Athenaei deipnosophistae Lib. XIII XV, summaria et indices

발행: 1859년

분량: 521페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

201쪽

ἰχειν παρεισεκυκλησεν ουy ορώμενον,

λάχανον, τάριχος ποδε τελές, χόνδρον, μέλι. οως πολυ δὲ δια τὰς ηδονὰς α νυν λέγω

απεῖ εκαστος του φαγεῖν αν τι νεκρον,

αυτοῖς παντες ηξίουν συζῆν, Ουος ηοροίζετ . ἐγένονθ' αἱ πόλεις οἰκούμεναι

B ανθρωπε χαιρε, περὶ πόδ' εἰ τω δεσπότη. καταρχόμεθ' ημεῖς οἱ μάγειροι, θύομεν, i σπονδὰς ποιουμεν τω μάλιστα τους θεους

ημῖν υπακουειν δια το ταυθ' ευρηκέναιτα μάλιστα συντείνοντα προς το ζην καλῶς. B. υπὲρ ευσεβείας ουν σαφές παπισαι λέγω , ημαρτον. αλλὰ δευρ νυν συνείσιθι, ἐμοι τά- ἐνδον εὐτρεπῆ ποιε λαβών.81. καὶ Ἀλεξις ἐνήβτα δηλοῖ οτι ημπειρικητέχνη ἐπιτηδευμα ἐλευθέρων πολίτης γάρ τις απινης ἐν αὐτῶ δείκνυται μάγειρος. καὶ οἱ τὰ Oψαρτυτικὰ δε συγγράψαντες ρακλείδης τε καὶ πι Γλαυκος ὁ Λοκρος ου ἀρμόττειν φασὶ την μαγειρ--κὴ ἀλλ' -δὲ τοι τυχουσι των ἐλευθέρων ἐκ νεμνύνει δε την τέχνην καὶ ὁ νεώτερος Κρατῖνος ἐν τοῖς γασι λέγων ἐν με δὲ της γηλως γλυκυα, ζει καπνός, ἐξέρχετ ευωδεστατος. οἰκεῖ τις, ω εοικεν, ἐν τ' χάσματι

λιβανωτοπώλης τμαγειρος σικελικός. παραπλησίαν οσμην λέγει ἀμφοῖν καὶ ο γλυκυς υν- τιφανης δ' ἐν Θυσπράτ' ἐπαινῶν του σικελικοῶς δ μαγείρους λέγει Σικελῶν δὲ τέχναις ηδυνθεμαι δαιτος διαθρυμματίδεs.

202쪽

1 195 ἔν' ἐγὼ μάγειρον λαμβάνων ἀκήκοα

662 τὰ τῶν μαγείροου πάντα καθ' εκάστου κακά. ἀντεπολαβοῶντες ἔλεγον ὁ μεν νουκ ἔχει

πονηρόν, λιντην γλῶτταν εἰς ἀσχημονας

ἐπιθυμίας μίαινε των ηδυσματων , , οκάθαλος, κάτοξος Ἀναυστικός, προσκαυστικός, κα-- ου φέρων , πυλου φέρων ἐκ του πυρὸς εἰς τὰς μαχαίρας λειν ων εἱ ουτοσὶ b διὰ των μαχαιρῶν του πυρον ἐλήλυθεν. Ἀντιφάνης ἐν Φιλωτιδι την σοφίαν των μαγείρων β

ἐμφανίζων φησίουκοsν το μεν γλαυκίδιον σπερ αλλοτε

ματι ο

B. πρόσεστι θυννου τέμαχος. . οπτησεις. . κρέας ει

ἀοιδίμων δ' ἄφαρτυτῶν ονόματα καταλέγει Βάτων ἐν κυεργέταις -τως γευ, ω Σιβυννὶ, τὰς νυκτας ου καθευδομεν ουδ' ἀναπεπαύμμεθ , ἀλλα κάεται λυδνος, 13.

203쪽

κότας . . .

82. ἐγὼ δε τοιουτονὶ βρῶμα - , ανδρες φίλ0ι, το μυμ φερω περὶ οὐ τεμίδωρος μὲ λυριστοφάνειος ἐνάψαρτυτικαῖς γλώσσαις φησὶν οτι σκευά- 1 ζεται εὐκρεῶν καὶ α ατος, πολλῶν ἀρτυμάτων συνεμβαλλομένων πιαίνετο δ' ἐν 'Oψαρτυτικ- λέγει ταυτα μυμα δὲ παντος ερεί--ο ὶ ο ιθος δὲ χρηποιεῖν τὰ ἀπαλὰ των κρεῶν μικρὰ συι τεμόντα καὶ τὰ σπλάγηνα καὶ το ἔντερον καὶ το αἷμα διαθρυψαντα, .i5,H αρτύσαντα ξει, τυρο οπτ', λφω, --π,

μω χλωρω καὶ ξηρῶ θυμβρα, κοριάννω χλωρ τε καὶ ξηρ- καὶ γρο- καὶ κρομμυ' καθαρω πεφωσμέν', ἡ μνιωνι καὶ σταφίδι η μελιτι καὶ ὐόας ὀξείας κόκκοις εῖναι δέ σοι το αυτ μυμα καὶ οψον

20 S3 τοσαυτα και τούτου κατακόψαντος οὐ μόνον

τὰ προειρημένα ἀλλα καὶ μῆς, ἄλλος ἐπεισοθε την ματτύην κομίζων υπὲρ ἡ καὶ ζητησεως γενομένης

καὶ - ουλπιανο εἰπόντος τὰ ἐκ των μαρτυτικῶν γλωσσῶν του προειρημενου ρτεμι θώρου, Αἰμιλιανὰς

α Θωροθέω ἔφη τ' Ἀσκαλωνίτη συγγραμμα ἐκδεδόσθαι ἐπιγραφόμε--πεῶ Ἀντιφάνους καὶ περὶ της

παρὰ τοῖς νεωτέροις κωμικοῖς ματτύης ην Θετταλῶν φησὶν εἰνα ευρημα ἐπιχωριάσαι τε κἀν ταῖς Ῥθηναις κατὰ τηρο Μακεδόνων ἐπικράτειαν. μολποτνται δὲ λὰ Θετταλοὶ πολυτελέστατο των Ἐλληνων γεγεν 663

σθα περί τε τας εοθῆτας καὶ την δίαιταν οπερ αυ-

τοῖς αιτιον ἐγένετο καὶ του κατὰ της Ἐλλάδος ἐπαγα-

204쪽

ημεῖς δε φαμὲν ἀπο του μάττειν, ἀφ' οὐ καὶ ἡ μῆχαὐτη -- , καὶ η παρὰ Κυπρως ωλουμένη

μαγίς, καὶ το τρυφει καθ' υπερβολην περμαζῶν. κατ αρχὰς μεν ουν την δημοτικην καὶ κοινην ταύτην οτροφην την ἐκ τῶν ἀλφίτων μαζαν νόμαζον, καὶ

μάττειν - παρασκευάζειν αυτην. στεγω δὲ ποικίλλοντες την ἀναγκαίαν τροφην,κ0λάGraeς καὶ περιερ

ματτυάζειν - παρασκεπιάζειν αυτα, εἴτε ἰχiλυς εἴη εἴτε ορνις εἰτε λάχανον εἴτε ἱερεῖον ἰτε πεμμάτιον.

α το δε δηλόν ἐστιν οὐ καὶ ο Ἀρτεμίδωρος παρέθετο μαρτυρίου Ἀλωεις συνεμφηναι - βου- λομενος λυλεξις την κολασίαν της παρασκευος οπροσέθηκε το λεπεσθαι ἔχει η σύμπασα ἐκλογηουτως, ουσα - του διεσκευασμένου δράματος, ἐπιγράφεται - τριος τοὐφον λαβουσαι τοὐτο τἀπεσταλμένον σκευάζετ -Ῥωχεῖσθε, προπόσεις πίνετε, ο, λέπεσθε, ματτυικετε.τν δὲ μεσθαι χρῶνται οἱ θ θηναῖοι - ἀσελγους καὶ φορτικης δι ἀφροδισίων ηδονῆς. 84. καὶ ὁ Ἀρτεμίδωρος ἐν ταῖς ὀψαρτυτικαῖς γλωὸσαις τον ματτύην ἀποφὰίνει κοινον εἶναι πάν--οτων νομα τῶν πολυτελῶν δυσμάτων, γράφων ον τως εἴ τι της ορνιθο ματτυης ἐσφάχθω μὲν διμ QV

205쪽

ζωμοι - ἔχει τους βότρυς ἐπειδὰν δὲ - Hrrari,

i ἔξελε μετα-- βοτρυδίου προ του - γίγαρτον ἐξα

φεῖναι εἶθ' υτως το λάχανον κατάθρυπτε. υτος ματτυης ἐν τοῖς ηδίστοις. οτι μεν ουν κοινον ην του-

νομα - πολυτελεστάπων ἐδεσμάπων φανερου τι δὲ καὶ ο τροπος της τοιαυτης ευωχίας ομοίως ἐλέγετο i5 Φιλημων φησὶν ἐν Αρπαζομένω γυμν' φυλακην ἐπίταπιε. καὶ δια τριῶν ποτηρίων με ματτυης ευφραινέτω. καὶ ἐν Ἀνδροφόνωπιεῖν τι ημῖν ἐγχεάτω καὶ ματτύην ω' ποιεῖτε θαττο .'Ἀλεξις δ' ἐν Πυραυν-ἀμφιβόλως ει ρηκενεγὼ δ' επειδαν ἀσχολουμενους λάβω, 664 ἀνέκραγον υ δώσει τις ημῖν ματτυην; 'ωσπερ αν εἰ τὸ δεῖπνον ἔλεγεν πιθανον δὲ καὶ ἰδίως αι ἐπὶ των ἐδεσμάτων ἀναφέρειν Μάχων δ' ὁ Σικυω-

νιος των με κατὰ πολλόδωρον τον Καρυστιον κω-μφδιοποιῶν εἷς ἐστὶ καὶ αὐτός - ἐδίδαξε δ' -Qνημι τας κωμωδίας τὰς λυτουίλλ' ἐν λεξανδρεία. ην δ' ἀγαθος ποιητης εἴ τις αλλος των μετὰ τους ω ἐπτά διόπερ ὁ γραμματικος 'Αριστοφάνης ἐσπουδασεπιπλασα αυτ νέος ν. ἐποίη τε δὲ καὶ ουτος ἐν δράματι ' νοί ταυτί

206쪽

ἡδ- ουδέν ἐστί μοι της ματτυης. τουτ' εἴτε πρῶτοι Μακεδόνες τοῖς 'Aττικοῖς -τεδειξαν ημῖν εἴτε πάντες οἱ θεοὶ o- οἰδα, πληρο, στι μουσικωτάτου τινός. 85. στι δὲ υστατον καὶ επὶ πῆσιν εἰσεφέρετο Νικόστρατός φησιν ἐν πελαυνομένp. μάγειρος ἐστὶν ο διηγουμενος - λαμπραν καὶ ωταπιον παρεσκευασε ευωχίαν προδιηγο ισάμενός τε οἷ- . o αριστον καὶ το δεῖπνον και τρίτης μνησθ'Hς παρα- θμεως ἐπιφερει ο

ούτω διαθησω τὰ μετὰ ταυθ' ω ' οἷομαιουδ αυτον μῖν τοsτον ἀντερειν ἔτι. πιῶ ἐν Μαγείρω- χω δὲ πιὼ κάνδαυλον η τούτων τι - 16 εἰς ματτυην ουδ ετερον εἰδε πώ σε. αλλει δέ τίς φησι περισέρειν ματτυην καὶ ποδάριον 4 καὶ γαστρων τακερόν τι καὶ μητρας ἴσως.Aιονυσιος δ' εὐυκοντιζομένp μάγειρος δε ἐστιν ο ολέγων ἄστυνίοτ αν τουτοισι ποιων ματτον, σπευδων - εἰσηνεγκα διαμαρτὼν μίαν ἄκων περιφορὰν τῶν νεκρῶν, τον νεκρόν.

ποιοsντα και διδοντα ματτύας ἐκεῖ.

Μολπις δ ο Λάκων τὰ παρὰ τοις Σπαρτιάταις ἐπάικλα, ο σημαίνει τὰς ἐπιδειπνίδας, ματτυας φησὶ λε- γε-αι παρὰ τοῖς χλοις. ὁ δὲ κυνικος Μένιππος ἐν οτω ἐπιγο αφομεν-υρκεσιλάω γράφει, υτως ποτος ἐπικωμασάντων τινῶν και ματτυην ἐκέλευσεν εἰσφέρο

207쪽

oλίγα καὶ χηνεια οπτὰ καὶ τρωφη πλακουντων. - δε τοιουτον δειπνον οἱ μὲν 'Aττικοὶ προσηγόρευον ἐπιδόρπισμα, οἱ δε Θωριεῖς ἐπαικλον, τῶν ὁ Ἀλλων Ἐλλη.ων οἱ πλεῖστοι ἐπώειπια.

ξεν ἀπιέναι καὶ γαρ σπερα ροήδη διελω 'μεν ουν

κατὰ τον πάνσοφον υριπίδην, ταῖρε -ὀκρατες, οὐκ αν δυναί- ἀπομνημονευειν ἔτι σοι των πολλάκις λεχθέντων ἐν τοῖς περ οππιδώτοις, -οις συμποσίοις διά τε την ποικιλίαν καὶ την ομοιότητα των 15 ἀεὶ καινῶς προσευρισκομένων. καὶ γαρ καὶ περὶ τάξειος των περιφορῶν πολλάκις ἐλιχμ καὶ περὶ των μετα τὸ δεῖπνω ἐπιτελουμένων , απερ καὶ μόλις ανα- πεμπάζομαι, εἰπόντος τινος των ταίρων τα ἐκ των Λακώνων Πλάτωνος ἰαμβεῖα α Ἀνδρες δεδειπνηκασιν δη σχεων παντες. B. εὐ γε 'A. τί - τρέχων ἡ τὰς τραπεζας ἐκφέρεις;

ἐγὼ δὲ

νιπτρον - ραχέων ἔρρομαι. B. κάγω δὲ παρα-

208쪽

σω φερων τῶν ξυμπ-ων νεοκρατι τις ποι- Γ καὶ δη κέκραται . .. τον λιβανωτον ἐπιτίθησι.

σπονδη μὲν ηδη γέγονε και πίνοντές εἰσι πόρρω καὶ σκόλιον ὴσται, κότταβος δ' ἐξοίχεται θύραζε.αυλους δ' ἔχουσά τις κορίσκη καρια - μέλος τιοι μελίζεταιτοῖς συμποτιτις κἄλλην τρίγωνοὐirων

ἔχουσαν, εἰτ' ηδε προναυτο μέλος ἰωνικόν τι.

4. μετὰ τ τ' οἶμαι καὶ περὶ κοττάβων ζητηοις ηνε καὶ τῶν ποκοτταβιζόντων - οἰσεις τις τῶν παρόντων μυῶν εἶναι τούτων, οῖ ἀπο βαλαιείου,

καθάρσεως νεκα του στομάχου πίνοντες μυστιναποβλύζουσιν , ἔφη οὐκ εἶναι παλαιαν ταυτην παράδοσιν, ουδὲ εἰδέναι τινὰ τῶν πιαίων ταύτη τῆκαθάρσει χρησάμενον δι ο καὶ Ἐρασιστρατον τον μ6'Dυλιητην ἐν τῆ περὶ των καθόλου πραγματεία ἐπι-- τιμῶν τοῖς τουτο ποιουσι, βλαπτικον φθαλμῶν τὸ ἐπιχείρημα δεικνυων καὶ της κατω κοιλιας ἐπισχετικόν προς-- ωὐλπιανος ἔφη σ' Ἀσκληπιάδη, καλέει κρείου σε αρωνευς-oν γα κακῶς τινὶ τῶν λαίρων ημῶν ἐλέ- - εἰ μη γ ἰατροὶ -ν, ουδὲν αν ην των γραμμαπιαῶν μωρου ρον. τίς γαρ ημῶν Ουκ οἶδεν ὁτι Ουκ ην ρυτος ο

209쪽

202 sκοτταβισμος ἀρχαῖος εἰ -συ καὶ τους υμειψίου ἀποκοτταβίζοντας ἀποβλυζειν υπολαμβάνεις ἐπεὶ

ουν απειρος εἶ της τοιαυτης θεωρίας, μάθε παρ' ἐμουοτι πρῶτον μεν η τῶν κοττάβων παιδιὰ σικελική γε ἐστιν ευρεσις, ταύτην πρωτων ευρόντων Σικελῶν, λ

ιτίας - , ὁ Καλλαίσχροπι ἐν τοῖς ἐλεγείοις δια

κότταβος ἐκ σικελῆς ἐστι χθονός, ἐκπρεπὲς ἔργον, - σκοπον Δ λατάγων τόξα καθιοτάμεθα ο ικαίαρχος δ' ὁ Μεσσηνιος Αριστοτέλους μαθητης ἐν τp περὶ Ἀλκαίου καὶ την λατάγην φησὶν εἶναι σικελικον ομα λατάγη δ' ἐστι το πολειπόμεναν - οτο ἐκποθέντος ποτηρίου γρον, ὁ συνεστραμμένη

τη χειρ ανωθεν ερρίπτουν οἱ παίζοντες εἰς το κοττα-

u βεῖον Κλείταρχος ο Ἀν τη περὶ Γλωσσῶν πραγμα - τει λατάγην Θεσσαλους καὶ Ῥοδίους τον ἀπο τῶν ποτηρίων κοτταβον λέγειν. 3. κότταβος δ' ἐκαλειτο καὶ το τιθέμενον αδ λον

τοῖς νικῶσιν ἐν τῆ τ', ς Εὐριπίδης παρίστησιν, ἐν Οἰνεῖ λέγωv ολως

πυκνοῖς δ εβαλλον βακχίου τοξεύμασιν κάρα γεροντος τοὐβαλόντα δε στεφειν

ἐγὼ τετάγμην, αθλα κοσσάβων διδούς. ἐκαλεῖτο δι κότταβος καὶ το αγγος εἰς ο ἔβαλλον, Ἀ

ο λάταγας ως Κρατῖνος ἐν Νεμεσε δεικνυσι Πλάτων

δ' ἐν ι κακουμένω παιοιῆς ἐδος παροίνιον τον κοτταβον εἶναι αποδω- ν, ἐν ἡ 'πιταντο καὶ των σκευαρίων οἱ δυσκυβουντες. λέγει δ' ουτως προς κότταβον παίζειν εω αν σφῶν ἐγὼ a 'ο δεῖπνον ἐυδον σκευάσω. B. πάνυ βουλομαι. ἀλλ α νόμος ἐστ' . αλλ' εἰς θυῖαν παιστέον. φερε την θυῖαν, αἶρ' δωρ ποτηρια

210쪽

τασδί τε τας κρηπῖδας, ας αὐτο φορεῖ, - τον κότυλον τον σόν. B. βαβαιάξ' οὐτοσὶ

μείζω πῶν της ἰσθμίδος ἐπιιπεται.

4. ἐκάλουν δὲ - κατακτους τινας κοττάβους. ἐστι δε λυχνία αναγόμενα πάλιν τε συμπιπτοντα. Mβουλος Βελλεροφόντητις αι λάβοιτο του σκέλους κάτωθέ μοι; in ανω γαρ σπερ κοττάβειον αἴρομαι. 'Aντιφάνης δ' ἐν Ἀφροδίτης Γοναῖς τονδὶ λέγω, ου οὐ συνίης κότταβος το λυχνίον ἐστί. πρόσεχε τον -- ωὰ μὲν

καὶ πειιμα καὶ τράγομα νικητηριον. 1543 περὶ του γελοῖον κοτταβιειτε τίνα τρόπον;

A. ἐγὼ διδάω καθ' ον - αν τον κότταβοναφεὶς ἐπὶ την πλάστιγγα ποιησηὶ πεσε,

B πλάστιγγα ποίαν Α τουτο τουπικείμενοναν-το μικρόν. B. το πινακίσκιον λέγεις πι

667 A. τουτ' ἐστὶ πλάστιγξ -τος ο κρατῶν γίγνετοι. B. πῶς δ' εἴσεταί τις τουτ' A. ἐὰν θίγη μόνον αυτης, ἐπὶ τον μάνην πεσεῖται καὶ ψόφος ἔσται -- πολυς. . προς θεῶν, Ῥκοττάβροπι εστι καὶ μάνης τις σπερ οἰκέτης καὶ μετ' λίγα ω δεῖ λαβεῖν το ποτήριον δεu ον νόμω A αυλητικως δεῖ καρκι,--τοὐς δακτύλο- οἶνόν τε μικρον ἐγχέαι καὶ μαν πολυν' i ἐπειτ φησεις. B. τίνα τρόκον Α δευρο βλέπβ ητοιο μου. B. ἁ Πόσειδον, ς ψου σφύβρ --χυτω ποιήσεις. B. ἀλλ' ἐγω μὲν σφενdissi

SEARCH

MENU NAVIGATION