Athenaei deipnosophistae Lib. XIII XV, summaria et indices

151쪽

144 inop ποτε καὶ σαμβυκην μετονομασθηναι πλεῖστ0ν

εἶναι τοὐτο τ οργανον ἐν Μυτιληνη, ς καὶ μιαναῶν Μουσῶν ἔχουσα αυτ υπο Λεσβοθέμι/--αγ bθροπι ἀρχαίου ἀγαλματοποιου Μέναιχμ-ς δ' ἐν τols περὶ τεχνιτῶν την πηκτίδα, ην την αυτην εἶναι τρμαγάδι, Σαπφώ φησιν ευρεῖν Ἀριστόξενος δε την μάγαδιν καὶ - --α χωρὶς πλη προωδια ψαλ- παρέχεσθαι την χρείαν. διόπερ καὶ Πίνδαρον εἰρηκέναι ἐν τω προς Πρωνα σκολί' ην μάγαδιν--μάσαντα --- αντίφθογγον, δια - δύο γενῶν αμα καὶ δια--- ἔχειν την συνφδίαν ανδρῶν τε καὶ παίδων. καὶ Φρύνιχος δ' ἐν Φοινίσσαις εἰρηκε οψαλμοῖσιν ἀντίσπαστ ἀείδοντες μέλη

λυθης ἐφυμνει πηκτίδος συγχορδία. 37. διαποροωσι δε ἔνιοι πως της μαγάδιδος -κουσης ααχπλυνακρέοντα, ὀψὲ γαρ ποτε - πολυχορδαοφθηναι, μνημονευων αυτης ὁ Ἀνακρέων λέγειω ψάλλω δ' εἴκοσι χορδο μιν μάγαδιν ἔχων,

ω Λεύκασπι.

καὶ ὁ μὲν Ποσειδώνιός φησι τριῶν μελωδιῶν αυτον μνημονευειν, φρυγίου τε καὶ δωρίου καὶ λυδιου Ἀ τανται γαρ μοναι τον νακρέοντα κεχρῆσθαι μέπτα χορδαῖς κάστης περαινομένης εἰκότως φάναι ψάλλειν αυτον εἴκοσι ρορδαῖς, τρο ἀρτίφ χρησάμενοναριθμῶ την μίαν ἀφελοντα πνοε δε ὁ Ποσειδώνιος τι ἀρχαῖον ἐστιν οργανον η μάγαδις, σαφῶς ω Πινδάρου λεγοντος τον ερπανδρον ἀντίφθογγονευρεῖν τῆ παρὰ Λυδοῖς πηκτίδι τον βάρβιτον

152쪽

. Mιμον ἀντίφθογγαν-ψηλῆς - ων πηκτιδος. πηκτις δὲ και μάγαδις ταὐτόν, καθά φησιν 'Αριστ νος καὶ Μέναιχμος ὁ Σικυωνιος ἐν τοῖς περὶ τεναπων κῶ την Σαπφὼ δέ φην νηυτος,νις ἐστὶν υνακρέοωτος πρεσβυτέρα, πρώτην χρησασθαι τῆ πη--ίδι οτι δε καὶ ερπανδρος ἀρχαιότερος νακρέοντος -- εκ τούτων τα κάρνεια πρωτος πάντων ἐρπανδρος, ῶς Ἐλλάνικος --ε ἔν τε

τοῖς ἐμμετροι καρὶ εονι και καν τοῖς καταλογάδην. i. ἐγενετ δε η θεσις των καρνείων κατὰ την επιν καὶ

λιοστὴν λυμπιάδα ει Σωσίβιός φησιν ἐν α' περὶ

χρονον γερώνυμος δ' ἐν τω περὶ κιθαρφων οπερ ἐστὶ πεμπτον περὶ ποιητῶν, κατὰ Λυκουργον τον νομοθέτη -- έρπανδρον πιι γενεσθαι ος - . . παντων συμφώνως στορεοῦται μετα του 'Iφίτου του υλείου την πρώτην ἀριθμηθεῖσαν των λυμπίων θέσιν, διαθεῖναι. υφορίων τε ἐν β περὶ σθμίων

τὰ πολυχορδά mu των ργάνων νόμασι μον παρηλλάχθαι --πάλα- δ' -τ- ναι την 636 38. ιογένης δε ὁ τραγικος διαφέρειν πηκτίδα μαγάδιδος λέγων Ουτως ἐν τῆ Σεμέλη καίτοι κλυω μὲν ωσιάδας μιτρηφόρους

κυβελας γυναῖκας, παῖdας ολβίων.Φρυγων, βτυπάνοισι καὶ Θμβοισι κάὶ χαλκοκτυπων

βόμβοις βρεμ-σας ἀντίχερσι κυμβάλων

κλυωχε Λυδὰς βακχίας τε παρθένους ποταμφ παροικοπις πιυ ψωλίαν θεον δαφνόσκι- σαιτ' ἄλσοςυρτεμιν σέβειν

153쪽

a/όμωξενωθεὶς αὐλος ομονοεῖ πρω βδιαφερειν φησὶ πινιτίδα μαγάδιδος λέγων -- φοίνικες πηκτίδες μαγάδι δὲ σαμβυκια ἰαμβυκαιτρίγωνα κλεψίαμβοι σκινδαφοὶ ἐννεάχορδα ἐν ἰσγαρ φησὶ τους ἰαμβους ἐδο ἰαμβυκας ἐκάλουν, ἐν οἷς δε παρελογίζοντο τὰ ἐν τοῖς μέτροις κλεψιάμβους, ο1 μαγάδιδας δε τὰ δια πασῶν καὶ προς ἴσα τα μέρη των ἡδόντων ηρμοσμένα κιὰ αλλα ην παρὰ ταυτα - γα βαρβιτος η βάρμος καὶ δελα πλείονα, τὰ μνἔγχορδα τὰ θε ε νηχα κατεσκευαζον'

39. ἐν γαρ θή τινα καὶ χωρὶς των ἐμφυσωμένων, - χηρμω διειλημμένων ἔτερα ψόφου μόνον παρασκευαστικά, καθάπερ τὰ κρεμβαλα περὶ ν ηMAικαίαρχος ἐν τοῖς περὶ του της Ἐλλάδος βίου, ἐπιχωριάσαι φάσκων ποτὲ καθ' υπερβολη. εἰς ὁ προσορχεῖσθαι τε καὶ προσάδειν ταῖς γυναιξ βοα- 420 τινα ποιά, ωνίτε τις ἄπτοιτο τοῖς δακτύλοις , ποιεῖν

λιγυρον ψόφον δηλουσθαι δ' ἐν-- τῆς 'Αρτέμιδος ματι, ου ἐστιν ἀρχηυρτεμι σοί με τι φρην ἐφίμερον

- α δέ τις ἄλλα χρυσοφανία κρέμβαλα χαλκοπάρεα χερσίν. Eρμιππος δ' ἐν Θεοῖς, τουτοις κρούειν κρεμβαλι- ζειν εἰρηκεν ἐν τούτοις λεπάδας δε πετρῶν Ἀποκοπτω' εὐκρ βαλιά- Λίδυμος δέ φησιν εἰωθεiαα τινὰς ἀντὶ της λυρας κογχυλι καὶ οστρακα συγκρούοντας ἐρρυθμον ηχήν,

154쪽

- 147στοφάνη ἐν Βατράχοις φάναι. 40. ' τέμων δ' ἐν φ πρώτω περὶ διονυσιακοὐ συστήματος Σμοθεόν φησι τον Μιλήσιον παρα τοῖς πολλοῖς δόξαι πολυχορδοτέρφ συστηματι χρησασθαι μαγάδι διο καὶ παρὰ τοῖς Λάκωσιν ευθυνόμενον, ἡ παραφθείροι τηρο ἀρχμίαν μουσικη , καὶ μέλλοντός τινος ἐκπέμνειν -- τὰς περιττὰς των χορδῶν,

δεῖξαι παρ' αὐτο ς πάρχοντα , πολλωνίσκον προς την αυτο σύνταξιν ἰσόχορδον λύραν ἔχοντα, καὶδεο

αφεθῆναι μυρις δ' ἐν ρο περὶ τραποίας μοι - φησὶ την μάγαδιν τὸ Μάγδιος Θρακος γένος.

υπολλόδωρος δ' ἐν τῆ προς κη' 'Αριστοκλέους ἔπι- στολὴν αντιγραφῆ ο νυν, φησίν, ημεῖς λέγομεν ψαλτηριον, τουτ' εἶναι μάγαδιν,--κλεψίαμβος κλη- ρ

θείς, ἔτι δὲ Ο τρίγωνος και ,ελ φος καὶ το ἐννεάχορ

δον ἀμαυρότερα τῆ χρεία καθέστηκε -ανώλκμὰν 637 δέ φησι μάγαδιν δ' ακοθέσθαι. Σοφοκλῆς δ' ἐν

πηκταὶ δὲ λυρα καὶ μαγάδιδες οτά- εν Ελλησι ξόαν' δυμελ δελέστης δ' ἐν Ψμεναί διθυράμβ πεντάπρων φροιν αυτηνωνα δια τούτω ναλλος δ' ἄλλαν κλαγγὰν ἱεὶς κερατόφωνον ἐρέθιζε μάγαδιν, ν

χεῖρα καμψιδίαυλον ἀναστρωφῶν τάχος οἶδα δὲ καὶ αλλο ὁργανον φ των Θρακῶν οἱ βασιλεῖς ιν τοῖς δειπνοις χωνται - φησι μωμηδης ἐν φι περὶ 'Oρφέως φοίνια δὲ τ οργανον μορος καὶ

155쪽

Θήλιος ἐν πρωτ' ηλιάδος διὰ το ἐκ του ἐν φοίνικος τως αγκῶνας αὐτ ῶ ἐξεργῶσα ψια. βυκη πρωτην φησὶ χρησασθαι Σίβυλλαν Σκάμων

ὁ προειρημένος ' ονομασθηναι αυτην ευρεθεῖσαν, πο Σάμβυκός τινος. 41 κιὰ περὶ του τρίποδος δὲ καλουμέaren', οέλπι νον δὲ καὶ τουτο μουσικόν, ὁ προειρημενος 'Αρτέμων γράφει ουτως 'οθεν πολλα τωὐοργάνων Ουδ' εἰ γέγονέ ποτε γινωσκεται, καθάπερ ο Πυθαγόρου του ο, Ζακυνθίου τρίπους. λιγοχρόνιον γαρ την ἀκμηνσχον. καὶ δια τὸ δοκεῖν ἐργωδης εἰναι κατὰ τροχειροθεσίαν γ δ ην δή ποτ' Ουν αἰτίαν συντόμως καταλυθεὶς διαλέληθε του πολλούς δὲ παραπλησιος μὲν δελφικω τρίποδι καὶ το -- ἐντευθεν 1 εσχε, την δε χρησιν τριπλης κιθάρας παρείχετο των γα ποδῶν στώτων ἐπί τινος βάσεως ευστρόφου, καθάπερ αἱ των περιάκτων δίφρων κατασκευαγωται θεσεις, ας μεσας τρεις χώρας τὰς ἀπο ποδος ἐπ dπόdα διεστώσας ἐνέτεινε χορδαῖς, περθεὶς κάστη α πηχυν καὶ κάτω προσαρμόσας χορδοτόνια, καὶ τον ἐπάνω κόσμον κοινον του λέβητος καὶ τῶν παρηρτημένων ἐνίων ποδους' ἐξ ων καὶ την φαντασίαν εἶχεν ἀστείαν καὶ τον χον προσεβαλλεν ἀδροτερον.

διένειμε δ' ἐκάστη -- τας τρεῖς αρμονίας. ν τε2 δωριστὶ καὶ λυδι στὶ καὶ φρυγαντί. - καθεζόμενος αυτος επί τινος δίφρου περὶ ταυτον συμμέτρως ἔχοντα

τῆ συστάσει, διείρας δὲ τηρο ευώνυμ- χεῖρα πρὸς την ἐπιβολην, καὶ τῆ ρα χρησόμενος - πληκτρω, καθ' ο

G φ ποδὶ την βάσιν υτροχον ουσαν, καὶ προς ἐτέραν

πλευρα πάλι ἐπιβάλλων χρη- καὶ πάλιν ω - ουτω δ' ξεως υπὸ τηρο--ψηγεν ἀτλτα

156쪽

in iis συστημοτα η τη βάσεως υπιναροία - ποδὶ -υο-oξυνειν, στ δε τι μη ξυνορωψτο γινόμενον αλλὰ διὰ ρῆς κρος μήνον κρίνοι, νομιζειν τριῶν κιθαρι- στων ἀκουειν διαφόρως γνωμένων κά τοὐτο οργανον θαυμα-ὲν ἰσχυρως μετὰ τον ἐκείνου βίον τνη ψιλην κιθάρισιν πρῶτόν φησι Μέναιχμος, παγεῖ Ἀριστόνικον τον Ἀπεμ, τρήλικία γενόμενον πιττα Ἀρχίλοχον, κατοικησαντα ἐν ψ ρκτρα Φιλόχορος ἐν τρίτη υτθίδος Ῥυσανδρος προ ὶν ὁ Σικυωνιος κιθαριστης πρῶτος μετέστροετηρ ψιλοκι χρι ντικην, μακροὐς τοπις τόνους ἐντεινας,

καὶ την φωνην ευογκον ποιησας, καὶ την ναυλον

κιθάρισιν, ἡ πρῶτοι οἱ περὶ Ἐπιγονον ἐχρησαντο. 1. 63 καὶ περιελὼν την συντομίαν την πάρνωσαν ἐν τοῖο ψιλοῖς κιθαρισταῖς χρώματα τε υχροα πρῶτος

ἐκιθάρισε καὶ ἰαμβους καὶ μάγαδιν, τον καλουμενον συριγμέν' καὶ ὀργανον μετέλαβε μόνος των προ αυ- του. - - πραγμα ver - περιεστmmio, πρωτος -- τον πιον τὸ τ οιονύσου σπονδεῖον πρῶτον κιθ'αρισαι Μέναιχμος. ιμόμαχος δ'

ἐν τοῖς Κυπριακοῖς δεησανδρον λέγει το Σάμιον ἐπὶ πλεῖον --αι - τέχνην, κοὰ πρῶτον ἐν Θελ- φοῖς κιθαρωδησαι τὰς καθ' υμηρον μάχας, ἀρξάμε- raso απὸ τηλυδυσσείας αλλοι δὲ πρῶτόν φασι παρ' Ἐλευθερναίοις κιθαρισαι τὰς ἐρωτικὰς φδὸς φορατον πλευθερναῖον, ου καὶ τοῖς ἀπογόνους μητορί-

δας καλεῖσθαι 'Αριστόξενος δέ φησιν, σπε τωνεξαμετρων τινες ἐπὶ το γελοῖον παρωδας ευρον ουτω

157쪽

IM καὶ μοχθηρῶν ἀσμάτων γεγόνασι ποιηταί, περὶ - φνὶ Φανίας ο μέσως ἐν τα προς- ς - - στάς, γράφων -τως δελένικος ο Βυζάντιος, δει δὲ

'Αργῆς, ποιηταὶ μοχ i=ηρῶν οντες νομων, προς μὲν τον 'διον χαρακτηρα της ποιησεως εὐπόρουν, των δὲ

κρείττων.

καὶ Αναξανδρίδης ἐν φακλετο μὸν γαρ υφνης τις ἁναι φαίνετ-ι,

u δ' εὐρυθμιος λαβὼν το μελετ Πηριον εἶ ἐσχεδίασε δριμέως ἐν . . . παπαῖ.

μεστος γενόμενος προ τον ' γῆν βούλομαι

κωδωνίδας πέλμψαιὰ ἀγωνιουμενο-,ῖνα καὶ συ νικῆς τους σοφιστάς, ω φίλε.m 43 -τους εἰς ιωνίδην αναφερομένου ποιη- σας Πτωχοὰς Γ σίππου τινος μνημονευμ araranum γράφου της λαρῆς μουσης, λέγων ουτως ταυτ ου μὰ Αία Γνήσιππος ουδὲ Κλεομένης ἐν ἐννέ' αν χορδαῖς α πεγλυκη-uo. ρει κα ὶ ὁ τους αλωτας δὲ πεποιηνως φησι τὰ Στησιχόρου τε καὶ ωλκμῆνος Σιμωνίδου τε ἀρχαῖον αείδειν. ο δὲ Γνησιππος ἐστιν ἀκούειν. κεῖνος νυκτερίν' ευρε μιροῖς ἀείσματ' ἐκκαλε 3 γυναῖκας ἔχοντας ἰαμβύκην τε καὶ τρίγωνον. Κρατῖνος ἐν Μαλθακο

158쪽

οἰχμαι γα μήδεν ουτως μῶρον εἶναι και κενόν. σκώπτει δε αυτον εἰς τὰ ποιημα- καὶ ἐν Βουκόλοις ος οὐκ ἔδωκ' αἰτοὐντι Σοφοκλέει χορόν, οτω Κλεομάχου ον ουπιαν ηοίουν γώ

Κλεομάχου διδάσκαλος, οπαρατιλτριῶν ἐχων προνλυδιστὶ τιλλουσων μέλη πονηρά.

639 ηλεκλείδης δ ἐν τοῖς Στερροῖς καὶ περὶ μοιχείας ἀναπιρ φεσθαί φησι ν αυτόν Κλέαρχος δ' εν δευτέρφ ο Ἐρωτικῶν τὰ ἐρωτικά φησιν σματα καὶ τὰ λοκρικὰ

καλούμενα ουδεν των Σαπφους καὶ Ανακρέοντος

διαφέρειν ἔτι δὲ τ υρχιλόχου καὶ των 'Oμήρου ' ιπιχλίδων τὰ πολλὰ διὰ τῆς ἐμμέτροπι ποιησεως ώτων ἔχεταί τινος των παθῶν, αλλὰ καὶ τὰ ωσω D

ἐπιστολῶν γένος ἐρωτικῆς τινος δια λήγου ποιήσεως

i, 44. τοσαυτα του Μασουρίου διεξελθόντος περιηνέχθησαν μιν καὶ αἱ δευτεραι καλουμεναι τρά ab πεζαι, πολλάκι ημῖν διδόμενα ου μόνον ταῖς των κρονίων μέραις, ἐν αἷς Ῥωμαίων παισὶν ἔθος ἐστὶν εστιῶν τους οἰκέτας, Στοὐς τὰς των οἰκετῶν ἀν- δεχομενους λειτουργίας ελληνικον δε τουτο,4 ἔθος.

νεται, ως φησι Καρυστιος ἐν ἱστορικοῖς πομνήμοσιν ευωχουμίνων γὰρ των οἰκετῶν οι δεσπόται πηρε

159쪽

σποτα υπο των οἰκετῶν ἀφηγεῖσθαί τε της οικίας

1 ἔνα αυτῶν ἐνδεδυκότα στολην μοίαν τῆ βασιλ- j, - καὶ καλεῖσθαι ζωγά τν μν ι--ει οφ υκαὶ Κτησίας ἐν δευτέρωΠερσικῶν μοι δὲ τουναντίον δρῶσιν, ως στορεῖ Μακαρευς εν τρίτα ακῶν. oταν γαρ , D φ θέωσι, δουλοι - παραγίνοωται, ἐH ευωχίαν δῶ καὶ Εὐφορίωνα εἰρηκέναι που μιώνη μουνοι μεν ἐλευθεροι ἱεροεργοὶ ἀνδράσι πὰρ Κώοισιν ἐλεύθερον ἀμαρ ἔχοντες δούλων δ' ουτις πάμα, ἐσέρχεται -δ' ἡμῶν

σο Θεσσαλίας καὶ Αἱμονίας σαφῶς ἐμφανίζει την των σατουρναλιων ἐορτν έλληνικωπάτην - κων αυτη παρὰ τοῖς Θεσσαλοω πελωρι-- καλ-αι, γράφωνουτως θυσίας κοιναὶ τοις Πελασγοῖς γινομενης ἀναγγεῖλαί τινα τω Πελασγω ανδρα, ὀνομα ὴν Πελωρος, ει διότι ἐν τῆ ἱμονία σεισμων μεγάλων γενομένων ὐαγείη τὰ τμπη Ορημνομαζόμενα, κάνδι- δια του διαστηματος ρμησαν το της λίμνης δωρ ἐμβάλλοι εἰς το του Πηνειο*ρεῖθρον, καὶ την προτερον λιμνά- γυσαν χωρον πασαν γεγυμιῶσθαι, σαὰ ἀνα -- ιο νομένων των δάτων πεδία ---τα τω μεγέθει

καὶ τω καλλε αναφαίνεσθαι ἀκουσαντα ουν τον Πε

λασγὸν την τράπεζαν ἀφθόνως αὐτφ κεκοσμηρμήνην

160쪽

βέλτιστον καὶ παρατιθέναι ἐπὶ την τράπεζαν τω ἀπαγγείλαντι , καὶ αυτὸν τον Πελασγον προθυμε διακονεῖν καὶ τῶν αλλω τοπις ἀξιωματι ντας ευπηρετεῖ, καθότι ἔκαστωλκαιρὸς παρέπιπτε διόπερ φασίν , ἐπεὶ την χωραν κατεσχον απsuίμημα της τότε γενομένης ορτῆς, θύοντας Αι πέλω νι τραπέζας 640 τε λαμπρως - μυντας προπιθέναι καὶ Ουτως φιλάνθρωπον την πανηγυριν συντελεῖν με καὶ τοὐς ξένους παντας ἐπὶ την θοίνην παραλαμβάνειν καὶ τἀς δεσμώτας λυειν - τους οἰκέτας καπακλίναντας μετὰ πῶσης παρρησιας ἐμιαν , λακονουντων αυτοῖς

Των δεσποτῶr ' καὶ το συνολον ἔτι καὶ νυν Θεσσα

λους μεγίστην ἐορτην γοντας προσαγορευειν Πελωρια.

46. πολλάκις οπιν, ς ἔφην, των τοιούτων ημωπαρατιθεμενων ἐπιδορπιωμάτων ἔφη τις των παρ- l, όντων αἱ δευτεραί πως φροντίδες σοφώτεραι '

τί γαρ ποθε τρώφα; φ δ' - βρίθεται; πλήρης μὲν οψων ποντίων, πάρεισι δὲ μόσχων τερειναι σάρκες αρνεία τε δαίς, καὶ πεπτὰ καὶ κροτητα της ξουθοπτέρου πελάνω μελίσσης ἀφθόνως δεδευμμα φησὶν ὁ υριπίδης ἐν μησσαις καὶ ως ὁ Ευβουλος

ιν,φ γαρ αυτ πάνθ' -- πωλήσεται ἐυ ταχυρήναις συκα κλητηρες βότρυς γογγυλίδες απιοι μηλα μάρτυρες ρόδα μέσπιλα χόρια σχαδονες ἐρέβινθοι δίκαι πυ- πυριάτη μύρτα κληρωτήρια νάκινθολαρνες κλεψύδραι νόμοι γραφsic