Herodoti Historiarum libri 9. curavit Henr. Rudolph Dietsch

291쪽

HERODOTI νεοσσιέων ἀπαλλάσσεσθαι ἐκὰς αυτέων, τὰς δὲ ἄρνιθας καταπετομένας ΙαυτῶνJ τα μέλεα των υποζυγίων ἀναφορέειν ἐπὶ τὰς νεοσσιὰς, τὰς δὲ Ου δυναμένας ἴσχειν καταρρήγνυσθαι ἐπὶ γηπι τοὐς δε ἐπιόντας συλλέγεινουτω το κιννάμωμον, συλλεγόμενον δὲ ἐκ τούτων ἀπι-i 12 κνέεσθαι ἐς τὰς ἄλλας χώρας. δε δη λήδανον, τουράβιοι καλέουσι λάδανον, ἔτι τούτου θωυμασιώτερον γίνεται. ἐν γὰρ δυσοδμοτάτω γινόμενον εὐωδέστατόν

ἐστι ' των γὰρ αἰγῶν τῶν τράγων εν τοῖσι πώγωσι ευρίσκεται ἐγγινόμενον οἱον γλοιὸς απὸ της Γλης. χρησι- μου δ' ἐς πολλὰ τῶν μύρων ἐστὶ, θυμιῶσί τε μάλιστα τosτο υράβιοι. 113 σαυτα μεν θυωμάτων περι εἰ σθω, ἀπόζει δὲ της χώρης της 'Αραβίης θεσπέσιον ως ηδέ. δύο δε γενεαδων σφί ἐστι θώυματος ἄξια, τὰ οὐδαμόθι ἐτέρωθι ἐστί 'το μὲν αυτῶν ἔτερον ἔχει τὰς ουρὰς μακρὰς, τριῶν πηχέων οὐκ ἐλάσσονας, τὰς εἴ τις ἐπείη σφι ἐπέλκειν, ελκεα αν ἔχοιεν ἀνατριβομένων προς τύ γy τῶν Ουρέων ' νυν δ' ἄπας τις τῶν ποιμένων ἐπίσταται ξυλουργέειν ἐς τοσοsτο ἀμαξίδας γὰρ ποιεsντες ὐποδέουσι αὐτὰς τkσι οὐρῆσι, ενὸς ἐκάστου κτηνεος την Ουρην ἐπὶ ἀμαξίδα ἐκάστην καταδέοντες. το δὲ ἔτερον γένος τῶν δων τὰς ουρὰς πλατέας φορέουσι, καὶ ἐπὶ πῆχυν πλάτος. 114 Ἀποκλινομένης σὲ μεσαμβρίης παρηκει προς δυ- γοντα ηλιον η Αἰθιοπίη χώρη ἐσχάτη τῶν οἰκεομένων 'αυτη δε χρυσόν τε φέρει πολλὸν καὶ ελέφαντας ἀμφιλα- Νφέας καὶ δένδρεα πάντα ἄγρια καὶ ἔβενον καὶ ἄνδρας μεγίστους καὶ καλλίστους καὶ μακροβιωτάτους. I 15 Aυται μέν νυν ἔν τε τη Ἀσίη ἐσχατιαί εἰσι καὶ ἐυτη Λιβύη ' περὶ δὲ τῶν ἐν τη Ευρώπη τῶν προς ἐσπέρην ἐσχατιέων ἔχω μὲν ουκ ἀτρεκέως λέγειν ' οὐτε γὰρ ἔγωγε ενδέκομαι μιμνόν τιναὶ καλέεσθαι προς βαρβάρων

292쪽

LI B. III. C A P. III - 117.

ποταμὸν ἐκδιδόντα ἐς θάλασσαν την προς βορέην αν- μον, απ' ὀτευ τὸ ηλεκτρον φοιτὰν λόγος ἐώ, ουτε νήσους οἶδα Κασσιτερίδας ἐούσας, ἐκ των ὁ κασσίτερος ἡμῖν φοιτῆ. τοὐτο μεν γὰρ ὁ μιδανὸς αυτὰ κατηγορέειτὀ Ουνομα, ῶς ἔστι Ἐλληνικὸν καὶ ου βάρβαρον, υπὸ ποιητέω δέ τινος ποιηθὲν, τοὐτο δε ουδενὸς αυτόπτεω γενομενου Γουὶ δύναμαι ἀκοῶσαι τομο μελετῶν, ὁκως θάλασσά εστι τα ἐπέκεινα της Ευρώπης. ἐξ ἐσχάτης δ' ῶν ο τε κασσίτερος ὴμῖν φοιτῶ καὶ τὀ ηλεκτρον. Προς 116 ἄρκτου τῆς. ρώπης πολλφ τι πλεῖστος χρυσὸς φαμνεται ἐών. ὁκως μεν γινόμενος, ουκ ἔχω ουδε τομο ἀτρεκέως εἶπαι, λέγεται δε υπὲκ των γρυπῶν ἁρπάζειν Ἀριμασπους ἄνδρας μουνοφθάλμους. πείθομαι δὲ Ουδὲ τομο, ὁκως μουνόφθαλμοι ἄνδρες φέονται, φύσιν ἔχοντες την ἄλλην ὁμοίην τοῖσι ἄλλοισι ἀνθρώποισι. αἱ δὲ ἄν ἐσχατιαὶ οἴκασι περικληῖουσαι την ἄλλην χώρην καὶ ἐντὸς απέργουσαι τα κάλλιστα δοκέοντα ἡμῖν εἶναι

καὶ σπανιώτατα ἔχειν αυτά.

Ἐστι δὲ πεδίον ἐν τῆ Ἀσίη περικεκληῖμένον ουρεῖ l 17 πάντοθεν, διασφάγες δὲ τοs ουρεός εἰσι πέντε ' τομοτὸ πεδίον ῆν μέν κοτε χορασμίων, ἐν Ουροισι ἐὸν τῶν ρασμίων τε αυτῶν καὶ ' κανίων καὶ Πάρθων καὶ Σαραγγέων καὶ Θαμαναίων, ἐπεί τε δὲ Πέρσαι ἔχουσιτὀ κράτος, ἐστὶ τοὐ βασιλέος. ἐκ δη ἄν τοὐ περικληχν- τος ουρεος τούτου ρέει ποταμὸς μέγας, ουνομα δέ οῖ ἐστι υκης ' ουτος πρότερον μὲν ἄρδεσκε διαλελαμμένος πενταχοs τῶν εἰρημένων τούτων τας χώρας, διὰ δι- σφάγος πόμενος λάστης ἐκάμοισι, ἐπεί τε δὲ υπῖ τῶ Πέρση εἰσὶ, πεπόνθασι τοιόνδε ' τὰς διασφάγας τῶν οὐ

οέων ἐνδείμας ὁ βασιλεὼς πύλας ἐπ' ἐκάστη διασφάγι

ἔστησε, ἀποκεκληῖμένου δὲ τοs υδατος τῆς διεξοδου τὸ πεδίον τὸ ἐντὸς τῶω Ουρέων πέλαγος γίνεται, ἐνδιδόν- -

293쪽

HEROD OTIτος μὲν του ποταμοs, ἔχοντος δε ουδαμῆ ἐξήλυσιν. Ου- τοι ὼν, οῖ περ ἔμπροσθε ἐώθεσαν χρῆσθαι τῶ υδατι, Ουκ ἔχοντες αυτῶ χρῆσθαι συμφορῆ μεγάλη διαχρέονται. τον μεν γὰρ χειμῶνα υει σφι ὁ θεὸς ῶσπερ καὶ τοῖσι ἄλλοισι ἀνθρώποισι, του δε θέρεος σπείροντες μελίνην καὶ σήσαμον χρηῖσκοντο τῶ υδατι. ἐπεὰν ἁν μηδεν σφι παραδίδωται του υδατος, ἐλθόντες ἐς τοὐς Πέρσας αυτοί τε καὶ γυναῖκες, στάντες κατὰ τὰς θυρας του βασιλεος βοῶσι ωρυόμενοι, ὁ δε βασιλῶς τοῖσι δεομένοισι αυτῶν μάλιστα ἐντέλλεται ἀνοίγειν τὰς πυλας τὰς ἐς τομο φερουσας. ἐπεὰν δε διάκορος η γῆ σφέων γένηται πίνουσα τὸ υδωρ, αυται μεν αἱ πυλαι ἀποκληῖονται, ἄλλας δ' ἐντέλλεται ἀνοίγειν ἄλλοισι τοῖσι δεομενοισι μάλιστα

των λοιπῶν. ῶς δὲ ἐγὼ οἶδα ἀκούσας, χρήματα μεγάλα πρησσόμενος ανοίγει, πάρεξ τοὐ φόρου. ταλα μεν δὴ

118 TΩΝ δὲ τῶ μάγω ἐπαναστάντων επτὰ ἀνδρῶν, ἔνααυτῶν γνταφέρνεα κατέλαβε υβρίσαντα τάδε ἀποθανεῖναυτίκα μετὰ την ἐπανάστασιν μελε ἐς τὰ βασιλήωἐσελθὼν χρηματίσασθαι τῶ βασιλέr καὶ γὰρ δὴ και ὁ

νόμος ουτω εῖχε, τοῖσι ἐπαναστῶσι τῶ μάγω ἔσοδον εἶναι

παρὰ βασιλέα ἄνευ ἀγγελου, ἐν μὴ γυναικὶ τυγχάνημισγόμενος βασιλεύς. ουκ ῶν δὴ γνταφέρνης ἐδικαίευουδένα οἱ ἐσαγγεῖλαι, ἀλλ' ἔτι ἐν τῶν επτὰ, ἐσιέναι μελε - ὁ δὲ πυλουρὼς κα4 ὁ ἀγγελιηφόρος ου περιλοεον, φάμενοι τον βασιλέα γυναικὶ μίσγεσθαι. ὁ δὲ γυ- ταφέρνης δοκέων σφέας ψευδεα λέγειν ποιέει τοιάδε 'σπασάμενος τον ἀκινάκεα ἀποτάμνει αυτῶν τά τε ἁτα καὶ τὰς ἐῖνας, καὶ ἀνείρας περὶ τον χαλινὸν τοs ῖππου 119 περὶ τοὐς αυχένας σφέων ἔδησε, και ἀπῆκε. οἱ δὲ τφβασιλέῖ δεικνύουσι ἐωυτοὐς, καὶ την αἰτίην εἶπον, δι' ἡ ω πεπονθότες εἴησαν. Λαρεῖος δὲ ἀρρωδήσας, μὴ

294쪽

LIB. III. CAP. 117- 120.

κοινῶ λόγω οἴ-πεποιηκότες μοι ταυτα, μεταπεμπόμενος ἔνα ἔκαστον ἀπεπειρῆτο γνώμης, εἰ συνέπαινοί εἰσι τῶ πεποιημένω. ἐπεί τε δὲ ἐξέμαθε, λ ου συνἐκείνοισι εχ ταυτα πεποιηκὼς, ἔλαβε αυτόν τε τον 'Ι-ταφέρνεα καὶ τους παῖδας αυτου καὶ τους οἰκηχυς πάντας, ἐλπίδας πολλὰς ἔχων μετὰ των συγγενέων μιν ἐπιβουλευειν οι ἐπανάστασιν, συλλαβὼν δε σφεας ἔδησε την ἐπὶ θανάτω. η δὲ γυνη του γνταφέρνεος φοιτεουσαμὶ τὰς θυρας του βασιλέος κλαίεσκε ἀν καὶ ὀδυρέσκετο ' ποιευσα δε αἰεὶ τώυτὀ τομο τον Λαρεῖον ἔπεισε οἰκτεῖραί μιν, πέμψας δε ἄγγελον ἔλεγε τάδε ' γυναι, βασιλεύς τοι Λαρεῖος διδοῖ ενα των δεδεμένων οἰκηωνουσασθαι, τον βουλεαι ἐκ πάντων. Λ δὲ βουλευσαμένηυπεκρίνατο τάδε ει μεν δή μοι διδοῖ βασιλεὐς ενὸς την ψυχὴν, αἱρέομαι ἐκ πάντων τον ἀδελφεόν. Πυθόμενος δὲ Λαρεως ταυτα καὶ θωυμάσας τον λόγον, πέμψας ηγόρευε γυναι, εἰρωτῶ σε βασιλευς, τίνα ἔχουσα γνώμην τον ἄνδρα τε καὶ τὰ τέκνα ἐγκαταλιπουσα τον ἀδελφεὸν εἶλευ περιεῖναί τοι, δς καὶ ἀλλοτριώτερός τοιτων παίδων καὶ ἔσσον κεχαρισμένος του ἀνδρός ἐστι.

, δ' ἀμείβετο τοισίδε ' γδ βασιλεs, ἀνὴρ μέν μοι ἰν ἄλλος γένοιτο, εἰ δαίμων ἐθέλοι, καὶ τέκνα ἄλλα, εἰ

ταυτα ἀποβάλοιμι ' πατρὸς δε καὶ μητρὸς Ουκέτι μευ ζωόντων ἀδελφsὸς ἀν ἄλλος ουδενὶ τρόπω γένοιτο. ταυτητη γνώμη χρεομένη ἔλεξα ταυτα τε δη ἔδοξε τῶ Ααρείω εἰπεῖν η γυνὴ, καί οι ἀπηκε τομον τε, τον παραιτέετο, καὶ των παίδων τον πρεσβυτατον, ἡσθεὶς αυτῆ, τοὐς δε ἄλλους ἀπέκτεινε πάντας. των μὲν δὴ επτὰ εἷς αὐτίκα τρόπω τῶ εἰρημένω ἀπολώλεε. TA δέ κου μάλιστα την Καμβυσεω νουσον ἐγέ- 120νετο τάδε. υπὸ Κυρου κατασταθεὶς ῆν Σαρδίων υπαρχος υροίτης ἀνῆρ Πέρσης. ουτος ἐπεθυμησε πρήγματος

295쪽

Οὐκ οσίου Οἴτε γάρ τι παθὼν ουτε ἀκούσας μάταιον ἔπος προς Πολυκράτεος του Σαμίου ο υτε ἰδὼν πρότερονεπεθύμησε λαβων αυτὰν ἀπολέσαι, ώς μεν οἱ πλεῶνες λέγουσι, διὰ τοιήνδε τινὰ αἰτίην ' ἐπι των βασιλέος θυρέων κατήμενον τόν τε υροίτεα και ἄλλον Περσην, τῶουνομα εἶναι Μιτροβάτεα, νομου ἄρχοντα του ἐν Θα- σκυλείω, τούτους ἐκ λόγων ἐς νείκεα συμπεσέειν ' κρι- νομενων δε περὶ αρετῆς εἰπεῖν τὰν Μιτροβάτεα τῶ υροίτη

προφέροντα ' Συ γὰρ ἐν ἀνδρῶν λόγω, ος βασιλέι νῆσον

Σάμον προς τῶ σῶ νομῶ προσκειμένην ου προσεκτήσαο, ωδε δή τι ἐοsσαν εὐπετεα χειρωθῆναι, την τῶν τις ἐπιχωρίων πεντεκαίδεκα ὁπλί σι ἐπαναστὰς ἔσχε, καὶ νυναυτῆς τυραννεύει; οἱ μεν δή μίν φασι τομο ἀκούσαντα και ἀλγήσαντα τῶ ὀνείδεῖ ἐπιθυμῆσαι οὐκ ουτω τὀν εἴπαντα ταυτα τίσασθαι, ώς Πολυκράτεα πάντως ἀπο- 12l λεσαι, δι' ὁντινα κακῶς ἐκουσε. Οι δε ἐλάσσονες λέγουσι π*ψαι 'Oρατεα ἐς Σάμον κήρυκα ὁτευδὴ χρήματος δεησόμενον ου γὰρ ῶν δὴ τοὐτο γε λέγεται , καὶ

τὸν Πολυκράτεα τυχεῖν κατακείμενον ἐν ἀνδρεῶνι, παρεῖναι δέ οἱ καὶ Ἀνακρέοντα τὰν Πων. καί κως εἴτ ἐκ προνοίης αυτὸν καταλογέρντα τὰ υροίτεω πρήγματα, εἴτε καὶ συντυχίη τις τοιαύτη επεγενετο - τόν τε γὰρ κήρυκα τὸν υροίτεω παρελθόντα διαλέγεσθαι, και τὸν Πολυκράτεα τυχεῖν γὰρ ἐπεστραμμενον προς τὸν τO 122 χον οἴτε τι μεταστραφῆναι Ουτε υποκρίνασθαι. Αἰτίαιμεν δὴ αυται διφάσιαι λέγονται τos θανάτου τοs Πολυκράτεος γενέσθαι, πάρεστι δὲ πείθεσθαι ὁκοτερy τις

βούλεται αυτέων. ὁ δὴ ἁν υροίτης ἱζόμενος ἐν Μαγνησίη τῆ υπὲρ Μαιάνδρου ποταμοs οικημένy ἔπεμπε Μύρσον τὸν Γύγεω ἄνδρα Λυδὸν ἐς Σάμον ἀγγελίην φλροντα, μαθὼν τοs Πολυκράτεος τὸν νόον. Πολυκράτης

γάρ ἐστι πρῶτος τῶν ημεῖς ἴδμεν Ἐλλήνων, δς θαλασ-

296쪽

LIB. III. CAP. 120 - 124.

κρατέειν ἐπενοήθη, πάρεξ Μίνω τε του Κνωσσίου, καὶ εἰ δη τις αλλος πρότερος τουτου ἐρξε της θαλάσσης

της δε ἀνθρωπη ς λεγομένης γενεῆς Πολυκράτης ἐσρὶ

πρῶτος, ἐλπίδας πολλὰς ἔχων γωνίης τε καὶ νήσων αρξειν. μαθὼν ἁν ταυτά μιν διανοευμενον ὁ υροίτης πέμψας ἀγγελίην ἔλεγε τάδε υροίτης Πολυκράτεῖ ωδε λέγει. πυνθάνομαι ἐπιβουλευειν σε πρήγμασι μεγάλοισι καὶ χρήματά τοι Ουκ εἶναι κατὰ τὰ φρονήματα. συ νυνωδε ποιήσας ὀρθώσεις μὲν σεωυτὸν, σώσεις δὲ και ἐμέ ἐμοὶ γὰρ βασιλευς Καμβυσης ἐπιβουλευει θάνατον, καίαοι τουτο ἐξαγγέλλετοι, σαφηνέως ' συ νυν ἐμὲ ἐκκομίσας αυτον καὶ χρήματα τὰ μὲν αυτων αυτὸς ἔχε, τὰ δε ἐμὲ ἔα ἔχειν ' εἴνεκέν τε χρημάτων ἄρξεις ἁπάσης τῆς Ἐλλάδος. εἰ δέ μοι ἀπιστέεις τὰ περὶ των χρημάτων, πέμψον οστις τοι πιστότατος τυγχάνει ἐὼν, τῶ ἐγὼ αποδέξω. -υτα ἀκουσας Πολυκράτης ῆσθη τε καὶ εβου- Iraλετο καί κως, ἱμείρετο γὰρ χρημάτων μεγάλως, απο- πέμπει πρῶτα κατοψόμενον Μαιάνδριον Μαιανδρίου ἄνδρα τῶν αστῶν, δς οἱ ἐν γραμματιστής ' δς χρόνωου πολλω υστερον τουτων τον κόσμον τον ἐκ του ἀνδρεῶνος του Πολυκράτεος ἐόντα ἀξιοθέητον ἀνέθηκε πάντα ἐς το οραῖον. ὁ δὲ υροίτης μαθὼν του κατάσκοπον ἐόντα προσδόκιμον ἐποίεε τοιάδε λάρνακας οκτὼ πληρώσας λίθων πλὴν κάρτα βραχέος του περὶ αυτὰ τὰ χείλεα, ἐπιπολῆς τῶν λίθων χρυσὸν ἐπέβαλε, καταδήσας δὲ τὰς λάρνακας εἶχε ἐτοίμας. ἐλθὼν δὲ ὁ ψιάνδριος και θεησάμενος απήγγειλε τῶ Πολυκράτεῖ. 'O δὲ πολλὰ μὲν τῶν μαντίων ἀπαγορευόντων πολλὰ δὲ 124 τῶν φίλων ἐστέλλετο αυτὸς ἀπιέναι, προς δὲ καὶ ἰδου- σης τῆς θυγατρος οψιν ἐνυπνίου τοιήνδε ἐδόκεέ οἱ τον πατέρα ἐν τῶ ήψι μετέωρον ἐόντα λοsσθαι μὲν υπὀ του Αιὸς, χρίεσθαι δὲ υπὸ του υλίου. ταυτην ἰδουσα την

297쪽

HEROD0TIoψιν παντοίη ἐγίνετο μη ἀποδημησαι τον Πολυκράτεα παρὰ τον υροίτεα, και δη καὶ ἰόντος αυτos ἐπὶ τηυπεντηκόντερον ἐπεφημιζετο. ο δε οι ηπειλησε, ην Gῶς ἀπονοστηση, πολλόν μιν χρόνον παρθενευεσθαι. η δεηρησατο ἐπιτελέα ταυτα γενέσθαι ' βουλεσθαι γὰρ παρ- 125 θενευεσθαι πλέω χρόνον η του πατρὸς ἐστερῆσθαι. Π λυκράτης δὲ πάσης συμβουλιης αλογησας επλωε παρατον υροίτεα, ἄμα αγόμενος ἄλλους τε πολλους τωυεταίρων, ἐν δε δη καὶ Λημοκήδεα τον Καλλιφῶντος ' Κροτωνιητην ἄνδρα, ἰητρόν τε ἐόντα καὶ την τέχνην

ἀσκέοντα ἄριστα των κατ εωυτον. απικομενος δε ες

την Μαγνησίην ὁ Πολυκράτης διεφθάρη κακῶς, ουτεεωυτου αξίως Ουτε των ἐωυτοῶ φρονημάτων ' ἔτι γὰρ μη οἱ Συρηκοσίων γενόμενοι τύραννοι, ουδὲ εἷς των ἄλλων Ελληνικῶν τυράννων ἄξιός ἐστι Πολυκρατεῖ μεγαλοπρεπείην συμβληθηναι. ἀποκτείνας δέ μιν Ουκἀξίως ἀπηγησιος υρωτης ἀνεσταυρωσε ' των δε οἱ επομένων ὁσοι μὲν ἡσαν Σάμιοι, ἀπηκε, κελευων σφέας ἐωυτω χάριν εἰδέναι ἐόντας ελευθέρους, ὁσοι ησαν - ξεῖνοί τε καὶ δοsλοι των επομένων, εν ανδραπόδων λόγω ποιευμενος εἶχε. Πολυκράτης δὲ ἀνακρεμάμενος ἐπετέλεε πῆσαν την ἄψιν της θυγατρός' ἐλουτο μὲν γαρυπὸ τοs Aιὸς, ὁκως υοι, ἐχρίετο δὲ υπῖ του ηλίου ἀνιεὶς αυτὸς ἐκ του σώματος ἰκμάδα. Πολυκράτεος μὲν δη αἱ πολλαὶ εὐτυχίαι ἐς τομο ἐτελευτησαν, τll οἱ Ἀμα σις ο Αἰγυπτου βασιλευς προεμαντευσατο. 26 μόνω δὲ οὐ πολλῶ υστερον καὶ 'οροίτεα Πολυκράτεος τίσιες μετηλθον. μετὰ γὰρ τον Καμβύσεων θάνατον καὶ των μάγων την βασιληχν μένων ἐν τρσι ' Σάρδισι υροίτης ώφέλει μὲν ουδὲν Πέρσας υπὸ Μη-δων ἀπαραιρημένους την αρχην, ὁ δὲ ἐν ταύτη τῆταραχη κατὰ μὲν ἔκτεινε Μιτροβάτεα τον ἐκ Βασκυ-

298쪽

LIB. III. CAP. 124 -I28. I

λείου υπαρχον, ἔς οἱ ἁνείδισε τὰ ἐς Πολυκράτεα ἔχοντα, κατὰ δὲ του Μιτροβάτεω τον παῖδα Κρανάσπην, ἄνδρας εν Πέρσησι δοκίμους, ἄλλα τε ἐξυβρισε παντοῖα καί τινα ἀγγαρήων Λαρείου ἐλθόντα παρ' αυτὸν, ῶς ου προς ηδονήν οι ἡν τὰ αγγελλόμενα, κτείνει μιν ὀπίσω κομιζόμενον ἄνδρας οι υπείσας κατ οδὰν, ἀποκτείνας δε μιν ἡφάνισε αυτω ιππω. Λαρεῖος δε 127ώς ἔσχε την αρχὴν, ἐπεθυμεε τον υροιτεα τίσασθαι

πάντων τε των αδικημάτων εινεκεν καὶ μάλιστα --τροβάτεω καὶ του παιδός. ἐκ μεν δὴ τῆς ἰθέης στρατὸν ἐπ' αυτὸν Ουκ ἐδόκεε πέμπειν με οἱ οἰδεόντων ἔτι των πρηγμάτων, καὶ νεωστὶ ἔχων την αρχὴν, καὶ τονυροιτεα μεγάλην τὴν ἰσχυν πυνθανόμενος ἔχειν, τον χίλιοι μεν ΙΠερσέων ἐδορυφόρεον , εἶχε δὲ νομὸν τόν τε Φρυγιον καὶ Λυδιον καὶ γωνικόν. προς ταῶτα δὴ ἀνὁ Λαρειος τάδε ἐμηχανήσατο ' συγκαλέσας Περσέωντους δοκιμωτάτους ἔλεγε σφι τάδε ' Τὸ Πέρσαι, τίς ἄνιιοι τOsτο υμέων υποστὰς ἐπιτελέσειε σοφίη καὶ μὴ

βίη τε καὶ οιρίλω; ἔνθα γὰρ σοφίης δέει, βιης ἔργον ουδέν. υμέων δὴ ἁν τίς ἄν μοι υροιτεα ῆ ζώοντα ἀγάγοι ῆ ἀποκτείνειε; δς ἀφέλησε μεν κω Πέρσας ουδὲν, κακὰ δε μεγάλα ἔοργε ' τουτο μὲν δυο ἡμέων ήωτωσε,

Μιτροβάτεά τε καὶ τὀν παῖδα αυτοs, τουτο δὲ τους ἀνακαλέοντας αυτὸν καὶ πεμπομένους υπ' ἐμεs κτεμνει, Γβριν ουκ ἀνάσχετον φαίνων. πρίν τι ῶν μέζον ἐξεργάσασθαί μιν Πέρσας κακὰν καταλαμπτέος ἐστὶ ἡμῖν θανάτω. Aαρειος μὲν ταλα ἐπειρώτα, των δὲ 128 ἄνδρες τριήκοντα υπέστησαν, αυτὸς εκαστος ἐθέλων ποιέειν ταῶτα. ἐριζοντας δὲ Θαρειος κατελάμβανε κε λευων πάλλεσθαι ' παλλομένων δε λαγχάνει ἐκ πάντων Βαγαίος ὁ Ἀρτόντεω. λαχὼν δὲ Ο Βαγαῖος ποιέει τοιάδε

βιβλια γραψάμενος πολλὰ καὶ περὶ πολλῶν ἔχοντα πρη-

299쪽

γμάτων σφρηγῖδά σφι ἐπέβαλε την Βαρείου, μετὰ δὲ ηῖε ἔχων ταυτα ἐς τὰς Σάρδις. ἀπικόμενος δε καὶ υροίτεω ἐς ὁ φιν ελθών των βιβλίων Τω ἔκαστον περιαιρεόμενος ἐδίδου τῶ γραμματιστη τψ βασιληω ἐπιλέγεσθαι 'γραμματιστὰς δε βασιληχυς οἱ πάντες υπαρχοι ἔχουσι ' ἀποπειρεόμενος δὲ τῶν δορυφόρων ἐδίδου τὰ βιβλία ὁ Βαγαῖος, εἴ οἱ ἐνδεξαίατο ἀπόστασιν ἀπδυροίτεω. ὁρέων δέ σφεας τά τε βιβλία σεβομένους μεγάλως καὶ τὰ λεγόμενα ἐκ τῶν βιβλίων ἔτι μεζόνως, διδοῖ ἄλλο, εν τω ἐνην ἔπεα τοιάδε 'Ω Πέρσαι, βασιλευς Ααρεῖος απαγορευει υμῖν μη δορυφ0ρέειν υροίτεα. Οἱ δὲ ἀκούσαντες τούτων μετῆκάν οἱ τὰς αἰχμάς. ἰδὼν δὲ τοsτο σφεας ὁ Βαγαῖος πειθομένους τω βιβλίω, ἐνθαυτα δη θαρσησας τὸ τελευταῖον τῶν βιβλίων διδοῖ τω γραμματιστll, ἐν

τω εγέγραπτο Βασιλευς Θαρεῖος Πέρσησι τοῖσι ἐν Σάρδισι ἐντέλλεται κτείνειν υροίτεα. οἱ δὲ δορυφόροι ως ηκουσαν ταυτα, σπασάμενοι τους ἀκινάκας κτείνουσι παραυτίκα μιν. ούτω δη 'Oροίτεα τον Πέρσην Πολυκράτεος του Σαμίου τίσιες μετῆλθον. ius 'Aπικομένων δὲ καὶ ἀνακομισθέντων τῶν Οροίτεω χρημάτων ἐς τὰ Σοὐσα .συνηνεικε χρόνω ου πολλῶυστερον βασιλέα Λαρεῖον ἐν ἄγρy θηρῶν ἀποθρώσκοντα από ιππου στραφῆναι τον πόδα. καί κως ἰσχυροτέρως

ἐστράφη ὁ γάρ οἱ ἀστράγαλος ἐξεχώρησε ἐκ τῶν ἄρθρων. νομίζων δὲ καὶ πρότερον περὶ εωυτὸν ἔχειν Αἰγυπτίων τους δοκέοντας ειναι πρώτους την ἰητρικην τούτοισι ἐχρῆτο. οἱ δὲ στρεβλοῶντες καὶ βιώμενοι τον

πόδα κακὸν μέζον ἐργάζοντο. ἐπ επτὰ μὲν δη ημέρας

καὶ επτὰ νύκτας υπὸ του παρεόντος κακοs ὁ Θαρεῖος

ἀγρυπνίῖσι εἴχετο, τη δὲ δη ὀγδοη η μέρη ἔχοντί οἱ

φλαύρως παρακούσας τις πρότερον ἐτι ἐν Σάρδισι του Κροτωνιήτεω Θημοκήδεος την τέχνην αγγέλλει τω Λα-

300쪽

ρεω ' ὁ ἄγειν μιν την ταχίστην παρ' εωυτον ἐκέ- λευσε. τον δε ώς ἐξευρον ἐν τοῖσι υροίτεω ἀνδραπόδοισι ὁκουδὴ ἀπημελπένον, παρῆγον ἐς μεσον πέδας

τε ἔλκοντα καὶ ράκεσι ἐσθημένον. Σταθέντα δὲ ἐς με- 130οον εἰρώτα ὁ Ααρεῖος την τέχνην εἰ ἐπίσταιτο - ὁ δ'ουκ υπεδέκετο, ἀρρωδέων, μη εωυτον ἐκ νας το παράπαν τῆς Ελλάδος ρ ἀπεστερημένος. κατεφάνη τε τῶ Θαρείω τεχνάζειν ἐπιστάμενος, και τους ἀγαγόντας αυτὸν ἐκέλευσε μάστιγάς τε καὶ κέντρα παραφέρειν ἐς τομέσον. ὁ δὲ ἐμαυτα δη ῶν ἐκφαίνει, φας ἀτρεκέως μενουκ ἐπίστασθαι, ὁμιλήσας δὲ ἰητρῶ φλαυρως ἔχειν την τέχνην. μετὰ δε ως οἱ ἐπέτρεψε, Ελληνικοῖσι ἰήμασι χρεόμενος και οια μετὰ τὰ ἰσχυρὰ προσάγων υπνου

τέ μιν λαγχάνειν ἐποίεε και ἐν χρόνω ολ ω υγιέα μιν ἐόντα απέδεξε, ουδαμὰ ἔτι ἐλπιζοντα αρτίπουν ἔσεσθαι. δωρέεται δη μιν μετὰ ταsτα ὁ Λαρεῖος πεδεων χρυσεων δυο ζευγεσι ' ὁ δέ μιν ἐπείρετο, εῖ οι διπλησιον το κακον επίτηδες νέμει, ἔτι μιν υγιέα ἐποίησε. ησθεις δε τῶμεῖ ὁ Θαρεῖος αποπέμπει μιν παρὰ τὰς εωυτου γυναῖκας. παράγοντες δὲ οἱ ευνουχοι ἔλεγον προς τας γυναγκας, ῶς βασιλέΓ ουτος εἴη ὁ ς την ψυχὴν ἀπέδωκε. υπο- τυπτουσα δε αυτέων έκάστη φιάλη ἐς τοs χρυσου τηνθήκην ἐδωρέετο τον Λημοκήδεα, ουτω δη τι δαψιλετδωρεῆ, ῶς τους ἀποπίπτοντας ἀπο των φιαλεων στα - ρας επόμενος ὁ οἰκέτης, τῶ ουνομα ην Σκίτων, ανελε- γετο, καί οἱ χρῆμα πολλόν τι χρυσου συνελέχθη. Ο δε Λημοκήδης Ουτος ἄδε ἐκ Κρότωνος απιγμένος 131Πολυκράτεῖ ἄμίλησε ' πατρὶ συνείχετο ἐν Κρότωνι οργὴν χαλεπῶ ' τουτον ἐπεί τε Ουκ ἐδυνατο φέρειν, απολιπὼν οἴχετο ἐς Αἴγιναν. καταστὰς δε ἐς ταυτην τῶ πρώτω ἔτεῖ υπερεβάλετο τους ἄλλους ἰητρους, ἀσκευής περ ἐὼν καὶ ἔχων Ουδεν τῶν ὁσα περι την τέχνην ἐστὶ ἐργα-