Aeschyli Agamemnon ex fide codicum edidit, scholia subiecit, commentario instruxit I. A. C. van Heusde

발행: 1864년

분량: 463페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

241쪽

334. μέγα δου λ. Omisit ea verba Poll. et omittere potuit, quatenus δου λ. γαγγ. dicitur ut 3ουλ. ζυγὴν 875) pro δού

σαγην , ῆ δίκτυον ἁλιευτικον. Cf. γαγγαμῶν, γωγγαμη. Differrorἁγγαμον et σαγήνην, docet Opp. Hal. III, 8l ἁγγα τ' ῆδ' ὐποχαὶ πέρι νέες ῆδἐ σαγῆναι. De P. eam partem retis intelliit, quae sacci Instar pisces constring t et ambitu suo

243쪽

inibus datum est) Iovis istum referre, are eane inuetisaralist. Soph. Ai. fine: η πολλὰ βροτοῖς ἐστὶν ιδΟὐσι γνωναι -.343. ἔπρ. II. legit: ἔπραξαν, ἄρ ἔκρανεν o Zεὐψ). Displicet, quia Zεὐψ praecessit, non Tρωες. Venit: illis acti Et ille deerrait: potius, ut ille perfuit. Quum verbis πρὰξαι

et κραναι idem bis notari non potuerit, vereque H. dicat, scriptumam poetam fuisse ἔκρανεν άς ἔκρανεν, quaerenda alia ratio est. Suid. κραίνουσι ' τελειουσι, πληρobσι ' βασιλεύουσι, κυριεύουσι. Hes. addit παρέχουσι, τιμῶσι. κραίνειν 'τιμὰν, βασιλεύειν. Si τιμὰν verbum forense est, apte respondebit ἔπρ. exegit petas irrogaserat poenas. At non liquet. Ermtutius est et simplicius, i, e . accipere pro έκρώτησεν, ἐρξεν perseu, ut reae erat, i. e. pro summa reis potestate.

Οὐκ - . Eur. Suppl. 196 i λεξε γὰρ τις ώς τὰ χείρονα πλείω βροτοῖσίν ἐστι τῶν ἀμεινὼ νων. 344. ἀξ. μέ 1. Curam aeuo numine dignam habere. Eum. 425. Lur. IIel. 403. 345. α θ. ἀφηλαφητων ' sunt τὰ ὁσια, τὰ ἀκίνητα, quibus et i αρις δοξα, τιμῆὶ επανθεῖν, et φέγγος καὶ καινοτης ἐπιλάμπειν dicitur. Xὰριν πατεῖν etiam λακτίσαι Rites. 411.347. πέφ. Hes. πεφανέρωνται Sch. ad Il. V. 53 I addu καὶ γεγένηνται φανεροί)' ῆ πιφονευμένοι ει σίν. Contra πέφανται est apparuit Il. II, 122. XVI, 207. Inde alii: innotuere, manifestali sunt Dia posteria, alii apparuit per so/teroo vel po-ateris. Praestat accipere pri πεφανέρωνται, Ουκ ἔλαθον, ουκέκρύφθησαν Οι θεοί. Proprie dicitur Od. VII, 201 θεοὶ φαέ-

νονται ἐναργεῖς. ἐγγ. Εtyua. M. ε γ γ ον ος' υως υἱου' οἱονεὶ δοῦ ἐστιν ἐν

244쪽

ελυσε δομους ά. ροτητος. Sen. Ag. 83 quaeque ouperbol um Erinnya, nimiast oetvm eonruata domoδ. υπ. φε s. Diserevi ut De P. quod in libris est v πέρφεν, ne proximum vniρ τὼ βέλr. otiosum esset. Η. frustra leo tὐπέρφευ' ὁ περ τὰ βέλτ. nimia assuevis opibua domo: quod eri quidem praestantissimum: sed vaevum rato erimine. Quasi nimiae auperbarum domorram opes praestantissimum dici possit

χρη I482. Eur. Tr. 648 τὀν δἐ νουν διδἁσκαλον ο ῖκοθεν ἔχουσα χρηστὴν ἐξήρκουν ἐμοί. Phoen. 554. Theo . 1151 sq. 129 v. . Cl. Philem. h. ino. 39 ἔχειν τι μέτρια κἀμέριμνον ζῆν βίον.

245쪽

εἰς αφ. Pind. I. IV, 52 ἔστιν δ' ἀφάνεια τύχας Sch. τῆς

246쪽

356. βιῶτ. I94, 198, 278. Sept. 726.357. προβ. De P. solvit προβουλος παῖς ἁφ. quae eon. allia dat vere eama improbitatem meditanti. Inde vertunt stia eonsiliatriae, etiam sita eonsultris: alii malunt eonsultatoria stia, eonrit o prognata. Sane pratestaret te ere προβοtsλουστὰ Ο Hart.) neque enim ipsa παῖς Πειθω apte dicitur προ- βουλος id matri Atae convenit, ante deliberanti et consilia tradenti filiae suae, ut irretiat animum et mentem praestring t. Sed non credo ea mutatione opus esse. Bl. cum Sela. προβ. ἄφ. explieat quae liberis semime spostertis intolerabili modo) eonsulit. CL Hor. Od. I, 28, 30sq. immeritio notaturam postmodosa natis fraudem committere. Ηes. προβουλος' - Ο προ-

σκεπτομενος. Sept. 1006. Her. VI, 7 προβούλους σφέων αὐτῶν ἔπεμπον. VII, 172. Xen. Anab. III, 1, 26 προβουλειων τούτων καὶ προπονεῖν. Pariter Her. II, 121, 1 προορέων τῶν παίδων . Ch. 756 τούτων προμαντις Ουσα. Cum forma προ-

πειθώ Aτης dicitur προβουλος παίδων ἄφερτος, respicitur universe us. 347, et explicatur αισχρὴμητις l98 .a . Tantum in Orestia invenitur; est oυκ ἀνεκτος, Ουκ ἀνα

247쪽

XILVIII, sn. Ale est velemens Nea: laedere lane easelo. Ut Soph. h. 287 ταχεῖα πειθὼ των κακῶν όδοιπορει, Ita πειθῶν υτ ς est Ates suadela. Quum πειθαρχία sit εὐπραξίας μήτηρ, γυν ῆ σωτῆρος Sept. 225), contra si quis ma&Mιadae Aiae obesit, in permiciem ruit. 358. α κ . Unum remedi una est in /aeris i. e. precibus et

sacrificiis. CL I077 sq. Il. VIII, 548.

παμμάταιον. Tam multa sunt ap. Arieli. pariter eomposua te . II 4. 153, 654 , ut non audeam στῶν μάταιον , quod multi a pueuit, probare.

ἐκ ρ. Sch. ad Euri Hec. 897 οἱ Ἀττικοὶ ἐκρύφθην γραφουσιν, οἱ δι πεζογραφοι ἐκρtsβην. 359. φως αἰν. Qia uiri praecesserat ἀνδρὶ - εις ἁφ., videri possit scribi debere oὐκ εκρ. πρ. δἐ φῶς, praesenim sequente δικαιωθεὶς et φῶτ' ἄδ. At primuin φῶς αἰν. si imagine petita ad incendio Troiae; cs. 760 sq.) optime iungitur, turn ἄκος necessario requirit σίνος, quo resertitur. CL 653. Eur. Hec. 945τον αἰνοπαριν. Varg. Aen. X. 27 2 conretae lugubre rubent. Contrarium est χρυσοφ. σέλας cs. 262ὶ. Soph. D. 148 3ίκας ἐξέλαμψεν ὁ σιον φαος.

σινος' σέλας. Stant. H. putant, gl. pertinere ad *ῶς' quis non puleip T meu us. 512 pariter σινoc expon. κάλλος. glosistoria est oseliantia aut imorantia.

360. κακ. Imajnem provocat φώς αι - λαμπές' nam ut χρυσοφεγγῆς, ita αινολαμπῆς χαλκος dici potest. Aes autem aere praestantius. Plin. 34, 1 aea si et eae lapide aeroro, quem vocant Cadmi iam - et ex alio lapide, quem elaletlensoeant in Cyro: mox vitilaa praeeipua, reperto in alias terris praeδtantiore, gnarime aurie kaleo, pDd praeeipuam bonitatem admirationemque diu obtinuit. Cic. Tusc. IV, 14 aes Corini Mum tardius in aeruginem inei t. Soph. h. 798 λαμπει

248쪽

ο χαλκὴς κακος κίβδηλος, cui opp. ο καθαρὰς, 6 εἰλικρινης reformidat usum. 361. τρ. 175. Plui. II, p. 2 Τ σίδηρος καὶ χαλκὼς ταῖς ἐπαφαῖς τῶν χειρῶν ἐκτρίβονται. Dio Chr. II, 359 νομισμα υποτων χρωμένων ἐκτρiβεται. Cic. N. D. II, 9 Gnslatu aspistri tu lapidum elisi ignem. Hes. προς βολη' τῶν ν αθλητῶν η συναφῆ καὶ κατοχή. Inde πῶρα Ai. 2) explicatur προς- βολή, ἐπιχείρ σις. Porro πυρὰς ῆ χειμῶνος προρβολή Plat. Legg. IX. 865 ; Ficin. vertens ignis frigorisve et suetua atieetione, leg. η χειμ. καὶ κ λύδ ω ν ο ς . Ila h. l. ignia aeris, humoris contactus notatur plurali, quum τρίβος tantuni ad manu3 reseratur. Verrum προςβολα ι, ab aere ad hominem translatum, intelliguntur δαίμονος Arist. Pac. 39; Plui. II, p. I 68 πληγαὶ θεου και προςβολαὶ δαίμονος). Ch. 281 πρ. Ἀρινχων.

362. μελ. Sept. 737 de eruore; Seh. τὼ μετὰ το πιπηγέναι μελαινὼμενον. CL Pers. 50 l. Suppl. 740. Intelligendum τὼ ρυπαρομέλαν, ο ρυπηρος πίνος, quem pravo steri u Sus, non Sltus, contrairat. Theo . 449 sq* 849 IV.) ἄπεφθον χρυσον, ἐρυθρον ιδ.ῖν τριβομενον βασὰνω, ε του χροιῆς καθt περθε μέλας ουχ ἁπτεται ἰος ου δ' εὐρώς, αιεὶ δ' ῶνθος ἔχει καθαρον. CL id. li 7 sq. 835). Traducitur ad animum. Plui. II, 12 μὴ γεύεσθαι μελανοε ρωπι τουτέστι μὴ συνδιατρίβειν με λασιν ἀνθρώποις διὰ κακοηθειαν. Comic. D. III, p. 433 δύο παρασίτων γέντ - οἱ μελανες ημιῆς. Solon. D. 26 γλῶσσα δἐ οἱ διχομυθος ἐκ μελανῆς φρενος γεγων . Pind. fr. Scol. II, 5 sq. M. Anton. IV, 18 μέλαν ηθος. In Eum. 459 Clyt. κελπι - νος ρων. Hor. Sat. I, 4, 85, 9I, 100. Cic. p. Caec. 10, 27 Sex.

363. δικ. Non σίντης ex σίνος Eng.), sed ἀνὴρ exβιὰ ται δ' ἁνδρα intelligendum est. Quauivis Poll. VIII, 25 dicat, Platonern τὰ βασανιστήρια δικαιωτήρια appellasse Plaaedr. 249' , tamen Suid. δικαιουπι δύο δηλοῖ, το τε κολὰζειν καὶ τὰ

249쪽

δίκαιον νομίζειν. δικαιουσα ν' καταδικὰ ζουσαν. δικαιούμενος' κολαζομενος, δίκης τυγχανων. εδικαιῶ θησαν 'δίκαιοι ἐκρίθησαν σημαίνει δε καὶ τὼ ἐναντίον, κατεδι-

κἁσθησαν δικαίως . Cic. Verri V, 57, 148 ἐδικῶ θησαν l. ἐδικαιώθησαν) inquit, h. e., ut Siculi loeluuntur, supplicio assecti ac necati sunt. Hes. δ ι κ α ιον πι μαστιγουν, νουθετειν cs.734 Non est litur βασανίζειν, δοκιμαζειν ut Soph. Oed. R. 510 σοψῶς ἄφθν βασανω τε η δύπολις), Sed ea/tigare, pr nire, eruetare, nec recte interpretes vertunt in aestimat quanti ou H. , exploratus qualis .il revera Selan.).364. πτ. In P. πτανον τιν'. Ποτανὼν δρνιν, avem dum volat. CL Eur. Hipp. 828. Ρlat. Evilayd. 291h ωοῦπερ τὰ παιδία τὰ τους κορυδους διῶκοντα. Euthyph. 4'. Clem. Al. II, 67 ὁρδἐ ἐρείδεται ἐπὶ ψεύδεσιν, Ουτος ποιμαίνει ἀνέμους καὶ διώκει δρνεα πτερῶτα. Ductu in hoc e Prov. Salom. IX, 12 in LXX. ed. Τiscliend. , ubi Oς ἐρείδ. - ανέμους, ό δ' αὐτὼς διῶξεται δρνεα πετομενα. Eur. D. Aeg. 6 πτηνὰς διῶκεις, ω τέκνον,τὰρ ἐλπίδας, οὐχ η τύχη σε. Hor. Od. III, 29, 53. Pers. III, 6 l. I l. XVII. 75 ἀκίχητα διῶκων Dio Chrys. II, 358ὶ . Soph.Εl. I 054. Ρhil. 937. Oed. R. 486, 175. Cic. Rep. II. 4 volueri spe

et evitatione rapi. Id. p. ll. 32, sl o fistiani opem I o voluerent fortunam I Quid imagine avis notetur, ambigitur; sunt qui serpetuam Helenae poraeuionem et animum eiu3 sdum ac contiantem sperasse Paridem putent; H. dicit, Parideira inania sperasse, quum se bello vietorem fore crederet. Partim quidem melius De P. de luero ineerio, quod ex linprobis facinoribus sibi promittunt, qui pueroriam instar existimant, se ir litiam effugere posse, quae ipsos Deos habet adiutores. Potius tamen intelligenda ipsa illa impunuaa, quam us. 3bb ἀφώνειαν chorus appellaverat, quae sullacem securitatem assereibat. At non mutata interpunctione obscura est sententia; perspicua fit, si legimus δικαιωθεὶς επεὶ - ' nistrraeit, quandoquidem, Ceoo aretiria vindiera experturi tamen pueri in3tar aalsum /e eoa/urram erae consssit. 365. πρ. 591. Proui. 329. Pers. 78 l. Luna. 238 προς τετριμ- Diuitiaco by Coos e

250쪽

ἐπιστρέφεσθαι, μετατρέπεσθαι δe eonvertere, re ieere. Con

370. τρ. 6 5. Arelid. h. 8I ορκον ἐνοσφίσθν μέγαν, αλαρτε καὶ τραπεζαν. Lycoph. l37 1Λξαοῦ τραπεζαν κάνακ. θεμ. ad 355 . Hes. τραπεζίτην Παριν τον παραβἁντα τὴν τραπεζαν καὶ ἀτιμασαντα τὸν Μενελώου. κλ. Suid. κλοπαί ' παραλογισμοί. κλαπέντε ς' ἐξαπατηθέντες. Lur. Or. 1499 θεῶν κλοπαῖς. Hel. II75 κλοπαῖς

SEARCH

MENU NAVIGATION