장음표시 사용
341쪽
rum ut vε. superiore αι αι ω ω uerantur, ita h. l. αι ω non sane casu repetitur; sonus enim exprimitur.
816. τοὐ ξυν. Non mirrum, iuno solero πάθη πλεια , quo fit ut τos - χρ. dictum esse putetur pro η διὰ του - . Quam parmin concinne hoe addatur, sive explicetur plura - maomns horal, sive - quam gomni florae eon uestini, quisque
7. Eur. Or. I 215. Ad constructionem vero os OQ. R. 75 ἀπεστι πλείω του καθήκοντος χρονου i. e. πλειω χρονον του κ. χρ. 3. Sententia est: diutilis quam per stomni tem a stangen aan- lovidender dan in alasensisse u van onMisen orasis sienda . Quum iptur videatur indiearo quae Ovit Her. I, 11 sqq. ait, aliud invius in mente habet, non belli mala, sed Furiarum impetus cogitans, insanticidii vindices. Em ο χρ. ξυνεύδ. opp.
817. ἀπ. Enin. 9l2. Ins I 137, 1810, 386 πενθ. Cli. 770. Soph. Tr. 765. Nonn. Dion. I 2, 167 ἄμπελε, πένθος ὀπασσας ἀπενθήτη Λιονύσφ. Iulian. Ep. 37 τριῶν ἀπενθήτων, ubi ἀπένθροος exponitur ἀνὴρ, ὁτη μῆ και παθεῖν λυπηρεν τι συνηνέχθη. Cl. Apollo νηοενθῆς ad us. 985. Both. de Maso animo si. e. omni tristitia liberato): potius invisio animo. Spreio resertur ad λέγ. δεν, re pertinet ad τλῶσα.
Cl. Od. XVII, 187, 223. Poll. X, 20 παίζων δ' εἰ καὶ σθα-θμουχον - τὰν τὀν δεσποτην τῆς οἰκίας) ἐθέλοις καλεῖν et Aesch. h. 240 Η. 23s A. Stabulorum canes, qui κύνες βοτῆρες dicuntur Soph. Ai. 297, sunt Molossici generis. Cl. Arist.Η. A. 9, 1, 2. Hor. Ep. 6, 5. Sat. 2, 6,114.
342쪽
819. σωτ. ν. πρ. Haec primus apte iunxii Cant. es Galah. Adv. Miso. II, 20ὶ. Antea imiratur o. ν. , πρ. υφ. στ., στωλ. noδ. Iure negat II. ναος προτ. ab utilitate satis commendari , nisi explicate dicatur aereandae navi inservire, i. e. σωτὴρ esse. Haec ille, ne quis suspicetur, κύνα σωτηρα iungendum esse. Sch. ad Apoll. Rh. I, 564 προυτονοι ' τὰ ἐξ ἐκατέρου μερους του ἱστου ἐπὶ τὴν πρώραν καὶ την πρt μναν ε κτεινομενα σχοινέα. Sch. ad Eur. Η- I09 προτονος ' τὀ σχοινίον, δι' ου δεσμουσι τὴν ἱστιν' - ου - σα η ναυς ἐρείδεται τοῖς
στέγ. Poll. I, 75 ἄλλως δ δεσποτης τῆς οικίας στεγα-νομος καλεῖται. Id. 10, 20 στέγαρχον eundem appellari scribit. 820. στυ λ. Sevum, eotamen, eolumnam, quae per totum aedificium pertinet. Iph. T. 57 στύλοι γὰρ οἴκων εισὶ παῖδες Δρσενες. Poett. Gnom. p. 226 γυνὴ δἐ χρηστὴ πηδώλιον ἐστ' οικίας. Poll. 3, 12 οι ἐκ τοtIτων των γονέων) παῖδες - στη
τὰν ἄνθρωπον σκέπουσα ' μεγὰλη . Od. XIX, 242 τερμιδ- εντα Schol. Οι μἐν τέλειον, συναποτερματιζομενον ὀλω τῶ σωματι, ποδήρη ' οι δἐ σύμμετρον, καὶ μήτε ἐνδέοντα μήτε
343쪽
821. κ α ι - . Κl. praeclare ostendit, versuum ordinem. recte se lia re. Duo rerum genera vidit recenseri, quae copula καὶ iunDntur; unum earum, quibus omnino opus est, ne damno iniciatur res alia; alterum earum, quae in ipso peneulo rem salvam reddunt. Praeterea admonuit K. artificii Aeschyleae dictioni plane convenientis; nam terna praedicata ναὼς M., στυλ ., μον. τέκν. Opponuntur his rην φαν. ναυτ., ημαρ ίκρέος όδ. Idem tamen tria haec temere loco movit. Os Od. I, 58. Phoen. 835. Ged. R. 1208 sq.822. κώλλ. 619. Pers. 301 sq. Antig. I 00. Phil. 530. Eur. Her. 427 sq. 867. H. leg. γαληνον, superlativum ingere dicens. At iungi dei et cum εἰς ιδ. ut 380,553. Os Pl. Rep. 402 i. Tim. 87'. εκ χείμ. 301. Il. 5, 865. Eur. Or. 279. Arist. R. 304. Anth. Pal. 5, 169 6δὐ θέρους διφῶντι χιὼν ποτόν, ήδυ δἐ ναύταις ἐκ χειμῶνος ἰδεῖν εἰαρινὰν στέφανον. 824. πη γ. ρεος. Pr. 677, 811. Il. 22, 147. Lur. Alc. 99 πη- γαιον χέρνιβα Sch. την υδατος π γαίου πεπληρωμένην). Suid. πηγαῖον υ δωρ' ἐκ πηγῆς. Hes. idem dici au τὀ περικαθαῖρον τὰ πρὰς τῆς οἰκίας των ἀποπεμπομένων, ὁ τεεξεκομιζον. Apoli. Rh. 4. 1410 πετραίην χύσιν νδατος, ῆ τινα γαίηρ ἱερον ἐκβλύοντα ροον, ω απὼ δίφαν - λωφήσομεν. 824. τερπν. 194, 875. Ρr. I 05. Eur. Hec. 584. Pl. Phaedr. 240' τὴ ἀναγκαῖον βαρὐ παντὶ περὶ πῶν λέγεται. Theo .
472 sl 202 Π.ὶ πὰν γὰρ ἀναγκαῖον χρῆμ' ἀνιηρὀν ἔφυ. Orot.
Exo. p. 31: nerarauatens e gera praeripue diuvat. - Hie versus, qui turbat sententiariam ordinem, optime conveniat post verba ταυτα - φρενὶ 817), quo loco parenthesis minime ONsendit. Nam licet obiter ae leviter ea pronuntiare videatur Clyt., quippe ad suam domi sedentis frustraque exspectantis conditionem pertinentia, tamen ratione mariti, cui impendet τὀ ἄπειρον ἀμφίβλ. I 290ὶ satalia sunt.
344쪽
νεν. 'Aξιῶ τὰ καθικετεύω αιτιατικῆρ αξιῶ λώξιον κρίνω, καὶ ἐπὶ καλοs και ἐπὶ κακού απδ αιτιατικῆς εἰς γενικην '
καὶ ἀξιῶ τὼ τιμῶ. Sch. ad Soph. El. 658 ἀξιῶ παρακαλῶ ἀξιῶ ποιεῖν ταδερ καὶ ἀξιῶ σε τοὐδε καὶ ἀμφοτερα αντὶ ros
in. Ρr. 15I, 699. Euni. 30,563. 827. φίλ. κ. Il. 18, 114. Pl. Phaedri 264'. Gorg. 513'. Virg.Αen. 4. 493. IIor. Od. 1, 24, 2.828. ἀπ. 949. Hes. ἀπήντ ἄμαξα Οἱ δἐ ζευγος ήμιονων. Th. M. ἀπήνη - λπων, ἁμαξα ἐπὶ βοῶν. Soph. OQ. R. 753, 802 - πωλικῆς ἀπήνης. Iph. A. 618, 623. El. 998. Tr. 572. Ἀπήνας quoque luisse cumis mulis iunctos. docet Und. P. 4. 166 Mi. Ol. 5,6 Seli. ἀπήνη ἀρμα ἐξ ημιῶνων ζευχθέν). Os Pans. 5. 9, 2. At hi currus solennes in ludis Graeciae maximis. Cl. ἀπήνη ἱερὰ 'Eφεμίων sacra tensa Eph storiam , numino expressa a Spanti. ad Callim. II p. 533. μ 4 τιθ. 46I, 859. Schn. explicat μηδὲ τίθει. 829. πορθ. Cla. 972. Ε . Suppl. 1223. Pere. 163. Ιl. 15.256. Hor. GL 1, 35. 13 sq. Os sup. 355, 476. Parum acute Valch. ad Phoen. 854 leg. πορθήτορος, non intelligens, non tantum urbent, sed etiam aras et delubra deorum preterve diruta pul-eerrime indicari. Cl. 3I6, 346, 355, 478.
830. ἐπ. Lur. Tr. 11 9 πρῶσσε τἀπεσταλμένα. Th. M. ἐπε-τ λώμην' - ἐπιστεῖλαι Ου μονον τὰ γραμματων, ἀλλα καὶ τὰ αυτοπρορώπως κελεθσαι. Sch. ad Thuc. I , 57 επιστελλουσιν Ου γραφουσιν, ἀλλ' ἐντέλλονται, δηλον-
γναφεὐς τροφεύς τε ταυτὀν ειχέτην τέλος.
345쪽
831. πετ. 638. Athen. 4, 13 Ih κατὰ τὴν ἀγορὰν υπεστρῶσθαι στρώμαθ' ἁλουργῆ μέχρι τηρ ἁρκτου. Id. 5, 197 ψιλαὶ Περσικαὶ δαπιδες) τὸν ἀνὰ μέσον τῶν ποδῶν χώραν ἐκΔ-
λυπτον, ακριβῆ τὴν ευγραμμίαν τῶν ενυφασμενων ἔχουσαι
ζωδίων. U. I 2, 514' διηει rex Persarumὶ διὰ τῆς τῶν μηλοφορων αυλῆς πεζὼς υποτιθεμένων ψιλοταπίδων Σαρδιανῶν,
ἐφ' ων οὐδεὶς ἁλλος ἐπέβαινεν ῆ βασιλεύς. Cf. 539'. Anac. 8,2 ἁλιπορφύροις τἄπησιν. Plui v. Ages. 12 init. Cin Min. 12. Dio Clinis. II p. 35 I. Cis. Regum l. V, 9, 13. Matth. Luang.2I, 8. Marc. 11, 8.833. ἁ ελπτ. De R AESL ώς νιν - . Perquam improvide; nam ήλ . sic nunquam cum casu quarto iunPtur. Sciunt omnes. Non omnes seiebant; plerique aελπτον ἁνδρα s. ποσιν intelligunt. CL Popp. ad Thuc. I, 19. Rectius Cas. ad domum quam ae visurum M. non 8percilat. Heath. ut sua ia/ν debiti honores) eum sn domu mi Mnaseratam dedueant. Ambigue V. H. Maa mn ina Narra ita in re nitat pias I das Mefit. Sed ea domus qualis sit, nemo suspicatus est. Cl. sup. 555, ubi πύλαι 'Aιδου ut h. l. δῶμα υιδου. Restat altera constinctio
ῶς ἁν. Lum. 33. - Λέκη. 1519, 482 τέεσθαι. Heath: . palam de honoribus reo pro dimitate tribuendis loquitur Clyt., secretius autem Iustitiam Iphivmae caedem ulturam intelli*t. Soph. El. 528 4 rae sίκη νιν εἰλεν, ουκ εγ- μον Cirt. 831. τὰ δ'. 36, 766 quem locum respici patet). Eur. Hee. 875 τὰ δ' Δλλα θώρσειε παντ' ἐγὼ θήσω καλῶς. ου Ι - . i. e. ακοίμητος μnth. Ρ. 5. I90 ακοίμητοι πνέοντες ζῆλοιὶ, ἄγρυπνος, προμηθής, προνους, ἔτοιμος. Cf. su p. 143, 249 squi locus respieu ), 644, 1285. Soph. Oed. R. 65. Lum. 67, ubi Furiae dicuntur ἁλούσαι υπνω. 835. θησ. 66, 32, 420, 946,1509. συν θ. 883. Cli. 780. Sept. 450. Soph. N. 765, 767, 779. Eur. Tr. 867. Fr. 360 συν θεοῖσι - τῶν θεῶν δἐ μὴ βία. Und.
346쪽
ter plane dictum Il. I, l20. 840. γυν. 325,545,778, 847. Eum. 44 I. 841. ἄβρ. 637, 1113. Med. 291. Cf. χλιδαίνειν. 842. χαμ. 828. Ch. 962. Pind. Ol. 9, 19 χαμαιπετέων λὰγων
Sch. ευτελῶν, μικρων, οῖ πέσοιεν ἁν χαμαὶ, χαμαὶ κειμένων, υπτίων, quibus opp. ἔνδοξοι καὶ δυνατοὶ πανταχοὐ διικνεῖσθαι . Id. N. 4, 66 Schol. χαμαιπετοῖσαν ' κενὴν καὶ ματαίαν ἔχων καὶ τὼν σκοπὰν χαμαὶ καὶ ἀσκόπως ἐνεχθέντα . Ρ. 6. 37. Hes. χαμαιπετεῖ' ταπεινῶ, η χαμαὶ κειμένω. Hor. Ep. II, 1. 250 Mi. repentes per lumunt remnonea.
347쪽
στοματι Ου τραγικῶν δίκην προςωπείων διελκομένω και κε -
ταῖς μεγάλαις οὐσίαις. Bernit. p. 108 explicrit: βο ασγὶς. De P. vertens ore patulo elamare respici censet usa. 827 sqq.8 3. ε7μ. 882. Bion I, 79 κέκλιται 'Ἀδωνις ἐν ε' ασι
Tam putetra tamque varia ealears pedamminis, perieti non vaeal me surice.
348쪽
Mulr. 100. Her. I, 32. Ovid. Met. 3, i 35 sq. Auson. Sap. Sol 13 sqq.851. ε υ. 598. Sept. I 87. Grot. Exc. p. 30.
Recte K monet, non inveniri apud poetam sic usurpatum ῶς.
νον' οι θεοὶ γνωμην ἔχουσιν, ευτυχῆς εἴην ἐγώ. Suspicor, .i Elliptice dici pro /i δ' ειδείην Ρl. Gorg. 456'), oπως δεν παντα προσσοιμ' ευθ. ἐγῶ. Itaque παντα πρ. resertur ad βίον τελ. et apodosis erit καλῶς ἁν ἔχοι.853. τοδ id quod dieam: cs oecl. R. 570. Pl. Rep. 1, 3304. 5, 457'. Male vulgo ad Euperiora refertur, quasi leg retur Toδεμῆ ειπέ. Est familiariter et blande alloquentis. παρὰ γν. Suppl. 152. Inteli. oris ' sed quum γνωμη etiam sit βουλὴ, simul ἐμὴν intelliν potest. CL sup. p. 25 I fin. Thuc. II. 49 παρὰ δοξαν Schol. παρ' ἐλπίδα . rinim vere V. H. 4 aesideratrebe Grasm minen murae4en nisi l. 854. διαφθ. Suppl. 1014 ἴχνος τὼ προσθεν ου διαστρέψω φρενος. - Μὴ διαφθ. est διασώζειν v. c. τὴν παροιμίαν ΡΙ. Synap. 174 . Rep. I, 329' , μὴ προδοθναι Uimet. 203'. M. Lys.780ὶ. Pariter ἐρείδειν τὰν γνῶμαι Theoc. 21,6I . Eur. D. 78sκῶν μου διαφθείρας δοκῆ λογους. Mare sententia, eam tueri cs. 195sq. . Γνωμη h. l. est sententia de honoribus divinis
mortali non admittendis; nam quadrat plane istud Creontis Antig. 1063): ώς μὴ 'μπολήσων ῖσθι τὴν ἐμὴν φρένα. At si mal διαφθ. γν. βουλὴν) σὴν est ἀκυρουν, irruum feere.
349쪽
ad honorum divinorum recusationem s844 sq. . salso iung. cum . ρδ. τώδε evidenter pertinet ad 3εἱσ. ῶν. Bl. vosiora kaee facere, M aQDiad metviarea. H. monet, id si voluisset Clyt.. dictumati suisse δείσας δεν ηυξω, non ξω δ' ἁν. Recte autem 'Veli. vidu, ἁν cum ins. ἔρδ. pro ἔρξειν positum esse, neque erat eur II. id h. l. fieri non licere opinaretur. Sententia: vovistina Diis, te M paventem ut nunc paves) sola assinio rum erae I MI. cum lat. Iph. T. 21 sq. O τι ἐνιαυτὼς τέκοι καλλιστον, εὐξω φωσφορω θύσειν θεα. Io. 423. Ρl. Phaed. 58 . A εἱσ. ωδε spectat ad va. 846 ovδ. αν. φ. 856. ε ῖ π. τις i. e. ώς Ουδεὶς ἀλλος ευ μαλ' ἐπιστάμενος διωχυρι μην, ἐμμένειν πη προαιρέσει. H. τέλος explicat ut
5ρον 437) decretum, comparans Suppl. 600 ποῖ κεκυρωται τέλ. ib. 62I Zεῶς ἐπέκρανεν τέλ. At priore loco esιδικης τέλ. , ineri πραγματος cs. Sept. I 57). Itaque multo simplicius ex ipso verti ἐξεῖπον intelligemus τῶν ἐπων, τῶν εἰρημένων τελ. , ut μύθων τέλος Ιl. 9,56.16,83. 19, 107. 857. δοκ. ἔρξαι ex praeced. . Arist. V. 1198 ποῖον ἁν λέξαι δοκεῖς; Bernit. p. 352. τώδ' ῆν. 337. Antig. 302 ῆνυσαν ταδε de Polyn. cadavere humato . Inteli. ἔργα Od. I 6, 373.5,2433. 858. καρτα δ ο κ . Iung. haec, non καρτα βηναι, ut aliis
350쪽
490 sq. Suppl. 948. 864. η -. Ita Fl. et F., non I, ut II. dedit. Quod vere minis placet η ῆὶ οὐ καὶ - , plane non necessarium et contrarium
sententiae. Και non cum σὐ sed cum νέκ. τηνδε etiam hane, i. e. talem victoriam tam facilem de me cedente, non resistente
reporiatamin iung. Ληρ. τί ν potaest-ἀμφιδηριτον, ἀμφις- βητήσιμον ῆγεῖ eonsentione dignam emis . Verrum iste genit. pretii h. l. non convenit. Quum νίκη μαχης lemur Il. 7, 26.8, 171.16, 362, eodem iure statuas dici posse νίκη δηρ. , quum δῆρις sit et μαχη et φιλονεικία, ερις. At quaeritur curionica unitivi forma adhibeatur, quum Suid. habeat: δῆρις' δηρμυς, δήρει. Causa me latet; neque enim Ληριος Emped. h. va. 25Λῆρις αἱματοεσσα ' cs sup. 663ὶ νίκη, victoria quam aῆρις reportavit, intellin potest. Cf. Suppl. 410. Pr. 105.865. πιθ. I 83, 637, 959, 964. Oed. C. II 81. Est blande imperantis. Totus versus in re dura duras visus est, quin singuli pedes singulis verbis constant sci. H. El. Met. p. IIIJ ut
Ennianus: urbem Romam Poenua quondam serenu amnis. Singularem hanc gravitatem et solennitatem, quae ipsa duritiem versus, nulla caesum distincti, iacit, pessum dedere male s
duli, alii aluer levntes et dissecantes. Solus in medio spondeus μέντοιὶ inhibet iamborum cursum; cs. 595.808. Μέντοι non γε μέντ. ut 860ὶ precantis ut Pr. 948 sq. Cf. Soph. El. 415ur' αλλὰ τουτο. Παρες γε ut Antig. 84 ἀλλ' ουν προμη-