Aeschyli Agamemnon ex fide codicum edidit, scholia subiecit, commentario instruxit I. A. C. van Heusde

251쪽

Od. XI, 363 4 περοπηα καὶ ἐπίκλοπον Sch. παραλογιστικονὶ . Spanti. vertit dereptione, ceteri male furto, raptu sel. 485 . Id si voluisset otiores, non video quare plurali usus esset. 371. λιπ. IntelL ή γυνη ex γυναικος ' Helena. Eur. Ηel.

όπλ. λέγει τὰ ἱστία). Erρο ναυβ. όπλ. sunt apparatus necessani ad naves in mare deducendas. Cum oπλισις, οπλισμο, όπλισμος es. καθαροις, καθαρμα, καθαρμος. 373. ἀντ. 399, 405. Hes. φερνή ' προίξ, δῶρα νυμφικα.

ἀνταμοιβήν, αντίποινα.

374. διὰ π. Solluta et Eng. attendentes conse uti tempbrum λιπ. ar. βέβ. , ille Hrcenarum, hic rectius Argoriam portas, non Troiae vel arcis Priamidarum, intelligunt. Erat quippe Helena in itinere Troiam, quo teinpore, relicto civibus apparatu hostili, egressa ex urbe, Troiae serelint exilium. Accedit ρέμφα, quod omnino conventi clam ausufenti e patria, non

252쪽

convenit in peregrinam terrain fausto uinere advenienti. In Lur. Tr. 993 ΙΙee.-Ηel. ἐν μεν γὰρ υργει μίκρ' ἔχου,' ανε στρέφου. Cl. tamen Od ad ra. 379. 375. ἄτλ. τλ. 197, 200, 817. Dissert ἄτλητα πεπονθώς Theom. 1023. 60I 'V.) ubi est ἀνυπομονητα, ἀκαρτέρητα. Il. XIX, 367. De l. R. 792 Δ τλητον ἀνθρώποισιν -aν. Hic veri Sch. rectum vidit. Cl. 348. πολλὰ - . 497, 652, 434 ad καμ. Soph. Trach. 941. Eur. Andr. 96. Fr. 903 στένει διπλῶ. Lycoph. 69 στενω σε δισσὰ καὶ τριπλὼ. Cl. Il. I, 35. XVIII, 29, 318. tu Me οἱ δομ. προφ., ita Cli. 35 οἱ κριταὶ ο νειρώτων. IVelelcer Mus. Rhen. 185 p. 194 sq.) salso putavit, Troiam et vates Troianos Helenum et Cass.) a posita respici. Mutaveritne sententiam, neScio.

378. στ. Cli. 203 Sch. στίβοι οἱ ἐν τῆ τύποι τῶν ποδῶν). Quum praecesserit δῶμα et λεχος, periistin intelligenda sunt, in iis ipsis lodis relicta, sima pristini amoris; vestiςa

dicuntur φιλ. i. e. amorem erga maritum testantia et spirantia.

CL 778. Pera. 136. Eur. Ale. 945. 379. πάρ. Statii. est ἁνὴρ ex φιαν-. Cl. 371. Quod non videns Sch.. videns vero, στίβους esse Helenae, Helenam inscite subi. secit. LI cie. ἰδ. ut Suppl. 7 16 πρέπουσιν ἰδεῖν. Eur. Or.350 Μινέλαος - πολὐ ἁβροσύνη δῆλος ορασθαι, τῶν Τανταλιδῶν εξ α ατος ἄν.σ ι γ. Optime Sch. iung. cuin ἀφεμ ., intellecto Oῶν. Cetera deliranti S. άτ άλ. Video, iam Dind. Prael. Ed. III, p. LXV advertia ἀτίμως ἁλοιδορωοῦ restituisse, quae suo ordine reete posita inter σιγὰς et άφεμ. 'Aλοιδ. cl. φιλολοιδίρως) activo dictum. Quamvis λοιδορεῖν et τιμὰν sibi opposita sunt, tamen non ausim explicare aνευ τιμῆς, ἄνευ λοιδορίας, ut V. H. ἁτιμος ἀλοίδορος vertit: nieste Hrend nisu releuod, quum diτιμως utique

253쪽

ignomin e , turpiter notet. Prateterea recte parcebant Helenae non eonae, ando, parcere non poterant ei non laudando eam.

Quare auspicor pro ἀτίμ. ἀμώμως l. de re.

380. αδ. Mire cum Schol. consentit M. pro ήδίστη accipiens. υδιστος αι κήδιστος, ῶσπαστος, φίλτατος, qualem dici Menelaum a vatibus non iambitur, qui eundem a choro τηςδε

telliotur, tamen constructio haec est: αδ. τῶν es. 394; 1073, II 86, ubi pron. om. ἀφεμ. Sententia plana: ecce virmur, eorminqui ineulsate, aina eonvicio rilensιum ruperunt, adveetu au viarimum. Quum tanta in domo sint στεναγματα ί375ὶ, ἀχη 392J, solus silentio par, dolorem animo premens. 381. ποθω. Pers. 133, 136. Med. 623. Hel. I 806. Tr. 891. Tram. h. p. 86 ποθορ δἐ μητέρ' ηφανισμένης κορης ἐπελθεῖν χθονα. Sunt qui nostω nude positum putantes confirmant υπερπ. Suppl. 62. Antig. 785. Pind. R V, 79. h. ine. 155. Cli. 350ὶ φώ- να, spectrum Helenae iam Troiana transvectae; V. Hunila eroelia noel fierereti, aekrint ea, im mus' ais Getti die meren lintris. Fui. δοξει non curans in errorem incidit: si enim Helenae spectraim intelligentur, dictum essetδοκεῖ' propterea φα-σματος δίκην Menelaus, in quo uno desxa est mens vatum, videbitur domum Dbernare, non ut antea i φ ι ἀνασσε ιν L. I, 38,151, 452. VI, 478. Od. XI, 283. XVII, 4 3). Menelaus hic plane similis eius, qualem Nestor περὶ βροτῶν πεπνυμένον εἶναι dixerat Od. IV, 190 sq.). Recte ergo Dana: Minoelinata lar, senariis dea merea, Mandeli eum Sehallensebitae ihndem Horaeter dea tias M.

254쪽

elevnter fabrescatae sint statuae, latrien carent oculis.' Dixerant vates. μισειν τον ἄνδρα τὴν των κολ. χἁριν reddit eius fastidii causani; oculi quippe hiant nec videntium speciem commendant. Male erν Η. aveelum Helenae descientem intellipt.

Ut supra 2I6ὶ pietur ratio habita est ut in tacente loquendi

voluntas notaretur, ita hic atatuaria ad hi tur, ut coctitas splendidae oculorum aciei, qualis Helenae fuerat, 677 μαλθ. - . βέλος), opponatur. G φ e. 345. Ρr. 651. Εur. Baceli. 236 οσσοις χώριτας υφροδίτης ἔχων. Iph. A. 1264. Men. h. 576 ω sul, συ γὰρ δὴ πλεῖστον υ φροδίτης ἔχεις. Iph. T. I 87 ερρει φως σκήπτρων. Soph. h. 827 ἀμνήμονος γὰρ ἀνδρὰς ἀπολλυται χαρις. fur. h. 780 χθων των πρὶν εκχέαι χαριν. Tyri. 7, 4 τρεσσαντων δ' ἀνδρῶν πασ' ἀπολωλ' ἀρετή.

386. πε νθ. Antii. Gr. V. I, 27 πενθήμονι κοσμω. CT τλῆ- μων, ἐλεήμων, οἰκτίρμων. 387. διξ. 249. Cla. 1069, 105 I. Metri causa Bothe seripsit παρεισιν φέρουσαι δοξαι ' rectius H. πάρεισιν δὐκαι φέρ. Res. δοκην δοκησιν. Lex. δόκησις έποληψις, έπονοι α' τὴ μῆ δν νομιζομενον, οῖον φαντασία, καὶ σκιὰ καὶ δναρ. Lur. H. s. 111 δοκημα νυκτερωπὰν ἔννtfrων ἀνειρώτων. Oh. 532 ματαιον ἀνδρος ὁ φανον. 388. ε υ τ' δεν - . Ferri non posse nisi se l. coniunctivo 12

Cli. 7 l. Pera. 230, 364ὶ, multi viderunt. Itaque anaeoluthra

255쪽

Ch. 518. Euri Andr. 668 sq.) hoe exemplum eximendum erat. Dedemin ευκ τ' 'es vυκτ'ὶ λ ν Soph. Tri 610ὶ: fmistra stiriesur aliquis videre ribi sin somno bona uis . Post Keelc leg. ει τ' ἁν ab ιεμαι, aveo, ast reto: quae coniectura non sane minus mihi placet: penes alios iudieium sit. Cl. 364. Rites. 782.

pro κελευθῶν, quod K re pii. requendi vel eoanuandi notio ab h. l. aliena est. Quod Dobri coniecit ὀπαδουσ' οφις , sane sententiam majs perapicuam facii, et όμοιοτελευτα v. c. 88 sq. aversantibus non placere non potui 392. τὰ μεν-. 966. Neseio quid praestet legi τὰ μῶν - τὰ δ' ἐστι - Halin); praestaret, si sequeretur τὰ πον γὰρ . Cl. Ai. I 021 τοιαύτα μἐν κατ' οἶκον. Lur. Alc. 950 τὰ μiν

256쪽

νοτρων, λιθοκαρδιος). At Hea. ταλακώρδιος ' τλητικος, υπομονητικὰς κατὰ τὴν καρδίαν. Πένθεια τλησ. refert τὴν ταλαπενθέα Hes. υπομένοντα τὰ πένθηὶ θυμῶν. Od. V 222. Est luetua eontinuus et patiens saequo animo latus); cf. 69.

396. διμ. Vertitur in rivulorum domi is regnat 893 ἐν

rantur L. V, 785, 80 I. IV, 244. IX. 219. X. 353. XVII, 372 sq.XXIV, 266. Ρr. 713. Oed. R. 808. El. 324 Mμων όρῶ - 900. Eur. Suppl. 497. At Mnit. ibi externam rei partem limen, latus,

257쪽

400. τεύχη. 737, 1038. Hes. τεύχτ οπλα. Moer. Ant.τεs Io ς' τὼ ἄγγειον υττικῶς. Τεύχη καὶ σπ. sunt τεύχη σποδοπληθῆ, νωa emeraria, uritae cinere plenae: cs Soph. El. 757 sq. 1113 sq. 1118. Ins 405 dicuntur 1έβητες. Os Ch. 684sq. Virg. Aen. VI, 228 eadua at M. 401. χρ. Hes. χρυσαμοιβ4ς. ἀργυρογνώμων Sch. Lyc.93 θυωρέτην καλλους τὰν τραπεζέτην, τὼν ἄργυρογνῶ - μονα, κριτήν . Mars χρυσ. σωμ. dictus, quia bello finito vel suspenso corpora caesoriam et captivorum auri pretio redime-hantur. Cl. Sept. 943 sqq. Il. XXIV. 232. Od. XI, 327. g. τα λ. In Il. Iup. ἀνθρώπων ταμίης πολέμοιο τέτυκται

258쪽

605. φηγμα. Hes. expl. ξύσμα η μικρὰν θρεωμα, κMσμα. Patet intelligi ψῆγμα σποδου eineris pativis tam) quod πυρωθἐν, quippe ex combustione cadaveris superfuso vino resaduuin Lye. 368 εκ πυρὰς τέφρηνὶ . Eur. Suppl. 1l 30 σποδου πληθος ολέγον αντὶ σωμ4των ευδοκίμων. At vero ψῆγμα vel nudo positum vel addito χρυσου Her. I, 93. III, 94. Plui. v. Devi. 4ὶ est ramentum auri. Anth. Ρ. IX, 310 ψῆγμ' ἄπυρον χρυσοῖο, λβυκῆς κουφοτερον ψαμαθον, μυς ὀλίγος βαρὐ δεῖπνον ἐδαίσατο. Aliter sane ψῆγμα πυρωθἐν, auri eoeti ἀπέφθου) ra mentum g α ρὐ non =ραχὐ, ut iam editurin dicitur veniss*φιλοῖς, quippe partim pretioom, βαρύτιμον, partim vero ωω-omm, βαρυαχθές. Os Soph. El. III 6, II 40. Iam palet, quare praecesserit o χ ρ υ σ αμοιβος σωμ. qualem Mars revera se praestabat domi lugentibus suos. - In scholiis quod triptur Eiῶθ. λαφυρα pertinet ad 3 ν μεῖα, quae Hes. explicat τὰ οἴκαδε

πεμπομενα υπι των ἐν πολέμω τετελευτηκοτων τοῖς οικείοις.

Cl. Septi 49, ubi Sch. in iis censet περινας, ταινίας, βοστρύχους. δυρδ. Anth. R V, 3 ψυχῆ δυοῦδακρυτε. Hor. Od. I, 8, 14.2I, 13. Virg. Aen. VII, 604. Ovid. Her. XIV, 127. α ν τ . 399, 373. Soph. El. 1159.

ευθετίζειν.

λέγοι, οἱ δ' ουκ επὴ νουν.

259쪽

αλλ. 62, 20 I, 722, 1361. Hare verta a praegressis ita distinguenda censet Sch. ut ad ea reseratur τώδε - . H. leg. τὰ δἐ ut 393, explicans: alia laesis quia murauat, non suscipiendum so. Milum suisse propter mulierem adulteram. At id ipsum continetur verbis αλλ. διαἐ γυν. , quae acer, e invidiose adiiciuntur et obiiciuntur. Quare existimo, in scena vertia illa inflexa ae demissa voce pronuntiata esse.

ζειν ἐπὶ των σκυλακίων λέγεται κυρίως, ἐπὶ δἐ τῶν τε - λείων κυνῶν τὀ υλακοῖν). Os bat bari, muraare, muraitare

411. οἱ δ' . Alios esse, non eos qui va. 406 sq. laudati erant, quomirn ἀντὶ φιλτατης μορφῆς σποδὼν προυπεμφε δαίμων Soph. El. 1158), vidit Schutg. Itaque sunt illi numero bene multi, quorum eineres in urnam collisp non potuerant εν φοναῖς, quorum tamen cadavera molliter ac secure περὶ τεῖχος

260쪽

413. ευ μ. Plures coniecturae, ἔμμορφοι, ἄμορφοι, ἄμομφοι, ἔμμοιροι, ευμοιροι, γαμοροι, ευμορτοι. In codd. εὐμορφοι nam sic quoque, non ευμdρφως, F. . Εὐμορφος h. l. non est εὐκλεῆ Simon. D. 31 εὐκλέας αἶα κέκευθε, λωιύδα, οι μετὰ σεῖο τῆδ' ἔθανον , sed opp. ei cuius in cinerem conversi tantum ossa supersunt s606 sq.): ergo non coniu/tuo, integro eo pore. Min Palesi explicationem mittit H. dicens, tum scribi debuisse εμμορφους. Recte; sed P. addere debuerat quod Sch. ad Phoen. I 669 monet: εἰώθασι των τραυμάτων ἐπιμελεῖσθαι τῶν νεκρῶν, υπiρ του αυτ οὐς ευσχημονας φαίνεσθαι. Ac sic quidem non tantum ἔμμορφοι, sed vero ευμορφοι dici

poterant, quippo μορφὴν χαριεσσαν ἔχοντες Solon. h. V. 40 . Cl. Eur. Suppl. 62 νεκχων θαλερῶν σωμα. Addi tamen potest ac debet, quo uinos pateat, quam pulcre ευμορφους dixerit chorus, Tyriaei' locus II, Is N. . uti: αἰσχρὼς δ' ἐστὶ νέκυς κατακείμενος εν κονίησι, νωτον ὀπισθ' αιχμη δουρὼς ἐληλαμένος. κατ. Suppl. 26. Sept. 732. Αg. 1448. Ιl. XVIII, 332 ἀλλ' αυτοὐ γαῖα καθεξει. oed. O. 1763. m. 1167. ἐχθρ. Maximo φθονερῶς id adiicitur; suppl. ra vel χθών. G. Eur. Τr. 378, 387 sq. Dein . p. Cor. p. 322 in Epim γαῖα δε

πατρὶς ἔχει κολποις τῶν πλεῖστα καμοντων σῶματα. CLΡlat. Menex. 237'. Τhuc. II. 43 opp. τῆν μ 4 προς ηκουσαν i. o. ἐχθρὰνὶ γῆν τῆ οικεί . Hor. 8at. II, 3. I94 Aiax putescit inhumatus, per quem tot iuvenes patrio earuera o pulero. Itaque costatio lugentium haec est: a ossa quidem sormosorum non insepulta iacent. at flostitia, non patria 458 eos terra tegit. Causa bellum: bellum autern αλλ. δεαι γυν. '

Hinc duplex invidiae causa. Addi potuerat quod Il. I, 4 I

fur. - Eχοντας ' inteli. θήκας.

라틴어 텍스트