장음표시 사용
231쪽
seeisset id in iis verbis, quibus ad ipsam domum Atridariimaeeessio si i describitu ' Pesellisse eum opinionem, patebit. 283. Ge. Paus. II, 25,9. ἔστι δἐ δρος υπiρ τῆς πισσης τι υραχναῖον, παλαι δἐ Σαπυσελώτων ἐπὶ Ἀναχου τὼ ὀνομαειλήφει βωμοὶ ἐν αυτμ sιος τε καὶ Ηρας δεῆσαν δμβρου si pluvia opus sit) σφίσιν, ἐνταsθα θύουσιν. Hes. Υσσέ
284. σκηπτ. Hes. σκῆψαι ' πεσεῖν. σκηπτος ' κεραυ-
νὼς ἄνωθεν διὰ πυρος. Sch. ad Soph. Ant. 118 σκνπτος πΔν πνεὐμα θυελλῶδες, ὁ ταν συνερείδη τῆ γῆ, καὶ παλιν ἄνω άψηρ καὶ στροβιλον τινες καλοὐσι . Cl. Vala. ad Lur. Hipp. 317. Soph. Oed. R. 28. Int. 340.285. οὐκ ἁπ. Est εὐγ ενές, quippe qui imis in Ida accensi extremus surculus, ultima tanquam suboles erat. Sed aliud latet, quod omnes suot praeter Sp. I Dππος, ait, non solum de avo, sed etiam de annosa vina dictum. Ηes. παππος ' Δ κανθαεπὰν γηραση καὶ ἀποξηρανθῆ, καὶ υπὰ ἀνέ-ν ἐκριπίζεται καὶ τοπον ἐκ τοπου μεταβαλλει. Σημαένει δἐ καὶ - πατρος ῆ μητρος πατέρα, καὶ τῆν υπο τῶ γενείω τρίχωσιν. Cf. 280-γ. et 269 γρ. Ost. Nic. Alexiph. 126, ibique Seli. Plin. XXVIJ l06j. Sp. explicat tamen Idari Unis propagatum ops com
iri torrem lignoram e vinia aridis.
commendat ἐτοιμοι, non ἔτυμοι. Frustra Schiltχ τοιοίδε τοίμοι. Cl. 957. Soph. h. 114 τοι αὐτώ τοί σοι προς χαριν - λέγω. λαμπ. Hes. λαμπάς λαμπὰδος αγῶν καἰ δ νικήσας λαμπα3ηφορος. Sch. ad Arist. Ran. 131 λαμπαδηδρομίαι γίνονται τρεις ἐν τῶ κεραμεικῶ, ωθηνὰς, πιφαιστον, Προμηθέως. ἐκεῖ γὰρ συνετέλουν οἱ ' Αθηναῖοι κατὰ ἐνιαυτον λαμπαδosχον αγῶνα. Fietant Panathenaeis, Hephaesteis, Prometheis noetu. Sch. ad i. l. 1119. Pol l. VIII, 8. Herod. VIII, 98o μἐν δὴ πρῶτος δραμὼν παραδιδοῖ τὰ ενrεταλμένα τῶ δεν -
232쪽
or. XIX, 230' celebrat celeritasent, qua V τῶ πιφαέστω τελουμένη λαμπαδηφορία διὰ πομπίμων εξ ἄλλων ἁλλουήσταδίους τοσους καὶ τοσους ῶς περ φρυκτωρίας διαπέμπεται.
CL Rhet. ad Her. IV, 46. Sch. ad Persium VI, 61. 'Veleste, nona. p. 537-554. Paus. II, 25, 4 memoraι πυρσῶν ἐορτὴν, quam A vi quotannis in meuioriani Lyncei et Hyper n. mirant. 287. ἄλλ. Facillima constructio, quam impediverrunt inter
εισὶν εἰςαγώγιμοι cs Plat. Symp. 175'. Primis ex sivit Enm. Interpositum διαδοχ. notat τῶ διαδέχεσθαι ἀλλήλους. μμοι sunt leges, τοῖς αγῶνα δραμοὐσι, sua cuique, praescriptae, plures pro diversis locorum intervallis, quum universae consti
explicatur; cl. 298. Schneid. censet, poetam scripturum suisse χῶ τελ. Propterea exponit: νικα Ο πρ. o καὶ τελ. δρ. i. e. δρ καὶ τελευτ. . δραμε λαμ-δα Aristoph. Vesp. 1198 . Primum illum cursorem, qui etiam postremus suit, quique dicitur pHinam tulisse licet omnes cursores dicantur λαμπαδηφοροι 286ὶ, i. e. λαμπὰδι νικήσαντες), putat ipsum esse Hφαιστον ἄγγελον 254 sq. l. iter tam uiamum tam brevi tempore emensum. Verum haec omnia tam eludendi senes causL Serium subesse patebit. 289. τέκμ. Dind. praesert τοιουτο τέκμ. At videtur τοι οὐ τοconsulio post positum esse a posita, partim quod τοιοίδε modo ante posuit in suerat, partim quod praecipua vis in rέκμαρ, quod si taverat chorus. Add. σt μδ. i. e. σημειον θειον. CL Antiph. p. 748,2 ἀνθρωπίνων τεκμηρίων - τοῖς απὼ τῶν θεῶν
233쪽
290. α ν δ . Specie gen. abs. At τέκμ. ἀνδ. quum esse possit lassietum a marito Dro tum , σύμβ. ἀνδ. pariter aignum de marito ad maritum pertinens notat.292. 14 r. 535, 545. Sunt λογοι ματαιοι, λῆροι. Adγοι καὶ φλυαρίαι ap. Dein . p. 488, 2. Videtur tamen chorus contrarium dicere, λουη. θαυμασίους, addens ἀποθαν. i. e. ἱκανῶς θαυμ.ὶ Os Aristaen. II, 18, 31. Theoph. Char. V, init. Cf.Εur. h. 567 τῶ δυς τυχουντι τερπνον τὼ λέξαι κἀποκλαύσα
γοιμ' ἁν frequentissimulta sit, multos ostendu λέγοις. Sine
causa; non enim dicit; λέγ' αυθις Ch. 765ὶ, sed supplex aetimide orat; cl. λέξαις 97, 322). Il. XI, 790. Od. II, 32, 230 Thierach GL p. 335, 368J. Nec praetervidendum est θελοιμ' ἁν, quod non frustri, praecessit. Ἐς λέγοις λογουςὶ παλιν
159 in Troiae excidio memorat βοὴν μείζονα η κολον χαλκοθτε καὶ πυρος τῶν μἐν φθειρομένων, τῶν δi ἐμπομένων. 296. ἐκχ. Candi έγχέα ς, quem omnes secuti praeter 'Veli. qui venit: aι eae duobu/ estuderis in unum uaa. Hipp. II, 112
234쪽
εῖ τις υδωρ καὶ ἀλειφαρ ἐς χαλκεῖον ἐγχέας. Ra prosa oratione. Euna. 653 αῖμα ἐκχέας πέδι ut κύτει .297. ου φίλ. Empedocleum; is h. va. 94 sq. ait: αλλοτε μει φιλοτητι συνερχομεν' εἰς ἔν ἁπαντα, auora δ' αὐ διχ' ἔκαστα φορεύμενα νείκεος ἐ'χθιι, ubi Φιλία et Miso; mundum remnL Idem memorat aμικτα et κεραιομενα, μισγο- μενα vs. 171 ah tum 331 sq. ἐχθρὰ δἐ πλεῖστον απ' ἀλλήλων διέχουσιν, ἄμικτα γέννα τε κρασει τε καὶ εἴδεσιν εκμακτοῖσι,παντ' συγγίγνεσθαι ἀηθχα. Iam φίλως διχοστ. ea sunt quae sociari, sibi invicem accommodari possunt Uat. Symp. 187'ὶ.Sopli. D. 184 ευ γὰρ καὶ διχοστατῶν λογος σύγκολλα τἀμφοῖνες μέσον τεκταίνεται quamvis diua aeviensia aesti iugatur, media ri plaeeat via. Grol. . Contra oυ φίλως διχ. a ι ταῶμικτα , quae implacabile odium separat. πρ. Ut 149 τουτο νιν πρ. Ch. 995ὶ, ita etiam ii. l. est appellare, προςαγορεύειν. Plat. Rep. 476 Ους δν τις ὀρθῶς προςείποι φιλοσοφους. Soph. 216'. 298. καὶ . Cl. 8, 368,674. Simplex copula h. L pro 6μοίως,
299. φθ. Il. IV, 450. Duplex genitivus ut 57 sqq. - Συμφ. διπ. i. e. ηττης καὶ νίκης. Cl. vs. 26.300. οἱ μέν-. Duplex constructio: aul; οἱ μἐν γ άλου, - τες, tam mares fluam seminae; opp. τοῖς δέ) πεπτ. ἀμφὶ σῶμ. ἀνδρ. maritorum) κασ. τε καὶ φυτ. παῖδες ἀμφὶ σῶμ.) γερ. vel simplicius oὶ μιν γὰρ ἁλοντεςὶ πεπτ. άμφὶ σῶμ. ἀνδρ. virorrum, partim fratriam, partim patriamὶ παῖδ. ἀμφὶ σῶμ. γερ. , aut Oι μἐν γὰρ παῖδ. πεπτ. ἀμφὶ σῶμ. καὶ κασ. άνδε. et fratrum, qui viriliὶ καὶ φυτ. γερ. et patrum, aenili aetate sunt . Cui postremae ratAni quoniam hoe obest, quod τους δi et oi μἐν γὰρ sibi respondere videntur, simpliciorem quam dixi ita praesero ut sit tamen ambigyitas quaedam. ἀμφὶ σῶμ. Soph. Tr. 940. Oed. C. 1620. Phoen. 1578. 30 l. φυτ. Memorantur φυταλμιος Ζεἰς Hes. et IIοσειδῶν rius. II, 32, 7). Cf. Soph. D. 538 προήῆλθέ μητρὶ καὶ φυταλμίω
235쪽
πατρί. Non addito πατῆρ vel Hκών, φυταλμιος nude dies non solet, nisi απο φύτλης, απὼ γενε σεως Soph. Oed. O. Ibi CL p. 176. Sed ne ue υπολείβειν, ubi vis positum, eritiae imas 69ὶ; tantum loci ratio facit ut suppleti δώκρυα ad υπολ., et πατὴρ ad φυταλμιος possit, eoque magis si poeta,
ambigua captans, φυτ. γερ. Sociare voluerit. 302. γερ. H. leg. τε κοντων' eum secuti omnes praeter Veli. In artificiosissima sententia servandum est omnino rερ. Iunguntur imbecillae aetates παῖδες et ἰσοπαις ισχtu 75). CLEur. Suppl. 72I. Accedunt ἄνδρες ἀκμὰζοντες. Pariter ap. Plui. v. Isso. 2I τρεῖς χοροὶ κατὰ τὰς τρεῖς ηλικίας. 303. δέρ. Ergo ἀποιμ. ἐκ δούλου δέρης. Cf. 68. Suppl. 945. Hes. δέρη' τρώχηλος' αυχήν. Εtyua. u. 3 έ ρ η καὶ δειρὰ κα- λειται κυρίω; δἐ δ έ ρ η καὶ δειρα ἐπὶ τῶν τετραποδων, ὀτῶν ἀλογων ζώων τρὰχηλος, καταχρηστικῶo δἐ καὶ επὶ ἀν- θρῶπων' -- δέρ' Ἀωνικῶς καὶ δειρῆ. Etym. Gud. δειρὴ το ὲ προσθεν του τραχήλου, καθ' ο ἐστιν ο φαρυγξ.304. εκ μαχ. 15 33, 822. Est πονοοῦ μαχης διαδοχού. Alius πονος μαχης Ιl. XVI, 568. - Nυκτ. dicitur labor noctu vagandi per ignotam urbein Selan.ὶ 305. νῆστ. In P. νήστεις. Id multis placuit, quod maxime simplex est, et quod duplex praedicatum ad πονoo offendit. At frequentissime νῆστις substantivis iungitur III, 93l, 1529. Ch. 248. Proui. 574, 60 IJ. Ap. Eur. Iph. T. 973 νῆστις βορος
dicitur Orestes. Praeterea arcte iunguntur πονος ἐκ μαI. νῆστ., bellandi ardore samem excitante. Nῆστις, dea Sicula, ap. Lua ped.vs. 57, 2I2.
α ρ. Prima antiquitus brevis pl. XXIV, 124. Od. XVI, 2),
postea producta. Productionis immeuior facile construat aliquis ad optιma eorum quae urbs habet. Sed fallit aures constructio. Q ν ἐ'I. Luna. 574. Soph. Tr. G23. Oed. R. 862. Comic. h. Did. p. 537 στηθί' ἡ ταύταισι τούτων, ων ἔχουσ' οἱ κωμικοί. H. l.
236쪽
l. l. p. 460) iungenda sunt, nec vero pro otiosis habenda.306. τασσ. Sept. 570 πρὰς πύλαις πταγμένος. δεδtruu is aggredienda prandia, quorum abunde urbs habet. Πονος est στρατολος.
aine ullo ordinia diserimine: promiscue duces et millies satiant timem.
quia vere αταξία et αναρχία erat. 309. των υπ. Est inserendum esse, patet. - Cf. ad 506.
Soph. h. 616 πώγου φανέντος αἰθρίου. 310. δυς δ. Vocat . vere δυς δαίμον aliis, v. c. δἐ δαίμονες, δ' εὐδαίμονες, δ' ἀδείμονες, δειδήμονες, δ' αλήμονες, ομαίμονες, cessu. Postliminio iam reduxerat Seliuit: fiaud actusae pauperes inmistoditam totam noctem dormient i. e. proxima nocte tam securi Somno opprimentur, ut non magis quam si, qui propter paupertatem non habent quod custodiant quibus opus non est lares obserare, custodibus aut canibus vigilitiis uti), de rerum suariim custodia solliciti sint sutura . CL Iuven. X, 22. Lur. Suppl. 7 42 λαβὼν πένης ῶς ἀρτίπλουτα χρήματα. Schuta iocantem et dulce ridentem assecutus est reginam: at nubem pro Iunone amplexus. Nam δυς δ . non tantum minime beati), sed etiam infelicta, miseri 60 3); ἀφύλ. Hes. Δωροι' άφt λακτοιὶ vero non tantum dethoi vrον cs. Seli. ad Il. X, 485 , eustodiae militaria, sed etiam divinae eaeperiem nocteiri indicat. CL Od. III, 130 sqq. 15 I. 3II. πασ. ὁ λην. CL I 57. Prom. 656. Soph. h. ult. 5λην. ἐκείνην ευφρονην. ΑNst. Nuti. 1132 τὸν νtsκτα πὰ σαν. 312. εὐσεβ. Graviter Nestor in Od. III, 130 sqq. dira in Troiae expumnationem refert. - Πολ. 88. Sch. Sept. 27I τοῖς
237쪽
τῆς πολεως φύλαξι. Quuin communis antiquitus opinio esset, rapta in terram et uriam a Diis tutelaribus deseri Sept. 218, 304 sqq. Eur. Tr. 25. Virg. Aen. II: 35 l. Sen. Plioen. 633. Chronio. II, 25, 15. Ioseph. Archaeol. IX, 10 p. 3I7'ὶ, intelligitur eos non
discedere quamdiu templa maneant intactae Tamen πολισσ. nousine amarii densione Dii a Clyt. appellantur, praesertim addito τους τῆς ἁλ. γης, quod consulto additum. CL admonitio Herculis in Soph. Plii l. 1440 sq. τοsτο δ' ἐννοεῖσθ', Orαν πορθῆτε γαῖαν, ενσεβεῖν τὰ πρὼς θεούς ώς τἄλλ' απαντα δεsrερ' ηγεῖται πατὴρ Ζειk' ου γὰρ αυσέβεια συνθνησκει βροτοῖς.
3I3. ἱδρ. Suppl. 492 πολισσούχων ε δρας. Pera. 811. Oh. 10 34. Soph. Oed. R. 886. Plat. IV, 7 17 ἱδρύματα ἴδια πατράων θεῶν. XI, 93I . 314. ἁν γ' ἔλ. 'Aν bis positum ut 958 sq. Ch. 4l6. Suppl. 768. H. ad Viger. p. 815 sq. o prius k; non pertinet-έλοντες 'certum est enim, vietorra esse, sed ad oὐκ αυθις. Quodsi abesset goo kν, sensus foret: vietoreo non poterunt vieinim vinei.
Nunc addita ad oυ particula negationem limitat: non Deila vieinim vietorea vinei poterunt ' Idem test oυτὰν έλ. Dind.oυ τὰν έλοντ.), comparans sua opusc. IV, 379, 38 I. Locos, ubi sty videtur produci, notavit Dind. ad Sept. 562. CL Ch. 497,556 Fq. αυ θαν. Aurati coniecturae lavet Il. XXII, 253 ἔλο μέ κενῆ κεν ἁλοίην. Hes. ἁλοῖεν ἄν ληφθεῖεν αν.
315. ε ρ. - 126. Thuc. VI, 24 ἔρως ἐνέπε- τοῖς - σιν εκπλεθσαι. Soph. h. 219 θανον τι κείνω συνθανεῖν ἔρως μ' ἐχει.
238쪽
ἱεροσυλίαι proriimpit. In Ai. 1349 add. τοῖς μὴ καλοῖς. Qualia cupiverint, memoravii Calchas 123 sit l. De templorum direptione es 478. Anth. Ρal. IX, 4, ubi Troiae πολ χλβοι νηοί. 317. νοστ. 569, 1146. Pers. 797. Sententia: δεῖ γὰρ σῶς οἴκαδε νοστεῖν. Plat. Ep. III, 317 πώλιν οἴκαδε σωτηρία. Rep. III, 393'. IIes. νοσομος' ἄριμος Call. H. in Cer. 134 .
νοστιμον ημα ρ' το σωτήριον καὶ ἀνακομισrικὼν . Scian. duplicem genit. suspendit ex κῶλον, ita tamen ut ευρον κῶλ. διαisi . una sit notio. Melius verba νοστ. σωτ. suspendas ex δεῖ, quod mente repetendum ad κἁμφαι opiis enim Gl Oalvo domum reditu, opu3 sectere -.
239쪽
seribens περὶ του μὴ βραδύνοντος, affert ἐγρήγορος et iγρηγορσις. At Th. M. νε νηφε τως καὶ ἐγρηγοροτως, Ουκἐγρηγορως' ου γὰρ εστιν Ο ἐγρήγορος, αλλ' ὀ γρηγορος, εἰ καὶ ἀσύνηθες' ἀντὶ γὰο τούτου ο νήφων καὶ ογρηγορῶν. Abi conaparat adieci. γεγωνος. Clem. Al. I, 243 ἔνοικον ἔχοντας τον λογον τον ἐγρήγορον. Intellii tur non tantum piaculum e tot hominum bello peremptoriam caedibus 418, Il. I, 2. IV, 450. XVI, 546-61 I), sed etiam immolatio liberorum Thyestis, et vero Iphigeniae. Euri El. 40.321. πρις π. I 66. Prom. 884 sq. Sch. λογοι προςπαίουσι - των κακῶν κλύδωνι). Nio. Ther. 690 μητέρα λαιδρὸν ἀγρεύσεις προοῦπαιον. Lycoph. 211 ω θυματων προς παιον εκτίνων χἁριν δαίμων Schol. ωτινι 'Aγαμέμνονι προσφατον νεαρὰν oότως γὰρ δηλοῖ τὼ προςπαιον). Hes. προς παιον προσφατον, νέον. ΑNst. Nic. IX, 5 4 εὐνοια καὶ εκ προς- παίου. Cf. Soph. Oed. C. 544. Odyss. VII, 195. Sehn. intellio item atales in reditu maritimo. Potius ipsa neae Astant. ominoso verbo portenditur set. 1287, 1292ὶ. Quamobrem ει - κακia, etsi leviter adiecta videantur, tamen vim et gravitatevi habent, nec facile adducar ut εἰ pro ει και , ut Hom. 315 Αbr.ὶ dictum
Troianarum descriptionem absolvere, quo absolverat; λαμπαδον - χίας expositionem s289): τοιαυτώ τοι - τέκμαρ τοιουτον -
vertim τοιαυτα τοι pertinet ad illud quod negligenter et obiter additum videbatur πρόςπαια κακὰ . Iam vero idem illud κλεύοις non amplius pertinet ad κλύοιμ' ἁν et ῶς λέγοις, sed repetitio et velut repercussio est eiusdem κλύοις, chori ore prolati us. 226. Porro tota sententia, quae dignitate excellit, reserenda est ad verba illa oυ δόξαν - 2493. Mullum abest, dixerat, me alapidae mentιδ laudem quaerere: uirilia - iam ait - ingenia et Il) do menta prodam: θει audιalia. 323. τὼ δ' εν. 1I7. 229. Videtur conscinare velle quod ibi
240쪽
dixerat chorus ῶς θέλει - . Quo mais etiam patet, μονοφρ.
ερκ. ipsam reginam esse, non chorum.
multorum atrenuorum stomam tutamen.
mearum. Ovid. Her. I 8, 162 pretium non vite laboris parium est. Diuitiam by Coos e