장음표시 사용
291쪽
locis opδ. μ. nain prius est even minis, posterius even sere.
Pariter ambigue dieit Creon Ged. R. 587 ουτ' - ρ ἱμείρων
plex est sententia proverbii, quod tamen mistrii alibi quaeretis. Primum notantur rαλκοῖο τυπαι Il. V, 887ὶ, χαλκοτοποι ά-
τειλαι XIX, 25ὶ, quae reseriant nolisis πολεμήῖα ἔργα, υσμίνας, quibus suavi domi desidentis solitudinem 783 sqq.) graviter opponit. Sed praeter beIMa vulnerii 788 , quibus intacta manserat, aliud χαλκοο βαφ. intelligψt ho tilius. Nee tamen aut την χαλκου βώφιν εις σάρκα cl. m. 862. Ch. 1009. Ai. 95. Plioen. I 572 sq. Iph. T. I 372. Virg. Aen. I 2, 358ὶ χαλκου βαφὴν eaedem H. in dici posse, aut artificiosam aeris elaborationem aeris tineturam Buth CL 'Velch. Rh. Mus. I 854 p. 196 et Solineid.) intellio debere artitror. Simpliciorem intelliM. Seli.
ad Hes. Opp. 142 χαλκοῖς τὀ παλαιὰν καὶ ὁπλοις καὶ ξίφεσι και γεωργ ικοῖς ἐργαλείοις ἐχρωντο, βαφῆ τινὶ ταντα στομουντες. υπολλυμένης δἐ τῆς στομούσης βαφῆς τὀν χαλκῖν χρωμεθα τῶ σιδηρω. Pluti II, p. 395'' ἄρ' Ουν κρῶσις τις ην καὶ φὰρμαξις τῶν παλαι τεχνιτῶν περὶ τὴν χαλκον; ωςπερῆ λεγομένη τῶν ξιφῶν στομωσις, ης ἐκλειπούσης ἐκεχειρίαν ἔσχε πολεμικων ἔργων δ χαλκος. Em 4 του ξίφους στομωσις
292쪽
notatur ut Cass. ait us. II70 θήγουσα φωτὶ φασγ. Dieti loturam bimitas haec est: - non magis novi quam belli nutaera, et - tam probe novi gruam aeris amaen si artem. Cf. Med. 264. Diog. L 9, 75.566 sq. IIos duo usa. II. parum considerato tribuit re nae; neque enim video, quid desiι eius orationi, cui iustus omnino snis factus erat verbis χαλκ. g. Praeterea praeco non respondet reonae, sed a untem verbis prosequitur. Quod autem H. ait. praeeonem dicere debuisse τοιδοῦδε, miror; ita enim si locutus suisset, dixisset: talia saetatis A vera mei: al dicens τοαρδ'o si Dificat: talia oratio, quae veruatem prae ae fert. Cf. 1307sq. 322, 325. Mμπος α ἀλαζονεία saepe iunguntur; cs Aesch. in Ctes. p. 632. γέμ. Anac. 29, 24 χεῖλος ἁπαλδν γέμον τε πειθους. The playl. Simoc. Hist. 2, 8 p. 40ε καὶ κομπος τις ην τῆς ἀληθείας χηρεύων. Cl. H. 952. Plat. Via r. 275' πολλῆς δειν εὐηθείας νέμοι. 565. γυν. γενν. I 213. Cf-562. Soph. El. 287 η λεγοισι γενναία γυνή. Lum. 625. Schneid. attendit ad nomen Kλυτ.
566. Ουτ. Sententia anceps eo quod in unam partem et in duas solvi potest; si in unam, ob nς explicatur proximo ευ-πρεπῶς Luna. Gud. ευκοσμιος, ευμορφως, ἄραιῶς . Lur. h. 803, 12 δρτις λέγειν μἐν εὐπρεπῶς ἐπίσταται, τὰ δ' ἔργα χείρω τῶν λογιον παρέσχετο. Aesch. in Ctes. p. 517 ευπρεπῶς γε τῶ όνοματι, αλλὰ τῶ ἐὴγω αἰσχρως. Est isi tur πρεπον- τως, απλῶς, γενναίως . Sin in duas, ουτ. pertinens ad x π.άλ. γέμ. est ἀληθῶς.
μανθ. i. e. σοι μαθητῆ, ἀνεπιστήμονι. Miae LI. evnoaeensi per veracel M. interpretra. Μανθ. absolute dicitur.
σαφεῖς, φανεροὶ , πιστοῖ, ἐναργεῖς, contra ἀσαφεῖς, ἀπιστοι,
293쪽
δεῖται λογων φανερῶν. Sed praeter τοὐς λογους uerba, τορὰ ἔπη vs. 1070 sq. et argumenta: cs Sol a. et Hor. ad Pis. 111ὶgeriu/et Merimae diseni interpretes sunt animi commoti, nec dubium quin vultu, nutu, g tu, maxillio lacrimis fidem dictis addiderit ses. 720J. Itaque his omnibus instraacla et cor borata oratio τοροὶ ἐσηνεῖς apte dicitur. Sed quod dixi de duabus sententiae partibus iam patet. Nam τοροι ἐρμ. opponuntur μανθ. σοι sunt oἱ μαθονυς 39 μαθ. αυδῶ), οἱ ἐπιστημονες, ἔμ
σίστως Seh. ad Thuc. 6, 6, I. CL Popp. ad 1.37, 4. 39, 2. 4, 6I, 8). Praeclare K. bipartitam sententiam enodavit veriens: illa uere diis tibi audienti sinatim diu si), intelligentibus intermissiua amelo i. e. oratio haec, quae tibi primum audienti vera videri debet, spiaris iudicibus tanquam simulata et ficta agnoscitur) Falise: mu uitauer menduny And die morteao pGDIul Da m si rie eras attidiren: Esi' o wis verate4nυ. Sed idem K. quod latebat solerter detegens, quod in aperto erat, non vidit: illa Diadem me elaria sina intermissus auia usa aptioiana audienti tibi diis. Cl. Berit h. p. 64, 128. 568. Μεν. Il. 5, 7 15sq. Sen. Ag. 400 sqq. Πεύθεσθαι
h. l. tantum aD Aesch. notat quaerere, ora uari. 569. νεστ. 317. 1146. Pere. 797. πιστ. - σεσωσμ . lates
in Il. I, 32 σαώτερος ῶς κε νέηαι. Quod II. leg. τε καὶ , non probo; solliciti enim animi est εἰ - γε καί H - quidemum telo quo utimuri quoties ne quid secus acciderit, timemus. Cl. 974. 57I. Ουκ- . Ch. 170. Pr. 29 I. Pl. 8ymp. 223' οὐκ εσθ' ὀπωρὰν μείναιμι. Plerrumque lati sequitur ut Phoen. I 670. Ib. I 2I5κουκ ῶν γε λέξαιμ' ἐπ' ἀπιθοῖσι σοῖς κακα. Fr. 852 δύστηνος ορτις καὶ τὰ καλὰ ψευδῆ λέγων, ου τοῖςδε χρῆται τοῖς καλοῖς ἀληθέσιν. Ib. 853 ποτερα θέλεις σοι μαλθακὰ ψευδῆ
294쪽
ἁπαντα χρινον. Poeti. On. p. 247 φευδομενος ουδεὶς λανθώνει πολυν χρ4νον. Ter. Ηeo. 5, 4, 1 sq. Opp. ε 'ς τι παραχρῆμα. φέλ. In eommode dati hic interpositus seq. καρπ. Bl. o ieri nequit, ut dieam fatia ae vera a non narrem fatia bona EI. , quibu/ amici: diu fruantur: quippe brem tempore menilis invenian Veritui locus ne sic quidem satis expeditus est.' Leg. φιλουσι, quod pendet a καλώ. καρπ. 458. R. Phaedr. 240 . Inteli. τὰ ψευδῆ. Videtur his verbis respondere choro, licet re vera continuet et ampliet ea
interpretatur καλώ. τἀλ. Αbr. prrimus repetendum esse eensuu ειπῶν; af νιο- moia bona nuntiam et laeta, a vero non acterrea' Quo tamen
non plane opus est; τυχHν enirn ταληθῆ dietum ut Ch. 709 et. 712). Suppl. 664 γλῶσσα τοξεύσασα τὰ καίρια. Cie. Phil.I. 3,8 si pseramque ut ii, qui bons volunt assem, a n-gant aliquid, quo Deiani M, νιod nuntiant, laesιM. 574. σχ. i. e χωρισθέντα ἀλληλοον δίχα Eur. h. 487, 3ὶ, κεδνὰ χωρὶς τῶν ἀληθῶν. Ars. Viol. p. 437 Σωκ. Hπε πολλουδεν ἄξιον ην τὰ πλουτεῖν, ει καὶ τὼ χαίρειν αυτῶ συνῆν
575. ἄφ. 608, 64 I, 923. Suppl. 778. Eur. Hipp. 827. Moer. Lex. φρου δος 'Aττικῶς' ἄφαντος , αφανὴς Ἀλληνικῶς. 577. ποτ. Inteli. ἁφαντος vel 4φανίσθη.
295쪽
58 I. αὐτ. M. 998. Eur. Hel. I 32. Od. 4,317 εἴ τινα μοι κληηδονα πατρος ἐνίσποις. 584. Ἐλ. 459, 609, 627. H. 91. Cli. 983. Fr. 202, 5 H. 67 A. ο παντοπτας 'πιλιος. Oed. R. 1425 sq. Sup. ad us. 88. 587. ευφ. 619, 1155. Cl. Sen. M. 4I0 sqq. Ovid. P. I, 7l Mi.588. χωρ. H. Soloecam constructionem esse dicens 4 τ μηθεῶν pro ῆ θεῶν τιμή ct Selaol. , construit: ῆ τιμὴ χωρὶς θεῶν ἐστίν, praemium Mne I sio eu i. e. praemium accipit malorum in re laeta nuntius tale, cui non favent Dii). Αι ῆτιμὴ θεῶν est 4 θεοθεν, 4 θεος δοτος χώρις τιμήεσσα I 62, 53 23, 4 νίκη. Cf. Il. 17, 25 I. Od. 5, 335. χωρὶς autem ut Lur. Ηee. 860 χωρὶς τosro κου κοινὰν στρατῶ Sch. χωρ. ἰδιως, κεχωρισμένως υπαρχει). Pariter aiδῶς νοσφι πέλει τῆς Κ πριδος Anth. Pal. V, 253ὶ ut Ovid. Her. 15, 121 non venian in Mem pudor atque amor. Dicit em: hiae infimi deorum beneficio, qui victoriam dederunt θεοτίμητος δ' οἴκαδ' ἱκώνιι 1245ὶ non convenit κακαγγελος γλῶσσα. Vernin aliud simul
Cli. 780). Ε notat invitia, renuensiliis, asimantibuδ ΓύεQuod St. intelligit, alius est honor eomm Deorum gur bona minuia, aliua eomni qui mala ut Clem. Al. III, 42 δίχα γὰρολυμπίων καὶ φθιμένων τιμαί id. I, I 87 δίχα σωζομένων και φθινομένων τροφαί), vix admitti posse credo.589. ἀπ . Suppl. 786. Ch. 153, 623. Seli. ad Theoc. X, 52ευκτος δ ευχῆς αξιος, καὶ ρυκταῖος I 295ὶ άπιυ-
296쪽
κτὀς δἐ καὶ α πε υκταῖος δ μισητις. Lue. I, 727 iunνιτῶν ἀπαισίων καὶ απευκτοτώτων. Non temere, sed consulto triplici substantivo πήμ. προς- πω, στρατου) implex mali ominis praedicatum praeponilur.590. στ. 47I. Ιl. 7, 2I2 βλοσυροῖσι προςώπασι. Xen. r. I, 6, I 4 επὶ τοῖς ἀγαθοῖς φαιδροὶ, επὶ δε τοῖς κακοῖς σκυθρωποι.
ἔνιοι δι ἁγνὰ άπέδοσαν Sch. ad Oed. C. I 526 καθαρὰ, άγνὰ καὶ μη οἴώ τε ρηθῆναι). Harpoc. ἐξαγιστος ' λίαν ἐναγῆς καὶ ἔμπλεως ἀγους. Hinc Aesch. in Ctes. p. 504 τὰν λιμένα τὰν ἐξάγιστον καὶ ἐπώρατον ' p. 505 χρήματα ἐξαν. καὶ επω.
Cl. Philo VI, 109, qui etiam ψυχὰς ἐξαγῶν ἀνθρώπων cs.
IV, 3033 memorat. Dem. p. 798, 6 πονηροτατους καὶ ἐξαγέ- στους ἀνομαζομενους. Pro εξαγίζειν dies solet α γ ηλατ εοῦ ν de quo Bachin. ad Lyci, pla. p. 106 sq. Oed. R. 602ὶ i. e. ως ἄγος ἐξελαύνειν, φυγαδεύειν, ραπέζειν, piaculum evellere, exigere Iustin. 8, 2). Cf. Antig. 297. Ergo notat άνοίκους καὶ ἀνεστίους, ἐξεωσμένους καὶ πεφυγαδευμένους τῶν ιδίων οικιῶν Ρhilo
297쪽
Virg. Aen. 4 626ὶ, De Ρ. kaalam et enδem, Bl. duplex i. e. binis Ioris, ne mera flagellum.
ξυνωρ. Ch. 980. Fr. 340 H. 348 A. Oπου γὰρ ισχἐς συζυ-γosσι καὶ δέκαι, ποία ξυνωρὶς τῶνδε καρτερωτέρα; Oed. C. 894. Suid. συ νωρ ἱς συζυγία, δυάς - κυρίως δi 7πποι δύο συνεζευγμένοι. Verba δίλ. - ξυνωρ. radiculo mulli reserunt ad διπλ. μἁστ. Cossint praeco his veri sis ea quae seorsim exposuerat, et per appositionem ad ἀπευκτὰ πήματα addit.
595. σεσ. Suid. σεσαγμένη ν' πεπληρωμένην, πεφορτωμένην. σεσαγμένοι' πεπληρωμένοι. Oram. An. p. 465 σε σαγμένους' εστρωμένους. Clem. Al. I, 303 χρυσίφ σεσαγμένος. Pariter cum Mnitivo, ut πεπλvρωμένος, ap. Xen. Symp. 4 64 σεσ. πλοtlaoυ. Male Sch. locum explicat; -ττειν enim non est σωρεύειν, ἀγείρειν. IL dubitat, σεσαγμένον an σεσαγμένω
298쪽
non curn παι ἄνα iungendum ait, σεσ. ἄγγελονὶ pertineat, πρέπει, ut Suppl. I95, accus. r t. 596. παι ἄνα. 911. Cli. 149, 474. Sept. 867. Ovid. Heri 2, 117. 597. σωτ. 229,502, 317, 569. Cli. 699. Εum. 477. Sept. 224sq. Pere. 714. Philem. h. p. 298 δημοτικον πρῶνα καὶ σωτήριον. Oed. O. 796.599. πῶς. H. proprie dicendum luisse ait: ου χρή με συμμ. Rectius Abr. putas, πῶς aperte ostendere, data opera striacturam mutatam esse; in eo errat, quod ait scribendum suisse: oυ κεδνὰ πρέπειὶ τοῖς κακοῖς συμμ. λέγοντα. Potius sic explenda sententia: πῶς ουχὶ δεινον, κακὰ τοῖς κεδνοῖς συμμῖξαι; Sed invitus et cupiens το MI κεδνὰ) tueri, praeeo impellitur in commemorationem malorum, et fit κακιάγγελος. Inde in interrog tione latet astrinatio haec: κεδνὰ τοῖς - συμμίξω. Cl. m. 4, 230. Phoen. 1215. Euryla. ad Clyt. Sen. Ag. 416ὶ infati a tum iubea miseere laeto nuntium. 600. χειμ. Huius tempestatis descriptio in Homeri orininibus his verbis commemoratur Anth. Plan. IV, 300ὶ: μηνινμ ἐν γὰρ Δεισας Ἀχιλλέος, αυτὰρ Ἀχαιῶν στρομβηδὀν νηῶν σύγχυσιν ἐν πελαγει, τειρομενον τε πλ4νησιν 'Oδυσσέα. CLOd. 4, 492 sqq. EM. Tr. 66 sqq. Anth. P. II, p. 13I, 172. Virg. n. I, 39 sqq. Sen. Ag. 66 I sqq.οὐκ ἀμ. 946. Suppl. 972. Exemplo Bl. χειμ. Ἀχαιοῖς - θεῶν. Ita Plui. II, 578 Αακεδαιμονίοις Ουκ ἀμήνιτονἔοικεν ει ναι τὼ δαιμονιον. Cum άμήνιτον θεῶν Η. comparat Soph. Tr. 693 ἀλαμπiς αλιου. At recte se habet vulg. Cf. 586, 319, III s. Suppl. 9 26, imp. Plui. v. Lye. 5. I οὐδἐ τοῖς βασι - λευσιν ην αβούλητος ή παρουσία του ἀνδρος. 60 I. ξυν. Lum. 127. Virg. Aen. II, 261 sqq. Ovid: Her. l0,117. Claud. 7, 98.
299쪽
604. ἐν ι κτ. Η. iung. στρ. εν νυκτὶ ' δυςκ. negans ἐν νυκτὶ primariam esse posse sententiae partem; nam etsi pernoetem atrocius factum sit malum, tamen non noete, sed levet- perlata classem affictam esse. Non protra; ἐν-opp. verbis
σκίας κύων in paraphr. ο Θρακικ4ς ισχυρ4ς κύων Βορρος .Hor. V. I, 25, 11. 606. ηρ. Pers. 538 Sch. σχίζουσαι καὶ ἀποκόπτουσαι ' dein rivans ab ἐρεικτ εἶδος φυτου ευσχίστου , 1060. Ρoll. 7, 180 ἀλεῖν τοῖς πυρούς, ἐπιτρίβειν, ἐρείκειν, κατερείκειν. Amolaiotur, in qua triticum contunditur; mirima enim instar αἱ πνοαὶ naves inter se collidebant et conmnybant. Thuc. 2, 84,3 ώς
δ. το τε πνευμα καταει καὶ αἱ νῆες ἐν ολέγω ῆδη ουσαι υπ' ἀμφοτέρων, του τε ἀνέμου τῶν τε πλοίων, αμα προςκειμένων ἐταρασσοντο, και ναυς τε ν τ προρέπιπτε καὶ τοῖς κοντοῖς
κερ. Non naves se invicem tanquam cornubus petebant, sed petebantur tanquam cornubus ros χειμῶνος. Male ergo Schneid.
n. 18, 3 νεῶν ὀρθοκραιρώων i. e. ἀρθοπρύμνων) adhibuit.
300쪽
Quum notum M κερατίζειν, κριοκοπειν, arietare, videtur praeco obaidionem co*tavisse.
βιε. Explicatur sqq, ut us. 2I2.607. τυφ. Suppl. 558. Antig. 418 Sch. 4 καταιγιδώδης ἀνε- μος' - ουτος στροβίλων καὶ καταιγίδος εφορής ἐστιν . Ut λαῖλαψ Hesych. καταιγίς, ἀνέμου συστροφὴ μετὰ υετου es.
tandum, quorum in tanta tempestate si culpa commemoraretur.
minueretur mamitudo et atrocitas periculi, H. vidit. Em rate aliquis dicitur dρχος ν ων, ναύκληρος ut ποιμὴν λαῶν, ut medietia o ώς ἀληθῶς ποιμήν Ρlat. Rep. I, 345 et ualeaoiωνῶν βοτηρ Sept. 26ὶ. CL aup. ad 364. Neptunum sicile co-ψtes, comparans Euri Tr. 82 sqq. At rectius De R Temperialem Xειμῶναὶ intelligit. Kακὼς ποιμ. ut Od. I9, 201 χαλεπος δέ τις ἄρορε δαέμων, non ut Lur. Suppl. 880 κυβερνήτης κακος et 191 ποιμὴν εsoue de i avo et perito civitatis praesecto. Cf. sup. 579 ius 7 17.