Athenaei deipnosophistae Lib. XIII XV, summaria et indices

241쪽

υ καί πέρ τ' ἐκεῖ χρή λυνὶς ουδὲ θρυαλλίς, Ουισμὸν ἀνθεμίδων κενεη γηρυσεται ἀκμη,

ουδὲ βοάνθεμα κεῖνα - τ' αἰπυτατον κάρη ψοῖ, φλοξ τε θεου αυγIσιν ἀνερχομένyς ειυσα. ἔραυλλον δ' ἐφύδρωσιν ἐνὶ βώλοισι φυτευσεις, οφρα κλαδοις μακροῖσιν φερπυζων διάηταί, ηδὲ κατακρεμά-σιν ἐφιμείρων ποτὰ νυμφεων. καὶ δ' αὐτης μηκωνος . . ....... ἄπο πλαταγώνια βάλλοις αβρωτον κώδειαν ἔφρα.κνώπεσσι φυλάξύ.

φυλλάσιν ὴ γαρ πάντα διοιγομένmσιν ἐφίζειέρπετα την δὲ δρόσοισιν ἐισκομένην βοτέονται

κωδειαν, καρποῖο μελιχροτερου πλήθουοαν. 68 4

θρίων δ' οἰχομένων ρέα μὲν φλόγες , αλλοτεῆικαὶ πηξαν σάρκα τυπῆσι τὰ δ' - βάσιν ἐστήριξαν, ω δ υ λέγει τα τῆς συκης ἀλλα τὰ της μήκωνος.)ούτε τί πω βρώμην ποτιδεγμένα κολλάκι δ' ἴχνη στιφροῖς ἀλωθwαν ἐνιχρίμψαντε κιφείοις. ἱδρύνει δὲ λοιστα βαθεῖ' ἐν τευχε κόπρος

σαμψυχου λιβάνου τε νέας κλάδας ηδ οσα κῆποι ,ανδράσιν ἐργμόνοις στεφάνους ἔπι πορσαί- η γαρ καὶ λεπταὶ πτερίδες καὶ παιδος ερωτες λευκρ ἰσαιόμειοι, ἐν καὶ κρόκος εἰ αρι μύων, κυπρος, ονηρόν τε σισυμβριον, - α τε κοίλοις

242쪽

ασπορα ναιομένοισι τόποις ἀνεθρεψατο λειμων

κάλχας, συν δ' υάκινθον ἰωνιάδας, χαμηλὰς

ὀρφι'0τερας, ας στυξε με ανθεσι Περσεφόνεια

συνχε καὶ ψῆέν τε πανόσμεο-οσσα τε τυμβοι φάσγανα ποιμενικαῖς νεοδουποιν ἀμφιχέονται,αυταί τ' ηίθεα ἀνεμωνίδες ἀστράπτουσαι τηλύθεν οξυτέρησιν φελκόμεναι χροιῆσιν.

ἐν ἐνίοις γράφεται ἐφελκομεναι φιλοχροιαῖς γ πας δέ τις η ἐλένειον η ἀστέρα φωτίζοντα ρδρεψας εἰνοδίοισι θεῶν παρακάββαλε σηκοῖς, ιαυτοῖς βρετάεσσιν. τε πρώτιστον ἴδωνται καὶ γεραον πώγωνα καὶ ευτραπέας κυκλαμίνους, 15

- νοε ἰῆ χθονίου πέφαται στέφος φεσιλάου.

32. ἐκ τούτων των ἐπῶν δηλον γίνοπι - ἔτερον ἐστι το χελιδόνιον της νεμώνης. τινὲς γαρ ταυτοHναί φασι Θεόφραστος δέ φησι τὰς ἀνθησεις λαμβάνειν συνακολουθουντα τοῖς αστροις τληλιοτροπι - οκαλούμενοι καὶ το χελιδόνιον καὶ γαρ τουτ αμαχελιδόνι ἀνθεῖ καὶ ἀμβροσίαν δὲ ανθυς, αναγράφει ὁ Καρυστιος ἐν ἱστορικοῖς πομνήμασι αγωνουτως Νίκανδρός φησιν ι ἀνδριάντος τῆς κεφαλης υ λεξάνδρου την καλουμένην αμβροσίαν, μοι ἐν

Κω. προειρηται δ' αν περ αυτης τι το κρίνον ουτ λέγουσι. ιμαχίδας δ' ἐν τετάρτρωείπνου καὶ θησειόν τι αναγράφει καλουμενον ανθος θήσειόν θ άπαλον μηλω ἐναλίγκιον ανθος, πινκερέης ἱερὸν περικαλλέος, ο α μαλιστα δ' φίλατο.

243쪽

236 IEκαλουμενον στέφανον πεπλέχθαι καὶ ὁ Φερεκράτης δὲ ηο πεποιηκως τὸ δραμα τους Πέρσας, -W--ων 685κH αυτος ἀνθῶν τινῶν στεφαν-ικῶν φησίνω μαλάχας μὲν ἐξερων αναπνέων θ' υάκινθον, in μελιἔώτινον λαλῶν καὶ ρόδα προσσεσηρώς ω φιλῶν μὲν αμάροοιον, προ πινῶν σέλινα, γελων δ' ἱπποσέλινα καὶ κοσμοσάνδαλα βαίνων, ἔγχει κἀπ βόα τρίτον παιῶν ς νόμος ἐστίν. ὁ δὲ πεποιηκὼς τους ι. αὐτον αναφερομένους ε- 1 ταλλεῖς φησίν - Ἀναδενδράδων παλὰς σπαλάθους πα-

τουντες

ἐν λειμῶνι λωτοφόρ', κυπειρόν τε δροσώδη, i, κἀνθέ κου μαλακῶν τ' ων λείμακα λὰ τρι-

ἐν τουτοις ζητῶ τί το τρίφυλλον καὶ γαρ εἰς Θημαρέτην ἀναφέρεται τι ποιημάτων ο ἐπιγράφεται ρ φυλλον καν τοῖς ἐπιγραφομένοις δὲ Ἀγαθοῖς Φερεκράτης η Στράττις φησία λουσάμενοι δὲ προ λαμπρῆς ημέρας ἐν τοῖς στεφανώμαπιν, G δ' ἐυ τω μυρφλαλεῖτε περὶ σισυμβρίων κοσμοσανδάλων τε. καὶ Κρατῖνος ἐν Μαλθακοῖς παντοίοις γε μην κεφαληνήν μοις ἐρέπτομαι,αι λειρίοις ρόδοις, κρίνεσιν κοσμοσανδάλοις, χις, ο

οἰνάν σιν ημεροκαλλει τε - φιλο-os, ἀιθρύσκου φοβ32 . . .s τω ἀειφρουρω μελιλωτω κάρα πυκάζομαι, καὶ δ κυτισος αυτύματος παρὰ Μέδοντος

ἔρχεται.

244쪽

τούτων

κόσμησον αυτην παντοδαποῖς τραγημασιν, μυρον στεφάνους λιβανωτον αυλητρίδα λαβε.

Φιλήξενος δ' ο διθυραμβ Μαγιος ἐν τ' ἐπιγρα μέροΘείπνω ἀρχην ποιεῖται τὸν στέφανον ῆ ευωχίας Ἀούτωσὶ λ εγων κατὰ χειρὸς ηλυθ' ωρ' -λει παιδίσκω ἐν ἀργυρέε πρόχω φερων ἐπέχευεν.ει ἔφερε στέφανον λεπτῆς ἀπο μυρτίδος.ευ- οππων κλάδων δισύναπτον. βουλος -αωώς γαρ εἰ λθε τὰ γεροντι τότ' εἰς δόμους, εὐεις ἀνεκλίνετο παρῆν στεφανος εν τάχει, ρρετο τράπεζα, παρέκεω αμα τετρεμμένη ομαζα χαριτοβλέφαρος. τουτο δ' ην ἔθος καὶ παρ Αἰγυπτίοις ,-Nικοστρα - τός φησιν ἐν Ἀκιστῆ Αἰγυπτιον γαρ υπω σάμενος---πιστήν φησι καταλαμβάνομεν τοὐπιρνοβόσκαο, καὶ δύο έτερους κατα χειρος αρτίως εἰληφότας καὶ στέφανον. B. εἶεν καλὸς ὁ καιρός, αιρεφῶν. - δὲ γαστρίδω, Κύνουλκε καὶ μετὰ ταυτα -- εἰπὲ δια τί μα τῖνος εἰρηκε - μελίλ-- τρετ ὰει φρουρω μελιλώτω. επεὶ δέ σε ορῶ ἔξοινον δη γε - ογενημένον ουτως δ' εἰρηκε τὸν μεθύσην Ἀλεξις ἐν Εἰσ-αγμενφλπαυσομαι σε ἐρεσχηλῶν, καὶ τοῖς παιοὶ

245쪽

πνοις φησίφορεῖτε, μασσετω τις ἐγχείτω βαθυν 686

κρατηρ' οδ' ἀνηρ ου πρὶν αν φάγη καλῶς Uομα κώ βους ἐργάτης ἐργάζεται καὶ κατατον Φλιάσιοι δ' 'Αριστίαν καὶ γαρ υτος ἐν ταῖς ἐπιγραφομέναις Κηρσὶν ἔφη συνδειπνος η 'πίκωπος η μαζαγρέτας, -δου τραπεζεύς, ἀκρατέα νηδυν ἔχων.i ἐπεὶ δε τοσουτων λεχθεντων μηδεν ἀποκρίνεται, κελεύω αυτον κατὰ τους λαιδος ιδυμους χυδαίοις στενανωθέντα στεφάνοις ἐξάγεσθαι του συμποσίου. των δὲ χυδαίων στεφανων μνημονεύων ο κωμωδιο-bποιός φqσιi, στεφάνων δε τουτωνὶ χύδην πεπλεγμένων. κἀγὼ δ' ἐπὶ τούτοις του λέγειν ' παυσομαι τὸ τ

μερον, παραχωρῶ τε τον περ των μυρ- λόγον τοῖς βουλ0μενοι διεξέρχεσθαι, τω τε παιδὶ προστάττω

ἐπὶ τῆ στεφανηφήρ ταύτη μυ διαλεξε κατὰ τονα, Ἀντι άννηστεJφάνους νεγκεῖν δευρο των χρηστῶν δύο καὶ δμα χρηστην ημμένην χρηστβ πυρί. ο-τω γάρ - των λόγων διέξοδον σπερ ὁράματος ποιήσομαι. καὶ με - πολλὰς μέρας σπερ αὐτ

δένα καιρον νύσφ παραδρώς, πολλὰ δὲ λυπήσας ημῆς

τους ἐταιρους. 34. περιενεγκόντων δὲ των παίδων ἐν ἀλαβάστροις καὶ αλλοις χρυσοῖς σκευεσι μύρα τον Κυνουλ-s κον θεαοάμενός τις πολλ' ὐμύρφ τὰ πρόσωπον ἐπέχρισεν ο δὲ διεγερθευ καὶ μόλις μυτον ανα - βων, τί του εἶπεν φάκλεις, ου σπογγιῆ τίς μου d

246쪽

παρελθὼν, πρόσωπον κκαθαρίσει μεμολυσuένον μαγγανειαι πολλαῖς; η υκ οἴδατε καὶ τον καλον

πινοφῶντα ἐν τ' Συμποσίμποι-- τον Σωκράτην τοιαυτὶ λέγοντα νη- Καλλία, τελεως μῆς ἐστιας ου γαρ μόνον δεῖπνον αμεμπτον παρέθηκας, βαλλὰ καὶ ακροάματα καὶ θεάματα διοτα παρέχεις. τί ουν εἰ καὶ μωρον ἐνέγκοι τις ημῖν, να κάνευωδία ἐστιώμεθα μηδαμῶς, ἔφη ὁ Σωκράτης. σπερ γάρ τοι ἐσθης αλλη μεν γυναικεία αλλη δὲ ανδρεία καλή, ..

-τω καὶ οσι ψαλλη μὲν γυναικί αλλη ἀνδρὶ πρέπει καὶ γὰρ ἀνδρος μεν δη που ἔνεκεν οὐδεὶς μυρω

φαι τυχωσιν οὐσαι, σπερ η Νικηράτου τε τούτου - φ ι μύλου, μυρο μέν τι καὶ προσδέονται αὐταὶ γὰρ τούτου οζουσιν ἐλαίου δὲ του ἐν γυμνα- οσιοις - καὶ παρουσία νορῶν η μυρου γυναιξὶν ηδίων καὶ ἀπο- ποθεινοτέρα καὶ - δη μυρφμὲν ἀλεια άμενος ἀλος καὶ α θερος ευμ απας

ομοιον ζει, αἱ δ' ακ των ελευθεριῶν μόχi=ωνμομαὶ ἐπιτηδευμάτων τε πρῶτον χρηστῶν καὶ χρόνου πολ- Mλου δέονται , εἰ μέλλουσι Ἀδεῖαί τε καὶ ἐλευθέριαι ἔσεσθαι. καὶ ὁ θαυμασιω-τος δὲ ρύσιππος τηνονομασίαν φησὶ λαβεῖν τὰ μυρα ἀπο του μετὰ πολλου μόρου καὶ -νου ματαίου γίνεσθαι Λακεδαιμόνιοί τε ἐξελα,--σι - Σπάρτης τους τὰ μηρα κατασκευά-- ζοντας. διαφθείροντας - ων, καὶ τους τὰ ἔρια 68 1 βάπτοντας λαφανίζοντας την λευκότητα των ἐρίων Σόλων τε ὁ σοφος δια των νόμον κεκώλυκε

τους - ας μυροπωλεῖν. 35. νυν δε τῶν ἀνi 0ωπὴν ου αἱ ὀσμαὶ μόνον, οως φησι Κλέαρχος ἐν τρίτω περὶ βίων, ἀλλα καὶ αἱ χροιαὶ τρυφερον ἔχουσαι τι συνεκθηλύνο-

247쪽

IEμεταχειριζομενους. μεῖς δ' ιεσθε την βρότητα χωρὶς αρετης ἔχειν τι τρυφερόν καίτοι Σαπφώ, γυνη

μὲν προ ἀλήθειαν οὐσα καὶ ποιήτρια, μως θεισθητο πιαλ- της ἀβρύ-ος αφελεῖν λέγο- ωδε ἐγὼ φίλη ἀβροσυναν, καί μοι το λαμπρον ἐρος ἀελίω κώντο καλον λέλογχε, νφανερον στοι - - νυς η του ζῆν ἐπιθυμία λαμπρον καὶ το καχον εἶχεν αυτῆ ταλα δ' ἐστὶν

οἰκεῖα τηλαρετης Παρράσιος ὁ ζωγράφος καίπερ παρὰ μέλος υπὲρ την εαυτου τεχνην τρυφησας καὶ το

ω δίαιτος ἀνηρ ἀρετήν τε σεβων τάδ' ἔγραψα

Παρράσιος.ω κομψός τις ώς ἐμοὶ δοκεῖ, περαλγ'έσας ρυπαίνοντιτο τηναρετης ἀβρον καὶ καλόν, τε φορτικῶς μετακαλεσαμέν' εἰς τρυφν την δοθεῖ ν - της τύχης χορηγίαν, παρέγραψε το 'μβδοδίαιτος αυηρ. αλλ' ομως διὰ το την ἀρετην φησαι τιμῶν ἀνεκτέον ταύταμὲν ο Κλέαρχος Σοφοκλῆς δ' ὁ ποιητης ἐν Κρίσει αὐδράματι την, Ἀφροδίτην ηδονικην τινα ουσαν δαίμονα μυρω τε ἀλειφομένην παράγει καὶ κατοπτριζομένην την δ' Ἀθηνὰ φρόνησιν οὐσαν καὶ νουνδε δ αρετην ἐλαίω χριομένην καὶ γυμναζομένην. 36. τούτοις απαντη γας ο -- ως ἔφη. μι-χμόνι ανδρῶν Ουκχίδας τι αἱ ἐν λεγκεφάλω ημῶν αἰσθησεις ὀσμαῖς δείαις παρηγοροῶνται προσιτι τεθεραπεύονται, καθα καὶ Ἀλεξ- πιν ἐν Πονηρα

μέγιστον, ὁομα ἐγκεφάλωχρηστὰς ποιεῖν.

248쪽

κὰδ δε χευάτω μυρον αδυ κατ τῶ ἡ καὶ ο σοφὸς δ' Ἀνακρέων λέγει που τί λίην πέτεαι συρίγγων κοῖλώτερα στήθεα χρισάμενος μυρως τὰ στήθη παρακελευόμενος μυρ0sit, οἱ ἐστιν καρδία ει ολ ταυτης δηλον ὀτι παρηγορουμένης οτοῖς ευώδεσι. -- ἔστραπτον οὐ μόνον τῆς ε--δίας - του στηθους κατὰ φυσιν αναφερομένης ἐαὰτqν σφρησιν, ἀλλα καὶ διὰ το νομίζειν ἐν τη καρδψτην ψυχην καθιδρυσθαι, ει Πραξαγόρας καὶ Φιλότι- νμος οἰἰατροὶ παρα--αοι καὶ πιμηρος δέ -1 1sστῆθος ε πλήξας κραδίην ηνίπαπε μύθω. κραδίη δέ οἱ ἔνδον υλάκπει.

καί 'Eκτορι δ αυτ θυμολεν στηθεσσι πάτασσε. οὐδη καὶ σημεῖον φέρουσι του το κυριώτερον της ψυ- της ἐνταυθα,εωθρα κατα γαρ τας ἐν τοω φόβοις γινομένας γωνίας παλλεσθαι την καρδίαν ἐπιδηλό-688 τατα συμβαίνει καὶ ὁ γαμέμνων δέ φησιν - η- ρικός εαἰνῶς γαρ ανα- πέρι δείδια, Ουδέ μοι φορεμπεδον, ἀλλ' ἀλαλυκτημαι κραδίη δέ μοι ἔξω στηθέων ἐκθρώσκει, τρομέει δ' υπο φειδιμα γυῖα.

καὶ λῶ φοκλῆς η τὰς ἀπολελυμένας του φόβου πεποίηκε λεγούσας

θυμω δ' ουκέτι καρδία

249쪽

242 κυναξανδρίδης δὲ τον ἀγωνιῶντα παράγει λεγοντα ἁ πονηρὰ καρδία, νἐπιχαιρέκακον. εἰ μόνον του σωματος. Ορχεῖ γαμεμυς, ην δης δεδοικότα. Πλάτων δέ φησι τον των )λoὼν δημιουργον καὶ τηντου πλευμόνος αὐτῆ φυσι ν παραθειναι , πρῶτον μεν μαλαχῆ καὶ αναιμον, εἶτα σήραγγας ἔχω ψα οἷον σπόγγου κατατετρημένας, ῖν ἐν ἡρ των δεινῶν προσδοκία πολλάς ς άλλομενη τον παλμον εἰς πεικον καὶ 1 μαλακον ποι πι ἀλλα μν καὶ τοπις τεφάνους -- περικειμένους τ στηθει - μιάδας οἱ ποιηταὶ

κεκλλὶ κασιν ἀπο της των ἀνθῶν ἀναθυμ άσεως. υκ ἀπο ου την η υχην θυμὸν καλεωθαι, τινες

is 37. τε γε του μύρου ονόματι πρῶτος Ἀρχίλοχος κέχρηται λεγων οὐκ αν μυροισι γρα- ἐο- ηλείφετο.

ἐσμυρισμένη κόμας, καὶ στῆθος, ῶς αν καὶ γερων ηράσσατο. A νώμα παρ' Αἰολευ- ἐπειδῆτα πολλατων μυριον δια σμυρνης κευάζετο, καὶ η γε στακτηκαλουμεν δια μόνης ταυτης ο δε υμηρος την μεν χρησιν οἶδε των μύρων, ἐλαια δ' αὐτὰ καλε μετ' da ἐπιθέτουῆοδόεντι δ' ἔχριεν λαίφ. καὶ ἄλλαχου δὲ λεγει τι τεθῬωμένον καὶ η Ἀφροδίτη δ παρ αυτ τον Ἐκτορος νεκρὸν ροδόεντι ἔχριεν ἐλαιν ἀμβροσίφ. - τουτο, μαιθέων περὶ δὲ ει του ἐκ τῶν αρωμάτων σκEυαζομενου, αχη θυώματα

ἐκάλουν. ἐπὶ της φας λέγει ἀμβροσίη μὲν πρωτον ἀπο χροῖς μερόεντος

250쪽

243λέματα πάντα κάθη ρεν, ἀλείψατο δὲ χρόα Ἀμβροσίω μνω, τό δεοι τεθυωμένου ηεν' του καὶ κινυμένοιο ἱὸς ποτὶ χαλκοβατὲς δῶ ἔμπης ἐς γαῖάν τε καὶ ουρανον Βατ υτμη. 38. γίνεται δὲ μύρα κάλλιστα κατὰ τόπους, ς' πολλώνιος φησιν ὁ ροφίλειος εν ω περὶ μυρων,

γράφων υτως Ἱρις μὲν ἐν λιοι χρηστοτάτη καὶ ἐν Κυζίκ', δινον δὲ κράτιστον ἐν ΦασήMδι καὶ τὸ ἐκμας δὲ πόλεως κάν προς, κρόκινο, σὰν Σολως 1οτοῖς κιλικίοις καὶ ἐν Γόδω νάρδινον δὲ το ἐν άρσω, οἰνάνθη δε η κυπρία καὶ ἀδραμυτ 'i, ἀμαράκινον κ- καὶ μηλινον, κοπρινον δὲ προκώρυται Αἰγυπιφ, δευτερευον δ' ἐστὶ το κυπριακον καὶ το ἐν Φοινίκρ καὶ ταύτης - ἀπο Σιδῶνος το δὲ παναθη- ναῖκον λεγόμενον ἐν - αις το μετωπιον κα ὶμεν σιον κάλλιστα ἐν Αἰγύπip σκευάζεται σκευάζεται-- μετωπιον ἐξ ἐλαίου του ἀπο των πικρῶν καρύων οἱ δὲ χορηγουντες, φησί, καὶ λη καὶ οἱ τεχ νγα τὸ χρηστοτατον ποιουσι μύρον, ἀλλ' - οι ρτόποι Ἐφεσός γε τοι πρότερον, φασί, τοῖς μυροις 689 διέφερε καὶ μάλιστα ἐν τω μεγαλλείω νυν δὲ Ου.ηκμασε δὲ καὶ τὰ ἐν Ἀλέξανδρεί διὰ πλουτον καὶ βιατην Ἀρσινόης καὶ Βερενίκης σπου ν ἐγίνετο δὲ καὶ ἐν Κυρηνηυόδινον χρηστότατον κα θ' ον χρόνον ἔζη ab Βερενίκη η Μάγα οἰνάνθινον δ' ἐν Ἀδραμυττω πάλαι μὲν μέτριον, στερον δὲ πρῶτον δια Στρατονίκην την Ευμενους. η δὲ Συρια τὸ παλαὰ χρηστὰ

πάντα παρείχετο μάλιστα δὲ τωτηλιωου νυν δ' ου.

λ ἐν δὲ Περγάμφ πρότερον μὲν ἐξοχη, νυν δ' ου, μυ- γρεψου τινος ἐκ--χμαντος, τὸ παρ' οὐδενί, γερο- νος ἐσκευῶν λιβανώτινον μύρον μυρον δὲ χρηστον