장음표시 사용
241쪽
Adhuc id unum egimus, ut Hecates personam, qualem Hesiodi
theogonia describit, illustraremus, nulla eorum ratione habita, quae de eadem dea ab aliis tradita sunt, quorum plurima tantopere non modo cum Hesiodo, sod inter se ipsa disci opant, ut hoc etiam exemplo, sicut aliis innumerabilibus, paloli ri possit, quam vagae sere atque instabiles velorum do diis suis opiniones fuerint, quantuni lue in eis v l locorum ac temporum diversi late variatum, vel poetarum licentia temeratum, vel interpretantium studiis dissicium sit. Neque placet nunc nobis aut licet illa omnia singulatim perse tui; sed summa tamen rerum capita delibanda sunt, si ibi te vera ac genuina Hecates significatio certiuS cognosci, Pt quatenuS Pam theogoniae compositor immutaverit.
lam primum satis constat, uecaten per Onan In Grai' 'iam magna cum religione publice privatimque cultam esse. Nam et arae sti atque delubra passiin consecrata erant λ ii, et pro sorthus aedium privatarum Ἐκ-εia posita, h. e. aediculae cum deae imagine, quam et introeuntes aut exeuntes venerari homines religiosi, et Omina quoque rerum gerendarum ab Ea petere solerent, id iluod colligimus ex Aristophanis et bis, Lysis tr. v. 64, IOPν Θεαγένοt ς δεερ' ιοDσci γου κ-εῖον ἀνν ρεδο. Nam sic hunc versum vorissime emendavit Dentistius ad Callimachi lingua. 22T, Suida o loco laetus, apud qusem logitur: 'Εκα ιον, 'EκαT1.ς ωγαλ ι a. κ&ὶ παροι silci Θεαγένους Ἐκ ci ειον, οἴεm se 9άνε To πανTπου cia Mov. Apud eundem poetam in eadem sabula v. 699 etiam Ira 'tus quaedam memorantur a mulieribus Heciitae sieri solitae quae videntur seriae privatae fuisse in plus deae honorem cum lusu atque hilaritate colobratae. Ei probabile est, apud muliebrem sexum Hecaton in praecipuo honore habitam esse Pruli terea, quod et κονρoreo I ος Sse ' h. e. naiorum tutelam gerer , et in partu quoque matrihus adesse putabatur. Corte cenotyllidem . parturientium deam, si minus pandem atque Hecaten, allamen eius con Soriem creditam esse sacroimia similitudo porsuadet: utrii pie enim canes immolabantur ' . Ad liublicas autem religiones
2 id. schol. ad Aristoph. est . v. 836. Hue p rtiti re credo Ps. li rod. Vit. Ηι in. c. 30, de Samiis mulieribus τῆ Deorρό icta in triviis sacra saetentibus. Num haec κουρον γόνος quili l lecate sit, vix dubi uiri potest. 30ὶ llesych. s. v. γυναικεία δεος, πεποινὶμένου Του orost troς
242쪽
pertinet maxime Hecato vialis et trivia, ἐνοδία et τριοδδεις, cui in coni- l Spitis urbium extraque in triviis sacella consecrata erant, ut praesidi viarum Commeantiumque tutelast: morisque erat, ut quovis novilunio in triviis panes aliaque viliorum ciborum genera Hecatae apponerentur, 'Eκ ἄζης δεῖπνα, quibus illium egonos homines samem sedare nulla religio vetaret, hanc ipsam eorum apponendorum causam suiSSe non temere coniicias ij. Sed maritimis pio sito itineribus dea vialis praeerat ut Θαλασσιος θεα, quemadmodum a Melanthio dicitur, de Eleusin. myster. apud Athenaeum VII p. 325 C. Et credibile est, hanc praecipue causam fuisse, cur Aeginetae, homines insulani et rei maritimae praeter ceteros dediti, Hecaten apud sp summopyre colerent, cuius etiam mysteria apud eos erant. ab Orpheo, ut fama serebat, instituta δὴ), quae τελε Γαι vocantur a Luciano, Navi g. c. 15. Fuisse autem cum his sacris etiam lustrationes coniunctas periluam probabilis
est coniectura Lobeckii, Aglaoph. p. 242, Iuandoquidem apud Aristophanem in Vespis v. l 22 Philocloo, ut ab insania liberaretur, primum Conbantibus initiatus, post Aeginam deductus dicitur. Et testatur etiam scholiastes Τheorriti ad V, 36, pollulorum et piandorum
procurationem ad Hecaten pertinuisse. Eadem pono medicaminum vires multipli res in potestate habere putabatur, eorum maxime, quae in venosiciis ac fascinationilius adhibebantur, Omninoque omnes artes magicae incantationesque ad Hecaten referri soIent ). Hinc ea, Sicut salutaro hominibus numen habebat promptumque ad opem serendam, unde EDκολιν a Callimacho dicia est sic non raro etiam malesica
praedicaverit 3 Comparabimus autem Mercurii cognomen Eυκολος, quod huic apud Metapontinos inditum fuisse Hesychius s. v. testatur, quum praesertim etiam coniungatur cum Mercurio Hecate ab Hesiodo. Sed demonstrat tamen illud κατ' ἄν- Τί oασιν, non esse 'Lκαλ 'Lκiuxi legendum, qi od in Elym. mspt. bibl. Ultrai.
243쪽
erat atque terribilis, id i luod Arrcti&ς et Πριιιονς cognomina significant Quiliti pie invaluisset apud Graecos paulla lina ea opinio, ut
daemones quosdam malignos Psse crederent circa sepulchra va-19 gantos aut apud inferos liabitantes. infestos mortalibus cupidos tuo nocendi, lioruna Hecalae principatum assignabant O , ab eaque homines exagitari immissis t rricula montis et sp 'ctris δ' , mortuorumque
etiam animos ex oreo excitari crodebiant: ilualia quum nocturno tem pore maxime silerent, non mirum etiam numen deae praecipue nocturnum habitum sesse q), infernum autem propter magnam apud inseros potestatem 30 . Apparet autem hinc. quam astinis Hecate quum Lunae,
extare RuhnLenius rei ri apud Em suum ad Callimachi D. p. 437. T. Lobeck. Prolog. patho L p. 2l7, qui recte vulgatum tuetur. Nam qui d nuntiemo obierit, verba Xαιρ Lίκολένη, quae ab Et Tmol. afferuntur, non esse voravi hemo apta, nullius ponderis esse apparet, siquidem Callimachum non solum heroo metro usum
35ὶ I e νειιία vid. ues, eli. s. v. Longe frequentius Pst IIo ιιους nomen, lipeatae eum Cerere et Proserpina eommune, de quo id. Clem. . leX. Protri r. 2,
t qu. eit. C. i. . M uelle r. ad TE. tom. II p. 745. 36ὶ De maligitis daemollibus primum Enipedoclem dixisse ex Plutarcho colligas de dies. Orae. c. 17. duales in universum ille daemones statuerit, quantum quidem eX monunientis cognosci potest, videre licet apud Narsten. Emped. p. 507 et Multaehium, virum praestantissiuium, in disput. de Empedoclis prooemio, qua Superiore anno philologos Berotini eongressos salutans excepit, p. Il sqq. Apud posteriores ea superstitio aliquanto longius progressu multifariamque variata est, qua de re nune neruratius disputari nihil attinyt. In univorsum es. Εudae. Viol. p. 4 l. Psaliner. theolog. gentil. cap. 6. Creueter. Symbol. III c. i. Waelisinuui. Die Za uber Lunst bot de ii Grie eheu und Romern, in Gunth. et M athsin.
244쪽
tum etiam Proserpinae fuerit, quarum altera nocturno tempore dominari multorumque noxiarum essectrix esse t), altera autem Pygn3re apud inferos credebatur: luamobroni factum est, ut vulgo IIecate aut arctissime cum his duabus coniuncta aut plane non diversa ab eis DSSevideretur, quae numinum aut consociatio aut confusio quam veluSta
fuerit, sciri a nobis iam non potest; ssed testes rei antiquissimos poetas tragicos habemus apud i pios etiam cum Diana IIeccile: confundi solet, propterea scilicet, quod hanc ituo quo non diversam a Luna esse putabant, cuius opinionis primus, quod sciam, testis ost Λ Schylus, Latonae liliam Lunam appellans ). Ab eodem etiam vocabulum Dianae pro cognomento imponitur ε 33. Sed antiquius huius cum IIecate coniunctionis testimonium ex Hesiodeo mulierum catalogo
Pausanias protulit, I. 43, 1: οἶδα 'Hσίοδον ποιήσαντα ἐν κα- γυναικων 'DP γενειαν οὐκ Iriosi v δἐ εἰναι. Fuit igitur, credo, apud hunc poetam Ileeale, quam ex Iphigenia factam dicehat, diva quapilam famula Dianae; re vera
245쪽
20 autem ipsam Dianam Iphigeniam suisso dicendum os illique hoc
cognomen diutissime apud Hermionenses haesisse ex eodem Pausania discimus. II. 35. 2. Nam ex cognominibus deorum Varias potestates et functiones indicantibus quam saepe in sabulari liistoria propriae quaedam personae factast sint, neminem latet paullo peritiorem Oh . Non multum autem absimili ratione coniungi cum Diana IIecalpia videmus etiam in Ephesiorum quadam sabula ab Eustathio memorata ad
Dd. XII, 84 p. 171 4, 41: - Dianam ab Epheso, Caystri filio, hospitio
acceptam, Sed ab eius uxore Pxpulsam esse: quare hanc primum inentiem mutatam pSSΘ; mox, quum per misericordiam deae pristinam formam recuperasset, prae liud oro ipsam Se Suspendisse, a Diana autem proprio ornatu indutam Hecalenque appellatam esse. Causam
sabulae comminiscendae fortasse sacra quaedam praebuerunt Ἐκύτης ἀ GZχομε 'ης, quemadmodum ipsam Dianam απαγχη. x ν apud Ar- deS cultam esse Pausanias memorat VIII, 23. 5 3 h), addita simul explicatione cognominis, qualem scilicet exegElarum acumen excogitaverat. Proserpinae cum Hecate confusionis nullum 3pud vetustiores scriptores testimonium satis disertum extoris videtur. Affertur quidem Orphei versus ab interpreto Apollonii Illi. ad III. 467:και τοτε δὴ 'Eκ-νην is . o Tεκε εν φερεlaν, unde iniselligiti ir 0rphicis Hecateii Ληους h. e. Cereris filiam fuisse; sed utrum eadem ac Proserpina an diversa fuerit, non liquet. Doeotenim nos scholiastes Theocriti ad II. 12, suisse. qui illam sororem Pro Seidunae esse perhibet sent, matre ac patre iisdem; iluam Opinionem si cui placeat Orithicis asserere, resutari certe non poterii. Quamquam probabilius lamen arbitror, has deas ab illis consuSas esse, quum propter Proclum, Orphicorum studiosissimum, qui unitatem trium personarum, IIecates, Dianae, Proserpinae teStatur, ad Plat. Craiyl. p. 112. tum propterea. illiud huiusmodi ilico rasia Orphicorum theologiae maxime conveniens esse videtur. Etiam apud tumgicos, quum Cereris filiam Hecaton aut Ἐνοδίαν dicunt, ambigi potest, utrum ipsa Proserpina, an eius germana intelligenda sit 3 7 . Apud rerentiores vero con-453 CL Militer. Dor. I p. 383. 4bi in Ab Euphorione tap. Elymol. Gud. s. v. Ety n. v. s. v. Ἱτις Iphi milia Helenae lilia dicta erat ex Theseo. Tenendum est autem Helenam primitus Lunam fuisse. 46 Memorat Ἱρrευ ιν απαγ χομένοι' etiam Uem. Al. Pro tr. II, 38 p. 22 Eloin. 47ὶ Velut apud Euripidem, Ion. V. 106b. - Εtiam apud Sophoelem Antis.
246쪽
landi cum Prosorpina IIocaten non minus quam eum Diana lana liquido videmus, ut satis appareat. quantopere liaec Opinio pervagata suerit ' Non opus est i stimoniis in re inanisosta dudumquc ab aliis demonstrata: sed illud potius cavendum. no nimis huic confusioni tribuamus, Propriamque ac genuinam Hecales personam prorsus nobis spiasi 2 lolabi e manibus patiamur, quod nonnullis accidisse vidi O. qui illam nihil aliud nisi speciem iluandam Dianae psersonamque ex antiquo liuius cognomine liciam esse crediderunt. Scilicet quum AI, illinem ab antiquissimis poetis ἔκ-ον appellari vidorent, etiam sororem eiuS. Dianam. εκαζν ν appellari debuisse pro certo statust uni. Atqui ii lem illi poetae antiquissimi, quum aliquoties 'Lκc roto Dianam dicant ' ipsam tamen dici re tam constanter defugiunt, ut non immerito dixeris, noluisso oos Dianam in alieni nominis possessionem immittere, donec mutatis paullatim opinionibus confundi hae duao inter se coeperunt, id quod non mirum est in tanta utrius Iue numiniA similitudine. 03. Verum tamen notionein illam, quae utrique earum Sub-
v. 11S4 II minatinus Proserpinatu intelligi vetat: nescio quani recte. Eicli stadium in quaesu. philol. spee. c. 8 p. 7S uecaten et Progerpinati, a tragicis confundi negare ex Lobeckio didici, Agl. p. 79, qui eontrarium doceri ait exemplis a Spreu- gelio collectis in SSinbol. ad histor. medic. Iu p. 25. Sed Sprengelii exempla nihil doesen L Ed. Muollori dissertationem do Euripide deorum popularium eontemptore, in qua hanc quaestiouem copiosius tractari Lobeckius ait, inspicere nunc
4 Sin Pertinet hue otiam s. noni ii, quo Hecate appellatur ab Apollonio Rh. III, 847. Aatu non debuisse ibi a Wellauero κον alii' reponi recte Bachmannus iudieat ad Lycophr. p. 160. autem Pro,erpinam esse multi testantur. Vid. iii pr. Preliri'. Deniet. u. Persepti. p. b. I Dbeck. Agl. p. i5S.
50 Consimile nomen, Dialiae in Braiielii larvili eultu impositum, uti pollini Apollodorus CFrenensis testatur apud Clem. Al. Strom. V, S, 49. Idem nomen etiam in Deliorum religionibus celebrabatur, sicut alterum Ουπις, quo in aliis quoque tiraeciae partibus plurimis Dianam appellatam legimus, sive quod parturientes tueretur, ut veteres aiunt Εtyiu. u. p. 641, 5b , si vo quod inspiceret res laumanas et male facta vindicat et, ut Mulierus coiisuit, Dor. I p. 369: quae sevientia eo confirmari possit, quod idem eognomen etiam Nemesi inditum fuit. Vid. Cornut. p. 42 et Florii l. ad Herod. Attic. p. 54. Apud Delios autem l Ie energen et i pin ut κονρor a Iu Oi ς cultos esse hinc apparet, quod comas eis a virginibus nupturis puerisque adultis consecrari solitas esse legimus. Pausan. I, 43, 3. Callimach. h. in Del. v. 296. Sed laetum est etiam in his, ut ex eognominibus
247쪽
rat, non uno modo primitus ab omnibus conceptam, sed ab aliis Dianae, ab aliis Hecales specie informatam, propria igitur Persona utramque ab initio liraeditam suis so, non alistram ex altera quasi derivatam mihi quidem persuasit diligentior fabularum de ortu Hecales consideratio, de quibus nunc dicaendum, ratioque earum, quantum fieri poterii aperienda est. Primum igitur Bacchylides Hecaten Noctis, Orphicus autem Argonauticorum scriptor Τartari filiam dixit i): quae sic fortasse conciliari posse videantur, ut Tartarum patrem, Noclem autem matrem fuisse Statuamus, qui parentes quantopere conveniant nocturno numini, et cuius maxima apud inferos potestas esset, in aperto est dat. Alii patrem Iovem, matrona aut Latonam aut Cererem dixerunt: ii scilicet, qui non divorsam Hecaten a Diana aut a Proserpina esse putabant. Verum eos qu0que, quibus non ipsa quidem ProSerpina esse, sed pariter tamen cum hac apud inferos degere videbatur. liarent Sutrique positem dedisse non mirabimur. Τestsem autem huius opinio-22 nis unum habemus eum, cuius paullo ante mentionem feci, Theocriti
φaσιν υπὴ του σπαTρος Προς Περσε Iorrue ἀνας et γησιν. Alii contra infernam hanc Heeaten non Cereris si ii Iunonis fissiam esse voluerunt. de cuius ad inferos rotegatione alter Theocriti scholiastes ad l. l. Sophronem auctorem nominans, sabellam asseri huiusmodi: -Iunonem ex Iove Hecaten peperisse. cui cognomen N; Πυγν impositum. Hanc a patre n maphis educandam datam, postquam adoleverit surripuisse matri unguentum, quo illa Dei in suam lucidam perungere so-
novae quaedaui personae fierent. Nam Meeaergen ri L pin vimines dixerunt Hyperboreas, quae aut uua eum Apolline et Diana Delum advectae essent, aut primae omnium donaria ex ur perhoreis eo attulisse ut. CL Spanheni. ad Callim. h. in Dei v. 29l. Alii mares suisse dixerunt, si non utramque, certe Hecaergen , ab iisque edueatos deos postea nomina eorum ascivisse s serv. ad. i . A n. XI, 532. 858.es. Axio h. l. is p. 44 Fiseh. , et suerunt etiam, qui Upin putrem Dianae dicerent. matrem Glaue en sCie. d. D. III, 23, 5S , quod uomen ad splendorem pertinet signisseatque Dianae eum Luna coniunctionem. bli MeehFl. ap. Sehol. Apoll. Rh. III, 467. Orph. Arg. v. 980. 52ὶ Incertissimam tamen hane coniecturaIn esse, non est quod moneam. Nam fieri potuit, ni Bacchylides Noetis appellatione Latonam aut etiam Asteriam signi
248쪽
lila esst l, idque Europae di disse. Iuno autem re compertδ quum Stigare siliam vellet, hanc primum in mulieris puerperae domum consu-gisse. deinde ad viros ii insitam mortuum pilorentes. Sic Iunonem a perse luendo destitisse; illam autem Iovis iussu a Cabiris ad lacum Acherusium lustratam, doli inc autem ad moiquos ablegatam in sernam-ilue lactam esse. Videor equid in mihi hane sabulam, quamvis absurdam, non tamen ah surde interpretari posse; Sed quum res longa sitne pie hoc loco necessaria, huc tantum significabo, esse eam Conlictam ad explicandum, qui factum sit, ut eadom dea et in caelo partes haberet, eum luna Scilicet coniunctas , - quo pertinent quae de Iunone et
Europa dicuntur, - et in terra liarturientibiis adesset, - unde cum Gelaetyllide eam componi supra vidimus, - postremo apud inferosiluoque Potens eSset. - Fuerunt porro alii, ilui, quum patrem Hecales Iovem dicerent, matrem tamen ne lue Iunonem riseque Cererem aut
Latonam, sed Pheraeam illiandam pol hiberent, Λeoli filiam, abs qua illam in trivio liroiectam, a 1 herelis autem pastoribus inventam et enutriuun esse, unde institutum, ut sacra ei in triviis offerrentur. Hanc fabulam, a Theocriti scholiasta ad II, 36 et a TZetZa ad Lycol,lir. v. llS0 relatam, Thessalicam esse apparet. Nam et Aeolus, Iovis aut IIstilenis filius δ), set Pheres, cognominis oppidi conditor, Thessali erant, colebaturque apud I hessalos dea quaedam Pheraea, quam alii Proserpinam, alii Dianam, alii Hecalen esse credebant εὶ, propterea scilicet, quod uni cuique harum aliquo modo similis esset. Ei igitur a
ρεενοι λεάν, ostendit eandem a se haberi Brimo et Zerinthiam deam b. e. IIecaten, ot Pheraeam. CL TEet2. ad h. l. et Spanhem. ad Callim. h. iu Dian. - In Pheraeorum nummis mulier eonspicitur taedisera, haec ipsa, opinor, Pheraea, quam ΕeLhclius, D. N. II p. 147, Cererem esse putat.
249쪽
iamin ullis, liui ilistim II 'ecilen osse ii olli ni, liliam certe hanc ita lanaesso non mirum est. lli Sam cur Λ uolo natam ilixerint, non lihot nunc luaerere; proiectam aut 'in in trivio II calen sine dii hio non aliam ol, causam commenti sunt, quam ut Trivino rognomen cultu in lust expli-2 ι coroni. Et simili quadam ratione Pliam allorum cognomen, Evodιαν,
ns mi Λrgi, os explicatum esse Si plianus Ili Zantius docet S. v. Teto Jος: dictam enim pruiiteroa, quod in via ab Inaeho inventa esset. Sequitur i.r tensium salmia ex Noanthe relata ab I tymol. M. p. 2l4, 2o se Praedictum fuisse Iovi, si nascor tur ex II oratos matre lilius. sore ut is ipsum impitrio exustret. Mox quum illa pro filio necalen poperissol mulieres, quae aderant in partu, gelio ' exclama SSP, h. e.
tione discimus, Brito martiri, ii uam Plori lue Dianam interprciabantur, nonnullis etiam necat ii , isam esse. Quae nutem eius mater suetit, oti pia ratione Iupitiet' satum declinaverit, non do tur, nec lutiet nunc coniecimis ludore, qualos cuivis facile suggerat recordatio similis cuiusdam de Thetidis Ilai tu praedictionis. - Denique a Pherecyde Aristaeum, Paeonis lilium, lintrem Hecatos dictum esse scholiastos Apollo iiii docet ad Arg. III, 167. Vix aulein dubitari potest, quin Aristaeus hic non diversus habendus sit ab eo, i piem in plurimis Graecino partibus, maxime lue in Ceo insula, summo in honore suisSP constat, qui quum a plurisque Aliollinis lilius putarolur h), Paeonis haberi a Pho- rec)di potuit, Sive quod eundem Paseonem atque Apollinem esse iudi- iret, quam Pervetustam et maxime pervagatam opinionem fuisse pro
Ddsse unr0ός intellexit iam uti iterus, Aegin t. p. lsi s. 'aiu ipse tenor uadrationis doech non puerperam fuisse liceaten. sed natum ex puerpPra, cuius nomen ab Epito maior Dinissum est. l 'ullitur ita qui' lloeckius, Cret. I p. i 75, ipium Ilecaten a Noaiillic matrem Britoniarii dis diei autumat, quae ipsa potius luerit imartis esse dicitur. - Dictvnnuiu, non diversam illam a Brito inartide ivid. Ilia L. p. 161 , pris Hecate lilibitam esse testatur etiam schol. Eurip. Phoen. . 146, al, ipso hiro doctissimo cilutus. 5 dualis Aristaeus apud antiquissimos Graecus fuerit, et quomodo eius personam posterior ου immutaverint, peritissime Muri Ieriis exposuit, Orchoni. p. 3 P,
et Dor. l p. sqq. Add. Briindsted. Reisen und Untersiteli. in Gri 'eheu land I p. 12 sqq.
250쪽
hab οβλ), si Iuod aliam qitantia in sabulam s0queretur liodio ignotam. Uliud iiuum Pa mn deus modicus sesset, Aristatus autem otii. il orna arte 'i set mullis ad rem p cuariam utiliter institillis proluisse gonori lii imano crodero lur, Iiori sitie ratione his parentibus Ilocale orta videri poluit, i puppe iluae et medicaminum perita esset, spia de re supra dictum est, et pecuariae ilia inpie rei prospic 'ret . quod Hesiodum praedicantem audivimus. Hactenus Pos liri duxi lesios, illii de ortu ut cales longissime a theogoniae poeta discedunt: nunc lii Odibunt, qui aut plane cum Poron filii rant, aut ea tradunt, i pine, iluamvis primo adspeetu dissimilia, lamen accuratius i iuuenti communem cum Η 'si dea latuita causam ration impio lacile prodant. Sunt autem in hoc numero ii omnΡs consondi pii aut Persen uocatae patrona dicunt . vehit Almllodorus I, 2. I. aut levitor dollexa nominis forma Porseum vel Persa una IIερ Ieci, IIερ Παον , luarum formarum nil ra est in hymno uomerico in Cororem v. 24, altera apud Ibycophron in v. li 75 duosque alius statim producendos, ne lue minus ii, ii ii a patris nomines Hecal Pn aut Persolda 24 Aut P rsiaeam aut Persiram vocant, ut Λpollonius Ith. III, 4i T. 478.
3035. I , 10 20. Orph. hymn. I, 4. Inscriptio apud Mitratorium p. l97s , 2. iptibus addi se Latinis possunt i vidius Molam. VII, TI. Seneca used. v. Sl4. Statius Τliob. IV. 4s2. Valorius Flaccus Λrg. xl. 495.
Et plane quidem cum Hesiodea narratione conspirat Λliollodorus l. l. dissentit nonnihil is, lui Musaeo tho agoniam supposuit, ex qua haec res runtur a schol. ad Apollonium illi. III, luas : Moi σαῖος ιστεγρει Ῥια ἐρ&σγέντα ζέσι ερί&ς ιι m. ναι κω luri'iura δο νcit TU IΠερσεῖ, τεχθῆνcit rei r ῆν et ἐν M . Matrem igitur hic eando in dixi l. ipioni Hesiodus; Perssen S. Perseum ex Patre vitricum fecit, satisfacturus scilicet hoc modo etiam Ois, liui Iovis VPealeii liliam esse malleni. Longissimo autem discessii Dionysius Milesius, o cuius Λrgonauticorum libro primo haec reserim ttir a Diodoro IV, I 5set si holiasta Apollonii Ith. ad III, 20u '): is Solem genuisse duos si-
.SS) Il si ii ' ei diserte tribuit Apoll. Rh. II, 512.59, Milesium Dion 3siuin auetorem citat . luillonii scholia ios; sed ex eodem
eliani Diodorum hausisse maniles tuu st, licet is oum hoc liuidem loco uoti nomi
net. Alibi, in similibus narrationibus pragmaticis, Dionustum simplieiter laudat,