Athenaei deipnosophistae Lib. XIII XV, summaria et indices

221쪽

θεον θεραπευουσι μόνοις ἀπονέμειν δῶρον τοῖς τε χρησθεῖσιν ἐκ της μαντείας κατακολουθ' ησαντας αυ- τους βλαβεῖς ἔσεσθαι καὶ δίκην ἐν ευωχίαις ἀποδι- 1 δοντας τῆ την προσηκουσαν -- τους Καρμυπακοῶσαι βουλομένους τοῖς ἐκ του χρηστηρίου κατα- λυσαι τὰς ἐμπροσθεν εἰθισμένας στεφανώσεις, αυ-

τούς τε κατα πληθος χρησθαι μὲν τῆ οφ τοῖς δὲ

θεραπεύουσι την θεον ἐπιτρεψα φορεῖν τον καὶ νυν bi ἔτι διαμενοντα της δάφνης στέφανον. 14. μνημονευειν δ' ἐοικεν εH,-- τι της κατα

' λυγ- στεφανώσεως καὶ Νικαίνετος ὁ ἐποποιὸς ἐν τοῖς ἐπιγράμμασι, ποιητης πάρχων ἐπιχωριος καὶ την ἐπιχώριον ἱστορίαν ηγαπηκὼς ἐν πλείοσι λέγεια ἀτως

ἡκ ἐθέλω, Φιλ ρε, κατὰ, τολιν ἀλλα παρ' Ηροδαίνυσθαι ζεφυρου πνεύμασι τερπόμενος. αρκει μοι λιτη μὲν πο πλευροισι χαμευνάς'

ἐγγυθι γαρ προμάλου δέμνιον ἐνδαπίης ει καὶ λύγος ,sρχα- αρων στέφος ἀλλα φερέ-ωοiνος καὶ Μουσῶν η χαρίεσσα λύρη, θυμηρες πίνοντες οπως Αιος εὐκλέα νύμφη νμέλπωμεν, νη σου δεσπότιν ημετέρης.ἐν--τοις γαρ ἀμφιβόλως εἰρηκὼς ὁ Νικαίνετος πό-

ω τερον στρωμνης νεκεν η στεφανωσεως αρκεῖται τη

λώγφ, ' λέγειν αὐτη των Καρῶν ἀρχαῖον στέφος πρόδηλον καθίστησι - ποτμενον συνέβη δὲ τη-

222쪽

ατης λυρου στεφάνωσιν καὶ μέχρι των κατα Πολυκριντην χρόνων, ῶς αν τις εἰκaσειε πρ νησωσυνηθεστέραν υπάρχειν ο γοῶν νακρέων φησίστεφανουταί τε λυγωκάὶ τρύγα πίνει μελιηδεα. 15. ταυτα ἴσασιν οἱ θεοὶ, πρῶτος αυτος ἐν καλὴ Ἀλεξιινδρα ευρον κτησάμενος το του Μηνοδότου συγγραμμάτιον πιὼ ἐπιδε4ας πολλοῖς -του το παρὰ συνακρέοντι ζητουμενον, λαβὼν θὲ παρψο ο τῆσι κλοπην νειδίζων μαιστίων ἐξιδιο-- οπιινσατο τηρο λυσιν, καὶ σύγγραμμα ἐξέδωκεν ἐπιγράψας περὶ του παρ υνακρέοντι λυγίνοπι στεφάνοm,oπερ νυν ἐν ἀ Ῥώμη ευρομεν παρα τω Αντικοττυρα

Θημητρίφ τοιουτος δέ τις καὶ ὁ μαιστίων συγγραφευς καὶl περὶ τον καλον ημῶν Ψ αντον ἐγένετο. 15 ἐκδόντος γαρ τούτου πέντε μὲν βιβλία περὶ των παρὰ Θεοφράστ' ἐν το περὶ θῶν καθ' ίστορίαν καὶ λαιν ζητοωμένων, ἔκπον δὲ περὶ των ἐω τοῖς υθικοῖου Νικομαχείοις 'Αριστοτέλους, ἐν οἷς ἀμφιλαφως παραθεμένου περὶ του παρὰ Αντιφῶντι τω τραγωδιοποιῶ οΠληξίππου, καὶ πλεωταῶσα και περ αυτου του 'Aντιφῶντος εἰποντος, σφετεριπάμενος καὶ ταυτ πέτραψέ τι βιβλίον περὶ του παρὰ Σενοφῶντι ἐν τοῖς

ἀπομνημονευμασιν Αντιφῶντος , ουδεν ἰδιον προσεξευρών. σπερ καν φ περὶ του λυγίνου στεφάνου Ἀμόνον γαρ τουτ' ἰδιον εῖ κεν - Φυλαρχος ἐν τῆ εβδόμη των ἱστοριων οἶδε την κατὰ λυγον ἱστορίαν,674 καὶ ὁτι πτε τὰ Νικαινέτου οἶδεν ουτε τὰ λισκρέοντος ο συγγραφε ' πέδειξέ τε καὶ διαφωνοῆντα αυ- τον καπ' ἔνια των ἴστορηθέντα παρὰ τρῖμνοδότ' η' δύναται δε τις λέγειν περὶ της λύγου πλουστερπνοτι Ῥεγίστης τ λυγ' ἐστεφανουτο, ς παρακει

223쪽

σεως νεκα τῶν κροτάφων καὶ γαρ καὶ Λακεθα μόνιοι καλάμ στεφανουντα/ ἐν τη τῶν προμαχίωνἐoμῆ, ω -σι Σωσίβιος ἐν τοῖς περὶ τῶν ἐν Λακε- δαίμονι θυμων γράφων -τως ἐν ταωτηὶ συμβαίνει τους μὲν πο της χώρας καλάμοις στεφανουσθαι η στλεγγίδι, τους δ' ἐκ τῆς/γωγῆς παῖδας αστεφανώ 16. 'Αριστοτελης ς ἐν δευτέρω Ἐρωτικῶν καὶ 10 Aρίστων ο περιπατροικός, Κεῖος οντο γενος, ἐν δευτέρ' ' αντικων μοίων φασὶν - οἱ αρχαῖοι δια τους περὶ - οῖνον πονους των κεφαλαλγιων δεσμους

ευριοκον του τυχόoας της τῶν κροτάφων συνδέσεως ἀφελεῖν δοκουσης οἱ δ' στερον ἄμα φ κρο- 1ι---προσεβαλόν τινα καὶ κόσμον οἰκεῖον τῆ παρατον οἶνον διαγωγῆ, μηχανησάμενοι τον ἀφανον. βέλτιον δὲ δια το πάσας τὰς αἰσ σεις ἐν τῆ κεφαλῆ

εἶναι ταυτη. στεφανουσθαι η δια το συμφέρειν ἐσκεπάσθαι καὶ συνδεδέσθαι τους κροτάφους προ τον et oἶνον ἐστεφανουντο ε καὶ το μέτωπον, ς ὁ καλος Ἀνακρεων φη ἐπὶ δ' - σιν σελίνων στεφανωκους θεμενοι θάλειαν ορτην ἀγάγωμεν --υσω. ἐστεφανουντ δε καὶ τὰ στηθη και μυρουν ταυτα,2 ἐπεὶ αυτόθι η αἰρδια ἐκάλουν δε καιχὶς περιεδέοντο

τον τράχηλον στεφάνους, θυμιάδας ει Ἀλκαῖος ἐν τούτοις αλλ' ἀνητω μὲν περὶ ταῖς δέραις περθέτω πλέκταις ποθυμιδας. 3 καὶ Σαπφω καὶ πόλλαις υποθυμιδας

224쪽

μεr τη κεφαλη αντίποινα του ἐκείνου δεσμου, καίτοι

ἐν τῆ ἐπιγραφομένη Σφιγγὶ εἰπώναν δὲ ξένωγε στέφανον, ἀρχαῖον στέφος irem ἄριστος ἐκ Προμηθεως λόγου. 10

Σαπφώ Ἀπλουστερον την αἰτίαν αποδείδωσι του

στεφανοὐσθωχμῆς λέγουσα τάδε - δὲ στεφάνως, ω Θίκα, περθέσθ' ἐράταις φόβαισιν ορπακας ἀν οι συνερραισ' ἀπάλαισι χωσιν. 15 εὐάνθεα γαρ πέλεται καὶ χάριτες μάκαιρα μαλλον προτόρην, στεφανώτων δ' ἀπυστρέ

φονται.

ως ευανθέστερον γὰρ καὶ κεχαρισμένον ἀλλον τοις θεοὶ παραγγέλλει στεφ- σθαι -- θύοντας Ἀρι--ον μελης δ' ἐν τp Συμποσίω φωὶν - οὐδὲν κολοβον προσφέρομεν προς τους θεους, ἀλλα τελεια καὶολα το δε πλῆρες τέλειόν ἐστι - δε στέφειν πληρωσίν τινα σημαίνει. υμηρος κουροι δὲ κρητῆρας ἐπεστεφαντο ποτοῖο. καὶ ἀλλὰ θεὸς μορφην ἔπεσι στέφει. - γὰρ αυ τηεοψιν ἀμορφους, φησίν, --λη ἡ 'ν 675 του λέγειν πιθανότης ἐοικεν ουν ὁ στέφανος τοὐτοποιεῖν βούλεσθαι διο καὶ περὶ τὰ πένθη τουναντίον παραμευάζομεν ομοπαθεί γὰρ του κεκμηκότω

225쪽

στεφάνων ἐκ της ἐρυθρας φησὶ θαλάττης πο ιο- νυσο μετενεχθεισης εἰς την Ἐλλάδα τῆς αμπέλου σω προς ἄμετρον ἀπόλαυσιν των πολλων ἐκτρωτομέ-νωνίκρατόν τε προσφερομένων, αυτίκα ο μὲν -- l, μανιωδῶς ἐκτρεπόμενοι παρέπαιον ο νεκροῖς ἐψ-κεσαν ἀπο της καρώσεως ἐπ ἀκτης δέ τινων πινόν-i των ἐπιπε--ομβρος τὸ μ ν συμπόσιον διέλυσε, τονδε κρατηρα, ο εἰχεν λίγον οἰνολυπολελειμμενον,

ἐπληρωσεν υδατος γενομένης δ' αἰθρίας εἰς τὸν αὐ- τον υποστρέψαντες τόπον, γευσάμενοι του μίγματος προσην καὶ ἄλυπον ἔσχον ἀπόλαωσιν καὶ δια - -'i οἱ Ελλ iiiv τῶ με παρὰ δεῖπνον ἀκράτω προσδιδομένω τον ἀγαθον ἐπιφωνουσι δαίμ ονα, φῶντες τονευρόντα δαίμονα ην δ' -- ό ιόνυσος. - δὲ μετα δεῖπνον κεκραμένω πρώτω προσδιδομένω στο - ρίω Λία σωτηρ ἐπιλέγουσι , της ἐκ του μίγματος α α που κράσεως τον καὶ των ομβρων ἀρχηγον Ητιον υπολαβόντες ἐδέησεν συν βοηθημά των τοῖς ἐν έ πότ' κεφαλην πιθλιβεῖσιν ην δὲ δεσμος αυτῶν προχειρότατος καὶ της φυσεως ἐπὶ τοὐτοέδηγούσης.

ἀλγήσας γάρ τις κεφαλη , - φννιν Ανδρέας, εἶτα α πιέσας καὶ κουφισθείς, ευρε κεφαλαλγίας δεσμῶν

φάρμακον τούτω υν βοηθηματι προς τους πότους χρωμενοι τοις παραπιπτουσι την κεφαλην δέσμευον '

καὶ ἐπὶ τον κίοσιτον στέφανον ηλθον, αὐτόματόν τεκρὰ πολύν -- καὶ κατα πάντα τόπον γεννώμενον,3 ἔχοντα και προUoφιν ου ἀτερπη χλωροις πετάλοις

κοψ,0ρέμβοις σκιάζοντα τὸ μέτωπον, καὶ τοὐς ἐν Ἀσφιγγειν τοιους πομένοντα, προσέτι δὲ ψύχοντα

226쪽

καὶ τῶν δι' αυτο ἐλασσωμάτων αλεξητηρα βουλόμενος εἶναι ἐντεμεν δὲ εἰς δονην τραπέντες το μὲν συμφέρον . . . a ἀ του ἐκ μέρος παι βοηθῶν ἐλατ- τωματος ὁ στέφανος, --οψιν η προς σμην ἐπιτερπους ἐφρόντισαν. διὸ μυρσινης μὲι στέφανον στυφοντα καὶ την οἴνων ἀναθυμίασιν ἀποκρουόμε-m,i, ἔτι δὲ ἐόδινον ἔχοντα τι καὶ κεφαλαλγίας παρη

γορικον συν τω κατὰ ποσον ψυχειν, προς δὲ τοῖς ο

δάφνινον ου ἀλλότριον Q πότοις γητέον λευκόινον δὲ κινητικον οντα κεφαλῆς καὶ ἀμαράκινον κοὰ ἄπειτα τους καρουν δυναμένους η βαρύνειν αλλως κεφαλην περιστατεον. τὰ αυτ εl ρηκε καὶ 'Aπολλόδωρος ἐν τ*περὶ μύρων και στεφάνων αυτιας β λέλι. καὶ περὶ μὰν τούτων, ω λαῖροι, ταντα. 18. περὶ δὲ του ναυκροαμ- τεφάνου τίς ἐστι την ανθην πολλα ἀναζητησας καὶ πολλῶν πυθόμενος,

ῶς οὐδὲν ἐμάνθανον, ἐνέτυχον ὀψε ποτε Πολυχάρμου Ναυκρατίτω ἐπιγραφομένωβιβλω περὶ Ἀφροδίτης, χριν, ταυτὶ γέγραπται ,ατα δὲ την τρίτην προς ταῖς εἴκοσιν λυμπιάδα ὁ Προστρατος πολίτης ημέτερος, ἐμπορία χρωμενος καὶ χωρα πολλην περιπλέων,676 προσσχ- ποτε καὶ Πάφφ της Κύπρου ἀγαλμάτιονυφροδιτης σπιθαμιαιον ἀρχαῖον τη ρν' ἀι χσάμε 25-ς ῆει φέρων εἰς την Ναυκρατιν καὶ αυτ πλησίον φερομένω της Αἰγύπτου ἐπεὶ χειμων αἰφνίδιον εὐ- πεσε, καὶ συνιδεῖν ους. -ου γης ησαν, κατέφυγον απαντες επὶ τοτης'Aφροδίτης αγαλμα σώζειν αυτοὐς αὐτη 'εἡμενοι η δὲ-προσφιλης γαρ τοῖς Ναυ- δ' κρατίταις ην, αἰφναον ποί. πάντα τὰ παραπεμ

227쪽

ἐπληροδεο την ναυν δη ἀπειρηκόσι τοιου ἐμπλέουσι , τηρο σωτηρίαν δια την πολλην ναυτίαν γενομένου τε ἐμέτου πολλοs. καὶ λίου ἐκλάμψαντος κατιδοντες τους ορμους κον εἰς την Ναύκρατιν. καὶ ὁ Ηρο- ουτρατος ἐξορμησι - της νεως μετα - αγάλματος ἔχων καὶ τὰς αἰφνίδιον αυτω ἀναφανείσας χλωρας μυρρίνας ανέθνὶ κεν ἐν τω της φροδίτης ἱερβ θυσας τε τοὶ θεῶ καὶ ἀναθεὶς τῆ φροδίτρ αγαλμα καλεσας τε καὶ ἐφ' έ μοι, ἐν αυτω φ ἱερῆτους προσήκον--i τας κοι, τους οἰκειοτάτους Ἀδασκεν ἐκάμφ καὶ στέφανον ἐκ της μυρρίνης, - καὶ τότε ἐκάλεσε ναυκρατίτην. ὁ μὲν ουν Πολυχαρμος ταυτα οἷς καγῶ πείθομαι, γούμενος-- αλλον τινὰ εἶναι ναυχνατίτην

νίδης δε εἰρηκεν -- της μυρρίνης στέφανος τηντων οἴνων ἀναθυμίασιν ἀποκρουεται καὶ ὐτ- ρόδων ἔχει τι κεφαλαλγίας παρηγορικον προς - καὶ ἐμψυχειν γελοῖοι - εἰσὶ καὶ οἱ λέγοντες ναυκρα--τίτην εἶναι στέφανον - ἐκ της βίβMυ της στεφανωτρίδος καλουμένης παρ' Αἰγυπτίοις στεφόμενον, παρατιθέμενοι Θεοπόμπου ἐκ της τρίτης των Ελληνικων , ο φησιν Ἀγησιλάφ τω Λάκωνι παραγενο- μέν εἰς Αἴγυπτον δωρα πέμψαι τους Αἰγυπτίους ει αλλα τέ τινα καὶ δη καὶ την στεφανωτρίο βίβλον. ἐγὼ δε υκ οἶδα τίνα ἀφέλειαν η δονην ἔχει, το

τοις χαίροντες στέψουται μου σκορόδοις καὶ ὀδα.

παμπολλους δὲ οἶδα λέγοντας τον ἐκ της σαμψυχουω στεφανον εἰναι τον ναυκρατίτην πολλοε τλανθος

τοντο κατὰ την Αἴγυπτου διάφορος δὲ γίνεται --

228쪽

στεφάν0υς φεροντες τῶν ακμαζόντων κατὰ τους και -

ρούς. καὶ ὁ Μυρπιος, λεγε καλέ, εἰπεν, Ουλπιανὲ οστεφάνων Ο μα- οἱ γαρ παῖδες - τὰ τον χαιρέ)μνος Κένταυρον στεφάνους τοιμάζουσιν , ους ευφημίας κήρυκας εὐχαὶ προυβάλοντο δαιμόνων. καὶ ἐν τω - σφὰλο αὐτος ἔφη ποιητής πιστεφάνους τεμόντες αγγέλους ευφημίας. νυ δε- ξ τὰ ἐκ των ἐπιγραφομένων Αἰλίου σκληπιάδου στεφάνων φέρε μω ς ἀνηκόοις αυτῶν, αλλ' αλλο τι παρ ἐκεῖνὐλέγε δεῖξαι γαρ -κ ἔχεις

οτι διαλελυμένως τις ει ρηκε ouδων στέφανον καὶ ων 5 στέφανον το γαρ παρὰ Κρατίνω κατὰ παιδιὰν εἰρη-

ται ναρκισσίνους ὀλίσβους κανος γελάοας, πρῶτος ἐν τοῖς Ελλησι στέφανος ἀνομασθη - φησι Σημος ὁ Λήλιος ἐν τετάρτω ηλιάδος το παρὰ μὲν μῖν 67 στέφος παρὰ δὲ τισὶ στέμμα προσαγορευόμενον , δ. - -Ap πρώτη στεφανωσάμενοι δευτερον περιτι-

θεαεθα τον δάφνινον κέκληται δὲ στέφανος ἀποτου στέφειν. σὐ δε οἴει μ' , ἔφη Θετταλὲ ποικιλομυθε, των κοινων τ των καὶ κατημαξευμένω ἐρεω τι δια δὲ την σην γλώσσων η wτογλωτ - 25τίδος μνησθήσομαι, ης Πλάτων μνησθ' ἐν Θιὶ κακουμέν' καίτοι φορεμ γλωτταν ἐνέποδημασι, στεφανου- ' πογλωττίσιν, ταν πίνητέ που, b καν καλλιερητε, γλῶτταν ἀγαθην πέμπετε. MΘεόδωρος δ' ἐν ταῖς -τικὴς φωνιας, - φησι Πάμ' φιλος ἐν τοῖς περ ονομάτων, πλοκης στεφάνων γένει

229쪽

την πογλωττίδα αποδίδωσι. λαβὲ ουν παρ μοὐ κατὰ γαρ τοὐ ριπι- ἐκ παντος αν τις πράγματος δυσσῶν λόγωναγῶνα θεῖτ' αν, εἰ λέγειν εἴη σοφός. 20 ἰσθμιακόν οττως οὐ-ν καλουμενον στέφανον Αριστο- αῖς μηρος ηξίωσεν ἐν πηνισταῖς λέγων ουτως τί ουν ποιῶμεν χλανιδ' ἐχρην λευκην λαβειν, οέἶτ' ἰσθμιακα λαβόντες σπερ οἱ προὶ, V δωμεν ἐς τον δεσπότην ἐγκώμιον.

Σειληνος ἐν ταῖς ΓλωOUαις φησίν σθμιον στέφανον. Φιλητὰς δέ φησι στέφανος. γουν μωνυμία ἀμφοτέρ-ι, κεφαλῆς καὶ του πρώτου κόσμου λέγω δὲ - ἐπὶ του ρωπος καὶ του ἐγχειριδίου 1 ἴσθμιον. Tιμαχίδας δὲ καὶ Σιμμίας οἱ Ῥόδιοι ἀποδιδόασι ῖν ἀνθ' ενος ισθμιον, στέφανον υ μνημονευε καὶ Καλλίξενος Ῥόδιος καὶ αὐτος γένος ἐν d

τοῖς περὶ 'Aλεζανδρείας γραφων υτως . . .

2l. ἐπεὶ δε Ἀλεξανδρείας ἐμνημόνευσα, οἶδάα τινα ἐν ἡ καλῆ τι-τη πόλει καλούμενον στέφανονυντινόειον γινομεν- ἐκ του αυτόθι καλουμένου λω- του φύεται δ' ουτος ἐν λίμναις θέρους ωρα , καὶ εἰσὶν αυτολχροιαὶ δύο, η μεν - ἡόδω ἐοικυῖα ἐκ τούτου σί πλεκόμενος στέφανος κυρίως Ἀντινόειος α καλεῖται ο δ' ἔτερος λώτινος ονομάζεται, κυανέαν ἔχων την χροιάν. και Παγκράτης τις των ἐπιχωρίων ποιητης - καὶ μεῖς ἐγνωμεν, Ἀδριαρο-- αὐ--

κράτορι ἐπιδημησαντι , ξ υλεξανδρεία μετὰ πολλης

τερατείας πέδειξε τονἈοδίζοντα--όν, φάσκων αυ-M τον δειν καλεῖν Αντινοειον, ἀναπεμφθέντα πωτης

γης, τε το αἷμα δέ ατο - μαυρουσίου λέοντος,

230쪽

ἐς καὶ πολλα --πτα ἐπεποιηκε ουτος ο λέων. ησθεὶς Ουν ἐῶ ἡ της ἐννοίας εὐρέσει καὶ καινότητι την ἐν Μουσῶν αιτ' σίτησιν ἔτειν ἐχαρίσατο καὶ Κρατῖνος ο δ' ὁ κωμωδιοποιος ἐνυδυσσεsσι κέκληκε τον λωτον στεφάνωμα, δια το πάντα τὰ φυλλωδη πο τῶν η - ναίων στεφανώματα λεγεσθια. ὁ δὲ Παγκράτης ἐντροιήματι Ου ἀγλαφυρως εῖ κεν-λην ἔρπυλλον, λευκον κρίνον ηδ υάκινθον οπορφυρέην , γλαυκου δὲ χελιδονίοιο πέτηλα, καὶ ὐόδον εἰαρινοῖσιν ανοιγόμενον ζεφυροισιν

τῆ μα περιτιθέασιν οἱ χάκωνες, ως φησι Πάμφιλος λβαλλὰ μην καὶ ἰάκχαν τινὰ καλουμενον οἶδα στέφανον - δε κπιωνίων, ως φησι ψαχίδας ἐν ταῖς Γλώσσαις ΦιλiΠῶς δ' ουτως γράφει ἰάκχα, ἐν Σικυωνιι στεφάνωμα ευῶδες

ἔστηκ' αμφὶ κόμας ευώδεας αγχόθι πατρος οκαλον ἰακχαῖον θηκαμένη στεφανον.' Σέλευκος δὲ ἐν ταῖς γλώσσαις ελλωτίδα καλει - σθαί φησι τον ἐκ μυρρίνης πλεκύμενον στέφανον, , οντα την περίμετρον πηχῶν εἴκοσι, πομπευειν τε ἐν ταὶ τῶν Ελλωτίων εορτρ φασὶ δ' ἐν αυτ φ τὰ της Ευ- sρώπης οστα κομίζεσθαι, ν ἐκάλουν Ἐλλωτιδα. γε- σθαι δὲ καὶ ἐν Κορίνθ τὰ πιλωτια θυρεατικοί. - καλυνται στέφανοί τινες παοὰ Λακεδαιμονίοις, ως φησι Σωσίβιος ἐν τοῖς περὶ θυσιῶν, ψιλίνους αυτοὐς φάσκων νυν ονομάζεσθαι,Ἀροντας ἐκ φοινίκων φέρει δ' αυτο λυπόμνημα της ἐν Θυρέα γενομένης νίκης τους προστάτας των αro'