Aeschyli Agamemnon ex fide codicum edidit, scholia subiecit, commentario instruxit I. A. C. van Heusde

281쪽

παρῆν, quum addere aliquid superioribus vellet, dixit προρῆν. 510. ευ ν. Cl. 411 Mi. Cli. 3l6. Il. XIV, 482. Thuc. III, 5 Seli. ἐπαυλέσασθαι τὼ πλησίον τῶν πολεμίων νυκτος αυλίσασθαι). IV, 134 Soli. ἐπηυλίσαντο ' κατεσκήνωσανὶ . Duplex γὰρ ut Ch. 73 sq.δ ἔ ων. Ch. 626. Sept. 278 δαῖων. Ityo. 861 δαχυ μαχης.I327. Soph. Ai. 784 δαία Τέκμησσα Sehol. δαῖον κοινῶς τὼ πολέμιον, Ἀττικῶς δἐ τὰ δύστηνονὶ . Cf. μενεδηῖος. Η. ad Soph. l. l. νδαῖα misera. Hoc simificatu haec vox etiam in iambis Doricam formam ha t; sed ubi loriem notat, communiforma δηχς dicitur. 511. ἐξ Ουρ. Euni. 905. Prom. 896. Fr. 45 Η. 108 A.

pumat vulg. δρ. λε μώνιαι , rorea praten o: quomodo enim rores pr. e coelo stillasse dicantur 3 Corrig. λειμωνίας terram enim pratensem impriniis roscidam esse nemo imorat.' Eum plerique secuti sunt, non intelligentes, se hic quoque cum senibus mirifice ludi a praecone. H. . non perversa est oratio, si sic verba intelliguntur: ἐξ Ουρ. δρ. καὶ απὰ γ. δρ. λειμώνιαι ' sed tamen accentus in Fl. λειμωνίαι) monet ut potius dum S. credamus. λειμωνίας scriptum fuisse, quod quum esset in λειμωνίαι mutatum, correxit accentum Triclinius.' Potius credo, scriptorem cod. Fl. putasse. παροξυλ νως, non προπ. Scribendum esse seni. pl. Iununda autem omnino sunt απο γ. λειμ.

ut 489 τῶν α- στρ. Cf. 62 παρὰ Σκ. Il. II, 46I, 65, 467 ἐν λειμῶνι Σκαμανδρίω ἀνθεμοεντιὶ V, 36, 77. 774. VII. 329 τῶν νυν αἰμα κελαινον, ἐορροον ἀμφὶ Σκ. -) XI, 499.

282쪽

272XII, 2I. XX, 7 . XXI, I 24sqq. 60 2 sq. XXII, 147 s l. Ex his

lux petenda est.

γῆς μὴ ἀναστῆναι, ῆ ἐν τῆ γῆ στῆναι μὴ δυνὰμενος δι' ἀσθε -

tantum sic ilicitur coma, quae ut serarum pili, sub dio et rore deFntium, madescit et ineruatem prae se fert, ut Soph. M. I 207, sed quae ut Il. XXIV, 358 sqq. Hes. Opp. 538. Soph. D. 950 ορθοκερως cs Poll. II, 3I) φρίκη οιον - θοθριξ. Virg.Aen. II, 774. IV, 280, M'orem testatur. Cl. Tib. I, 9, 14 ventis fiorrida facta eonia. II, 3, 23.515. Οιων. 56, 4I8. Arist. Ach. 876 χειμών ορνιθίας Seli.

283쪽

2734 σφοδρὰς χειμών, ἐν φ καὶ τὰ διαφθείρεται . Talis tempestas in Il. XII, 156 sqq. 278 sqq. X, 5 sqq. XV, 170 sqq.XIX, 357 sqq.515. 'Iδ. Lur. Hel. 1323 sq. Memorabile est, in B. XII, 280

Iovem dici nivendo πιφαύσκεσθαι τὰ ἁ κῆλα.516. μεσ. Sept. 431, 446. Plat. Phaedr. 259 , 242 μεσημβρια 4 καλουμένη σταθερα sup. p. 209). Callim. L P. 72. The . I, 15. X, 48. VII, 21 μεσαμέριον, ἁνίκα δὴ καὶ σαυρος ἐν αἱμασιαῖσι καθεωδει, οὐδ' ἐπιτυμβίδιοι κορυδαλλίδες ῆλαίνονται. 517. α κ . Euri Iph. T. 1444. Poll. I, 106 εν θαλαττη σταθερῶ, σταδιαία , στασίμφ, ἀκt,oνι. Eur. h. 1006 ἀκε ματος δ. πορθμος ἐν φρίκη γελβ. Cl. Simon. D. 230, 37 sqq.νην. 675. Os Od. V. 391, 452, 523. X, 94. XII, I 68. Il. XIV, 273. Hai. Symp. I97' πελώγει δὲ νώ.ηνην, πιννεμίαν δ' ἀνέμοις κοίτην -' sic enim videtur legendum esse. ευδ. Eum. 832. Od. V, 384. Soph. M. 674. Simon. D. 50 17ευδε, βρέφος, εὐθέτω δἐ ποντος, εὐδέτω Δμετρον κακον. Cl. Apoll. Rh. I, 1l55. Philost. p. 906 ζεψύρου - τὴν θώλασσαν

κατευναζοντος. - πε σῶν. Non plane necesse ut ἐν - πεσ.

tmesi explicetur.5l8. τέ -; Lur. h. 752,6 τί ταύτα δεῖ στένειν; or. 672τέ ταλαιπωρεῖν με δεῖ; 520. τὼ μηπ. 15, I 079, 1497. Pers. 292.

Ουδ ἐν απτεται νεκρου. Ib. 281 Η. 47 Α. τῶ μήτε χαίρειν μήτε λυπεῖσθαι φθιτούς. Quare censens sententiam ob brevitatem paulo obscuriorem esse, H. explicat o praetera erunt παροιχ. opp. μίμνει 1M ; cs. ad 389 illa mortuis, ut non amplius que-rrantur, ut, ne si daretur quidem, in vitam redire velint.' Si quid video, et sermonis lege requiritur, et sententia postulat, ut intelligatur τον πίνον cl. 161, 320 . Itaque αστ. est α νεγείρεσθαι, ἀναβιοὐσθαι, παλινδρομεῖν, et πονος παλίγκοτος. 52 I. ἀναλ. Cl. 934. Lur. Suppl. 775 τουτο μονον βροτοῖς

284쪽

ουκ ἐστι τἀνάλωμ' ἀναλωθἐν διῖν, ψυχὴν βροτείαν. Recte τοὐς όλωλ. 320J intellij debere viderunt interpretes sol. 629ὶ,

sed eos ambiguitas. Plat. Rep. III, 369' χρονον υ καὶ πονον ἀναλίσκειν. VIII, 161' ἀναλίσκων καὶ χρήματα καὶ νους καὶ διατριβώς. Pariter h. l. prahe m intellis: t, staldens:

τι ἀφελεῖ τί πλέον, τι κέρδος , τους ἀναλ. διηντλημένους πονους ἐν ψήφιν λέγειν;

εν ψήφ. Rhes. 309 εν ψήφου λογω θέσθαι. CL sup. 201. Pers. 497 sq. Sopli. Ant. 183. II. II, 202 ἐναρίθμιος Hes. συμ- ψηφισθεὶς, καταριθμηθείς . In ealaulum referre, recera re, in numero latere. CL λογίζεσθαι. Arist. Pl. 377 τρεῖς μναῖ ἀναλώσας λογίσασθαι δώδεκα. Dem. p. 27 ἀναλωμα λογασθῆναι. Arist. Vesp. 654 λόγισαι μὴ ψήφοις αλλ' ἀπὼ χειρος Sch. ψήφοις ἐλογὶ ζοντο οἱ παλαι οἱ ἀφ' ου τὼ φηφίζειν ' νυνδ. καὶ ταῖς δικαστικαῖς ψήφοις ' πρὼς ὁ παίζει. Cf. ins. 7383 Plat. Ρhaedr. 23 IV τοὐς παρεληλυθὼ τας πονους υπολογίζεσθαι. Gorg. 480φ. 522. α λγ. 50. Euri Hec. 1256. Metius intellexerunt Sehol. et Haus quam ceteri, quibus fraudi suit uno tantum modo intellectum αναλωθ. Non imminendat τὴν ἀναλγησIαν praeco, sed maioritin praeteritoriun oblivionem. Cl. 225 sqq.παλ. 785, 796. Suppl. 374. Hippo x II, 777, 779 παλίγκοτα,

quod exponitur κακοήθη, φιλυποστροφα, recrudessaentia, iterum ex madessaentia, malima vulnera. Sch. ad Arist. rio. 389 παλίγκοτος' υποστροφῆς ὀργισθώς παλιν). Suid. παλ. ὀργίλος,

στυγνος, φοβερος, ἐναντίος os sup. Sch. ad 419). Εtym. M. παλ. 6 μνήμων τού κοτου. Herod. IV, 156 αὐτῶ συνεφέρετο παλιγκοτωρ ib. I 57 ουδ ἐν χρηστὴν συνεφέρετο . Cl. Soph. El. 262 ἔχθιστα συμβέβηκεν. Εur. h. 576 φέρειν τὰ συμπίπτοντα μῆ παλιγκοτως, I. e. ορ γῆ, θυμῶ opp. προθύμως φέρειν Ber. IX, 10). Ergo τύχη παλ. opp. τύχη εὐμενεῖ Finii. Ol. XIV, 23ὶ. Cf. 463, 467. Sed τύχη παλίγκοτος ut μῆνις παλίνορτος 142ὶ pariter recrudescens, recidiva calamitas. Cf. Lyeopli. 739παλινστροβήτοις πημοναῖς. Duiligo a by Cooste

285쪽

523. ποχλ. Ιαίρ. Opp. πολλὰ στένειν 375, 497). Soph.Εl. 1456. Solin. ambiguo dictum esse opinatur, ut et smpense gaudere et valedisera notet. II. contra mala valere iubendaeenseo malis aequum censeo valeatis dieer . Cf. 226. Verum addendum suerat λέγειν, εἰπεῖν, φρασαι es. Diphil. ap. Auaen. IV, 157 . Anst. GL VII, 138. Plat. Phaedri 272'. Phaed. 64'. Rep. III, 406β. Ρlui. v. Mar. 29 μακρὰ χαίρειν φρασας τοῖς ἐν βουλῆ νεανιευθεῖσιν. Ηes. πολλὰ χαίρειν φρασας' ἀποτα- ξ ενος. Luc. I, 727 τὀ μακρὰν χαίρειν φρασαι το μηκέτι φροντιεῖν δηλοῖ). Em ἀλγιῖν et πολλὰ χαίρ. sibi opponuntur. CL Κ.συμφ. 18, 24, 299. In Eur. D. 576 sup. ad 523) sequitur: αἱ συμφοραὶ ησσον δακνουσιν cs Her. IV, 156); sed h. l. res mundae opp. τῆ τύχη παλ. 'et respicitur πέπρ. 502ὶ.524. τοις λοιπ. 468. Soph. El. II 27. Virg. Aen. Ι, 30. 525. π ῆ μ. Proprie τὰ κέρδει opp. η ζημία ' cs. 320, 323.

Pers. 437. 526. κομπ. - φαει dicitur ut 28 sq. λαμπ. oλ. ἐπορθ. in. 774, 1231, 1476.527. υπ. 339. Eum. 250. Theoc. XV, I 20. Theogn. 237 sq. 865 π.). Post εικὰς inuui ποτωμένους, non dativum requiri censent. Cf. Κ. p. I95. H. tuetur dativum, monens non gloriae partem dici, quod mare terramque superassent, sed dici selicem soriem eortim, qui non cecidissent in bello. Dativum reii 1ἰκὰς ἐστιν ut προςηκει os. Lur. Hipp. 1434 sq. Plat. Phaed. 59'.

Dicitur pro εοικεν. LIo. 17 παγον υπερπο-TO. 528. Te. Epigramma s. sormula dedicationis spoliorum. Ρatet. cani soranulam pertinere non posse us. 527 mutatum

286쪽

276λἁφ. 124 sq. Cf. Armin. M. Septi 278, 479. Ovid. Hen I,

χαῖον στεφος. oed. C. 683 ναρκισσος, αρχαῖον στεφανωμα.

16 32 χερὼς πίστιν ἀρχαίαν. Virg. Aen. VIII, 339 portam,

priseum Carmentia uxorem.

53l. κλ. Quicunque haec pronuntiantis praeconis verba audient. Cf. 452 sq. imp. 226, 322. εὐλ. Est Oνειν. Cl. Arist. Eqq. 566. Utinatem et duces conivnjt, quia horum sortitudine civitati gloria parata; cs. 474sqq.532. χαρ. Cf. imp. 162, 328. Forma τιμήσεται ut 979, 15 40. Pers. 589. Sept. 198. Suppl. I 69. Eur. h. 353, 49 Παλῖ ἐς δ' ουδαμου τῬήσεται. Thuc. II, 87,9. Contra VI, 80, 4 τιμηθήσονται, quod imprrebat Th. Mag. Us ins 978. 533. εκπρ. 337, 343. Non dicit ἐκπραξαντος, quo majs gratia attendatur et conspicua fiat.π4ντ. Eum. 710. Ai. 480. Eudi Or. I 203. Anac. IX, 33 εχεις

καλὼν δε καὶ γέροντα μανθώνειν σοφώ.ε ὐ. i. e. ἱκανῶς, καλῶς, σαφῶς. Moneo quod ενμαθεια,ενμαθὴς de eeleriter diarentibus dicitur.536. διμ. Aemi silium intelligit. Cf. 27, 229 ώς θέλει - .

287쪽

est ευδα μονίζειν. Η. male: ν hoc dicit, fingula ae rativa emtarere mazime Clyl. deeri, eamque me rimul Stare his, i. e. me participem fieri sinere narrationis illius V Non accura

neque enim sola Troiae expugnatio intelligitur.543. αἴρ. ἐν Πρεται, ἀναπτερου ται. Orotius Exc. p. 29 mulieris animara facile laetari aolet.544. 14 r. N. 1020. Antig. 69I. Ch. 772. Adroi sunt h. l. rationeδ, argumenta: cs 292. πλ. Eust. ad Od. XXI, 363 πλαγκτὼς αντὶ του ἔμπληκτος καὶ παραπληξ, η πλαζομενος την δι4νοιαν καὶ ου στα

inserens, explicat: otulta erae vιdesar, quae s m Milerem mι rabatia nuntianti, et tamen non minua ereduli, qua me vituperabant, rastra cum laetis Melaniationisiua faciebant. Ne recte quidem in eo, quod εθυον teri . plur. esse censet. Cf. 87. 545 γυν. νδ μ. Male vertitur more mulier m in tala calua,

288쪽

χνον , ο νον κοιμίσα ι καὶ κατακοιμίσαι - Buti

de Mella aeelamationssiua in fine saerorii ni τὼ ευφ. accipit: ad quae H. o quis adeo perversus sit ut, gratulatos ob laetum nuntium dicere volens, finem militandi quani initium factum dicere malit 3' Mirum, neque illum nec quemquam attendisse ad αλλος Δλλο λεν es. 92 , quo notatur, non simul eodemque tempore sacra ubique lacta esse, sed ea sibi invicem successisse. Praeterea libi πελώνου 96) particulae, quas r na ad cremandum circum aras distribuebat 87ὶ, eeleriter flaminis devorabantur. Quo fiebat ut miniatio, sacroriam initio instituta, e rundem finem facile excederet, dieique posset πελώνου ευῶδηψλογα Euri Io. 707 καλλίφλογα πέλανονὶ κοιμῶντες. Non litur scribendum κοιῶντες H. 549. τὰ μὰ σσω. CL θασσων, ἐλώσσων, καρρων κρείσσωνὶ . Pere. 440 ἐς τὰ μὰσσονα Sela. μει ζονα , 708. Eum. 415. Eur. Med. 609 τὰ πλείονα. Aesch. in Ctes. p. b33 καὶ τί δεῖ τὰ πλείω λέγειν ;550. παντα 533. - πεχ σ. 908. Ch. 846. Suppl. 185. Arist. Aeli. 204 τὼν ἄνδρα Soli. περὶ του ἀνδρὰς) πυνθάνου τῶνοδοιπορων. Av. II I9 oroυ πευσδμεθα τἀκεῖ πρώγματα. 55 I. δ π. H. iung. οπως σπεύσω δέξ. δρ. ut Ch. 190. Pleresque rectius iungunt 5 π. δερ. CL Sosi. Ρhil. 627. Non inteli. βουλευτεον ut 76s, vel προς τακτέον οπως cum lat. ap. Pl. Rep. VII, 527' sc I, 345qὶ, Lem. VII, 796'. - Αριστα partim explicatur 8 30 sqq. Cf. 47 2. Disiit Cooste

289쪽

speciem ha t genit. absoluti. Porro vides, quam sibi non respondeant τούτου φέγγος ήδιον δρ. - ἀνοιξαι Eur. Hipp. 56ὶ: ut responderent, praecedere debuerat τί γὰρ γον. χαρμα μεῖζον ῆἀνοῖξαι; 'H omissum Lur. Alo. 879, Ρl. Gorg. 519β. Specie quidem saeillima est antiqua lectio hδιον, δρ. - ῶνδρα, σῶο.θεos, π. ἀν. At, nisi i pis τ' ἀνοῖξαι DeΡ. , haeres. Itaque censeo pertur to reginae animo linς1am vacillare. 556. ῆ κ. Quasi praecessisset; παραγγέλλων haec nuntia ni ruo, adlortans nil veniat , quod latet in ἀπαγγ. Philo IV, p. 170 παρακαλῶν ζῆκειν. Unt. I, 282' προςτὰσσων ευθυς ῆκειν αυτον. CL Il. XXIV, 145 M. Od. XVI, 151 sq. 350. ἐρ. 49 I sqq. 570. Anac. IX, I. Fr. 18 ἐρασμίην τρέψας θυ- μὴν ἐς ῆβην. Simon. h. 230, 52. Xen. Symp. 8, 36. Mem. III, I 0, 3. Plat. Plaaedr. 2504. Rep. III, 402 t. Hes. ἐρώσμιον ἐπίδοξον, ἐπέραστον, αγαπητον, ἐπιθυμητιν. CL Lur. Phoen. 320. Iph. T. 515. Opp. ἀποθύμιος. 557. γυν. CL Eur. Iph. A. 1158 sqq. - πεστ. 800. - εὐρ. H. orationis obliquae optat. esse dicit. Cl. 97, 293, 322, 867, 1284. Eur. Hee. I 291 sq. Soph. Phil. 6 17. Expressum ex m. XIII, 42 sq. ἀμύμονα δ' οἴκοι δεκοιτιν νοστήσας εὐροιμι Ula M.)

290쪽

558. Ovαν - . Ut Eur. Hec. 277 οι κουρὰς πικeri, ibique Sch. δωμ. 818 836. Cf οἰκοφύλαξ, οἰκουρις. Cs W4iae Ioe fieMentoιra tradens: in Suecorii in comitiis legatus ordinis riastici Christinam regno renuntiantem enixe precatus est, ecqua eram duinia ulterius esse vellet. CL Ιl. XXII, 66 κύνες πρώτησιθε ρησι, qualis h. l. intelliintur.559. ἐσθ. i. e. ευμενῆ, πρaoν. - 'Eκ ειν ambiPae; quippe Aegisthum cogitans, videri vult regem notare, quem tamen

ualent reliquit coniugem, talem reduaridam assi reperiet, exemplo eania Ipri benignam aemper, infratam fiotissiva. 560. σημ. Hes. σημαντρα' σφραγίδες. Harpoc. ασῆ - μαντα ' τὰ υφ' ωῶν λεγ/μενα α ρώγιστα ' σημεῖα γὰρ

ἔλεγον τὰς σφραγῖδας. Euri Iph. Α. 325. Xen. de veetig. 4, 2I. Herod. ΙΙ, I 2I. Poll. V I00 σφραγῖδας ἀνομαζον τoεὶς ἐπισημους δακτυλίους, τοὐς τὰ σημαντρα ῆ λίθους ἐν αυτοῖς εχοντας. Inteli. duplex sigratum, thesauri alteraim Clymene in Eur. . Pliaeth. D. I 5 s775): ξεστοῖσι θαλ οις, ενθ' ἐμῶ κεῖται ποσει χρυσος μιν δε κληθρ' ἐγω σφραγίζομαι), alterum pu- dieitiae et fidei coniugalis ses Menand. h. 296 ος τις δι μοχλοις καὶ διὰ σφραγισμάτων σώζει δαμαρτα. Plui. Alex. 2. Hor. Εp. I, 20, 3).56I. εν μηκ. 2,502. Soph. Tr. 69. Ambigue, quatenus simul assirmat, dudum esse quum nullum si gratum aperuerat, omnibus quippe iam pridem solutis. 562. τέρψ. 785. Sopla. Ai. I 203 s l. ἐννυχίαν τέρφιν ιαύειν. Τέρφις προς ἀνδ. baudia) ut aρκεσις πρ. ἀνδ. Soph. Oed.C. 73. Plui. II, 768 η γενναία γυνὴ, προς ἄνδρα νομιμον συγκρατεῖσα δι' ερωτος, ἄρκτων ἁν έπομεένειε καὶ δρακον - των περιβολὰς μβλλον ῆ φαυσιν ἀνδρὼς ἀλλοτρίου καὶ συγ- κα-κλισιν. Eur. Hipp. 1004 Ουκ Οιδα πρaξιν τήνδε in Chr. t. 522 pro eo est ovκ οἰδα τερφινὶ . ἐπίψ. 58 2, 843. Pluti comp. Clin. et Luc. 64της ἐπίφονος