장음표시 사용
181쪽
ἐν τοῖς περὶ γλωσσῶν καὶχνομάτων ἐπ μηλὶς Ῥησὶν φαγγιίδας φησὶν εῖδος απιον εῖναι.
64. . . . οῶν η κληροκόκκων των γαρ ἀπυ
ρήνων Ἀριστοφάνης ἐν Γεωργοῖς μνημονευει. καὶ ἐν Ἀναγύρ- πλην ἀλεύρου καὶ ωας. καὶ ἐν Γηι άδρ Ερμιππος ὁ ἐν Κερκωψί φησιν ηδη τεθέασαι κόκκον ἐν χιόνι ψόας; w4 διον μέντοι, μωων τὸ υποκοωστικόν Ἀντιφάνης ἐν Βοιωτιι ἐνεγκεῖν ἐξ αγροὐ μοι των ροῶν
' Ω-- Κωραλίσκ- μηλα καὶψόας λέγεις. ADt G1 Ἐλένης μνηστῆρσι
ρόαν γαρ ἐκ της χειρος αυτῶν. σίδας δὲ οτι τὰς ἐοιὰς καλοῶσι Βοιωτοὶ γαθαρχίδης ἐν ἡ ἐννεακαιδεκάτε των υρωπιακῶ ἀτως, - φει ἀμφισβ1 Ουντων θηναίων προς Βοιωτοὐς περὶ α της χώρας, ην καλουσι Σίδας, Ἐπαμινωνδας δικαιολογουμενος ἐξώιφνει ἐκ της ριπτεως με - βων κεκρυμμένην ρόαν καὶ δειξας ρετο αττους τί κα-
λοὐσι τουτο των δ' εἰπόντων ρόαν, ἀλλ' ημεις, εἶπε, σίδαν. οχε τόπος του ἔχει το φυτὸν ἐν αὐτμπλει - 56l
ἐνίκησε Μένανδρος δ' ἐν Ῥαυτὸν τιμωρουμέν' ἡοίδια αυτὰς νόμασε δια τούτων με αριο ν γαρ ώς ἀμυγδάλας ἐγὼ παρέθηκα καὶ των φο - τρωγομεν ω λέγεται δέ τι καὶ φυτον σίδη ομοιον ροιὰ γινόμενον ἐν θ περὶ ρχομενον λίμνη ἐν αὐτετ υδατι, ου τὰ μὲν φύλλα τὰ πρόβατα ἐσθίει τον δὲ βλαστον αἰ υες,
182쪽
65. φοινικες πινοφῶν μὲν ἐν δευτέρνωναβάσεως φησιν ἐν δὲ σῖτος πολυς, οἶνος φοινίκων καὶ ιοψον - ω τὸν - των αυτῶν. αυται δὲ αἱ βαλανοι, των φοινίκων οῖα μὲν ἐν τοῖς Ἐλλησιν ἔστιν ἰδεῖν τοῖς οἰκέταις απέκειντο αἱ δὲ τοῖς δεσποταις αποκείμεναι γαν απολεκτοι, θαυμάσιοι το κάλλος καὶ τ μεγεθος, δε φις ήλεκτρου ουδὶ διεφερε 10 τὰς δέ τινας ξηραίνοντες τραγήματα παρετίθεντο.
καὶ ἐμ παρα πο-- ηδν μέν, κεφαλαλγὲς δέ. N - δοτος δ' ἐν τη πρωτη περὶ Βαβυλῶνος λέγων γίνεἰσὶ δε αυτόθι φοίνικες πεφυκότες ανὰ πει το πεδίον, οἱ πλευνες αυτῶν καρποφόροι ' ἐκ τῶν καὶ σι- ibri inu οἶνον καὶ μέλι ποιέονται oως συκέων τρόπον θεραπε λυσι των γα φοινίκων ους ερσενας καλέουσι, τομον τον καρπον περGέουσι τησι βαλανηφόροισι των φοινίκων , να τε πεπαίνη σφιν ο'm,eη βάλανον ἐνδύνων καὶ μη ἀπορρείη ο καρπος του, φοίνικος ψῆνας γα δη φορεουσιν ἐν τῶ καρπῶ οἱ ἔρσενες, καθάπερ ι ὁλονθοι. τα παραπλήσια τοῖς περ λα- Ἀρόδοτον στορεῖ περὶ του ἐν Λιβύη καλ--μένου λωτο απιτάσπης γενόμενος ο Μεγαλοπολίτης Πολύβιος ἐν τη δωδεκατη τῶν ἱστοοιῶν λεγων ουτως α ἐστι δε το δένδρον λωτος ου μέγα, τραχῶ δὲ καqἀκανθῶδες ἔχει δὲ φυλλον χλωρον παραπλη σιον τηὐαμνω, μικρον βαθυτερον καὶ πλατυτερον ὁ δὲ κtto-
πος τὰς με αρχὰς ὁμοιός ἐστι καὶ τῆ χρή καὶ
μεγέθει ταῖς λευκαῖς μυρτω - δε τετελειωμέναις- ο αυξανόμενος δὲ τω με χρώματι γίνεται φοινικους, τλθὲ μεγέθει ταῖς γογγύλαις ἐλαίαιῆ παραπλγιος,
183쪽
συνάγουσι και τον με τοῖς οἰκέταις μετὰ χόνδρου κόψαντες σάττουσιν - ἀγγεῖα τὸ τοῖς ἐλευθέροις, ἐξελύ τε τον πυρῆνα συντιθέασιν ωσαύτως, καὶ σιτευοντα το ν ἔστι-τὸ βρῶμα παραπλήσων σύκω καὶ φοινικοβαλάν' τη δ ευώδία βέλτιον. γίνεται δε καὶ οἰνος ἐα αυτου βρεχομένου καὶ τριβυ- μέν- δι δατος κατὰ μει την γευσιν ηδυς καὶ ἀπολαυστικός, οἰνομέλιτι 'χρηστδ παραπλήσιος ω χρῶν-10 τω χωρὶς δατος ου δύναται δὲ πλέον δέκα μένειν ποιm H δὲ καὶ οξος αὐτῶν. '66 Μελανιππιδης δ' ὁ Μήλιος εν ταῖς Βαναίσι φοίνικας τον καρπον ουτωρ ονομάζει τον λογον ποι- ο οώμενος περὶ αυτῶν των --ἔδωνου γαρ ἀνθρωπων φόρευν μορφάεν εἰδος' ουδὲ τὰν αυτὰν γυναικείαν ἔχον '
ἀλλ' ἐν άρ τε σοι διφρούχοις ἐγυμνάζοντ' αν
α πολλάκις ραις φρενα τερπομεναι, ιερύδακρυν λίβανον ευώδεις τε φοίνια κα- σία, τε κατεμαι
τέρενα σύρια τέρματα. καὶ ριστοτελης ἐν τω περὶ φυτῶν ουτως φοινίκων 652n ἀνορχων, ους τινες ευνούχους καλουσιν, οῖ δὲ α- πιυς φοίνικα δὲ τον καρπον καὶ Ἐλλάνικος κέκληκεν ἐν τι εἰς υμμωιος ἀναβάσει, εἰ γνησιον τοσύγγραμμα , καὶ Φόρμος ο κωμικος ἐν Ἀταλάνταις. περὶ δὲ τῶν νικολάον--ουμένων φοινίκων τοσου--τον,μῶν εἰπε- ἔχω, τῶν ἀπο της Συρίας καταγομένων οτι ταύτης της προσηγορίας ξιωθησαν πο ου
σεβαστο αὐτοκράτορος σφόδρα χαίροντος ω βρώ-
184쪽
ματι, Νικολάου του Θαμασκηνου ταίρου οντος αυτῶb καὶ πέμποντος φοίνικα συνεχως των απο του περι
67. ἰσχάδες σφόδρα των ω,δων ἐθαυμάζοντο εαἱ Ἀττικαί. Θείνων συν ἐν τοῖς Περσικοῖς η γι παρετίθεντο δ' ἐπὶ της τραπεζης της βασιλέως - ηγη βρώματα φερει ναρχε βασιλευς, ἀφ' κάστου
ποσφ ο δεῖν ὁ Ξέρξης - βασιλεῖς χρῆσθαι δεο
μεν καὶ νόμος τις στερον ἐγένετο εἰσενέγκαντος γάρ ποτε τω ευνούχων τινος ἐν τοῖς λοιποῖς τραγη-
μασιν ἰσχάδας ἀττικάς, ἐρωτησαι ποδαπανεῖεν ἐπεὶ δὲ ἐαυ- 'A νῶν, -ες αγορασταῖς ἐκέλευενὼi ἐισθαι, εως ἐν ἐξουσία γενηται αυτ λαμβάνειν οὀταν ἐθέλη καὶ μη ἀγοράζειν λεγεται δε τον εὐνοῶ- πω μίτηδες τἀτο ποιησαι, ἶνα αντον πομνησχντης
ἐκνεὰς υ νας στρατείας. υλεξ ις δ' ἐν κυβερνήτη φησίν εἰσέβαινον ἰσχάδες, οτὸ παράσημον τῶν - /ῶν, καὶ μου δέσμαι
τινές.Λυγκευς δ' ἐν τ προ τον κωμικον Ποσείδιππον
ὐἐπιστολῆ ἐν, ἀς τραγικοῖς φησὶ πάθεσι- ριπίδην νομίζω Σοφοκλέ- -δὲν διαφερειν, ἐν δὲ τὴς οἰσχάσι τὰς ἀττικὰς των αλλων πολύ προέχειν καν πρὸς Αιαγόραν δὲ ἐπιστολη γράφει ουτως η δὲ γῆ ταῖς μὲν χελιδονεοας πιάσιν αντιπαραπιθεω τὰς βοι γινδαρίδας καλουμένας, τω μὲν ὀνόματι βαρβαρι- ζουσα ταῖς δὲ δοναῖς ουδὲ ηττον ἐκείνων ἀττικι θογώ νς. Φοινικίδης ὁ ἐν Μισουμένη φησί μυρτων λέγουσι καὶ μέλιτος ἐγκώμια
185쪽
ο ειτα - συε λεῖν τῶν βρομάτων. ἐν τουτοις τηρητέον - την του ἀτταγῆνος μνημην. Φιλήμων ἐν τ- περὶ των 'Aττικῶν ονομάτων αἰγι λιδας η γὶν εἶναι τὰς καλλίστας ἰσχάδας Αἴγιλα δ' εἰναι δῆμον η υττικῆς απο Αἰγιλ- τινος ρω-i ωνομασμένον, χελιδονίας τε καλεῖσθαι τὰς ἐρυθρo l
ουτ δε ησαν περισπουδαστοι πῆσιν ἀνθρώποις αι
ἰσχάδες 'ντως γαρ κατὰ τον μιστοφάνην-δὲν γαρ ντως γλυκύτεροι τῶν ἰσχάδων ὐ κάνυμιτροχάτην τον των γνδῶν βασιλέα γράψαι Ἀντιόχμαξιουντα Θησὶν μησανδρος πεμψαι αὐτω γλυκυν καὶ ἰσχάδας λὶ σοφιστην ἀγοράσαντα, καὶ 653ει το υντίοχον ἀντιγράψαι ἰσχάδας μὲν καὶ γλυκυν
μον πωλεῖσθαι. οτι δὲ καὶ πεφωγμένας ἰσχάδας η σθιον ΦερεκράτW δείκνυσιν ἐν Κορροα α, λέγων
ἀλλ ισχάdας μοι πρόελε των πεφωγμένων. καὶ μετ' λίγα δεο- ἰσχάδας οἴσεις των μελαινων, μανθάνεις; ἐν τοῖς Μαρια--οῖς ἐκ,ίνοις βαρβάροις χυτρας καλοῶσι τὰς μελαινας ἰσχάδας. ' οἶδα δὲ καὶ Πάμφιλον εἰρτιότα προκνιδι θ γένος νωχάδων.68. βότρυς δ οτι με κοινον δῆλον σταφυλης
186쪽
μεμνηται καίτοι δοκοωντος του ονόματος σιαγε-
νους εἶναι μάτης ἐν δευτέρω αττικης διαλέκτου, ἐν τοῖς μνοις τοῖς ἀρχαίοις φάσκων αντὶ του βότρυος την σταφυλην κεῖσθαι, διὰ τούτων
, αυτησι σταφυλῆσι μελαίνἴσιν κομόωντες. ο
ῖσι δὲ και παρ' μηρω ἐστὶ παντὶ δηλον Πλάτων δ' ἐν πωφ όμων καὶ βότρυς καὶ σταφυλὰς νομάζει δια τούτων - αν ἀγροίκου πώρας γευσπαι, βοτρυων εἴτε καὶ συκων, πρὶν λθεῖν την ραν τηντο τρυγῆν αρκτουρω συνδρο ον , εἰ ἐν τοῖς -του οχωρίοις εἴτε κῶ ἐν αλλων ἱερὰς μὲν πεντ ονταοφειλέτω τε 1ιον- δραχμάς, αν ἐκ των αυτοsδρέπη εὰν ἐκ των γειτύνων μνῶν, εὰν δὲ ἐξ ἄλλων, δύο μέρη της μνὰς ος δ' - την γενναίαν νυν λεγομένην σταφυλην η τὰ γεννα χυκα ἐπονομαζόμενα πωρίζειν βουλπαι, α με ἐκ των οἰκείων λαμβάνη ὀπως αν ἐθέλη και πόταν βουληται καρι πούσθω. ἐαν δ' ἐξ ἄλλων - πείσας, μώμενος τυνόμω τω μη κινεῖν ο τι μη κατέθετο, ἐκεῖνος αεὶ η-μουοθω. ταῶτα μεν ὁ θεῖος Πλάτων ἐγὼ δὲ πάλι etdζητῶ τις η γεννμα σταφυλη καὶ τίνα τὰ γενναtα συκα.ωρα - ζητεῖν μν, ως ἐγὼ περὶ των ξρο παρακειμένων διεξέλθω και ό Μασουριος ἔφη μηδ' ἀναβάλλεσθαι ἔς τ αυριον ἔς τ' ἔννηφι. γενναῖα λέγει τὰ εὐγενη ὁ φιλόσοφος - - Αρχίλορος
τὰ ἐπιγεγεννημένα, οἷον τὰ ἐπεμβεβλημένα. ὁ γαρωριο σέλης καὶ ἐπεμβολάδα ἀπίους νομάζει τὰς
ἐγκεκεντρισμένας. ημοσθένης ἐν π πὲρ τησι- ρφῶντος συκα καὶ βότρυς και ἐλαίας συλλεγων.'νοφῶν ἐν οἰκονομικ' υπο του λίου γλυκαίνεσθαι 12
187쪽
τας σταφυλάς οἴδασι δε οἱ προ ημῶν καὶ τους ἐν Οἴρο συντιθεμένους βότρυς. νβουλος γουν ἐν αλλα παραλαβον ἀειράτω κρουε καὶ δίδου πυ- κνάς, καὶ βοτρυς τρώγειν ἀνάγκας' αυτον ζ οἴνου
το-Xείρωνα πεποιηκὼς τον εις Φερεκράτην ἀνα-i ἀμυγδάλας -ὶ μηλα καὶ μιμαίκυλα καὶ μύρτα καὶ σέλινα καρ οἴνου βότρ ς
καὶ μυελόν. - δὲ ἐν ταῖς Ἀρήναις διηνεκεῖς σαν αἱ οπῶραι πασαι μαρτυρεῖυμστοφάνης ἐν' ὀραις τίουν παρά- i5 δοξον στορεῖν δοκε Ῥέθλιος ο Σάμιος ἐν πέμπτφΣαμίων Πρων λεγων συκον καὶ στοφυλη καὶ Ομομ
Σὶ ς καὶ μηλα καὶ δεδα δὶς του ἐνι- ο ἐγένετο. 654 Λυγκευς δ' ἐν τῆ προς ιαγόραν αὐτολαὶ ἐπαινῶντο κατα την Ηττικην γινόμενον νικοστράτειον βόα τρυν καὶ ἀντιτιθεὶς αὐτμτους οδιακους φησι φ' ἐκεῖ καλουμένW πρυι νικοστρ ατε--- ἱππωνειον ἀντεκφερουσα βότρυν, απλέκατομβαιωνος μηνος ωσπερ ἀγαθος οἰκέτης διαμένει τηρο αυτην ἔχων ευ-
69. με δὲ πολλάκις υμπιείρηται περί τε κρεων καὶ ρνίθων καὶ περιστεριδίων, ἔρχομαι καγὼ λαιονοσα ἐκ πολυαναγνωσίας ευρεῖν δυνήθην παρὰ τὰ προειρημένα περιμέριον ούτως ἔστιν ευρεῖν εἰ - i,
μένον παρὰ Μενάνδρ' ἐν Παλλακῆ
βο μικρον ἐπιμείνας προστρέχει, 'ηγόρακά σοι περιστέρια λέγων.
188쪽
τουρνιθάριον- περιστεριον το γάστριον.
περιστιμα γὰρ εἰσάγων καὶ στρουθία.
Φρύνιχος Παγωδοῖς επεριστέριον αυτ τι λαβὲ τριωβόλου. φασιανικός Πτολεμαῖος ὁ βασιλευς ἐν ταδυο- καιδεκάτω - υπομνημάτων περὶ των ἐν Ἀλα--δρεία βασιλείων λέγων καὶ περὶ των ἐν αυτοῖς ζωων τρεφομένων φησί -τε τῶν φασιανῶν, ους τετάρους οονομάζουσιν - ου μόνον ἐκ Μηδίας μετεπέμποντο, αλλὰ - νομάδας ορνιθας -οβαλων, ἐποίησε πλη-
θος, στε καὶ σιτεῖσθαι, το α βρῶμα πολυτελὲς ἀποφαίνουσιν. αυτη του λαμπροτατο βασιλέως
φωνη, - -δὲ φαμηνικ- ορνιδος ποτε γε--λαι, ο ιολόγησεν , αλλ' ἄνπερ τι κειμηλιον ἀνακείμενον εἶχε τουοδ τους ορνιθας εἰ δε εοράκει ς μῶν--τφ εἷς ἐστι παρακείμενος χωρὶς τῶν ηδη κατη-ὐναλωμένων, προσαναπεπληρωκει - ταῖς πολ- λποις ἱστορίαις τῶν υπομνημάτων τούτων τῶν εἰκο- οσιτεσσάρων καὶ αλλην μίαν 'Αριστοτέλης δὲ η Θεόφραστος ἐν τοῖς πομνημασι τῶν φασιανῶν - ὶν ου κα- λόγον τυπεροχη τῶν αρρένων, αλλὰ πολλWμείζων 70. εἰ δ' ὁ προειρημένος βασιλευς καὶ το τῶν ατα-- πλμος οράκει τω κατὰ τηρο Ῥωμην, κατε--πεφευγε - ἐπὶ την ἱερὰν σύγκλητον, ς υποτμαδελφομπάλιν της βασιλείας ἐξεληλαμένος τοσΟὐ- τον γάρ ἐστι - πλθος τούτων τῶν ορνίθων ἐν τῆ Ῥωμη ς δοκεῖν προμεμαντευμένον τὸν κωροδιο - ποιον Αντιφάνην ἐν Στρατιώτη η πων εἰρηκι-
189쪽
182των ταῶν μὲν λ παξ τις γυρος ξγαγ' ἔν
σπανιον ον το χρῆμα, πλείους εἰσὶ - των χρηστον ανθρωπον δ' ἐάν τις ἔνα μόνον ζητῶνοψε ἐκ τούτου πονηρους πέντε παῖδας γεγο- Αλεξις δ' ἐν Λαμπάδι
α τος τοσουτ αργύριον οὐδ' εἰ γάλα λαγὼ εἶχον, την γην καὶ ταως, κατ-ιον. οτι δὲ καὶ τιθασους εἶχον αυτους ἐν ταῖς οἰκίαις Στράττις παρίστησιν ἐν Παυσανία δια τούτων
non φλυάρων κάντα-- - άξια, βόσκεθ' υμεῖς ἔνεκα των ω--έρων. 'Aναξανδρίδης ἐν Μελιλωτωου μανικόν ἐπτιν ἐν οἰκία τρέφειν ταώς , obuoi τοιουτοwνὶ δι ἀγάλματ' ἀγοράσαι; Ἀναξίλας υρνιθοκόμοις καὶ προς ἐπὶ τούτοις τιθασος οἰμώζων ταώς. νόδοτος δ' ὁ Σάμιος ἐν Ο περὶ των κατὰ το ἱεροντης σαμίας φας φησίν οἱ ταοὶ ἱεροί εἰσι της η ας. καὶ μηποτε πρώτιστοι κιὰ ἐγένοντο καὶ ἐτράφησαν ἐν Σάμωκαὶ ἐντευθεν εἰς τους ἔξω τόπους διεδόθησαν, άς καὶ οἱ ἀλεορυώες ἐν τῆ Περσίδι καὶ αἱ καλοπιμεναι μελεαγρίδες ἐν τεΑἰτωλίε. διὸ κιὰ 'A- Ῥης ἐν τοῖς μοπατρίotς φησιν λμπιλίου μεν φασι γίγνεσθαι πόλει φοίνικας, ἐνυ ναις δὲ γλαυκας ἡ Κύπρος ἔχει πελείας διατόρους η δ' εὐαμφ χρυσουν, φασίν, ορνίθων γένος,
190쪽
ὁ Μιλησιος, Ἀριστοτελους δε μαθητης, ἐν τω πρῶτ' περὶ Μιλησου γράφει περ αυτῶν ουτως πεο δε τοίερον ὴ, παμένου ἐν έρ εων οἱ καλουμενοι ὁρ- νιθες μελεαγρίδες ὁ Ἀω τόπος ἐστὶν έλωδης ἐν
τρέφονται. ἔστι δὲ αστοργον προς τα ἔκγονα το ορ- ονεον καὶ λιγωρεῖ τῶν νεωτέρων, στε ανάγκη τοῖς
ἱερευσιν ἐπιμελ- ι αυτῶν ἔχει ὁ Ἀλμὸν μέγεθος ορνιθος γενναίου, την δὲ κεφαλην μικρὰν προς τοσῶμα καὶ ταυτην ψιλην, ἐπ αὐτης δὲ λόφον σάρκινον σκληρον τρογγυλον χοντα της κεφαλης σπερ οὐ-τταλ- καὶ - χρῶμα ξυλοεχη προς- ταω γνάθοις ἀπο του στόματος ἀρξαμένην αυτὶ πώγωνος μα- κρὰν σάρκα καὶ ἐρυθροτέραν των ρνίθων την
τοῖς ορνισιν ἐπὶ τε γνι γινομένην, νώνιοι --γωνα καλοῖσιν, Ουκ ἔχει Ἀ- καὶ ταύτη κολοβόω ἐστι , ἐύγχος δὲ ο υτερον καὶ μεῖζον τορνις ἔχει τράχηλος μέλας , παχύτερος καὶ βραχυτερος τῶν ορνίθων τὸ δὲ σωμα απαν ποικώπιν, μέλανος -- του χρωματος ολου, πτιλοις λευκοῖς καὶ πυκνοῖς διειλημμένου με ζοσι φακῶν οὐτοι δ' εἰσὶν ἐν ὀμβοις οι κυκλίσκοι, μέλασι τολολου χρωματος διὸ καὶ ποικα- τινὰ οἱ ρόμβοι παρέχονται, του μὲν μέλανος ἔχοντος λευκό
τερον το χρῶμα, του δὲ εὐκολπολυ μελάντερον το
δὲ κατὰ τὰς πτέρυγας αυταῖς πεποίκιλται λευροπριονώδεσι σχημασι πυρώδεσι καὶ παρ' αλληλα κειμένοις σκέλη δὲ κεντρα, μοι τοῖς ὀρνιθείοις. παραπλησιαι δ' ἰοὶν αἱ θηλειαι τοῖς ἄρρεσι δῶ καὶ