Athenaei deipnosophistae Lib. XIII XV, summaria et indices

발행: 1859년

분량: 521페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

231쪽

224 IEμένων χορῶν ἐν--ορτῆ ταύτη, τε καὶ τὰς γυμνοπαιδιὰς ἐπιτελουσι χοροὶ τρεῖς, ὁ μὲν στρωτος-ίδων- δ δεέτερος ἐφήβων ὁ Λ, τρίτος ανδρῶν, γυμνῶν ορχουμένων καὶ ἀδόντων Θαλητο καὶ ωλιοι νει ἐσματα καὶ τοὐς Θιονυσοδότου του -κωνος

παιανας.

μ ελι λωτίνων , στεφάνων μνημονεύει Ἀλεξις ἐν Κρατεύα η Φαρμακοπώλfουτως στεφάνους τε πολλους κρεμαμένους μελιλωτί- .i ἐπιθυμίς. Σέλευκός, σι τὰ πάντα στεφανώματα. Tιμαχίδας δε φησι τὰ παντοδαπὰ στεφανώματα, α τα γυναῖκας φορεῖν, ουτως καλεῖσθαι. dono μὶς δ καὶ - μιάδες στέφανοι παρ ω- λευσι καὶ ωσιν, ους περὶ τους τραχηλους περιετί- i5 θεντο, λ σαφῶς ἔστι μαθεῖν ἐκ της λκαίου καὶ ' νακρέοωτος ποιμεως Φιλητας ὁ ἐν τοῖς 'Aτάκτοις υποθυμίδας εσβίους φησὶ καλεῖν μυρσίνης κλωνα, περὶ δω πλεκειν α καὶ αλλα ανθη. καὶ πογλωττὶς ὁ στεφάνου ἐστὶν εἶδος Θεόδωρος δ' ἐν ταῖς ἀττι- α καῖς γλώσσαις στεφάνων πλοκῆς γένος παρὰ Πλάτωνι

μοι κακοτμένω.23 ευρίσκω δε καὶ παρὰ τοις κωμικοῖς κυλιστον τινα καλούμενον στεφανον, καὶ μνημονεύοντα

στέφανον χων των ἐκκυλίστων οἴκαδε.

Ἀλιλὰ ἐν μὲν Ἀγώνιδι Ἱππωκ' ὁ τρίτος ουτος δ' ἔχει

σύκαnὲ κυλιστον στέφανον. B. ἀλλ' ἐχαιρε καὶ

λ ζῶν τοῖς τοιούτοις. ἐν δὲ Σκείρων φη νιν ωσαερ κυλιστος στέφανος αἰωρούμενος.

232쪽

ἐρῶντι. υβουλος δ' ἐν Οἰνομάω η Πέλοπι παμφοραῖς κυκλούμενος

ἄμπερ κυλιστος στέφανος. τίς ουν ουτος ο κυλιστός οἶδα γαρ τον Θυατειρηνονδε Νίκανδρον ἐν τοῖς -τικοί ὀνόμασι λέγοντα τάδε ἐκκυλώνιοι στέφανα - μάλιστα οἱ ἐκ ἐω- πιὼτο εἶδος οποῖον ζητω, ω Κυνουλκε καὶ μη μοι εt 2ς οτι δεῖ τους δρους ἀκούειν. συ γαρ εἰ ο τα εν τοῖς

βιβλίοις οὐ μόνον ἀπόριπια ἐκλέγων ἀλλα καὶ διορυτ 1οτων, καθάπερ οἱ παρὰ Βάτωνι - κωμωδιοποιφ ἐν Συνεξαπατῶντι φιλοσοφοι, περὶ κιὰ Σοφοκλης Συνδειπνοις φησὶν οὐσί σοι παραπλησιο-

φορουντα κἀντίπαιδα καὶ γέιε μεγαν μητρος καλεῖσθαι παῖδα του πατρος παρόν. ἐπειδηχυν ῆδη καὶ συ πεπληρωσα ου μόνον των του

γλαυκου κρανίων ἀλλα καὶ τῆς ἀειζώου βοτάνης, ἡ

λυνθηδόνιος ἐκεῖνος αλιευτης ἐμφορηθεὶς δαίμων θαλάσσιος γέγονε, λέγε μῖν περὶ του προκειμένου, οῖνα μη κατὰ τον θεῖον Πλάτανα πολάβωμέν σε ἀπο- Ῥόντα μεταμορφωθηναι ἐν τω περὶ φυχηςJ τους' μεν γὰρ τὰς γαστριμαργίας τε ,ὰ υβρεις καὶ φιλοποσίας μεμελετηκότας καὶ μη διευλαβουμένους εἰς τὰ τῶν μων γένη καὶ των τ οέτων ρίων εἰκος ἐν ο24. πορουντος δ' αυτου, ἐπὶ ετερον, φησί, στέφανον μεταβησομαι, ὁ Ουλπιανός, τον στρούθων κα

233쪽

θυυς, ου μνημονευει Θεόφραστος ἐν ἐκτω φυτικης

ἰστορίας ἐν τοέτοις ανθε καὶ ἡ ἶρις του θερους καὶ το στρούθιον καλουμενον, ὁ μὲν οψε καλον 1 ανθος, οσμον δέ. Γαλήνη δ' ἡ Σμυρναία στρυ-

θων αυτον ονομάζει.

πόθος ἀτως τὶς στέφανος νομάζετια - ωκανδρός φησιν ὁ Κολοφωνιος ἐν Γλωσσαις καὶ ἴσως

ὁ ἀπ του υτω καλουμενου πόθου ανθους πλεκόμε-

15 νος, ου μνημονεύει λαυτος Θεόφραστος ἐν τῶ Dipτων Φυτικων γράφων ωδε' τὰ θερινὰ μῆλλον η τε λυχνὶς κά - Αιὸς ανθος καὶ το κρίνον καὶ Ῥυον καὶ ἀμάρακος ὁ φρυγιος, ἔτι δ' ὁ πόθος καλουμενος. ουτος δ' ἐστὶ διττός, ο μεν ἔχων λανθος ὁμοιον ει υα--φ, ὁ δ' ἔτερος χρως ἔκλευκος, ω χρῶνται

προς του τάφους. '

καταλέγει δ' Εὐβουλος καὶ αλλους στεφάνους αἰγίδιον, ἡ δὲ Ῥονδε φορ μεις

τον στέφανον πολυποίκιλο--θέου ει γρότατον χαριεστατον, ἁδευ. τίς γαλαν αυτον ἔχουσ' φίλητος;

στεφάνους μως βούλεσθε πότερ' ερπυλλίνους η μυρτίνους η των διεξηνθισμένων . . a B των μυρτίνων βουλόμεθα τουτωνὶ δίδου... τὰ δ' ἄλλα πώλει, τα πλὴν των μυρτίνων. 25. φιλυρινος. Σέναρχος Στρατιώτxi

234쪽

φιλυρας εἶχε γρο παῖς φυλλον στέφανον ἀμφικείμενον. παρ λεξανδρευσι μέχρι καὶ νυν μνημονεύει δ' αυτ ν αιρ π ων ὁ τραγ'διοποιος ἐν Θιονύσφ διλοκισσω τε να --τε τριέλικας κυκλφ

στεφάνων ελικτῶν.

περὶ δὲ τῶν ἐν Αἰγυπιμαεὶ ἀνθουντων στεφάνου Ἐγλάνικος ἐν τοῖς Αἰγυπτιακοῖς - γράφει ο

γυρις καὶ ἱρον μέγα καὶ ἀγνον ἐν μέση ἡ πόλι λιθι-- σα, θυρετρα λίθινα ἔσω -υάρου κανθαι--680 φύκασι λευκά καὶ μέλαιναι, καὶ ἐπ αιτῆσι στέφανοι ἐπιβεβλέαται ανω της ἀκάνθου του ἄνθεος καὶ ροιης οανθεος καὶ αμπέλου πεπλεγμένοι καὶ ουτοι αἰενἀν- θέουσι τουτους τους στεφάνους ἀπέθεντο οἱ θεοὶ ἐν Αἰγυπτω πυθόμενοι βασιλευειν - αβ ν, ἐστι υφών Θημητριος δ' ἐν τω περὶ των κατ'

Αἴγυπτον περ υβυδον πόλιν τὰς ἀκάνθας ταύτας ειεῖνα φησι γράψον ουτως ἔχει δὲ λὰ ὁ κάτω,

καὶ ακανθάν τινα δένδρον. τον καρπον φέρει, στρογ-b γύλον ἐπί τινων κλωνίων περιφερῶν ἀνθεῖ δ' ουτος

Αἰθίοπες στελλόμενοι εἰς ροίαν πο ου ιθωνου, ἐπεὶ ηκουσαν τον Μεμνονα τετελευτηκέναι, ἐν τούτp

τ- όπφ τως στεφάνους ἀνέβαλον ἐπὶ τὰς κάνθας.

ἔστι δὲ, παραπλησι τα κλωνι στεφάνοις, αφ g τὸ ανθος φύεται. δὲ προειρημένος Ἐλλάνικος και ουμοι Αἰγύπτου βαφλευσαι, ἰδιωτην οντα καὶ των τυχόντων κατὰ τον πρῶτον βίον, δια στεφά--δω-

235쪽

ρεάν ον ἔπεμψεν ανθέων πλεξάμενος, ρα περικαλλεστάτων γενέθλια ἐπιτε οντι Πατάρμιδι βτB Αἰγυπτου τότε βασιλευοντι τουτον γαρήσωνταεν κάλλει του στεφάνου καὶ ἐπὶ δεῖπνον καλε αὐτον 5 Aμασιν καὶ μετὰ ταυτα τῶν φίλων εν αυτον ἔχοντα

ἐκπέμψω πιο δε καὶ στροαπησον, Αἰγυπτίων--τῆπολεμουντων ' φ ων δια το του Πατάρμιδος μῖσος ἀποφανθῆναι βασιλέα. 26. συνθηματιαrοι στέφανοι, ηMωλαβημένοι ih καὶ ἐκδόσιμοι. ριστοφάνης ἐν Θεσμοφοριαζουσαις

πλεξαι στεφάνους συνθοματιαίους εἴκοσιν.

χορωνόν. πιων ἐν τω περὶ τῆςψωμαῖκης δια dλέκτου φησὶ,--ο--- πάλαι πραγ- καλουμενον, ἄπο ου του χορευτὰς ἐν τοῖς θεάτροις αυτω χρη

i5 σθαι, αυτους τε περικειμένοος καὶ ἐH τον στέφανον

ἀγωνιζομένους, καθὼς ἐν τοῖς Σφωνίδου ἐπιγράμμασιν Ἀεω ἔστι--τω καλουμένου Φοῖβος σαγεῖται Τυνδαριδησιν ἀοιδης, αν αμετροι τέττιγες ἐπεστεφαντο χορωνP., ἀκινιοι στέφανοί τινες καλουνται Ουτιος οἱ ἐκτης ἀκίνου του φυτου πλεκόμενοι, ως φησινυ ορο ἱατρός. παρέθετο Γ αυτου την λεξιν Παρθενιος ὁ τουωιονυσίου ἐν φ πρώτφ τῶν παρὰ τοῖς ἱστορικοῆς λέξεων. et 27. στεφαῬωματικα δ' - καταλέγει Θεόφραστος τάδε, χνοῶς ανθος φυον μεροκαλλές. πρῶτον δὲ τῶν ανθέων ἐκφαίνεοθαί φησι το λευκέων, αμα δ' -- καὶ το φλόγινον καλ-μενον - αγριον επειτα νάρκισσον καὶ λείριον, καὶ τῶν Ορείων ἀνεμώω νης γένος το καλουμενον πειον καὶ - του βολβο κωμον συμπλέκουσι γαρ καὶ τουτ' ἔνιοι εἰς στεφάνους ἐπὶ τουτοις η τε οἰνάν καὶ το μελάνιον, καὶ

236쪽

sμονία καλουμένη, καὶ ξίφιον καὶ Δινθος τοὐόδον στερεῖ τούτων, καὶ τελευταῖον μὲν φαίνεται πρῶτον-παυεται τὰ δε θερινὰ ἀλλον η τε λυχνὶς καὶ το -- ανθος καὶ το κρίνον καὶ το ἴφυον καὶ ε ἀμάρακος φρυγιος, ἔτι ο πόθος καλούμενος εν δετρ' ἐνάτωλαυτος Θεόφραστός φησιν ἐάν τις του ἐλι- χρυσου Ἀνθει στεφανωται, -κλειαν ἰσχει μυρφῆαίνων μνημονευε αυτουωλκμαν ἐν τούτοις 68i taetὶ τὶν ευχομαι φεροισα ρτόν ἐλιχ ρυσω πυλεῶνα κηράτω κυπαίρω.-ὶ βυκος μύρτα τε καὶ ω καὶ ἐλίχρυσος, μαλά τε καὶ ὐόδα καὶ τέρεινα δάφνα. is Kρατῖνος δ' ἐν Μαλθακοῖς φαΠίνέοπύλλω κρόκοις , υακίνθοις , ἐλιχρύ Ου κλάδοις. ἔστι δε το ανθος μοιον λωτ- Θεμισταγόρας δ' ὁ

Ἐφέσιος ἐν τῆ ἐπιγραφομένη μωσέη βψ Ἀπὸ της

, πρώτης δρεψαμενης νύμφης Ἐλιχρυσχὶς νομα το -- οθος νομασθναι τὰ δε κρίνα φησὶν ὁ Θεόφραστος εἶναι καὶ πορφυρανθη Φιλῖνος δὲ το κρίνον φ ωνιὰν λαρι- - ων δ' ἷ- καλεῖσθοα Κορίνθιοι δ' αυτο καὶ ἀμβροσίαν καλουσι ν ως φησι Νίκανδρος ἐν Γλώσσαις. Amκλης δ' ἐν τω περὶ θανασίμων φαρ- ιμάκων ἀμάρακον φησὶν ον σάμψυχόν τινες καλ σι 28. κοσμοσανδάλων δὲ μνημονευε Κρατῖνος ἐν

Μαλ θακοῖς δια τούτων

κεφαλην ἀνθεμοις ἐρώττομαι, λειρίοις, ἡμις, κρίνεσών, κοσμοσανδάλοις. Me Κλέαρχης δ' ἐν δευτέρω βίων ορα φησὶ τους κοσμοσάνδαλον ἀνείροντας Λακεδαιμονίους , a QV

237쪽

παλαιότατω της πολιτικης κοσμο ν συμπατήσαντες ἐξετραχηλίσθησαν διοπερ καλῶς περ αυτῶν εἴρηκεν ὁ κωμφδιοποιος ωντιφάνης ἐν Κιθαριστη

τῶν δ' ομηρευουσ' ἔχοντες πορφυρ-ς κεκρυφάλους; Ἱκέσιος ἐν δευτέρο περὶ λης το λευκόων φησι μεσότητά τινα ἔχειν ἐν τῶ στυφειν, πολυ δ' ἀρίστηνευωθίαν καὶ δυναμενην τερπειν , ἀλλα προς λιγι di στον το δ μέλαν, φησί, την μεν αυτην θεωρίαν

ἔχει ευῶδες δ ἐστὶ πολυ μἀλλου Ἀπολλόδωρος δ' ἐν τω περὶ θηρίων φησί χαμαίπιτυν, ά-ολόκυρον, οἱ δ' Αθήνησιν ἰωνιάν, οἱ δὲ κατ υβοιαν σιδηρῖτιν. Νίκανδρος δ' ἐν δευτέρφ Γεωργικῶν τα δ' ἔπη i ολίγον στερον παρα φαι, -- περὶ πάντων των στεφανωματικῶν ἀνθῶν διεξέρχωμαι τλων, φησίν, ἰωνιάδες ιδ νύμφαι Ιωνι ἐχαρισαντο πρώτω τον

δὲ νάραι-- ἐν τ' ἔκ- περὶ φυτῶν στορίας ο Θεόφραστος καλεῖσθαί φησι - λείριον. εἶθ' υποβὰς ώς-20 διαλλάσσοντα τίθησι νάρκισσον κα λειριον μαχος δ' ὁ Κορκυραῖος ἐν Ῥιζοτομικεκα ἀκακαλλίδα φησὶ καλεῖσθαι τον νάρκισσον καὶ κρόταλον. του δ' ημεροκαλλους καλουμένου ανθους, ο την μὲν νύκτα μαραίνεται αμα δε τληλίω ἀνατέλλοντι θάλλει, μνη- α μονεύει Κρατῖνος ἐν Μαλθακοῖς λέγων ουτως ημε

καλλεῖ τε τμ φιλουμένω. τῆς δὲ --λλου φησὶ

Θεόφραστος την αγριον κομίζοντες ἐκ των ρῶν φυτευουσιν ἐν Σικυῶνι καὶ νηνησιν ἐκ του μητ-

του παρ' ἄλλοις δ ολα ρη πληρη ἐστὶ τοπιανθους ω καθάπερ ἐν Θράκη. Φωνος δέ φησιν αυτην ζυγίδα καλεῖσθαι. περὶ δὲ της λυχνίδος λέγων 'Aμερίας νακεδὼν ἐν τ' Ηιζοτομικ- φησιν ἀναφυνα αυτὴν

238쪽

ἐστιν ἀρίστη δ' ἐστὶν ἐν Ἱλλυριοι τοῖς ἀνωκι νμε-682 νοις ἡ θαλάσσης -- δέ φηνσι τα -- ίριδος λέγεσθαι λύκους δια το ἐμφερη εἶναι λυκου χείλεσι Νικόλαος ἐν ὁ Λαμασκηνος ἐν τῆ γδόη τωνίστοριῶν προς ταῖς κατον περὶ τὰς Ἀλπεις ι ann id τιτά φησιν εἶναι πολλῶν σταδίων ουσαν, ἡ περὶ του

κύκλον πεφυκέναι δι' ἔτους ανθη ηδιστα κα λευχρου- στατα, μια ταῖς καλουμέναις κάλχαις των δὲ καλχῶν μέμνη ζαι καὶ 'Aλαμὰν ἐυ τούτοις χρύσεον ορμον ἔχων ἐαδιναν πετάλοισι καλχαν. .. b μνημονευε αυτῶν καὶ 'Επίχαρμος ἐνυγρωστίνω. 29. τῶν δεψοδων προ Θεύφραστος ἐν τλεκτρ' πολλαί εἰσι διαφοραί. - ὼν γαρ --τα αυτῶν πεντάφυλλα, τα δὲ δωδεκάφυλλα, ἔνια δ' ἐστὶ καὶεκατοντάφυλλα περὶ Φιλίππους λαμβάνοντες γὰρ ἐκ γοτου Παγγαίου φυτευουσιν ἐκεῖ γὰρ γίγνεται πολλά.

μιαρὰ δὲ σφόδρα τα ἐντὸς φύλλα Dpinnς αὐ-

των -τως ἐστὶν ωστ εἶναι τα μεν ἐντος τὰ δ' ἐκτός, ου ευον οὐθὲ μεγάλα τοι μεγέθεσι τὰ δεπεντάφυλλα υωδη ἀλλον - τραχωτο κάτω ευο ει σι ματα δὲ τὰ ἐ- ρηνο διο καὶ το μυρον δι-ον. καὶ τῶν ζων ε καὶ τῶν ὰλλων ανθέων ἄκρατο μάλιστα καὶ θεῖαι αἱ οσμαί διαφερόντως δ' η του κρό- κου' ιμαχμας δ' ἐν τοῖς Θείπιοις το μειν φησὶ τους ' κάδας καλεῖν ευόμφαλον ἀντὶ του ευοσμον γAπολλόδωρος δ ἐν τεταρτω Παρθικωλανθος τι ανα γράφει καλουμενο φιλάδελφον κατὰ την παροικην

239쪽

μῖλαξ τε καὶ το καλουμενον φιλάδελφον - την ἐπωνυμίαν λαβε τῆ φύσει πρὀσφορον ἐπειδὰν γαρ ἐκχδιαδτηματος αυτομάτως, μι συμπέσωσιν, ἐμφυχων

περιπλοκην ἐντ ... μένουσιν ηνωμέναι καθάπερ

ἀπο ἐί 1 μιῆς , καὶ το λοιπον ἀνατρέχουσι καὶ ζωο- φυτουσι διο καὶ Φήημέροις - - - αὐτῶν σιωπασκευάζουσι ν ἀφαιροωντες γαρ - άβδων τὰς

λεπτοτάτας καὶ διαπλεξαντες δικτυου τρόπω φυτευ- 10 ουσι κυκλήτων, τευμάτων καὶ ταλα συμπλεκό

μενα περι - παρέχεται δυσπάροδον ἀσφάλειαν.'30. ἀνθῶν δὲ στεφανωτιαων μέμνηται ὁ μεν τα Κυπρια ἔπη πεποι κῶς μησίας η Στασῖνος . . . Θημοδάμας γαρ ὁ Ἀλικαρνασσευς η Μιλήσιος ἐν τ- 1 περὶ Ἀλικαι - , λυ κυπρια υλιμαρ--ως αυτ εἰναι φνὶσι ποιηματα λέγει δ' ουν ὁστις εστὶν ο ποιήσας αυτὰ ἐν τβ ια ουτωσί ἀματα - ποῖ ἔ- - οἱ αριτές τε καὶ Σὸραια-χμαν καὶ ἔβαψαι ἐν ἄνθεσιν εἰαρινοῖσιν, Θ οἷα φορουσ' ραι, ν τε κρόκω εν θ' ακίνθωἔν τε - θαλέθοντι ρόδου, ἐνὶ ἄνθε καλῶ η- νεκταρέφ, ιν τ' ἀμβροσίως καλύκεσσιν - ἄνθεσι ναρκώσου καὶ λειρίου, πυφροδίτη

οδμαῖς παντοίαις τεθυωμένα, ατα εσται.

a ουτος ὁ ποιητης καὶ τῆν των στεφάνων χρη σιν εἰδὼς φαίνεται δι' ων λέγει δὲ συνέμφιπόλοισι φιλομμειδης 'Aφροδίτη πλεξαμένη στεφάνους ευώδεας ανθεα γαίης . . . - κεφαλα υιν ἔθεντο θεαὶ λιπαροκρηδεμνοι,

, Νύμφαι καὶ χάριτες αμα δὲ χρυσε 'Aφροδίτη,

31 Nίκανδρος δ' ἐν δευτέρφ Γεωργι κῶν κατα- 6Sa

240쪽

IE 233λεγων καὶ αυτος στεφανωτικὰ ἄνθη καὶ περὶ των

ἰ - νυμφῶν καὶ περὶ φόβων τάδε λεγει, ἄλλα τὰ μυ σπείροις , καὶἰς ωραῖα φυτευὴς

ανθε μονίηθε γένη γε μὲν ἰάσι δισσα ἀχρόν, χρυ- τε φυην εἰς ῶπα προσειδές, ασσα οἰωνιαδες νύμφαι στέφος ἄγνὸν Ιωνι πισαίοις ποθέσασαι ἐνὶ κληροισιν ορεξαν. ηνυσε γὰρ χλούνην η μετεσσυμενος σκυλάκεσσιν

i, ' φειν καὶ λυθροκων ἐπλύνατο γυίων

λείπων ἐν κληροισιν αυέτρεφεν 'Hμαθίοισιναιεν ες ἐξηκοντα πέριξ κομήωντα πετηλοις. 15 δεύτερα νισαίης Μεγαρηίδος οὐδὲ Φάσηλις, oυδ αυτη Λευκοφρυν πασσαμένη ἐπιμεμφής, Ληθαίου Μάγνοπος ἐφ' υδασιν ευθαλέουσα. κισσου δ' αλλοτε κλῶνας ἐυρρίζου καπέτοισιν, πολλαπι δὲ στέφος αὐτο - μβηλοῖο φυτευσαις ο θρασκίον η ἀργωπον ἀγκλαδέεσσι πλανητην

βλαστοδὐεπιδεχυτοιο καὶ ε μίαν ρσε κόρσην, σπειραν υπὸ σπυρίδεσσι νεοπλέκτοισι καθάπτων,οφρα δύο κροκόωντες ἐπιζυγέοντε κόρυμβοι, μέσφα συνωρίδωσιν περφιάλοιο μετώπου οχλωροῖς αμφοτέρωθεν ἐπηρεφέες πετάλοισιν. τέρματι μην κάλυκες κεφαληγόνοι ἀντελέουσιν γνις πετάλοιπι, κρόκω νέσα χροιισθεῖσαι,

α κρίνα λείρια δ' αλλο επιφθέγγονται αοιδῶν,

ηριπε γα χροιὴ τὸ δέ που ἐπὶ μέσσον ονειδος

SEARCH

MENU NAVIGATION