Georg. Frid. Schoemanni Opuscola Mythologica et hesiodea

261쪽

iusula sutilatuiti osse narravit i se . Soli I Pllilios euili transpori ἔiuini 'sse ipsi ilui illi e Ii lylii li sudis i an l. Nain volu Talianti ir hunc latii dein etiam Pausaniast aetate, sileo i lutitidie pseminet uin, los lisque di luis lana succida volatilini Vix aut in dulii lari potest. ipi in Dolpitieus hic lapis ex Puru in nunior a litorii, pii alitii luissin is temporibus tiro signiquei ruin colebantur, ilia alos multi id in i in i, raocia aliis pio locis suorunti ). et pii 'rique, ut fama sori bat. do eaolo dolapsi, uitile aliquid divini in iis ii iesse villo baluris' i. No su lacibi quisquani sibi persti; debit, consocrandi i ius causam I i lphis hanc suis so, i luod eum di voratum a Saturno rursusquo Pisectum crod rotat. sod potius ipsum hune lapidsem sabulae in istum modum colutirmandat' ansam dedisso ali Parol. Nompo ad sallendum Saturnum nocessu orat . aliquid ei pro lilio tradi: igitur percommodi se lapis ille obtulit, qui quum pro signo Iovis

coloretur, facile ollam substitutus olim pro Iove ci sedi potuit. - -8 lertim post aquain Somel haec forma sabulae nata esl, xtitisse etiam alii videntur, i pii tali id in illuni apud sese potius quam Iioli liis sorvari volloni. i ei te inter Ilomanos suorunt, tui Torminum in Capitolio. lapidem rudem et in forniem, pro eo haberetil, quem Saturnus olim de

Iani vero de luco. ubi l velit Ithea peperissset, psermagna fuit hominum dissensio, quum plurimi Dum apud sose natum ni sust seduco lumi tint 'nder ni, isti as Omnes enum rari' longi im Pausanias ac dillicite negotium osse prosilutur* ij. Hostudiis quidem, cuius narrationem Sultra

17ὶ Pausan. X. 21, 5.

I S, I se re noti sima satis ost C. F. iter annum laudare, ςottesdietasti. Alterili. I . 7S, g. i, not. 32. I i) I osteriores Graeci huiusiundi lapidibus nomen indidorunt, ex Phoenicum aut SSrorum serinone sumptum, qui Ilethel dixerunt, quod nomen etiam in Genesi aliquoties legimus, ea p. 28, Iri. ἰso, T. I 4. 15. Ex hoe genere Dol-νhi eum illum Iapidem suisso patet ex Hosyphio: IIctsri λος' ODr ως εκαλε ro ὁ δω- λιγος ripa Λιν ,1m. Eundom etiam Abbadi r, item peregrino nomine, dictum osso Priscianus ait, p. 647 Puttach. CL Bod. ad Mythogr. num. p. 36. - DE Uni

verso hoc genero lapidum metoorie timui multi satis aeeurato dixeritiit, quorunt

20, Laetant. I, 20, 37.2li In Messeniacis c. 33, 2.

262쪽

posuimus, Cretae insulae lianc gloriam tribuit: Callimachus*-ὶ contra Arcadibiis si istin adiungoro maluit, ita tamen, ut alii luid otiam Creton-

Silius concederet. Nam italum quidem Iovem in Arcadia, mox automi relam delatum ibit pie nutritum ess . Ipsi autem Arcados natum I veni dicetiant in ilion te I,3 caeo, quem etiam OlSmpum et ιεραν κορν - i , partem lue cius Creteam appellabant. Dereptum autem a Illi a saturnum lapide porrocli, in monte Tliaumasio, qui liaud procul a Lycaeo est, propn urbem Mellivdriuin, set in cuius cacumines etiam antrum Illi 'ae consecratum erat, quo nemini nisi seminis sacerdotibus

accedere liceret. Λblutum a Rhea puerilliina in flumine laisio, qui Gortynen uriami alluit non longe a Lycaeo Sibam. Matris ipsius purga- insenta in Lymacem thivium abiecta, qui apud I higaliani in Nedam in-iluit. I seniis i nutritum Iovem a nymphis This Oa. Neda, IIagno, quarum prima oppido nomen dederit ad Lycaeum sito, altera flumini ex eodem montu decurrenti, tertia sonii in ipsQLycaeo i. - Sed a 'mulabantur Arcadibus vicini eorum Messenii, apud is ius quum Sanctissima esset Ithomatae Iovis religio, etiam incunabula dei sibi vindicabant* 3. Documento erat Clepsydra sons in summo montes Ithome, dictus ob colatum Illistae partum. In eo sonte ablutum Iovem, ι'duca-iuni ple a nymphis Ithome et Neda: nam Aeda flumen etiam ad Messeniam pertinet, sines eius ah Λrcadia et Elide dirimens. Porro Elei propter solemnium Olympii Iovis sanctimoniam etiam de naudibus dei non concedendum aliis rati, Idaeum antrum, in quo ille aut natus

aut educatus crederetur, apud se esse volebant* 3, acciti Sipio ex Creta

Curetes ad custodiam pueruli sti. In Achaia autem et Aogienses et Olonii eandem gloriam allactabant, utrique nomine confisi. Nam Aegienses urbem suam ab Aege nominatam dicebant, cuius Iupitor lacte nutritus esset; alteri hanc a suae urbis nomine Oleniam dictam esse autumabant 7 . Praeter hos Thebani commemorandi Sunt, qui arcem

22 Ηγmn. in Iov. v. 6 sqq. 23 De his omnibus vid. Pausan. III, 38, 2. 3. 36, 2. 28, 2. 4l, 2. 3. et do

monte Thaumasio Steph. ΒΥΣ. S. h. V.

24ὶ Pausau. IV, 33, 2.253 Demet r. seeps. ap. schol. Pind. Ol. V, 42 sl S . es. Boeckh. cxplie. p. 150. 26ὶ Pausan. V, 7, 4, qui non diversos ah liis Idaeus Dae los suisse memorat. 273 Strab. VIII p. 387 224 Tauelin. . Veriorem causam, cur tira ονλενία , dicta sit, Theo ad Arat. v. 164 memorat, Milicet quod capellae sidus in ulna, ἐπὶ νης Aurigae conspietatur. Sed salsa epitheti interpretatio effecit, ut Ae-

263쪽

suam antiquitus ιιακ&ρο ν νήσους dictunt ibique Iovem natum esse asserebant veteris in Scriptionis testimonio, a 'δ' εισὶν /ιακαρ υν γνοῦσοι, το9 ι Περ τον uριπον

set Lycophronis Cassandra v. 1is 4 Thebas γενεθλίαιε Πλακα, li. e. Dalale solum Iovis nuncupat. D nique Chaeronenses in suo agro, Si minus Iovem natum, at certe lapidem Saturno a Rhea porrectum eSse narrabant se). - Sed his omnibus, et si qui sorte alii in Graecia similia tu iactabant, Asiani populi adversabantur, Lydiae maxime et Mysiae s. Phrygiae minoris incolae. Ac de Lydia testem habemus Ioannem Laurentium δ ij, ilisum natione Lydum, ilui sua adhuc aetate, h. e. Sexto p. Chr. saeculo, apud Sardes in monte Τmolo locum esse dicit, olim γον&ς Λιὴς Γεσίον, mox corrupto nomine Λευσίου appellatum. Idem Eum 'lum, inuina de antiquioribus poplis, in Lydia Iovem natum dixisse

memorat, ac rerenti OriS cuiusdam poetae, Macedonii, hodieque versi-

Curetumque saltatio ab Aristide numerantur j. Et ad Sipylum, propinquum Smyrnae montem, Idieam cum filiabus fugisse Saturni metu iam supra vidimus. In Mysia autem Scepsis oppidum, ad Idae montistolis quoque incunabula lovis vindiearentur, propter urbem eorum Olenum, ut e Statii 1ersibus Theb. I, , i 04 Spanli inius observavit ad CalliIn. h. in Io v. v. T. Aegae erant etiam in Cilicia, in cuius urbis nummis aut capra expressa ost aut mulier stans, dextra cornu, sinistra puerulum serens, quam Εc helius D. N. Illi'. 37 Amaltheam Iovis nutricem esse putat. Tamen hinc non eonsequitur, etiam Argeaeos - sic enim voeabantur - natum aliud se Iovem dixisse. 2, TEetE. ad. Lycophr. v. 1 I94. Cf. Forthhainmer, Topograph. Tli bar. Pri gr. Ei l. 1S54ὶ p. 8, qui has beatorum insulas v. rectius peninsulas Ismeno, Strophia et Dirce rivulis effectas esse docet. .

264쪽

mulando, quod illi se Ithea pro puero lapidi'm enixam esse simulasset. i. Et civis Scopsiorum Domotrius pro patria sua adversus CretenSes hoc maxime argumento pugnabat, quod Rheae cultus ab initio illi potius quam Cretae proprius suisqui. Λddobat etiam, cluae nomina locorum in sabulis de Iovis infantia maxime celebrarentur, Idam et Dicten, ne hapc quidem Crotast propria sed aliorum eorum montis esse in Τroade, aliorum loci cuiusdam in agro Scepsiorum. Sunt autem e recentioribus quoque viri doctissimi βο), qui saliciam illam de si Iovis natali laus, ipsam pie adeo religio nona huius dei, non a principio Cretensibus propriam, sed ex Asia advociam fuisse credant, hac maxime ratione permoti, quod Curetes, quorum magnast ei in pueruli Iovis nutricatione si in religionibus paries sint, ab origine non Cretus sed Phryges fuisse videantur. Mihi tanton accuratissima Lobeckii disputatione tantum certo effectum videtur, ut de Plingia Curetum origine dubitare liceat, pronior sust sum in pam sententiam, ut in Asiam translata Iovis incunabula tum domum ess r dam, postquam Illi a Graecorum cum C3bele s. magna matre a Lydis et Plingibus culta. Curetesque Cretici eum Phrygiis Corybantibus confundi coepti sint. Ceterum Curetes etiam in Elido et Messenia Iovis parvuli custodes fuisse dicebantur, sed acciti a matre Ox Creta: sic enim Elei narrabant '), nec Messenios aliter statuisse credibile est. Sed illud custodiae munus iplis primus Curetibus adseripserit, non habeo dicere. Η - siodus il uidem in theogonia mentionem eius non facit, neque antiquiorem rei auctorem citari memini, quam Orphimo theogoniae poetam: quamquam ne de hoc quidem satis liquet j. Sed frequens Curetum custodiae mentio apud recentiores est inde ab Arato: neque quisquan horum illos non Cretae insulae assignat. Omnino autem Creticas de Iovis infantia sabulas maximam apud omnes auctoritatem nactas PSA videmus. Reliquis, si ab unis Arcadicis discesseris, vix alibi quam apud suos quosque populares fides habita est: et sunt sane Pleraeque

265쪽

eiusmodi. quas facile intelligas recentiore denum tenipore sacerdotum aut perlegetarum studio coit positas esSe. Restat, ut de nutrici hus quoque Iovis paullo accuratius dispicia-l2 nnis. Notissima est saliuia de capra, cuius aut uberibus Ilipilor admotus aut certe lacte nutritus sit. Eam Hesiodus non memorat; tam nquum in Aegasei montis antro Iovem educatum dicat, suerunt qui in hoc montis nomine etiam nutricantis caprae indicium sibi delirphender viderentur. 2 3ιεὼ0Gal, inquit scitoliastes, orι καὶ Diet αἰ

δικον καλουμενον ψ). Postremum nomen sine dubio corruptum St. rescribendumque Αἰγιδοκον, quo nomine locum in Creta suisse Euphorio testatur apud schol. Ven. ad Il. II, 157. Post Hesiodum autem plerique capram Iovis nutricem colebrariant, non tamen Sine magna sabularum varietate. Nam in pa theogonia, quae Musapi nomine inserit ita fuit, Iupiter recens natus a matre Themidi, a Themide Amaltheae nymphae tradebatur, quae puerulum calirae uberibus admovebat. Erat autem haec capra Solis progenies, adeo terribili specie, ut Titanes adspectum pius rosormidarent, quamobrem horum rogatu Τerra stamin antro Cretae abdobat, ubi Iupiter ab ea nutriretur. Is quum adolevisset iussumque Titanibus saceret, oraculi monitu aegide, h. e. eiusdem caprae pelle SeSe armabat: erat enim ea impenetrabilis ac terrifica, et

40ὶ Negat Hoeekius, Cret. I p. 70 et 174, apud Hesiodum reete seribi P ἰγαῖονορος, reponique vult ex aliquot veteribus editionibus. Nam alterum montis nomen a nullo memorari, sed quum apud Ps. Plutarchum, in libello de fluminibus c. 16, 3, nynapha quaedam Cretica Arge a Iove ex urbe LSeto rapta esse dieatur, ab huius nymphae nomine montem Ar eum appellatum esse autumat. Hoe argumentum quam debile sit, nemo non intelligit. Nam no Αrmei quidem montis ulla apud quemquam mentio fit, ito lue ex nymphae nomine consequitur, montem quoque ni, ea nominatum fuisse. Sed Αἰγαιον eodices Hesiodi, quotquot collati sunt, omnes tuentur, praeter unum Parisinum, in quo est 'Iδαίου ἐν Oρει:quod in Aldina aliisque veteribus editionibus impressum est, ex aliquo errore Ortum videri debeat. Et agnoseitur Aegaeus mons non modo a schol. Hesiod ., Redet iam a Theone in comm. ad Arat. Pha n. v. 33, quo loco pro vulgata lectione ορευς Οχεδον Ἱδαλιο a quibusdam Αἰγαίοιο seriptum fuisse docemur, unde hoc saltem intelligitur, grammaticos veteres de verita is nominis apud Hesiodum non dubitasse. Aceedit, quod rognatu in nomen alterum eiusdem montis ex Hesiodi scholiasta roguoscimus, Αἰγιδυκον r. nam sic pro Ἐκδικον seribendum esse pro certo habeo.

266쪽

in tergore t orgonium habebat i). Haec fabulae forma mihi quidem prae celeris g muina esse et verae significalionis indicia servare videtur. 13 Constat enim inter omnes, aegidem Iovi propterea tribui, quia fulminis, imbrium, procellarum aliarumque tempestatum potestatem habeat. Nam atria, itidem ut καταιγίς, dicitur φοβερά τις κω σις αερος, ipsoque aἰγος nomine non solum caprae appellantur, sed εκ πυκνό-τζτος ἀέρος ποιὰ πίθη Ουρανια, ut Eusta uiti verbis utar ). Apparet igitur, quid caprae imagine in sabulis significetur, et cur Iupiter a capra nutritus eiusque pelle S. aegide armatus dicatur, quippe quum vim suam ac potestatem ab iis maxime rebus habeat, quae illa imagine denotantur. Α Sole autem cur capram illam natam dicerent, eiusdem Eustatilii verbis explicari potest paullulum immutatis δ): τὰ

κοινοῖσθαι τεῆ Λεί). - Sed displicuit tamen nonnullis bestia summi dei nutrix. Hi igitur pro capra nIn liliam substituerunt, cui S. Capra nomen suerit 33. Alii contra non modo non spreverunt illam, sed Ampitheani, quae apud Musaeum nympha fuit caprae uberibus Iovem admovens, ipsam nihil aliud quam capram suisse crediderimi adhibitam puero aut a Themide 3 d), aut a nymphis Adrastea, Ida ε ο) aliisque, quae communi nomine Meliae dicuntur 373, aut etiam a Curetibus ε 83. De nomine Amaltheae multi multa protulerunt parum proba-

41ὶ Ilaee e Musaei theogonia reseruntur ab Eratosth. cat. e. 13, iteam a scitol. Iliad. XV, 229, quamquam is Musaeum auctorem non laudat, et ea prae nomen

Amaltheae fuisse ait, quod perperam laetum arbitror. Nec est hoe apud Urginum P. Λ. II, 13 p. 379, ubi eadem sabulae forma refertur. 42ὶ Ad Iliad. V, 3S, p. 602, 1 S. Eiusdem Elastathii est etiam superior aegidis interpretatio, ad li. XV, 3IS. CL id. ad XVI, 593. Cornut. d. N. D. c. s. Ioann.L1d. de ostenti p. 340 Botin. Zenob. Prov. I, 26. II, 4b. aliaque apud Blouili ld. gloss. Aeseli. Choepti. v. 583.

44ὶ Anton. Lib. Metam. c. 36 p. 46 Roch. 453 Sie est apud sehol. I l. XV, 229. CL II1giv. P. A. I, 13 et Mehler. ad unaseae fragm. p. 47 sqq.

46ὶ Apollodor. I, 1, 6.

47ὶ Callimaeli. hymn. in Iov. v. 46. - ueliae nSmphae quales fuerint, demonstrasse mihi videor in dissertatione superiore p. 125 sqq. 4Si Apollodor. l. l. Diodor. V, 70.

267쪽

i4 bilia Milii vix illibilari posse videtur, quin a veri, O repetetulit in sit. Nam ἄλγειν, ut duγαίνει est l. q. ac tu, ειν; li inc- ραπεία, et quisquis alteriun aliquiam Odo γεραπε ει , undi' etiam medici significatio 1lii xit ab Hesyphio

commemoras a. Prima pars Dominis ex lacta est, una littera elisa. Nam Λnima apud i, raecos, ut apud nostrales, nutricem aut matrona designat 3 quant Obro in Asi ἱλθειαν non inepte almam Ilia trem s. nutriciam interpreta bina ur. Et memoratur in sabulis

Amalthoa qua 'dam Oceani aut Haemonii silia, quae cornu taurinum poss derit mirae virtutis, unde cibi potusque quod quisque cuperetulisti lini manaret ). Λpud Cicoronem autem aliquoties Amalthei montio lit in Allici liraselliis Epiroticis, qui,d Orellius et Bail erus in Onomastico p. 33 recte in lorpretari vid ntur ile sacello Amaltheae consocrato. Et sati dicam quoque Amaltheam inter Sibyllas numerari videmus, quae superfuisse adhuc I amiuinii Prisci aserate dicitur ii: ne

luse stiriasse sp rnonda sest i laus nil suspicio, eandem hanc erase, quae Iovem educaverit β δ). duae omnia si reputamus, non POSSumus quin

3 ceti ιν vel aucticeκδειν, ab eadem sollicet stirpe, tande est 3ιαλακος, cum te privativo. Sic Ptiam Suidas: πα ue ro M a μαλάσσεσθαι. Alia apud Io. Lydum explientio est. ἡ ιιιια καὶ di Poc 3ς και ἐνὶ τα Ovrα r ξουσα ' ui λειν rotρ ro ex vero salsoque mixta. - Schwen Lio, Etymol. ni th. Λnd. p. 4l, miinen euin εὐρώγω rognatum videtur, quod qua ratione fieri possit non perspicio. Neque probabilius Welo erus. de Cretie. colon. p. 6, compo situm nomen ex ιλμαλος et statuit: quoniam scilicet αμαλαὶ apud Homerum fiunt, adiecti uin illud etiam instar appeIlativi, neque solum de agnis, sed etiam dμ capris, nee do tenellis, sed de adultis atque robustis, qualem illam Iovis riti trirem credi par st, usurpari potuisse ratus. Proxime ad verum accessit Ilope Uus, Cret. I p. P 0, nee tamen tenuit, conturbatus similitudine terininationis eum adiectivo θεία. 4: uine etiam Ceres apud TrueZenios v. υμμ&ία cognominabatur.

Vid. Zeitob. Prov. IV, 20 c. Selineide iiii not. 50, Apollod. II. T, 5, 2. Tetelin. ad Lycophr. v. 50. Schol. Iliad. XXI, 194. 5li I actant. I, 6, 10. Io. Lyd. de mens. IV, 34. Serv. ad Verg. Aen. IV, 72.

CL Schol. Plat. Phaede. tom. IlI p. 2ST I auehia. et Suid. s. v. Σίβυλλα.52ὶ Λ neas u. d. Penat. p. 299. - Ceterum ab L ngero, Theh. parad. p. 422, admonemur otiam alius citiusdam Amalthras, Phoei filiae, quam Iupiter in ursum transformatus constuprasse dieitur a Clemente Rum. Humi I. V, 13. Aam ibi Atii λ- θιαλέλιος logondum esse, cum Cotelerio, non potest dubitari. Magis tiam otii ruptuni nomon est in nProgia. Clem. X, 22, ubi Manthea seribitur. Est autem haee sabula ab alio nullo incinorata.

268쪽

eapram Amaltheam ab iis demum dictam esse credamus, qui iluid 15 capra Iovem nutricante significaretur non intelligerent. Primitus autona Amalthea nympha fuit ), quae quod omnium bonai una r rum copiam haberet. etiam ad nutricandum talem puerum alitisSima visa est. Concinnatis deinde duabus sabulis diversis factum est, ut aut ipsa in pram transformaretur, alit capram habuisse diceretur, cuius laeto Iovem aleret. Porro quum caprinum lac nec suave nec Salubro hah retur, nisi melle admixto Iovem quoque non sine instile nutriri conveniebat. Hinc Molissa ascita est, Amaltheae soror, patre uelis Seo, rege Cretensi 33. Orphici Melissum Amaltheao coniugein dixerunt, ex eo- Iue coniugio Λdrasteam et Idam procreata A pia 3 Iovis nutricos lacla

sint j. Has etiam Apollodorus I, 1, 6 nominat, sed Amaltheam capram dicit. Hyginus hi tres sorores fuisse narrat. Amalthseam, Adrasteam, Idam, ab aliis Melisset, ab aliis autem Oceani filias dictas, easdem quo etiam Dodonides nymphas perhiberi: unde non inepte aliquis coniiciat, suisse etiam itui Dodonae Iovem nutricatum vellent. Et Amalthoast quidem in Epiro, ubi Dodona fuit, aliquam famam suisse Amalthoum illud Epiroticum probare videtur, de quo supra diximus. Du Λdrastea autem dubitari non potest, quin ea primitus non ad Dodonam neque aliquam Graeciae partem pertinuerit, sed Phrygiae dea

54ὶ Laetant. I, 22, 19: is Didymus in libris Πινδαρικῆς ait, Melissea Cretensium regem primum diis sacrificasse. Huius duas fuissρ filias, Amaltheam et Melissam, quae Io in puerum caprino lacte ac melle nutri runt: unde poetiea illa sabula originem sumpsit, advolasse apes atque os pueri mello complesse. Rem se contra habere, Melissamque et Melissoum ex poeticis illis apibus saetos esse, neminem latero potest. De his apibus cf. et a iiton. Lib. Mot.

e. 19. Verg. Georg. IV, 150. Columell. IX, 2. Addiderunt alii culumbas πελειάδαο et aquilam, nectar Iovi et ambrosiam afferentes, et propter id meritum post in sideribus collocatos. Athenae. XI p. 491.553 Vid. Lobeck. a glaoph. p. 514. 56ὶ Fab. IS2 p. 254. Nympharum nomina in ei diei hus scripta sunt idn t hea,

Althaea, Adrasta, quae quin recte a Munckero cum illis, quae supra posui, mutata sint, ii emo dubitabit.

269쪽

isi fuerit, aut non diversa a magna matre, aut certe in eius comitatu β7 . Nasta in vel Phrygiani vel Creticam haberi licet, quoniam Ida monsuti tibi lite est. Sed i reticae suisso dicuntur duae nSmphae Idaeae. Ηelice et Cynosura, quae et ipsae Iovem nutricaverint, Sintque ab hoc postea inter astra collocatae, et quidem ursarum Specie, quia Iupiter aliquando Saturnum fugiens se ipsum in draconem, nutrices autem in ursas transformaverit. Creticam hanc fabulam dicunt Theo in commentario Arati v. 46. et Leontius de sphaera, apud Bulilium, tona. Ilp. 266, suitque in Creta locus quidam, CFnosura dictus, prope Istrum

urbem '), unde altera illarum nympharum nominata videri potest; Helicen quoquo locum in ea insula suisse non traditur quidem, neque tamen incrodibile est. Ceterum fuerunt, qui illam nutricum Iovis transformationem non Crelae accidisse dicerent, sed in Propontidis insula Arctonoso, quase vulgo Cyzicus vocatur '). Huic propinqua Proconnesus est, unde tali idem ad sallendum Saturnum a Ithea sublatum esse Agathocles scripsit: eundemque scriptorem etiam transformationem illam ad Arctonesum retulisse crediderim, ipso insulae nomino invitatum. ut Creticam sabulam huc transferret βψ3. Λglaosthenes autem, qui Naxica scripsit, Iovem ob metum Saturni ex Crela I axum amandatum ibique a Cynosura nutritum esse retulit si i). Nempe Naxit quo tuo eius dei, si minus natalium, at corto nutrimentorum locum in sua insulat 7 esse contendebant, antiquo huius nomine freti. Nam Dia olim appellata fuit, quasi Ioviam dicas οδ). 1 nonnullis, ut Hyginus esto ), Iovis

573 Cons. accuratam Marquardii dissertationem, Cyzie. p. 103 sqq. , cui nune quidem nihil addi opus est. 58ὶ Apud Eratosth. eat. c. 2 seribitur ἐν τῆ πωλει γῆ κΠλουμένν'Isrοις et apud llygin. P. Λ. I, 2 et schol. Gomi. Arat. p. l0 Bulit. Η isto e , aut istoe, II i stipa, llesti ea. V i uni liomeri Scliau bachius p. 73 e Stephano BSE. posuit. 5 Sestol. Apollon. Rh. I, 9ll. 60ὶ Ex eodem Agathocle rem mirifieam retulit Λthenaeus IX p. 375, Iovem in

Crota etiam serosas uberibus nutritum esse, unde animal illud ab omnibus merum haberi, euius earnibus vesci nefas sit. Πραίσι- δι , addit, κῶ I. γα-οὶ, Πυrq προτελὴς αυτοῖς η θυσία νει διιι IIcci. Tα παοαπχῆσια ἱσroρει μάν-

ὁ Ανζικηνος ἔν Olet haec sus aliquid mystieum, quod quid sit, aliis indagandum relin in . 6il Eratost h. eat. e. 30. IIysin. P. Λ. II, 2 et 16. Schol. German. Mat. p. 73. Laetant. I, II, 64. Ioann. Lyd. de mens. t V, 48 p. 83.

270쪽

nutrices koga set Helico nominatae sunt, Oleni filiae: nimirum ab Aeliaeis, si ex nominibus coniecturam calii inus, quae urtiitim in Achaia sunt. Item quae ab Arcadibus et Messeniis nutrices Iovis perlithebani ul',Τllisoa, Hagno, Neda. Illio me, harum unam ab oppido, alteram a fonte, tertiana a flumine, quartam a monte nomen habere supra idimus. Ab loci nomine etiam Geraestiades nymphas alipellatas crederem, - nam G ra Stum Euboeae promontorium et oppidum novimus, - nisi obstaret Et 3Inologi auctoritas, qui unus, quod sciam, harum mentionem facit, p. 227, 39. Is enim eas pro nutricibus Iovis apud Gortynios Cretonses habitas Psse ait, causamque nominis addit ori et oν Λία έφονσα ἐγεραιρον. - Denique non praetermittendast sunt duae Iovis nutrices a Romanis scriptoribus memoratae, Graecis ignotae, Fortuna et Anna

Perenna. Ac de Fortuna quidem testatur Cicero, de divin. II, 4l, 85, Praeneste esse Iovis pueri aedem cum imagine dei lactentis, qui una

cum Iunono in Fortunae gremio sedens mammam appetat, eumque religiose a matribus coli. De Anna Perenna autem Ovidius, Fas l. III, 657 sqq. nos docet: Sunt quibus haec Luna est, quia mensibus impleat annum, Pars Themin, Inachiam pars putat esse bovem; Invenies qui te nymphen Atlantida dicant Teque Iovi primos. Anna, dedisse cibos.

unde apparet ipsi poetae non satis compertum esse, quonam haec dea loco habenda et quale eius numen ac munus sit η β). Hoc tamen aliunde manifestum est, visam eam bonarum rerum copiam habere vitamque hominum tueri ac prosperare posse: quamobrem invocabant eam Romani in eius sesto, quod erat Idibus Martiis, ut an nare perennareque commode liceret sist), h. e. ut et instantem annum et suturos hene ac feliciter agerent. Fuit igitur Anna Perenna non multum sortasse dissimilis Graecorum Λmalthpae, quam a linam matrem inter-

prelati Sumus, potuitque proinde et ipsa non indigna Iove nutrix videri. Scrib. Grniliis aldiae m. Octob. MDCCCLII.

GS Doete et laboriose, ut soli ins erat, Elavsonius de Anna Perenna disseruit, Aen. v. d. Penat. p. 717 sqq. , sed in summa tamen re nobis non magis persuasit,

quam Merkelio, Protegς. ad Ovid. Fast. p. CCXIV sqq. 66ὶ Maeroh. Saturn. I, 12 p. 264 Zeun.

라틴어 텍스트