων τοs ἄστεος τάφον μυτὴ κατεσκευάσατο μετέωρον ἐπιπολῆς αυτέων των

πυλέων, ἐνεκόλαψε δὲ ἐς τον τάφον γράμματα λέγοντα τάδε - ΤΩΝ ΤΙΣ ΕΜΕΥ ΥΣΤ ΟΝ Η ΜΕΝΩΝ

120쪽

LI B. I. c A P. 186 - 189. M

OP 'ΑΜΕΙΝΟΝ. ουτος ὁ τάφος ην ακίνητος, μέχριου ἐς Βαρεῖον περιῆλθε η βασιληχ. -ρείω δὲ καὶ δεινον ἐδόκεε ειναι τῆσι πύλησι ταύτησι μηδὲν χρῆσθαι, καὶ χρημάτων κειμένων, καὶ αυτῶν των χρημάτων ἐπικαλεομένων, μη ου λαβεῖν αυτά. τῆσι δὲ πύλη σι ταυτησι οὐδὲν ἐχρῆτο τοὐδε εἴνεκεν, οτι ὐπὲρ κεφαλης οἱ ἐγίνετο ὁ νεκρὸς διεξελαυνοντι. ἀνοίξας δε τον τάφονεύρε χρηματα μὲν ου, τον δε νεκρὰν καὶ γράμματα λέγοντα τάδε. ΕΙ ΜΗ --ΣΤΟΣ ΤΕ ΕΑΣ m

ΩΝ ΘΗΚΑΣ Ἀ-Ωι α αυτη μέν νυν η βασίλεια τοιαύτη τις λέγεται γενέσθαι. Ο δὲ δη κυρος ἐπὶ ταύτης της γυναικὸς τον παῖδα 188εστρατευετο, ἔχοντά τε τos πατρὀς του μυτos τοὐνομα Λαβυνητου καὶ την υσσυρίων αρχην. στρατεύεται δὲ δηβασιλεῶς ὁ μέγας καὶ σιτίοισι ευ ἐσκευασμένος ο&ου και προβάτοισι, καὶ δη καὶ ἴδωρ απὰ του πιάσπεω ποταμos ἄμα ἄγεται τοὐ παρὰ Σοsσα ἐέοντος, τos μοένου πίνει βασιλεῶς καὶ ἄλλου οὐδενὸς ποταμοs. τούτου δντos Xοάσπεω τos sδατος ἀπεψημένου πολλαὶ κάρτα ἄμαξαι τετράκυκλοι ημιόνεαι κομίζουσαι ἐν ἀγγηῖοισι ἀργυρέοισι μονται, οκη αν ἐλαυνη εκάστοτε. Ἐπείτε 189

δὲ ὁ υρος πορευόμενος ἐπὶ την Βαβυλῶνα ἐγίνετο ἐπὶ Γυνδη ποταμῶ, τοs αἱ μὲν πηγαὶ ἐν Ματιηνοῖσι ουρεσι, οέει δὲ διὰ Βαρδανέων, ἐκδιδοῖ δὲ ἐς ετερον ποταμὸν Πγριν, ὁ δὲ παρὰ Nπιν πόλιν ρέων ἐς την μυθρον θάλασσαν ἐκδιδοῖ, τομον δη τον Γύνδην ποταμὸν λδιαβαίνειν ἐπειρῆτο ὁ ρος ἐόντα νηυσιπέρητον, ἐν-7 .