Athenaei deipnosophistae Lib. XIII XV, summaria et indices

121쪽

ἀλέτους ν δον, ἴσως ἀπο της μαλιδος ἱμαλὶς δ' ἐστὶ παρὰ Θω εῶσιν ὁ νήστος καὶ τα επίμετρα των ἀλε- των η των ἱστουργοωντων, ἐλινος, - , χαρμος ἐν ταλάντιας στορεῖ. η ταλασιουργῶν χυλος. Σημος ο ηλιος ἐν τω περὶ παιάνων φησί ,α δράγματα των κριβῶν αυτὰ καθ' αυτὰ προσηγόρευον ἀμάλας, συναθροιασθέντα δὲ καὶ ἐκ πολλῶν μίαν γενόμενα δεσμην υλους καὶ ἰουλους, καὶ την

-νους τους εἰς την θεον ουλους καλουσι - ἰ--λρυς δημήτρουλοι καὶ καλλίουλοι. καί πλεωτον ουλονίει, μυλονάει.

1, αλλοι δέ φασιν ἐριουργων εἶναι τη--δη. α δὲ των

τιτθευ κγων δαὶ καταβαυκαλησεις ονομάζονται. νδὲ καὶ ἐπὶ ταῖς εώραις τις ἐπ υριγόνp ην καὶ ἀλῆτιν λέγουσι -δm .' ιυστοτέλης, ν εν τη Κολοφωνίων πολιτεια φησίν ἀπέθανε δὲ καὶ αὐτος Ο Θεόδωρος

20 στερον βιαίω θανάτω λεγεται δὲ γενέσθαι τρυφῶν

τις ώς εκ τῆς ποιήσεως δηλόν εστιν. ετ γαρ καὶ νυν αἱ γυναῖκες εδουσιν α-- μέλη περὶ τὰς ἐώρας ' δὲ των θεριστῶν δη λιτυέρσης καλεῖται. καὶ 619των μισθωτῶν τις ν δ των ἐς τους ἀγρους α φοιτώντων , ς ηλεκλείδης φησὶν ἐν Ἀμφικτύοσι καί βαλανέων αλλαι, . άτης ἐν ὁλμαις καὶ των πτισσουσῶν αλλη τις, 'Αριστοφάνης εν Θεσμοφοριαζούσαις καὶ Νικοχμης ἐν Πρακλεῖ χορηγφ. ην δὲ καὶ τοῖς γουμένοις των βοσκημάτων ὁ βοωκολι-- σμος καλούμενος. Moμος δὲ ην ὁ βουκολος Σικελιώτης ο πρῶτος ευρών το εἰδος μνημονευε δ αυτos bE Gχαρμος ἐν Αλκυόνι καὶ ἐν υ δυσσε ναυαγρ' η δ'

122쪽

οἶνον, ως ρμιππος φθσιν ἐν εκτω περὶ νομοθετῶν.

ριστοφάνης δ' ἐν ττικαῖς φησι λέξεσιν ἱμαῖος - μυλωθρῶν, ἐν δὲ γάμοις μέναιος, ἐν δὲ πέν- θεσιν ἰάλεμος, λίνος δὲ καὶ αἰλινος - μόνον ἐν πένθεσιν ἀλλα καὶ ἐατ επιτυχεῖ μολπj, κατὰ τὸν υ 1οριπίδην 11. Κλέαρχος δ' ἐν πρώτω Ἐρωτικῶν νόμων

λεῖσθαί τινά φησιν δηλα 'Hριφανίδος, γράφωνουτως 'Hριφανὶς η μελοποιὸς Μενάλκου κυνηγε---τος ἐρασθεῖσα ἐρήρευε με τα -- τα ἐπιθυ- 1sμιπις φωπῶσα γαρ καὶ πλανωμένη πάντας συς ορείους ἐπεξήει δρυμους, ώς μυθον εἶναι τους λεγομένους Ιου δρόμους ' στε μη μόνον των ανθρώπων τους απτορμι' διαφέροντας ἀλλα καὶ των ρῶν -- ἀνη-d μερωτάτους συνδακρῶνα Ο πάθει, λαβόντας αδεν θη- mσιν ἐρωτικης ἐλπίδος. θεν ἐποιησε τε καὶ ποιησασα περιοι καπὰ την ἐρημίαν, ως φασιν, ἀναβοῶσα καὶ ἄδουσα - καλ-μενον νόμιον, ἐνέ ἐστι μακραὶ δρυες ω Μεναλκα. 'Αριστόξενος δὲ εὐτετάρτφ πεοὶ πισικης ηδον Θησὶν αἱ ἀρχαῖαι γυναῖκες Καλύκην α

τινὰ μήν Στησιχόρου δ' . ποίημα, ἐν ἡ Καλυκη

τις ονομα, ἐρωσα μἄθλου νεοαHyκου, σωφρόνως σχεται τῆ 'Aφoοδίτη γαμηθηναι αυτφ. ἐπεὶ δὲ υπεο- εἶδεν ο νεανίσκος, κατεκρημνισεν αυτην ἐγένετο

δὲ - πάθος περὶ Λευκάδα σωφροωινῶν δὲ πάνυ γ

123쪽

σαν ὐπερειδεν η δε απέθανε. και γίνεται ἐπ αυτῆ

παρθενοις φδης ἀγων, τις Ἀρπαλέκη φησὶ καλεῖται. Νυμφις δ' ἐν πρωτήπερ φακλείας περὶ ναριανδυνῶν διηγουμενός φησιν ομοίως δὲ κά -υωδῶν ἐνίας κατανοησειεν αντις, ας ἐκεῖνοι κατά τινα ih ἐπιχωριαζομένη. παρ αυτοῖς συνήθειαν δοντες ἀνακαλ νται - των Ἐμίων προαγορευοντες Βῶρμον τουτον δὲ λέγουσιν υἱον γενεσθαι ανδρος ἐπιφανους καὶ πλουσιου, ω δε κάλλει καὶ τῆ κατὰ 620τη. ἀκμην - πολυ τῶν αλλων διενενιεω ον ἐφε- i5 - τα ἔργοις ἰδίοις καὶ βουλόμενον τοῖς θεριζουσι δομαι πιεῖν βαθίζοντα ἐφ' υδωρ ἀφανισθηναι. ζητεῖν ουν αυτον τους ἀπὸ της χώρας μετά τινος με-

μελ- μέν- θρήνου καὶ ἀνακλησεως, ἡ καὶ νυν

πάντες χρώμενοι διατελουσι τοιοsτος δ' ἐστὶ καὶ ὁ Λ παρ' Αἰγυπτίοις καλούμενος Μάνερως. '12. οὐκ ἀπελίποντο δὲ μῶν των συμποσίων-δὲ ἐαψωδM. ἔχαιρε γαρ ταῖς Ομήρου ὁ Λαρmininibώς ἄλλος ουδε εἷς, ς λῆρον ἀποφαίνειν Κάσανδροντον-ακεδονίας βασιλευσαντα, περὶ ου φησὶ λαρύ- δε στιος ἐν ίστορ κοῖς - μασιν - -τως ην φιλό- μη- ώς δια στόμα τος ἔχειν των μῶυ - -λλά καὶ γλιὰς ν αυτ- καὶ υδυσσεια ἰδίως γεγραμμέναι. οτι δ' ἐκαλουντο οἱ ἐαφφδοὶ κανομηρισταὶ Ἀριστοκλῆς εἰ κεν ἐν-- περὶ χορων. ἡ δὲ νυν μηρι- ο στὰς νομαζομενους πρῶτος εἰς τὰ θέατρα παρήγαγε Θημητριος ο Φαληρευς αμαιλέων ν ἐν φ περὶ

Στησιχόρου καὶ με - ναί φησιν οὐ μόνον τὰ

124쪽

μηρ, ἀλλὰ καὶ τὰ Ησιόδου καὶ Αρχιλόχου, ἔτι νερμου καὶ Φωκυλίδου Κλεαρχος δ' ἐν τβ προ-

δης λώκυνθιος ἐν τοῖς θεάτροις - δίφρου καθημε-

νος ερραψφδει. Λυσανίας δ' ἐν πρώτω περὶ , ἰαμβοποιῶν Μνασίωνα τὸν ραψωδον λέγει ἐν ταῖς δείξεσι τῶν Σιμωνίδου τειῶς ἰάμβων υποκρίνεσθαι. -υς δ' ' πεδοκλέους καθαρμοῶς ἐρραψωδησεν ὀλυμπίασι Κλεομενης ὁ ραψωδός, ως φησι σικαίαρχος ἐν φολυμπικφ γάσων δ' ἐν τρίτ' περὶ των οπιεξ αυδρου ἱερῶν ἐν Ἀλεξανδρεία ηουὶν ἐν τω μεγάλ' θεατρω ποκρίνασθαι φησίαν τον κωμωδον τὰ Ἀσιόδου, Ἐρμόφαντον δὲ τὰ Ῥμηρου. 13. κά οἱ καλουμενοι δὲ Παρφδοί, ου νυν τινὲς σφωδους καλούσιν, ς Ἀριστοκλης φησὶν ἐν πρωτφοι περὶ χορῶν τω ον Μάγνητα Σιμον διιχπρέψαι μαλ- λον των δια του λαρφδεῖν ποιητῶν, συνεχῶς ημῖν ἐπιφαίνονται καταλέγει δὲ Ουριστοκλης κάντουσδειν,- περὶ μουσικης γράφων δε μαγωδός -τος δέ ἐστιν αυτος τελυσιωδφ' Ἀριστόξενος δέ φησι τον ο- ανδρεῖα καὶ γυναικεῖα πρόσωπα ἡποκρινόμενον μαγωδον καλεῖσθαι, το δὲ γυναικεχ ανδρείοις λυ- σιωδόν τὰ αυτὰ δὲ μέλη αδουσι και ταλλα πάντα ἐστἰν ὁμοια. δὲ ἰωνικολόγος τὰ Σωτάδου καὶ τὰ προ τούτου ἰωνικὰ καλούμενα ποιήματα, Ἀλεξάνδρου, τε του Αἰτωλοὐ καὶ Πύρητος του Μιλησίου ,e-υλέ

ξου κάναλλων τοιουτων ποιητῶν προφέρεται καλε

νται δὲ Ουτος καὶ κιναιδολόγος ηκμασεχ νὰβ εἴδει τούτω τάδης ο ΜαρωνίταN, ῶς φησι Καρυστιος ὁ Περγαμηνος ἐν β περὶ αὐτο Σωτάδου συγγράμματι, καὶ ὁ τον τάδου υἱος Ἀπολλώνιος εγραφε δὲ καὶ Ουτει περὶ των του πατρος ποιημάτων σνγ

125쪽

του Σωτάδου, κακῶς μὲν εἰπόντος Λυσίμαχον τον βασιλέα ἐν λεξανδρει', Πτολεμαῖον δε του φιλάδελφον παρα - φ, καὶ ἄλλως των βασιλέων ἐνι αλλαις των πόλεων διόπερ της δεο- ἔτυχε τι--

φησιν φήσανδρος ἐν τοῖς πομνημασι, καὶ λ 62lκοῶντα διυαπεφευγένοα τον κίνδυνον εἰροπι γαρ εἰς τον βασιλέα Πτολεμαι- πολλα δεινά, ἀτὰρ καὶ 1 τοδε, οτε την ἀδελφην Αρσινόην γεγαμηκει, εἰς ουιοσίην τρυμαλιην το κέντρον θεῖο, Πάπροκλος ουν ὁ του Πτολεμαίου στρατηγος ἐν Καύνω τ) νησω λαβὼν αυτον καὶ εἰς μολυβην κεραμιδαεμβαλὼν καὶ ἀναγαγὼν εἰς το πέλαγος κατεπόν-σε. 1, τοιαύτη δ' ἐστὶν αυτου η ποίησις Θεοδωρ- τος - λ - Φωνος ην πατηρ, εἰς δ ταυτα ἔγραψεν ,δ δ ἀκοστεγάσας το τρημα της οπισθε λαυρζς,

et 14. σεμνότερος δὲ των τοιούτω ἐστὶ ποιητῶν ὁ ἴλαρωδος καλουμενος ουδὲ γαρ σχινίζεται χρηται δ' ἐσθητι λευκὴ νδρεα καὶ στεφανομαι χρυσουν

τύμπανα χει καὶ κυμβαλα, καὶ πάντα τα περ αυτον ἐνδυματα γυναικεῖα σχινίζεταί τε καὶ πάντα ποιεῖ

τὰἘζω - μου, ποκρινόμενος ποτὲ μὲν γυναῖκα καὶ μοιχοὐ καὶ μαστροπους, ποτὲ ανδρα με θυοντα και ἐπὶ κῶμον παραγινόμενον προὐτην ἐρωμνην,

126쪽

119 παρὰ την κωμωδίαν. πολλάκις δὲ οἱ μαγωδοὶ καὶ κωμικὰς ποθεσεις λαβόντες πεμμησιην κατὰ την ἰδία ἀγωγην καὶ διάθεσιν, ἔσχε ψη τοπινομα η μα- γφδία ἀπο του οἰονεὶ μαγικα προσφέρεσθαι καὶ φαρμάκων ἐμφανίζειν δυνάμεις. 15. Λακεδαιμο νίοις κωμικης πηαλας πντις τρόπος παλαιώ. Q φησι Σαψίβως, - ἄγαν σπουδαῖος, ἄτε δη καν τούτοις, λιτον της Σπάρτης ομεταδιωκούσης ἐμ μεῖτο γάρ τις ἐν ευτελεῖ, λέξει κλεπτοντάς τινας πώραν, φρενιμον ἰατρὸν τοια- λέγοντα, ς'Ἀλεξις ἐν Μαιδραγοριζομένη διο - των παρίστη σικνώ--χώριος πτισάνης ωθεν καταφρονουμεν ευθεως ' αν δε πτισάναν καὶ τρυβλιον θαυμάζομεν. καὶ πάλιν ἐὰν μὲν τευτλιον, παραδομεν ἐὰν δὲ σελλον, ηδέως - σαμεν ' γ

ἐκαλουντων οἱ μετιόντες την τοιαυτην παιδιὰν παρὰ τοῖς Λάκωσι δι λισταί - ἄν τις σκευοποιους εἴ ν καὶ μιμητάς -- δὲ ἀδους τῶν δικηλιστῶν στολίαὶ κατὰ τόπους εἰσὶ προσηγορίαι Σικυώνιοι μὲν γαρ ει φαλλοφόρους--οὐς καλουσιν, αλλοι δ' αυτοκαβδάλους - δὲ φλύακας, ειλαῖοι σοφωτὰς δὲ οἱ πολλοί Θηβαῖοι δὲ τὰ πολλὰ ἰδίως νομάζειν εἰώθ'ότες ἐθελοντάς. οτι δε καινουργοsσι κατὰ τὰς φωνὰς οἱ Θηβαῖοι Στράττι ἐπιδεοι-- ἐν--ἀσσαι δώ-

ξυνίε ουδέν , πασα Ῥηβαίων πόλις,

127쪽

τον ἀλεκτρυόνα ' μι λιχα, τον ἰατρον δη--οαν, βέφυραν - γέφυραν, τυκα δὲ

'α σεια, κωτιλάδας δὲ τὰς χελιδόνας, ' τὴν ἔνθεσιν δ' ακολον, τ γελῶν δὲ κριδδέμεν νειαν--τω δ' ην τι νεοκάττυτον 16 Σῆμος ὁ Ληλιος ἐν, περὶ παιάνων οἰ1 αυτοκάβδαλοι φησὶ καλουμενοι ἐστεφανωuένοι γκιπι σχιδν ἐπεραινο-ή γεις. στερον δὲ ταμμιών φάσθη να--- τε καὶ τὰ --ατα αὐτῶν. ἰδὲ ἰθυφαλλοι φησὶ καλούμενοι προσωπεῖον μεθυόντων ἔχουσι καὶ ἐστεφάνωνται χειρῖδας ἀνθινὰς ἔχοντες 1 χιτῶσι δὲ χρῶνται μεσολευ-ς καὶ περιέζωνται -- ραντῖνον καλύ-- αὐτους μέχρι των σφυρῶν σιγῆ δὲ διὰ το πυλῶνος εἰσελθοντες, ταν κατὰ μέσην τρο*ρχήστραν γένωνται, ἐπιστρέφουσιν εἰς το θέατρον λέγοντες ει ἀνάγετ' ανάγετε πάττες, εὐρυχωρίαν ο

ελθε ποιεῖτε.

ἐθέλει γὰρ Ο ἐσφυδωμένος οἱ δε φαλλοφόροι φνὶσὶ προσωπεῖον μεν οὐ λαμβά-ν νουσι, προπόλων δε ἐξ ἐρπύλλου περιοι μενοι καὶ παιδέρωτας ει ι τούτου μιαίθενται στέφανον τε δα- ω καὶ κιττου καυνάκας τε περιβεβλημένοι παρέρχονται μεν ἐκ παρόδου οῖ δὲ κατὰ μέσας ταρο-- βαινοντες ἐν ἐυθω καὶ λέγοντες σοί, Βάκχε, τάνδε μοὐσαν ἀγλαῖωμεν,

απλουν ρυθμον χέοντες αἰόλω μέλει ,κμινάν, απαρθένευτον, ου τι ταῖς πάρος

128쪽

acimάρχομεν τον πινον. εἶτα προστρεχοντες ετώθαζον ουλαν προέλοιντο, στά-

17. επε δε ἐνταυθα του λόγου ἐσμέν ου αξιον

ηρουμα παραλιπε ν τὰ περὶ Ἀμοψέως του καθ ήμῆς ανδρος τεχνίτου πιοὰ νόμους της μουσικης.

Ουτός ποτε βοάδιον κων ἐπὶ το συμπόσιον μῶν,ευς ἔμαθε παρά τινος των οἰκετῶν ἀποδειπνησαντας,

ἐβουλεύετο τί τρη ποιεῖν, - παρεψων ο Σόφωναιτῶ ὁ μάγειρος γεγωνότερον δ' ἐφθέγγετο ς πάντας ἀκουειν τὰ ἐLAυγης εἶπεν βουλουτί, ω πόνηρ στηριας ἐν πύλαις τι, ἀλλ' - βαδιζεις τοῖς δὲ γενναιος πάλαι

διεσπαρακται θεουμα χηνίσκων μελη,

διερράχιστα σεμνὰ δελφάκων κρέα, κατηλοκισται γαστρος ἐν μέσφ κύκλος, κατ*σίμωται πάντα τἀκροκωλια, νενωγάλιστα σεμνος ἀλλῶντος τόμος, παρεντέτρωκτπιτευθὶς ἐξωπτημένη, παρεγκέκαπται --νι'Ἀννέ' η δέκα-τ εῖ τι βούλει των λελειμμενων λαβεῖν, ἔπειγ' ἔπειγε, μη ποθ' ς λυκος χανὼν

καὶ Ψῶνδ' ἀμαρτὼν υστερον συχ νὸν δράμης, πάντ' ἐσμὶν Ῥω ,- -- Ἀντιφάνην ος ἐν β Φιλοθηβαίω φησίν

η τε γαρ συνωνυμος

τῆς - οὐ νης ἔγχελυς Βοιαπίας τμηθεῖσα κοίλοις ἐν βυθοῖσι καακάβης χλι-ίνε αἴρεθ' φεται παφλάζεται

129쪽

μυκτηρας εἰσέλθοι τις, ἐξελθεῖν πάλιν Β λέγεις μάγει- --α; A. πλησίον δέ γε ταύτης ασιτος μεραν καὶ-ολην κεστρευς λεπισθώς ἀλσὶ πασθεὶς ἐκστρα ς

ορ-Mioμῶ τι προς τέλος δρόμου περῶν, σίζει κεκραγώς, παῖς δ' ἐφέστηκε ρα- bοξει λίβυς τε καυλος ἐξηρασμένος ἀκτω θείαις σιλφίου παρ- Wεῖ.

B. εἶτ' - ἐπφούς φασιν ἰαύειν τινές; ἐγὼ γαρ ηδη τρεῖς ορῶ μασωμενους,

σου ταῶτα συστρέφοντος. A. η τε συννομ

τευθίς, μεταλλάξασα λευκαυγῆ φυσιν σαρκος πυρωτοῖς ἀνθρι ων ραπίσμασιν,

ξανθαῖσιν αυριας σῶμα παν ἀγάλλεται, οδειπνου, φ ην λιμον ἐκκαλοωμένη. μη μέλλε, χώρει δεῖ γαρ ηριστηκότας πάσχειν, ἐάν τι καὶ - ω ημα δ4. καὶ ος πάνυ ἐμμελέστατα απαντησας αυτρρανεφώνησε τὰ ἐκ του Κλεάρχου Κιθαρφδου τάδε γόγγρων τε λευκῶν κρέασι τοῖς κολλώδεσιν βρόχθιζε τούτοις γαρ τρέφεται - νε α πιαὶ

το φωνάρων μῶν περίσαρκον γίγνεται. κρότου ἡ επὶ τούτοις γενομένου καὶ πάντων ομο μαδον αυτον καλ-άντων εἰσελθὼν καὶ πιὼν ἀναλαβών τε την -- αν εἰς τοσουτον ημὰς ησεν - πάντας λαυμάζειν την τε κιθάρισιν μετὰ της τέχνης τα

130쪽

ωμοιβέως, ον φησιν υριστέας ἐν τω περὶ κιθαρφων ἐν θήναις κατοικουντα, καὶ πλησίον του θεάτρου οἰκουντα, εἰ εξέλθοι μέμενος, τάλαντον ἀπτιῶν--- λαμβάνειν. . 18. περὶ δὲ μουσικῆς των μεν τάδε λεγόντων, αλλων αλλα γ' σημεραι, πάντων ἐπαινουντων τὴν παιδιὰν ταυτην, απούριος ὐπάν ἄριστος κῶ

περὶ μουσικον ἐνδιατρίβων ἀεί ἄπτεται γα κιὼ των ο

αε τε καννον ἐξευρίσκει τι τοις ἐπινοεῖν δυναμένοιs.

ρωδόν, θησαυρός ἐστι καὶ βεβαιος μοτ minἄπασι τοῖς μαθουσι παιδευθεῖσί τε.

γνωμα διαφόρους καταπραυνει Κλεινίας γοῶν πυθαγόρειος , ως χαμαιλέων ὁ Ποντικος ἱστορει, καὶ, 624 φ β καὶ τοις θεσι διαφορῶν ει ποτε συνεβαινε χ λεπαίνειν,-- δι οργήν, ἀναλαμβάνων - λυ- ραι ἐκιθάριζε προς δὲ τους ἐπιζητοτντας την αἰτίαν ἔλεγε πραυνομαι. Λαι ομηρικος δε χιλλευς τῆκιθάρ κατεπραυνετο, ἐν αυτ ἐκ τῶν Ἀτίωνος -- - μόνην Ῥμηρος χαρίζεται, καταστέλλειν τοπυρῶδες αυτο δυναμένην μόνος γουν ἐν γλ αβι