Georg. Frid. Schoemanni Opuscola Mythologica et hesiodea

발행: 1857년

분량: 553페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

universum terrarum orbem inundavit atque Obruit. An sorte cogitabi- mus inundasse quidem initio terras Oceanuin, sed statim a Coelo rei res sum et terrae visceribus inclusum Idem igitur etiam de resiliuis accipiendum orit, omnes lite illi motus attollendi, mergendi, liuendi dilli uendi, et quidquid praeter a Titanes moliuntur, sub terra sient. An verba illa IIi siodi paullo liberius interpretanda sunt, mensque po lae haec tantum suil, ut Coelum collibuisSe natos Suos significaret, quominus vim suam exercerent Nempo praevidebat fore, ut Celeri vena inundando, Τ urbulus turbando, Seiugus seiungeIido, Τollo attollendo, Mersius mergendo, Ambulona meando, Fluonia disti uendo, Statina statuendo, Moneta commovendo Februa liurgando, Alumnia alendo, I ersicus d ni tuo perliciendo modum excederent, neque tamen ipse iustum temperamentum his molibus adhibere sciebat ideoque omnino moveri eos noluit. Sed I ersicum tamen ex hoc numero eximere debebimus, quamquam ab Hermanno, quum omnes liberos a Coelo occultatos dicat, non exemptum. Nam si hunc quoque Coelum pariter cum ceteris occuluit nec vim Suam exercere passus est, qui lieri potuit, ut efficeret Persicusiluae uermannus eum essedisse docuit Sunt autem haec duo: primum ut motus fratrii in suorum componeret i yὶ, deinde, quum Coelus liberos Suos Statim natos Occuleret, ut finem huic rei imponereti '). Uuamquam hoc alterum quale sit, nou satis intelligo. Nam quum Persicus omnium minimus natu esset, qui autem ante hunc nati fuerant, iam PSSent, quum ipse naSeeretur, occultati, qui potuit ipse huic rei snem

15 imponere Nihil aliud, opinor, potuit, nisi impedire, ne, si qui post Senascerentur, hos ipioque pater itidem ut superiores illos occuleret.

Quinam igitur hi su runt Cyclopes fortasse et Centimani' nam hos

Hesiodus item tuu Hermannus post Persicum memorant. Dicemusne igitur hos a Coelo non esse occultatos - Alterum autem Persici munus, ut fratrum motus componoret, quum diuturnum ac dissicile opus suisse dicatur, necusse est, illos ante ituam domarentur a Persico, aliquamdiu libere ac licenter motos esse. Quod quum coerciti iam a Coelo fuissent,

i 73 L. l. p. 176: Persicus, ultimus natu, quia denique motus illos eomposuit, et quia diuturnum hoe fuit et dissi ei te opus. l8 Ib. p. l77: Exosus natos suos tiranus, ut quisque in lucem editus esset, rursum oceu luisse dieitur. Ei rei si ne vi imponere eius erat, q ui ΛΙΤ ersicus, vocatu r.

112쪽

statuendum erit. eos post huius castrationem solutos, ae uim demum liaussatim a fratre frenatos motusque eorum compositos esse. Hoc Si volebat Hermannus, debebat etiam dicere. Sed non videtur voluis S . Nam quum castratum a Persico Coelum hoc significare dicat, coniIuievisse iam ceterarum rerum rudes impetus solamque superstitem man-Sisse vim perfectricem, quumque rudes illi impetus sine dubio Titanes sint, non conquievisse hos aliparet ante patris eaStrationem, unde cun- sequitur, quod occultabantur a patre, hoc non hanc vim habuisse quam modo suspicati sumus, ut quiescere cogerentur nec poSSent Secommovere, sed ita potius accipiendum esse, quemadmodum paullo anteliosueramus, ut terrae visceribus inclusi sint, ibique vim suam exercuerint. - Utut est, hoc certe apparet, Hemi anni theoriam haudquaquam

facilem esse ad intelligendum. Sed etiam in nominibus Titanum, si IIermanni interpretationem sequimur, videntur mihi non satis omnia ad eam, quam ipse proposuit,

rationem convenire. Veluti Κοίου nomen ex verbo κειω factum ait, ut κλοιος ex κλει-: Significare autem Turbulii in h. e. turbatorem, lula turbida desidant: unde ex eadem stirpe derivata esse κοινον et coenum. - Coenum unde derivatum sit, lateor equidem me nescire: κοινον pro certo habeo indidem ductum esse, unde ξ νον et commune, h. e. ex Praepositione, quae t o n V. cum Latinis, κίν et ζt, Graecis suit, ut κοινός nihil aliud sit quam κυνος, v in ot mutata, quod in aliis quoque voci hus factum videmus: tuumque κορνον dicitur το βδελυρον καὶ aκάθαρο- Τ ' , non tamen propterea cum coeno cognatum videri debet, sed simili quadam translatione dictum, quam qua nostri quoque homines res viles ac sordidas communes geme in vocant * 03. Nolou autem nomen si vere a κtico ductum est, significatque κείω id ipiod est desidere, qui tandem fieri potuit, ut Koιος Turbulum sive tui batorem significaret Desidunt, inquit, turbida.

1' Hesych. h. v. es. Ernest. gloss. saer. 1les. p. 181. Otto ad Iustin. Mart.

tom. II p. 478. 20 CL prudens Doderieinii iudicium, Elym. et Syn. Lat. II p. 38.

23ὶ Mutavit postea Hermannus sententiam hactenus, ut κέειν, κείειν, unde κεισθαι, proprie eo nglobationem notare statueret, propter substantivum κοία,

quod grammatiei σφαιραν interpretantur. De Apoll. et Dian. Opuse. VII p. 297. Ita κοιος ex Turbulo Conglobator fiet, et κρῖος fortasse Dissipator. κοία unde ductum sit, neseio: nisi hoe mihi videor intelligere, κδειν nunquam eonglobandi signifieationem habuisse aut habere potuisse. Quod autem eodem loeo p. 296 Her-

113쪽

Non opinor: sed ex turbidis . ubi motus eorum conquiescunt. desidunt

P i. illlae graviora sunt. l viora autem Sursum 9Scendunt, atque Sic. iluae

turbida luerunt, Pliquantur turbida quo osse ilesinunt. Itaque Κοῖος lioc et Iicit, ut illa di sidant. non Turbulus erit, sed Liquatur potiuS neque optiuili det, bil S iugo. sed idem cum eo munus habere dicetur, quandoquidem hoc ipso. quod desidunt graviora, seiunguntur Pliam ab iis, limibus permixta luerulit, rebus I vioribus.llaec igitur alitust talia quum assoli tiri nos IIerinanno vetent, licebit, erodo. aliam viam ton lare . non ut nostras opiniones quai cluique in lorannis in volorem fabulam. sed ut. pi id illi ipsi, illii hanc excogitarunt, sensisse videantur, indiciis quibusdam ac vestigiis in hoc ipso

armine theogonico servatis indagare conemiu'. - Primum igitur Oceamini sabula ' auctoribus ingontem vim aquarum viSam esse Orbem terrarum inundant m atque obruentsin, nihil est quod probet. Fuerunt sano. qui Oceanum omnium rerum princillium lacerent, cuius opinionis antiquissimum testem Homerum hallemus His igitur aquosa natura Omnium prima fuisse estterasque omneS, terram, aerem, ignem,PX Se procreasSe viSa ret. quod quantopere distet ab aquis orbem terrarum inundantibus quilibet intelligit. Sed theogoniae auctori Oceanus.

sicut non procreavit terram, ita ne inundavit quidem, sed ipse Τprea et Coelo prognatus amplectitur matrem cingitque, ut τευ εις ποτηιος, v. 212. lantesque et fluvius procreat pasSim e terra scaturientes eam- sitst percurrentes. Neque igitur Omnem aquarum naturam, ut apud illos alloros. Oceano significari videmus, sed eam tantummodo, quae est in sonitum ituriorumque aquis dulcibus: quae litium eadem sit in illuviis. coelique humore sontes ali videantur, apparet ratio. cur Coelus Oceano pater datus sit. Contra marinas aquas Terra non e Coelo. sedilisa ex gremio Suo peperit, natusque Pontus. h. e. mare, iam ante Co

mannus λοῖοι a κcestia de luci posse n 'gat propter sabulae rationem, quae sing lis Titanum paribus oppositas inter se vires significet, ut neresse sit, si Αχως igneam Datulmin habent. κρων, utpote huic opposituri . frigidam avt ri frigeratriceni haboro, quod fieri non posse patere: nititur haec disputatio arguinentia perquam infirmo, qua udoquid In ista oppositarum per singula paria virium significatio in ipsa vetere sabula haudquaquam inest, sed nuperrimo demum exeogitata Ilemanni ingenio, ac delii originationum lueertissimarum et parum probabilium ope veteri sa-hnlae ubi rusa. - S d etiam formam nominis isti originationi a καίω obstare alti Atqui ipse Κρόνον a κnti os derivat: eodem igitur modo e καίω πιος, hinc autem Aoως saetum dicemus, ut ὀλοιός ex ολοος.

114쪽

lum dicitur. Hermannus quidem, quum suae de Oceano opinioni hoc adversari videat. theogoniao popiam erroris insimulare non dissit lat. Quippe IIo Pro non marse osse. quem ad inoduni illi visum est, sodiandum tantummodo et receptaculum a piarum, postea domum ab Dc anu implolum. Tostem Homerum advocat. ita de Oceano loquentem. Il. XXI. 196:ουπερ παιτες groratioὶ και πασα θάλ&σσαχαὶ grassat χρνναι κ&ὶ φρείατα itaκρci Pum I P. Atqui non iluaerimus nunc, quid Homero. sed quid huius sabula ' llioogonicae auctori visum sit. Nam diversas velorum Ssententias suisse scimus t ), ne iue in torcedimus, quominus, quum pugnant duae inter se, altera verior osse dicatur. Sed in interpretanda theogoniae narratione ea sola, tyliae narrantur, spectanda Pt inter se eomparanda si ': quae si concordaro inter SH apto ple convonire videmus. licet per se minus upra nobis videantur, et cum V riore alioIram sententia pugnent accusare scriptorem poterimus, quod minus Veram sententiam proba

verit; stolidi talis insimulare, quasi ipse id quod rosei re volobat nonrocle acceperit ideoque corruperit, non sane d bemus. - De nomine Oceani res obscura sest. Voleribus ah εὐκυ et νύειν defc nil re visum, IIermanno a verbo obsoleto ἐειν : ego, si intor has duas sententias optandum Sit, veteres sequi malim, piando piidem obsoleti illius δειν, piod ire significaverit, nullum in graeca lingua vestigium inveniri arbitror. Nam in Hira , ἰεναι omnibusque huic cognatis, e non ε radicis lue vocalem esse constat. - Ι ΓΘDν, uxorem Oceani, quin recte uermannus Alumniam interlirotatus sit, non potest dubitari. Haec multis non diversa a Τellure visa est ε): nostrae fabulae auriorem alii 'r statuere apparet. Nimirum aquosae naturae vim in duas quasi porsonas dis perlitam cogitabat, alteram masculam, quatenus Procreatrix quaedam vis, nil oram semineam, qualentis pariendi et nutriendi facultas in aquis inesse videbatur. i Dei nomine cur Τurbulum significari non credam. paullo anto exposui: qtium lite nominis origo et significatio incerta sit, uxor et li- heri considerandi erunt. Coniungitur aut sena Coeo Phoebe h. P. Clara

ut ἰλίου νοίβη φλ4ξ apud Aeschylum Prom. V. 22. quo nomine

etiam Lunam a Itomanis certe poetis, sed ad Graocorum sine dubio

115쪽

oxomplum '. appellari notum est: liberi ab his proereanturAστερίη et Aristi . Alterius nomine stellarum naturam si is cmri satis apparet. Hinc ipsam Astorion αστερι ἴση ν Callimachus diciti hymn. in Del. v. 3T,Dhulam narrans de pius in Delum insuliam transformatione, cuius memor etiam Pindarus Progod. D. 1, 5 Delum αστρον votati Sed de hae fabula alibi quaerendum erit: nunc tantum dico, Stellarum naturam, lucidam illam et spl0ndentem, reelissimo a matre Clara derivari, ipiumque in stellis etiam igneum aliquid inesse videatur, sintque omnino ignis et lucis naturae coniunctissimae, non certe mirabimur, si patris Asteriae nomen eiusmodi invenerimus, in quo ignis quaedam significatio sit. Et profecto non minore iure, quam a κεlω Hermanni, Kαῖον a καίω dictum censebimus, unde dicitur ei iam , οσκόος, amis

tasse quae Hesychitis habet κοζς Sive κoiης, quod nomen sacrificuli lustratoris in Cabirorum sacris suisse docet, Pt κοιασ2al, ιερασθαι, κοιολην autem interpretatur ιερέα, πνρκδονς porro ἱερέας διἐμπυρcὐν ιι αντεμ ηιενδενς, quos Plutarchus m ρικαους diei κοιωσασctat denique ἀφιερώσασθαι, καθιερ θσασθat, Proprie, i si opinor, de sacrificiis dictum quae diis adolentiar ο): nec diversae stirpis videtur κωτάρχης, quod nomen sacerdotii ex inscriptionibus Asianis eognitum, C. I. no. 2880 et 288l, iam Keilius, vir doctissimus, cum illis composuit, in specimine Onomatol. gr. p. I 08. Nam litteram o, quae est in verbo κaίω, κato, in nominibus o factam nemo peritus mirabitur, non magis quam additam huic et Eooν, alteram et fortasse vetustiorem nominis formam, videor mihi deprehendisse in

hymno Homerico in Apoll. Del. v. 62, ubi quum codices habrant θυγατερ ιιεγάλοιο Κοιοιο, probabilius ιαγάλοιο Nooto quam μεγάλου Κοίοιο rescribi posse censeo. Iam vero Ardoris et Clarae liliam Asterien s. Stellinam dici omnibus perquam eredibile vid bitur, dulii labunt autem de altera silia, Latona. Nempe huius nomen

24hὶ CL oraculum a Porphγrio allatum ap. Euseb. Pr. eu. VI, 1, 2.24φὶ De Pyth. or. e. 24. CL M ueller. kl. Sehr. II p. 192. Lobeeh. Agl. p. 847. 1270. 1290.2b Etiam rata, et item ab H syehio memorata, eiusdem sine dubio stirpis sunt, pertinentque ad id penns lustrationis, quod per ignem fiebat. 26ὶ Cons. not. 2 l.

116쪽

ego cum plerisque Latentem signissicare arbitror, quumque κLανόπεπλος dicatur, tenebricosa quaedam natura etiam lioc epitheto indicari videtur, ala illis parentibus sane aliena. Tamen si Asterien Stellinam esse concedimus, quum stellae non appareant ni Si noctu, POSt- quam tenebrae coelo Obductae sunt, non inepte stellarum naturae eam, quae tenebrarum est, tanquam sororem adiunctam salebi inur. Et postquam semel hae Sorores factae erant, sileri non potuit, quin, qui ASteriae, iidein etiam Latonae parentes haberentu . Κρεῖος et significationem obscvi am, et formam fluoque Dominis

incertam habet. Nam quum in codicibus uieogoniae, quotquot collati sunt, omnibus v. 134 Κρειος scriptum sit . eamque formam etiam alii scriptores plurimi osserant. pios indicat Muigellius, do emend. theog. p. l 90, tamen in altero theogoniae loco, v. 375, aliquot codices Αριὴλ habent, neque alii desunt huius formae testes, in quibus unus maxime disertus, Elymol. Gud. p. 346, 44, a quo docemur, etiam Aristarchumi vocalem, non ει tirobasse, nomellilue non, ut literοSque, Κρῖος, Προπερισπ υ ιενως, sed Kριος, olimGHος pronuntiari voluisse. Orium nomen et veteres nonnulli et nuper uern annus voluerunt ab eadem unde κρίνω radice, ut Seiugum vel I iscriminatore ni signifi- 20 caret, aptum scilicet Τurbulo fratrem, qui, ut ille turbaret res omnes miseeretque, ita hic rursus seiungeret et separaret. Nos quum Turbulum istum removerimus, ne hunc quidem Selligunt locum suum tenere posse iudicamus, etiamsi Κρῖος v. Kριος, non με iος dicius esse statuatur. Nam originatio illa iluani incerta sit, neminem fugit: nisi quis sorte etiam arietis nomen graecum a κ ρίσει ductum velit: et maiorem auctoritatem μεῖος habere videtur-33. Id quo minus dubitemus accipere, Eurybia facit, h. e. Lati polia, uxor Crio adii incla. Uxori late ii ollenti maritus convenit valens potens ple: et haec ipsa significatio inest in Kρείου nomine, utpote a Meco, χρεμο ducto, luam originem agnoverunt e veteribus ii, qui μεTον τον βασιλικον καὶ γεμονικον interpretati sunt δ' . Iam vero EurSbia Ponti h. e.

27ὶ Aliter iudieat doetissimus Lebratus, de Aristarch. stud. Hom. p. 296. 2Si Schol. ad theog. v. l.34. - Ceterum κρεως adi. est etiam apud Mare. Si det. de piscibus v. 29: καὶ κρειοι συνόδονrες ἰδε ξι νέαι, θρανέαι τε. Ram Synο- dontes appellativum voeabulum esse eonstat: et κρειοι hi pisces eodem sensu dicuntur, quo cuκηστὰς συνοδοντας Oppianus dicit, Hal. I, 170. - Alterum Crii nomen aut cognomentum Μεγαμηδης fuisse videtur, unde filius eius Pallas Mεγαμηδ vocatur, hymn. Hom. in Merc. v. 99.

117쪽

maris lilia ilicitur: consontaneum est igitur etiam Λρειου potestatem in muri versantem cogitari: ilualis auli ii maxime haoc potestas morit, sex prolo eorum coniici poterit. Astraeo, I allanti , I erse. Nam Astra una. Nidoreum. sidorum signi licationem haliori lienio facile dubitabit a 23. quia imitio sidera ali oriente ad occasum per coeli templa quasi vibrentur,

ad significandam hanc vibrandi vim frater illi additus est II αλλ&ς, Vibrans s. ibi uuS: postiluam autem Occidorunt, rui Sus occulta quadam via ad Pundem unde orta erant locum r vertuntur, inferiore in

mundi regionem lienetrantia: hinc Astraeo alterum fratrem addiderunt IIερον P, I 'one trium, ος- ιε ILI ρεδεεν ἰδιιο υνισιν, quippe quum hanc Siderum ab occasu ad ortum Occultam reverSionem et immenso S per inania cur Sus, ut est apud Manilium I, IT6, maximo mirabiles esse set eximia quadam arte et Sapientia estici cens rent VJ.

Marinis autem parentibus, Crio ut Eurybiae, hi tres filii dati sunt propterea, luod sidera et oriri ex mari, et ali etiam maris exhalatione videbantur a ij. 21 llyperionem Solis olim cognomen fuisse constat: neque aliter apud Homerum dicitur, praeterquam uno loco, Od. XII. 176, quem tamen interpolatum eSse omnes hodie consentiunt. Uui patrem Solis et Luna lliperionem sprerunt, id sine dubio signiticari hoc nomine viderunt, quod utrique illorum commune est, ut Sul,liine serantiu ', tertiam autem liliam, Auroram, addiderunt necessario, quippo quum haPc ad O cum sole coniuncui sit, ut diversas ab eo stirpis credi non potueri l. Coniugem autem HSperioni, matrem Soli, Lunae, Aurorae,

Θείαν dederunt, liuod nomen aliis nihil nisi adiectivum semiuinum eius quod sest θεῖος , aliis a verbo θεειν ductum esse et Ambulonum signi licaro videtur ): alii denique cum verbo θεασθειι cognatum Pnsoni h), permoti imprimis Pindari vel sibus, Isthm. IV V) init . , in quibus quum et divitiarum honor a Thia repetatur et victoriarum claritas. videri potest eius numinis haec vis osse, ut largiatur quid luid splendidum est et conspicuum, Mazον v. θαητον. Neque dubitan-2 9, Nonnus, Dion. VI, to sqq. hune astrologum facit. 30, Do nominis originatione vid. quae dicentur in diss. de iterate p. 16.3li Similiter etiam posteriores phr sicos statuisse notum est. Vid. quos laud. reueter. ad sae. d. N. D. II, 15 p. 26b et Ideler ad Arist. Meteor. II, 2, 6 p. 509. 32, Coeli ling. do necent. p. lal. Letiliep. ad thrus. v. 135. 33, Sehol. vii theng. v. 135. Et m. M. p. 15. 3ati, CL Cornut. p. 94. Schol. Pind. Aem. I, 53. Isthm. V, 1.

118쪽

dum est, quum poeta Homericus liyitin. in Sol. XXX lὶ v. 4 Solis.

Lunao et Λurorae matrem Etu'yptiaessam dicat, lianc nota divorsam esse a Τllia in ), cognomine, ut sal sic alias, pro nomine posito. IEt initio quidem a Τhia s. Euryptiaessa is tantuni Splendor dori vahatur, quem oculis percipimus, ut Solis, Lunae, Aurora , auri spinque aliarumque I Prum nitentium: mox vis eius latius accepta Pl ad illud quoque gonus splendoris traducta, quod ligurate dicitur, in lio minuiti lueiudicio et existimatione constat. Itaque a d εειν. quod PSi Curr r , ΠΟ-mon deduci non potest. Quamvis enim Solis et Lunae matrem a cursu

dictam libenter accipias, tamen quid huic cum honoro pt gloria Nisi

quis sorte eo confugiat, ut fluxa haec esse Di celeri quasi cursu ausu-gore dicat. Neque vero Divam, nomine plane generali et nulliuμ propriae significationis. talem deam appellatam credibile est, maximeque probabilis eorum ratio videri delint. qui Θείαν indidem, unde est se at, dictam statuunt. De Iapeti nominis Origine et significatione salius esse puto igno- 22rantiam prositeri. Imain coniecturis olicram luderi', quibus ilia idem an lius patet latissimus i. Hoc tamen pro certo poni posse credo,

quum filii Iapeti Prometheus, Epimetheus, Atlas, Menoetius dicantur, et in Prometheo manifesta sit humanao prudentiae et ealliditatis signiticatio, in Epimetheo stoliditatis et temeritatis, in Atlante contumaciae labores, pericula fasque ipsum contemnentis. in Menoelio denique surti ilatis et audaciae ne morte quidem delerritae, Patrem quoque horum Iapetum ad homini's pertinere, eumque esse, unde humani g neris, si non origo, ingenium certe atque indDies animi repetenda sit. Quum lito do origine hominum admodum variae suserint sabulao, theogonia autem Hesiodea hanc Silentio praetermittat, novimus tamen in aliis carminibus item Hesiodo adscriptis Deucalionem. huius certo quod nunc ost generis humani principem, eiusque uxorem Pyrrham ah Ia-poti liliis Prometheo et Epimetheo oriundos fuisse ): si vo haec sabula posterius demum excogitata est, sive ab initio qui primus Promothoum induxit, etiam Deucalionem ei filium dedit, uiuogoniati autem conq)ositor hoc omisit, ut a consilio suo alienum.

34, Id etiam Bosevhio visum esse testatur Dissen. Expl. Pind. ad i. l. - Ceterum Thiam se primam lucem interpretatur Weleher. ap. eundom p. 512. Mihilleyuius deae notionem metius indicasse videtur.

119쪽

Cronus set uxor eius Illu ii par tes sunt summorum deorum Olympiorum. Vestae, cireris, Ilii ovis, Issutoriis, Neptuni, lovis, ut appar al. iluem ad nati limi pii Iapsel a lior potius hominum, citius Deucalion prineolis sui l. ita ali illis hos deos. ipii universo mundia praesunt, repetitos esse. Cronia in i mrro extrare Coelum patrem vidimus, h. e. finem statuore gonerationibus ab luae ortis, alque ossi ore, ut intra haec quae

Pi Ocreata erant gPn 'ra et SP civs Omnis rerum universitas ronsisteret

neque novis in immensum si ieci escentibus perturbari tur: denique Cronus ipso liberos a se procroatos devorasse dicitur, donec a Iove imperio deiectus est. Ilas sabulas qui primus coni xuit, Cronum videtur eum cogitasA . qui sinem quidem immoderatae rorum creationi imponeret et novi alque constantis rorii in ordinis initia pararet, ipse tamen huius moderamen rognumque non haberet. Uuum autem hi ipsi

dii. iluos tanquam Summos r rum omni lim moderatores colebant, non

2.3 ah initio fuisse, sod postea domum nati osse crederentur, quum iam confusae illi et immoderatae Loseli gonerationi sinis factus esset, origin tu horum consentan una orat ab eo rolieti, qui novi huius ordinis initia parasset. Hinc igit ire Croni filii filiae iust dicuntur. Est autem novi ordinis hapc lox, ut quidquid post hae proci statum suserit, rursus intereat, neque ulla ' res singulae, vel, ut philosophi nostri loquuntur. individua ulla immortalia permanstant. sod gonora tantummodo P rdurent ni propagentur; eam lite logem seri non potuit quin Cronus etiam in his, Iuos ipse procreaverat, sorvatam vellet. Ita Iue hos rursus interim pro conatus est. S d hoc ι onatnen necisse est frustra suisse.

quandoquidem vivunt illi, quos Croniag procreavit . semperque victuri sunt. Consoquitur ergo illos aliquo modo ab interitu vindicatos et vitae restitulos osse: paque est significatio labithao de liberis a Crono devoratis quidem, sed riirsutia in lucem emissis: qui ut postea in perpetuum rogitarent, potentiam Croni ea leniis frangi Oporti bat, ut in ipsos nihil amplius posseL Deiectus igitur coelo est. ut ibi iam omnia immortalia esse liossint, et sul, terram ablegatus, ubi mortalitatis lox dominatur. - Nomen Κρονου quominus a κρcilvcs deducamus otllarsicum interpretomur, nihil viilsetur obstare δ' Perfecit enim ille piod lierliciendum erat, ut novus rerum ordo landaretur; perficit etiam

120쪽

nunc rerum illum cursum, quo, quae orta Sunt, ad maturitatem por- ducuntur rursusque peracto vitae spatio ali sumittitur. Et hunc ipsum

cursum et quasi ilumen perpolitum Oriendi, maturescondi, intereundi Rheae uxoris nomino significari visum essu probabile est. )nestant duo numina seminea. Thomis et Mnemosrno. Themidem apparet legem illam significare, qua, posteaquam huius mundi principia generata erant, constanti et perpetuo ordine omnia contineri co perunt; quae lex quum ad hominum vitam resque humanas traducitur, iustitiae. aequitatis, concordiae sons est, quamobrem has Themis filias peperisse dicitur, et quidem ex love, deo optimo maximo, qui quum universi mundi legem, Themidem. coniugem sociamque imperii habeat eiusque consilio mundum administret, tum etiam hominibus iuris atque ossicii cognitionem et amorem imperiit. - Mnemosyne autem eapst, quae rerum Praeteritarum memoriam retinet atque conservat: quumque Omnis prudentia maxime ex diligenti rerum observatione et reminiscentia comparetur, nihilque magis vel acuat animum vel delectet, 24 quam contemplatio rerum et recordalio, hinc Omnes artes ingenuae quibus hominum vita ornatur et exhilaratur, Musarum nomine unomosynae liliae dicuntur, Iove patre prognatae, quoniam Iupiter et sibi Mnemosynen habot coniunctam, ut ipse liuidquid unquam fuit factumque est memoria complectatur, et hominibus, sicut cetera omnia vitae praesidia et ornamenta, ita etiam Musarum beneficia largitur. Quemadmodum autem de Musis Pythagorei statuebant. την δυν ιιν αυτ ῶνου περὶ τα κάλλιστα μονον ἀνν κειν, αλλὰ καὶ πε-

τὴν σvsιφωνίαν κaὶ αρμονίαν τεῖν olo 9νδο , similiter etiam de Mnemosyne statuere licebit, numen pius non solum ad mentis actionem, sed ad omnem rerum naturam pertinere, quandoquidem haec, dum nova semper profert nun tuam tamen veterum obliviscitur, sed omnem novarum rerum procreationem Veterum quasi recordatione modoratur, generumque et irinarum earundent tenax et memor, quae

olim fuerunt, identidem, sed alio modo, refert, ut etiam quae prae-35αὶ Visum esse disi, iis sellicet, quorum rationem theogoniae nostrae eqmpositor sequutus est. Nam re vera nomen a verbo factum esse equidem praestare nolim. Et similiter de eeteris nominibus non quae mihi ipsi vera viderentur posui, sed quae veteribus illis visa esse crederem

36 Iamblich. vit. Pythag. s. 45. Cf. quae de Orphicis reseruntur apud Ioann. Diste. Alim. p. 495 Gaiss. Lobeck. Agl. p. 73I sq.

SEARCH

MENU NAVIGATION