Aeschyli Agamemnon ex fide codicum edidit, scholia subiecit, commentario instruxit I. A. C. van Heusde

351쪽

νύσης γε τοὐτο μηδενί. Gras Des uertio m Q tota geMειgoedaehus den pia. κρατος autem non modo ῆ νίκη της χης, sed etiam V ἐπικράτεια. 866. ἀλλ' - λύοι. Suppl. 963. Eum. 292, 297. Cli. 106I, 887 δοίη τις - πέλεκυν ἄρ τάχος. Arist. V. 1431 ερδοι τις, ην ἔκαστος ειδείη τέχνην.υπ. 814, 1072. Lum. 417. Il. 2, 44. R. Symp. 213 υπολύετε, παῖδες, Ἀλκιβιάδην. Cla. 674. αρβ. Suid. Αἰσχύλος' πρῶτος ευρε--ῖς ἀρβύλαις τοῖς καλουμένοις ἐμβαταις κεχρῆσθαι. Poll. 7, 86 ἀρβε - λη' υποδημα εὐτελἐς την ἐργασίαν. El. M. ἀρβ. εἶδος υποδήματος περισσῶς εἰργασμένον. Hipp. Π, p. 829 ἀρβύλαι'

τέεται υ- τοὐ ποδὼς ἀλλὰ κρατέει μῶλλον. Galen. Gl. Hipp. p. 66 ἀρβύλαιε υποδήματα τὰ βαθεα. Seli.-Luc. III, p. 41 καρβατέναι ' τὰ τραχέα καὶ ποιμενικὰ υποδήματα, ἀκαὶ ἀρβύλας φασίν. Enst. Od. p. 1522 ἀρβύλαι' αῖ καὶ ἀρβυλίδες ἀσκέραι. Praeter hoc vile masti in aliud erat; Seli. ad Or. 140 ἀρβύλη - εIδος ὐποδήματος γυναικείου κοίλου καὶ βαθέος α- το ἄρμόζειν καὶ βύειν τοὐς πιδας. Phot. Bibl. ΠΙ, p. 2 τὰ σανδώλια νυνὶ λεγδμενα ἀρβt1λας

ἔλεγον οι παλαιοί. Miriun, regem, cui καλὰ erant πέδιλα

Il. 10, 22ὶ sic pedibus indutum' advenisse; tamen h. 283 H. 192 A. πέλλυτρ' εχουσιν εὐ θ έ το ι ς ἐν ἀρβε αις. 867. π e. Ut Lum. 332 δέσμιος φρενῶν ωνος, Ra 43. 34ς vinciena, olivana pedem. Cl. Al. I, p. 267 ἀνδρι εὐ-λα ἁρμοδιον ἀνυποδησία, πλὴν εἰ μὴ στρατεύοιτο ' καὶ γὰρ πως εγγῖς τὀ ὐποδεδεσθαι τῶ δεδέσθαι et Muson. in

Stob. Anth. p. 38). Do P ν ἀρβύλας vinctas vomi; πρ. εμβ. π.quia ipsa vincula sunt eontra libertatem et servitutem referrent. Solutis vinculis solveretur pedis servitus.' Hino calcei vineula

pedum Virg. Aen. 8, 458. 4 , 518 ibique Serv.)a ct Hipp. l. l.

κρατε ει. Nesciebat adhuc rex, τον ποδα 'Ιλίου πορθήτορα

352쪽

mvetat tamen ne quid ne quoquomodo impediretur. ε μ δ. 868. Arist. V. II 0I M. Eur. Bareh. 760 δέχηλον ἔμβα- σιν. Ut Her. 1.205 γεφtψας ζευγνt. ν διἁβασιν τῶ στρατῶ,

τοῖς ποσίν. Een Hemmenda voetringang.868. κ α ι - . Male H. dicens neutri . usum esse poetam,

nee scripsisse Kλουργίσιν, ut qui de inintia, non deueatibus loqueretur. iunii Toῖςδε - άλουργέσιν. Contra Tolaδε pertinet pedes, quos vinculis liberos rex monstrati H. in Merc.I49 ηκα ποσὶ προβιβῶν. Arist. Av. 1464 Οἰσέ πτεροῖοὶ σεποιήσω βεμβικιῶν. Sententia: vel his me incedentem me ua

353쪽

memorat: ῶςπερ ἐν ταῖς ἄρισμέναις τέχναις ἀναγκαῖον ὰν εἴη υπάρχειν τὰ οἰκεῖα δργανα - ουτω καὶ των οικον μικων. 873. τὼν-. Virg. Aen. 6. 854. Hor. C. Sec. 5 I iarantem lenia in , Mimn. Tria adv. πρευμ. μαλθ. εὐμ. clementiam et benevolentiam suaviter spiriint.

875. ἐκ. Primo adspectu versus h. l. otiari videtur; a illud τὀν κρ. μαλθ. simul τὀν κρατούμενον ante oculos ponit, de quo istud non sine gravitate dicitur. δου λ. II 34. Ludi Tr. 673. Orot. Exo. p. 32 tiu ereri elementerkabendi vertit: - ilium imperia qui plarida manω

erecte, aequo Iumine avectat De . Servile nemo nam volent patitur

877. ξον. 776. Hyg. sab. 117 lyt. audierat ab Oeace, Palamessis fratre, Cassandram sibi pellicem adduci: quod ementitus est, ut fratris iniurias exsequeretur.'878. κατ. i. e. μεταστραφεὶς κατηνἄγκασμαι. Cf. 863, 194sqq. Ch. 510. Her. 7, 5I ' νέην κατεστρέψατο δασμοφορον

εἶναι. κατέσταμα. F. Cl. 804, ubi paruer ionimui lamini errore da-reptus Sehol. odoratus Q. M alterii seliolio apparet, falsum κατέσπ.in libris inlatatum me.

Intrat Iam rex re ain, relicta in currit Cassandra. πορφ. Iuven. 3, 8 l. 8, 101. Quintil. 1. 2,6 quid non a uua eo neviscet, qui in surptim repit - iam eonefitylium poseu.88I. ἰσ. 87I. Behh. An. p. 100 ι σαργ υρο ν, ἰσοχρυσον ἀντὶ του πολύτιμον. Athen. 12 p. 526' χιλίους φ 1σὶν Theop. de Colophonus) ἄνδρας αυτῶν ἁλουργεῖς φοροsντας στολὰς ἀστυπολεω ὁ δὴ καὶ βασιλευσι σπώνιον τοτ' ην καὶ περι-

354쪽

σπούδαστον' ισοστάσιος γὰρ ην 4 πορφύρα πρῖς ἀργυρονεξεταζομενη.

ἰσάργυρον. quod restituit Salin. Ex. m. p. 418 , quoties a libreritaeonuptum tit. domati AB. Heringa Olina. p. 276.

dis eaepetitum uellibris, in mediis fiabent faucibi . Id. etiam rorem, luccum , δaniem vocat. CL Salin. l. l. p. 194. παγκ. 981. Cli. 490. CL παγχριστος, παμφώτιστος. Tamen vis vocabuli incerta.

πέφυκα, ἔφυν, υπώρχω, επισταμαι 884. H. 103l, cum insiunguntur. Bemh. p. 363. Diig. Π, 55, 3, 22. Us Pera. 237πλοsτος ἐξαρκῆς δομις. - Τῶνδε τῶν ει ατων) εχειν dicinin ut 305. - Συν θ. Cf. 588. 884. διμ. et oinoe pariter iunguntur O . R. 637. Tr. 156. El. 1308 N. Os sup. 879. His verbis maritum absentem tm1uam praesentem prosequitur, animum attendens ad ea quae rex us. 871 dixerat. 885. πατ. Cl. χρησμος, ἀγαπησμος. Philost. v. Apoll. 8,7, 14 καίτοι πολλὰς ἁν ηυξ ην λγγας ὐπἐρ τῆς ἐκείνου ψυχῆς γενέσθαι μοι. 886. πρ. i. e. προδειχθέντος, προμηνυθέντος. dictum pro εζι μοι προαγορευθείη Arist. LM. 661ὶ ἐν διμ. re. Eur. Io. 5I0 θυοδόκων δήμωνὶ, non ὀδε δ πατησμός, sed σῶν οἴκαδε 7ξεσθαι τὰν πισιν συν τῆ Κασανδρι . - Προφέρειν I7sὶ dorithia ap. Her. 5, 63. χρηστήριον de loco ubi respondetur eonsulentibus Eum. 194. Sept. 747. 887. ψυχ. κ. Fallitur De Ρ. putans, suum pectus latijsse

355쪽

est apporitio ad εω. πατ. Sententia: multarum lubens vestium contritionem vovissem, ut haec esset animae reductae merces ea contritione anima redimeretur). Rhes. 948 τῶνδε μισειν παῖδ' ἔχουσ' ἐν αγκώλαις. Tamen φυχ. κδμ. tam potest raseμισθος τῆς οἴκαδε κομιδῆς s. σωτηρίας , τῆς ἐπανοδου, quam τῆς εἰς Αιδου κομιδῆς. Propterea κομιστρα, non σῶστρα dixit. τῆς δε μηχ. Aperium est, Clyt. haec dixisse manu dextra protensa; τῆςδε' τῆς δεξιῶς. Cf. 1020, I 313 sq. Plat. Lem. 4.7Iν Ουκ ἔστι σωτηρίας μηχανή. Prol. 32I σωτηρίαν τῶνἐνει πορίζων. Ep. 7, 350' μηχανῶμαι δή τινα τοιώνδε σωτηριαν. Pariter h. l. quum man laee mea mereedem talamaalutis spurpureas vestes) parami. Rex supervenerat, non ante nuntiato, non exspectato reditu; nullo oraculo certior facta suerat Clyti hoe ipso tempore Troia capta rediturum. 888. ρέζ. ου o. i. e. υπαρχομης. Quam perverse haec accepta sint docet v. α V. H. Gun bDEt dis Murset, itast reflauet is pes Gemoe0 daa Dael, ab .edrod Sirios Sonnen. ytau. Ista dici de marito supersine coram marito reduce fin-mntur, quum lonD alio spectet Clyti 'H ρίζα τῶν κακῶν

est illa πρώταρχος ἄτη, non tantum epulae Thyesteae sed maxime immolatio Iphigeniae, nondum expiata, viva, superstes. Erathaee παλαι4 τις υβρις, φιλού- τίκτειν - 692. cs 688ὶ 'υβρεως istius γέννα dicitur Mnaας, quae Mi μισοθεον οἶκον intraverat. Qualia autem sint ista quae reprena molat, patet comparanti eius verta ad chorum 332 sqq. . Accesserat ad ea νέα τις υβρις' nam adspiciebat in curru sedentem Cassandram, aemulam, sibi l liuiae uxori praelatani ses. 786 sq. ἐπειρφέρειν δὴμοις -). Non ivtur 4 εται sed rκετο cs Cli. 378. Sept. 980. Suppl. 309. H. 117; sup. 400ὶ: non te tur φυλλ. περιστέφει τοὐς δομους, εα φύλλ. 7κετο ἐς δουμ.889. ὐπ. Bl. apte confert us. 602sq. εδειξ. φθείροντε ' minus recte tamen propterea legit cum Cas. et Auri sπερτεένουσα. H. tuens vul Diana ex mi καὶ υπερέτεινεν. Sententiam intuenti patebit, praeternum tempus notari; praeterea construi Duili os Corali

356쪽

non debere vπ. δήμων, quum Uaλ. ἐς δομ. ἐκομένη umbram praetendere domui non possit. Itaque sto expli=ndum: ex ar- , ras radice. tanquam solia, multa excreverant scelera et flagiti

quae, ut Persarum tela solem, Sirium o curaverant. Σκ. υπ.Σειρ. ροι επισκιαζειν τὰν Σείριον. Is autem dicitur o ἀπωρινος ἀστὴρ, δς τῆς ὀπώρας Δρτι βώσης ἐπιτέλλει, τουτελεσφορηθῆναι τε χ ιν αὐτην καὶ πεπανθῆναι ' idem veroo ου λιος ἀστὴρ dicitur. δς ἐκ νεφέων ἀναφαίνεται παμφαέ-νων' - κακὰν σῆμα τέτυκται Ιl. II, 62 22, 26 sqq.). Cf. sup. 128. Credebatur πυρὰς φλογέας Οἀγὰς ὁσσων ἀφιέναι Eur. Heo. 1104. Sela. Σείριος καυστικος ' διακαῆς γὰρ ἡν τῶ πάθει καὶ δυς χεραίνων ἀπαραμύθητα, καὶ ἀπολέσθαι ζητῶν.

890. Καὶ - . Ineressibili enore Inu. tuentur σου ρολ. σημαίνεις tanquam dictum pri συ μολών - σω. Omnino Σειρ. κυνὴς καὶ σο0 - ἐστίαν. Quis an ille qui dicatur domum accedere, non magis diserte docemur quam us. 154, 6I4,

σφαγῖτις, πνιγῖτις. Pariter iστ. δω μ. dici videtur ut δομοι ἐφέστιοι vs. 773. 891. σημ. Iles. ἔξω Γλαυκε τους χειμαζομένους ἐν θαλάσση φασι λέγειν ' παροιμιῶδες δερ ἐπεὶ δοκεῖ δ Tubκος φανεὶς χειμῶνα σημαινειν. Tragg. h. p. I 42 αἱ χελιδονες εὐδίαν προσημαίνουσιν. Quum de patres domum reduco et praesentia sua domum exhilarante sermo esse non possit, aliud no-iatur: θώλπος καὶ χειμῶν specie reserunt θερος καὶ χεῖμα b), sed Iειμ. proprie intellio tur tempestas dira 600 sqq.ὶ crebro

357쪽

CL Il. I. 4. 10. 6. II. 623. Od. 20. 108.

893. o ι ν. Hes. opp. 609 GH Orione et Sirio medium coelum subeuntibus) -ντας ἀποδρεπε οἴκαδε βοτρυς. Ιb. 672οινον τε νέον καὶ ἀπωρινὼν δμβρον καὶ χειμῶν' ἐπιὼν τα. ποτ' η δη. Pr. 9I0. Eodem illo tempore. Hipp. I p. 149 οκο- ταν ἐιζωθῆ τὼ φυἐν, τοτε ηδν ῆφανισται τὼ σπέρμα. H. tum iam, male tamen communi errore de suturo calore et frigore intellivns, ut Clyt. dicat, reditu regis quasi hieme verventurum nuntiari, aestate autem iam instare mos.

citur Zευς, non pluviae vel cygni sorina indutus, ap. Soph. 1r.fin.) Hes. τελειοι ' οι γεγαμηκιτες. Oed. R. 930 παντελὴς

358쪽

πιλει καὶ τέλειος. Videtur ita celebrare mainum inuiuarn τέεσθαι ἀξιώτατον βροτῶν, οι αληθῶς εὐδαίμονα 48 I sq. . At idem non modo ἐντελὴς ανὴρ, sed etiam ἐκτελὴς l05ὶ, hostia morti propinqua.ἐπ. 1132. Od. 17, 486 ἐπιστρωφῶσι Seli. ἐπέρχονται, -- ληας. - Λῶμαε υιδου cs 555 833, 1221. Eam. 547. 895. τέ λ. 156, 220. Eiun. 28, 759. Suppl. 523 sq. 621. Eur. h. 1038 Ζευς τελος αυλοῦ ἔχει Soli. τῆς ἐκβἁσεώς ἐστι κύ

359쪽

p. 5, 452'), ἐν χρ. οτε V. Alc. I, I 06'. Pret. 320η, μεῖναι χρονον εις.κε Od. 9, 138). Propius accedit Her. 1, 61 μετὰ δἐ χρ. διέφυ, καὶ παντα - . Nil otatat quominus pariter h. l. intelligatur rρονος διέφυ, ἐπεὶ - . Ἀπι ferri non potest o non solum quod apta numerorum dispositio duas istas arilabas potius ad praecedentia reserat quam coniuno cum sqq. postulat, sed etiam propter productionem brevis ullabae, cui locus est absoluto numero, non ubi perpetuatur. Η.). Cf. 40. Poppo ad Thuc. 1, 6, 3.

ξυν. Melo diiunxn Scal. Dicitur κώπης ξυνεμβολὴ Pers. 396ὶ de aequali remorum iniretione, non vero ξυνέμβολον vel ξυνέμβολος, quod mire explicatur in F., quasi ξονροβολοις esset συνορμένοις 394). Sch. Pind. R4, 341 εμβολον το ξύλον,

ω ἀναδεσμούσι την ἄγκυραν ἀποπλεῖν μέλλοντες ἀνέλκουσι τὰς ἀγκύρας καὶ της νεῶς ε ξαρτῶσιν δ δἐ νούς - ἐπειδὴ δέ τοἡ ἐμβολου ἁνωθεν τὰς ἀγκύρας ἐκρέμασαν. Quum aevo Homerico εὐναις, non ἀγκύραις uterentur, necessario saxis illis madentes πρυμνήσιαὶ allipiti erant, quorum ope emittetantur et subtrahetantur: madentes autem illi videntur a paxillis, re

906. ἁκ4τας. H. ynit. esse putans vertit: nam in arenaetantia. At languet plane post M. συν ἐμβ. LonP praestat legere ακτῶς' in arenoso luore. Genitivus loci ut 966; os sup.

p. 246, fine. ID. A. 165 ἀμφὶ παρακτίαν η ἄμαθον Αὐλίδος ἐναλίας. Hipp. 1126. Philo IV p. 193 ἐπὶ τῆς αἰγιαλίτιδος φαμ-

360쪽

inaeei appellavermnl φρένας. Sch. ad Pr. 880 ins p. 35Iὶ φοβουτῆ καρδίε συμβαντος ηδε παλλομένη τὰς γειτονας φρένας