장음표시 사용
301쪽
νής. Id. σκοτοδινια σας' μετὰ σκοτους ὀφθαλμῶν συστραφεὶς, Ο ἐστιν ιλιγγιασας. Vertigo. Cf. II 24. Cli. 201,1050. 610. ἀνθ . Quod simplicius dictum Pers. 420 s ., idem h. l. consulto obacurius. Hemst.-Luc. I, 55 explicat mare moriuorumentore rubera vel apumana. De rebus laesis Xen. Cymp. VI,
4, I ηνθει φοινικίσι πασα ή στρατια, ut Cato ap. Char. p. 18b mare velis florere viderea, Luci. V, Illi mare velivolis floraι. Propius accedu Lur. Iph. T. 300 αἱματηρὰν πέλανον Αleest. 85Iὶ ἐξανθεῖν άλος. Pariter Thuc. II, 49 σῶμα υπέρυθρον ελκεσιν ἐξηνθηκος. Minus proprie Alciphr. I, 1 τοὐίδατορ δἐ ἀφρὼς ἐξηνθήκει. Os sup. ad 345 et ins ad 693. Unde Casaub. aist flores a calyculo protuberant, ita Graeci cum aliquid ex plano prominet, ἀνθεῖν, ἐξανθεῖν dicunLV Lue. I, 55 o χῶρος ἀνθεῖ πολλαῖς τε καὶ ἀγρίαις ἐπιθυμίαις. Mare turges cadaveribus, ut corpus pustulis, animus cumitatibus. Notat lotur οἰδαίνειν, non φοινίσσεσθαι os orae. U. Her. 8,77 vel ἐρυθαίνεσθαι ἶI 2I, 21ὶ; de eadaver uis enim, non
de ea vera eruore est serino. Quod ἀκυρολογιας specimen hic vidii Ammonius, recte carpitur; nam Graeci ανθμν de re
laeta et triui dicunt. Cl. CL 148,1007. Sept. 951. Ag. 1367. 6II. ἀ ν δ. - x. 1374. Pera. 994. Suppl. 909. Sept. 679.ν αυτ. - . D. 292 U. 249 A. σκευοθηκῶν ναυτικῶν τ' ἐρειπίων. Eur. Hel. 1080. Pere. 425. Od. 12, 67. Her. 8, 12 οἱ νεκροὶ καὶ τὰ ναυήγια. Recte Alar. Dnu. servavit; nam ἀνθεῖν sequente genit. ut σεσαγμένος 19b) ost πλήθειν, πληροὐσθαι, γέμειν. CL EG. Tr. 8 . Duplicem casum etiam posuit Paus. VII, 26, 3 ξοανον χρυσου τε ἐπιπολῆς διηνθισμένον ἐστὶ καιφαρμακοις es. Cli. 216 sq. 489 sq. Lob. ad Al. p. 33l. Beriata. l. l. p. 168. Facetus autem praeco; nam, quum inversa ratione dicatur ἐρειπία νεκρῶν M. 308. Eur. D. 267), ipse videtur satis ridicule loqui de νεκροῖς ναυτ. ἐρειπίων. 6I2. ναsν τ' -. 576, 929. Pers. 419. Euri Tr. 681, 1049. II. promiscue intelliin posse censet καὶ ναον ἀκήρατον κατὰὶ
302쪽
utrovis enim modo significari, alveum navas integrum servatum esse, etsi malo, antennis, remis contactis. Τε ut 212,540, 607.
εξορμῆσαι καὶ ἐκδραμεῖν' υπ4 τῆς του πνεύματος φορας ἐκπεσεῖν εις τὴν γῆν. Sch. ad Eur. Hec. Id 57 κέλσω ' προὐπε- λασω κυρίως δέ το ναυν προςορμίσαι τινι ενορμιρ τοπω 'ἐ ξ ο κ .ῖλ α ι δἐ τὀ ἐκβληθηναι τὴν ναυν ἔξω του λιμένος. Seh. ad Thuc. 4, 11 όκεέλαντας ' προςπεMσαντας, προς- εγγίσαντας. Ib. I 2, 1 ὀκεῖλαι τῆν ναυν' προψοκεῖλαι, ἐλλιμενίσαι. H. ut neque in portu suetibua laetaretur nauis. quo impediretur exscensio in terram, retroque in mare navis reiiceretur, in eara et Mopulos illideretur.
303쪽
6 I9. λευκ. 238 sq. 587,822. Pers. 301 λευκὰν ημαρ νυκτῆς εκ μελαγχίμου. Soph. Ai. 708 sq. Callini. II. in Cer. 123. Catuli.8, 3 eandidi aolea. CL Sintenis ad Plui. v. Per. 27, 12, p. 191. ου πεπ. Hart. αυ, Κ. εti l git: o quidni enim sortuna confiderent servati e tempestate, postquam depulsa nox et lux .dita p' Propterea Cas. pro seq. νέον νεῶν narium nostraminin i t. Propterea enim dissidetant fortunae. 620. ἐβουκ. Euna. 78 πονον βουκολούμενος Sch. περιέπων .Suppl. 926. Cf. Od. 3, 15 I. Hes. βουκολήσομεν μεριμνῆσομεν, απατήσομεν. Cf. Iisti. Sel. histor. p. 380 sq. Lue. III, 646 ἐλπίδι ματαία μωρὰ βουκολούμενοι. p. 398 βουκολοομαι ἐπιθυμίοις. νέον. 32I, 433, 1011, 1388.62I. καμ. 578, 590, 603, 434. Sept. 2I0. Fr. 370 Η. 330 A. φιλεῖ δi τῶ κωνον τι συσπεύδειν θεὴς. Sed οι καμόντες dicuntur etiam mortui: cs. Suppl. I 58,23I; em ambigue dictum. σποδ. 405. Sept. 809. Eur. Hipp. 1238. Andri II 29. Lyeoph.178 φεψαλορ σποδουμένων Sela. σποδια, σπινθῆρι, ἄνθρακι καιομένων . Sch. ad Arist. Ran. 675 σποδεῖν κυρίως τὀ τους
304쪽
τις ζῶει καὶ όρα φαος ηελιο ιο. Pere. 299. lat. 1554. Soph. Phil.883. Eur. Alc. 14 I sq. Cio. p. Sest. 27 viuua, via aiunt, et videna. Toup. Emeiul. 8, p. 557 leg. χλωρον Bl. suvenem, H. valmi leni τε καὶ -, qma I λαγρον τε καὶ βλέπον ταὶ ἀντὶ του ζῶντα ieitur. Amplexi sunt inulti, plane non videntes. quo istud spretet. χλωρὴς est ωχρὰς, et quoniam pasior mortuom est proprius , χλωροὶ etiam dicti οἱ φθίμενοι, ut νεκροὶ οι χλωροί. Arsen. Viol. p. 401 d παλαι ὀς ἐκεῖ ς ἀστεῖος,4 τους χλωροὐς ἀνθρώπους νεκρους ἀνομασας . Si quis igitur, pallidum intelligens, χλωρον diceret, necesse erat ut τε καὶ βλέποντα adderet, ne videretur mortuum significare. 629. ἐξαν. 520. Sept. 813. m. 669.631. τoσ. 531. Oh. 686. Eur. or. 627. Iph. A. 1005.8ny 575
praeco dixerat, Menelaum cum sociis evanuisse, addens ob φευδῆ λέγω ' quod assirmare poterat, quin experti lueran tempestatem recordatus: contra de Menelai reditu vota sacere et spem poterat, sed nihil asseverare. Quare dicit: flare omnia ubi reuieria ciγγoveris), tunc arito te vera audius.
305쪽
μηρος. Congruit Lur. Tr. 346, ubi Heo. ad Cass. σ' Ουχ υπ'αιχμῆς Ουδ' υπ' Αργείου δορὰς γαμους γαμεισθαι τούς δ' ἐδοξαζον ποτε . Melius igitur vertitur flainst in matrimonium duela sos. Virg. Aen. VII, 318 Mi. languine Troiano- dotaberes virgo et Bellona manet te pronacta , quam voxδormur aranMe elua, vel arma nuptiis eientem. Cl. Hipp. 550 sqq.
ναυς, navium expugnasrax. Η. leg. ἐλέναυς. Rectius Loti Parat. I, 228 ἐλένας contractum putat ex ἐχέναος non tamen vidit, duplicem ob causani dici Helenam, quae et murum Oemplo
306쪽
T. 814 ευπηνοις νφαῖς. Us Minerva Π ναία . H. tuens vulg.άβροτιμο ς, audacius compositum, minus apte conseri cumάβρόπλουτος. Sch. ad Lyc. l. l. ἁβρῶς καὶ ἀφι ειῶς πεποιημένους, τρυφερο στήμονας, μεταξωτούς, ο ορικούς, πλουσιoitφεῖς.προκ. Poll. ΙΙΙ,37 τὰ παρὰ τη εννῆ παραπέτασμα παστος. Anal. Br. III, p. 305 ἐμέ παστῶν νύμφην κακ θαλμωνῆρπασ' ἄφνως 'Αἴδας. Us ins 70 I. Salin. Ex. Ρl. p. 856 πα- στος ' vel una variegatum plumario opere, quod thalami vel octisoribus praetendebatur. Suid. παραπέτασμα ' παρακἁλυμμα, παρὰπλωμα ' τὰ λεγομενον βῆλον velant . Solii ad Arist. Ran. 969 παραπετώσμασι τοῖς Μηδ ικοῖς' ταῖς σκηναῖς,
τοῖς Περσικοῖς δήλοις η βηλοθύροις. Menelai luxuria notatur Iph. Α. 582. Or. 350 su p. iiii 37s .
Σιμοεντι ἐπ' ευρείτω πλὰταν ἔσχασεν. Cl. κωπηλατεῖν. De P. intellexit navem praedatoriam myoparonem, celocem Paridis experitissi inam; neque immerito.Disilire 1 by GOoste
307쪽
664. κῆδ. Ηes. κῆδος ' κηδεία, πένθος, λύπη Ch. 468. Sept. 986ὶ. φθορα συγγένεια Suppl. 328 ' νηστεία, θεραπεία, φροντίς. Sch. R. Rep. I 0,607 ' κῆδος λύπη ῆ μέριμνα ῆ ἐπὶ
648. ἐπ . 225, 952, 525. Enni. 888. Nolim legere ἐπεπρεπε , quod est in F., quum derere, eonvenire h. l., minus apte dicatur camen, quod dedeceret. Cl. -κειται, προςκειται, συμβαίνει, item ἐπικρεμεν. ἐπικλώθειν.
308쪽
καὶ μεταμαθεῖν - μα - μολις ἐκπονωψενος. Math. in Ctes. p. 544 πρεσβύτας - οφε μεταμανθώνοντας τὴν ἐλευθερίαν. Sunt qui . comparantes us. I97, putent iungenda esse μετ. υμνον πιλ. pro Un-Nam diuena eamen sinu pellii
309쪽
nentibus eam Priami maioribus) taetuosam vitam se . 220. 1053sq. ob miseranda/ Suppl. III. Sept. 878. Eur. or. 192ὶ misium eaedea perpe/3a stras. Potest tamen etiam intellio de medibus ante expumationem editis. Cl. 60 5 sqq.
τος σκύμνον ἐν πολει τρέφειν. Theoc. 5, 38 θρέψαι καὶ λυκιδεῖς, θρέψαι κύνας, ῶς τυ φώγωντι. Il. 6, 282. 22, 42 I. 657. σ ἱ ν. pernielem domui. 359, 512. Ch. 445. Soph. h. 620
tum χρονισθέντα, 665ὶ intellist
310쪽
liberos et pecudes, oves. πολύμηλος Hes. Opp. 306 erat pastor. Scriptum fuisse credo βοτας ἀνήρ. Pr. 570 μυριωπὰν βούταν. Lur. βοτῆρ α βοε τας Ηm. 965.6ω ἀνῆρβωτας ut Thme. 20, 34 ἐπ' ἀνέρι βῶτι ) dixit. Etam. M. βοτηρ o ποιμημ' καὶ διὰ τos o καὶ διὰ του ω- δθεν καὶτὀ- κτεῖν in Gud. κτείνον' I. 18, 529ὶ δ' ἐπὶ μηλοβοτῆρας τοὐς βοσκήτορας καὶ νομέας των μήλων - καὶ βοτης, ὁπερ καὶ βούτης λέγεται πλεονασμῶ του v. Id. βώτορες βοσκητορες, νομεῖς' παρὰ το βῶ ρῆμα, βέβοται, βοτης καὶ βοτήρ, ῶς ελὰτης ἐλατῆρ' καὶ ἐπεκτάσει βῶ τωρ, ῶς Μέντης Μέντωρ.
φιλ. 134. The . I 8.41 γαλαθηναὶ ἄρνες γειναμένας δῖος μαστὴν ποθέοισαι. Anae. 49 νεβρὼν νεοθηλέα γαλαθηνον. G. Sept. 349. Soph. sad 657ὶ.660. ευφ. 34, 357. Lum. I97 ποίμνης τοιαύτης ευφιλης. Theoc. 12, 29 τὰν φιλ4παιδα. Hes. Opp. 462 παίδων εὐκηλήτιιρα. Arist. H. An. 9, 31 6 λέων προς τὰ σύντροφα καὶ συνήθη σφοδρα φιλοπαίγμων και στερκτικος. 661. γερ. 333. Suppl. 664. Il. 3, 156.1 π έ i. m. 158. Soph. Tr. 1264. Seli. Aristid. III, p. 63I ἐπ έ- χαρτος ' δ προς τινας χαίρων καὶ ήδομενος αυτοῖς. Anac. 6. I 5 ἐπήρατον γεραιοῖς κῶμον. μειψε.662. πολ. 87. Suppl. 742. Eur. Hel . t 332. Thuc. 3, 40 πιλις βραχέα ῆσθεῖσα μεγἁλα ζημιώσεται. ἔσχ'. 168 πέραν ἔχ. De P. haesu. Arist. R. 704 καὶ τ τ' ἔχοντες κυμώτων εν ἀγκώλαις SA. καἱ ταυτ' δντες ἐν πολλοῖς κινδύνοις ' cs Suid. καὶ - , et κύμα). Contra Cas. et Pears.leg. ἐσκ' pro ην, ut Pers. 650 Soh. v πῆρχεν). Cf. Suppl. 47s. Pind. N. 5. 76 νικῶς ἐν ἀγκώνεσσι πιτνῶν. Cat. 17, 13 pueriinatar bimuli, tremula patris Granientia in ulna. Calpurn. Ecl. 10, 27 sqq.666. φα ιδ. 471. Lur. Or. 894. O . O. 319 φαιδρὰ γουν απ'