Athenaei deipnosophistae Lib. XIII XV, summaria et indices

211쪽

μως πεμπειν τον κότταβον, ς Θικαίαρχύς φησι, καὶ Πλάτων δ' εν - Π τω κακουμένF παρακελευε ται

δέ τις φηρακλεῖ μη σκληραν ἔχειν την χεῖρα μέλλοντα κοτταβίζειν ἐκάλουν δ' ἀπ αγκύλης την του κοττάβου πρόεσιν διὰ το παγκυλοsν τηρο δεξιὰν χεῖρα ἐν τοῖς αποκοτταβισμοῖς. οῖ θὸ ποτη μου εἰδωτην ἀγκυλην φασί. Βακχυλίδης ἐν ' αντικαῖς 1 εὐτε την ἀπ αγκύλης ησι τοῖσδε τοῖς νεανίαιδε

λευκον αντείνασα πῆχυν.

καὶ Αἰσχρολος δ' ἐν υστολόγοις ἀγκυλη τους λέγει κοττάβους δια τούτων

i, υβριζ' υβρισμους -κ ναισίους ἐμοί. μὲν γὰρ -τω σκοπος ἀεὶ τουμον κάρα του δ αγκυλπου κοσσάβιός ἐστι σκοπος ἐκτεμῶν ηβῶσα χειρ ἐφίετο. οτι Ἀθλον προυκειτο τ ευ προεμέν-τον κόττα- α βον προείρηκε μ ν καὶ ουντιφάνης Ἀλγάρ ἐστι καὶ

πεμαάτια και τραγηματα. Ἀμοίως δὲ διεξήρχ0νται Κηφισόδωρος ἐν ροφωνι καὶ Καλλίας η Θωκλης ἐν Κυκλωψι καὶ μολις . . . Ἐρμιππος τε ἐν τοῖς γάμβοις το δὲ καλουμενον κατακτον κοττάβιον τοι - α ουτόν ἐστι λυχνίον ἐστὶν φηλόν, χον τον μάνην

καλούμενον, φ ον την πιαβαλλομέ- ἔδει-εω πλάστιγγα πληγεω- - κοττάβω, ἐντευθεν δ' ἔπιπτεν εἰς λεκανην ποκειμένηw καί τις πιακριβης ευ ιρία της βολης μνημονεύει δε του μάνου -- ω χάρης ἐνυάκωσιν. 6 ἔτερ- δ' ἐστὶν εἶδος παιδιὰς της ἐν λεκάνy.αυτη δ' δατος πληροὐται, ἐπινει τε ἐπ αὐτηρ οξλ

212쪽

σίων ἐπειρῶντο καταδυειν ἀνηρεῖτο , τὰ κοττά- βλὰ πλείω κοπαδυσας ' ειψιας υποκοτταβίζουσιν η Μανία, φέρ' ξυβαφα και κανθάρους, καὶ τον ποδανιπτῆρ' ἐγχέασα θυδατος. εω δὲ κοττάβω προθέντας ἐν πατρίοισι νόμοις τὀ κεινέου ὀξυβάφοις βάλλειν μέτωπον αν δὲ βαλοντι νέμω πλωτα τυχης. - δ' ἄθλου Αριστοφάνης Θαιπαλευσιν ἔγνωκ' ἐγ id 668 δε χαλκίον τουτ εστὶ κοττάβειον ἱστάναι καὶ μυρρίνας Ἐρμιππος Μοίρακχλανίδες δ' οῖλα καταβέβληwrαι, θωρακα δ' -- ἐμπεροναται,κμωὶς δε περὶ σφυρον ἀρθροὐται , i

ἐν τοῖς χυροισι κυλινδομένην,

μάνεὶς δ' οὐδὲν λατάγων ἀίει τηρο δε τάλαιναν πλάστιγγ' αν ἴδοις ει παρὰ το στροφέα της κηπαίας

ἐν τοῖσι κορημασιν Ου αν.

πια-ς δ' ἐν Λίνω περὶ των Σατύρων λέγων φησί ἐίπτοντες, ἐκβάλλοντες, ἀγνυντες, τί μ' συi, λέγοντες,, κάλλιστον φακλε λάταξ. ροτοsτο δὲ λέγοντες παρ' ὁσον των ρωμένων ἐμέμνηντο, ἀφιέντες ἐπ αυτοῖς τους λεγομένους κοσσάβους διο - Σοφοκλης ἐν γνάχω φροδισίαν εἰρηκε την λάταγα ξανθη δ' ἀφροδισία

λατ- πασιν ἐπεκτυπει δόμοις.

213쪽

206 IEΚυπριδος προσωθον ἀχεῖ μέλος ἐν δόμοισιν. καὶ Καλλιμαχος δέ φησι πολλοὶ καὶ φιλέοντες δεόντιον ηκαν ἔραζε

οἰνοποται σικελας ἐκ κυλίκων λάταγας.

7. ἐν δέ τι καὶ αλλο - αταβίων-δος προτιβέμενον ἐν ταῖς παννυχίσιν, ου μνημονεύει καὶ Ἱππαρχος, ἐν Παννυχίδι θια τουτωνὁ διαγρυπνήσας πυραμουν - ληψεται, παρ--σῶν ην θέλει φιλησει. ἐγίνετο δ καὶ πεμμάτιά τινα ἐν ταῖς παννυχίσιν , ἐν u αἷς πλεῖστον -- χρόνον διηγρυπνουν χορευοντες - διωνομάζετο τα πεμμάτια τότε χαρίσιοι, απο nτων ναιρουμένων χαρῆς μνημονευει υβουλος ἐν 'Ἀγκυλίωνι λέγων ουτωσί καὶ γαρ πάλω πέττει, νικη θρια. 264D ' φησίν ἐξεπηδησ' ἀρτίως πέττουσα τον χαρίσιον.

6τι δὲ καὶ φίλημα ην ἀθλον ἐξῆς λέγει - μυλος

εἶεν, γυναῖκες νυν οπως την νυχθ οληνα ἐν τῆ δεκάτη του παιδίου χορευσετε.

θήσω δὲ νικηφριον τρεῖς ταινίας καὶ μηλα πέντε καὶ φιλημα ἐννέα. οτι δε ἐσπούδαστο παρὰ τοῖς Σικελιώταις ο κότταβος δῆλον ἐκ του καὶ οἰκηματα ἐπιτηδεια ἡ παιδιὰ κατα- ω σκευάζεσθαι, λίστορεῖ Θικαίαρχος ἐν τω περὶ --καίου. ὁ ἀπεικοτως-- ουδ ο Καλλίμαχος σικε λ την λάταγα προσηγόρευσε μνημονεύει των λα-

214쪽

τάγων καὶ των κοττάβων - ὁ χαλκους καλουμενος

Αιονυσιος ἐν τοῖς ἐλεγείοtς δια τούτων

κότταβον ἐνθάδε σοι τρίτον στανα οἱ δυσέρωτες ιεῖς προστίθεμεν γυμνασίμβρομι- κώρυκου. οἱ δὲ παροντες ἐνείρετε χεῖρας ὁ παντες ἐς σφαίρας κυλίκων, καὶ πρὶν κεῖνον ἰθεῖν - τι βηματίσαισθε τον αμα τον κατὰ κλίνην, εἰς -- αἱ λάταγες χωρίον ἐκτέταται.

8 επὶ τούτοις ὁ Ουλπιανος λυτει πιεῖν μαγάλn κυλικι ἐπιλέγων ἐκ των αυτῶν ελεγείων καὶ τόδε

669 μνους οἰνοχοεῖν ἐπιδέξια σοί τε καὶ ημῖν, τόνδε σον ἀρχαῖον τηλεδαπόν τε φίλου εἰρεσίη γλώσσης ἀποπεμψομεν εἰς μεγαν αἶνονα δ' ἐῶ συμποσίου δεξιότης τε λογου Φαίακος Μουσων ἐρέτας ἐπὶ σέλμα - πέμπει.

κατα γαρ τον νεώτερον Κρατῖνον ος ἐν 'Oμφάλγ φησί πινειν μένοντα τον καλῶς εὐδαίμονα l, κρεῖττον μάχαι δ' αλλοισι καὶ πόνος μέλοι. προνον , νοωλκος αεὶ τραρ αντικορυ--ενος καὶ ουδεποτε της φιλονεικίας παυόμενος ρο ἰχε προς οαυτόν, ἐπεὶ θόρυβος κατεῖχε το συμπόσιον , ἐφη,

-τω ὁ των συρβηνέων χορός καὶ αὐτος δ' ἐκ του- των ων ἐπων μεμνημένος τινῶν ἐρῶ, ει μη ὁ δε- πιανος βρενθύηται ς ἐκ τῶν ἀποθέτων τοῖς ' η- ρίδαις μόνος ἀνασπάσας τὰ κοττάβεια σιαγγελιας αγαθης δῶρ' ἴτε πευσόμενοι,

καὶ κυλίκων ριδας διαλύσατε καὶ κατάθεσθετην ξύνεσιν παρ ἐμοὶ καὶ τάδε μανθάνετε, εἰς παρουσαν Θησιν ἐπιτηδει--τα ορῶ γὰρ καὶ τους παῖδας δη φεροντας μω στεφάνους καὶ ομύρα δια τί δὲ λέγονται τῶν ἐστεφανωμένων ανλυωνται οἱ στέφανοι, - ἐρῶσι , τοὐτο γαρ ἐν παισί,

215쪽

208 IE- Καλλιμάχου αναγινώσκω ἐπιγράμματα - ἐ-κιὰ τουτο, ἐπεζητουν μαθεῖν, εἰπόντος του Κυρν

ναίου

τὰ δὲ ρόδα φυλλοβολεμ- Gνδρος - οστλιγγων πάντ' ἐγένοντο χαμαί.

σον συν ἐστίν,, μουσικώτατε, την χιλιετῆ μου ταυ

την ζήτησιν πολυσασθαι, Θημόκριτε, καὶ διὰ τί οἱ ἐρῶνπες στεφανουσι τὰς των ἐρωμένων ρας. 9. καὶ ὐ μόκριτος, ἀλλ' - κἀγώ, φησί, μνη-

νυσιου χαλκοsς δε προσηγορευθη δια το συμβουλευσαι 'Aθηναίοις χαλκῶ νομίσματι χέψασθαι, καὶ τον λόγον τουτον ανεγραψε Καλλίμαχος ἐν- των ρητορικῶν ἀπογραφῆ), λέξω τι καὶ αυτο εκ των ἐλε-i γείων οὐδέ, - δωρε , τουτο γάρ σου το κυριον

τῆν απυμῶ ποίησιν ἐγὼ δ' ἐπιδέξια πέμπω σοὶ πρώ--χαρίτων ἐγκεράσας χάριτας. - καὶ συ αβῶ, τόδε δωρον ἀοιδὰς αντιπρόπιθι,

συμποσιον κοσμῶν και τοπιον ευ θεμενος.

- ουν, δια τί των ἐστεφανωμένων εὰν λυηται ὁ στέφανος ἐραν λέγονται πότερον - ο ἔρως του των ἐρώντων ηθους περιαιρεῖται τον κόσμον, δια τοίτο α την του ἐπιφανους κόσμου περιαίρεσιν φρυκτόν τινα,

φησὶ Κλέαρχος ἐν πρώτ-πρωτικον, καὶ σημεῖον --μίζω, σι του καὶ τον - μους κόσμον περιηρησθαι τους τοιούτους η καθάπερ ἐH της μαντικης αλλα πολλά, καὶ τολο σημειουνταί τινες ὁ γαρ εκ ου 67θω στεφάνου κόσμος -δὲν ἔχων --ον σημεῖόν ἐστι πάθους βεβαίου μέν, κεκαλλωπισμένου δε τοι Ουτος 1 ἐστὶν ὁ ἐρως ' ουβένες γαρ μῆλλον τῶν ἐν

216쪽

m 209 τῶ ἐρῶν οντων καλλωπιζονται, ε μ αρα η φύσις Mονεί τι δαφόνιον δικαίως βραβευ ο των πραγμάτων ἔκαστον οἰεται δεῖν του ἐρωντας μη στε - νουσθαι πρὶν ν κρατησακνι-- ἔρωτος --- ἐστὶν τα κατεργασάμενοι το ερώαενον ἀπαλλαγῶσι , , ἐπιθυμίας την ἀφαίρεσιν ουν του στεφάνου σημεῖον του ἔτι ἐν τρ' διαγωνίυσθια εἶναι ποι-b υμεθα. Ἐρως αυτὰς ου ἐῶν καθ' αυτου στε

φανosσθαι καὶ ανακηρυττεσθαι, των μεν ον στεφα-

νον περιαιρεῖται, τοῖς δε λοιποῖς δίδωσιν αἴσθησιν, ομηνυων - ηττωντιχω ο αὐτου, δι' ο ἐραν οἱ λοιποὶ τους τοιουτους φασίν η τι λύεται με πῆν το δεδε-

μενον, ὁ ἔρως στεφανουμενων τινῶν δεσμός ἐστι, -δένες γαρ αλλοι των δεδεμένων περὶ το ζεφα-νουσθαι σπουδάζουσι πλην οἱ ἐρῶντες την - στε--φάνου δήλωσιν σημεῖον του περὶ τον ερωτα δεσμου νομίζοντες ἐρῶν φασὶ τους τοιούτους η διὰ το πολ- ώκις τους ἐρῶντας δια την πτοίησιν, ς ἔοικε, στεφανουμένους περιρρεῖν αυτῶν τον στέφανον αντιστρέφομεν ρύπονοί το πάθος, λουπιαν ποτε του οστεφάνου περιρρέοντος εἰ μη ηρων νοτι αναλώσεις περὶ μόνους μάλιστα τους ἐρῶντας κα ὶ καταδεδεμένους γίνονται, την δε του στεφάνου ἀνάλυσιν καταδεδεμένων τινῶν εἶναι νομίζοντες ἐρῶν φασὶ τους τοιουτους καταδέδενται γαρ οἱ ἐρῶνος, εἰ μη αρα, ο - κατεστέφθαι τω ἔρωτι τους ἐρῶντας - ἐπι- μονος αυτῶν ὁ στεφανος γίνεται χαλεπον γαρ επὶ μεγάλ' καὶ θειφ στεφάνω μικρὸν καὶ τον τυχόντα θεῖναι στεφανουσι δὲ - των ἐρωμένω θνρας ηπ- τιμης χάριν , καθαπερεί τινος θεου, τα πρόθυρα στε κφανουσιν αντῶν η οὐ τοῖς ἐρωμενοις ἀλλὰ τρ' ρωτφποιούμενοι - των στεφάνων ἀνάθεσιν, τον μὲν

217쪽

δρῆ μὲν παρόντει μη παρόντος δὲ του ἐρωμένου του

ἐμποδὼν ποιεῖται την ἀνάθεσιν μεν Λυκοφρονιδης i τον ἐρῶντα ἐκεῖνον αἰπόλον ἐποίησε λέγοντα τόδ' ανατίθημί σοι ρόδον καλον - μα καὶ πέδιλα καὶ κυνέαν

καὶ ταν θηροφόνον λογχίδ ἐπεί μοι νόος δελε

κέχυται

,, ἐαὶ τὰν λάρισι φίλαν παῖδα καὶ καλάν. 10. αλλὰ μην καὶ ὁ ἱερώταπος Πώπων ἐν εβδομφNόμων πρόβλημά τι προβαλλε στεφανωτικον, περαξιόν ἐστιν ἐπιλυσασθαι, -τως λέγοντος του φιλοσόφου μηλων τε τινων διανομαὶ καὶ στεφάνων πλείο- ει σι αμα καὶ ἐλάττοσιν αρμοττόντων των ριθμων των αυτῶν. ο μὲν Πλάτων Ουτως εἶπεν. ἔστι δ' ολέγει τοιοsτον' ενα βουλεσθαι αριθμον ευρεῖν, ψως του τελευταίου εἰσελθόντος ἴσου πάντες ἔξουσιν ητοι μηλα η στεφάνους φημὶ ουν τον εξήκοντα 6Tir ἀριθμον εἰς συμπότας δυνασθαι την ἰσότητα πλη- ρουν οἶδα γαρ τι κατ' οὐ λέγομεν μη συνδειπνεῖν των πέντε γε πλεί-ς Θι δ' ημεῖς ψαμμακόσιοι ἐσμ ν δηλον. χὐλεξήκoiντα ἀριθμος εἰς τοὐς συμπληρωθέντας του συμποσιου ἄρξεται Ουτως. M εἰπῆλθεν εἰς το συμποσιον, πρῶτος καὶ ἐλαβε στε---υς ἐξηκοντα ἐπεισελθόωτι δὲ τpδευτέρη δίδωσι τους μίσεις καὶ ἐκατέρ γίνονται τριάκοντα καὶ

218쪽

εἴκωνιν ἔχουσι τετάρτω πάλιν ομοίως κοινωνήσαντες ἐκ πεντεκαίδεκα γίνονται πέμπτωδε ἐκχωδεκα καὶ τω ἐκ ἐκ δέκα καὶ ουτως ἰο4της ἀναπληρουται 11. αυτ εἰπόυτος τον Θημοκρίτου ο ουλπιανος ἀποβλέψας προ τον Κυνουλκον

κατα- Θεογνητο-του κωμωδιοποι- Φάσμα, ἐπαρίστερ' ἔμαθες, ἁ πόνηρε, γράμματα ' ο ἀνέστροφέν σου του βίον τὰ βιβλία πεφιλοσόφηκας - τε κουραν- λαλῶν, o 4υδέν ἐστιν ἐπιμελὲς των σῶν λόγων. ποθεν γάρ σοι καὶ ο των συρβηνεων ἐπηλθε χορός; τίς των ἀξίων λόγου μέμ-αι του μουσικου τούτου 15χορον κανος ου πρότερον, ἔφη λοττος, διδάξω σε, πρὶν αὐτον αξιον παρὰ σο λάβω μισθον ου γαρ ἐγὼ τας εκ των βιβλίων ἀκάνθας σπερ συ ἀναγινώσκων ἐκλέγω, ἀλλα τὰ χρησφωτατα και ἀκοης

Υπνου λεξιδος οὐδ' ἐν ριβαλλοῖς ταυτά γ' ἐστὶν ἔννομα 'ου φασὶ,- θυοντα τοῖς κεγαλημένοις δειξαντ' ἰδεῖν τὸ δεῖπνον εἰς την αυριον πωλεῖν ἀδείπνοις α παρεθηκ' αυτοῖς ἰδεῖν ατ αυτὰ ἰαμβεῖα φέρεται καὶ παρ' υντιφάνει ἐν 'Top. καὶ Κύνουλκος, ἐπεὶ περὶ στεφάνων ων

σεις δη γεγόνασιν, εἰπὲ μῖν τίς στὶν, παρα φχαρίεντι νακρεοντι ναυκρατίτης στέφανος, ω υλπιανέ νησὶ γὰρ,-- ὁ μελιχρος πιι ης γ στεφάνους δ' ἀνηρ τρεῖς ἔκαοτος εἶχεν,

τους μεν ροδίνους, τον δὲ ναυκρατίτην. 14

219쪽

στεφανουταί τε λυγω καὶ τρύγα πίνει μελιηδεα.

ο γαρ τῆς λύγου στέφανος ατοπος προς δεσμοῖς γαρ καὶ πλέγματα φλύρος ἐπιτηδειος εἰπὲ ουν μιν, περὶ τούτων ζητησεως ἀξιων οντων - μημνόματα

θηρα, φιλότης.12. σιωπῶντος δ' αυτου καὶ αναζητεῖν προσποι-i ουμένω ο ημοκριτος ἐφη, ωρώσταρχος ο γ μματικωτατος, ταῖρε, ἐξηγουαενος το χωρίου ἔφη - καὶ672λυγοις ἐστεφανοῶντο οἱ αρχαῖοι. αίναρος δε αγροίκων εἶνω λεγε στεφάνωμα τη- λύγον καὶ οἱ αλλει ξηγηταὶ ἀπ-διόνυσά τινα εἰρήκασι περὶ του

σαν ἐλθεῖν εἰς Σάμον, θεασαμένην δε την της φας ει ἐπιφάνειαν καὶ της οἴκοθεν σωτηρίας χαριστηριον βουλομένην ἀποδομαι ἐπιμεληθηναι του ἱερου του καὶ νυν υπάρχοντος, πρότερον δὲ πο Λελέγων και-λυῶν καθιδρυμ ει - ' τους δ' ργείους πυθομενους καὶ χαλεπαίνοντας πεῖ- χρημάτων υποσχέσειρο υρρηνοως ληστρικω ' βίω χρωμένους αρπάσαι τοβρέτας, πεπεισμενους τους υργείους ς, εἰ τοίτο γέ

νοιτο, πάντως τι κακον προς των την Σάμον κατοι

κ i/των η δμφη πείσεται τους δὲ υρρηνους ἐλ- θοντας εἰς τον ιραἴτην ορμον καὶ διαβάντας ευθέως au ἔχεσθαι της πράξεως, ἀθύρου δὲ οντος τότε του νεῶταχεως ἀνελέσθαι το βρετα καὶ διακομίσαντας ἐπὶ θάλασσαν εἰς το σκάφος ἐμβαλέσθω λυσαμένους δ'

220쪽

αυτους α πρυμνησια καὶ τὰς ἀγκυρα δειλομένους εἰρεσία τε πάση χρωμένους ἀπείρειν ου δυνασθαι.ηγησαμένους ουν θεῖον τοί εἰναι πάδεν ἐξενεγκαμένους της νεὼς το βρέτας ἀποθέσθω παρατον αἰγιαλόν, καὶ ψαιστὰ αυτω ποιήσαντας περιδεεῖς ἀπαλλάττεσθαι της δε 'Aδμητηιεωθεν δηλωσάσης οτι το

ι βάρους Κῆρας πονοησαντας αυτόματον ἀποδε39ακέναι πρής τι λύγου θωράκιον ἀπερεισασθαι καὶ τους οεὐμηκεστάτους των κλάδων ἐκατέρωθεν ἐπισπασα- μενους περιειλησαι πάντοθεν την δὲ 'Aδμητην λυ- σασαν αὐτο αγνίσαι και στῆσαι πάλιν ἐπὶ του βάθρου, πιιθάπερ προτερον δρυτο διόπερ ἐκείνου καθ' ἔκαστον ἔτος αποκομίζεσθαι το βρέτας εἰς την ἐμνα

καὶ ἀφαγνίζεσθαι- αιστά τε αυτ π&ρατίθεσθαι και καλεῖσθαι τόνεια την εορτην, οτι τονοι Πυνέβη περιειλη - - βρέτας - των την πρωτην αυτ ζητησιν, ποιησαμένων. 13. στορεῖται δ' ὁπ' αυτον κεῖνον του χρόνον 20των Καρῶν δεισιδαιμονι περισχεθέντων , ἐπὶ το μαντεῖον του θεου παραγενομένων εἰς πλαν καὶ πυνθανομένων περὶ των απηντημένων, θεσπίσαι τονυπόλλωνα ποινην αυτους ἀποδουναι τη θεῶ δι αυ-

τῶν λουσιον καὶ χωρὶς δυσχεροὐ συμφορῆς, ν ἐν ριταῖς ἔμπροσθεν χρόνοις ἀφωρισεν ὁ Ζευς Ῥηρο -

θεῖ χάριν της κλοπης του πυρός, λύσας αυτον ἐκ των χαλεπωτατων δεσμῶν καὶ τίσιν ἐκούσιον ἐνώλυπ- κε μένην δουναι-ελησαντος, ταυτην ἔχειν ἐπιτάξαιτον καθηγούμενον των θεων --, ἐκείνου τον λδεδηλωμένον στέφανον φ Προμηθει περ γενω ι

καὶ μετ' οὐ πολὐ τοῖς εὐεργετσεων ἀνθρώποις π