장음표시 사용
211쪽
πρ. 377. Hes. προμοι ς' προμαχοις, προαγωνισταῖς, προ στώταις. Dativ. pendet ab ε λ. ut 111.179. π e. Hes. προ φ ε ρ ε οπιίδιζε Suid. add. υπομίμνησκε προαγε, προκομιζε. Eur. Hec. 825 Κύπριν προβὰλλειν, ubi Sch. εἰς μεσιτείαν προτείνειν. Ita accipiendum videtur h. l. προφέρειν ' nam remedio accepto controversiam diri niebat Diana.
I 82. ειπε φων. 121, 449. Cla. 277. Sopli. Ai. 757. IIerod. III, 156. V, 36, 49. IX, 2.183. βαρ. Eur. Iph. Τ. 598 τὼ γὰρ σφαγῆναι τὴν δ' ἐμοὶ βὰρος μέγα. Iph. A. 1257 sq. ubi Agam. δεινῶς δ' ἔχει μεταiπα τολμῆσαι, γυναι, δεινῶς δε καὶ μ11. Cf. Soph. El. 575 sq.τὀ μ ὴ ποθ'. Il. I, 218. Eur. Iph. A. 1409 τὼ θεομαχεῖν
212쪽
et λιποφυχεω Il. v, 685 λίποι αἰων. Od. XVIII, 91 ως μιν φυχὴ λίποι . Cf. Od. XXII, 119 ἐπεὶ λίπον Ζῖοι δενακτα. Εna ped. vs. 125, 150, 275. Non dubito vertere: quet patiar me navibiu defluui squae ventis coreumpuntur us. 173), belli a cietate fraudatvm II9I. παυσ. Hoc est illud μῆχαρ βριθ'. Empedocles dictus κωλυσανέμας, ἀλεξανέμας cs ibi L p. 2I. Valch. ad Phoen. 120 , p. 42. Virg. Aen. II, II 6 aanguine plaecratia ventos et virgine
H. serit,ens ανδ a, mire sibi a seli. imponi passus rei, seliolium ita tentans: oera' τῶ τρόπω. γρ. αἱ δῶ, ὁ μάντις δηλονόει. At hine
ipsa eor diaetio est; nam videtur in uaargine olim seriptum suisM tot τωι ω ερόπω αὐδὰ ὁ μάντις. Ex his tω τρόποι visum est pertinere Hera Suid. οργα παρὰ Θουκυδίδη ἀντὶ τos διανοία, τρόπω, σκοπω), qtium pri e dens Tot zω pro taehygr. τουτέστι halteri potuerit; alius vero oρra verbum esse putans, quod explimretur verbo&et dis, hoe superscripsit et in marg. post 4 μάντ. adscripsit cyarao, ότι. Tandem rei Ja expellit e lextu antiquum ὀerct, ipsumque explieatur verbo λέγει. Sie distraelii in et corruptum vetus seliolium Tovrω - δι ἁν ς, quo signifimbatur, verba is Dianam ira aretuantem ineriseium pelere V ab ipso alela ante prolata suisse ses. Eur. Iph. A. 1262 , Miterari ab Amna. seeum detulerante.
213쪽
θιῶ φίλον. Tale aliquid cogitatione supplendum, ut Mittentia sit: - te ira sagrante eaepetere sal eae: Glo, bene vero cedat.
καθιέμενοι κατὰ τῶν ἱππείων τραχήλων στηθμοι ἱμαντες πλατεῖς τινες δἐ τοὐς τῶν λπων μασχαλιστῆρας Ουτω καλεῖσθαι φασίν. CL Arist. Eqq. 768.195. τρ. int. πνιην' 166. Arist. Ρrobi. 26,5 ἔστιν η τροπαίαοῖον ἀναστροφὴ ἀπογείας. Plin. II, 43 qui quidem v ιι Pgrum a mari rederunt, tropaei voeantur, ri pergunι, apostaei. Chi. 773 τροπαίαν κακῶν Sch. μετατροπήν . Sept. 706. Εur. El. II 47. Arist. Pac. 944. Il. XV, 203. CL Herod. VII, 13 ἀγχέ- στροφα βουλεύομαι. 196. ἄναγν. Quod placere non poterat 'Aρτέμιδι αγνῆ 127). Cli. 984. Lucr. I, 99 eaata ine ea te Matia eoneideret. Liv. I, 45 inestate Ueri tum Dianae Deere. το θ. Dici pro exinde, plane non constat; quare, quod sa- cito corrumpi potuit, leg. τοθ' ῖν - ttim, Dιod unum rat
Sept. 671. Ch. 592. Eur. Med. I 095. Ins. 1145 η παντοτολμος. 197. μετέγν. i. e. μεταβαλών Plat. Phaedr. 241 ὶ, vel μεταβαλλομενος Gorg. 481 ὶ, μεταθέμενος Rhes. 131ὶ ἔγνω. Cff. Suppl. 110. Lur. Iph. A. 388. Od. V, 286. Soph. Phil. 962.1270. Apoll. Rh. III, 948 Μηδείης θυμὼς τρὰπετ' ἄλλο νοῆσαι.
vidii Alar. Cf. Bernh. l. l. p. 368.198. βροτοῖς. De hoc dativo es Berni a. l. l. p. 93. Cf. in 780. H. ad Pera. 293, p. I 88. Soph. D. 286 φιλεῖ δύψκλεια τοῖς φθονουμενοις νι κἄν ἐπ' αισχροῖς. Θρ ασύν ε ι ν esse θρὰσος φέρειν, non constat; potius credo esse steασος λαβεῖν Suppl. 952), εἰς θρὰσ. ἀποβῆναι. Cl. 524, 529,535.
214쪽
Ε seliolio ad c όθ ι ν aeute Bl. essecu, in C Al. aliquo semptum fuisse μὲν ἔγνω in eodem vero pariter leo debitu si eo Tovc, non βρο- νοοῦς. In iis illii nune sunt, est βροτοῖς sequente plena interpune-tione. Causa aperta; nam primum dativus melius videbatur eonstrui posκ eum filiaemoririus, tum yise suo loeo positum legetatur.
sit. Fr. 521 ποικιλομήτιδες ἀζαι πομὰ ζων. 199. παρ. πρ. De P. πνrima mentia noxa, vsania prima, quae ubi seine i mentem ex statione sua excussit, eam in errore suo non lantum confrmat, sed etiam longius abducit.' l. 16I,
215쪽
παρ' ουδέν' εἰς ονδἐν πλέον. παρ' ουδ ἐν θέμενος τους ' καταφρονήσας, παραλογισαμενος. Sch. Εur. Or. 569
explicat κατ' οὐδέν, ἐν Ουδενδοῦ μοίρα, ἐν ολίγη προφὰσει. αιῶνα. I 07. Pr. 86l. Ne in brevi syllaba us. finiretur, Peare. scripsit παρθένειον τ' , etsi τε plane abundet, imo vim verborum minuat. Cl. 213, 220, ubi similia conati sunt.
216쪽
impedire diras. Prosst dixeras φυλακτικῶς, ευλαβως κατασχεῖν. Στομ. pendet tam a φυλ. quam a φθογγ. Cl. 57. 73.
rimul infula, virgineoa circumdata comptua. ex utraq- Fara malaruran parte profvaa m. Itaque insulae, tempora et comas Iphigeniae cingentis, vittae aequaliter ad ynas promissae vel demissae erant. Ea insula, candida, lanea, honti eius imposita non ori iniecta est, ut freni instar cohiberet vocem. Ima vimus. 93 Lucretio mula metu dicitur. Contra Aesch. χαλινὰ memorans, sirificat, popas victimarios pendentibus illis insulae vittis usos esse os vironis coercenduin. Sch. Arist. Eqq. II 47
Ut novo va. nova strephe ineipiat, in F. seraptum Bἰα χαλ. δ' - βαφὰς ἐς - , quod multis plaeuisse miror. Quid enim illud est et saeuitia sero frenil muta ri-eroream fiumi demiue fl
κωτοφορουσα. Buri Hec. 558 sqq. de Polyxena corpus ante Ina lationem nudante; id. Phoen. 1491, ubi de se Anii g. στολίδα κροκοεσσαν ανεῖσα τρυφΔς. - Quae comparantibus patet , τοκροκοβαφiς εῖμα esse intelliyndum, non vero insulam et vittas croco tinctas, nedum profusi graminis guttas, quas obus. 222 notari non potuisse male censuu H. Oroceum velamen erat puellare regium, quo induta Iph. ante preera accesserat ad aram. Disitirso Coral
217쪽
rim vestem deinde com nautare iussa est cum sacri scali. CLV eletc. Tri l. p. 410. χεο υσα i. e. καθιεῖσα. Il. V. 734. VIII, 385 πέπλον μόνκατέχευεν έανὼν πατρὰς ἐπ' Ουδει. XVI, 459. 214. ἐ κ. θυτ. Sunt οἱ φιλομ. βρ., qui regis consilium coni probaverant; non mitius quam rex 200J ipsi θυτῆρ e dici
218쪽
τ ρας), hic non potest suppleri, ut sit: heroiis, patris convivas, carmine coelebraverat antea; nam μέλπειν θεο tu dicitur. Ita ilio ad ἔμελψεν inteli. παιῶνας. Cf. 1353. Puella autem nondum plenis nubilis annis vix dubium quin heroica aetate admitti posset ad regia patris convivia voce et saltatione ex hilaranda.
α κηρατος, ἀδμής, ἀδμήτη, ἀθίκτωρ. Nonia. Dionys. XIII, 1 2
219쪽
συνουσίαις κρατῆρες τρεῖς. Sch. ad Pind. I. VI, 10 τὼν μἐν πρῶτον κρατῆρα) Λιος πιλυμπίου καὶ θεῶν πιλυμπίων add. Soli. ad Plat. l. l.) ἐκίρνασαν, τὰν δἐ δεύτερον πρῶων, τον δi τρίτον Λιος Σωτηρος - διὰ τὼ τοὐς τοὐτον πένοντας σταθερους cs ins 517, 544ὶ γίνεσθαι ' τοὐς μετὰ τοὐτον εἰς ἄτην καὶ ανομίαν καὶ ἀσέλγειαν τρέπεσθαι cs. Clem. M. I, I99 μεχρι τῶν ιβρεως κρατήρων). Ἀλεγον δ. αυτὼν καὶ τελειον διὰ τὰ τέλειον ει ναι τον τρίτον ἀριθμον. Apul. NOLII, 147 prima eratera ad auim pertinet, aeeunda ad li- larualem, tertia ad voti lauem, Pwarta ad snaaniam . CI. Suppl. 27 Zεἰς σωτὴρ τρίτος Schol. ο τριτοσπονδος, η ο τρίτος τῶν ειρημένων), οἰκοφύλαξ οσίων ἀνδρῶν. D. 56 Η. 196 A. τρέ- τον Λιος Σωτῆρος ευκταίαν λίβα es. Cli. l. l. ad 215) Ch.I07I. Eum. 759 sq. Soph. D. 199 Zλ παυσίλυπε, καὶ Λιὼς σωτηρίου σπονδῆ τρίτου κρατῆρος. Hine τὼ τρίτον τῶ Σωτῆρ ι τι τρίτον 'Oλυμπικῶς τῶ Σωτῆρέ τε καὶ τῶ λυμπέω Λιd Plat. Rep. IX, 583xθ ἐπὶ τῶν τελείως τι πρατ-
τοντων. Etiam τρίτου κρατῆρος ἐγεύσω ἐπὶ τῶν με - μυημένων τὰ τελεώτατα καὶ σωτηριωδέστερα. Paroeui. Gr.
e tertio cratere G μετανιπτρον ῆ μετανιπτρίς Athen. XI, 487 , θ τῆς 'Υγιείας impletatur, et emiebatur paean. Τριτο σπονδος explicatur proximo εὐποτμος' est igitur τριςολβιος,
220쪽
ae si leuretur ἔμελψεν, ὁ τε - ἐτίμα. mella hymno Iovitias agebat, qui cariam sibi patrem incolumem et prosperum
τῆν παυσώνεμον θυσίαν secuta sunt, Sed de incerto remineventu, docemur his: τέχναι - . Cs 67 sq.