Georg. Frid. Schoemanni Opuscola Mythologica et hesiodea

311쪽

31 fictis, placuit, huic hominum fictori Deucalionem filium dari, pii fictosa parente homines regeret inchoatamque ab illo culturam Persiceret, ut Iason testatur apud filiollonium Rh. Λrgon. III. 1087: Varro ιονι dr ς ἀγα9ον Αεακαλίμνα,ος et os τος ποίΓσε Vrολεις καὶ ἐδώμ-o ν ηους ἀθανarot ς, ςre 9τω δἐ καὶ ἀνθρ ύποις βασίλευσεν. yxor ei Pyra ha data, cuius nomine Τhessaliam aut partem Τhessaliae signiscari supra vidimus, utque Deucalion Promethei filius factus est, eonsentaneum suit, etiam uxorem eius cum hac Promethea familia coniungi. Dicta est igitur Pandorae filia, idque tanto maiore iure, quod hanc mortalium matrum primam suisse credebant. Patrem ei non alium aptius quam Epimetheum dari potuisse apparet, qui Pandoram in matrimonium duxisset. Peperisse autem ex Deucalione Pyrrha duos filios dicebatur, IIellenem et Amphictyonem, filiamque Protogeniam h. e. Primogenitam, qui tres aut universi generis aut eorum certe qui post diluvium extiterunt Omnium primi ex mortalis cum mortali eopulatione nati esse credebantur: additum deinde his vulgus ex lapidibusonatum, quos Deucalion et Pyrrha iactaverant. Sed haec longius persequi ab huius scriptionis consilio alienum est. Scril . Gryl his alitiae a. d. VIII. Cal. Mart. a. MDCCCLIII.

312쪽

in vetustissimae poesis Graecorii in philosophi se reliquiis, quas aposterior aetas, nascentibus talia doctioris litiserati irae initiis, studiisquo

in voti rum ingeniorii ni momimonia cong renda fit conservanda intentis. tuti nobilissimo auctori uesiodo Ascraeo adscripsit, collectasque in unum Corpus κειὶ composuit praeter ci tora insigne est carmen de generis humani lior pluros gradus ab aureo saeculo usque ad serreum mutationibus, in qui, interpri lando licet plurimi et doctissimi viri elaboraverint δὶ, nondum tamen sto perventum St. ut, si minus de singulis partibus, at certo de universa compositione sabulae Summaque Sentsentia sati A constet. Quamobrona mihi nunc nonnulla, piae inaxime ad rectiorem carminis intellectum pertinere videntur, proposituro uoti Sane verendum est, ne in rebus apertis et con

ti Otaim iii ιiueiidam et coiiuriuatiotii iii partium et tanquam uulus eoi pori membri rum coniunctionein lius compositores spectasse Iieuio non a oscet; sed

acuti res oculos explorantemquo si v rius uti pruem non satile sallent plurimae discrepantiae et iuncturae parum apte commissae, licet sint hodieque, qui talia aut non animadvertant aut nimis patienter ex rus ni. 21 Praeter eos, qvorum interpretationes in editionibus Hesiodi vulgatae sunt, dixerunt do hae fabula, ut quosdam minus nobiles aut mihi certe ineognitos praetermittam, I. II. Vossius ad Uemit. Eelox. IV, 5 - T. VI, li. Georg. II, 536. Butt- mannus in Mythologo tom. II p. 1-27. Frid. Sehlog l si ober dio Hesiodi gehen Velialter in opp. tom. III p. 20S. C. Boettiger, Amalth. I p. 39. C. H. U. Volcher, M thologio des Iapetis hen Gesehleeliis p. 250. I h. Burghius, de reliquiis coni. Att. p. 188. C. F. Rankius, eommetit. de Hesiodi O. ot 1 . p. 34. C. F. Herinannus, in eonventu philologor. Gothao 1840 habito. o haud l. der dritten' ersammi. der Phil. u. Sehul m. p. 62.

II. 20

313쪽

sessis supervacaneam operam insumpsisse ilicar: et spero suturum, ut ii certo. qui lilistro necdum pra occupato div rsis opinionibus animo haec legerint, instam iii terprolationem v ram Ρssu agnoscant. IitSerepantes priorum sententias spuim singulatim porcensere longum sit minimeliust necessarium, non langam nisi eas. in quas meae me disputationis via dedux rii, sicut ii, quae meast rationi maxime adverSantur, non nimis longa oratione removeri possct viil liuntur. 4 Primum igitur proponuntur in hoc carmine tres aetates, ab auro, urgento, a re nominatae, quae quamvis sint inter so dissimiles, ab iis tamen, quae post in Sequuntur, heroica et serrea aetate, certa quadam ratione pariter Omnes diversae et prorsus disparatae sunt. Aurea a latis conditio tota optima est planeque beata, nullo ne minimo quidem genere malorum admixto. Homines bonorum omnium copia amiluontes torraeque muneribus sponte oblatis sino labore ac molestia nutriti non modo in summa intor se pace et roncordia vivunt, si d

liam ii Drum amore et convictu gaudent ), videnturque ipsi a diis vix ulla alia re diversi esse, nisi quod potestatem minorem et mortalia corpora habent. Uuamquam in ipsa eorum morte nihil tristo ac terribile est, Sed postquam in perti elua iuventulo viribusque integris ot nulla sonectute minutis ad satalem terminum pervenerunt. lanquam placidissimo somno opprsessi ex hac vita decedunt; et est hic ipso decessus nihil aliud nisi transitus in augustiorem quendam Statum, quippe quum daemones liant, hominumque nunc in terra viventium custodiam ac tutelam gerant. Si quis autem fortasse eum Lehrsio ε), viro subtilissimo, in hac aurei saeculi d scriptione externa tantum bona commemorari, de virtute autem, de pietate, Uno verbo de anorum praeStantia

parum dici criminetur: mihi quidem poeta, etiamsi in aliis huius carminis partibus saepe vituperandus, hoc tamen loco laudandus potius

3 Duo versus a Spolinio post l20 inserti, γα ν τότε δαῖτες ἔσαννοὶ δὲ θοωκυι α Οανι roim θεοῖσι κ&rαθνητοῖς τ' εινθρωποις, quin ad hanc aurei saeculi descriptionem pertinerent, non debebat Goetilingius dubitare. Manil estam rem sue it Aratei scholiasine testimonium ad Phaenom. v. l03, p. 35 Bubl. r

tem a Goeti lingio asseruntur de diis etiam heroica aetate nonnunquam inter homi nos versa utibus, Od. I, 22. 25. VII, 20 l, prorsus ab horum duorum versuum sen-lΡntia diserepare cuilibet ipsos illos locos II inieri eos inspicienti facile patebit. CLIJeFnii Oxeurs. XIII ad Veis. Aen. I tom. II p. 24 l. 4 quaestioli. epie. p. 23 I.

Dissili ed by Corale

314쪽

videtur propter id ipsum, quod Lehrsius culpat. Neque enim opus erat do eorum moritvis longius dici, quos in summa concordia pltranquillitate, diis amicos ot sodales ipsosque ad instar il orum vivenies, post mortem autem iuris et iniuitiarurn in terris vindices proposuerat, nec sane poterant in li ominiluiς tali tainitiae pra 'clara conditione viventibus virtutes stae liraedicari, quibus in plane divorsa vivendi conditione, qualis haec nostra est, murum probitas et praestantia cenSetur. Quid enim ' sortitudinem ne laudarot eorum, quibus nihil esseti erieulorum aut Ialiorum porserendum an iustitiam, i pium esset nihil quod appeteretur alienit an temperantiam, quae regeret eas quae utillae essent libidinest an denti luo prudentiam, nullo delectu proposito bonorum et malorum d)Τ Fecit igitur poeta prudenter, quod his commemorandis abstinuit; sactumques idem postea etiam a Philone est, qui in Politico, quum auream aetat in describit, nihil de moritvis nisi hoc unum dicit, πόλε/ιος Ουκ ἐνῆν nidi GTύσις τοπαραπαν, contra

longus est in extornorum bonorum commemoratione. Uuod autem additur a Platono do sto genere voluptatum, quod homines illi animo pereeperint, quum vel intor se vel etiam cum ceteris animalibus collo- Iuentes aut veri sciscitation se set cognitione aut sabularum auditi uno 5 dolectarentur hi: ne nostrum issa idem poetam intercessurum arbitror, quominus beatos suos ac divinos homines, quum inter se et cum diis conversarentur, non solum edisse et hibisse, sed aut confabulatos aut si cui hoc potius videbitur, philosophatos GS er damu S. De proximis duabus aetatibus argentea, licet inulto quam aurea deterior, non tamen tota mala est, aenea autem prorsus ex omni parte aureae contraria. Huius enim aeuitis homines, e fraxinis procreatly ,

5ὶ Aeeommodavi in usum moum verba Cieeronis ex Hortensio, apud Augustin.

7ὶ Ἐκ μελιῶν. v. 147 Sp. - Guieti eoniecturam εκ τε ριεχές, aut Theobaldi interpretationem in ed. Loesu. hodie nemo resutari postulabit. duid hi Apolloniosaeerent, homines illos vere, non figurate, aeneos fingenti, et tamen genus eorum

ριελ 3γενές Vocanti, Argon. IV, 10418 CL diss. de nymphis uel iis p. 13.

315쪽

corporisque robore non minus quam animi serocia insignes, propter superi,iam et iniustitiam mutuis odiis inflammati, continua inter se bella gerunt suisque in vi rem manibus interempti non, ut illi, daemonum conditionem sortiuntur, sed obscuri et inglorii ad inferos des condunt. I iis hos invisos Di infestos fuisse, etiamsi lioeta non dicit, sua lamon sponte intelligitur; illiumque eos frugibus victitasse neget '), salis aperte indicat, victum iis suisse ex carnibus animalium' v): neque dubito quin, qui primus hanc fabulam finxit, de cessantibus hoc tempore terrae muneribus spontaneis deque victus cruenti immanita loliaullo plus dixerit, quam hodie in hoc carmine legimus. Argentea aetas, si, ut loro, ita qualitate media in lor optimam et pessimam ponenda erat, duplex poetae via liati bat. Λ ut enim homines lingere poterat bona malis mixta hubsentes, itui etiamsi non plane expertes PSSenteurarum et molestiarum, ne lue terrae muneribus sine labore alerentur, aut perpetua inter se paco et concordia ae deorum conversatione et convictu gaudet mi, nil tua luam lam n Prorsus mali aut aerumnosi es-Sent, Sed inter mala sua nonnihil etiam de pristina illa bonitate et selicitate retinerent, quemadmodum sero posteriores poetae, Aratus et Ovidius, argenteam aetatem descripSPrunt; aut ita rem instituere poterat, ut bona malallust in duas diversas vitae paries di Spesceret, quarum ali ra ad aureae. altera ad aeneae aetatis conditionem propius accederet. Atque hoc ego nostro poetae placuisse agnosco. Nam aeuitisimius homines longe maiorem vitae partem, Ptiamsi non in Sununa bonitale et solicitato. hilares lamen et innoxii transigunt, quum insantia eorum uSque ad cpntesimum annum perduret: Postiluam autem ad O- levi'runt, Viriumque consolontia serotientes superbe et iniuste quum inter se tum erga deos agere coeporunt, citissime Iovis ira extinguuntur. Celerum externis bonis non minus quam aurei saeculi homines

boati sunt: nihil laborum ad victum parandum, nihil aerumnarum aco molestiarum'): ne lus deorum in eos ira implacabilis. Nam quum

8ὶ V. 148: oti δέ τι σι roν ῆσIιον. Nunquam haee erba id significare poterunt, quod Goetilingius voluit, non contor)tos fuisse frugibus, sed earne setium vesci solitos.

Stini CL Porphyr. de abst. IV, 2 p. 295.

Ni,n recto Lehrsius I. l. p. 231: isaeeedentem nunc laborem et culturam agroruπι προ verbo quidem commemoratam criminatur: nimirum Arat eam quandalii aut Ovidianam aetatem argenteam requirons, ab huius poetae consilio prorsus alienum.

316쪽

propter peccata releri inieritii puniti sint. statim quasi Oxlitati linc supplicio ad dasemon uni conditionem. licol minus augustam, et ili si evehuntur. - I.ongissime aut in ab hac mea interpreuitio nil priorum Sententia discrepat, qui issium veram poetae ment m non dSSequersentur, in pta dum ei plane pervorsa di eoru er diderunt. N mpo argent amnon minus il uarii a n am a latem, sed di vel Sa lamen ratione, malam

pravamque esse: alteram immanitate et seri late, alteram mollitie et im-luriate perditam, ut proi Sus contra veram rationem iam honorificum ab argonio cognomen huic inditum videri debeati xt). inquit Ilia limannus, voram ration tu num ris indicare velit, aur a notas ad argentoam, haec ad aeneam non ut 0. 5. 10, sed ut 0. s. tu se haborse dicendae i runt. Ne lust minuς illud mirum et plane absonuin, Iuod tam corrupti homines tamen post mortem ad daemonum condilionem evocti sti sti κ&ρες facti dicuntur, istam vis minore quam superiores illi dignitate, ἀλλ' ε/Grης τι/ιῆ κia τοῖσιν ormidεI. I eni lue Iluit mannus otiam in hoc poetam peccasse criminatur, quod post interemplam demum argPnteam a latona aeneam Oxtitisse dicit: no hi enim dubitari posse, quin vetus et genuina sabula, quis ut ille, ibi uni non intelligeret, misere corri si orit, haec duo genera eodem tempor viventia, alterumque, ut poto molle et est minatum, ab altero, sero illo ei hollicoso, oppressum secerit. Atqui Ogo liii diuia mollitias istius atque inertiae crimon notiust in v tere sabula suissct .arbitror, ne pie a nu Stropoeta argenteae aetati tributum invenio, sed ab interpretibus tantummodo, Proculo, TZel Za et plerisque retentioribus illatum i i). Nimirum his longa illa infantia centum annorum non ignoscibilis viSa est, quumque annosi illi insantes ollam ριερο νιψ πιοι suisse dicantur, flatim nescio quid maculast iis ad sp rsum osso opinati sunt. Ilai pie in ipiti ego nihil nisi status hilaris ot innoxii signi licationem inesse arbitror, id illi in Opprobrium verterunt. homin 'sque tot annis sub muliebri cura παρα lι τερι κεδνri, transactis, post tuam adolevPrant ii 'ci'ssario molles at pie esseminatos prodiissse voluserunt. I Oeta aut in ipse nihil huiusmodi dixit neipio, ut ollinur, cogitavit, sed i plum luitam huius

lli Ε nobilioribus interpiae tibiis unus Ileinsius a vera poetae mente non prorsus aberravit; et i pyrae pretium est vidPre, quom illi hirite Grast iiis εα Ro-binsonus sibi redarguorst 1ideantur, pria arnumento nihil nisi suam opinionem Op

317쪽

:ietatis in duas partes divisam proponat, alteram, Pam siue longiorem ab infantibiis hilariter et secure sine aerumnis set molestiis peractam narrat. Fuisse homines hoc tenaliore adhuc si ista vi πίονς, admodum imperitos, h. e. non intelligo talos rstrum discrimina, boni que et mali ignorantes, sed propter id ipsum. ut arbitror, etiam omni labo et pec-c3liS carentes. puros innocentes. plano ut in IIobrastorum sabula primi homines, antequam pomum de arboro cognitionis gustarunt, neSci I -7 tes sunt boni et mali. et a christianis scri illoribus Adamus ante lapsum νήπιος luisse dieitur ) si vixisse volui ilitans bivii et mali nosci usi δ). Apparet ita νηπιον vocabidum. etiamsi nostrum ni mo do se dictum aequo animo lati iriis sit, his lamon anti piis impositum nihil quidqua in opprobrii habere t non magis luam allorum illud, quo felicitas Porum indicetitur, circiλλ υν. Nam lme sere id om est atque circιλὰ gρο- νε υν, G ai. τρι =ν, quae innoxiam et amabit in hilaritalom iii, senilem significant i di, eum lust animorum liabitum, liuom unus piisque nostrum, ut in liboris suis diligit hisque quam liossit diutissime conservatum vult, ita sibi liuoipio alii piam Dius partem ad liabores aerumnasque levandas restitui, si fas sit, ci litat. Ceterum Si cum aureo Sa culo hos homin s comparos, discrimen, licet non lalo, quale Butt- mannis Visum est, tam n omnino maximum osso apparet. Illius enim

saeculi homines lirimum qualos ab initio croati erant. talos per omnem vitam permanebant, ἀεὶ qόδας και χειρaς os Dint, ut non Sen Scentes, ita n adolescentes quidem. h. e. non ex imbecillitate insantili ad Virile robur progredi sentes, sed in porp tua ol immutata iuventute vigentes ac florentes: hi contra posterioris novi homines, itidem ut nos. ab infantia, quamvis longissima, sonsim ad adolescenti alia Ex 'r Scebant. Deinde illorum animi iii a stantia illi bala sompor set incorrupta erat: hi

nii item. Sitne hic locus ipsius 1 metantii, an alius cuiuspiam scriptoris ad Matii chaeis num procliviori nihil nune saeit ad rein. li si quis sorte opprobrium timn ibi inesse dicat, quum quis Τεν ἐπιον νἱων a se riuietos quoritur, velut iliad. V, 1S0, nut ubi Achil- lolii Pira, nix νι Πιον o patri na domo diniissiam osse dicit, nut 1 stat δειν eius; Mν iv comitiem arat, Iliad. IX, dat . 49 I. litorii ni similia plurimis locis de pumilis lνguntur, ubi tenorum potius que iidam ii Fortum loquontis quam exprobrationem agnoscimus. T Eurip. D. .Lug. 5 i, . Hypsipr l. 5 41.

318쪽

contra innocentiam quidem liabebant, sed absque sapientia, non igili irdivinam illam sed in tantilem, et ob id ita sunt corrui ilioni obnoxiam. Hanc autem coi ruptionem in altera vitae parte, quum ex illa felici insantia excessissent, non, ut in Hebraeorum sabula. cognitionis cupido,s d Dβρις attulit. h. e. arrogantia et insoloralia. iluo vitio etiam angelos citristiani patres lapsos osse statuunt ' ο): nequo dubilo issi in hanc νβριν fabulae nostrae inventor Ox virium ad uitiarum fiducia bonorumque eX- tornorum abundantia ortam voluserit. πικτει γαρ κορος υβριν, ΠΠiniosis te hominum instat hahentia, ut uiuadrigarii verbo utari y . IIanc igitur ego unam veram cstnseo sabula Sententiam, quam hic poeta, cuius carmen logimus, otiamsi non ita disertis verbis eloquutus est, ut omni interpretum eiTori oliviam iret, non tamen certe adeo OhScurass dicendus est, ut non possit ab attento lectoro. et qui nihil aliunde si ini-Ρium admiSceat, satis plano agnosci 8 . Ante autem, quam ad rellis iam sabulae liartem accedo, lacero non 8 possum, spi in alius cuiusdani inlorpretationis menti Onsem iniician nuper a C. F. Hermanno in Gothanu philologorum conventu propositae. Soleo equidem, si quando al, Hormanno dissonlio, iluod raro sit, me potius quam illius iudicio ilislidore: sed hae tamen in re assentiri Pinon possum. Arhitratur vir doctissimus hanc trium primarum ae latum descriptionem non minus quam sta, quast post d heroibus dicuntur. ad vetustam rerum gestarum sive in moriam si vir traditionem sabulosam accommodatam esse. Et in aureae quidem aetatis descripti uno, i piamvis poplite exornata, in Sse aliquam illius status imaginem, qui

ogitide v. 153. 18 nuin est, in quo nonnulli lectores haerere poterunt: quod de patribus illorum insantium por centum annos sub matribus ludentium nihil a poeta edoeemit r.

Xa in non ex nureis liominibit hos argPnteos prognatos, sed post interitum demum

illorum novum hoc genus a diis pri erratum esse, satis aperte indieatur. Itaque initio linius saeculi utrum insantes tantum eum matribus, an adulti potius mares eum seminis creati sunt, ex quibus deinde insantes illi nascerentur, sed qui ipsi nullam insantiam haberent Et si ita est, quales tandem horum vita ot mores suerunt . Ita si quis quaerat. et portam, quod de his nihil di xerit, reprehendat, quid responderi poterit 3 Nihil, opinor, nisi hoc unum fortasse: qui talia quaerant, his non poemata et sabulas, sed historicorum libros tractandos esso.

319쪽

illi in in εἰ ritoria sub Pelasgorum imitorio morit. Uilippo dixi nos hos

Pliam ab Homoro ali P0llari, fluuntque, ut Herodotus uin tor PSt, nondum tomplis in illisos deos et ne cortis isti dein nominibuX discrotos coluerint, sed numina divina ubique ut propinqua sibi et in lonlibus, arboribus, ventis, pluviis, tu nitrii vis et lulgori hiis aliisque similibus praesentia vPnerali sint, lianc vitam eorum aptissime ita putuisse depingi, ut in sinu ipiasi naturae pnutriti Pt cum ipsis diis porpoluti conversan-l S proponor Illur. Transitum aut in subitum ot abruptum ab huius saeculi praesiantia ad argentei pravit alom - nam prorsus hoc iti ira

vatum osse etiam II Di mannus si aluit - non alia ration o rommodius

explicari posse, quam si placidam et tranquillam I elasgormia vitam. lui sub paterno regum eorundi in lito sacerdotum imperio in paco Ptolio vixerint, ab Hollonicae stirpis lioni inibus luris et bollicosis turbatam ot eversam poolae animo obversatam esso Statuamus. Atque sic

oliam longam illam argentei saeculi pueriliam lacilem sistri ad interpro-landum. Significari senim IIellenes ali luamdiu sub illa patorna et si acerdotali Pelasgorum potestate tanquam puli illus sui, matrum custodia suisse, donec tanti in viribus sorocientes sese emancipavprint illisque quibus antea subiecti suprant, parsere a nullius noluerint. At lue hunc esse illuna contemptum deorum, quem poeta his argentei saeculi hominibus tribuat, comparandum id anes cum iis, quae de Phlogyarum, Ixionis, Τityi. Salmonet aliorumque impi tale et facinoribus sabulast tradant.

Et ita demum illud quoi pie explicari posse, quod ii iam vis illi imitii

suserint, animi lamen eorum post inori in ad daemonum dignitatem ovecti esse dicuntur. Quippe factum hoc eSse propterea, quia Veteres illi I elasgorum oppressores apud suos certe pi SiorOs sempor in his-nore et veneratione mortui. Λ noum deniquν saeculum illud esse, quum post eusti Sum lilaneque dirutum volorem statum nullis legibus homines, nullis imiteriis coercili pertietuisque inter se bellis ei disco diis exagitati ad summum sortia lom set immanitatem di lapSi esSent. Noli placet hoc genus interprotandi, spium, Iuno dicta sunt a serit, tore pro indictis, non dicta aulom pro dictis accipero rogimur. Ρο la arii genteam n 'latem tum domum a diis I rori Palam PSSe dicit. Iuunt superior notas aurea intortisset: in torpres illam per longum tempus sui, altera vixisse statuit, utramque igitur simul in terris suisse. Poeta

auream aetatem placida morte tanquam somno abrolitam dicit: in tor-pres eam ab argent Pa Relate vi ei armis oli pressam et in lorem l lana autumat. Poeta argenteam nota lom a Iove iam penitus deletam ait, ul

320쪽

lilani novum gemis hominum e lyaxinis procreamium fuerit: interpres li0Sterilatem Pius etiam eo tompure supprimisse vult, quo liaec salmia orta ESt. Denique ut lirevi omnia complectar, eis cit hoc ipii istin i I imni annus, ut ex opinionibus, quales ipse probat, ile antiquis Pelasgis ile lite Hellenibus eorum victoribus, et do statu εἰ ra elao his turbis concusso, aliquam sabulam huic nostrast iplodammodo similem, sod magis tamen diversam. componi potuisse saleamur; illud autem non ollacii quod voluit, ut hanc, quae nubis tradita est, subulam probabiliter interpretaretur: quae quidem tota eiusmodi est, ut prorsus ad eundona modum componi etiam ab eo puluerit, qui longe a Graecia natus et Pilucatus nihil unquam de Polasgorum set Hollonum rebus inaudivisseti

Iam in viam revortimur. Extincta aenea aetate novum deinceps saeculum exoritur, heroum

genus divitium, qui istum multo iis, qui proxime praeceSserant, iustilia omnique virtute pra stent. adeo ut etiam semidei vocentur, ne luaquam tamen ab omni labe maloque immunes sunt. Neque enim in pace et concordia placidam tranquillam lite vitam degunt, sed bellis gravissimis exerciti, quae sine iniuriis oriri nunquam poluorunt, parii in interempti sunt, partim autem a diis, quibus cordi erant . in boal rum insulas translati, ubi sub Saturni imperio conditione Duuntur

beatissima, plane ad instar eius quae olim aureo saeculo in terris suerat eodem Saturno imperant . Attendendum est autem, ilua ration haec aulas heroica quum ab aurea, tum ab argentea et aen a prorsus

disparata sit. Et nim iii tribus illis supprioribus humi nos aut plano optimi et boatissimi, aut prorsus seri et immanes, aut denique altera vitae parte innoconleg et felices, altera demum noxii et castigabiles rant, ita ut in nullis bona ni alaque simul PSsent, sed aut plane abes-Set alterutrum genus, aut . Si iitrumque adesset, divorsis lamen alterum ab altero vitae i,artihus appareret: contra in horoibus dubitari non potest quin poeta bona malaque inter se mixta ot coniuncta suisso voluerit, ita tamen, opinor, ut longe bona superarent, id quod vel ex

appellati ino vol ox nonnullorum hiralissima Sorte manifestum sit. Iam vero quinta aetetis, quae ferrea dicitur, adeo mala ot missera ost, ut poetam vitae inter hos immines agendae magnopere lasedeat. Uuam quam in deseri bonita hac sua a 'tale aerumnas potius. labores set mole-

라틴어 텍스트