장음표시 사용
251쪽
lios. Λeeteia ot Persi'um, illum Colchidis, aliorum Tauricae regi in iitrum liue loritate morum insignem. Perseo ox muliere si unitam illius rogionis aut ex nympha Hecaton filiam natam osse, serioribus etiam
piam i,atrem moribus, Pand Inque veneficiorum eximie peritam, quorum ope necato patre quum regnum Occupasset. templum Dianae Cons crasse, in quo pro victimis hospitos immolarentur, si qui in has oras dolati essent. Deinde 1 stlast patruo nupsisse, siliaSque peperisse Circen set Meiloam, liliumque Aegialeum. Facile in his agnoscitur
piuin pragmaticorum studium, deorum sabulas in hominum res gestas convertentium, tu in autem graecarum religionum cum peregrinis contaminatio. Nam Solom pariter atque eius liberos in hae narratione non deos sed hominos hahendos esse, neminem saltet Euhemeristicae rationis non prorsus ignarum. Pro deis autem Solem eiusque liberos Aooten et Medeam antiquissima a talo ali eis maxime cultos esse, qui Cori ullium s. Et hyram liabebant. negari non posse arbitror si fini: qilaIn-olir in pod in haud cunctantor pliam Perseus, Horate, Circe, Aegi; 25 leus r serendi sunt. Hae autem religiones poSt oecupatam a Doriensi-hu A P IOpunia sum Obscuratast at lust oppressa , quaeque de illis numinibus sabulae fuerant. multis modis a posterioribus mutatao ac disti-ctae Sunt, ab iis praesertim, qui in Asiam et ad maris euxini littora
non uddita patriae designatione, III, 52. 66, dubitatumque a multis Psu seriptor ille itum vere Milesius, an Mitri naeus, is quem cognominatum esse Suidas docet, an fortasse Samius fuerit. Ad Milesium quod attinet, facile cone do Iloeckio, Cret. II p. 4l, et Panolka , Rer. Samior. p. t 5, pragmaticum istud genus myuiologiae, quod ex Diodoro et scholiasta Apollonii tognoscimus, a vetere illo historieo, quem Suidas Hecataci aequalem fuisse ait, alienum iudieari debere: neque tamen propterea, ubictimque talia ad Milesium Dionysium reseruntur, patriae nomen salsum, et pro Milesio aut Samium aut uit lenaeum rogitandum esse crediderim. Quidni enim etiam alterum Milesium recentiorem fuisse statuamus 3 cui
tribuenda Prunt quae a scholiasta Apollonii ad I, ili6. III, 200. 242. IV, 222. 228. 1153. item a Diodoro III, 52. 66 et ab Eudoeia p. 108. 261 reseruntur. Quumque
etiam uitylenaeus Dionysius aliquoties similium rerum auctor laudetur, ut a schol. Λpoll. II, Ii 89. IV, 177, non assequor, cur probabilius sit, in patriae nomine erratum esse, quam fuisse duos Dionysius, Milesium et Mitylenaeunt, quorum ut e quo fabularem historiam prematim ratione traetax erit. Atque sic etiam Uelcher tum statuere video, de vita et script. Apollonii Rh. p. 175 sqq. 60 id. imprimis Militer. Drehom. p. 269 sqq. Dor. I p. 396. Corinthum olim 'Πλιουπολιν dictam esso aiunt Steph. BFE. s. v. KO I. et Eustath. ad Il.
252쪽
idelati non absintiles quosdam antiquorum illorum deos ibi coli a harbaris viderunt, unde seri non potuit, quin magna religionum confusio sabularumque varietas nasceretur apud li inines ad permiscenda ei concilianda sua eum alienis ingenio et natura promptissimos. Sic igitur omnis illa Solis lain ilia in istas ad Pontum terras translata, 1 Iecato autem cum Taurica lista confusa est, quam plerisque Dianam viSam esse constat. Pragmatici vero sabularis historiais enarratores, omnes illos deos re vera homin s suisse rati, Hecalen ex Τaurica dea cultricem deae aut sacerdotem Deserunt. - Veram autem et genuinam harum sabularum rationem. qualis ab initio fuerit. quaerentes fugere non poteSt, omnibus his nominibus nihil aliud signi licari, quam caelestium c ait O-rum numina, hoc est vim quandam et naturam divinam in sole ac luna
maxime conspicuam, et pro varietate formarum, iluas subiret, vel rerum, qua S esliceret, variis etiam nominibus alipellatam ut per varias
quasi personas deorum distribulam. Ac de Perse quidem supra diximus: qui quod in hac fabula non Crii et Eurybiae, ut apud Hesiodum sed Solis filius esse dicitur, haec discretiantia haudquaquam eiusmodi
est, quae etiam naturae ac significationis diversitatem arguat. Nihil enim frequentius fieri videmus, quam ut eis etiam divinis personis ituae unam eandentitue signification in aut nomine aut aliis certis indiciis prae se serant, ortus tamen alius apud alios tribuatur, utque de earum vel sexu vel coniugiis vel liberis vel assinitatibus magna sit sabularum varietas. Neque id cuiquam mirum videri poterit, qui has opini suos et figmenta non unius hominis ingenio excogitata neque certa quadam disciplinae formula comprehensa suisse reputet, Sed a multis passim Orta Summas Iue Sempor cum libertate tractata. Atque hinc otiam aliud quid consequutum est, in inrthologicis quaesti0nibus Saepenumero animadvertendum. Nam ituum exi Sterent procedente tempore, qui varias illas ac multiplices sabulas. quae ubique serebantur, colligere et ratione quadam et consilio inter se componere conarentur, id quod nostrae theogoniae compositorem fecisse manifestum est, non raro accidere neceSSe erat, ut plures unius significationi S p rsonae iis occurr rent cum aliqua levi formarum aut sabularum varietate, quae tamen
patitor omnes locum Sibi in illa compositione postulare viderentur. Sic dubitari non potest, quin eadem natura, quae Perses ab Hesiodo vocatur, Criumque et Eunt, iam parentes habet, iterum aliud stundem Prodeat sub Perseidos persona, quae Oceani filia esse et Soli nupsisse dicitui' v. 956. Nam Crium quoquo et Eurybiam ad maris naturam
253쪽
t,ertinere alio luci, probavimus. lios iust palmites Persae eitisque Dalrthiis Pallanti set Λstraou propterea datus PsS statuimuS, luod sidera eaolos lia ipium oriri ox mari, tum otiam nutriri maris ex linia-2 i lio no vi dorontur hi . Eaii dona igitur id, eo usam Pliam Pors 'is Oroanis ilia ibiua est, illium qui Sidi uxti rem dedorunt, nihil aliud hue coniugio signi sicarilial. ipiam vim illum. quao umpio domum lioc nomine designabatiar, arctissime riim Stile conii incla in esse. In altera saliuta. quase filium Porseum Solis si ali omittie Λ eoiae lacit, matris nona 'n lacetiir: sed nillil obstat. quominus Pand in illam Pors id in suissi sti InnumS. quase 1e t ii corte P p risse otiam apiiii II si dii in aliosque multos dicitur. t i lirmat lianc coniecti ira in Hyginus, qui praes. p. li ui inck. , ex solo Pt PQPSa fari MD, Pasiphaen . ., clon, Ι progna-los ait. Nam I orsam a Perseide nim divorsam ossu apparet, est pie iam apud Homerum Porso pro Dorso illo dictas a). l iterit igitur Por-sPus a matris nomino appPilatus, cuius scilicol naturam roso robat. Erat retii olus ΛHelon plori pie ab dictum volunt, ii iii in liniesertini is liam regnasso in i ea ditatur, is iniit terram. initiis fortasse in Ulopia silam, posteriores ad itidem Pssu crodidi runt i t . Nos io tam n an verior sit Vel Leri sonion lia 63 . iiiii nomen illud ab seu potius ductum csse Statuit, qui it Psi coqua ι, unil otiam rei ει ός s. citi. ος ait illa dicta est, scilicui priuiler Volallina, i pila alis por aer In V hitur, quemadmodum nuper liti dorlinus ni stor, et iam ante eum veteres Plym id gi sensii runt si j. Uuod si ila est. sub Aeolae pPrsona vim solis pera iliora vecti repra Sontatam osso dic mus, pol runt lust Iliρ-
σιοῦς, II ερσενς, ι usi Iubhς pro anti litis Solis cognominibus habori, post in lilios Stilis conversis. Similiter uocato, ipioniam hoc nomine nihil nisi vis iluaedam e longinquo operans denotatili , potuit quidem ut ilisa solare numen signi licare, ipiunt vis illa in Sole maxime sauc
633 Reeeilliore uetate etiam urbs in s ilehido fuit. Ara ni initiata, Dioscuricnsium si Plasso coli ilia. id. Si pli. lue . s. v. . 1 oσκονι, ιι ς. l. hiaci t. de so 'd. Ianico p. 40. 6 lj lii additam. ad Setinenckii librum. Et di in ii. m iliol. ridetit ungen, P. 325. 65, Doederitu. Glossar. uom. I p. 2. Elistalli. ad Il. p. ST. IS. Elidi c. Viol. P. 3 l.
254쪽
conspicua sit; potuit autem non inimis stliam lunarst numen Do nomine appellari, IIecale pie Perseo, solari numini, filia dari, eadem ratione, illia etiam Lunam ipsam Solis liliam a nonnullis dictam esse videmus 'o . Et ad lunam potius ii iam ad Solem Hecalen pertinore plane manifestum est. Lunam ipsam dicere nolim, quandoquidem rei lumeSt, de omni lioc genere moleStium corporum Pam suisS lerum opinionem, ut non tam dei ita si esse viderentur, quam divina, huc est divino iluodam spiritu mola deorumque naturis parentia, quaS naturas, quomadmodum siqn a dixi, pro Vari 'late vel formarum, quas industri' vel rerum, quas et sicere viderentur. variis nominibus at stellabant ot in varias deorum personas, alii aliter, dispescebant, ita lamen, ut nullam harum non humana specie. Sicut ceteros deos, pra ditam esse credor i t. - Do coli nubio IIecates cum xe la d i pie liberis hinc i, rocreatis longius disputari nunc nihil attinui . . I, Hesiodo v. 96i Λeelao uxor datur Idyia, Oceani filia, una lite ex huc matrimonio lilia Modea. Ηarum nomina ad medicaminum peritiam ariesque veneficas portinere 2 vid uitur, quas non sitan lunae auxiliu liorsici veter 's credobant, illi am-οbr m iitraque Porsona lunae polos tales significari dicemus6 73. Λ0gi-
aluum, qui a plerisque Absyrtus dicitur, huc loco intactum pra termitto.
quum praesertim nulla eius apud Hesiodum mentio sit. Circae nona na circulari cursu impositum est: naturam eius sigi illi alionemque Medeae similem sabulae demonstrant. Hanc IIosiodus v. 95,7 non liliam Aeetae sed Sororem facit, Hecolae autem, quast apud eum plano ab hac Solis familia separata est, neque fratres aut sororos neque coniugem Ptliberos dat, sud unigenitam nobis prolionit ei innuptam: sapioni rutrumque, et ad eam deae vim ac naturam, i piam in itistogonia descriptam videmus, prorsus acrommodate. Nam quae vim haberet Idano singularem et cum nullo alio deo comparandam, ei fratres aut sorores dari non convoniebat: et quae omnium doorum adiutrix et citis arsossset, hanc nulli eorum uni uxorΡm dari potuisse manifestum est. Non minus autem hoc iluoque manifestum esse arbitror, talem
Hὶ . d lunam pertinent etiam t halciopae et tophussae numina, quas nonnulli Aootae filias dixerunt. Vid. Apollon. Ith. II, Ira 9. Seliol. ad ii, 1123 sex Hesiodi Eoeisi et ad I ras, ubi salso 'Dνεουσα pro Ῥo Ito Isti scriptuni est. Cf. Pt Eudo . Viol. p. 79.
255쪽
isse hanc IIosiodeain IIccaten, qualis si vulgo credita esset, vix seri potuerit, ut aut cuin Luna aut cuni Diana aut cum Proserpina Sic, ut a plerisque factuni est, confunderetur. Nihil enim ei illorum munerum, ilii ast harum cuique assignata strant, tanquam proprium tribuitur, Sed maior quaedam potestas, eaque iam lato palens, ut nihil ei neque in
caselo. notiue in mari, ne lust in terra non una cum ceteris deis compotat. DE Orco tantum et inseris lacptur, quamobrem huc eius numen Hesiodo non pertinere visum esse conieceris: qu id si tui est, vel hinc apparet plane eam a Ι'i Os ri,ina Seiung ndam ess . Lunae autem et Dianae non minus quam ceterorum deorum sucia ii iidem munerum set consoldi haberi potuit, confundi autem cum utravis Oarum proi,ter ipsam illam potestatis amplitudini in non potuit, piae tanta osse ab Hesiodo dicitur, ut Propterea in Dinni hiis celerorum it porum sacris oliam Hecato ab hominibus invocanda sit, id liuod in il am Lunae aul Dianae similem tiro secto non cadit. sed ne de uocato ilia idem ab alio quoquam traditum est. Τestatur quidem vetus theogoniae in isti pres, apud BoeotOS. Hesiodi populares, hanc deam roligioso cultam esse eiusquo religionis vestigia studiose l. v. Vossius p rso iuulus ost, Epist. Inythol. III p. 192 sq. Verum nec multa haec sunt, nec talia, iluae diversas apud Boeotos quam apud coloros raecos de Hecalo opiniones suisse persuadeant. Neque ex popularibus ollinionibus uocaleii ab Hesiodo descriptam esse crediderunt, qui ante nos hunc locum tractarunt, sed mysticum ituendam uti luo Orphicum odorem in illa doscriptione sibi Olfecisse visi sunt. Contra Vossius, idoneus harum remina arbiter, ullum mysticae doctrinae vestigium aut mysteriorum vocabulum in his Hecatae laudibus inesse nogat, Ep. myth. III p. 15. miraturus Pru
secto magnoi ere, Si illud sιο νογεννής, v. 426 ot I IS legitur, tanquam manifestum Orphicae theologiast indicium sibi obiici vidisset.
28 Noquo lamen aliud ullum istius tui inionis argumentum pridathim Pst. - Novimus Hecates mysteria apud Λeginetas fuisse, ab Orpheo, ut aiebant. instituta: sed i piat in Aoginelae Hecaten crodiderint, nemo nos do euit. In Eb usiniis ilia qu Η 'ootae locum suis se agnoscimus: n nitietatem, qualem hymnus Homericus in CProrem indicat, v. 44 I, προ7rο- λον eam et ὀπύονα Prosorpinast dicens. quod piantopere ab Hesiod Paetietates P rSOna abhorreat, netia inem fugit. Donii lue in Samothracia Hecateia a periclitantibus invocatam esse legimus si '); sod quae praeter-
256쪽
oa de eius cultu deque antris ei Zerinthi et alibi consecratis memorantur si 'i, infernum potius quam caeleste numen prodere videntur. ΕΟ igitur res redit, ut, nisi hariolari malimus, latendum sit, hanc theogonicam Hecaten ab omnibus, quae aliunde nobis vel de publicis religionibus vel de mysteriis huius deae innotuerunt, multis modis discreparept theogoniae plane propriam esse videri: cuius praedicatio utrum abilis a compositore carmini inserta, an postea demum ab aliquo inter-pulatore assuta credi debeat, haec quaestio, sicut initio diximus, in aliud tempus differenda est. Scrib. Gryphis alitiae, prid. Non. Quinctil. a. MDCCCLI.
257쪽
3 1iuii tui illeologi. quum do singulis deis multa tradi viderent pror-Sus inti r Se diveria atque liugnantia. iteque haberent. qua tat quam uoti illiae in his vera, illiae lalsa et commenticia essent. corto dignoscerent hanc denique rationem inierunt. ut plur 's deos nominibus iisdem . sedili versis temporibus, tiarentibus r quisque gestis suisSe S latuerent, qua rationu fabulari historiae adhibita, iluae in unius personam non quadrarent, apte inter plures dispesci atque sic illam sabularum diversilaletia explicari pugnamque dirimi posse putabunt 3. Ab his igitur etiam Ioves tros numeratos esse logimus: primum et secundum in A cadia natos, altorum patre Aethere, ex iluo Proserpinam natam et Liberum, alterum patre Caelo, genitorem Minorvae; tertium Cret 'nsem. saturni silium, cuius in illa insula etiam sepulcrum ostendi in . Sed
li Τheologos hos dixi Cieem,nis exemplo de N. I . t II, 21, 53. 54: ab eodem
intoriorum et r eonditaruim litterarum seruinto res dicuntur e. 16, 42, ratio Dorum alii iii O Ἐλωικος και Mεsνιστικὸς λόγος a loanne Lydo de mens. IV, 18, scilicet νη riui κος, quin deos omnes P apso hominos a talis heroi east suisse erodiderunt,pu,t 'n Citnsecratus, 3ιεριπνικος autem, quia tabulas ad Pum quem dixi modum dispescii runt. Adhibita autem haec ratio sabulis est maxime ab Euhemoro, ac deinde ius exPmplo a compluribus eruditis aetatis Alexa lidrinae; sed quaedam eius initia admodum mature apud logographos deprehendunt tir, de quibus cons. Loh rL. . gl.
p. 9b7 sqq. 2i Resuri haec Cicero de I . l. l. , quem Arnobius sequitur IV, 14. Paullo
aliter rum proponunt Clemons Alex. Protr. c. 2, 2, et Ampelius e. 0, de numerolam n non disseii tirnies. - Λt se Vulio , inquit Fortullianus Apul. c. I 4, isti ercntos Ioves, sive Iiipit res dic nilum, sine eapitibus iiitroduxit. SPd Varronis theologia longissime abhorruit ab Euhemerismo: neque enim ex hominibus d os saetos
258쪽
vulgaris Inshologia, qtlal in o superstitibus hodie poetis et sabularis historia 3 Scriptoribus cognoscimus, noe Λotheris Iovein nec aeli, sed i solum Saturni ot lihoast lilium hahot; est tamen otiam de hoc magna
sabularum dissensio, ex ilitibus iluae ad natalia eius set incunabula pPrtinent, paullo accuratius hoc locci porsse pii decrevimus. - Primum igitur Πρsiodus. cuius auctoritalom plurimi sequuti sunt. haec sero tradit ): i senuisse Saturnum ex sorore sua Rhea tres lilias, Vestam, C rerem. Iun inelia. loti dona lite lilios, Plutonem, Noptunum, Iovem; sed qui in accepisset a parentibus, i aelo Pt Torra, soro ut ab uno lihororum Suorum regno Spoliaretur, ipsum, quo satum Pluderet, Omnes, ut quisque in lucem editus osset, statim levorasse. Id Rheam graviter serentem, quiuia I ivsem in ut 'i'o gestaret, petiissse a parentibus. ut viam sibi monstria rorat saltondi mariti, partuS lue. spiem editura DRSPt, Servandi. Horum igitur consilio, quum partus instaret, abiisse eam in Cretae olfllidum I.3ctum . ibiliue clam Iovem enixam esse. Hunc I erram uecultassit in specu montis Aegaei, Saturno autem pro filio lapi- lem tradidissse fasciis involutum. ipi in quum ille deceptuS devorasS i. hac arte Iovem servatum psse. Elim mox adultum viribusque set consilio praepolli litem coegisse Saturnum. ut it uos devoraverint omnes rursus evom rot. Sic igitur lapidem . quem ille postremum hauserat, Primum ii clum esse: ouuii pio a Iove Di lphos translatum ibit pie positum esse pro m0num senio ad pus lori latis momoriam. - uaec est H
esse statuit, nequo immana in thraualii ae membra iis tribuit, ii ui, portinet fortasse
illud apud Tertullianum: sine capitibus: quamquam dc hoc non liquot, siquid in non tiunei e M inevius, Vindie. Strab. p. 235, illos Itipiteres in satira Menip
pea u arrone introductos Psse suspiratur.
4ὶ In hae, quae extat, theogoniae recensione Lyetus his nominatur, primum v. 477, ubi Rhea a parentibus eo ablegata esse dicitur, iterum suo v. i,2, ubi Forra ncceptum ab illa puerulum doseri yς 1υπιον. Apparet lia est inter se pu-l irare: nam propter v. 177 non possum iis quin Lycti pii rum natum osse credainus: non potuit igitur is postea drimini v I serra eo deserri. Meursius. Cr t. lib. lI c. 3 p. 74, priore loeo serit, uidiani censuit δ' nequo displicuisse hoc vidi tur summo i Iemst rhusio, apud Gaisso . tom. III p. 545. Sed possit ali
quis alterum potius versum corrigendum dicere: πο oror . - ην. Nam nitErius surina , . I 'DI'. non Satis certa n lictoritas est. Lrgitur . 1 rq
apud Aratum. Plia vi. v. 33, neque aliu udo grammatici, solitii. Arat. ot Elym. M. p. 276, Io, linite formam compertam habuisse vi dolitur. Sed apud Aratum Vossius periluam probabili miniectura λέκι' ' scribendum Psese statuit.
259쪽
sio dea fabula, cuius antiquiorem auctorem ex iis quidem, qui super-5 sunt, nullum habemus. Nam Homerus non modo nihil simile tradit. Sed quaedam etiam memorat, quae conciliari cum illa narratione non possint. Primum Vestam nec nominat uSquam nec nosse videtur: Cererem nominat quidem alii luoties, Sed quos ea parentes halleat, non significat. Quodsi hanc illi iluo lue Saturni et nil ae filiam fuisse sumimus, non tam n ante Iunonen , ut apud Hesiodum. Sed post eam Data videri potest . quandoquidem hanc alicubi gloriantem lacit, sese πρεσβυτάτην a Salmmo genitam esse l. Qualia luani salendum sest huius vocabuli significationem amitiguam esse. Iovem vero disertissime non minimum de fratribus, sed maximum natu PSSe testatur h), limrsus contra Hesiodeae fabulae ratio nom. Nam huius cpiidem cardo in O vertitur, ut, quamvis Saturnus satum eludere conatus sit liberis suis devorandis, existat tamen lilius, qui conatum eius irritum faciat satumque exSequatur. Hunc igitvi' non ante ceteros a patre devoratos, sed puStea demum nasci conveniebat, quum mater, illorum interitu permota, maritum sallere constituisset. Itaque p0Steriores Scriptores, qui in reliqua labida Hesiodum sequuntur, etiam ordinem liberorum ab eo traditum sorvant 3. Dissentiunt autem nonnulli in rebus minoris momenti. Sunt enim, qui satum Saturno impendens non ab eius parentibus, Capto et Terra, sed a Themide aut a Prometheo praedictum velint '). Alii non utriusque sexus liberos a Saturno devoratos statue-6 runt, sed masculos tantum; scilicet quod a filiabus ille nihil poriculi timeret. Id cognoscitur e grammatici cuiusdam relatio no*ὶ: Rheam
7ὶ Utius Ityginus, praes. p. 8 Munck., eosdem, quos Hesiodus, liberos Saturni et Ithene is. Opis enumerans, Iovem fratribus anteposuit. Sed id casu magis quam consilio sartum est; et alio loco, sab. 139, ordinem ab Hesiodo traditum
S) De Themide testis psi Servius ad Verg. Aen. III, 104; de Prometheo Cle- mons nom. Homil. I, 2 ii. 664 Cotet ., iam a Go tilingio et Lenia pio citatus. Sed Promethei nomen restituendum etiam turillographo nom. II, 16, ubi Protei seriptum est, itemque Laetantio Plae. ad Stal. Theh. IV, 785, ubi in codie. Protheus extat. - De simili vati inio, Iovi, quum Thetin dueturus esset, aut a Prometheo
aut a I hemide edito nota est sabula ex Pindaro. Isthm. VII IlI , 27 i60 . Apollod. III, 13, 5, 2 aliisque. 9ὶ Schol. Ven. ad Il. XXIV, 615.
260쪽
cuin siiliabus ad Sil,ylum confugisse ibique latuisse propu i Saturni minas, h. e. proli terea, quod ille filiis, si qui nascerentur, interitum minabatur. Ita lue filias, maternae fugae socias, non interemptas esse apparet. Ac fuerunt etiam, qui uni harum, Iunoni, parvulum Iovem amatre traditum esse dicerent occultandum et enutriendum i 03. Eubp-m rus autem, qui hanc fabulam suo more in rerum ab hominibus gestarum similitudinem distingebat, pepigisse cum Saturno fratrem eius 4 itanem dixit, ut, si quid liberorum virilis sexus natum esset. iast educaret: igitur lilias quidem, Iunonem et Glaucam, palam educatas; filiorum autem unum primogenitum ex pacto necatum, ceteri S Iovem, Neptunum, Plutonem, occultatos et clam enutritos esset in
Iovem illo ante Neptunum et Plutonem posuit: sic enim pragmaticae rationi convenientius erat, ut, qui maiestate fratribus superior,sset, etiam natu maior haberetur. - Porro de lapide, quem Saturnus prosilio deglutiverit, plerii pie cum Hesiodo co urant, exceptis dumtaxat pragmaticis, qui cur hanc fabulam spreverint, nemo non intelligit. Inter ceteros suerunt, qui simili ac Iovem Iraude etiam Neptunum Saturno Subtractum dicerent, equi pullo pro partu uxoris exhibito: idiluel actum esse in Arcadia apud sontem ii uendaria, Arnen propterea Vocatum, quod ibi Neptunus inter agnos, qui graece αρνες dicuntur, Occultatus siti ). Alii Boeotiae urbem Amen appellatam volunt ab Arne, Neptuni nutrice, quae requirenti filium Saturno abnegaveriti i. Levior dissensio haec est, quod in Musaei theogonia Iupiter recens natus non Terrae, ut apud Hesiodum, sed Themidi tradebaturi ): item quod quum Hesiodus lapidem Saturno a Terra porrectum dicati ceteri id ab ipsa Rhea sactum esse dixerunt, in quibus etiam Orpheus suisse vide iur, si quid TZetrae credimus, Orphicam sabulam ab Hesiodo compilatam et corruptam esse criminanti id . Unde autem lapidem illuni Rhea Sumpsisset, unus, quod sciam, Agathocles memoriae prodidit, antiquitatum Cyzicenarum scriptor. Is enim lapidem de Proconni ο
iii uaee ex Euhemeri saera historia ab Ennio eonversa reseruntur a Lactantio D. I. lib. I e. 14.