Herodoti Historiarum libri 9. curavit Henr. Rudolph Dietsch

발행: 1857년

분량: 404페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

211쪽

ἔστηκε ἐν τῶ ἱρῶ τοs Nφαίστου λίθινος, ἔχων ἐπὶ τῆς χειρῖς μῶν, λέγων δια γραμμάτων τάδε 'M EMET Ο ΩΝ ΕΥΣΕΒΗΣ ' m. 1.2 ΕΣ Μ- τοσόνδε του λόγου Αἰγύπτιοί τε καὶ οἱ ἱρέες ἔλεγον, ἀποδεικνύντες απὸ του πρώτου θασιλέος

ἐς τοὐ μαίστου του ἱρέα τοsτον τον τελευταῖον βασιλεύσαντα μίαν τε καὶ τεσσεράκοντα καὶ τριηκοσίας αν-

θρώπων γενεὰς γενομένας, καὶ ἐν ταύτησι ἀρχιρέας καὶ βασιλέας ἐκατέρους τοσούτους γενομένους. καίτοι τριηκόσιαι μὲν ἀνδρῶν γενεαὶ δυνέαται μύρια ἔτεα ' γενεαὶ γὰρ τρεῖς ἀνδρῶν εκατὸν ἔτεά ἐστι. μιῆς δὲ καὶ τεσσεράκοντα ἔτι τῶν ἐπιλοίπων γενεέων, αῖ ἐπῆσαν τῆσι τριηκοσίησι, ἐστὶ τεσσεράκοντα καὶ τριηκόσια καὶ χίλια ἔτεα. Ουτω ἐν μυρίοισί τε ἔτεσι καὶ χιλίοισι καὶ προς τριηκοσίοισί τε καὶ τεσσεράκοντα ἔλεγον θεὸν ἀνθρωποειδέα ουδένα γενέσθαι ' ου μέν τοψ ουδὲ πρότερον, ουδὲ Γστερον ἐν τοῖσι υπολοίποισι Αἰγύπτου βασιλευσιγενομένοισι ἔλεγον τοιομο ουδέν. εω τοίνυν τούτω τῶ χρόνω τετράκις ἔλεγον ἐξ ηθέων τον ηλιον ἀνατεῖλαι ' ἔνθα τε νυν καταδύεται, ἐνθεμεν δὶς ἐπανατεῖλαι, καὶ ἔνθεν νsν ανατέλλει, ἐνθαυτα δὶς καταδυναι ' καὶ Οὐδὲν τῶν κατ' Αἴγυπτον υπὸ ταυτα ετεροιωθηναι, οὐτε

τὰ ἐκ τῆς γης οἴτε τὰ ἐκ τοs ποταμοs σφι γινόμενα, οὐτε τὰ ἀμφὶ νούσους οὐτε τὰ κατὰ τοὐς θανάτους. 143 Πρότερον δὲ Ἐκαταίω τῶ λογοποιῶ ἐν Θήβησι γενεηλογήσαντί τε ἐωυτὸν καὶ ἀναδήσαντι την πατριὴν ἐς ἐκκαιδέκαπον θεὸν ἐποίησαν οἱ ἱρέες τos Aιὸς οἷόν τι καὶ ἐμοὶ ου γενεηλογήσαντι ἐμεωυτόν ἐσαγαγόντες ἐς

212쪽

LIB. II. C A P. 141 - 145.

το μέγαρον ἔσω ἐὸν μέγα ἐξηρίθμεον δεικνύντες κολοσσοὐς ξυλίνους τοσούτους, μους περ εἶπον ' ἀρχι-οεῶς γὰρ εκαστος αυτόθι ῖσταται ἐπὶ τῆς ἐωυτου ζόης εἰκόνα ἐωυτου ' ἀριθμέοντες ἁν καὶ δεικνύντες οἱ ἱρέες ἐμοὶ απεδείκνυσαν παῖδα πατρὸς ἐωυτῶν ἔκαστοι ἐόντα, ἐκ του ἄγχιστα αποθανόντος τῆς εἰκόνος διεξιόντες διὰ πασέων, ἐς ο απέδεξαν ἀπάσας αυτάς. Ἐκαταίω δὲ γενεηλογήσαντι μυτον καὶ αναδήσαντι ἐς εκκαιδέκατον

θεὸν ἀντεγενεηλόγησαν ἐπὶ τῆ ἀριθμήσι, οὐ δεκόμενοι

παρ' α-os απὸ θεου γενέσθαι ἄνθρωπον ' αντεγενε λόγησαν δὲ ἀδε, φαμενοι λαστον των κολοσσῶν πίρω- μιν εκ πιρώμιος γεγονέναι, ἐς ο τοὐς πέντε καὶ τεσσεράκοντα καὶ τριηκοσίους ἀπέδεξαν κολοσσοὐς πίρωμιν ἐκ πιρώμιος γενόμενον, καὶ ουτε ἐς θεὸν ουτε ἐς ηρωα ἀνέδησαν αυτους πίρωμις δέ ἐστι κατ πιλάδα γλῶσσαν καλὸς καγαθός. Ἐδη ἁν τῶν αι εἰκόνες ησαν, 144 τοιουτους ἀπεδείκνυσάν σφεας πάντας ἐόντας, θεῶν δὲ πολλὸν ἀπηλλαγμένους. το δὲ πρότερον τῶν ανδρῶν τουτων θεοὐς εἶναι τοὐς ἐν Αἰγύπτφ ἄρχοντας, οἰκέοντας ἄμα τοῖσι ἀνθρώποισι, καὶ τούτων αἰέὶ ἔνα τον κρατέοντα εἶναι ' υστατον δὲ αυτῆς βασιλευσαι Σὸροντον υσίριος παῖδα, τον Ἀπόλλω να Ἐλληνες Ουνομάζουσι ' τουτον καταπαύσαντα Τυφῶνα βασιλευσαιυστατον Αἰγυπτου. πισιρις δέ ἐστι Θιόνυσος κατ 'Eλ- λάδα γλῶσσαν. Ἐλλησι μέν νυν νεώτατοι τῶν θεῶν νομίζονται 145

εἶναι μακλέης τε καὶ Θιόνυσος καὶ Παν, παρ' Αἰγυπτίοισι δὲ Παν μὲν αρχαιότατος καὶ τῶν ὐκτὰ τῶν πρώτων λεγομένων θεῶν, Μακλέης τε τῶν δευτέρων τῶν δυώδεκα λεγομένων εἶναι, Λιόνυσος δὲ τῶν τρι- των , οῖ ἐκ τῶν δυώδεκα θεῶν ἐγένοντο. μακλές μὲν δὴ ὁσα αυτοὶ Αἰγύπτιοί φασι εἶναι ἔτεα ἐς υμασιν

213쪽

πλέονα λέγεται εἶναι, Λιονύσω δ' ἐλάχιστα τούτων, καὶ τούτω πεντακισχίλια καὶ μύρια λογίζονται εἶναι ἐς υμασιν βασιλέα. και ταυτα Αἰγύπτιοι ἀτρεκέως φασὶ επίστασθαι, αἰεί τε λογιζόμενοι καὶ αἰεὶ ἀπογραφόμενοι τα ἔτεα. Θιονύσω μέν νυν τῶ ἐκ Σεμέλης τῆς Κάδμου λεγομένω γενέσθαι κατὰ εξακόσια ἔτεα και χίλια

μάλιστα ἐστι ἐς ἐμὲ, ιρακλέΓ δε τω Ἀλκμήνης κατὰ εἰνακόσια ἔτεα, Πανὶ δὲ τω HJ Πηνελόπης ἐκ ταώτης γὰρ καὶ μέω λέγεται γενέσθαι υπὀ Ἐλλήνων ὁ Πάν)ἐλάσσω ἔτεά ἐστι των Τρωζκῶν, κατὰ τὰ Οκτακόσια μά- 146 λιστα ἐς ἐμέ. νώτων ἁν ἀμφοτέρων πάρεστι χρῆσθαι τοῖσί τις πείσεται λεγομένοισι μῆλλον ἐμοι δ' ἁν ἡ περὶ αυτῶν γνώμη ἀποδέδεκται. εἰ μεν γὰρ φανεροί τε ἐγένοντο και κατεγήρασαν και Ουτοι ἐν τῆ Ἐλλάδι,

κατά περ Ἀρακλέης ὁ α Ῥμφιτρύωνος γενόμενος, και δὴ καὶ Βιόνυσος ὁ ἐκ Σεμέλης καὶ Πὰν ὁ ἐκ Πηνελόπης

γενόμενος, ἔφη ἄν τις καὶ τούτους ἄλλους γενομένους ἄνδρας ἔχειν τὰ εκείνων οὐνόματα των προγεγονότων θεῶν νυν δὲ Αιόνυσόν τε λέγουσι οι Ἐλληνες ώς αυ- τίκα γενόμενον ἐς τον μηρὸν ἐνερράψατο Ζευς καιῆνεικε ἐς Νυσαν την υπὲρ Αἰγυπτου ἐομαν ἐν τῆ AG θιοπ4, καὶ Πανός γε πέρι οὐκ ἔχουσι εἰπεῖν ἔκη ἐτράπετο γενόμενος. δῆλα ῶν μοι γέγονε, ἔτι Γστερον ἐπύθοντο οἱ Ελληνες τούτων τὰ οὐνόματα ῆ τὰ των ἄλλων θεῶν. απ' ου δὲ ἐπύθοντο χρόνου, απὸ τούτου γενεη

λογέουσι αυτῶν την γένεσιν.

I47 Ἀμα μέν νυν αυτοὶ Αἰγύπτιοι λέγουσι, ὁσα δὲ οῖ τε ἄλλοι ἄνθρωποι καὶ Αἰγύπτιοι λέγουσι ὁμολογέοντες τοῖσι ἄλλοισι κατὰ ταύτην την χώρην γενέσθαι,-sτ' ήδη φράσω ' προσέσται δέ τι αυτοῖσι καὶ τῆς ἐμῆς ὁ φιος. Ἐλευθερωθέντες Αἰγύπτιοι μετὰ τον ἱρέα του

214쪽

υφαίστου βασιλευσαντα ουδένα γὰρ χρόνον οιοί τεῆσαν ανευ βασιλέος διαιτῆσθαι0 ἐστήσαντο δυωδεκα βασιλεας, δυωδεκα μοίρας δασάμενοι Αἴγυπτον πῆσαν Ουτοι επιγαμίας ποιησάμενοι ἐβασίλευον νόμοισι τοι σωζε χρεόμενοι, μητε καταιρέειν ἀλλήλους μητε πλέοντι δίζησθαι ἔχειν τον ἔτερον του ἔτερου, εἶναί τε φίλους τὰ μάλιστα. τῶνδε δὲ εἴνεκεν τους νόμους τούτους ἐποιευντο, ἰσχυρῶς περιστέλλοντες ' ἐκέχρηστό σφι κατἀρχὰς αυτίκα ἐνισταμένοισι ἐς τὰς τυραννίδας τον χαλκέη φιάλη σπείσαντα αυτῶν ἐν τῶ ἱρω του μαίστου,

τομον ἀπάσης βασιλευσειν Αἰγυπτου ες γὰρ δη τὰ πάντα ἱρὰ συνελέγοντο. Kαι δη σφι γνημόσυνα ἔδοξε Ι 8λιπόσθαι κοινη, δόξαν δέ σφι ἐποιήσαντο λαβύρινθον,ολίγον υπὲρ της λίμνης της Μοίριος κατὰ Κροκοδείλων καλεομένην πόλιν μάλιστά κη κείμενοπι τον ἐγὼ ήδη εἶδον λόγου μέζω. εἰ γάρ τις τὰ ἐξ Ελληνων τείχεά τε και ἔργων ἀπόδεξιν συλλογχαιτο, ἐλάσσονος πόνου τε δν καὶ δαπάνης φανείη ἐόντα του λαβυρίνθου τούτου 'καίτοι αξιόλογος γε καὶ ὁ εν μέσω ἐστὶ νηὸς καὶ ὁ ἐν Σάμω. ησαν μέν νυν και αι πυραμίδες λόγου μεζονες καὶ πολλῶν ἔκαστη αυτέων Ἐλληνικῶν ἔργων καὶ μεγάλων ἀνταξίη, ὁ δὲ δη λαβύρινθος καὶ τὰς πυραμίδας

υπερβάλλει. του γὰρ δυωδεκα μέν εἰσι αυλαὶ κατάστεγοι, αντίπυλοι ἀλληλησι, εξ μὲν προς βορέην, α δὲ προς νότον τετραμμέναι, συνεχέες ' τοῖχος δὲ ἔξωθεν ὁ αυτός σφεας περιέργει. οἰκήματα δ' ἔνεστι διπλῆ, τὰ μὲν υπόγαια, τὰ δὲ μετέωρα ἐπ' ἐκείνοισι, τρισχίλια αριθμον, πεντακοσίων καὶ χιλίων ἐκάτερα. τὰ μέν νυν μετέωρα των οἰκημάτων αυτοί τε ώρέομεν διεξιόντες καὶ αυτοὶ θηησάμενοι λέγομεν, τὰ δὲ αυτῶν υπόγαια λόγοισι ἐπυνθανόμεθα. οἱ γὰρ ἐπεστεῶτες των Αἰγυπτίων δεικνύναι αυτὰ οὐδαμῶς ἡθελον, φάμενοι θήκας

215쪽

αυτόθι εἶναι των τε αρχην τον λαβύρινθον τομον ακοδομησαμένων βασιλέων καὶ των ἱρῶν κροκοδείλων.Oυτω των μεν κάτω περι οἰκημάτων ακοῆ παραλαβόντες

λέγομεν, τὰ δὲ ἄνω μέζονα ἀνθρωπηων εργων αυτοὶ βρέομεν. αῖ τε γὰρ ἔξοδοι διὰ των στεγέων καὶ οι εἱλιγμοὶ διὰ των αυλέων ἐόντες ποικιλώτατοι θῶυμα μυρίον παρείχοντο ἐξ αυλῆς τε ἐς τὰ οἰκήματα διεξιουσι και εκτων οικημάτων ἐς παστάδας, ἐς στέγας τε ἄλλας ἐκ των παστάδων καὶ ἐς αὐλὰς ἄλλας ἐκ των οἰκημάτων. ορο δὲ πάντων τούτων λιθίνη, κατά περ οἱ τοῖχοι, οι δὲ τοῖχοι τύπων ἐγγεγλυμμένων πλέοι, αυλὴ δε ἐκάστη περίστυλος λίθου λευκos αρμοσμένου τὰ μάλιστα. τῆς δὲ γωνίης τελευτῶντος τοs λαβυρίνθου ἔχεται πυραμὶς τεσσερακοντόργυιος, ἐν τῆ ζῶα μεγάλα ἐγγέγλυπται

14s ὁδὸς δ' ἐς αυτὴν ὐπὸ γῆν πεποίηται. Tos δὲ λαβυρίνθου τούτου ἐόντος τοιούτου θῶυμα ἔτι μέζον παρέχεται

ἡ Μοίριος καλεομένη λίμνη, παρ' ει ὁ λαβύρινθος ολτος οἰκοδόμηται, τῆς το περίμετρον τῆς περιόδου εἰσὶ στάδιοι εξακόσιοι καὶ τρισχίλιοι, σχοίνων εξήκοντα ἐόντων, ἴσοι καὶ αυτῆς Αἰγύπτου τὰ παρὰ θάλασσαν ' κέεται δὲ μακρὴ ἡ λίμνη προς βορέην τε καὶ νότον, ἐοsσα βάθος, τῆ βαθυτάτη αυτὴ εωυτῆς, πεντηκοντόργυιος. 'δτι δὲ χειροποίητος ἐστι καὶ ορυκτὴ , αυτὴ δηλοῖ. ἐν γὰρ μέση τῆ λίμνη μάλιστά κη ἔστῶσι δύο πυραμίδες, τοsὐδατος ὐπερέχουσαι πεντήκοντα ὀργυιὰς ἐκατέρη, καὶ τὸ κατ' ἴδατος οἰκοδόμηται ἔτερον τοσosτο, καὶ ἐπ' ἀμφοτέρησι ἔπεστι κολοσσὸς λίθινος κατήμενος ἐν θρό- νω. ούτω αἱ μὲν πυραμίδες εἰσὶ εκατὸν ὀργυιέων, αἱ δ' ἔκατον ὀργυιαὶ δίκαιαί εἰσι στάδιον εξάπλεθρον, ἐξαπέδου μὲν τῆς ὀργυιῆς μετρεομένης και τετραπήχεος, των ποδῶν μὲν τετραπαλαίστων ἐόντων, τοs δὲ πήχεος ἐξαπαλαίστου. τὰ δὲ ἴδωρ τὀ ἐν τῆ λίμνη αυτιγενὲς μὲν ουκ

216쪽

OB. H. CAP. 148-151.

ἔστι ανυδρος γὰρ δη δεινῶς ἐστὶ ταύτη , ἐκ τοὐ Νείλου δὲ κατὰ διώρυχα ἐσῆκται, καὶ α μὲν μηνας ἔσω ρέει ἐς την λίμνην, δὲ μῆνας ἔξω ἐς τον Νεῖλον αυτις. και ἐπεὰν μὲν ἐκρέη ἔξω, ἡ δὲ τότε τους μῆνας ἐς τὸ βασιλήων καταβάλλει ἐπ' ὴμέρην ἐκάστην τάλαντον αργυρίου ἐκ των ἰχθύων, ἐπεὰν δε ἐσίη το υδωρ ἐς αυτὴν, εἴκοσι μνέας. Ἐλεγον δε οἱ ἐπιχώριοι και ώς ἐς την Συρτιν την ἐς Λιβύην ἐκδιδοῖ ἡ λίμνη αυτη υπὸ γην, τετραμμένη τὰ πρὸς ἐσπέρην ἐς την μεσόγαιαν παρὰ τὰ Ουρος τὀ υπερ Μέμφιος. ἐπεί τε δὲ τοs ορύγματος τούτου ουκ ῶρεον τὸν χοsν οὐδαμοs ἐόντα, ἐπιμελες γὰρ δη μοι ην, εἰρόμην τοὐς ἄγχιστα οἰκέοντας τῆς λίμνης, ὁκου εἴη ὁ χοsς ὁ ἐξορυχθείς. οἱ δὲ ἔφρασάν μοι, ῖνα ἐξεφορήθη, καὶ ευπετέως ἔπειθον fδεα γὰρ λόγω και

ἐν Νίνω τῆ Mσσυρίων πόλι γενόμενον ἔτερον τοιουτο. εὰ αρδαναπάλλου τοs Νίνου βασιλέος χρήματα ἐύντα μεγάλα καὶ - φυλασσόμενα ἐν θησαυροῖσι καταγαίοισι ἐπενόησαν κλῶπες ἐκφορῆσαι ἐκ δη ων των σφετέρων οἰκίων ἀρξάμενοι οἱ κλῶπες υπὸ γην σταθμεόμενοι ἐς τὰ βασιλήω οἰκία ἄρυσσον, τὸν δε χοsν τὰν ἐκφορεόμενον ἐκ τοs ορύγματος, ὁκως γίνοιτο νυξ, ἐς τὸν Πγριν ποταμῖν παραρρέοντα την Νίνον ἐξεφόρεον, ἐς ο κατεργάσαντο ο τι ἐβούλοντο. τοιομο λε-

ρον ἡκουσα και τὸ τῆς ἐν Αἰγοπτω λίμνης δρυγμα γενέσθαι, πλὴν ου νυκτὸς, αλλὰ μετ' ἡμέρην ποιεύμενον ορύσσοντας γὰρ τὸν χοει τους Αἰγυπτίους ἐς τὸν Νελλον φορέειν, ὁ δε ὐπολαμβάνων ἔμελλε διαχέειν. ἡ μέν νυν λίμνη αυτη ουτω λέγεται ὀρυχθῆναι. ν δὲ δυώδεκα βασιλέων δικαιοσύνη χρεομένων, HI ἀνὰ χρόνον ώς ἔθυσαν ἐν τω ψω τοὐ μαίστου, τῆὐστατη τῆς ὁρτῆς μελλόντων κατασπείσειν ὁ ἀρχιρευς ἐξήνεικέ σφι φιάλας χρυσέας, τῆσί περ ἐώθεσαν σπέν-

217쪽

196 HERODOTI

δειν, ἀμαρτὼν του ἀριθμου ἔνδεκα δυώδεκα λυσι. ἐν- θαυτα ῶς Ουκ εἶχε φιάλην ὁ ' ἔσχατος ἐστεὼς αυτῶν ναμμίτιχος, περιελόμενος την κυνέην ἐοῶσαν χαλκέην υπέσχε τε καὶ ἔσπενδε. κυνέας δε καὶ οἱ αλλοι ἄπαντες ἐφόρεόν τε βασιλέες καὶ ἐτυγχανον τότε ἔχοντες. ναμμίτιχος μέν νυν οὐδενὶ δολερῶ νόω χρεόμμνος υπέσχε την κυνέην, οἱ δε ἐν φρενὶ λαβόντες τό τε ποιηθὲν εκ ναμμιτίχου καὶ τὸ χρηστηριον, ο τι ἐκέχρηστό σφι, τον χαλκέη σπείσαντα αυτῶν φιάλη τοὐτον βασιλέα ἔσεσθαι μοsνον Αἰγυπτου, ἀναμνησθέντες τοὐχρησμοs κτεῖναι μὲν ουκ ἐδικαίωσαν Ψαμμίτιχον, ως ανευρισκον βασανίζοντες ἐξ ουδεμιῆς προνοίης αυτὸν

ποιήσαντα, ἐς δὲ τὰ ελεα ἔδοξέ σφι διῶξαι ψιλώσαντας τὰ πλεῖστα τῆς δυναμιος, ἐκ δὲ των ἐλέων ὁρμεόμενον 152 μη ἐπιμίσγεσθαι τῆ ἄλλη Αἰγυπτω. Πν δὲ ναμμίτιχοντοsτον πρότερον φευγοντα τον Αἰθίοπα Σαβακῶν, ἔς οι τον πατέρα Νεκῶν ἀπέκτεινε, τομον φευγοντα τότε

ἐς Συρίην, ώς ἀπηλλάχθη ἐκ τῆς ὀψιος τos oνείρου ὁ

Αἰθίοψ, κατήγαγον Αἰγυπτίων Ουτλ, οῖ ἐκ νομοs m τεω εἰσι. μετὰ δὲ βασιλευοντα τὸ δευτερον προς των ἔνδεκα βασιλέων καταλαμβάνει μιν διὰ την κυνέην φευ-

γειν ἐς τὰ ἔλεα. ἐπιστάμενος ἁν, ῶς περιυβρισμένος εχ προς αυτῶν, ἐπενόεε τίσασθαι τοὐς διώξαντας. πέμψαντι δέ οἱ ἐς Βουτοὐν πόλιν ἐς τὸ χρηστηριον τῆς Λητοὐς, ἔνθα δὴ Αἰγυπτίοισί ἐστι μαντήων ἀψευδέστα - τον, ἐλθε χρησμὸς, ώς τίσις ῆξ ει απὸ θαλάσσης χαλκέων ἀνδρῶν ἐπιφανέντων. καὶ τω μὲν δὴ ἀπιστίη μεγάλη υπεκέχυτο χαλκέους οἱ ἄνδρας ῆξειν ἐπικουρους, χρόνου δὲ Ου πολλου διελθόντος ἀναγκαίη κατέλαβε Ἱωνάς τε καὶ Κῆρας ἄνδρας κατὰ ληχν ἐκπλώσαντας ἀπενειχθῆναι ἐς Αἴγυπτον, ἐκβάντας δὲ ἐς γῆνκὰὶ ὁπλισθέντας χαλκῶ, αγγέλλει των τις Αἰγυπτίων ἐς τὰ ελεα

218쪽

LIB. B. CAP. 151 - 154. 197

ἀπικόμενος τῶ ναμμιτίχω, ώς ουκ ἰδὼν πρότερον χαλκω ἄνδρας ὁπλισθέντας, ῶς χάλκεοι ἄνδρες ἀπιγμένοι ἀπὀθαλάσσης λεηλατεsσι τὸ πεδίον. ὁ δε μαθὼν τὸ χρηστήριον ἐπιτελεύμενον φίλF τε τοῖσι 'γωσι καἰ Καρσὶ ποιμεται, καί σφεας μεγάλα ἡπισχνεόμενος πείθει μετ' εωυ- του γενέσθαι ' ώς δὲ ἔπεισε, ολω ἄμα τοῖσι μετ' εωυτου βουλομένοισι Αἰγυπτίοισι καὶ τοῖσι ἐπικούροισι καταιρέει τοὐς βασιλεας. κρατήσας δε Αἰγυπτου πάσης ὁ 153Wαμμίτιχος εποίησε τῶ μαίστω προπύλαια εν Μέμφι τὰ προς νότον ανεμον τετραμμένα, αυλήν τε τῶ υπι, εν τῆ τρέφεται ἐπεὰν φανῆ ὁ 'Aπις, οἰκοδόμησε μα-

τίον των προπυλαίων, πῆσάν τε περίστυλον ἐosσαν καὶ τύπων πλέην ' αντὶ δὲ κιόνων υπεστῶσι κολοσσοὶ δυωδεκαπήχεες τη αυλῆ. ὁ δε υπις κατὰ την Ἐλλήνων γλῶσσάν ἐστι άπαφος. ῖσι δὲ 'γωσι καὶ τοῖσι Καρσὶ i54 τοῖσι συγκατεργασαμένοισι αυτῶ ὁ φαμμίτιχος δίδωσι χώρους ἐνοικῆσαι ἀντίους ἀλλήλων, του Νείλου τὰ μέσον ἔχοντος, τοῖσι ουνόματα ἐτέθη Στρατόπεδα. το τους τε δή σφι τους χώρους δίδωσι, καὶ τἄλλα τὰ ωπέσχετο πάντα ἀπέδωκε. καὶ δὴ καὶ παῖδας παρέβαλε αυτοῖσι Αἰγυπτίους την Ελλάδα γλῶσσαν εκδιδάσκεσθαι, ἀπὸ δε τούτων ἐκμαθόντων την γλῶσσαν Οι νυνέρμηνέες ἐν Αἰγύπτω γεγόνασι. οι δὲ 'γωνές τε καὶ οι κῆρες τούτους τοὐς χώρους οἱ κησαν χρόνον επὶ πολλόν ' εἰσὶ δὲ Ουτοι οἱ χῶροι προς θαλάσσης ολίγον ενερθε Βουβάστιος πόλιος ἐπὶ τῶ Πηλουσίω καλευμένω στόματι του μίλου. τούτους μὲν δὴ χρόνω Γστερον βασιλεὐς υμασις ἐξαναστήσας ἐνθευτεν κατοίκισε ἐς Μέμφιν, φυλακὴν εωυτου ποιεύμενος πρὀς Αἰγυπτίων. τούτων δὲ οἰκισθέντων ἐν Αἰγύπτω οι Ἐλληνες ουτω ἐπιμισγόμενοι τούτοισι τὰ περὶ Αἴγυπτον γινόμενα ἀπὸ ναμμιτίχου βασιλέος ἀρξάμενοι πάντα καὶ τὰ ἴστερον ἐπιστά-

219쪽

γλωσσοι κατοικίσθησαν. εξ ων δε ἐξανέστησαν χώρων, ἐν τούτοισι δη οῖ τε ολκοὶ των νεῶν καὶ τα ερείπια των

οἰκημάτων τὸ μέχρι ἐμεs ἐσαν. ναμμίτιχος μέν νυν

ουτω ἔσχε την Αἴγυπτον.

155 s δε χρηστηρίου τοs ἐν Λιγύπτω πολλὰ ἐπεμνήσθην ηδη, καὶ δη λόγον περὶ αυτοs ώς ἀξιου ἐόντος ποιήσομαι ' τὀ γὰρ χρηστήριον τοsτο τὸ ἐν Αἰγύπτω ἐστὶ μεν Λητοsς ἱρὸν, ἐν πόλι δε μεγάλη ἱδρυμένον κατὰ τὸ Σεβεννυτικὀν καλεόμενον στόμα τοs Νείλου, ἀναπλώοντι ἀπὸ θαλάσσης ἄνω. ουνομα δὲ τη πόλι ταύτy,οκου τὰ χρηστήριόν ἐστι, Βουτῶ, ῶς καὶ πρότερον Ου- νόμασταί μοι. ἱρὸν δέ ἐστι ἐν τη Βουτοῖ ταύτη υπόλλωνος καὶ Ἀρτέμιδος. καὶ ο γε νηὸς της Λητοsς, ἐν τω δητὀ χρηστήριον ἔνι, αυτός τε τυγχάνει ἐὼν μέγας καὶ τὰ προπύλαια ἔχει ἐς μος δέκα ὀργυιέων. τὸ δέ μοι των φανερῶν Γη θῶυμα μέγιστον παρεχόμενον φράσω. ἔστι ἐν τω τεμένεῖ τούτω Λητοsς νηὸς ἐξ ἐνὸς λίθου πεποιημένος ἔς τε υψος καὶ ἐς μηκος, καὶ τοῖχος ἔκαστος

τούτοισι ἴσος ' τεσσεράκοντα πηχέων τούτων ἔκαστον

ἐστὶ ' τὸ δὲ καταστέγασμα της οροφης ἄλλος ἐπικέεται 156 λίθος ἔχων την παρωροφίδα τετράπηχυν. Oυτω μέν νυν ὁ νηὸς τῶν φανερῶν μοι τῶν περὶ τομο τὸ ἱρόν ἐστι θωυμὰστότατον, τῶν δὲ δευτέρων νησος η πιμμις καλευμένη. ἔστι μὲν ἐν λίμνη βαθέη καὶ πλατέρ κειμενη παρὰ τὸ ἐν Βουτοῖ ἱρὸν, λέγεται δὲ ἡπ' Αἰγυπτίων εἶναι αυρο η νησος πλωτή. . αυτὰς μὲν ἔγωγε ούτε πλώουσανουτε κινηθεῖσαν εἶδον, τέθηπα δὲ ἀκούων, εἰ νησος ἀληθέως ἐστὶ πλωτή. ἐν δη ἁν ταύτη νηός τε Ἀπόλλωνος μέγας ἔνι καὶ βωμοὶ τριφάσιοι ἐνιδρύαται, ἐμπεφύκασι ὁ ' ἐν α τῆ φοίνικές τε συχνοὶ καὶ ἄλλα δένδρεα καὶ καρποφόρα καὶ αφορα πολλά. λόγον δὲ τόνδε ἐπι-

220쪽

LIB. H. e A P. 154 - 158.

λέγοντες οι Αἰγύπτιοί φασι εἶναι αυτην πλωτην, - ἐν τῆ νησω ταύτη ουκ ἐουση πρότερον πλωτῆ Λητὼ λῶσατων οκτὼ θεῶν των πρώτων γενομένων, οἰκέουσα δε ἐν Βουτοῖ πόλι, ἶνα δη οι τὸ χρηστήριον τολο ἐστι, Ἀπόλλωνα παρὰ Ἱσιος παρακαταθήκην δεξαμενη διέσωσε κατακρύψασα ἐν τη νυν πλωτy λεγομένη νησω,δτε δη τὸ παν διζημενος ὁ Τυφὼν ἐπῆλθε, ἐθέλων ἐξευρεῖν του υσίριος τὸν παῖδα. Απόλλωνα δε καὶ ωρτεμιν Αιονύσου καὶ Ἱσιος λέγουσι εἶναι παῖδας, Λητοsν δετροφὸν αυτοῖσι καὶ σώτειραν γενέσθαι. Αἰγυπτιστὶ δὲ

βαστις. ἐκ τούτου δε του λόγου καὶ ουδενὸς ἄλλου Αἰπύλος ὁ φορίωνος ῆρπασε τὸ ἐγὼ φράσω, μουνος δη ποιητέων των προγενομένων ' ἐποίησε γὰρ υρτεμιν εἶναι θυγατέρα Λήμητρος. την δὲ νῆσον διὰ τοsτο γενέσθαι πλωτήν. ταῶτα μὲν ουτω λέγουσι. ναμμίτιχος δε 157 ἐβασίλευσε Αἰγύπτου τέσσερα κα πεντήκοντα ἔτεα, των

τὰ ενὸς δεοντα τριήκοντα υζωτον τῆς Συρίης μεγάλην πόλιν προσκατήμενος ἐπολιόρκεε, ἐς ο ἐξεῖλε αυτη δὲ ἡ υζωτος ἁπασέων πολίων ἐπὶ πλεῖστον χρόνον πολιο κευμένη ἀντέσχε των ημεῖς ἴδμεν. αμμιτίχου δὲ Νεκῶς παῖς ἐγένετο καὶ ἐβασίλευσε IMAἰγύπτου, ος τῆ διώρυχι ἐπεχείρησε πρῶτος τῆ ἐς την' υθρὴν θάλασσαν φερούση, την Θαρεως ὁ Πέρσης δεύτερα διώρυξε, τῆς μῆκος μέν ἐστι πλόος ἡμέραι τέ σερες, εὐρος δὲ ἀρύχθη ἄστε τριήρεας δύο πλώειν ὁμου ἐλαστρευμένας. ῆκται δὲ ἀπὸ τos Νείλου τὸ υδωρ ἐς αυτὴν, ἐκται δὲ κατύπερθε ολίγον Βουβάστιος πόλιος παρὰ Πάτουμον την Ἀραβίην πόλιν ἐσέχει δὲ ἐς την Ηρυθρὴν θάλασσαν. ὀρώρυκται δὲ πρῶτον μὲν του πειδίου του Αἰγυπτίου τὰ πρὀς υραβίην ἔχοντα, ἔχεται δὲ

κατύπερθε του πεδίου τὸ κατὰ Μέμφιν τεῖνον ουρος,

SEARCH

MENU NAVIGATION