장음표시 사용
311쪽
ἀμμώτων σαίνει με προςστείχουσα. Opp. σκυθρωπος 5903. Eur. h. 411 μὴ σκυθρωπὰς ἴσθ' ἄγαν πρός τοὐς κακῶς ποώσσοντας. Iunψ potest φαιδ. ποτι χεῖρα, renidena vultu ad manum non palpantem sed praetensam ad cibum porrrigenduin): sed quum pariter dicatur σαίνων ποτι πὰντας Und. P. 2, 15 l. o. 6, 73 ut χειρα σαλευομένη σαύρα Antia. P. I 2, 3ὶ, recteque Abnexplieet προςσαίνων τῆν χεῖρα, abblandiena manum s720. 1573. Pr. 834J, ποτὶ χεῖρα sio interpositum a poeta videtur ut ad praec. et seq. reseratur. Cl. σαίνειν ουρα Od. I7, 302ὶ et κέρκω' ἐπὶ τῶν κυνῶν τῶν προςσαινον των τῆ ουρα, κακ4ν δέ τι διανοουμένων λαθρι3 δρῶσαι Belch. An. p. 48 .X. ν. i. e. πείνης βιαζούσης. Anth. Ρ. 6, 89 ύλακτούσης
666. τό - . Keil. τὼ προσθε τοκήων δν ' morem gus anseparantum fuerat. Omnino non nase, sed praesem ἔθος νομον βίου τὼ προς γε τοκ. Ct. 543, 563. Morem rimilem parentum, fiereditarium. In simili eausa τὀ ῆθος και η φύσις, non τὀ ἔθος, respiciuntur ap. Und. Ol. I 0 fin. Anth. Ρ. s, 47.
312쪽
misi modo, Hoth putavit quum respiceretur praeced. παραβολῆde leonis catulo; apte tamen dicitur eo ratim Troiam venisse.
τῖνος μμοις ' V πρεσβυται πανυ γηραλέοι σκήπτροισιν Δ κα-σκα προβῶντες. Eusti ad Il. 7, p. 668 τὀ ἀκῆν ευρηται λεγο - μενον καὶ άκα σκΔ' Αἴλιος δἐ Λιον. καὶ χρῆσιν παρὰγει Κρατίνου ταύτην' σκήπτροισιν ἀκασκὰ προβιβῶντα.
313쪽
ῶν. Q. an ax. πολυτελές non escam; os Thue. 2. 62 κηπέον η ἐγκαλλώπισμα πλούτου. Antig. 703 αγ. ευκλείας. N. 465 στέφανος εὐκλείας. T . ap. Cl. Al. I, p. 335 χρυσος, τυραννις, πλούτου χλιδη. Ut νηνέμου γαλ. praedicatum eat φρονη-τος, ua πλ. pari iure sonasse tui a . reseras.
tam tillam mulierem quidquam ab aliarum ingenso rem a. Notatur 4 προς το χῶρον εκπτωσις. ἐπ. 136, 343. Hea. ἐπ έ κ ρ αν εν Pind. P. s. II 8 τερπνὰν Υἁμου κραίνειν τελευ-ν. Eur. Med. 1388 πικρας τελευτας τῶν ἐμῶν ἰδών ναμων. Suppl. 1047. Cl. πικρογαμοι Od. I, 266.4,346.
domicilio avo. Cl. 636, 487. Luna. 7II, 720 βαρεῖα χώρε
314쪽
ξυγγενέσθαι, sed ob δὐεδ. intelliin etiam debet πημα τῶ τῶν Τρώων -iλφ i. e. λαῶ. συμ. Il. II, 553. Oecl. C. 119. Int. 809. - Πρ. 40, 88. Prima corripituris B. 2, 817.4, 489. Os sup. 472.68l. πομπ. 59, 6I, 110, 336. Eur. Hel. 112I πομπαῖσιν Ἀφροδίτας. 682. νυμφ. 647, 1087. Lyc. 273 κεκλαυσμέ-ς δ ύμφαισιν. Iph. Α. 781 4 δἐ Λιος Ἀλένα κορα πολύκλαυτος ἐσεῖται -- σιν προλιποθσα. Dictum esse pri νύμφη κλαυ- Κ.), vix credo; potius nuptia, quae bello viduae lactae sunt, defenda.ine. 59. Sopli. Tr. 897. Eur. Or. 1390. Med. I 260. Andr. 102. Callim. ap. Herodian. πιρὶ μον. λέξ. 42, 28 εἰ τε μιν Ηelenam)Ἀργείων χρὴ καλέειν Ῥατην. Ennius Alex. h. 7, 56 Laeedaemonia mulier, Furiarum una. Virg. Aen. 2, 573.
τέκνωσιν ποιεῖσθαι. Cff. παιδοποιεῖσθαι et νεοττοποιεῖσθαι
315쪽
εὐπαις Sch. 4 καχoitς παῖδας εχων, καὶ ο καλῶς εχ. περὶ γένναν παίδων . Terpander: δίκα εὐρυαγυια καλῶν ἐπιταρροθος εργων. 693. νεαζ. Suppl. 104. Oed. C. 374. El. 235. Ηes. νεώζων μειρακιευομενος. Philo IV, p. 193 παλαιῶς ἐνεκα ευεργεσίας ἀεὶ νεαζούσης ευχαριστήσοντες τῶ θεῶ . Iung. νεαζ. εν κακά
316쪽
sέα in Haeis, quod est in Fl. F. V. C., abire potuit; nam quum e * eonlaudantur Bast. l. l. p. 848 et tab. 7, 12), aeriptum suisis suspicor νεα φαους ρα aer. sup. φα . PrMterea tu omnibus legitur
inasiam attendenda est voc. μέλαθρον derivatio a μέλας. Dativus autem regnur tarn a τίκτει , quam a μελ. ' τας. CL
G98. εἰδ. Tanquam si praecessisset θρασειαν 'Ἀτην. Unon vidit De P. qui leg. ἀνίερον θρὰσος, μέλαιναν μελ. ἄταν, εἰδ. τοκ. - Eiδεσθαι tantum h. l. invenitur; Homero, Herodoto, Pindaro, non tragieis, familiare.τoκ. Sehulet pro Toκεῖ dictum putat, tutelligi uo παλαιὰν Dissili od by Cooste
317쪽
υβριν. Potius Toκεῖς dicuntur i βρις παλ. και νέα, tota ista generis funesti propago. Dixeras pari iure:-άει τεκούση ειδο
318쪽
Λίκη. Iam patet quam recte opponatur τὀν δ' ἐναίσ. temere Hart. τον τ' ἐναίσ. patet, σίκην unam Deam esse, non duplicem, qualem K. p. 56 recte negat intellii posse. Εur. D. 149την τοι Λίκην λέγουσι παῖδ' εἰναι Λιὼς ἐγγερ τε ναίειν τῆς βροτῶν τιμωρίας. ἐ ν αἱ σ. 838. Od. 17, 363 1ναίσιμοι ο7 τ' ἀθέμιστοι δίκαιοι καὶ ἁδικοι). gust.-L l. ἐναίσιμον τὀν δίκαιον καὶ κατὰ θέμιν ζῶντα. 70 I. χρυσ. Dein. adv. Polycl. p. 121 7 κοσμος χρυσῶπαστος. Theta. Or. 24, p. 306 χλαῖναν ἁλουργη τε καὶ χρυσοπαστον. Clem. Al. Ι,240 ταπιδες χρυσίπαστοι. Theodor. opp. IV, 7 20 σηρικην καὶ ποικίλην καὶ χρυσοπαστον ἐσθῆτα. Poll. 10,63στρωμνῆ χρυσοπαστος. Hor. Od. IV, 9, 14 aurum vestilus illuum. Iuven. 6, 48 I latum pietae vetiis auram. εσθλα. 324,388,8 15. Od. 10, 523. Cl. sup. p. 305 s. σὐν π. r. 4I4,4 9. Cli. 376. Eum. 313, 317. Euri Hipp. 316. El. 943. Plat. Lem. 8, 83I' Put. v. Ρer. 8. Hor. Sat. I, 4, 68. Εp. I7, 49. Sept. 66 I m/ν φοίτω φρενῶν. Recte cum praecedentibus iungitur, nam notantur bona splendida male parta
turpiter quaesita), χρυ ς μελαμπαγῆς n. ad 362J. Notatur dives
homo lauta et splendida supellectile, sed cui manus sunt sordidae, ut quidquid attinui maculana contrahat, vertia is qui nitida pelle introrsus turpis est. CL Theoc. 20, 9 sq. χέρες δέ τοι ἐντὶ μέλαιναι - μή με μολε νης. Ergo ἐσθλὰ μιανθέντα. 702. παλ. Suppl. 173. Cli. 97. Sept. 667. Ierem. 2, 27. 18, I9. Il. 3, 627. 13, 3, 7. Minerva dicitur sursum convertisse oculos, cum Aiax in templo Cassandram stuprairet. Strab. 6, I 4, p. 264. Lycoph. 362. Quint. Smyyn. 13, 426. Scholi. Ven. ad Il. 13, 66: σανδραν ἱκέτιν Οὐσαν 'Aθηνῶς Αἴας ἐν τῶ τηρ θεῶς σοκω κατήσχυνεν, ῶς τε τὸν θεὰν τοῖς ὀφθαλμους του ξοάνου εἰς τὴν ὀροφὴν τρέφαι. Pariter Sol ne videndo Atreunt fratris filium epulandum apponentem) pollueretur, radios suos dicitur ab ea civitato Mycenis) detorsisse Serv. ad Aen. I, 572). Teteig. Chil.1, I 8, 45 I υπέστρεφε δ' ο Ἐλιος, ῶς μυσαχθεὶς τὰ δεῖπνα.
319쪽
δύν. 353, 676, 7 42. Est αξία, τιμή, pretium. Os Thuc. 2, 27, 3.5, 20, 3. 6, 46, 3. Ου σεβ. Litotes ut 142, 390, 992. Ct sup. 232 708. Pers. I 66 χρημώτων πλῆθος ἐν τιμῆ σέβειν. Εum. 435. 704. παρ. 431, 7 40, 1504. Est φαυλον, ἀδοκιμον, κίβδη
λοπι νομίσματα ita dicuntur παρὰ τὀ κακως σεσημἁνθαι, οπέρ ἐστιν ἐσφραγίσθαι. Harpocri ita ea dici ait, 3τι υποκεχαρὰττεται υπὰ των αργυραμοιβῶν σημείω τινὶ, ὁ την φαυλὴτ ταδηλοῖ, ἐπειδὰν παρατετύπωται καὶ παρακεχάρακται Sch. ad
Eur. ΗG. 376 παράσημος ό βεβλαμμένος τι μέρος. CLHipp. III 4.
1ερ. 70I . Non istur est ab αἰνος, lava Selin. laude populari insignia , sed ab αἰνὰν, pravum; es. 359,653. Hes. αινὴν ἐναγῆ, δεινον, χαλεπον. 705. π ἄν-. 68,664, 224. νικηφορος dieitur Ch. I 46, ut h. l. τελεσιουργός. Πώντα νωμῶν dicitur Tiresias Oed. R. 300, Η. leg. δ' ἔπι, quod, absolute positum squasi esset ἐπὶ πῶσινὶ refert ad utrosque, qui ante sunt commemorati. Venit: omnem exitum bonum et malum, ut quisque est meritus) attria mit. Sed quum Il. 7. 238 leg tur ἐπὶ δεξιὰ, ἐπ' ἀριστερὰ νωμῆσαι Sch. κινῆσαιὶ βῶν, non video quidna vertamus: omnia ad s-nem dirigit natilia: nam πὰντα, non πὰν, scripturiam fuisse podiam, temere statun H. Cf. Εur. se. 1038 Zεὐς τέλος αυ- τος ἔχει, καὶ τῆς ἐκσώσεώς ἐστι κεχιος. Ut sup. 75 νέ
320쪽
708. Fl. Cl. 632. Suppl. 39. H. non respud sormam Dorion , monens usitatiorem rese aorasti eoniunetietum in deli ratione de
μηθ' - . Pro τυχὼν καιρου χαρ. i. e. μὴ πέρα καιρον χαριέστερος οῦ ι . Socri ap. Stob. Serin. I 3 , p. 32I τῆς παρρvσίας, ε λς περ ωρας, ἐν καιρῶ η χώρις ήδίων. Eur. h. 437 ῶκαιρος νυμι' ουδεν ἔχθρας διαφέρει. Dicitur καιροφυλακεῖν, τὴν καιρὼν ὐπερβαλλειν θαι, ν συρίζειν τῶν καιρῶν Ρoll. 6, 204. 1.13.5 134J. Suid. υπερῆρα μ' υπερέδοσαν. Polyb. 9, 14, 10 μεῖζον το προτερεῖν - α ρτημα τοὐ καθ υ στερεῖν ο ι ἐν γὰρ υπεραρας τὀν ἄρισμένον καιρον αὐτῆς αποτυγχὰ- νιι τῆς ἐλπίδος ' τὰ γὰρ γεγονὰς ἐξ ἀποστήματος ἐπιγνotlς, αχεθις α πολύεται μετ' ἀσφαλείας o δἐ προλαβὼν τὼν καιρὼν, ἐγγίσας καὶ γνωρισθεὶς ου μονον ἀποτυγχώνει τῆς επιβολῆς, αλλὰ καὶ κινδυνεδει τοῖς ὁλοις. Cl. sup. 339. Plat. Lem. 4.7174 μηθ' υπεραίροντα τὰν ειθισμένον ὀγκον, μήτ' ποντα. Cf. Il. 10, 249. Iph. Α. 977 sq.709. υπ. 318. Philo II, p. 22I δροι, ων ου τε ἐντὴς κώμφαι oti τε περαιτέρω προελθεῖν ἀσφαλές Hor. 8at. I, 1, 106 Mi.). Vnlgo verta t/περῶραι et υποκάμψαι eertamine curruli petita esse dicuntur, in quo rὀ ἁρματηλατεῖν ἐγγυς τῆς στήλης, i. e. περὶ τὴν καμπὴν Ρlat. Io. 537 ) arduum enit. Sed hic verborum usus exemplis non firmatur; cs. 532. 710. τὰ δοκ. ειν. 762. Sept. 592. Philo III, I77 τὰ δοκιῖν του μναι προτιμὰ . Philem. ap. Stob. 9, 22 εἰναι δίκαιος κου δοκεiν εἰναι θέλει. Recte K. explicat: πολλοὶ τὴν δόξαν τιμῶσι, τὴν δικαιοσ)ωρον ἀτιμώσαντες. Hinc Tati Prot. 323hμαίνεσθαι τὰν μὴ προς ποιot μενον δικαιοσt νην. Prosa dixeris: τὰ δοκεῖν εiναι δίκαιον μῆ δντα. Eur. Tr. 608 πυργοὐσ'ia , τὰ μηδἐν δντα, τὰ δi δοκούντ' ἀπώλεσαν.
τ α ι. - Η. monet, Triclinium uirile sMviisse in huius ornainia parcentis , ut Bl. p. 76 vidit, eundem in anapaesticii ea exin non