Aeschyli Agamemnon ex fide codicum edidit, scholia subiecit, commentario instruxit I. A. C. van Heusde

271쪽

σαν ἔκαστος καὶ προςεκύνουν καὶ βωμὰν παρ' αυτὰν ἱδρύοντο στρογγύλον, καὶ μυρρίναις στεφανοοντες ἐκαλουν Αοξίαν, την του παρ' αυτοῖς θεoo προρηγορίαν νέμοντες τῶ βωμῶ.461. ιαπτ. μηκ. 247, 828, 859. Hor. Carna. Seo. 33.

462. Σκώμ. 511, 1065. Cli. 364. Eum. 398. Arist. Ran. 959 ἀλλ' ῆ Σκαμώνδρους-. Schol. χαρακτηριστικὰν καὶ τουτο, ὁτι πολές Αἰσχεαος ἐν τῶ ποταμοsς καὶ δρη λέγειν).ηλθ'. H. nin ησθ' ita marg. Ashe v.ὶ nihil est quod quis reprehendat, modo appareret unde ηλθες in libros venisset. Apparet verre, si cuius illud interpretatio est, ησθ' serabitur.

m. superserapto in fine. - Εrm seraptum fuerat quod quum pariam eonvenire. Me. pera. videretur, apostrophepra eona Iulio terminationis le habita est ses snp. 97 Quum vero metro adversaretur, in 11σθ' vel potius scyθ' i. e. η σθα mutatum est. CL Baal p. 763 H. 860.

σωτηρ θ' ἶκοιτο καὶ νοσου παυστήριος. Ut Minerva Παιωνία

272쪽

466. σέβ. Soph. El. 685. Eur. Ale. 1000 θεοῖσι δ' Ομοίως τιμώσθω, σέβας ἐμπορων. Ag. I 321 μῖσος αστῶν. Cf. κυδος χαιῶν Ιl. XIV, 42. IV, l73 εὐχωλῆ, VIII, 282 φδωρ. Ρoll. IV, 91 τὀ των κηρύκων γένος ἱερὴν μἐν Ἀρμου, κατεκήρυττε δἐ ησυχέαν ἔν τε ἀγῶσι καὶ ἐερουργίαις. Eur. Suppl. 121. Soph. Tr. 620.467. he. Qui sint ambiftur. Multi τοὐς Λιορκούρους mur. Ηel. 1664 sq. or. I 636 sq. Εl. 990 sqq. Hor. Od. I, 3, 2.12, 25sq.) intelligunt. Suppl. 219 Ποσειδῶν ευ τ' ἔπεμψεν, εἴ τι διξὰσθω χθονί. Aliis oἱ βαρύτιμοι χθονιοι θηκας κατέχοντες dicuntur ses. 8s, 220, 7753. Suppl. 25 sq. 34 πέμψατε ποντονδε.Soph. Phil. 133. Ἀρμῆς Ο πέμπων. Postremo sunt qui 'ρωας c teni τοὐς ἐγχωρίους Thuc. II, 74. 2. IV, 87ὶ, αρχηγούς χῶρας ῆρωας Plui. v. Sol. 9 , in quibus Periphenius et Cychres lau-

273쪽

dantur, ut Mist. Vesp. 438 A Κέκροψ ηρως ἄναξ. Daque Solin. et T. h. l. Pelasgum, Danaum, Pelopem, Adrastum. Peraeum intelligunt. Mihi quidem oι θαλώσσιοι Neptunus, Dioscuri, Glaucus, alii) videntur indicari. 468. δεχ. Suppl. 2I9. Pendet a προραυδῶ intellecto αἰτῶν. Cl. Pera. 216 sq.λεχ. Hom. 856. Il. XIX, 230. Soph. M 543. Anti 548. Eur. HeL 1246. D. 680. Berit h. l. l. p. 169. 470. θῶκ. Pr. 280, 8 30 Sch. θρήνος). Lur. fr. 788 θακοις ἀρχικοῖς ἐνήμενοι. Hes. θῶκος' καθέδρα, θροος. Od. II, I 4θῶκ Sela. τουτον Οἱ υττικοὶ θῶκον λεγουσιν ' cs p. 188π-ξ et πτώξ . Cf. VIII, 6. III, 407. Il. XVIII, 245 sqq. Oed.C. 1380. α ν τ. Ct. ἀπηλιώτης Eur. Cyel. I9. Hemd. IV, 22ὶ et ἐπηλίς.

Seh. ὁ τι προ τῶν θυρῶν Ηρυται Φοῖβος , I 375. Tragg. h. p. 32 43ὶ. Aesch. h. 355 Η. 607 Α. δέσποιν' Ἀκάτη, τῶν βασιλείων προδομος μελαθρων. Sch. Theoc. II, 36 ἱδρύοντο τὴν

'Eκὰτην ἐν ταῖς τριδδοις καὶ πρὰ τῶν θυρῶν.

vi sit ulliniam produci, ut Sept. 1007 Ἐτεοκλέα. - IIo 1 λ. Soph. Tr. 227. El. I 273; soae longum tempus. Ovid. Her. XVI, 9 I. CLint. 502, 561,572.473. ῆκ. Eur. Or. 243 ῆκει φῶς ἐμοῖς κακοῖς ἀνήρ; 476. κ α τ. 367, 746. Sept. 46. Oed. O. 142I. Phil. 998. Thuo. IV, 109 κατέσκαψαν ελοντες ἐς ἔδαφος. Cl. id. sup. ad 367.

274쪽

ἀναστατους ποιῶν. Liyc. 434 στερρα δικέλλη βουσκαφήσαντος. δικ. 1485. Cli. 118. Oed. C. 1382. Cl. Nitrach, II, p. 530 sqq.477. μα κ . Sopha. h. 8l6 χρυσῆ μακέλ.λη Ζηνὼς εξαναστραφῆ.

IV, 7, 3 γῆ κατεργάζομέν τ κατεργασία τῆς γῆς' ει κατέργ στος. 478. βωμ. 312 sq. Pers. 811. Suppl. 492, 499. Sen. Ag. 392.479. σπ. Εur. Or. I 383 Ιλιον καλλίβωλον. Circa Vergiliarum occasum 748, 339ὶ auctumni finis erat. 480. ζευκτ. 126 I94,332, 741,1548. Videtur intelligendum δεσμῶν vel ἱμαντα, unde Hes. ζεύγλαι' - ζευκτῆρες ἐμαντοδεσμοι. Lyc. I 344 στερρὰν τραχηλω ζεὐγλαν ἀμφιθεἰς πεδαις. Cf. ζευγλοδεσμον, ζυγοδεσμος, ζυγοδέτης, quae Hes. o ἐμὰς του ζυγου. 81. εὐδ. Il. III, 18 I. Pere. 768 Cyrus ita vocatur. 482. τέεσθ. Eum. 637 Ag. dicitur o παντοσεμνος. Cf. Lur. El. I 068. Τέεσθαι quam ambimum sit, patet. 483. ου τε. Semel positum esse pim duplici aiunt, ut Ch.292. CL Ag. 203, 1311. Oh. 47I. Phil. 771. M. 243, 627, 1233. Eur. Tr. 477. Pind. Ρ. VI, 47. X, 46. Arist. Av. 695. Aur. Caran. 26. IIer. V, 92. Thuc. VIII, 99. V, 47, 2. Tamen h. l. Eta consulto semel posuit. ουτε, satis habens hoc monere: Παρις γὰρουκ ἐξεύχεται Ουτε-. Paridi, principi personae, cives adiunguntur. Quare ipse et Priamidae prae ceteras notantur. συντ. Poli. VIII, I 56 sq. o συν ἁλλω λειτουργῶν, συντελῶν, συνειςφέρων, ουνερανίζων. Harpocr. συντελεῖς' οἱ συνδαπανῶντες και συνεις φέροντες.

275쪽

485. οφλ. Aeseli. in Ctes. 55, 17 κλοπῆς ενεκα τὰς ευθύνας

XXII, II 4 sq.

486. ρυσ. Sch. nug tur: dissentiunt inu. Philo III, p. 234rat γὰρ ἄτοπον ποι Οὐσιν οι τὰ ρtsσια κατέχοντες δανεισταὶ

παρ' αυτοῖς, ἄχρις τὰ ἱδια ἀναπρὰξωνται; Il. XI. 673ρύσια Sch. τὰ ἀντί τινων ἐλκομενα, οἱονεὶ ἁ ἀντὶ τῶν ρπασμένων ήρπαζομεν . Hes. ρύσ. ἐλκυστον. ρύσια' - λεηλασια. CL Lirin. M., imp. H. ad h. l. Utrum Helena opesque eius h. l. simpliciter ρύσιον λεία) dicantur, an poEla respexerit id quod Her. I, 2 sq. memorat de Medea primum a Graecis, et Helena postea a Troianis vindictam spirantibus rapta, quis dirimat 3 Illud ob num. sing. probabilius. μ. 190, 1102. Hes. ἁμαρ τε ν' ἀπέτυχεν, ε ιν εὐσθη. Od. IX, 512 Sch. ἀποτυχεῖν, στερηθῆναι). Euri Alo. 616, 879. - πανῶ λ. I 079. 7. αυτ. 129. Sept. 71. Eum. 401. Soph. Ant. 7 16 αυτ5-πρεμνα Sch. αυτορριζαὶ. Her. I, 32 προρρίζους ἀνέτρεψεν. Aυτίχθ. est συν αυτῆ τῆ χθονί. D. XIII, 118. Cf. Lob. Paral. I, p. 202. Εur. H. s. 1306 αὐτοῖσιν βάθροις ἄνω κάτω στρέψασα. H. recte: αυτο χθων is qui ipsa in terra natus est cs γηγενής , αυτοχθονος vero is qui ipsa cum terra sua aliquid patitur. Patet consulto terin . oν frequentara. Cl. Od. VIII, 264. Aυτο χθονον respondet verbis πώσ. χθ. , ut εθρ. verbo σπέρμα 479ὶ.488. θάμ. Pers. 676. Η. duali θἀμαρτία inteli. peccata illa 4ρπ. καὶ κλ., et άμαρτία τίνειν defendit coss. Eur. Io. 447. Cl. Pind. Ρ. XI, 41. Sed iure K. dicit, sic διπλῶ plano otiosum esse. Satis lepidam praeconis mentem praeter Sch. cepit De P, per ironiani illud dici monens. ΡΟΗ. VI, 186 mercedes memorat ἰατρῶ μἐν σῶστρα, σωτήρια, ιατρεῖα cs. ζωώγρια), τῶ δἐπαιδεύοντι διδασκὰλια, δίδακτρα - καὶ τῶ ἀθλητῆ ἴσως ἄθλα cs Phoen. 1262, ubi δακρυα sunt δεινὰ ἐ παθλα) - καὶ ἀγγελωευαγγέλια, καὶ τῶ φεροντι κομιστρα cs 887ὶ - καὶ τρο- φH θρέπτρα cs. 667 et τροφεῖα). Ut autem illa omnia sunt

276쪽

αμοιβαῖα, ita sestive rebus prosperis elatus praeeo suo Marte των ἁμαρτηματων τα αμοιβαῖα vocat M αμαρτία ae4uidpia, sondeison) pro ἐπιτίμια, ut Arist. Eth. Nic. III, 7 τοῖς με θέουσι διπλὰ τὰ ἐπιτίμια. Cl. Εur. H. l. 1109. Ιph. A. II 69. Fr. 659αὶ τυχαὶ δέ με, μισθον i. o. δίδακτρον λαβουσαι των ἐμῶν τὰ φίλτατα, σοφῆν εθηκαν. Simile est illud in Episti ad Rom.

6, 23 τὰ γὰρ ἀψῶνια τῆς ἁμαρτίας θανατος Suid. legens

Οἰ απὴ στρατου τοῖς απὼ πολεως opponuntur, et vis est in addito των απὼ στρ. quum eo nomine notentur oὶ ἀφ' Ἐλλ43ος συνορμενοι, quorum curiun urit chorus. Cl. 394 sqq.490. τεθν. Os imp. II., qui mediam produci posse neDns ob analoiae leum et usum, legit θεοῖσι τεθν4ναι δ'ουκάντ-ερῶ. Recte vero Selines i. et requiri ἔτι et θεοῖσι primo loco non

apto poni vidit, quum χαίρω et τεθν. sibi aperte opponantur. Em leot χαίρω γε ' τεθν. quod tamen non magis placet quam χαίρω τὼ τεθν. - Τεθναναι, Dequens Platoni sos. Visti. ad

μεναι, ut est ap. Tyri. Ι, I, receperunt init., salso, ut milii videtur. Recte coaetimur media ap. Simonid. et Mimn. ut ap. Arist. Ban. 1012 τί παθεῖν φήσεις ἄξιος ει ναις τεθναναι Sch.

βραχυκαταληκτεῖ εν ταὐθαὶ ' nam ibi ipsum mora notat. U- versum vero esse credo h. l. et ap. Theo . recteque utrobique produci inediam, ut produci videtur versu, quem Th. M. v.

μ&λλον Αἰσχύλος ἐν τοῖς ἐπτὰ ἐπὶ Θήβαις καλῶς τεθνὰναι καλλιον δεν μὰλλον η σεσῶσθαι) ex Aeschyli dramate aliquo petivit. Elyna. Gud. p. 637 τὀ τεθνάναι οἱ μιν απὼ του θνῆμι,

277쪽

θναναι, τεθναναι, οἱ δi ἀ- του τεθνηκέναι τεθνῶναι.

spexit sine dubio locos, ubi atatu3 non tra- ut clare ap. Mimnermum, notatur. ἀντ . 1518, 1560. μὴ ἀντιλέγειν άντειπεῖν) est dμολογεῖν, συμ- ναι, συναινέσαι 436 . Sed τεθν. Ουκ ἀντ . θεοῖς optime comparatur cum εὐχομαι θεοῖς ' cl. 855. Lur. Eieci.563 .sχου θεοῖς λαβεῖν θησαυρον. Plat. Rep. VIII, 5154 βούλει εὐχῶμεθα ταῖς Μούσαις εἰπεῖν ημῖν. Cs porro Od. VII, 224. 491. σ' ἐγ . Pr. 587, 593. Anac. ΕpiΠ. 16 καὶ σέ, Κλειτορίδη, ποθος ἄλεσε πατρίδος αῖ ς; 492. ἐν δ . H. superiora 244 sq.) non attendens, levius Triclinio consensit, legens ἐκδ. ut est Eur. Or. 1122. Phoen. I 344. Cl. Soph. Tr. 629. El. 13 12, 1231. Il. VI, 484 δακρλεν γεuσασα. 193. τερπν. 135, 443; cs. 1539. Soph. h. 646 νόσημ' ἔρωτος τοὐτ' ἐφίμερον κακον. Εur. h. 340, 6. Arist. Nub. 243 νοσος μ' ἐπέτριψεν ἱππική. Thesui. 1127 sq. Poeu. Gn. p. 227 τερπνὀνκακον πέφυκεν ἁνθρώποις γυνή. Catuli. 77, 19 duleis ama-rui , γλυκύπικρον, .ξυγαυκύ h. 329 H. 362 A.)ητε. Falsa Cod. F. lectio, vera quae superabat scribentis ingenium. Sententia: vo/-iam ratis partisipra eiu3 e-ditionis, quas notira Gl: vieinus quippe laetitias dolor 694. πῶς δη; - λογου. Ita praestat. CL Lum. 20I, 43I, 601. Suppl. 289. Oed. R. 1517.495. τῶν ἀντ. Bion IX. 1 ὀλβιοι οἱ φιλέοντες, ἐπην ἴσον ἀντερώωνται. Theoc. XII. 16 ἀντέφιλ σ' δ φιληθείς. XVII, 40. Inteli. μαθήση, γνῶσI. ἱμ. 1112. Πληγεὶς ἀναγκη Ephippus Com. ap. Athen. XI. 509e . Notatur tam desiderium, quo redamantes imbuti sunt Suppl. 86J quam illud quo sidem expetuntur. Praeco posterius tantum intelliit, ut testatur ipse us. 496.496. π o θ. Sine dubio dicis, desiderare hanc terram exercitum terrae patriae eupidum 454 692ὶ, i. e. exspeetatum

278쪽

votis venire exercitum. Arist. Ibys. 763 Mi. ποθεῖτ' ἴσως τ ς ἄνδρας ημῶς δ' ουκ οἴει ποθεῖν ἐκείνους;

78 sq. φρενῶν στ. Quare intelliρο τὼ δύςφρον τουτ'; i. e. αυτηη αμαυρὰ καὶ σκυθρωπὀς φρήν, ἀaee mena malevola. Illa φρην - . praeconi sane non mais enit perspicua quam 4 τερπνῆνδσορ. Cl. 467 ευμενεῖς. ε π. Plat. Symp. 183ν τῶ ἐρῶντι - χώρις ἔπεστιν. Arist. Ran. 1045 Mi. ον γὰρ ἐπῆν τῆς ' , φροδίτης Οὐδέν σοι. Multum disputatum est de vocab. στρατῶ, quod sanum est . 585 στρ. ναυτικὰς dicitur

499. τὰ σιγ. 36, 379. Tram. r. p. 87 II, 7) πολλοῖς γὰράνθρώποισι φαρμακον κακῶν σιγὴ, μώλιστα δ' ἐστι σῶφρονος τροπου. Contra ib. p. I 63 XLI) λογος μέν ἐστι φαρμακον λύπης μονον. Cl. Pr. 387. H. 350 Η. 406 A. Soph. h. 365. Eur. h. 567 ssup. ad us. 292). 676, 903. Grotius Exc. Tr. risere

pridem remedium damnis puto.500. καὶ πῶς -; 496, 1106, 1218. Ch. 177, 530, 774.

Suppl. 507. H. dicit, ineptuni esse quaeri, quomodo absente r aliquem timuerit civitas, quuIn Inaos, si praesente timeat, mirandum videatur. Em leg. καὶ πῶς; - τινας;

279쪽

peractum eri .

ταυτα. Sunt qui legant ταυτα, - Σλα, - ντα, quibus lubenter caremus, ex ευ πέπρακται intelligentes πεπραγμένα

503. εο λιξ. Fl. F. V.C. . Eti videri potest aliquis in m. seripsisse, eensens ista /υπ. ἔχ. brevius dici posse. Cf. 406. λέξ. ut 38.

Sopli. Ai. 285 4 μἐν χρονος δὴ διὰ χρονον προυβαινέ μοι.

Grot. in Exc. p. 29 nam quis est extra Deo/l qui degat aereum liberunt moererit fl506. δυς αὐλ. Steph. 'g. αὐλή ή ἔπαυλις. Aέγεται καὶ αυλις, καὶ σύνθετον δύς αυλις. Contra Philo I, 274 χαμευνίαις και δυςαυλίαις. Hes. δε ς αυλος' δυςαύλιστος. C Soph. Ant. 351 δυραύλων πώγων Sch. δυς χερῆ τιν επαυλιομον ποιούντων). A g. 309. Avςαύλιας vel δυςαυλία explicant commorationem in navibus Mib dio. Thuc. I, 10 de belli Troiani tempore: ουδ' - τὰ πλοῖα κατώφρακτα Sch. σεσανιδωμένα, ῶςτε κἁτω μἐν ' τίθεναι τὰ οπλα cs sup. ad 372ὶ, αυτοὐς δἐ Δνω διαγεινὶ ἔχοντας, αλλὰ ληστικώτερον παρεσκευασμένα. Ib. I 4 sn. ubi dicit, antiquitus navibus defuisse magnam partem τὰ καταστρώματα ategra, eonstrata . Sed etiamsi porro asseratur Od. XIII, 7 3 sqq., tamen miror neminem similitudine Duili os by Corale

280쪽

verborum 30ς παρις, δυςελένα inductum esse uι in Aulidem, quae vere 3υ αυλις suisset l66 sqq.) incideret. Daque hoe verbo usus recordationem Aulidis eum navigationis latiaribus

intellexit. CL Soph. M. 7 42 ἔνδοθεν στέγης μὴ 'ξω παρήκειν. Oed. C. 570. Em παρήξεις εξω τῶν πλοέων. Thuc. IV, 26

καταρσεις τῆς νήσου. Sch. τοὐς ἐπιτηδειους ει ς καταγωγὴν τοπους καὶ εἰς τὼ προρορμίζεσθαι). Tales in itinere καταρσεις raro Gniret invenerant. Cf. παρορμεῖν, παρορμίζειν. Friast naulii cum Schol. τὰς παροδους s. διαβασεις, navium foroε, vera intellexerunt. κακοτρ. Bona sonuna quod in V. et ap. V. servata est vera lectio. In ceteris κακοστρῶτους, quod omnium sussosa tulit, relatum iam a Schol. ad navium παραδρομὰς s. παροδους. Facilis haeo errat correctio, quum παρήξεις quae essent imoraretur.

983qὶ, Δ τρωτος, νεοτρωτος, ευτρωτος, παιδοτρωτος Eum. 696); h. l. activo mala vulnera ferena. Os 171. 335, 1505.508. οὐ λ αχ. Soli litet, optime corrigens OD, in ceteris errat ῆμ. μέρ. ei est dies quia aortito obtingens. Vertit: quot mra, quem vivendo attigim , absque mapiriis a nobis tran/aetus fuit Η. ou ad μέρος resert: nulla 'parta diei, qui nobis

obtigiet, non semctaverat. Errant ambo, quoniam ut ceteri praeterita non praesentia motant. Vertendum: M-, quam non diei, quem ina tum naeti oumuo, pariem arapirando

라틴어 텍스트