Georg. Frid. Schoemanni Opuscola Mythologica et hesiodea

291쪽

ιι rernu καὶ δTνος αἰνῆς. Sic ille: addam ego hoc tantum: illam

naui una depravationem mali rum Iust inde naturum seget ira non tamen

ita necessario eum ignis usu artiumque involatione conium iani sabulae huius auctoribus visam esse, ut his inventis non li ossent non illa quo-ilue consequi: quod si ila visum esset, non iratum Iovem set infestum, sed bono consulentoria hominibus ignem denegasse die re doliuerunt; sed accidunt haec mala propter hominum stultitiam et perversitatem, quum liseno inventis male abutuntur. Atque hanc ob causam Pandoram illi indux runt, quam aut repudiare hominibus aut recipere liberum Psset: cuius persona iIuid significetur, si propriis verbis eloiluendum est, nihil aliud nisi luxuriae illecebras osse dicemus. Itudior longe ac simplicior fabulae forma est apud Theogoniae compositorem. Conspirat is cum altero in ea parte narrationis, ipiae est de mulieris fabricatione et ornatu, paucis quibusdam exceptis, de quibus . quoniam nullius ad rem ipsam momonti sunt. dicere nune nihil attitist 3ὶ. Hoc unum non praetermittendum, quod Pandorae nomen in Theogonia prorsus non legitur. Fabricatam mulierem ad homines deduci facit non a Mercurio, sed ab ipso. qui eam fabricaverat, Vulcano v. 585Sq l. :

44ὶ De nonnullis, quae in hoc Τheogoniae loeo offendunt, dixi in dissert. Ide interpolationibus Th. lIes. p. 7.

292쪽

iluasi vetus illa consuetudo, ut dii inter homines conversarentur, non clum otiam plane dissoluta fuerit. Vereor tamen risi idem in Agnoper . De hoc poeta noster contra veram et genuinam veteris soli uiae mentem i, o Suerit, quam ab Do minus plane intoli stelam osse etiam alia domo n- Strore videntur mox commemoranda. Rectius sine dii hio alter postia

Pando ram ad Epimetheum tantum deduci facit, idque ut etiam ab hoc

Thoogoniae compositore fieret tanto magis exsperiandum Prat, illi ad SH Dra v. 5li Elii mellistum dix strat malorum auctor in hominibus inclum es Se eo quod primus mulierem Iovis itissit fabricatam re- Disset: ῖς κακὰν γενετ' ἀνδρασιν αλ σrῆσι precor γ ἄρ- σιος rua τὴν υγαδεκTο γDναικα. 'Onvenistias igitur erat nunc etiam ituo modo id factum es sol iste toro in

ut iii Op. v. 77-82, quibus insertis iam subieetum verbi τε DB in Th. v. 585 Mer- eurium habebimus, non uleanum, ut in hoc, qui nunc est, rontextu verborum statuendum arbitror cum Hermanno, Opuse. Vt p. 178. Goeulingius lovem ipsum iu telligi vult, minus probabiliter. I ellem equidem in Theogonia pos versus logi quos

T vesten ius posuit: sunt enim prorsus ad rem aerommodati; sod vero hos aut horum similes a Theogoniae eo inpositore additos sitisse non ali sim inition uni rinare.

Plane aut esti probo Go et lingit iudicium, liuo Hermanni eorroetionem ςnn rho εν καλον - repudiavit, non offensus eorreptione primae sFllabao in voeo χuλός, quam IIem annus aliique, vel ut Vossius ad Arat. p. 20S, quum hoc loco, tum opp. v. sa, tolerari posse negarunti Est enim haee mensura propria dialeeti Aeolicao, neque ullum alterius exemplum extat in Λleaei, Sapphonis. Corinnae re liquiis. Vid. horum fragm. ap. a ii reus. diale eL Aeol. p. 244, 2 l. 256, 1. 9. 258, 3. 26 I, 26.

Et apud Pindarum quoque, poetasia Boeotum, eandem Rein per mensuram es Re ipse Hormannus monuit, de dialecti Pind. , Opusc. I p. 253. Itaque ut alios apud Hesiodum Λ olismos non paucos, Sic etiam hunc tenebimus: quem quod non ubique ab is eo usurpatum Videmus, neminem offendet, qui qua ratione hace earmina compositii sint, perspectum habeat. Ceterem eandem in illo voeabulo vario Latoin m nsura etiam apud Solonem, Mimnermum, Theognidem, Simonidem animadvertimus, uede posterioribus di eam. CL Osann. ad Cornut. p. 252.

293쪽

l ., Aliam ii videor mihi i,orspicere, cur hoc theogonicus pia la lacere nolit - ril. Nanupist viiloretur sic Epimellisto optio data esse, uirum recipPro mulier in an ropudiaro mallet, qui madmodum supra de I and ora monuimus. Id autem ali num fuisse existimo ab eius consilio, qui hane saliuiae formam commonius est. Voluit enim si ite dubio condition in generis humani inde ab hoc lompore sic immulatam cSse, ut non amplius, Sicut antea. Pordurare Pl propagari humines alisque multoribus possent, sed copulari mares cum seminis necesso esset ad liberos procreandos g nusque conservandum, alis iIua copulatione quum plerum pie viri S non ab hurrero, sed rupido Pana app tere sciret, hanc Oh rousam primam mulierem omnibus iis dotibus atque illocebris instructam serit, qua P virorum amorem ac libidinem accenderent. Quod si verors nieci. conscipiens est, po tam . Si recte omnia constar et inter so conspirare voltol. etiam stili 'riores illos duos versus de Elii mellisto v. 5l2.

la) uun dobuisse recipere, sed sic potius illum lorum conformare, ut Post v. 5 lv. li:

46 Iudieavit sie etiam II Silius apud V illi uim p. 154, ubi tamen pei erroremi lip. V. 54 pro 84 seriptuita est. 47ὶ Sequitur in I h. , orsus pandi in rem repetens, τῆς γέ est υλωλοι IGM rδε υς

π&ὶ ιυλιι γ Dumae a , nil fieriptus, ut arbitror, ab aliqno comparandi gratia, ex alio tuopinin carmine, ililalia annotaturnia in rodicibus non rara sunt. Diversarum P -- eensiti noni hoc indicium esse lIormanno non concesserim: nre nanos probo, quod

idi iii, de Tlieog. som. iiii l. p. 15, particulum 1 v. bl l dolevit; scilicet ne connerteretur hie versus eum s ui , sed, absoluta v. 595 sententin, Atropha evaderet quin quo vorsibus eiinclusa 5 u. 592-595. Scit v. 592 utique aut πῆ ια μέγ' ατ

294쪽

Quodsi essein in Pa opinion , in qua multos et doctissimos viros esse video, ut quidquid minus apte, commode, eleganter in Theogonia positum est, propterea etiam Spurium esse suspicentur, et dolendo aut addondo, mutando Pt transponendo, urendo deni lust et Secando veriorem ni agisque genuinam carminis sormam a se restitui possc spor ni contoni prem ego illos versus eiiciendos esse. Atqui, quod alias Saop nlim Pro, idem etiam nunc prositeor: intelligere me non mimis quam litem quam alium, plurima esse in Theogonia, quae alitor lacta vellos sateorque haud raro illuuitio iii lius non adeo lii agilis Plegni aliorem sorii iani, et quae magis placeat, indui huic carmini posse; verum lainoia non is sum pii, quidquid rectius et elegantius, id propterea etiam vetustius magisque genuinum esSe censeam, Sed agnosco concinita latii

hanc Theogoniam esse ab aliquo, qui, quum univerSam ilii idem partium compositionem totiusque Olieris sormam non male instituisset, iii singulis tamen perquam Saepe peccaverit. Talia sane notanda sunt,noque invidebo criticis, quominus aliquid, quod melius videatur, exingonio suo sexpromant. Sed nihil aliud tamen sic ollicient, luani ut οὐ londant sese plus iudicii elegantia compositionis quo sollertia valere, quam illum compoSit Orem; ut aut in ingeniosa eiiis uanili conam ni A. si meliora, priss terea etiam praeserenda iis esse crodamus, qua D auli istitiis tradita sunt, utque Τheogoniam, nescio quorum interpolatoriam prava sedulitate deditaque opera corruptam, isti tismodi artificiis ad antiquam suam formam redigi posse speremus, hoc qui poStulant, conlidentius profecto faciunt, quam homine critico, h. e. s. ano ac Sobrio, dignum est. Sed redeo unde digressus sum. Dixeram enim, necessi- talom inde ab illo tempore impositam homini hiis suisso cum mulieri- hiis vivendi; antea nullum fuisse Sexum muliebrem, Sed solos virus. Id sane manifestum lit ex ipsius poetae verbis, culparuit illuc eum pro lilerea recentiores quidam critici, quippe qui perspectum PXI lora-lumque haberent. nullo tempore fieri potuisso, ut genus humanu in 20

constaret sine mulieribus. Rectissime illi. si hanc livetis lego in statuitanis, ne quid aut esse aut suisse fingant, nisi quod reapse aut esseaul fuisse potuerit: qua lego sancita actuni erit de multis ac praeclaris

295쪽

poematis aut Pu malum partilius. Λ t. inquiunt, peccavit saltem poeta in eo. quod de illo antii pio statu non disertius exposuit, et, qui vindem pr0pagari genus humanu in sine multoribus potuerit, cortiores non ib-cit. Hoc si peccatum est, non in torcedo, quominus Poenas det. Interiin piod ille a se disertius exponi non opus esse credidit, ego, ut satisfaciam tamen aliquo modia castigatorum curiositati, ex Platone xpromam. Is enim in Politico antiquissimam hominum conditionem, qualis sub Saturno mori l. describens, similem quandam vitae imaginem nobis proponit atque eam, quam Pgo supra huius sabulae auctori obversatam fuisse dixi. Nam coniunctionem deorum hominum qu ar-iissimam suiss0 ait, eamque udem, ut hi sub illorum cura ac lutela tanquam sub pastoribus greges degerent. Λddit autem p. 272Λ: πο-λμειαί τε ooκ ἐσ&ν ονδε κεν σεις rivat κοὰν καὶ praίdc0ν. ἐκ rue ciνε βιεύσκοι το πι DTες, οὐδε ι' ιι ινλ ιιενοι Tῶν προσθεν. Λlque ne quis hoc ab ipso tantum Platone excogitatum putet, obstant ius vorba li. 269 Il: και ι γ ν cat, κ&ὶ ἔν ν γε βασιλεί&ν, si Κρονος, πολυυν &κ κocis εν. - Tί θές το ς ε/ι;rροσγιν φνεσθαι

faciunt rem non novam noque inaudi iam osse, sed notam utilite tralaticiam. Nei pie vero in aliorum piutulorum sabulis eiusdem opinionis indicia desunt. velut in maiorum nostrorum, veterum Germanorum. d

limibus a principe philologiast germanieme, Iacobo Griminio, expositumosi Mythol. i serua. I p. 54u. - Colorum vix dubitari potest, quin is, qui theogoni iam hanc fabulam tiri in iis excogitavit, quum muli brem

sexum in lio 'nam hominum creatum esse diceret, eamque poenam tiropter ignoua surreptum impositam, non admodum diversam senion-tiam ab altero habueri l. tui mala hominum a Pandora apertoque ab ea dolio repotiit. Nam ille quoque luxuriam mollitiemque in mente habuit cum igne, h. e. rum artibus vitaeque cultu commodiore subnatas horum aulom vitiorum, iduoque malorum inde exortorum culpam in muliebrem potissimum sexum contulit, utpote magis quam viros ait id genus cori uptelae proniorem: quod ituo iure lae rii, quidem noc satis scio, nec, si sciam, proloqui ausi ii y j. Hoc tantum dico, non ius unius hanc seu salsam seu voram Iiersuasi uitem sui Me, sed aliu-

47hὶ Advert ii lum est etiam, quod, qui magistratus erant iii plurimis εἰ rae riuo rivitatibus luxurian enore nilae, γε νιιικοκοσμον aut γυν&ικονOtiGι dicebantur. id. Atiliquit t. i. p. i. r. p. ,7 Pl . Gq.

296쪽

rum plurimorum vel veterum vel recentiorum, quorum quidem non

nulli longe, quam vel Euripides. vel quisquis in Graecia mulieribus ma

ledixit, graviora in liunc sexum convicia congesserunt, in quorum numero praecipuo quodam modo excellunt sanctissimi patres christiani, scilicet propter Euae peccatum filiabus eius insensi Non minus autem hoc quoque manifestum psi, veram veteris sabulae senisentiam 2 lab hoc, qui Theogoniam composuit, aut non recte perceptam aut certe non salis plane expositam esse, siquidem is nihil sere in mulieribus praeter inertiam et desidiam vituperat, luxuriae autem nullam mentionem facit, nisi quis huc trahat unam quamvis obseuram significationem, quum eas dicat ουλο/ιενης Ου συμφορονδε aλλα κόροιο '). Illud tamen apparet, perversissimum esse iudicium eo-

ti ποδειχθεῖσα κακή, η θανατου Προξενος καὶ ωλον ror παράδεισονωπολέσασα. Item Homil. VIII, t. VII: παρακοῆς γεννητρεια, παραδείσου ἐκβλήτρια, J λακονrια νν συρισει-ron ἀγαnhrρια, διαβολικῶν μνααγηματιον ἔπι rηδειον οργανοι . Item Homit. XXXI, t. V p. 190: γυHi rbmeicta ον ωπλων του διωβολου, η Του παραδείσου ἔκβαλουσα, η τῆς δεμαρτίας, η Gρχηγbi, παρι ιβασεως. es. Clem. Rom. Homil. BI, 22 ibiq. Ilit senseid. Quin suerunt etiam, qui mulieros non a Deo O. M., sed a Satana creatas vellent; quamquam hi quidem non in orthodoxis sed in haeretieis habiti ses. Suieer. Thesaur. eeel. s. V. ανθρωπος tom. I p. 355 a. Gisb. Voetii Politi e eles. tom. III, p. II p. 181. 210ὶ assentientibus sine dubio vel propter hane unam sententiam omnibus, viris pariter quam mulieribus. - Contra haec in laudem mulierum non pauciora neque leviora, quam a quoquam nostrorum hominum, a Veteribus Graceis dicta esse non ignorat, qui paullo diligentius in eorum litteris versatus est: alios

nune quidem ad Stobaeum ablegare satis est, Flor. tit. 67 65 . CL et Fr. Iacobsopp. miscoll. lom. IV p. 22 3 sqq.

49ὶ Sensum horum verborum rectius quam ceteri expressit is, cuius con ersionem ed. Basil. habet: Perniciosae paupertati non aceommodas, sed satietati. De voe. συμφορος contulit iani Ruhnken. ad 0p. et D. v. 302 Τheognidis versum 526: ii ποίη-κακω συμ ν ορος ανδρὶ Pro re tace κοροιο in aliquot codie. est tiλae ἀκορεστοι, merito ab editoribus spretum. - De ceteris quae in hoe Ioeo, usque ad v. 612, notanda sunt, quoniam omnia persequi longum est, nunc haee tantum tangam. V 597 pro ἐματιαι, quod post προπαν v. 596 otiosum nee tolerabile videbatur, Hermannus, de theog. som. antiqv. p. l5, evrrexit etaetitiαrot: sed potest inmen tolerari, si id intorpretamur quotidie, ut Il. IX, 72. In vers. 603 - 607 aliquid turbatum esse apparet. Nam quum miseria eaelibatus his duabus rebus tonstet, quod eaelebs absque eum liberorum

297쪽

runa 03, qui hunc locum, quoniam minus Scite factus eSt, pro spurio habendum lilaneque exturbandum esse eenSuerunt. Nam deleto prorsus nullo modo intelligi poterit, qua ratione Iulii ter homines punivisse per mulieres dicatur. Iam si quaeritur, utra sabulae conformatio verior ac vetustior videri debeat, haecine, quam modo e Theogonia cognovimus, quamvis non satis recte ac plane expositam, an altera, quam ex Operibus protulimus, equidem in eadem sum sententia. quam dudum professus sum ii, ut uieogoni cani fabulam antiquiorem iudicem. Id vel ex eo probabile sit, quod longe simplicior est; altera non diversam quidem sontentiam, sed longe artificiosius propositam habet, vitavitque illud. luod in altera nonnullis interpretibus os sensioni suisse vidimus, de generis humani vila et propagatione absque mulieribus. Xam in Operi bus Pand ira prima mulior fuisse nec dicitur, neque ut suisse existimetur quidquam causae est. Ullam piam plerique ex veteribus, utriusque sabulae discrimen non satis altendentes, sic Statuerunt, velut Pausanias

seneetutem miseram ae molestam habet, quodque mortui bona ab extraneis ea-piun uir, debebat sine dubio utriamque horum in apodosi poni; nune autem alteritin in pratast positum est, coiitra recta in ratiotiem. Neque medetur huic malo i Ieria mannua l. l., qui strophicae compositioui unico intentus, v. 606, prodi δια κτῆσιν-l χηnt,3 παί, Seripsit -κ. J., et v. 607, ut expleat Iacunam dempto voe. χο Hirimis ortam, inserit ante Noe. γάμοιο epitheton γλυκεροιο, atque si e duas strophas quinarias nanciscitur. Qui ludere eoniecturis velit, locum in hunc sero modum refingere possit: ος κε γάμον φευγιων καὶ γυναικων

pendere censeo eum Guieto, Wolfio et Spitanem, Exciirs. IX ad Il. E, 270 p. XIII. 50ὶ Velut G puppii, de Theog. p. 71. bl Ad Aesehyli Prometh. p. lib. Assentitur mihi Frane. Susemihi, vir doctus et subtilis, in . nnal. philol. et paed. vol. LXXIII ii Sb6ὶ p. 613, simulque ostendit, quam male haec pars narrationis Dperibus inserta siti Insulsa sunt quae Dunteterus obloquitur in libello de Goethii Prometheo et Pandora.

298쪽

νοιτο γννῆ πρυἄτ17. Apparet hunc in opera transtulisse, Iuod in 22 Theogonia dictum est, ubi Pandorae nomen plane non exStare iam

Supra monuimus

De Hesiodi Pandora satis dictum: reliquum est, ut quae alii de Pandora sabulati sunt contemplemur, ea certe, quorum contemplatio aliquid mictus aut delectationis habere posse videatur. Ac primum quidem commemorandum est, in earminibus Hesiodeis iis, quae adnu Stram aetatem non pervenerunt, etiam alteram quandam Pando minductam fuisse videri, ab hac, quam Epimetheus recepit, diverSam. Nam apud Ioannem Lydum, de mensibus I, 13 p. 7 ed. Bonn., P0St- luam memoratum est, al, Hesiodo in Catalogis Graecum et Latinum fratres dictos esse, in liuius rei testimonium aliquot versus asseruntur, quorum hi tros integri servati sunt: κονθη δ' ἐν ιιεγύροωιν drat οὐ Λευκαλίμνος IIcti Jobev υιὶ πωρὶ axis αντορι παντco νιιιχθεισ' ἐν φιλοτητι τεκε Γραικον si ενεχάρlιην. Hanc puellam, quae ex Iove Graecum peperisse dicitur in Deucalionis domo, aut filiam huius suisse statuendum est, aut forta SSe uxorem, Si- luidem etiam nuptas mulieres, donec iuvenculae sunt, κ0Pρας non- nun tuam appellari constat. Est tamen sine dubio illud alterum longe probabilius, qui inaque Deucalion, ut mox videt uinus, illius Pandorae, luam Vulcanus Iovis iussu linxerat, siliam ex Epimetheo generatam Portiam in matrimonio habuisse dicatur, puellam illam, Graeci ex Iove matrem factam, ab aviae nomine, italitusvvst κως, appellatam esse dicemus, more tralaticio. Attamen sunt quae nos huic Ioannis

52 Nolim totur eum Wolfio p. 114 hune Pauluiniae locum numerare Dinpaucis illis, ubi sina dubitations Pausanias Τheogoniae auetorem afferat Ilesiodum. - Reeentiores solent sere Pandorae nomen etiam theomnicae primae mulieri tribuere , certe non satis accurate. Vituperatur autem a Welehem, Tritog. p. 76, Theogoniae poeta, quod solas mulieres a Pandora snam hoe nomine is quoque utitur, originem habere dieat, quasi non viri quoque, quotquot post illud tempus nati sunt, ab eadem deseenderint. . tqui fuerunt tamen viri etiam antea, et suturi postea suerunt, nisi ab illa prima muliere nova generis propagandi conditioeoepisset. Itaque praecipuo quodam modo mulierum ea progenitrix fuit, quae absque ea nullae essent, quum viri, ut suerunt antea, si e potuissent etiam postea esse. Denique similiores illi progenitriet mulieres quam viri. Nonne eodem modonos quoque muliereulas Evae filias, viros filios Λ da mi dicere solemus

Diuili do by Corale

299쪽

Lydi testimonio fidem habere vix sinant: primum, quod nulla huius minoris Pandorae mentio apud quemquam veterem scriptorem facta est, deinde, quod Graeco longe diversa origo a celeris scriptoribus, quod quidem ego meminerim, omnibus assignatur, denique, quod Latinus , quem ille in Catalogis Graeci fratrem, itaque et ipsum Iovis et Pandorae filium dictum esse ait, in appendice Theogoniae, quam manifestum est eo consilio compositam esse, ut transitum ab illa ad Catalogos laceret, Ulixis et Cirmo filius dicitur. Non immerito igitur Mittetellius, vir doctissimus, de emend. Theog. p. 509, testimonium illud Ioannis Lydi versusque lallic ad Scriptos in suspicionem vocavit, ut

confictos sive ab ipso Ioanne, Sive ab aliquo vetustiore. MInterpolationis ' inquit si ratio manifesto ea est, ut Graecos Romanosque cognatione proxima iunctos fuisse honestissimi et in hac materia praestantissimi auctoris testimonio comprobetur; tritoque ea institui poterat eo 23 temporo, quo fama quidem obduraverat carminis, usus vero aut paucis aut nemini amplius erat concessus. Haec Sententia, si non plane certa, admodum tamen profecto probabilis est δ). Aliud non satis certum testimonium de Pandora est apud scho

νἱω Λευκαλέ ων πισίοδος εν πρωπιν κατειογc9ν φν σέ, κaὶ OT καὶ LIDρρας Ἀλλην. In postrema liuius scholii parte peccatum esse describentis errore, perperamque Promethei nomen positum pro eo, quod debebat, Deucalionis, dudum monuimus ego in Antiquiti. iur. pubi. Gr. p. 44, not. l0, et postea Marci schelselius in Fragm. Hesiod. p. 275. Nam hoc a plerisque traditur, Hellenem Deucalionis et Pyrrhae filium fuisse ε), et apparet, quam facile errari a scriba illo loco potuerit. Sed etiam altera scholii pars, ubi Prometheus Deucalionem e Pandora genuisse dicitur, dubitationem movere potest. Certe Pandora a ceteris ScriptoribuS Summo consensu non mater Deucalionis, sed socrus suisse perhibetur, cuius ille siliam ex Epimetti eo Pyr-53ὶ CL disserti de appendice theog. Hesiod. p. 13.54ὶ Hyginus Iovis et Pyrrhae filium uellenem dicit, lah. 155, ubi inter Iovis liberos eodiees quidem Helenam ex Pyrrha Epimethei filia offerunt, sed apparet Hellenis nomen reponendum esse, id quod dudum Sehwenchius monuit, in Zimmerm. Diurn. antiq. 1840 no. Il2 p. 920. Iovis filiuin IIellenem etiam Euripides dixit. Vid. Wagner. Eur. D. no. 15 et 483. Cf. et schol. Apoll. Rh. I, 118. Apollodor. I, 7, 2, 7. Conon. narr. 17. Clem. Al. Strom. VI p. 679 A.

300쪽

rham in matrimonium duxerit ). Ipsum autem Deucalionem locupletissimi auctores aut ex Hesione, 0ceani silia, aut e Clymene, aut e Prynia nescio qua prognatum esse tradiderunt. Est hac de re memorabile testimonium scholiastae Homer. Od. X, 2 p. 330 Butim .: Ἀμ-

etiam ab Aeschylo videmus ), sive is Acusilaum sive alios auctores sequutus est. Climenen eidem uxorem dat scholiastes Pindari ad Ol. IX. 68, quae si eadem est cum Oceani filia, cuius Theogoniae poeta v. 508 mentionem facit, matrem Promethei dicens, haec permutatio similis est alteri, quum Asia, quae item Oceani silia fuit. ab aliis, ut ab Herodoto ΙV, 45, uxor, ab aliis, ut ab Apollodoro Ι 2, 3, mater Promethei dicitur. De Prynia non dubitandum videtur, quin nomen corruptum sit. IVelcherus quidem, Tritog. p. 12, Πρυλείν ς nomen reponi voluit quod a πρυλις ductum ait, id est a Curetum saltatione armata: pertinere enim hoc ad confusionem quandam sacrorum Cabiricorum et Dactylicorurn. Id ego supra captum meum esse fateor. Probabilius videri possit Προνδ ς, quod nomen uxori Promethei non sane inconveniens est ). Et est Ilaovor; una ex Nereidibus apud Hesiodum, Theog. v. 261, eodemque nomino Asopi filiam fuisse docet scholiastes 24 Homeri. ad Il. II, 517: alia Pronoe, Melampi filia, memoratur a Diodoro IV. 68, alia, Phorbi filia, Aeoli uxor, ab Apollodoro I, 7, 7, 1. Pandoram autem, quam a scholiasta Apollonii Prometheo uxorem dari vidi-54hin L nus, quod seiam, Strabo illud alterum habet; de quo dieetur paullo

post.

νευκαλίων. 56ὶ Prometh. v. 557, ubi De nides Prometheum alloquentes ταν Ομοπάτριον 'Πσιοναν ab eo in matrimonium duetam esse aiunti Tὰν Oμοπάτριον nonnulli ad Prometheum retulerunt, ut is suam sibi sororem germanam in matrimo nium duxisse diceretur, quod sane per grammaticam fieri potest, sed pugnat eum A silai auctoritate. Itaque τὰν o uomerριον suam Oeeanides sororem dieere apparet. Hariungum hie quoque salsam pro vera sententia ampleeti maluisse non

mirum est

56 hὶ Non minus autem probabile videbitur Πυρραίης, quod nomen terrae Thessalleae fuisse eonstat.

라틴어 텍스트