Aeschyli Agamemnon ex fide codicum edidit, scholia subiecit, commentario instruxit I. A. C. van Heusde

261쪽

417. μερ. 99, 102, 1440. - νυκτ. Suid. συνηρεφές' τὰ ἐστεγασμένον.

σταται ἄνδρας ἀέξειν.παλ. Opp. τυχηρον. Cl. 176. Hes. παλέμφη μα' κακοφημα, δύςφημα, βλώσφημα. παλιμπετής οπισθορμητος' η ἐναν- τεοπετής. Cl. προπετής. Pind. Ol. XII, 15 ἔμπαλιν τέρψιος. P. XII, 56 ἔμπαλιν γνῶμας est παρὰ τέρφιν, παρὰ γνώμην.

262쪽

νέλαος ταύτην ει κονα ταῖς αὐτοs τύχαις παρατίθησιν αλλ'

οὐμὰς ἀεὶ πονοοῦ ἐν πυκνῶ θεοὐ τροχῶ κυκλεῖται καὶ μεταλλασσει φύσιν h. 77). Pariter Soph. D. 209,4 oταν δε δαίμων ἀνδρος ευτυχ ς τὀ πρὶν πλαστιγγ' ἐρείσy του βίου παλίντροπον, τὰ πολλὰ φροsδα καὶ καλῶς ειρημένα. Hor. OL I, 28, 30. Nec tamen τριβῶ in τροπα Κ.) mutandum censeo. Hoe dicit: τὰν αἰσχροκερδῆ αἱ Ἐρινύες μεταλλαγῆ βίου ταπεινουσι καὶ ἀῖστουσιν ' quum male parta male dilabantur, necesse est ut sortunae filius, quem omnes digno monstrabant, tempore serius ocius) omnes 420. τι θ. ἀμ. 846. Sept. 201. n. II, 3I8, 599 πηρὼν θέσαν. Philem. h. ino. 21, 72 Τύχης δἐ μεταβολὰς ουκ ἀγνοεῖς, ori τὀν ευπορον τίθησι πτωχον εις τὸν αὐριον. Bir m. M. ἀμα υ- ροπι τὰ ἀλαμπἐς καὶ μὴ ὀρό μενοπι - η ἀσθενές, σκοτεινον. Ut apud Hes. Opp. 6 ρεῖα δ' αρίζηλον μινύθει καὶ ἄδηλον ἀέξει imav petua est a lunae deerracentis et increscentis stirie ses. Soph. h. 77. Hor. Od. I 34, 123, ita a desectu solis, qui dieitur ἀμαυρουσθαι, videtur dici τιθ. - . i. e. τὀν πρὶν φαεινὼν δντα ἀμαυρουσιν. Cl. Hes. l. l. 323 ρεῖα μιν μαυρουσι θεοί. Inl. 695. Quid autem velli elionis explicat sequentibus. Gμαυ- ede tropice dicitur pro φαθλος, σκοτεινὀς, Ουτιδανος, στος, αδοκιμος, ταπεινος ' opp. 4 ἀρίζηλος, ό δακτυλοδεικτος. ἐν δ' ἀtστ. I 54. Od. I, 235, 242. X, 259. Il. XIV, 258. Eum. 565. Prona. 669. Dictum pro ἐν τοῖς πολλοῖς Eur. D. 77sἐν τοῖσι πολλοῖς ηριθμημένω στρατοὐ), εν ἀγνώστοις, ut εν

263쪽

253 Congruunt his eximie ea quae 353 sqq. Imntur, simulque

continuantur.

21. υπ. Cas. leg. υπερκοπως, eaeeellentisnme gratia florere, optime audire, ut Ch. I 34, ubi Schol. υπερηφάνως. Eodem videtur lacere f. in F. τὰ λίαν απλῶς. At licet Lur. Or. 1162 dicatur sitieος τι κὰν τῶδ' ἐστὶν, α νεῖσθαι λίαν, tamen qἄγαν ευκλεία - ευ, καλῶς, πολὐ φέρεσθαι, ευλογεῖσθαι hio non agitur, quae sic demum perieuli plena est, ubi φατις συν κοτω accedit, i. e. ubi ira vel divina vel popularis eam obseurat. Veluti Atridae, quos inagraa para populi laudabat victores; at vero alii, qui multos e suis Milo caesos lugebant, animo alebant φθονερδν ἄλγος et stomachabantur. Cf. 686 sq. Υπερ κοτως tam recte dicitur quana ἐγκοτως, ἐπικοτως, βαρυ- κοτως, νεοκοως, παλιγκ4τως, ac legitur Eur. Here. s. 1087. Iam cs Suppl. 9 72 ξύν τ' ευκλεέ καὶ ἀμηνίτιν βαξει λαῶν, unde apparet τι αμηνότως κλύειν ευ opponi τῶ υπερκοτως κλ. ευ. Cl. in . 586.

Tr. 92. CL sup. 367, inl. 869. Hor. Od. I, 2. I miril treris. 3σσ. Alii aliter legunt, δσσαις, κροσσαις, όξtk,oγ- οις, περισσοις pro γὰρ ὁσσοις), quae omnia περισσὰ esse existimo et vulvia stari debere. Vero H. ait, ὀσσοις ita addi ut lumina o lorum et luee vitae privara dicantur; at reserti haec ad τιθ. 6. et ἐν ἀχτ. τελ. idem male censuit. 424. κέ. Abr. explicat προκρίνω ' et Suppl. 394. At κρίνω

264쪽

254πτο1. 706, 736,829, 176. In Il. Achines et Oileus, in Od. V ly s s e a talis dicitur. Lur. TL 25 sq.426. μ η τ' ουν. Lum. 526. Suppl. 390. Brevitae: μήτε πολ-

Nam, quoa oora nimium favens Spreto iure irveem doeia Mercere potentiam,ma Horum Furiae geniis Merrea viae tempora obseuro invotauni loco.

His ignobilis otii Nulla est: fama eelebriorrilis invidiae sesel.

Torquet fulmina Iuppiter.

ἐτ. 286. Causa nulla, cur Aurati ἐτητυμος amplectamur; nam parum reseri , legi v. e. Εur. Hel. 350 κατώμοσα, θανὼν - Disitire 1 by Corale

265쪽

255τος εἰ βώξις ἔτυμος es. Or. 1667. Ιph. Α. 795. p. Ven. III, 57 βαις ἀτρεμέως ἀνεμώλιος, ut Il. IV, 355 ἀν μώλια βάζειν. Dietum est ut 1204: inteli. βώζει vel διήκει.

30. ητοι. Iam St. Mτοι - η. Haupi vere ητοι - ἐστιν ῆψύθος. Ητοι - η 613, 77 I. Ch. 495. Soph. Tr. 150. Quod est in EpiΠ. Dem. p. Cor. p. 322ὶ μηδἐν ἁμαρτεῖν ἐστὶ θεῶν καὶ παντα κατορθουν ἐν βιοτη, supra us. 247 a poeta indicatum est. n. 764 θέορτον η βροτειον simillime dicitur, ubi illud est άληθες, ασφαλἐς, hoc φεὐδος. Ipse chorus explicat us. 442 εἴτ' ουν ἀληθ. εἴτ' ἀνειρ . Sententia: aut divinum est aut salsum; si divinum divinitus oblatum, a deo prosectum , est verum.

πυρ. 941. Ortum ex praec. φλογος ' cl. 403,543. Ch. 1002. Ai. 478. TL 368. Luc. Euang. 24, 32. H. 686 μηδέ με ξύνθαλπεμυθοῖς ψευδέσιν. Hes. Oιστρηλατούμενοι ' πυρούμενοι.

Lur. El. 60l χαρα θερμαιν εσθα καρδίαν. Contra τὴν καρδέα ν κώεσθαι ἐπὶ υπερβαλλούσης ανιας Belch. An. p. 66ὶ.636. αλλ. Est αμοιβή, μεταβολή, μετάστασις. O . R. I 206 ἀλλαγὰ βίου. καμ. Cf. 1157 πονήσει. Und. Ol. II, 15 καμοντες πολλὰ θυμῶ Sch. πολλὰ λυπηθέντες, ἀγωνιασαντες). Inteli. ex praec. τῆν καρδίαν. Cl. λειποφυχεῖν, λιποθυμῶν. Non iung. καμ. ἀλλ. nam dictum est pro μεταλλαχθέντος λογow male erD V. H. su Idranken an andrer Rede Getieis .

266쪽

256435. ἐν - . Iam antiquitus incertos haerisse, quid αἰχμηh. l. esset, pridit Sch. vetus; mimana, τῆν γλωσσαν omitti, τὴν κατ' ἐξοχὴν γυναικος α χμην. Rectius alii 3ceptrum, imperium dici videriint, quum 4 αιχμὴ tarn regni quatri belli sigilum sit. Pr. 405 αιχμών ίScliol. τὴν ἀρχην, τὴν ἐξουσίαν, τὴν βίαν). Cl. Cla. 628 γυναι- ία ἁτολμος αἰχμη.

C. . Vitium ortum ex eo, quod καμεοῦν pri ἐκπονεών, orationeε elaborare s. οπλα, πέπλους καμ. aereptum; aptissimum videtatur prae dente et te. sequente xάρ. ξitv . αἰχμῶ aeriptum in Codd. quasi esset orati. Hab. rub imperio mulieris.

ante quam res evenit.

437. 3 ρ. Sch. nugatur. H. . decretum: resertur ad sacrificia Clyt. iussu per urbem instituta.V Hes. δρος ' νομος, θεσμος 278, 286j. Sch. Εur. Hec. 847 δρίζω προς τἄσσω. CL ini. 565 γυναικείω νομω. Cla. 819 θῆλυν νομον Οὐριοσταταν. Apte decretum h. l. post memoratum imperium. Non tamen sola sa

γματι γυναικιεῖς ευ καὶ πιθανῶς.

επιν. Proprie de meo re et samma depaaeente: sine casu . Max. Trr. XIII, 7 σαθρὰ ουσα ῆ φυχῆ επινέμεται προσωτε καὶ τὰ πλησίον ἀεὶ καταλαμβανει praecesserat τὰ ἐρπυστικὰ τῶν ἐλκῶν προσω νέμεται, ut ap. Her. III, 133 φύμα

267쪽

ἐκραγ ἐν ἐνέμετο προσω. Plui. vit. Galb. c. 16 του πράγματος δρον οὐκ εχοντος, αλλὰ πορρω νεμομένου καὶ προῖdντος ἐπὶ

πολλούς. Hine Galen. de compl. 3 4 φ λὰξ ἐπὶ πῶσαν ἐνεμήθη

τὴν οικίαν. Aret. Capp. de cur. I, 9 τὰ ελκεα ἐπὶ μὰλλον νέμεται. Cl. Pliat. II, p. 12' τὴν τῶν μειρακίων ορμὴν ἄνετονειασαν νέμεσθαι. Est lotur ἐπινέμεσθαι grauari, licenter va

excubias, acervos li Morum aut sarmentorrum, et saces acervis, ut i eua conciperent, admotasin distributarii esse censens. Contra promiscue choriis verbis utitur, ipsa hac incuria quain pariam

istis rebus fidem habeat ostendens. 441. παραλλ. 389, 434. Hes. παρ αλλαγῆς' ἐναλλαγῆς άλλοιῶσεως. Cl. 273, 287.412. ειτ' ουν. 426, 765. Ch. 681. Soph. Oed. R. 1049. Lur. Heracl. 149 εἰτ' ουν - εῖτε μή. Miretur aliquis, non dici M- τερον - ῆ ut 248, 250. Sequi de bat, at post παραλλ. paulisper silet chorus: tum dicit: sive igitur - sive.όν. δέκ. Solin. comparat 386 sq.; potius cl. 218. 43. τερπν. ἐλθ. Iung. ut 128 5 sq. Cl. 261. ἐφ . Apoll. Rh. III, 982 τερπνοῖς φηλῶσyς ἐπέεσσιν. 44. τ ο ν δ'. Cli. 729. Eur. Hipp. 51. Iph. T. 236. Sen. ADin.a82 sqq.κατασκ. Sept. 381. Suppl. 352, 653. Hes. Opp. 5II. Arist.Ach. 906. Soph. Oed. R. 82 sq. Philo VI, l0 γῆν κλώδοις καἰ

268쪽

446. ξύνουρ. Ues. σύνορος ' συγγείτων. Cf. Oμορος, προςορος. Conterminris, eonsnia, ainnis. Absolute positum, non iung. cum κασις. Ex eadem terra quum madore lutum, calore

pulvis oriatur, atque ibi sit pulvis ubi desinit luti humor, recte vieina dicuntur. Cl. Plat. Phaed. 60 , ubi is 4δυ et Gλυπηρὼν comparanturi διην. Hes. διψέα κονις' Soph. Ant. 246, 429. Opp. Ven. III, 35 ἐν Αιβύη διφαδι γαίη. IV, 111 Αιβύων πολυδίψιον αιαν. Liter. II, 376. Virg. Georg. I, 114 tabula arena. Recte autem κονις h. l. διψία dicitur, non ξηρα ' nam convenientius illud τῆ προςωποποι2α, bibula luti eorori ρυξ ap. Arist. Lys. 982 vocatur κονίσσαλος. 17. ώ ς. Seliuit ei: du op, verba μαρτ. - -δε, in parenthesi posita, ad superiora reserens. Contra geli. neque ὁς ad κηρυκα referri posse censet, nec ταδε ad praecedentia: nam, ait, venire nuntium, id non pulveris testimonio eget, quum ipsa Cirt.) iam eum se videre dicat. Ergo, servata vulgata, κονιν opponi putat καπνῶ, ita ut hoc dicatur: o ex pulvere, quem excitat, intelligo eum non uno loco stare, ut ignem accendat, sed accurrere, ut verbis nos certiores At simplicius est τὰ δε referre ad απ' ἀκτῆς, ut dicat coryphaeus, pulverem quo tectus est praeco indicio esse, eum a litore venire, non a loco propiore.

269쪽

eoncludit chorus: non solus pulvis apparet, Inutias nuntius praeeo, sed vere vocatis. σοι. H. male legitτου. Coryphaeus ita ad chorum. Dat. ethi-eus, samiliariter interpositus; cs. 15 41. Il. XVIII, 61.δα ἱων. Hoc accedere debetat; nam ipsi quoque φρυκτωροι voce erant praediti, sed mutorum instar esse videtantur. 48. ύλ. 262, 269,285. - καπνῶ. s. h. 426 Η. 393 A. Fumus igiysis h. l. memoratur, quia i is lumen tantum noctu ex

longinquo apparebat. Cf. Il. XVIII, 207 sqq. XIX, 375 sqq. ubi

πυρσος σωστικος describitur. 4 9. τὼ χαίρ. Soph. Ant. 1170. Cf. sup. 240, 244,323, ex quo apparet quid intelligendum sit. Praeco gerens olivae ramos nuntius victoriae sευ φανεῖσι 45l. 436ὶ veniebat; at o curati illa mulare malo poterat, et dixeriit chorara se νυκτηρεφές τι metuere, metus causa 4l8). Itaque τῶ χαίρειν Ra dictum, ut contrarium sη τὰ λυπεῖσθαι) per euphemismum reticeatur us.

ρει σαφέστερον ἐξαυδῶν, ἐξειπεῖW opp. σημαίνειν. Si quis vero putet, iungenda esse τὼ χαίρ. -λλ. ut opponatur G χαίρ. μεῖον vel τὀ λυπεῖσθαι μαλλον, recte opinari eum statuo: hanc enim ambiguitatem se captare ipse praeco testatur addens τοῖςδε, quum τῶδε susseeisset si dolorem tantum intellexisset. 450. απ. Hes. ἀποστοργον ἀπεχθές. Inde ἀποστέργειν est ἀπεχθαίρειν. Cf. ἀπεύχομαι, ἀπευκτος 589ὶ. Clem. Alex. I, 227 μὴ ἀποστέρξωσιν ἀπο ναυτίας τὴν τοιὰν δε ἀκοσμίαν.

XIV, 50 ἀποστέρξαιμι Sch. καταφρονησαιμι . Id. Epigr. IV. 14. Sed haec posterioris sunt Graecitatis. Cf. Philost. p. 371. 610.451. εὐ φαν. 21, 436.

452. ἀλλ . Quid proprie velit chorus, post 729 sqq.) patebit.

Videtur totara tantum addens: quicunque haec frustra csτην - Diuitiaco by Coos e

270쪽

ἁλλως. Sch. ad Eur. Hec. 302 ἄλλως ἀλλοτροπως, μάτην) civitati precatur i. e. quicunque opinione et spe sallitur i. e. silaustum omen nihil fausti accesserit, ipsi luamus erroris in quem incidimus poenas. vero ambire dictum esse, docet φρεν. άμ. Nam quum vulgo nude dicaturάμ. , t a. l. φρενῶν additum est, ut et opinandi error et mentia maluia notaretur. Cl. I 57. - CL ἁμαρτίνοος Hea. Th. 511. Suppl. 540. Solon. h. 32, 2. 453. καρπ. 57 2. Lur. h. 560 των κακῶν βουλευμὰτων κακὰς ἀμοιβὰς καρπουσθαι. Pind. h. 111 ἀτελῆ σοφίας καρπὼν

δρέπειν.