장음표시 사용
331쪽
quaedam evadit locorum imago, ut vasta Tartari vorago aeneo quaSi muro iactλκέ 0 ερκει) ambiatur, eiusque vertex tanquam iugum montis assurgens densissimisque tenebris circumfusus terrae marisque sundamenta spectet superne imminentia.
νας in versu Superiore memoratos per appositionem ea referri poSSecen Set, nemini, ol inor, persuadebit. Constructio recte procedet, si
scribatur πελώρης ἐσχατιῆ γῆς'): et potuit hinc vulgata codicumscriptura ita enasci, si γαδεὶς pro γῆς scripto - qui error librariorum haud infrequens est 'ὶ - deinde versus restituendi gratia ἐπ-ιῆ in
εσχατα mulatum est. Sed pugnabit tamen hoc cum superiore descriptione. Nam ἐπ-ις γῆς, extrema terrae, ea lanium loca dici possunt, quae, licet ultima, non tamen extra terram sunt: Tartarum au-7ὶ In eod. Paris F. seriptum est πελώρης κευθεσι eorrectione mani- sta, sed sensu non multum eerte diverso, quandoquidem etiam sie Titanes in terra, non infra eam erunt. Si CL Lennepti annoti er. ad v. 720. 721. 762.
332쪽
tona extra terram sti infra eius sundamenta positum esse poeta n i donos docuit. Fuerunt sane qui aliter statueront, Tartarumque includi terra et prosundo eius sinu contineri existimarent, nec recenti DP S Solum, apud quos haec pervagata est sententia 'h), sed etiam antiquioreS, is certe, cuius versum liteogoniae compositores ins ruerunt post
que, ut arbitror, ipse etiam silano machiae poeta, Itium v. 697νλvς Titanes appellet, qua de re infra dicendum erit' . Hoc autem loco, etiamsi correctione ista admissa constructioni subveneris. insiticium tamen versum tertium neque ab eodem unde reliqua descriptio
auctore Prosectum esse latendum prit, non minus quam versum lis spurium esse plerique consentiunt. - Λlii non corrigstndum sed transponendum versum censu runt, utpote a librariis loco Suo motum, quem
aut post 72S aut post 745 aut post 814 suisse volunt tu). Ulut est
hoc certe loco serendum non esse conflati l . - Portas Tartari cur 88bi CL Ideler. ad Λristot. Meteor. lI, 2, 20 p. 514sq.9) Forsitan liue pertineant etiam quae de inclusis a Caelo Centimanis dicuntur v. 158: γαίης ἐν κευθμωνι , et v. 620. 622: υπο χ:hoi'ί, ἐν eL v. 505: γ&ια siquidem hi quoque in Tartarum deiecti videntur. CL Apollod. I, 1, 2.10ὶ Vid. Herm. in cens. Od. Goeul., opp. tona. VI, i p. 185. Id. in dissert. dolles. theog. forma antiqv. p. 17. Geel. ap. Lennep. in ann. eriti ad M. 731. liὶ Memoratu digna est scholiastae annotatio ad v. 732: λείπει ἡ διιε, rν' di is δια τουrων ro ν ῆιων Ουκ ἐκβαδισrcor, ου Apparet enitu de subaudienda praepositione δια et de hie intelligendis eogitare nemiuem
potuisse, nisi pro τοῖς - των Iegeret. Et ne sic quidem maluisset hoe pronomen ad potius referre, ante quartum abhinc Versum, quam ad I Vcera, versu pro- xlino dicta, si hunc versum ante oeulos habuisset. An fortassu versus aliter ordinatos logit, 728. 73l. 729. 730r Id non improbabile videtur. Ceterum haee scholia, quamvis exigui pleraque pretii, nonnulla tamen habent haud spernenda vetustioris eruditionis vestigia rolicta, debebantque paullo accuratius tractari, quam adhuc laetum est. Nune enim, quum alia misere eo mipta, alia eonfusa et alieno loeo posita sint, saepenumero ne intelligi quidem possunt. Veluti haec ipsa verba, iuπει ri δια --iterum posita sunt in stilol. ad v. 738, ubi plane Rensu carent. In gehul. ad. v. 720 pro ἔνεκεν διδασκc ιας λευκῆς scrib. λογι-χνης, et reliqua re fingenda sunt in hune modum: οὐκ εωως rete ξ απo Iσrορίας
των Πλάττει. - Ad v. 726 quae in initio seholii leguntur, ἐκεῖ καὶ
333쪽
Neptunus potissimum obiecisse dicatur, alii aliter explicare eo nati sunt. Ego propterea laetum crediderim, quod iS in propinquo habitat, κατεχων ποι Tov ut de Nereo ait Orphicus poetat in Nam maris landus ac radicos, quae paedom etiam testuris fiunt mare continentis, superne Tartari vertici imminorat: set portas illas in vertice Tartari cogitandas esse non dubium vidi tur. IIas portas ni uni metitum sploddam utrimque circumdat, quΡmad
Paιουσιν, τίειακες nisTni Λιος GVIιοχοιο.Goeli lingitis ex uno codice Mediceo rounς scripsit, quod nollem sactum. Nam τοῖχοι non dicuntur nisi parietes: hoc autem loco de munimento ad instar east olli , rrεριζειχkΗιαζος, rogitandum PSSe apparet, quo Sensu Τε ος saepissime, τοῖχος nunquam dicitur. Hoc περιτειχισι α quum utri miluo icis gnζερ sc 'εν, non π PTOIενὶ circumire liortas dicatur, ab altera parie ad alteram ductum rogitabimus. quo tutius illae custodirentur, non tam n ut undique eas cingeret, ne scilicet adiri, si quando opus esSet, nequirent.
Difficillima ost explicatio vorsuum proximorum, T36-739:
τῆς γῆς καὶ του ονρανοὶ κtαὶ roυ TtR Tαρον καὶ roὼ Irror που κ&ὶ πάντων αἱ αρχαὶ καὶ ro tars, nihil ad hune ersum pertinent. sed ad v. 736. Reliqliae parti pro lemmate praescribi dobobant non haec: ἀυτὶ φέ μιν νυξ, sed initium versus. - Ε scholio ad v. 727, cui praeseriptum est rei rura DΠεργεν , eximenda sunt verba Τριπλῆ - ἄπει not, quae ad superius scholium pertinent, ad quod explicatur τοι Πλη, ως αν πλείarri aetii rea est, ς, eui explicationi dein adi ieitur altera, κcerra rρεῖς τι ἰξm. ita subiiciuntur Vrrba, ε ς νὼ αὐro. non partem explicationis, sed praescriptionem esse apparet. lihὶ Ποσειδιδι θιγῖχος est in s r. Calliinaehi ap. I rori. ad Hes. O. et D. v. biu et idem deus γ αίης θιγυα θεειε λια-n p. Oppian llat. V ex tr.
334쪽
' ricta in hoc quidem conisextu non alium locum signiticare poteSt, quam eundem aut ei vicinum, in quo sunt portae Tartari cum munimentis ssuis et Ceu limanis excubantibus: sunt autem hae portae in Vertice Tartari, cui terrae ac maris tundamenta superne i inminent, v. 727. Quid igitur esse dicemus πληγας καὶ πείρcua, sontes ac sines terrae, Tartari, maris ac caeli' Goetilingium si audias, Taeταρου πι γαὶ sunt ima sedes Tartari, et huic, non δειρῆ s. vertici, muruS Γοιροχος in portaeque impositae sunt a Noptuno. Sed ut taceam, non Solum Tartari, sed etiam caeli et terrae et maris has si qγὰς dici, qua ratione πνῖγαὶ imam sedem sigili licare possint, aut quo iure portae illae Neptuniae in ima parte, non in vertice I artari fuisse statuantur, non Per- Spicio. Equidem πηγὰς omnino non locali sod physica significatione dictas esse arbitror, Iuasi primam quandam materiam. unde quattuor illae mundi partes lamiuam ex tanto prodierint i 3, quum SuPerne
caelum, terra, mare tanquam excrescerent, infra autem Tartarus deSideret, quae tamen non exhausta sit, sed maneat in medio mundi loco, inter teri am et Tartarum. Haec materia eademne ac chaoS an diversa sit, mox quaeremus. Uuod autem etiam πείραza renim eodem eumn 7γαις loco ponuntui', ne haec quidem sensu lorali accipienda erunt, ut in hoc loco quasi confinia esse dicantur, extremique terrae, mariS, caeli ac Τartari fines ac termini inter se contingant, sed physico potius, ut omnia hinc orta et prosecta huc ad extremum etiam reverti alitue dissolvi dicantur, denuo sine dubio proditura. Atque sic sere etiam veteribus interpretibus visum esse colligas quum e scholiastae verbiS:
merciorum frequentiam rerumque omnis genstris κατύπλοι ς καὶ ἀπόπλοtς ουποτε λῶπονζας piadrare quodammodo in urbent uit,
ἐκ roo Taercle sv Scripsit - nam ii a codicum sor lituram corrigendam esse nemo dubita hii, - minus altente Hesiodea 3 d scriptionis con-l2ὶ ,, Sine ulla si ecie atque earentem omni qualitate materiam quandam, ex qua omnia expressa atque efficta sint, quae tota omnia accipere possit oinnibusque modis mutari atque ex o niti parte Cic. Acad. I, 7, 27. CL Plat. Tlinae. p. 51 A. de origine, unde res omnes extiterint, etiam EmpedoeIes dicit v. 163 Karat.
335쪽
ι 28 textum ab eo consideratum esse apparet, quippe qui non in ipso Tartaro lios sontes ac sines rerum, sed medios inter terram et Tartarum collocatos ostendat. duod autem Λristides do Oceani πείρασι loquitur, quum Oc ani nulla in liae descriptione mentio sit, id milii quidem nihil nisi memoriast errorem prodero videtur. Nam aliud theogoniae exemplum, al, his, quae nos hab mus, valdo divorsum, illa aetate lectum esse noli credere. Sed Obv rsabatur fortasse Aristidis animo etiam alter locus, theog. v. 807sqq., ubi repetitis his ilis is quattuor versibus, quos Supra poSuimus. Subiungitur Cen limanorum quoquo it rata mentio, iique v. 816 habitare dicunt ui εν 's2κεανοῖο Εt induxit hic versus Sisi otiam recentiores quosdam interpretes ut illis σπηγαις et πείρασι locum Oceani ripae vicinum assignarent, quum-
10 que Oceanus orbem terrarum ambiens margines stius alluat, coni memorentur lite postea vv. 74 l. 767. 775 Noctis eiusque filiorum et Plutonis ac Stygis domus et Atlantis statio, iluae omnia ad occidentem orbis suisse aut certum est aut probabile, huc etiam sontes istos et sines rerum ablegarunt, et nonnulli quidem in ulteriorem Oceani ripam adeoque extra totius mundi sphaeram. Qui autem hunc carminis contextum et Ordinem descriptionis a v. 720 ad 736 altonio persequatur, non poterit illum locum alibi, quam supra verticem Tartari, sed
infra terram, ideoque medium horiam et subtorraneum, non aut in ad marginem Orbis, minimoque omnium extra mundaniim agnos Pr . Quod aulem Subterraneum esse negant propterea. quod Caeli sines sub terra nulli sint, nec contingere maris ae torrast Tartari tuo lines possint nisi in margine, ubi altorum hemisphaerium, caeleste, cum ait Pro, tartares, concurrat, Simulque torras ac mare includant, pro certo ponunt id
quod maxime dubium est, rei γας illas et πειρατα Iocali sensu, non physico interpretanda esse. Alterius autem loci, v. 8I6, nullum prorsus in hac quaestione pondus esse potest . antequam demonStratum fuerit, esse istam ropetitionem non ab interpolatore sed ab ipso the - goniae, aut huius certe descriptionis, auctore proseolam, ipiod quidem demonstrari nunquam poterit. Eandem autem interpretandi rationem perversam etiam proximis versibus adhibuerunt. 740 744:
336쪽
Ut nunc lii versus superioribus adiuncti sunt. non poterit χύσμα nisi pro appositione haberi, piae ipsos illos sontes ac sines, de quibus dictum est, aceuratius describat. Sic etiam Voeltherus acoepit, ac proinde hoc χουσι a pariter cum illis ad occidentem et extra mundum ablegavit, magnum iliano interpretatus, cui quod πιλαί tribuerentur poeticae orationis esse. Atqui iribuitur etiam o Ddας v. 74l: quod autem inane extra munduin, hoc sine dubio usquequaque inlinitum cogitari debebat, ideoque Di δας nullum, ne in poetico quidem Sermone, habere poterat. Rectius et ad hunc certe contextum convenientius alii illud χύδια supra Tartarum esse dixerunt, ideo pie sub terrai ε): nam si χύηια per appositionem ad fines et sontes rerum pertinet, alium ei locum assignari non posse apparet. Quamquam mireris tamen, inane illud dici, in quo rerum omnium sontes ac lines sint. Nisi sorte χάσμα dictum est non quo prorsus inane et omnis materiae expers esset, Sed quia nulla usquam soliditate concretum atque firmatum, nusquam re- Sisteret , sed leve quiddam es spi et penetrabile, ad nubium aut nebulae instar; quemadmodum etiam a r propter eandem causam χάος a poe- illis dicitur, illudque χύος quod solum fuisse initio rerum theogonia V. 1l6 docet, non spatium inane, sed con oreum quiddam, quamviS tenue ac leve, cogitandum videtur ). Et vix dubitari liotest, quin is
qui v. Si 4 Titanes habitare dicit περ ν χύεος ζοφεροῖο, nihil aliud
nisi hoc ipsum χύσι α significaro vuluerit, in quo sint sontes ac sines rerum ab ipso etiam v. 807 - 810 memorati. - Sunt igitur in hoc loco, inter terram ei Τariarum, materiae omnis, unde m lum, terra, mare et ipse Tartarus extiterunt, quasi semina et elementa, dissoluta que mal pria in haec unde orta est elementa relabitur, denuo rursus proditura. Agitantur autem haec omnia motu perpetuo et quasi tur-
l43 Wolis ad v. 728 et 1 et n. ap. eund. p. 12.3. Neque aliter Lennep. p. 330, nisi quod is tamen p. 331 propter ea, quae inde a v. 744 memorantur, haec omnia ad oeeidentem spectare vult
337쪽
bine, quippe si quiescerent iminotaque torperent, ne concrescere cluidem unquam illa semina poSsent, neque corpora exi Stere hinc tanquam ex fonte promanantia.
Poterunt haec fortasse non improbabiliter disputata videri: v reor tamen ut ad tuendum hunc locum ab interpolationis suspicione susticiant. Nempe illud dubitari non potest quin vastissimum cogitandum sit, neque sola vi procellarum, sed etiam spatii longinquitate liat, ut, qui intraverit, post totum demum annum ad fundum eius perveniat, qui quidem non alibi iluam in verticM Tartari cogitari potest Atqui huic paullo ante, v. 727. 8, superne imminere legimus terrae marisque landamenta, quod qui potuit dici. tanto spatio int riecto Pugnant porro, quae de annuo lapsu dicuntur. cum iis, quae antea delapsu incudis logimus decem tantum dierum. An dicemus incudem quidem celerius illud spatium emensuram, propter gravitatem; illud alterum de hominibus intelligendum esset ο)' - Equidem credo, hos versus ex alia quadam Τartari descriptione sumptos esse et ab interpolatore male huc insertos. Simul autem ne sulteriores quidem illos de sontibus ac sinibus rerum huic loco aptos esse apparet, siquidem pugnant hi quoque cum iis, quae supra de terrae marisque landa mentis legimus Tartari vertici imminentibus. Nam eo quidem nemo confugere volet, ut haec ipsa rundamenta etiam sines ac sontes rerum PSSe contendat yὶ, quod nec per se ipsum probabile est, et, si cui sorte probetur, hoc tamen latendum erit, perversum esse talem descriptionis Ordi-l2 nem, quo primum terrae marisque sundamenta memorentur, deinde inclusi Tartaro Titanes, portae alio eius et munitiones, Centimanique
16ὶ Goetilinius o nis ia intelligi vult: nam παιπα subieetum esse verbi Doryo. Mireris virum doetissimum, quamvis admonitum ab Hermanuo, persistere tamen iii hae sententia voluisse. Settieet eo niunD παντα cum τελεσφόρον ἐνιαυτον posse negat, quia utrumque adiectis uni idem significet. Audirem, si opus suisse illo negaret: verum quidquid diei non opus fuerit, propterea ne potuisse quidem, a poeta praesertim, dici, cui tandem persuadebitur 17ὶ Λristo L. Meteor. II, 1, quem locum iam Mitisellius p. 491 et Leii nepius attulerunt, πνὶ γὰς et καὶ coniungit, hunc ipsum theogoniae locum, ut videtur, respiciens: quamquam hoc non fiatis tertum est, et, si sit, nequaquam tamen pro argumento sit, etiam Hesiodo easdem ac πηγας fuisse, non magis quam quod de elementis Empedocles dixit. Vid.
Stobae. eel. I p. 2b6. Plui. de piae. phil. I, 3. Clem. Αlex. Strom. I, 2, i T. Prob. ad Vergil. Εel. VI, 31 p. 3bi Lion.
338쪽
custodes, tunc aut in subito rursus de landamentis illis dicatur, et ita dicatur, ut nullo prorsus indicio id, quod dicitur, de illis accipiendum
esse moneamur. Tam perverSe vel rem poetam loquutuin esse si quis sibi persuadeat, equidem plane non contra disputandum esse arbitror.
Versibus supra scriptis T 40 - 744 arctissime contexti sunt hi de Noctis domicilio v. 744. 5:a κτλ: ἐρε3ινῆς οἴκια δεινὰ
Stare dicuntur Noctis aedes: quod si quaeris. ubinam Stent, apparet, in hoc quidem contextu, non posse alium locum cogitari, nisi eum, in quo sit illud modo descriptum. Sed ipse hic contextus tui tandem probabilis videbitur, etiamsi verba tantummodo, non rem consideret Sic nude vorbum I συγκεν positum ess nulla loci designationu neque per adverbium neque alio ullo modo addita' Scilicet ἐνθα, novem ante versus positum, etiam huic verbo susticere debebit. Crediderunt
hoc Sanu nonnulli: ego non credo, neque di SsenSuros a me spero,
quicunque, non dico quid veterum poetarum consuetudo, sed quid recte et plane loquendi lex posthuel, recordari volenti θ). Atqui, dicat aliquis, illos de sontibus ac linibus rerum ingeniique chasmate Versus 736 744 insiticios esse concedimus: quid igitur si his versibus doletis verum contextum in vetere carmine hunc sere aut huius similem suisse
ἔστηκεν, νεν ελγὶς κεκαλυs 1ιενα κυανέΓσιν. Removebitur sic una offensio; restabit altera non sane minor. Namque Noctem, et qui ante Noctem stare dicitur, Atlantem, v. 746, et Noctis lilios, Mortem Somnumque. v. 75S, et Plutonem, v. 767, et Stygis sontem, v. 775, hos omnes hab bimus ἐνθ'a, h. e. in eadsem regione collocatos, in qua sunt Centimani, h. e. infra terram extraque eam, in medio eius et Τartari spatio. Nam quod Voel cherus alii lue rem invertunt, et ex eo, quod nec Νoctem, neque Atlantem, nPC Plutonom, nec Stygona in hoe spatio habitasse aut constet aut probabile sit, ne verticem quidem portasque Tartari et Continianos rustodes in eo cogitandos esse contendunt, id iluam nullo iure faciani, neminem fugere potest. Ilepugnat enim huic sententiae omnis ordo ac spries descriptionis a v.
18ὶ L atum hune locum etiam Hermannus dieit, de theog.lles. som. nt. p. 17.
339쪽
726 ad 735. neque de alio loco, quam qui infra terram sit, cogitare nos sinit: quamobrem si ea, quae iam de Nocte, fit lante ceterisque dicuntur.
a vetere poeta ad hunc, quem nunc videmus, modum cum Superioribus connexa creduntur, tantum abest, ut portas Tartari et Centimanos ad occidentem orbis terrarum fuisse oStendant, ut contra Noctem cum
13 Ailante hi Plutone et Styge in regionem istam terrae et Tartaro interiectam secum detrahant. Sed hoc ipsum interpolationis documentum est. De Nocte quidem, ubi habitaret, non unam video veterum sententiam suisse ' , quumque v. 727 triplex caligo supra ustriieem I artari effusa dicatur . non incommode alicui in hoc loco setiam habitare illa videri potuit, et permovit fortasse haec ipsa opinio interpolatorem, ut versus illos hic assueret. Sed quam male fecerit, proximi statim ver-
Nam τίον non potest nisi ad μκτος οικια, v. 744, referri: quumque Atlas sine dubio terrae insistat in extremo orbe,
nequo potuerit aliter Caeli Sphaenam humeris suis Si tinere, non potuit profecto ante Noetis aedes Stare, nisi hae liuoque essent in eodem orbis margine, in ali pia fortasse caverna, non autem infra orbem collocatae. Nam quod Coeli lingius προσθε locum aliquanto sup riorem, sed lamen infra terram, adeoque in Tartaro signissicare vult. neque posse fieri arbitror, et pugnat hoc cum reliquorum omnium de Atlantis statione testimoniis*t J. Sunt igitur Noctis aedes in terra, ad
19ὶ Euripidi OresL v. 176 Nox in Erebo habitare videtur, Alemani sap. schol. Soph. Ded. Col. 124Si in montibus Rhipaeis ad oecidentem: 'μπῶν ορος ἔνθεον
αυλά τε πνκτος μελαίνας ἀσrintvr: sic enim Verba Alemanis restituenda erediderim ; νbe reargetur est νυξ α Τε PDεσσce, quemadmodum ti rρων εDv ρό 'ην recte Ilemannus interpretatur ap. Soph. Eleet r. V. t 9. - Stesichorus eontra Noetis stationem ad orientem posuit, si quidem eius versus, apud Athenae. XI, 169, reetea I ossio, epist. myth. II, l56 sq. ed. l. es. sclied. erit. II p. 236, intelleeti sunt, qtiod dubitari posse fateor. Ceterum res ipsa haud absurda videri poterit, quandoquidem, quum vesperaseit, tenebrae non ab oreidente sed ab oriente ingruunt. CLIIeyn. Expurs. XI ad Aen. In p. 400.20ὶ Seribitur vulgo ἔχετ', quod quin corrigendum esset, nunquam debuerat dubitari. Mirum, quid Lennepio aceideriti ad tuendam vulgatam Ieetionem ad Hom. Il. XXI, 53l pro voeanti, ubi ἔχετ est secunda persona pluralis. 21ὶ Cons. quae de Atlante subterraneo dicta sunt ad Aesth. Prometh. p. 303.
340쪽
occidentem, et quidem, ut videtur, in aliqua convalle aut caverna, unde v. 750 verbum καταβήσεται de aditu usurpatum, densaque nube et caligine involutae, v. 74b, quas Solis lumen penetrare non potest, itidem ut de Cimmeriis Homerus narrat, Od. XI, 15: quali involucro, si infra terram suerunt, supersederi potuisse arbitror. Ante Noctem Atlas stare dicitur, ita scilicet, si quis situm eius ex ea parte orbis metiatur,
quam nos incolumus, ut ante sit id quod huic parti propius, ideoque
ulterioribus versus orientem est. Hoc etiam proximi versus comprobant. Stat enim Atlas ad eam viam, qua Nox, domo sua prosecta et Orientem versus tendens, Diesque, ex oriente ad eandem domum revertens, sibi occurrunt, v. 748. 9:
ἀλλγέλας ςrροσέειπον, διιειβwιεναι suγαν DPδον. οὐ δόν Goeli lingius perperam de Tartari limine accipit: non aliud li- 14men significari apparet, quam domus v. 744. 75l. 2. 3. nominatae. Ceterum obversatus hic locus videtur Uuinio Smyrnaeo, de Solis et Noctis occursu similia dicenti, lib. X. l96:zερsιαζα γαίης, πηγαὶ δ' 'IJκεανοῖο eeoni , ἀκαιιαι τι di νοι Γι σννέρχε Γαι εσ1 et V M Quae sequuntur in theogonia v. 758 - 766, de Somni et Mortis domicilio, silentio praetermitti liossunt. Nam de Voelcteri sententia, tui hoc itidem ut Noctis, propter v. 759,ot δέ ποτ' aDτοῖς
'HΩιος ναέλυν εδε δερκεzαι ἀκTίνεσσιν, in ulteriore quadam ripa Oceani et extra Coeli sphaeram collocatum vult. mox dicemus, ubi Plutonis domum considerabimus. Dicitur enim haec in eadem regione sita esse v. 767-769: χ: ονλi3 προσ2εν δο1ιοι ζ; Γειτες
ἱστῶσιν, δεινὼς δε κι- προπύροι θ ε Ut λου-εl. Πρδσθεν si eadem ratione h. l. accipiendum est, atque v. 746, Plutonis domus nonnihil ab extremo ad occidentem margine terrarum remota, iisque, qui antea commemorati sunt, Somno et Morti . versus orientem sita esse dicetum quod cur ita fingere poetae libuerit, incas-21 v) Αl. αμφίς, quod probant 1 oss. krit. Bl. II p. 218 et Spitetn. de vers. her. p. 12l recepitque Lennep.