Athenaei deipnosophistae Lib. XIII XV, summaria et indices

발행: 1859년

분량: 521페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

164 ΔΕ-ΕΠΤΑΣ. -υτός φησι πυρινος αρτος κοιλος κά συμμετρος, ομοιος ταῖς λεγῬήναις κρηπῖχιν, εἰς 54. ΓIG'ΙΔΕΣ. πεμμάτιον Ἀψόμενον εν ἐλαίω καὶ μετὰ τ το μελιτούμενον. μνημονευμ αὐτῶν χόνδρον τε καὶ ἐγκρίδας, αλλα τε πεμματα καὶ μελι χλωρόν. ih μνημονεύει δ' αυτῶν δεῖ πίχαρμος Φερωπι της δ' ἐν Κραπατάλοις ταυτ' ἔχων ἐν ταῖς οδοῖς ἀρπαζετω τὰς ἐγκρίδας Αριστοφάνης ν ἐν Θαναίσι καὶ πωλητην φησιν αυ- τῶν εἰνω ἐν τούτοις - τα εἶνπιὴ ἐγκριδοπώλη..' i Μάνει τας χειρογάστορσι Νικοφων.

ΕΠΙΚΥΚΛΙΟΣ. πλακους τις παρὰ Συρακοσίοις ουτ καλούμενος καὶ μέμνηται αυτολ' ιχαρμος ἐν καὶ Θαλάσσα.

ΓΟΥ Σ - πλακουντος - ὁ Σόλων ἐν τοῖς α ἰάμβοις φησί

πίνουσι καὶ τρώγουσιν Ο μ ν ἴτρια οδ δ αρτον -- , ο συμμεμιγμένους γούρους φακοῖσι κεῖθι δ χυτε πεμμάτων ἄπεστιν ουδέν , ου θ' ο γ' ἀνθρώποισι

a φέρει μέλαινα πάντα θ' αφθόνως πάρα.

ΚΡΙΒΑΝΑΣ. πλα- τάς τινας ονομαπτικῶς πολ 646λοδωρος παρ' Ἀλκμῆνι ομοίως καὶ Σωσίβιος ἐν τρί-τ περ υλκμήνω, τω σχηματι μαστοειδεῖς εἰν φασκων αὐτούς, πτψπι δ αυτοῖς άκ-ατ προς, τὰς των γυναικων στιάσεις, περιφέρειν τε αττους οταν μέλλωσιν αδειν το παρεσκευασμένον ἐγκώμιον της παρθένου αἱ ἐν τροχορμακόλουθοι.

172쪽

- 165 KΡΙΜΝΙΤΗΣ. πλακο- ποιὰς δια κρίμνων γινόμε- γράφει. i5. IAITI Σ, πλακους ποιος ἐκ σταιτος καὶ μελιτος μνημονευμ 'Eπίχαρμος ἐν φα. - μαῖς δ' ἐστὶν ορον εἰς τηγανον ἐπιχεόμενον, Διτο ἐπιβαλλομένου καὶ γάμης καὶ τυροs, Σατροκλῆς ΗΣΙΟΣ --- μνημο-ει Αριστοφά,ης ἐν

ἐγω δ' ἰὼν

πέμψω πλακοῶν εἰς σπεραν χαρίπιον.

οντος ουτωσὶ λέγει ἐξεπηδησ' ἀρτίως πέττουσα τον χαρίσιον. IGMTPON. πλακουντῶδες μα- ἐπὶ,φ δεμ

προ ἐσθιομενον, ς φησι Φιλήμων ἐν, περ ἀπτι

κῶν ονομάτων. NANΟΣ. αρτος πλακουντ η δια τυρου καὶ

ἐλαίου σκευαζόμενος. ΦΩω τὰ ψαθυρμα Φερεκράτης Κραπιατάλοις ληφε δ' εν αδου κραπάταλον τριωβόλου καὶ ψωθία Ῥαολλόδωρος ινδυ-αῖος καὶ Θεόδωρος δ' ἐνυ τικαῖς γλώσσαις του μου τὰ ἀποψωμενα ψω ακαλεῖσθαι, α τινὰς -ομάζειν ἀτταράγους. ITHON. πεμμάτιον λεπτο δια σησάμου καὶ μέλιτος γινομενον μνημονεύει,-- Ἀνακρέων ἀτως ηρίμ. μ. ἰτρίου λεπτον -κώς, Οἴνου δ' ἔπιον κάδον. 'Αριστοφάνης Αχαρνεμιπλα- τες σησαμοειτε ἴτρια.

173쪽

166 ΙΔ Σοφοκλῆς ιδι ἐγὼ δὲ πεινῶσ' - προς ἴτρια βλέπω. - ΑΙ τὰ μελιτωματα Φιλφῆς ἐν '- κτοις ἀμόρας φησὶ καλεωθαι μελιτώματα δ' ἐστὶ πεπεμ-

μένα.

και Αρατῖνος ἐν Νοαοις καὶ δρόσον βάλλων εωθεν χλιαρος ταγηνιας. ΕΛΑΦΟΣ. πλακους ὁ τοῖς ἐλαφηβολίοις ἀναπλασσομενος δια σταιτος καὶ μέλιτος καὶ σησάμου. i ΝΑΣΤΟΣ. πλακουντος εἶδος ἔχων ἔνδον καρυκείας. 56. OPIA. βρώματα δια μέλιτος καὶ γάλακτος γινόμενα. LMOΡΒΙΤΗΣ. πλακουντος εἶδος παρὰ Σικελο . οἶδε παισά, πλακουντια παρὰ φοις, ῶς φησιν χα- Θ τροκλῆ . ΣΗΣΑΜΙΔΕΣ. ἐκ μέλιτος καὶ σγάμων πεφρυγμέ-νων καὶ ἐλαίου σφαιροειδῆ πεμματα. υπολις Κο- λαξινος χαρίτων μὲν οζει, α καλλαβίδας δὲ βαίνει,

σησαμίδας δε χεζει, μηλαχε χρεμπτεται. Αντιφάνης Θευπι, ωνι σησαμίδας η μελίπηκτον η τοιουτό τι. 30 μνημονευε αυτῶν καὶ Ἐφιππος ἐν Κυδωνι πρόκει

ται το μαρτυριον.

M QI. Ηρακλείδης ὁ Συρακόσιος ἐν τω περὶ 647

174쪽

θεσμῶν ἐν Συρακουσαις φησὶ τοι παντελείως των σθαι φημι γυναικεῖα, α καλεισθαι κατα πασαν Σικελίαν μυλλοὐς καὶ περιφερεσθαι ταῖς θεαῖς.

'εὐio Σάμιος ἐν την προς ιαγόραν εμιστολὴν ἐκ παριαλήλου τιθεὶς τὰ κατὰ τη μωττι- l, ἐξαιρέτως γινομεν τοῖς ἐν τρὶ Ῥόδω γράφει Ουτως τῆ περὶ τον αμητα δόξη τον καινον ἀνταγωνιστην ἐπὶ δευτερας εἰσάγουσι τραπέζης ἐχῖνον. πωρου --μὲν ἐπὶ κεφαλαί- παραγινομένου δὲ σοὐ κάὶ ο

συντεθεντο κατὰ τους εὶ 'μδω νόμους ἀναμασησάμενος πειράσομαι πλείω περι θεῖνα λόγον.'KOT 1ΣΚΟΙ Ηρακλέων ὁ μέσιος πλακουντάς τινάς φησιν - καλε- ι τους ἐκ τρίτου μερους της χοινικος γινομένους. 15XOIPIΝΑΙ τούτων μνημονεύει γατροκλῆ ἐν φ περὶ πλα-υντων καὶ του - μῶντος καλουμένου, διαφερειν λέγων της πυραμίδος καλουμένης γίνεσθαι γαρ ταυτην ἐκ πυρῶν πεφωσμενων καὶ μέλιτι δεδευμένων. αυται δὲ ἀθλα τίθενται ταῖς παννυχίσι σοτω διαγι- σαντι. 57. ρυσιππος δ' ὁ 'i χνευς ἐν τω ἐπιγραφο- μον Ἀρτοκοπικλείδη πλακούντων καὶ γένη τάδε ἀναγράφει τερεντινον, κραοσιωνόν, τουτωνόν, -- βελλικόν, κλ στρον, μυλιανόν, πικιανόν, κα-- ει

πικά, πελουκιδον, καππαδοκικόν, idυβια, μαρυπτόν,

πλίκιον, γουττατον, μοντιανόν. 0Hτον, ηοί, μάξεις ἐξ οἴνου σκληρον εἰ δέ σοι τυρίον π έσται, ἡμισυ μάξεις ἐξ οἴνου καὶ μισυ ἐκ τυρου ηδονικωτερον γαρ γίνεται. κλουστρον κυριανόν, κλουστρον τουτ 30 τἀτον, κλοπιστρον ταβωνιανόω μουστάκια ἐξ οἰνο μιλιτος --στάκια σησαματα, κλοπιστρον πονρων,

175쪽

πλακουντηρα τάδε, εγχυτος, σκριβλίτης, σουβιτυλλος.

γίνεται δ, καὶ ή αλικος σουβίτυλλος σπεῖρα καὶ φημα, ψος, κίρκος, ἰξάφας, κλουστροπλακους. γίνεται δε φησί, καὶ ορυζίτης πλακους. ὁ δὲ φθοῖς ουτω γίγνεται ' τυρον ἐκπιεσας τρῖβε, και ἐμβαλὼν ἐς -- ον χάλκεον διηθει, εἶτ' ἐπίβαλε μέλι καὶ σαίγνεως μίναν καὶ συμμάλαξον εἰς ἔν. κάτιλλος 1 ορνῆτος ὁ λεγόμενος παρὰ Ρωμαιοις ουτω γίγνεται

θρίδακας πλύνας ζώων, καὶ ἐμβαλὼν οἶνον. θυείαν

τριβε α θρμακας, εῖ- τον χυλον ἐκπιέσας λίγνιον συμφύρασον αὐτω, καὶ συμπεσειν ἐάσας μετολίγον τρῖψον ευτόνως προσβαλών λίγον στέατος χοιρεί- καὶ πέπερι, καὶ πάλιν τρίψας ελκυσον λαγανον, καὶ λεμα/ας ἐκπεμὼν κατάμεμνε - με εἰς ἔλαιον θερμότατον εἰ ηθμον βαλὼν τὰ κατακεκομμένα αλλα πλακοώντων γενη - τρακίτης, ἀττανῖται, μυλον, τυροκομι-ν τυρον ἐκπιέσας πιαλ-m θὲς εἰς αγγος εἶ ἄνω κόσκινον χαλκουν ἐπιθεὶς δίαγε τον τυρόν. ταν ε μελλyς προσφερειν, βάλε μέλιτος αυταρκες ἐπάνω. ποτυρίδες δὲ Ουτω γίνον--

ται εἰς γάλα βο-- μέλι ἐκπίεσαν καὶ βάλε εἰς

α μικρά. ἐπίβαλε εις αυτὰ το σκελς, καὶ ε ἐκρεῖν τον ὀρόν. - οταν σοὶ δαρ πεπηγέναι, αρας το σκελς μετάβαλε εἰς ἀργυρωμα, καὶ ἔσται ο ινις ανωθεν. εὰι δε- κοσκίνια, φλαβιλλίοις καινοῖς χρῶ, ἐνῶς το πυρ ριπίζεται την γαρ αὐτην ποιεῖ χρείαν.κ κοπτοπλακους ἐν Κρον δέ, -ί, πλακούντηρον ιουσιν, περ ὀνομάζουσι γάστριν, γίνετ- δὲ Ουτως'

κάρυα θάσια καὶ ποντικὰ καὶ ἀμυγδα , ἔτι δὲ μν

176쪽

μάλαξον γίνεται μελαν διὰ την μηκωνα διαπλατυνα ποίησον τετράγωνον εἶτα σησαμον λευκο-

visus uis 4 - μήλ-ι ἐφημέρο, καὶ ἔλκύων λαγάνια, - ἔν θὲς υποκάτω, καὶ το αλλο ἐπάνω, ἶνα τομέλαν εἰς μέσον γέν αι, ρυψύθμισόν τε αυτο ταντα καὶ ὁ σοφος πεμματολόγει μυσιππος. 58. . . κρατ ε - ὁ Μενδήσιος ἐν Ο περὶ

πλακουντων την παρὰ Αλεξανδρευσι καλουμένην παγκαρπίαν καλεῖ. ἴτρια δ' ἐστὶ ταμ συντεθρυμμένα μετα μέλιτος ψόμενα καὶ μετα - φν ιν

σφαιρηδον συντεθέντα περιδεῖται βωλω λεπτρ ἔνεκα του συμμενειν. πολτου δε μνημονευε Ἀλκμαν οὐτως ήδη παρίζει πυάνιόν τε πόλτον V ω τε λευκον κηρίναν τ' ὀπωραν. - δὲ τὸ πυάυιον, ς φησι Σωσίβιος, παν-περμια ἐν γλυκεῖ φημενη χῖδρον δε οἱ φθοὶ πυροί κηρίναν δε οπωραν λέγει το μέλι. καὶ Ἐπιχαρμος δὲ ἀτως λέγει ἐν α Οαλ σε πέλ- ἔφειν ορ- θριον καὶ των καλουμενων δὲ μελικηρίδων μνημονευε Φερεκράτης εν υτομολοις -τως ώ τε τῶν αἰγιδίων κειν ἐκ τοτ στόματυ μελικηρας. 59. λεχθεντων καὶ τουτων ὁ σοφος υλπιανος

ἔφη, πόθεν μιν ἁ πολυμαθέστατοι γραμματικοί, καὶ ἐκ ποίας βιβλιοθυι' ἀνεφάνη ταν, σεμνότατοι-τοι συγγραφεῖς, μυσιππος καὶ Αρποκρατίων, διαβάλλοντες καλῶν ονόματα φιλοσόφων, μωνυμ

177쪽

170 Ἀρηνσιου καὶ εἰπόντος την μὲν μίναν οἰ τὰ εἰς Ἐπίχαρμο αναφερόμενα ποιηματα πεποιηκότες οωασι,

καν τ' είρων ἐπιγραφομένω οντω λέγεται καὶ πιεῖν δωρ διπλάσιον χλιαρόν, μίνας δυο. - δε ψευδεπιχάρμεια ταῶτα τι πεποιηκασιν ανδρες

ἔνδοξοι, μυσπονός τε ο αυλητης, ως φησιν υριστόξενος ἐν ογδόω πολιτικῶν νόμων , την Πολιτείαν ἐπιγραφομένην ' Φιλόχορος ἐν τοῖς περὶ μαντικης ωξιόπι-- τον εἴτε Λοκρον γένος ἡ Σικυώνιον τονε Κανότα καὶ τὰς Γνωμας πεποιηκέναι φησίν ομοίως δὲ ἱστορεῖ καὶ πολλόδωρος του δε ἀμυλου μνημονευε Τηλεκλείδης ἐν Στερροῖς ουτωσὶ λεγων φιλῶ πλακουντα θερμον, ἀχράδας - φιλῶ χαίρω λαγωοις ἐπ α λωκα μένοις. i 60 τούτων ἀκούσας ὁ Ουλπιανος ἔφη, αλλ' ἐπειδη και κοπτην τινα καλεῖτε ορῶ δὲ εκάπτωκειμένην ἐπὶ της τραπέζης, λέγετε μῖν, ω λίχνοι, τίς του ὀνόματος τούτου των ἐνδόξων μνημονευει καὶ ὁ Θημόκριτος ἔφη, το μὲν θαλάσσιον πράσον κόπτην - φορο καλεῖ- Θιονυσιος γ -- ἐν βδόμη Γεωργικῶν του δὲ μῖν παρακειμένου μελιπήκτου μέμνηται Κλεαρχος ὁ Σολευς ἐν τω περὶ γρίφων ου- τωσὶ λέγων σκευη κελευοντα λέγειν ομοια εἰπεῖν

τρω- χύτρα λυχνεῖον ἀκμία βάθρον ει σπόγγος λέβης σκαφείον ολμος ληκυθος σπυρὶς μάχαιρα τρυβλιον κρατη ρμφίς-

καὶ πάλιν οφων ουτως

ἐτνει φακη τάριχος ἰχθυς γογγυλὶς

si σκόλυμος ἐλαι κάππαρις βολβὰς μυηης- ἔτι τε των τραγημάτων μοίως σμης πλακοὐς ἔντιλτος ἴτριον μα

178쪽

ἀπέχεις. καλέ μου λογιστὰ Ουλπιανέ, την κοπτην'b ης συμβουλευω σοι ἀπεσθιειν - ος ουδὲν μελλή-

σας ἀνελόμενος ησθιε. γε πάντων δὲ πάντων ἔφη λ μόκριτος, ἀλλ' - ἐσθίειν σε προσέταξα, καλὲ

ονοματοθήρα ἀλλα μη ἐσθίειν. το γαρ ἀπεσθέεινουτως εἴρηκεν ἐν Φινεῖ ὁ κωμφβιοποιὸς Θεόπομπος--αι κυβευων, μειράκιον, καὶ τοῖς βλίτοις διαχρῶ το λοιπόν κοιλίαν σκληραν χεις, τὰ πετο χῖα των ἰχθυδίων απέσθιε. 5

χρῶνται δε τω ἀπεσθίειν καὶ ἀντὶ του από τινος ἐσθίειν, ὼς Ἐρμιππος ἐν Στρατιωταις

οῖμιτάλας, δάκνει δάκνει, ἀπεσθίει μου την ἀκοήν. 61. ἐπὶ τούτω ἐλεγχθεὶς Ο Συρος καὶ δηχθεὶς σφύδρα, ἀλλα μην, ἔφη, παράκειται μῖν ἐπὶ τῆς τραπέζης καὶ ψιττακια απερ η' εἴπει παρὰ τίνι κεῖται, δώσω σοι - χρυσέους δέκα στατηρας κολων

τον Ποντικον λεσχηνευτην, αλλὰ τουτὶ το ἔκπωμα.

σιωπησαντος δὲ του Θημοκρίτει, ἀλλ' ἐπεὶ ἀπορεῖς, ἔφη θω σε διδάξω Νίκανδρος μνὰ Κολ γωνιος

ἐν τοῖς Θηριακοῖς μνημονευων αυτῶν φησίφιττάκι ἀκρεμόνεσσιν ἀμυγδαλέοισιν Ῥοια. ast γράφετοι καί βιστά- . . . ἀμυγδαλόεντα πέφανται.

179쪽

καὶ Ποσειδωνιος δὲ μἀπο της στοὰς ἐν ν τρίτη των ἱστοριῶν γραφε ουτως φέρει δὲ καὶ τὸ πέρσειον η' ἐψία χὶ ἡ Συρία σι-- πιτλου - βιφίκι δη καὶ βοτρυώδη τον καρπον ἀφίησι λευκόφλοιο ν ὁντα καὶ μακρόν, παρεμφερη τοῖς δακρυοις, αχὶραγῶν τι-- ἀλληλοις ἐπιβάλλει --ἔνδον ἔγχλωρον, κοὰ του κονίου τῶν στροβίλων ηττον, ν εαυ- μον ευωδη δε ἀλλον. o τὰ γεωργικα συγγράψαντες δελφοὶ ἐν τετρίτ' γράφουσιν -τως καὶ D'ν μελίαν κH τέρμινθον, ἀχη --πιο α Οἰαροι καμῖσιν. - ῶτοι μὲν διὰ τσυππιπτάκια ταὐτα νόμασαν, ο ε Νίκανδρος δασεως φιττάκια Ποσειδώνιος δὲ βιστάκια. 62. περιβλέψας --ἐν τούτοις τους παροντας καὶ Ἀ τυχὼν ἐπαίνου, αλλα μην καὶ περὶ τῶν αλλων πάντων ων παρακειμένων λελέξεταί μοι, να με

πολυμαθίας ἀγα τε ἐρῶ δὲ πρόσερον περὶ τῶν

ἐκ του σηματος δενδραν ἐκεῖνοι κώναρον ἐπ-ο- μαζουσι ἔστι δὲ το δενδρίον τω μεγέθει μὲν πτελέης καὶ πευκης ουδέν τι μεῖον ἀκρεμονας δ' ἔχει μεις

- καὶ δολιχο- κάνει λίγου ἀκανο δεας, --φύλλον τέρεν καὶ χλωρόν, τη φυῆ περιφερες καρπο φορέει ε δις του ἔτεω, ηρός τε καὶ φθινοπώρου. 650γD -- δὲ πάνυ ὁ καρπός, μέγε--- φαυλίην ἐλαίην κάντην σάρκα κάγ- οστέον τοι λη προσει-

ο λον, διαλλάσσον δὲ τ του χυμοληδονn. και τρώγεται ἔτι χλωρος ὁ καρπός καὶ ἐπην αὐ- , ποιο ι--υαλε α πιο πατέονται ταῶτα, οὐ ζαντες

180쪽

173-δ υδατι δευοντες, αλλὰ φαυλως ὁκοῖα περ πεφυκε καὶ ριμης ἐν Κυκλι- -σι παλιο - l, μνημονεύει αυτῶν, καὶ Λίφιλος ὁ Σίφνιος ἰατρος ἐντμπερὶ τῶν προσφερομενων τοῖς γιαίνουσι καὶ τοι ενοσοὐσι τούτω δὲ πρωτον ἐμνήσθη. ανδρες φίλm, ουνοτι μιν παράκειται νυν, ἀλλ' - πολλάκις ἐν καλὴ λεξανδρεία ἐπὶ των δευτέρων τραπεζῶν παρακείμενα ἔλαβον, κοὰ χηθέντος ἐκεῖ του ονό--μ-ος ἐνθάδε τω βιβλίω ἐντυχὼν ἀνελεξάμην.

επεὶ ἀπ' αυτῶν καὶ η Πελοπόννησος Ἀπία ἐκλθη, φατο ἐπιδαψιλευειν ἐν αυτῆ - -τόν, φησὶν Ιστιγγς ἐν τοις Ἀργολικοῖς - δὲ τὰς πίους ἐνέδατι --φεoo εἰς τὰ συμπόσια Αλεξις ἐν Βρεντι παρίστησι οδιὰ τούτων εἰδέ ποτε πεινωσιν ἀνθρωτοις ἀπίους παρακε μένας

A. ουκοῶν ἔκαστος ἐκλεγόμενος λαμβάνει τῶν ἐπινεο- ὰν πεπαι-- ἀεί;

B. δῆλον στι. αἱ δ' ἀμαμηλίδες - εμὶν απινοι, ως τινες οἰονται,

οτι δ' ἐστὶν ετερον της πίου καὶ ηδιον ἰσχυλίδης παρίστασιν ἐν τρίτ' Γεωιρπικῶν περὶ Κέω γουν της νη- λέγω γράφει -- απί- η νῆσος φέρεικοατίστας, κατὰ τας ἐν γωνία καλουμένας ἀμαμηλίδας εἰσὶ γαρ απύρηνοί τε κάνηδεῖα κα ὶ γλυκεῖαι.' 'Aέθλιος δ' - πέμ-- Ω - Σαμίων, εἰ γν--

SEARCH

MENU NAVIGATION